Γενοκτονία των Αρμενίων: Η ηθική διάσταση της μνήμης

 

 

Αξελός Λουκάς

"...Το Αρμενικό Ζήτημα και ειδικά η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν προσέκρουε μόνο στην λυσσαλέα αντίδραση της Τουρκίας, αλλά εν Ελλάδι και στην αδιαφορία και στα φοβικά σύνδρομα του μεγαλύτερου μέρους του πολιτικού κόσμου και δη της Αριστεράς, η οποία εξακολουθούσε να το τοποθετεί στα “αζήτητα”, όπως άλλωστε και το Κουρδικό, αφού για την ανιστόρητη πλειοψηφία της, πριν λίγες δεκαετίες, οι Κούρδοι δεν αποτελούσαν ξεχωριστό έθνος, αλλά ένα είδος ορεινών Τούρκων!

Σήμερα συμπληρώνονται 107 χρόνια από την Αρμενική Γενοκτονία, ζήτημα που δεν αποτελεί απλό περιστασιακό γεγονός. Αποτελεί γεγονός που καθόρισε την πορεία του 20ού αιώνα. Κορυφαίο συμβάν, το απόλυτο γερμανικό έγκλημα του Ολοκαυτώματος. «Ποιος μιλάει ακόμη σήμερα για την εξολόθρευση των Αρμενίων;» δήλωνε ο Αδόλφος Χίτλερ, πριν ξεκινήσει το Ολοκαύτωμα. Η Αρμενική Γενοκτονία, όμως, καθόρισε και την δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια των ιστορικών λαών της Μικράς Ασίας.

Ο Βαχάκν Νταντριάν, κορυφαίος επιστήμονας με λαμπρές σπουδές στα πανεπιστήμια του Βερολίνου, της Βιέννης και της Ζυρίχης και με εξαίρετη ακαδημαϊκή καριέρα στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Μασαχουσέτης και Duke έκανε στόχο ζωής τη μελέτη της Αρμενικής Γενοκτονίας, με βάση τις πηγές. Ο άθλος του Νταντριάν συνίσταται στο γεγονός ότι αποδεικνύει τα διαδραματισθέντα, στηριζόμενος σε στοιχεία που προέρχονται από τα κρατικά αρχεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας. Από τα αρχεία δηλαδή, των δυνάμεων εκείνων που ως θύτες ή συνεργοί των θυτών είχαν κάθε λόγο να συγκαλύψουν την αλήθεια.

Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι συντριπτικά και διαλύουν όλες τις επιφυλάξεις, τόσο για τις προθέσεις των Νεοτούρκων, όσο και για την έκταση της Γενοκτονίας. Με το βιβλίο του Νταντριάν γίνεται, λοιπόν, μια βαθιά τομή. Η Γενοκτονία καταγράφεται με βάση τα στοιχεία και ντοκουμέντα που οι ίδιοι οι δήμιοι του αρμενικού λαού παραθέτουν. Και αυτό αποτελεί συντριπτικό πλήγμα που κονιορτοποιεί την όποια τουρκική επιχειρηματολογία, αποδεικνύοντας ότι ένα ολόκληρο κράτος το τουρκικό χτίστηκε πάνω στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, βασιζόμενο σε γενοκτονίες που αποδεκάτισαν τους ιστορικούς λαούς της Μικράς Ασίας.

Γενοκτονία των Αρμενίων και συλλογική ενοχή..."

Όλη η δημοσίευση: Γενοκτονία των Αρμενίων: Η ηθική διάσταση της μνήμης

Πώς φτάσαμε στην Γενοκτονία των Αρμενίων – 107 χρόνια μετά

Αγτζίδης Βλάσης

"...Η αρμενική αφύπνιση υπήρξε απόρροια του διαφωτισμού και των νέων ιδεών που ήρθαν από τη Δύση. Παράλληλα, επηρέασε τους Αρμένιους το γεγονός της απόκτησης της εθνικής ελευθερίας από τα χριστιανικά έθνη της Βαλκανικής. Καθώς και η εντεινόμενη ρωσο-οθωμανική σύγκρουση η οποία έφερε τα ρωσικά στρατεύματα στην περιοχή του Καυκάσου, καλλιεργώντας αισθήματα προσμονής για απελευθέρωση από το “ξανθό γένος”. Στο τέλος του 19ου αιώνα οι Αρμένιοι διεκδίκησαν την εθνική τους απελευθέρωση, με μια σειρά δυναμικών κινητοποιήσεων που έφταναν έως και την εξέγερση.

