Οι απαντήσεις του Κινήματος «Αφήστε με να ζήσω»

 

1. Απάντηση στην απαγόρευση ανάρτησης της αφίσας στους σταθμούς του μετρό

Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» δημιουργήθηκε πριν 2 χρόνια περίπου από 19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και με την υποστήριξη της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ἑλλάδος, με σκοπό να ενημερώνει με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό τρόπο τους συμπολίτες μας για το θαύμα της Ζωής του αγέννητου παιδιού, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα και την Ορθόδοξη παράδοσή μας, αλλά και να βοηθά όσες γυναίκες πιέζονται για έκτρωση και επιθυμούν να κρατήσουν το παιδί τους.
Στα πλαίσια αυτής της ενημέρωσης προβήκαμε σε διαφημιστική καμπάνια σε κάποιους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ, με αποκλειστικό σκοπό την ενημέρωση για τη μοναδική και ανεπανάληπτη ανθρώπινη ζωή, που φιλοξενείται στην κοιλιά της μητέρας, προβάλλοντας αποκλειστικά επιστημονικές πληροφορίες για την ενδομήτρια ζωή του εμβρύου.
Με μεγάλη μας έκπληξη, όμως, βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτοφανή αντίδραση, που σαν κύριο επιχείρημά της είχε το «δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση». Είναι άξιο απορίας πώς, από αυτά που αναφέρονται στην αφίσα, καταστρατηγούνται τα «δικαιώματα» των γυναικών ή, όπως ανέφερε το δελτίο τύπου του Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών κ. Κώστα Καραμανλή, η αφίσα «στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών». Σε αυτό μόνο αυτοί που τα συνδύασαν μπορούν να απαντήσουν.  Στην ουσία, όμως, πρόκειται για μια προσπάθεια ενημέρωσης ότι το αγέννητο παιδί είναι εν ζωή άνθρωπος και ως εκ τούτου έχει κι αυτό δικαιώματα και αξιώσεις προστασίας του.
Έπρεπε όμως ο αξιότιμος κ. Υπουργός, προτού προβεί στην απαράδεκτη δημοκρατικά και αντισυνταγματική παρέμβασή του στη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ, που είχε σαν αποτέλεσμα το κατέβασμα της αφίσας την ίδια ημέρα της ανάρτησής της, αλλά και η ίδια η διοίκηση να αποδείξουν με επιχειρήματα, πού η αφίσα αναφέρεται στην έκτρωση και πώς «στρέφεται» εναντίον οποιουδήποτε «δικαιώματος» των γυναικών! Άραγε ο κ. Υπουργός είδε πραγματικά την αφίσα; Την διάβασε;
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: Δεν έχουμε σαν πολίτες αυτής της Χώρας, αλλά και σαν συλλογικές οντότητες το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψή μας; Από πότε υπάρχει λογοκρισία στην Ελλάδα και δεν το γνωρίζουμε;

Δημογραφικό: Στην τετραετία 2015-2018 «χάθηκε» μία πόλη με πληθυσμό αντίστοιχο του Βόλου

Στην τετραετία 2015-2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 125.000 άτομα

 Από την Ναυτεμπορική

Ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις λαμβάνει το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Το 2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 33.857 άτομα, με τις γεννήσεις να μειώνονται για τρίτη διαδοχική χρονιά. Στην τετραετία 2015-2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 125 χιλιάδες άτομα, κάτι που σημαίνει ότι μέσα σε μόλις μία τετραετία «χάθηκε» μια μεσαία ελληνική πόλη με πληθυσμό αντίστοιχο του Βόλου.

Τι δείχνουν οι αριθμοί

Τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής δεν αποτυπώνουν καμία πρόοδο, παρά το γεγονός ότι το 2018 ήταν έτος ανάκαμψης και θετικής μεταβολής του ΑΕΠ. Φαίνεται ότι τα ζευγάρια δεν αρκούνται στο να σταματήσει η ύφεση, αλλά θέλουν απτά στοιχεία ενίσχυσης του οικογενειακού τους εισοδήματος για να πάρουν την απόφαση να αποκτήσουν παιδί. Το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων θα συνεχιστεί και το 2019 και πλέον μένει να φανεί αν η εξαγγελία της σημερινής κυβέρνησης για διανομή εφάπαξ βοηθήματος ύψους 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που θα γεννηθεί μετά την Πρωτοχρονιά θα ανατρέψει την πτωτική πορεία.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι γεννήσεις το 2018 περιορίστηκαν σε 86.440 από 88.553 που ήταν το 2017. Μείωση παρατηρήθηκε και στους θανάτους, οι οποίοι όμως έφτασαν στους 120.297 από 124.501 το 2017. Έτσι, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 33.857 άτομα το 2018. Η επίδοση αυτή έρχεται να προστεθεί στο αρνητικό ισοζύγιο των 35.948 ατόμων το 2017 (124.501 θάνατοι έναντι 88.553 γεννήσεων), στο αρνητικό ισοζύγιο των 25.894 ατόμων το 2016 (118.792 θάνατοι από 92.898 γεννήσεις) και στο αρνητικό ισοζύγιο των 29.365 ατόμων το 2015 (121.212 θάνατοι έναντι 91.847 γεννήσεων).

Λογόκριναν διαφήμιση ποὺ δείχνει μητέρα μὲ μωρὸ γιατί «προβάλει στερεότυπα» καὶ μπορεῖ νὰ «προκαλέσει βλάβη» στοὺς θεατὲς

Μία διαφήμιση γιὰ τήν Volkswagen πού δείχνει ἄντρες ἀστροναῦτες καὶ μία λευκὴ γυναίκα νά κάθεται δίπλα σὲ ἕνα καρότσι εἶναι ἀπὸ τὶς πρῶτες ἀπώλειες τῶν νέων ἀπαγορεύσεων ποὺ ἀφοροῦν «στερεότυπα φύλου» στὶς βρετανικὲς διαφημίσεις.

