Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΠΛΑΘΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΠΛΑΘΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Blade Runner 2049

Του Κωνσταντίνου Μπλάθρα από την Ρήξη φ. 137
Είδα το καινούργιο Μπλέιντ Ράνερ 2049 σε γεμάτη αίθουσα την Τρίτη, τη μέρα που ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου. Ναι, τίποτα δεν είναι τυχαίο! Στες ΗΠΑ η επιστημονική φαντασία, το sci fi, όπως το λένε τα εδώ ελληνικά, γίνεται ταινία, στην Ελλάδα νόμος. Αυτό είναι που λένε… η φαντασία στην εξουσία!

Είμαστε, λοιπόν, στα 2049. Ζώα, δέντρα και φυτά δεν υπάρχουν πια στον πλανήτη. Ένα μόνο ζώον επιβιώνει, ο άνθρωπος, κι απ’ αυτούς λίγοι. Ζουν σε μια σκοτεινή ομιχλώδη πόλη, που περιτριγυρίζεται από ψηλό τείχος-φράγμα. Η εταιρεία, που έχει την απόλυτη κυριαρχία σε αυτή την ανθρώπινη μετα-αποικία ονόματι Λος Άντζελες –πόλη των Αγγέλων–, διευθύνεται από έναν τυφλό, στην όψη σαν Αμερικανό Τζίζους (Jesus), ο οποίος διατείνεται ότι κατασκευάζει αγγέλους. Μεταξύ αυτών στείρες γυναίκες, ιδανικές συνοδούς σεξ. Βλέπετε, ο κόσμος μπορεί να αναποδογυρίζει, όπως τα φύλα –θου, Κύριε!– αλλά στο Χόλιγουντ μένει η φαλλοκρατία, έκφραση της οποίας –αν θέλετε το πιστεύετε– είναι οι σύγχρονοι πανίσχυροι διαφυλικοί ευνούχοι, που, κουνώντας αυστηρά το δάχτυλο, φυλάνε με τον βούρδουλα της πολιτικής ορθότητας τα προοδευτικά χαρέμια των αφεντάδων της νέας εποχής. Υπάκουοι σαν Μπλέιντ Ράνερ. Είδατε που καμία σύμπτωση δεν είναι τυχαία;

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

cineΡήξη: Paulina & Πικαδέρο

Του Κωνσταντίνου Μπλάθρα 
Paulina
Η Παουλίνα, υποψήφια διδάκτωρ της Νομικής, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δικαστική της καριέρα, δίπλα στον πατέρα της, ανώτατο δικαστή, για να γίνει δασκάλα δικαίου και πολιτικών δικαιωμάτων σε μια απομακρυσμένη περιοχή, στα όρια του τροπικού δάσους, στην Παραγουάη. Η ταινία ξεκινάει με μια συζήτηση, όπου ο πατέρας επιχειρεί να αλλάξει την απόφασή της, που τη θεωρεί περισσότερο σαν ένα παιδικό πείσμα. Αλλά η Παουλίνα έχει πάρει την απόφασή της και επιμένει. Πάντα επιμένει, όπως την ακούμε να λέει στη συνέντευξη που δίνει σε μια έρευνα εκ των υστέρων, για τα όσα έχουν συμβεί. Γιατί η Παουλίνα θα πέσει θύμα βιασμού από τους νέους που επιχειρεί να διδάξει. Προσπαθώντας να τους μυήσει στις αρχές του δικαίου, θα πέσει θύμα μιας μεγάλης αδικίας από τους ίδιους τους μαθητές της. Η Παουλίνα, σε αντίθεση με τη δικανική λογική του πατέρα της, θα ζητήσει να μη διωχθεί ο βιαστής της. Και θα επιμείνει, ακόμα και όταν μάθει ότι εγκυμονεί το σπέρμα του. Η τελική της απόφαση να κρατήσει το παιδί και να παραμείνει στη θέση της ως δασκάλα, θα οδηγήσει σε κρίση τον πατέρα της και στην τελική σύγκρουση της ταινίας.

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος, Από τον «Κυνόδοντα» στο «Ξα μου»

Το Κίνημα Άρδην διοργάνωσε την Τετάρτη 28 Ιουνίου εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος,  Από τον «Κυνόδοντα» στο «Ξα μου»
Mίλησαν:
 
Κωνσταντίνος Μπλάθρας,  Κριτικός Κινηματογράφου, συγγραφέας
Ιφιγένεια Καλαντζή, Θεωρητικός, Κριτικός Κινηματογράφου
Συντονιστής: Κώστας Σαμάντης, Άρδην
 
H εκδήλωση έλαβε χώρα στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού, Ρήγας Βελεστινλής.

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Χριστιανική: 64 χρόνια αγώνες ελευθεροτυπίας. «Η πέννα ξίφος και οδηγός του λαού»


«Ασκώ την δημοσιογραφίαν από το 1953. Απ’ αρχής την αντιμετώπισα ως
αποστολή και όχι ως επάγγελμα». Η αποστροφή αυτή από την απολογία του
Νίκου Ψαρουδάκη ενώπιον του δικαστηρίου, που τον καταδίκασε σε φυλάκιση, τον Ιούλιο του 1976, δύο χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα (!), εκφράζει νομίζω ως σήμερα όλους τους συνεργάτες της «Χριστιανικής». «Η εφημερίς αύτη… κήρυξ και στρατιώτης του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, της πολυτίμου αυτής κληρονομίας του ελληνικού λαού και ολοκλήρου της ανθρωπότητος», όπως αναφέρεται στην αίτηση προς το Υπουργείο Τύπου, για τη χορήγηση της άδειας έκδοσής της, έμελλε να είναι από τις λίγες ελληνικές εφημερίδες που αγωνίστηκε τόσο σθεναρά για την ελευθερία του τύπου στη Χώρα μας.
Κυκλοφόρησε με προμετωπίδα της τον αγώνα για το Θεό και τον άνθρωπο:
«Αγνοήσαμε», έγραφε στο πρώτο της κιόλας φύλλο, πριν από 64 χρόνια, «τα δυο στοιχειώδη πράγματα, τον Θεόν και τον άνθρωπο. Και νομίσαμε πως μπορούσαμε να οικοδομήσουμε ατιμωρητί τη ζωή μας στην άμμο της αρνήσεως, της σκληρότητος και του θανάτου.»
Το πρώτο της φύλλο, με τον τίτλο τότε «Χριστιανική Δημοκρατία», κυκλοφόρησε στις 17 Μαΐου του 1953, ως «Όργανο της νέας γενιάς».