Η εξέλιξη του Αρμενικού Ζητήματος υπήρξε σε μεγάλο βαθμό απόρροια των πράξεων των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες διαγκωνίζονταν για την απόκτηση καλύτερης θέσης για την μεταοθωμανική εποχή. Ήδη οι οθωμανικές μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάτ είχαν αλλάξει το κλίμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το πρώτο οθωμανικό Σύνταγμα του 1876 κωδικοποίησε όλες αυτές τις αλλαγές. Όμως η αλλαγή που έγινε αντιληπτή στα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν άγγιξε την περιφέρεια.

Από την Κρήτη έως και την Αρμενία συνεχίστηκε η ίδια αυταρχική συμπεριφορά των τοπικών αρχών που αρνούνταν να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις. Αφενός τα ιδιοτελή συμφέροντα των κατά περιοχές μουσουλμανικών ελίτ, αφετέρου η ισλαμική υπεροψία προς τους “άπιστους” είχαν οδηγήσει στη διατήρηση του απαρχαιωμένου καθεστώτος των διακρίσεων. Το καθεστώς τρόμου, συλλήψεων, άδικης φορολογίας που διατηρήθηκε στην οθωμανική περιφέρεια, οδήγησε σε αντίδραση τους πληθυσμούς που υπόκειντο στην κακομεταχείριση.

Αυτή η κατάσταση είχε οδηγήσει στη συμπερίληψη του Αρμενικού Ζητήματος στην αντίληψη των μεγάλων δυνάμεων. Έτσι πρώτα, εισήχθη πρόνοια υπέρ των Αρμενίων με το άρθρο 16 της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και στη συνέχεια με το άρθρο 61 της Συνθήκης του Βερολίνου, η οποία αντικατάστησε αυτή του Αγίου Στεφάνου. Οι μεγάλες δυνάμεις επιχείρησαν να εξασφαλίσουν την ισονομία και την υλοποίηση των ήδη ψηφισμένων μεταρρυθμίσεων. Μόνο που η πρόθεση των μεγάλων δυνάμεων παρέμεινε στα λόγια..."

Όλο το άρθρο: Πώς φτάσαμε στην Γενοκτονία των Αρμενίων – 107 χρόνια μετά

«Λευτεριά - Δικαίωση, Πόντος, Κύπρος, Αρμενία, όχι άλλη Γενοκτονία»

«Λευτεριά - Δικαίωση, Πόντος, Κύπρος, Αρμενία, όχι άλλη Γενοκτονία»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Έγινε η πορεία μνήμης για τα 107 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων και την εισβολή στο Αρτσάχ.

Την αρμενική γενοκτονία ο ελληνικός λαός πολύ σωστά την θεωρεί ενιαία με αυτή του Πόντου, της Μ. Ασίας, των Ασσυρίων.

Έχουν την υπογραφή του ίδιου σφαγέα. Είναι τα εγκλήματα του παντουρκισμού εις βάρος του Αρμενικού Έθνους, αλλά και κατά του Ελληνισμού.

Εγκλήματα που συνεχίζονται σήμερα στην Κύπρο, στη Συρία, στο Κουρδιστάν, στο Ιράκ και με την εισβολή Αζέρων-Τούρκων στο Αρτσάχ. Εγκλήματα που δεν θα τα τολμούσαν οι νεο-Οθωμανοί αν δεν είχαν την ανοχή των δυτικών συμμάχων.

«Λευτεριά - Δικαίωση, Πόντος, Κύπρος, Αρμενία, όχι άλλη Γενοκτονία», «Το αίμα κυλάει, δικαίωση ζητάει», «Τούρκοι φασίστες γενοκτόνοι» και «Λευτεριά στην Αρμενία», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούγονταν κατά τη διάρκεια της πορείας, ενώ δεν έλειψαν αναφορές στο Αρτσάχ και στον πρόσφατο πόλεμο που έγινε εκεί.

Δυστυχώς στην εισβολή των Αζερότουρκων στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) δεν υπήρξε καμία ένδειξη αλληλεγγύης από τους ευαίσθητους που υποκριτικά ολοφύρονται στους τηλεοπτικούς δέκτες μας ολημερίς για την εισβολή στην Ουκρανία. Δεν εστάλη στρατιωτική βοήθεια!

Στο Αρτσάχ συνεχίζεται ένας από τους 38 πολέμους της τρέχουσας περιόδου που παραμένουν απαρατήρητοι από ΜΚΟ, ΜΜΕ, αλληλέγγυους, υπερασπιστές της δημοκρατίας και ορκισμένους εχθρούς των απολυταρχικών καθεστώτων της Δύσης!

ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η ξεριζωμένη Αρμενική

Μικίων ο Βοιωτός *

Σεπτέμβριος 1922: Την ώρα που οι Τσέτες πάταγαν στα πρώτα σπίτια της Σμύρνης, στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της πόλης διεξαγόταν ο αγώνας Αρμένια Χομενετμέν-Απόλλων Σμύρνης, που έμελλε να είναι και ο τελευταίος, πριν αυτή περάσει στα χέρια των Τούρκων. Παίκτες και φίλαθλοι από το γήπεδο βρέθηκαν στα καράβια της προσφυγιάς και από εκεί σε μια καινούργια πατρίδα. Φτωχοί, πεινασμένοι, χωρίς να έχουν στον ήλιο μοίρα, να κοιμούνται σε σκηνές και αργότερα σε παραπήγματα, που πολύ απείχαν από το να χαρακτηριστούν σπίτια· κι όμως…

Αύγουστος 1924: Δύο χρόνια ακριβώς μετά τον όλεθρο, ιδρύεται στο Δουργούτι η Ένωση Αρμενίων Αθλητών Αθηνών «Χομενετμέν». Με τις ίδιες κυανέρυθρες φανέλες, τις ποτισμένες ιδρώτα από τον ήλιο και σκονισμένες από το χώμα των χαμένων πατρίδων, οι αθλητές δεν πατάνε πια τα γήπεδα της Σμύρνης, του Αφιόν, των Αδάνων, του Ακσεΐρ και της Κιλικίας, αλλά τα αθηναϊκά· οι πρόσκοποι με τις ίδιες σημαίες, καπνισμένες από τη φωτιά που κατέκαψε τις πατρίδες τους, παρελαύνουν όχι πια στους δρόμους των μικρασιατικών πόλεων, αλλά στο Δουργούτι, στην Κοκκινιά και στο Σύνταγμα.

Με αριθμό μητρώου 21 στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (οι μισές και παραπάνω από τις 21 εκείνες πρώτες ομάδες έχουν διαλυθεί και δεν υφίστανται πλέον), η «Αρμενική» βρίσκεται στις δέκα αρχαιότερες ομάδες της Αθήνας. Η ομάδα την πρώτη χρονιά της ίδρυσής της, τη σεζόν 1924-25, κερδίζοντας τον Αίαντα Αθηνών 5-0, τον Αθηναϊκό 4-2 και την Λένορμαν 1-0, έφθασε στα ημιτελικά του πρωταθλήματος χάνοντας στην παράταση 1-0 από την ΑΕΚ. Σε κάθε αγώνα την ακολουθούσαν χιλιάδες φίλαθλοι. Η ομάδα των φτωχών και κατατρεγμένων προσφύγων, που, κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες -οικονομικές, ρατσιστικές, συρρίκνωσης της παροικίας κ.ά.- κατάφερε εδώ και εκατό χρόνια κάθε Κυριακή να τιμά τα χρώματα της φανέλας της στα γήπεδα και να κερδίζει το σεβασμό όλων των φιλάθλων.

Ελένη Θεοχάρους: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας! Το Ερεβάν δεν νοιάζεται για το Αρτσάχ .

Ελένη Θεοχάρους: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας!

Το Ερεβάν δεν νοιάζεται για το Αρτσάχ .

Για την έλλειψη ενδιαφέροντος της Δύσης, σε σχέση με την Ουκρανία, για τα δεδομένα στο Αρτσάχ μετά τον δεύτερο πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ανάμεσα σε Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν αναφέρθηκε η Ελένη Θεοχάρους. Η υποψήφια στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου το 2023 στην Πρώτη Εκπομπή στο Radio Proto με τους Μάριο Μιχάλαρο και Χρήστο Πούλλαδο στις 14 Μαρτίου 2022.

Ομπράντοβιτς: «Δεν μιλούσατε τόσο πολύ το 1999»!

 

Ομπράντοβιτς: 
 «Δεν μιλούσατε τόσο πολύ το 1999»!

Τασιόπουλος Γιώργος

«Είμαι 62 ετών, δεν είναι ο πρώτος πόλεμος που βλέπω στη ζωή μου. Θυμάμαι πολλά, δεν θυμάμαι όμως να μιλούσατε τόσο πολύ όταν η χώρα μου βομβαρδιζόταν το 1999. Είχαμε το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Συρία. Σαν άνδρας, είμαι ενάντια σε κάθε πόλεμο, ακόμη και αν πρόκειται για έναν νεκρό, πρόκειται για τραγωδία».