Ἡ διαφήμιση ἐρευνήθηκε ἀπὸ τὴν Ὑπηρεσία Προτύπων Διαφήμισης τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου (ASA), ἐπειδὴ κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν γιὰ «διαιώνιση στερεοτύπων φύλου».

Οἱ νέοι κανόνες ποὺ τέθηκαν σὲ ἰσχὺ τὸν Ἰούνιο ἀπαγορεύουν νὰ ἀπεικονίζονται τὰ φύλα μὲ τρόπο ποὺ «ἐνδέχεται νὰ προκαλέσει βλάβη ἢ σοβαρὴ ἢ ἐκτεταμένη παράβαση».

Ἡ διαφήμιση δείχνει μία σειρὰ κυρίως ἀνδρῶν ποὺ συμμετέχουν σὲ περιπετειώδεις δραστηριότητες - δύο ἄνδρες ἀστροναῦτες στὸ διάστημα, καὶ ἕνας ἄνδρας ἀθλητὴς μὲ...

προσθετικὸ πόδι νὰ κάνει ἅλμα εἰς μῆκος καὶ καταλήγει μὲ μία μητέρα ποὺ κάθεται σὲ ἕνα παγκάκι κοντὰ σὲ ἕνα καρότσι.

Προκάλεσε τρεῖς καταγγελίες ἀπὸ θεατές, καὶ ἠ ASA διαπίστωσε ὅτι δείχνει μία γυναίκα "ποὺ ἀσχολεῖται μὲ ἕνα στερεοτυπικὸ ρόλο φροντίδας".

"Ἀναγνωρίσαμε ὅτι τὸ νὰ γίνεις γονέας εἶναι μία μεταβαλλόμενη ἐμπειρία ποὺ ἀπαιτεί  σημαντικη προσαρμογή, ἀλλὰ ἡ φροντίδα τῶν παιδιῶν εἶναι ἕνας ρόλος ποὺ συνδέεται στερεοτυπικὰ μὲ τὶς γυναῖκες", πρόσθεσε ἠ ASA στην ἀπόφασή της.

Ἡ διαφήμιση δὲν μπορεῖ πλέον νὰ ἐμφανιστεῖ μὲ αὐτὴν τὴν μορφὴ μετὰ τὴν ἀπόφαση.

Οἱ νέοι κανόνες ἀκολουθοῦν τὴν ἀναθεώρηση τοῦ ASA, ποὺ δημοσιεύθηκε τὸ 2017, ὅπου διαπιστώθηκε ὅτι τὰ ἐπιβλαβῆ στερεότυπα ποὺ ἐνισχύονται ἀπὸ τὴν διαφήμιση «μποροῦν νὰ περιορίσουν τὶς ἐπιλογές, τὶς προσδοκίες καὶ τὶς εὐκαιρίες τῶν παιδιῶν, τῶν νέων καὶ τῶν ἐνηλίκων».

Ἡ Geraldine Ingham, ἐπικεφαλῆς τοῦ μάρκετινγκ τῆς VolkswagenUK, δήλωσε: «Ὡς ἐπικεφαλῆς αὐτῆς τῆς ἐπιχείρησης καὶ ὡς μητέρα, δὲν πιστεύω ὅτι οἱ ρόλοι τῶν γυναικῶν σὲ αὐτὴν τὴν διαφήμιση ἀπεικονίζονται μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ἀρνητικά».

"Ὅπως καὶ στὶς σκηνὲς ὅπου ἄνδρες φαίνονται νὰ συμμετέχουν σὲ δύσκολες καταστάσεις, ὅπως αὐτὴ ποὺ ἕνα ζευγάρι ἔχει στήσει μία σκηνὴ πάνω σὲ ἕνα βουνὸ καὶ ἡ ἄλλη ποὺ δείχνει ἀστροναῦτες νὰ βρίσκονται σὲ ἕνα διαστημικὸ σκάφος, ἔτσι καὶ ἡ σκηνὴ μὲ τὴν γυναίκα φαίνεται ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ξεκινάει αὐτὸ ποὺ εἶναι σίγουρα ὁ μεγαλύτερος καὶ πιὸ πολύτιμος ρόλος τῆς ζωῆς – τὸ νὰ μεγαλώσει ἕνα ἄλλον ἄνθρωπο".

Ἰδοὺ ἡ ἀπαγορευμένη διαφήμιση:

redskywarning

Ο πικρός αποχαιρετισμός του Βασίλη - Νίκος Φωτόπουλος

 

Ήρθε στο γραφείο μου και με βρήκε την ώρα που διόρθωνα πτυχιακές εργασίες. «Να περάσω δάσκαλε;» με ρώτησε δειλά, έχοντας, ωστόσο, τη σιγουριά πως η πόρτα μου ήταν ορθάνοιχτη για αυτόν, αφού ήξερε πως ήταν ένας από τους καλύτερους και αγαπημένους μου φοιτητές. «Θα πιεις καφέ να σου παραγγείλω;» τον ρώτησα. «’Εγώ θα πιω έναν δεύτερο ακόμα» τον διαβεβαίωσα. «Όχι, ευχαριστώ, για άλλο ήρθα» μου απάντησε. «Ήρθα να σε αποχαιρετήσω». Κοντοστάθηκα για να σκεφτώ γιατί ο αποχαιρετισμός.

