του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα, διπλωματούχου οδηγού βουνού, εκπαιδευτού ορεινής πεζοπορίας, μέλους της Διεθνούς Οργάνωσης των Φίλων της Φύσης
Αθήνα, 15 Αυγούστου 2017
Από την αρχή του έτους μέχρι και τις 31 Ιουλίου στη χώρα μας είχαν εκδηλωθεί 7.650 πυρκαγιές σε δασικές και αγροτοδασικές περιοχές. Το στοιχείο αυτό δείχνει αύξηση 104% σε σχέση με πέρσι. 38 πυρκαγιές εκδηλώθηκαν, σύμφωνα με την Πυροσβεστική, από τις 7 μμ στις 16.8.2019 έως τις 17.8.2019.
Δεν υπάρχει κανείς σ’ αυτό τον τόπο που να μην υποστηρίζει ότι η πρόληψη είναι το αποφασιστικότερο μέσο για την αποτροπή των πυρκαγιών.
Συνεπώς, όλες οι προσπάθειες από τους αρμόδιους και μη αρμόδιους φορείς και παράγοντες θα πρέπει να στραφούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η κατάσβεση των πυρκαγιών είναι αδύνατη λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών, της πυκνότητας των δασών, ιδίως των πευκόφυτων και της δυσκολίας πρόσβασης στις εστίες φωτιάς, εξαιτίας της διαμόρφωσης του εδάφους (βαθιές και απρόσιτες χαράδρες), εάν και εφόσον δεν αντιμετωπιστούν αμέσως με την γένεσή τους.
Ανέκαθεν και κάθε χρόνο γίνεται συζήτηση για τα αίτια των πυρκαγιών και ποτέ δε δόθηκε επαρκής ερμηνεία σε ποια αίτια οφείλονται αυτές κυρίως.
Η πιο εύκολη και ανώδυνη δικαιολογία είναι ο εμπρησμός, που αποτελεί άλλοθι για όσους τον επικαλούνται και υποκρισία, για να μην κάνουν απολύτως τίποτε, λόγω αδιαφορίας, άγνοιας και ανικανότητας της πολιτείας και των πολιτών. Οι κυβερνήσεις π.χ. ισχυρίζονται σχεδόν πάντοτε ότι υπάρχει «οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού» κι έτσι απαλλάσσονται οι πάντες από τις ευθύνες τους.
Όταν τον μήνα Ιούλιο και κυρίως τον Αύγουστο και με δυνατούς ανέμους ξεσπούν ταυτόχρονα φωτιές σε 80 ή 100 ή 140 διαφορετικά μέρη, και μάλιστα πολλές φορές σε δύσβατες και απόκρημνες περιοχές, τότε δεν μπορεί κανείς να μιλάει για εμπρησμό, τουλάχιστον κατά κύριο λόγο. Εξάλλου 7.650 φωτιές έως τα τέλη Αυγούστου, αν ήταν από εμπρησμό, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Έλληνες είναι κυριολεκτικά πυρομανείς.
Ασφαλώς μπορούμε να μιλήσουμε για εμπρησμό γύρω από πόλεις και χωριά καθώς και ορισμένα άλλα μέρη που έχουν ενδιαφέρον για τους οικοπεδοφάγους, όπως αποκαλούνται ή για άλλους λόγους που έχουν σχέση ακόμη και με εθνικά θέματα, όπως έγινε συγκεκριμένα το 2007 με την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σημασία πάντοτε έχει η πρόληψη, ανεξάρτητα από τις αιτίες και γι’ αυτήν πρέπει να υπάρξει εγκαίρως πρόνοια, από την πολιτεία και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και από όλους τους παράγοντες που μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον τομέα αυτόν.
Αλλά και ο ισχυρισμός περί εμπρησμού στον βαθμό που ευσταθεί δεν απαλλάσσει τους καθ’ όλα υπεύθυνους και κυρίως το κράτος με τις υπηρεσίες του και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους πολίτες από τις ευθύνες τους, γιατί δεν λαμβάνουν και στην περίπτωση αυτή τα κατάλληλα μέτρα, παρά ενεργούν κατόπιν εορτής. Λέγεται συνήθως μεθ’ υπερβολής και σε κάθε περίπτωση ότι πρόκειται για εμπρησμούς. Αν λοιπόν είτε ψευδώς είτε αληθώς υπάρχει αυτός ο ισχυρισμός και μάλιστα από επίσημες αρχές, τότε η μη λήψη μέτρων ισοδυναμεί με εγκληματική αμέλεια το ολιγότερο. Και μέτρα φυσικά υπάρχουν.
Εκεί η ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι τεράστια, γιατί δεν θεσπίζει όλα εκείνα τα μέτρα εγκαίρως, που είναι απαραίτητα για να αποτρέψει τους τυχόν εμπρηστές πριν από τα καταστροφικό τους έργο. Όμως στα υπόλοιπα μέρη οι φωτιές έχουν άλλες αιτίες. Από την ευθύνη δεν απαλλάσσονται και οι Έλληνες πολίτες που τα αφήνουν όλα στην τύχη και στους άλλους.