Ζέλικο Ομπράντοβιτς

Αυτά είπε ο Ομπράντοβιτς στη Gazzetta.gr και είναι αυτό ακριβώς που με ενοχλεί σε όσους προβάλλουν τη στολή εκστρατείας μαζί με την Τατιάνα και τον Ευαγγελάτο για να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.

Δεν έδειξαν ανάλογη ευαισθησία για πολλούς λαούς, όπως για την Αρμενία, όταν το Αζερμπαϊτζάν με την ενεργή συμπαράσταση τη Τουρκίας εισέβαλε στο Αρτσάχ.

Οι φωτογραφίες αυτές δεν είναι από το Κίεβο ούτε από το Χάρκοβο του 2022. Είναι από το Στεπανακέρτ, την πρωτεύουσα του Ορεινού Καραμπάχ (Αρτσάχ) το οποίο βομβάρδισε το αυταρχικό καθεστώς Αλίγιεφ το φθινόπωρο του 2020.

Έπειτα από έναν πόλεμο που στοίχισε τη ζωή σε 6.000 ανθρώπους και έληξε με τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία αναγκάστηκε να παραχωρήσει εδάφη που  σχημάτιζαν μία ζώνη ασφαλείας γύρω από το διαφιλονικούμενο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Η τελευταία φωτογραφία είναι από κάποιον δρόμο στο Αζερμπαϊτζάν και είναι αποκαλυπτική. 

Επιβεβαιώνει τον τιτάνιο αγώνα της μόνης και μικρής Αρμενίας εναντίον έξι χωρών, του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας, του Πακιστάν, του Ισραήλ, της Γεωργίας και της Ο υ κ ρ α ν ί α ς  που συνασπίσθηκαν για να δώσουν μια "οριστική λύση"  στο "πρόβλημα" του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Και δεν τα κατάφεραν.

Γιατί για 43 ημέρες ο ηρωικός στρατός του Αρτσάχ στάθηκε εμπόδιο,  καθώς δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν το σχέδιό τους, που δεν ήταν άλλο από την ολοκληρωτική κατοχή του Αρτσάχ.

Ο ηρωικός λαός της Αρμενίας ήταν δυστυχώς μόνος!

Υγ.   Με νέο διάγγελμά του ο Ζελένσκι, καλωσορίζει τις προτάσεις Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν για διαμεσολάβηση.

Δεν θα το αντέξω να δω με κανένα Νόμπελ Ειρήνης τους μακελάρηδες της γειτονιάς μας!

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο δήμαρχος Ιωαννίνων το τερμάτισε!

Του Γιάννη Ξένου

Τον Οκτώβριο ο δήμαρχος Ιωαννίνων παρά την κατακραυγή διοργάνωσε συνέδριο προς τιμήν του Αλή Πασά. Παρά τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, της τοπικής κοινωνίας, των απογόνων των Σουλιωτών, ακόμα και των ιστορικών που συνδιοργάνωναν μαζί του συνέδριο και εν τέλει δεν μετέβησαν στο συνέδριο, ο δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ επέμεινε μέχρι τέλους. Η ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας χαρακτηριστική, ελάχιστοι παρακολούθησαν το συνέδριο. Οι μόνοι που ικανοποιήθηκαν από την τέλεση του συνεδρίου ήταν μάλλον οι πολυάριθμοι Αλβανοί ιστορικοί που πρόβαλλαν το «έργο» του Αλή Πασά.
Ο κος Ελισάφ συνέχισε και τον Νοέμβριο τις προκλήσεις. Την περασμένη Δευτέρα (15-11) συνδιοργάνωσε με την Πρεσβεία του Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα εκδήλωση προς τιμήν του «Αζέρου» ποιητή Νιζαμί Γκαντζαβί*! Ομιλία μάλιστα εκφώνησε και ο Αζέρος πρέσβης Ανάρ Χουσεΐνοφ και χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος.