Να μην πολυλογώ. Ο Βασίλης στο παρελθόν ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής μου και ήρθε να με αποχαιρετήσει γιατί βρήκε δουλειά στη Δανία, ως σύμβουλος εκπαίδευσης και απασχόλησης, σε μια δομή δια βίου μάθησης για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. «…Το πάλεψα όσο δεν πήγαινε... αλλά να ζω με τους γονείς μου στα 28... δεν λέει. Άσε που, παντού πόρτες κλειστές και ο βασικός μισθός γύρω στο πεντακοσάρικο. Δεν φτάνει ούτε για ...τσιγάρα».

Κυριολεκτικά με αποστόμωσε. Κι αυτό όχι γιατί δεν έχω ιδέα για αυτό που περνάει ο τόπος και κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Ή για το περίφημο brain drain, το brain waste, τους Νeets (Νέοι εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης) και τόσους άλλους νεολογισμούς και ποσοτικούς δείκτες που είτε τους καταγράφουμε, είτε επιχειρούμε κοινωνιολογικά ή πολιτικά την ανάλυση και την ερμηνεία τους.

Ωστόσο, είναι διαφορετικό να μιλάς θεωρητικά για τη δικτατορία των αριθμών και για σχέδια πολιτικής επί χάρτου, και εντελώς διαφορετικό να βιώνεις άμεσα το αδιέξοδο των διπλανών σου, που είτε ψάχνουν δουλειά, είτε υποαπασχολούνται, είτε κακοπληρώνονται, είτε αναγκάζονται να στερηθούν την πατρίδα και τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι σαφές πως απέναντι στο ατομικό πρόβλημα ενδέχεται να βλέπεις έστω και με μια σχετική ανακούφιση την πρόσκαιρη λύση που κάποιος δικός σου βρίσκει.

Το πρόβλημα, όμως, παραμένει, βυθίζοντάς μας ακόμα πιο βαθιά. Υπολογίζεται πως την περίοδο 2008-16 πάνω από 400.000 Έλληνες, κυρίως υπέρ-εκπαιδευμένοι νέοι, πήραν το δρόμο του εξωτερικού, προσφέροντας την εργατική τους δύναμη (χειρωνακτική και διανοητική) στο ΑΕΠ μιας άλλης χώρας. Και δυστυχώς, η προσφορά αυτή αποτελεί το παράγωγο μιας τεράστιας (ελληνικής) επένδυσης. Αυτή κατά κανόνα προέρχεται από το δημόσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα όσο και από το υστέρημα των ιδιωτικών οικογενειακών προϋπολογισμών. Η επένδυση αυτή δεν επιστρέφει ποτέ, ως ανατροφοδότηση, στον τόπο μας που τόσο την έχει ανάγκη.

Εθνική αιμορραγία

Είναι ευνόητο πως το ζήτημα δεν έγκειται στην ατομική περίπτωση του καθενός που ενδεχομένως αναζητά την επαγγελματική του προοπτική στο εξωτερικό. Το πρόβλημα μετατρέπεται σε κοινωνικό, λαμβάνοντας ουσιαστικά διαστάσεις "εθνικής αιμορραγίας", από τη στιγμή που για τους νέους μας η επιλογή του εξωτερικού εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο σε μονοδιάστατη, καταναγκαστική και επιβεβλημένη διαδρομή.

Η Γενοκτονία στη σημερινή Ελλάδα: Μια συνοπτική Μελέτη

Του Γιώργου Γιαγκίδη

Ζούμε πια στο φουτουριστικό 1984 του Οργουελ, οι έννοιες χορεύουν σε σύγχυση και η γραμματεία τόσων αιώνων έχει εισέλθει στο κάτω σκονισμένο ντουλάπι, για να μπούμε σε μια σπείρα παραπληροφόρησης και κατακερματισμού της ορθής σκέψης. 
Η Ελλάδα από το 2010 της έναρξης της μνημονιακής περιόδου, βιώνει μια τρομακτική οικονομικο-πολιτική εποπτεία, η οποία καιρό τώρα έχει μετατραπεί σε μια σκληρή κατοχή οικονομικού χαρακτήρα, που πλέον λαμβάνει και στρατιωτικό χαρακτήρα με την επέκταση του ΝΑΤΟ στη χώρα.
Οι δείκτες μιλούν από μόνοι τους: 

1. Σε αριθμό άνω των 320.000 ατόμων μειώθηκε ο ελληνικός πληθυσμός λόγω μνημονίων, μετανάστευσης και θανάτων (ICAP, Ληξιαρχείο Ελληνικού Κράτους, Eurostat, 2018).
2. Σε αριθμό 33.812 ατόμων μειώθηκε ο πληθυσμός των Ελλήνων το 2018, καθαρά με τη μείωση των γεννήσεων (υπογεννητικότητα) και αύξηση των θανάτων (θνησιμότητας) στη χώρα, με μέσο όρο 24.015 ατόμων από το 2013 έως σήμερα (Ληξιαρχείο Ελληνικού Κράτους, 2018).
3. Άνω του 21,4% των Ελλήνων (ΕΛΣΤΑΤ, 2018) και άνω των 500.000 παιδιών (Unicef, 2017) ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας.
4. Άνω του 19% η επίσημη ανεργία στους Έλληνες και άνω του 43,2% στους νέους (ΕΛΣΤΑΤ, 2018). Φανταστείτε το πραγματικό ποσοστό, δίχως τεχνητές απομειώσεις.
5. Η χώρα μας μετά την οικονομική-πολιτική κατοχή παραδίδεται και στη στρατιωτική κατοχή, με την πλήρη ΝΑΤΟποίησή της (νέες βάσεις σε Αγχίαλο, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Κάρπαθο κ.α.), βάφοντας τα χέρια μας με το αίμα των λαών του κόσμου.

