Οι ηγεσίες της Δύσης δεν μαθαίνουν. Έχουν στο συρτάρι ένα μοντέλο συμπεριφοράς, το ανασύρουν για κάθε περίπτωση και το παρουσιάζουν σαν «συνταγή επιτυχίας». Διενεργήθηκε την περασμένη Κυριακή στα Σκόπια δημοψήφισμα για έγκριση ή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σε όλη την προηγούμενη περίοδο υπήρξαν παρεμβάσεις τρίτων με στόχο οι πολίτες να προσέλθουν στην κάλπη και να ψηφίσουν «ναι».
Ποιο το αποτέλεσμα των παρεμβάσεων αυτών; Όπως έγραψε σε άρθρο του ο Μιχάλης Ιγνατίου οι Σκοπιανοί έδωσαν την απάντηση: «Βασικά φώναξαν το «όχι» στις άνευ προηγουμένου παρεμβάσεις των ξένων, που ξεπέρασαν εαυτούς. Οι παρεμβάσεις αυτές ώθησαν τους πολίτες των Σκοπίων να σαμποτάρουν το δημοψήφισμα». Αυτές οι παρεμβάσεις ενίοτε λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ενοχλούν οι παρεμβάσεις, ενοχλούν οι νουθεσίες, κυρίως όταν οι τρίτοι φαίνεται να έχουν δικά τους συμφέροντα, τα οποία ενδεχομένως να είναι διαφορετικά από εκείνα των πολιτών, της επηρεαζόμενης χώρας.
Είτε το αποτέλεσμα αρέσει είτε όχι, είναι ένα δεδομένο που δεν μπορεί να αλλάξει. Είτε η επιλογή τους είναι σωστή ή όχι, οι πολίτες αποφάνθηκαν. Σε σχέση, όμως, με τις έξωθεν παρεμβάσεις πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν πως οι ισχυροί του πλανήτη, οφείλουν να σέβονται τις διαδικασίες σε όλες τις άλλες χώρες και δεν θα πρέπει να δημιουργούν την αίσθηση πως είναι αποικίες τους.
Στην Κύπρο βιώσαμε αυτές τις παρεμβάσεις το 2004. Σε μια περίοδο 20 περίπου ημερών, από το τέλος της συνόδου στο Μπούργκερνστοκ μέχρι και το δημοψήφισμα, δεν σταμάτησαν οι παρεμβάσεις τρίτων. Πιεστικές και σε πολλές φορές προσβλητικές υπό την έννοια ότι θεωρούσαν τους Κυπρίους μια μάζα χωρίς άποψη, που θα παρασύρονταν από τις υποδείξεις των Αμερικανών, των Βρετανών, των Ευρωπαίων και κάποιων αδιάβαστων, αυτοαποκαλούμενων εκσυγχρονιστών στην Ελλάδα.