Μητρ. Σιατίστης Παύλος Ιωάννου: Θέλω να προκαλέσω όσους ευθύνονται για την σύγχρονη γενοκτονία των εκτρώσεων

Πρίν ἀρκετά χρόνια μετά ἀπό μιά μεγάλη γιορτή ἕνα νέο ζευγάρι μέ κάλεσαν στό σπίτι τους γιά καφέ. Τό ζευγάρι εἶχε τότε δυό παιδιά.

Καθισμένοι στό ὄμορφο μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ ἡ νεαρή σύζυγος μέ ἐρωτᾶ, γιά λογαριασμό κάποιας φίλης της, ὅπως μοῦ εἶπε, ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας γιά τίς ἐκτρώσεις.

Τῆς εἶπα ὅτι γιά νά καταλάβει τήν θέση τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά ἀπαντήσει σ᾽ ἕνα ἐρώτημα. Τό ἔμβρυο πού ἔχει συλληφθεῖ στἠν μήτρα μιᾶς γυναίκας τί ἀνθρωπολογική ταυτότητα ἔχει;

Εἶναι πλήρης ἄνθρωπος πού ἐξελίσσεται, ἤ εἶναι ἕνα ἀνθρωποειδές πού περιμένει τόν ἥλιο ἤ τόν ἀέρα γιά νά λάβει ὑπόσταση, νά γίνει πλήρης ἄνθρωπος;

Τῆς ἐξήγησα ὅτι ἡ Ἐκκλησία λέγει ὅτι εἶναι πλήρης ἄνθρωπος ἐξ ἄκρας συλλήψεως.

Γι᾽ αὐτό θεωρεῖ ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι καταστροφή τῆς ζωῆς. Εἶναι ἔγκλημα καί μάλιστα εἰδεχθές, γιατί στρέφεται ἐναντίον τοῦ πιό ἀθώου καί τοῦ πιό ἀνυπεράσπιστου πλάσματος στόν κόσμο. Ἡ συζήτηση μας τελείωσε ἐκεῖ.

Πέρασαν δύο χρόνια ἀπό τότε καἰ τἠν ἴδια μέρα καί γιορτή δέχθηκα πάλι τήν ἴδια πρόσκληση ἀπό τά ἴδια πρόσωπα καἰ τἠν ἀποδέχθηκα.

Καθώς ἑτοιμαζόταν ὁ καφές, γιά νά μήν εἷναι μόνη ἡ σύζυγος καθίσαμε στήν ἀρχή στήν κουζίνα. Ἀλλά ἐκεῖ κυκλοφοροῦσε καί ἕνας μπόμπιρας, ἕνα μικρό παιδάκι πού προσπαθοῦσε νά σταθεῖ στά πόδια του.

Ἐπεχείρησα νά χαϊδέψω τό κεφαλάκι του, ὅταν ἀκούω τήν μητέρα του νά μοῦ λέγει: «Ἄν αὐτός ζεῖ τό ὀφείλει σέ σᾶς» καί μοῦ ἀποκάλυψε ὅτι τό πρό δύο ἐτῶν ἐρώτημα ἀφοροῦσε τήν ἴδια.

Δραματική μείωση του πληθυσμού κατά 355.000 κατοίκους από το 2008 έως το 2017

Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ αναφορικά με την εφαρμογή πολιτικών για τη στήριξη της μητρότητας και των γεννήσεων (π.χ. επιδοματική πολιτική, φορολογικές ελαφρύνσεις κ.λπ.).

Σοβαρή επιδείνωση παρουσίασε η προϋπάρχουσα τάσης μείωσης των γεννήσεων στην Ελλάδα μετά την οικονομική κρίση καθώς το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων/θανάτων και εισερχόμενης/εξερχόμενης μετανάστευσης οδηγεί σε μείωση του πληθυσμού.

Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα από τα στοιχεία που παρουσίασε ο επίκουρος καθηγητής Επιδημιολογίας και Επαγγελματικής Υγιεινής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γιώργος Ραχιώτης, σε διάλεξη του με θέμα «Όψεις του Δημογραφικού Προβλήματος στην Ελλάδα. Παρελθόν, Παρόν & Στόχοι», στο Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος.

Όπως ανέφερε ο κ. Ραχιώτης σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να δρομολογηθεί σχέδιο για την επάνοδο στη χώρα των νέων επιστημόνων παραγωγικής ηλικίας και υψηλής ειδίκευσης, ενώ απαιτείται και η επαναθέσπιση κινήτρων προστασίας της μητρότητας και των γεννήσεων, όχι μόνο για τους πολύτεκνους και τρίτεκνους, αλλά και για το πρώτο και δεύτερο παιδί.

Πρόσθεσε πως πρέπει να εκπονηθεί επειγόντως σχέδιο αποκατάστασης της δημογραφικής ισορροπίας σε ευαίσθητες περιοχές της χώρας, με έμφαση στη Θράκη.

Μείωση των γεννήσεων και οικονομική κρίση

Δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού στην Ελλάδα κατά 800.000 άτομα ως το 2035

Η μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα που ξεκίνησε από τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας συνεχίζεται απρόσκοπτα. Στη μείωση αυτή συμβάλει σημαντικά το ισοζύγιο γεννήσεων και θανάτων που είναι όλο και περισσότερο αρνητικό. Τίθεται έτσι ένα ερώτημα: οι θάνατοι που είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια θα συνεχίσουν να υπερτερούν και στο μέλλον, με αποτέλεσμα το φυσικό ισοζύγιο να παραμένει αρνητικό; Απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα δίνει πρόσφατη μελέτη του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και διευθυντή του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων Βύρωνα Κοτζαμάνη, ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Οι θάνατοι καθ' όλη τη μεταπολεμική περίοδο αυξάνονται σχεδόν σταθερά παρόλο που την τελευταία 65ετία ο μέσος όρος ζωής έχει αυξηθεί κατά, σχεδόν, 15 χρόνια. Αντίφαση; αναρωτιέται ο καθηγητής, για να απαντήσει "προφανώς όχι", εξηγώντας στη συνέχεια:

 "Η αύξηση των θανάτων οφείλεται στην προοδευτική γήρανση του πληθυσμού μας, στην αύξηση δηλαδή του «βάρους» των 65 ετών και άνω (ακόμη δε περισσότερο στην αύξηση του «βάρους» των 85 και άνω). Οι μεν 65 και άνω σε απόλυτες τιμές πενταπλασιάστηκαν σχεδόν ανάμεσα στο 1951 και το 2018 (και το ποσοστό τους στον συνολικό πληθυσμό από 6,8% αυξήθηκε στο 22%), ενώ την ίδια περίοδο, ο αριθμός των 85 και άνω υπερ-δεκαπλασιάστηκε και το ειδικό τους βάρος στο εσωτερικό της ομάδας των 65 ετών και άνω από 5,8% το 1951 εγγίζει το 15% το 2018".

 "Ταυτόχρονα", προσθέτει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής "όλοι ξέρουμε ότι η θνησιμότητα αυξάνεται σημαντικά μετά τα 65 έτη, ταχύτατα δε μετά τα 85 έτη. Έτσι, παρόλο που οι πιθανότητες ζωής μας αυξήθηκαν την τελευταία 65ετία, η αύξηση του αριθμού των ηλικιωμένων οδήγησε στην αύξηση του αριθμού των θανάτων που υπερδιπλασιάσθηκαν ανάμεσα στην πρώτη μεταπολεμική πενταετία και στην τελευταία αντίστοιχη (2013-2017). Ο αριθμός των θανάτων αναμένεται όμως να αυξηθεί και τις δυο επόμενες δεκαετίες καθώς τα κέρδη στη μέση προσδοκώμενη ζωή θα επιβραδυνθούν και ταυτόχρονα τόσο το πλήθος όσο και το ποσοστό των άνω των 65 ετών θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι και το 2035 (αύξηση από 300 έως 500 χιλ και από το 21% στο 27-28% του συνολικού πληθυσμού αντίστοιχα)".

Η πορεία των γεννήσεων την ίδια περίοδο ήταν διαφορετική. Ειδικότερα, συνεχίζει ο καθηγητής, ενώ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο αριθμός τους υπερέβαινε σταθερά τις 140.000, την επόμενη δεκαετία καταγράφεται μια σημαντική πτώση (102.000 το 1990). Η πτώση αυτή θα ανακοπεί στη συνέχεια (οι γεννήσεις θα σταθεροποιηθούν γύρω από τις 100.000 την δεκαετία του 1990), θα καταγραφεί δε ακόμη και μια μικρή αύξησή τους ανάμεσα στο 2001 και το 2008. Στη συνέχεια όμως οι πρότερες τάσεις αναστρέφονται και το 2017 οι γεννήσεις δεν υπερβαίνουν πλέον τις 85.500 με αποτέλεσμα το φυσικό ισοζύγιο να είναι αρνητικό κατά 36.000.

Να γιατί έρχεται το βιολογικό τέλος του Ελληνισμού

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή τα ετήσια στοιχεία γεννήσεων και θανάτων του ελληνικού πληθυσμού για το 2017. Σύμφωνα με αυτά: Πρώτον, οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατά το 2017 μειώθηκαν στις 88.553, καταγράφοντας ετήσια πτώση κατά 4,7%. Δεύτερον, αντίστοιχα οι θάνατοι αυξήθηκαν κατά 4,8% σε σχέση με to 2016, φτάνοντας τους 124.501. Τρίτον, από τα παραπάνω προκύπτει ότι το φυσικό ισοζύγιο (δηλαδή η διαφορά γεννήσεων-θανάτων) επιδεινώθηκε περαιτέρω στη χρονιά που πέρασε, φθάνοντας στα –35.948 άτομα.

Δηλαδή ο πληθυσμός της χώρας, μόνο από την υστέρηση των γεννήσεων έναντι των θανάτων, και χωρίς να συνυπολογίζονται οι μεταναστευτικές εκροές Ελλήνων, μειώθηκε κατά 36 χιλιάδες άτομα μέσα σε ένα έτος. Πιο απλά, μέσα σε μια χρονιά χάθηκε μια πόλη, όπως το Ρέθυμνο ή η Καρδίτσα.

Η επιτυχία των μνημονίων - μία εικόνα, χίλιες λέξεις.

Η επιτυχία των μνημονίων σε ένα διαφορετικό γράφημα - μία εικόνα, χίλιες λέξεις.

Δημοκρατία και Δημογραφία

Από Στάθης Σταυρόπουλος

Ενίοτε η δημοκρατία είναι η δημογραφία της. Ιδιαιτέρως όταν η δημοκρατία παρουσιάζει απίσχναση και η δημογραφία το ίδιο. Για την Ελλάδα ο Τουργκούτ Οζάλ συνήθιζε να λέει ότι «το πρόβλημα (μας) θα το λύσει το δημογραφικό (τους)».

Η sui generis δημοκρατία της Σπάρτης εξαερώθηκε λόγω λειψανδρίας, ενώ η άγρια ολιγαρχική Ρώμη διαχύθηκε (στη Δύση) μέσα στους νέους πληθυσμούς που μπόρεσε να εκρωμαΐσει και να μην εκρωμαΐσει. Εξαθλιωμένοι οι πληθυσμοί (έθνη και λαοί) της Μέσης Ανατολής πρώτα και της Ανατολίας ύστερα, από τη βυζαντινή υπερφορολόγηση, προσχωρούσαν κατά μάζες στο μουσουλμανικό σύστημα της δεκάτης. Βρίθει αναλογιών με το σήμερα η Ιστορία, αλλά είναι παρακινδυνευμένο να καταφεύγει κανείς στην ερμηνεία τους, διότι η ιδεολογική τρομοκρατία παραμονεύει. (Ένα ακόμη πρόβλημα για τις δημοκρατίες εκτός από την έκπτωση των θεσμών είναι και η δικτατορία των ηλιθίων). Δηλαδή των βαλτών. Διότι για τον βαλτό δεν υπάρχει καλύτερο όχημα απ’ τον ηλίθιο.

Η Ελλάδα σήμερα δημογραφικώς αιμορραγεί. Δεν είναι μόνον οι νέοι που ξενιτεύονται, είναι και το γεγονός ότι η κρίση έχει μειώσει δραστικά τις γεννήσεις. Προσέτι η μετανάστευση των νέων αφορά στο πιο μορφωμένο ή παραγωγικό δυναμικό (περίπου 50.000 ετησίως) που μάλλον φεύγει (και θα συνεχίσει να φεύγει) διαπαντός. Είναι δηλαδή μια μετανάστευση αποδομητική της δημοκρατίας.

Ταυτοχρόνως, η Ελλάδα δέχεται προσφυγικές πιέσεις τις οποίες ούτε δύναται να διαχειρισθεί ανθρωπιστικώς ούτε να ενσωματώσει λειτουργικώς. Τα γκέτο, τα πιθανά στρατόπεδα συγκέντρωσης, η ανεξέλεγκτη και διαβρωτική διάχυση κυνηγημένων ψυχών μέσα στον κοινωνικό ιστό προβάλλουν απειλητικές εκδοχές στον ορίζοντα.

Επί πολλά χρόνια τώρα η χώρα ταλανίζεται από ιδεολογήματα περί το προσφυγικό (αλλά και την ταυτότητά της) επωφελή μόνον για όσους κάνουν μπίζνες με αυτό το πρόβλημα. Μπίζνεςβοθρώδεις και φρικτές.

Σε δημογραφική κατάρρευση η Ελλάδα

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Πριν από λίγες μέρες μίλησα στη Βουλή για το δημογραφικό πρόβλημα, καλεσμένος της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Αξιοποιώντας αυτό το επίσημο βήμα, προσπάθησα να γνωστοποιήσω στην εθνική αντιπροσωπεία και στην κοινή γνώμη μια σειρά από στοιχεία, τα οποία περιγράφουν το μείζον ζήτημα: την επερχόμενη δημογραφική κατάρρευση του πληθυσμού στην Ελλάδα. Βασικές επισημάνσεις της ομιλίας μου ήταν οι εξής:

Με την είσοδο του 21ου αιώνα ο ελληνικός πληθυσμός εισήλθε σε μια πορεία συνεχούς αριθμητικής συρρίκνωσης και παράλληλης γήρανσης. Όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, πρόκειται για τερματική και όχι προσωρινή φάση δημογραφικής εξέλιξης, η οποία, αν δεν αλλάξουν οι τρέχουσες τάσεις, οδηγεί τη νεοελληνική κοινωνία προς το τέλος της. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο ελληνικός πληθυσμός το 2015 ήταν ήδη ο 6ος πιο γηρασμένος στον κόσμο, ενώ το 2030 αναμένεται να είναι ο 5ος με μέση ηλικία τα 49 έτη!

Η βασική αιτία αυτής της εν εξελίξει δημογραφικής κατάρρευσης του ελληνικού πληθυσμού είναι ο χαμηλός ρυθμός γεννήσεων, ο οποίος για τρεις και πλέον δεκαετίες έχει πέσει κάτω από την κρίσιμη τιμή των δύο περίπου παιδιών ανά γυναίκα (όριο για τη διατήρηση ενός πληθυσμού). Σήμερα, με την επιβάρυνση που έχει δημιουργήσει και η οικονομική κρίση, ο ρυθμός γεννήσεων είναι περίπου στα 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, συνυπολογιζομένων και των γεννήσεων αλλοδαπών (οι οποίες φτάνουν περίπου στο 17% του ετήσιου συνόλου).

Υπαρξιακό θέμα οι Γεννήσεις

Αναγκαία υπαρξιακά για την Ελλάδα η ανατροπή της αρνητικής σχέσης γεννήσεων- θανάτων, που σε συνδυασμό με τη μετανάστευση 450 χιλιάδων νέων Ελλήνων στο εξωτερικό, δημιουργούν δημογραφική βόμβα, κατά τον συγγραφέα και αναλυτή Αναστάσιο Λαυρέντζο. Όπως είπε, στα μέσα του αιώνα αυτού, με την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, θα είμαστε 9 εκατομμύρια με τα 3 εκατομμύρια άνω των 65 ετών, δηλαδή στα όρια της πλήρους κατάρρευσης.

Ασημένια Οικονομία και νησιωτική Ελλάδα Ασημένια Οικονομία και νησιωτική Ελλάδα

Ασημένια Οικονομία και νησιωτική Ελλάδα του Δημήτρη Σκουτέρη  -  Ο Επίτροπος έρευνας, επιστήμης και καινοτομίας Κάρλος Μοέδας αναφερόμενος στην  Ασημένια Οικονομία (Silver Economy), έχει πεί: «Η ζωή αρχίζει στα 70. Σε κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 65 ετών και άνω αυξάνεται, κάτι που μας φέρνει αντιμέτωπους με μια έτοιμη, αναδυόμενη αγορά για την κοινωνική επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, για την ανάπτυξη φθηνότερης, … Δημήτρης Σκουτέρης Διαβάστε περισσότερα...

Το σαράκι της δημογραφίας

Στην ιστορία των πληθυσμών, η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και η μείωση της γονιμότητας αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία τη σημαντικότερη εξέλιξη. Πράγματι, μελετώντας, για παράδειγμα, τα ιστορικά στοιχεία του δείκτη γονιμότητας στην Ελλάδα, διαπιστώνουμε ότι την περίοδο 1960-1981 είχε μέση τιμή ίση με 2,3 παιδιά ανά γυναίκα σε ηλικία γονιμότητας. Την περίοδο 1982-1988 είχε μέση τιμή ίση με 1,5 παιδιά. …

Σάββας Ρομπόλης-Βασίλης Μπέτσης

Διαβάστε περισσότερα...

Μείωση και γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας στα επόμενα 35 χρόνια - Αποκαλυπτική έρευνα

Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις για τη δημογραφική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή Δημογραφίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βύρωνα Κοτζαμάνη, ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο κ. Κοτζαμάνης, θεωρεί δεδομένη τη μείωση του πληθυσμού στις επόμενες δεκαετίες και προβλέπει ότι στην Ελλάδα μετά από 35 έτη θα κατοικούν από 10,4 εκατομμύρια έως 9,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ η δημογραφική γήρανση θα είναι διαρκώς αυξανόμενη, καθώς το φαινόμενο όχι μόνο δε ανακόπτεται αλλά θα βαίνει αυξανόμενο με την πάροδο των ετών.

«Η μείωση του συνολικού μόνιμου πληθυσμού της Ελλάδας την επόμενη τριακονταπενταετία αναμένεται να είναι - ανεξαρτήτως σεναρίων- συνεχής, αν και με διαφοροποιημένους, ανά σενάριο και περίοδο, ρυθμούς. Ειδικότερα, στο τέλος της επόμενης εικοσαετίας (2035) ο πληθυσμός μας θα κυμανθεί, αναλόγως των υιοθετούμενων σεναρίων από 10,4 (μέγιστο, το ευνοϊκότατο σενάριο) έως 9,5 εκατ. (ελάχιστο) έναντι 10,9 εκατ. το 2015, ήτοι μείωση από 0,45 έως και 1,4 εκατ. σε απόλυτες τιμές (και σε ποσοστά κατά 4,1 -12,4% σε σχέση με το 2015).

Η παγκόσμια δημογραφία το 2050

Σχόλια πάνω σε έναν πίνακα που δημοσιοποίησε το περιοδικό Εκόνομιστ

Του Γιώργου Ρακκά από την Ρήξη φ. 137

Ενδιαφέρων πίνακας από το Εκόνομιστ, προβάλλει τις εκτιμήσεις για την εξέλιξη του παγκόσμιου πληθυσμού, τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες…

Εντυπωσιακή η πληθυσμιακή έκρηξη της Αφρικής, όσο και τραγική: Καθώς ο υπερπληθυσμός απειλεί να αναστείλει κάθε σοβαρή αναπτυξιακή δυναμική και, δοθείσης της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, που επιδεινώνεται, μειώνοντας με ταχείς ρυθμούς το ποσοστό της καλλιεργήσιμης γης επί του συνόλου, τίθεται ζήτημα… δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων εκατομμυρίων «πλεονάζοντος πληθυσμού» -με την έννοια ότι η εξασφάλιση της επιβίωσής του καθίσταται αντικειμενικά αδύνατη μέσα στην ίδια την Αφρική, η οποία αναμένεται να εξελιχθεί σε κύρια πηγή σφοδρών μεταναστευτικών κυμάτων προς τον Βορρά.

Για να καταλάβουμε λίγο την εκρηκτική σχέση υπερπληθυσμού, οικονομικής ανάπτυξης, οικολογικής κρίσης και κοινωνικής απορρύθμισης: Η Νιγηρία, που θα διαδεχθεί τις ΗΠΑ ως τρίτη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ήταν 46 εκατομμύρια το 1960. Σήμερα είναι… 192 εκ. και το 2050 θα φτάσει τα 400 εκ. H πρωτεύουσά της, το Λάγος, ήταν 1,4 εκ. το 1970 και σήμερα κάπου μεταξύ 18 εκ. και 21 εκ. Το 80% του πληθυσμού αυτού απασχολείται στην «άτυπη οικονομία», και είναι εξαιρετικά δύσκολο κανείς να φανταστεί αυτό το οικιστικό χάος ως «οργανωμένη κοινωνία».
Με φαγουρίζει το χέρι να γράψω και για την Αίγυπτο σχετικά, που βιώνει μια τρομερή «στεναχωρία» καθώς το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της καλύπτεται από την έρημο, αλλά μπορεί κανείς να φανταστεί την εκεί κατάσταση ως μια επανάληψη του τι συμβαίνει στην Νιγηρία, σε μικρότερα μεγέθη, βέβαια.

Ρεκόρ γήρανσης του πληθυσμού και υπογεννητικότητας οδηγούν σε μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα μέχρι το 2050

Δυσοίωνα και απολύτως απογοητευτικά είναι τα στατιστικά στοιχεία και οι προοπτικές μελέτες για την εξέλιξη του πληθυσμού της Ελλάδας, σύμφωνα με την Ελληνική Γεροντολογική και Γηριατρική Εταιρία, με αφορμή την 1η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων.

Ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται σε απόλυτους αριθμούς ετησίως συνεχώς από το 2011, οπότε και για πρώτη φορά ο αριθμός των γεννήσεων και των μεταναστευτικών ροών προς τη χώρα υπολείπεται του αριθμού των θανάτων και της μετανάστευσης Ελλήνων στο εξωτερικό.

Η υπογεννητικότητα είναι χρόνιο πρόβλημα για την πατρίδα μας. Ο μέσος όρος ολικής γονιμότητας, δηλαδή παιδιών ανά ζεύγος, είναι 1,30, σταθερός τα τελευταία χρόνια, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 1,49. Επισημαίνεται ότι για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός πρέπει ο δείκτης γονιμότητας να είναι πάνω από 2,1.

Τους γηραιότερους κατοίκους θα έχει η Ελλάδα το 2025

To 2025 στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία, τη Φινλανδία και την Ιαπωνία ένας στους τρεις κατοίκους θα είναι μεγαλύτερος από 60 ετών.

Ακόμα ένα αρνητικό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων χωρών φαίνεται πως αποκτά η χώρα μας, καθώς έως το 2025, το 30% ή και περισσότερο του ελληνικού πληθυσμού θα είναι πάνω από 60 ετών.

Τα στοιχεία αποκαλύπτονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος με μια φωτογραφία - διάγραμμα υποστηρίζει πως ως το 2025 οι γηραιότερες χώρες στον κόσμο θα είναι επτά. Εκτός από την Ελλάδα, οι υπόλοιπες έξι είναι η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γερμανία, η Φινλανδία και η Ιαπωνία.

Σε ολόκληρη την Αμερική, την Αυστραλία και την υπόλοιπη Ευρώπη περίπου το 10% θα είναι πάνω από 60 ετών, ενώ στην πλειοψηφία της Αφρικής και τη Γροιλανδία, κάτω από το 10% θα ανήκει σε αυτήν την ηλικία.

Το δημογραφικό δημιουργεί πεπρωμένο!

του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Το σύνθημα “make love, not babies” προέκυψε, ως γνωστόν, μέσα στην «επαναστατική έξαψη» του κινήματος του ΄68 και μάλιστα με τέτοια ορμή που εξακολουθεί να συνεπαίρνει ακόμα και σήμερα πολλούς Ευρωπαίους, κυρίως στο χώρο των «προοδευτικών». Όμως, σημειολογικά τουλάχιστον, το σύνθημα αυτό έχει και τη δημογραφική του σημασία, μόνο και μόνο επειδή τελικά περιορίστηκε στη χριστιανική Ευρώπη. Σήμερα, σε κάθε Ευρωπαία αντιστοιχούν μόνο 1,5 παιδιά, όταν στο διάστημα 1000-1500 μ.Χ. ήταν 2-3, ενώ στην περίοδο 1500-1915 έφτανε στο 5-7, κατά μέσο όρο.

Ανεξάρτητα από τους ατέλειωτους πολέμους, τους λοιμούς και τη μετανάστευση, η Ευρώπη στο διάστημα 1485 έως 1915 δεκαπλασίασε τον πληθυσμό της, από 50 σε 500 εκατομμύρια. Ιστορικά, είναι η περίοδος που η δημογραφικά κυρίαρχη Ευρώπη κατέκτησε σχεδόν ολόκληρη την υφήλιο, συνδυάζοντας υψηλή (για την εποχή) τεχνολογία, αναπτυγμένο πολιτισμό και υπερπληθυσμό. Διαθέτοντας περίπου 250.000 στρατιώτες στην περίοδο αυτή εξασφάλισε, πολεμώντας, καταστρέφοντας και σφάζοντας, «ζωτικό χώρο» για περίπου 20 εκατομμύρια Ευρωπαίους μετανάστες προς τις υπερπόντιες χώρες. Ήταν η ιστορική περίοδος που κάθε οικογένεια μπορούσε να «διαθέσει» για αυτό το «σκοπό» 2 και 3 αγόρια, χωρίς να δημιουργείται δημογραφικό πρόβλημα. Το «καλό παράδειγμα» ερχόταν από τις «ελίτ» της εποχής: Ο Λουδοβίκος XIV της Γαλλίας είχε 17 παιδιά και η Μαρία Θηρεσία 16, ο Φρειδερίκος ΙΙ 13 αδέλφια, όπως και ο Ναπολέοντας, στον οποίο ανήκει και η περίφημη φράση : «Μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο Παρίσι μου δίνει ένα νέο στράτευμα». Ήταν η εποχή που ίσχυε και η διαπίστωση του Γερμανού στρατάρχη von der Goltz : «Η ισχύς του λαού βρίσκεται στη νεολαία του», η οποία «απαρνιέται πιο εύκολα τη ζωή» γιατί «η λαχτάρα της για έντονα βιώματα την κάνουν πολεμόχαρη». Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι (για κάποιους «ευρωπαϊκοί εμφύλιοι») σηματοδότησαν το τέλος αυτής της περιόδου. Σήμερα, μαζί με το «γκριζάρισμα» της Γηραιάς Ηπείρου αυξάνεται για ευνόητους λόγους και ο ευρωπαϊκός «πασιφισμός», όπως και «η εμπέδωση των πανανθρώπινων, ευρωπαϊκών αξιών»[1] από τον ευρωπαϊκό «πληθυσμό».