Η μέρα που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση συνέπεσε με το νέο χτύπημα του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία. Το Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκε στην Αρμενία και προκάλεσε τον θάνατο 15 Αρμενίων στρατιωτών και αιχμαλώτισε άλλους 12. Θυμίζουμε ότι πέρυσι τέτοια εποχή το Αζερμπαϊτζάν είχε επιτεθεί στην αυτόνομη αρμενική περιοχή του Αρτσάχ (Ναγκόρνο – Καραμπάχ). Τότε με την αμέριστη βοήθεια κυρίως της Τουρκίας, αλλά και του Ισραήλ δευτερευόντως και σε συνδυασμό με την ασυγχώρητη αδιαφορία της Ρωσίας, οι Αρμένιοι ηττήθηκαν και αναγκάστηκαν στην κοιτίδα του αρμενικού έθνους να ζουν υπό αζερική κατοχή. Τώρα οι Αζέροι κάνουν ένα ακόμα βήμα και απειλούν την ίδια την εθνική κυριαρχία της Αρμενίας.
Ο δήμαρχος Ελισάφ έκρινε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεπλύνει το Αζερμπαϊτζάν, διοργανώνοντας εκδήλωση για έναν ποιητή του 12ου αιώνα! Με την (κατη)φόρα που έχει πάρει ο δήμαρχος να περιμένουμε ότι τον Δεκέμβριο θα διοργανώσει εκδήλωση με το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας για την ασφάλεια στο Αιγαίο;

Τανέρ Ακτσαμ : Η Γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μια πράξη οργανωμένη, μαθηματικού σχεδιασμού

Ο γνωστός τούρκος ιστορικός, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κλαρκ των ΗΠΑ, μιλάει στο «Βήμα» για το ρηξικέλευθο βιβλίο του σχετικά με τη σφαγή των Αρμενίων από τους Οθωμανούς που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά – Τι λέει για τα οθωμανικά αρχεία, το παρελθόν και το παρόν, τη σύγχρονη Τουρκία, τον Ερντογάν και τη Δύση

Μπέκος Γρηγόρης

06.05.2021, 16:00

«Το βιβλίο μου συνέβαλε στο να εκτεθεί πιο καθαρά ο παραλογισμός που υποκρύπτεται στα επιχειρήματα των αρνητών της γενοκτονίας, επιχειρήματα που προωθούνται απαράλλαχτα εδώ και δεκαετίες» λέει στο «Βήμα» ο Τανέρ Ακτσαμ

Στις αρχές του 2009, σε μια επιδρομή κατά της ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης Εργκενεκόν, η αστυνομία κατέσχεσε έναν φάκελο «Προδοτών της Εθνικής Ασφάλειας». Σε εκείνη τη «λίστα προγραφών» περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, τρία ονοματεπώνυμα: ο αρμενικής καταγωγής δημοσιογράφος Χραντ Ντινκ, που είχε δολοφονηθεί δύο χρόνια νωρίτερα, ο νομπελίστας συγγραφέας Ορχάν Παμούκ και ο Τανέρ Ακτσαμ, από τους πρώτους τούρκους ιστορικούς που μίλησαν ανοιχτά για την «πολιτική της καταστροφής» στις αρχές του περασμένου αιώνα, τα δραματικά γεγονότα της περιόδου 1915-1917.

S O Y K I R I M - Τ Ο Υ Ρ Κ Ι Κ Η είναι η λέξη στον τίτλο. Απαγορευμένη αγρίως, όμως, στην Τουρκία.

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΙΡΗΣΘΩ Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008:

S O Y K I R I M

Τ Ο Υ Ρ Κ Ι Κ Η είναι η λέξη στον τίτλο.

Απαγορευμένη αγρίως, όμως, στην Τουρκία.

Επειδή soykirim, σημαίνει γενοκτονία.

Και το τουρκικό κράτος - «βαθύ & ξέβαθο» - την απαγορεύει. Ακόμα κι επί ποινή θανάτου:

Τον υπέστη, πριν ένα χρόνο κι ο 53χρονος Αρμένιος δημοσιογράφος Χραντ Ντικ, που δολοφονήθηκε 19.1.2007 έξω από τα γραφεία της εφημερίδας του, «AGOS», στην Κων/πολη.

Απαγορεύει την αναφορά στην Γενοκτονία των Αρμενίων που την κύρια της φάση διέπραξαν το 1915 οι Νεότουρκοι, πρόγονοι της κεμαλικής Τουρκίας.

Όμως, τη λέξη soykirim χρησιμοποιεί άφοβα και, προπαντός, τεκμηριωμένα, αποδεικνύοντας τήν μέσα από τα τουρκικά αρχεία, ένας ξεχωριστής γενναιότητας 55χρονος Τούρκος επιστήμονας, ο Τανέρ Ακτσάμ.

Στο σπουδαιότατο βιβλίο του

«A Shameful Act. The Armenian Genocide and the Question of Turkish Responsibility» (Metropolitan Books 2006). 

Του οποίου η ελληνική μετάφραση κυκλοφόρησε προ μηνών στην Αθήνα από τις εκδόσεις Παπαζήση, με τον τίτλο «Μια Επαίσχυντη Πράξη, η Γενοκτονία των Αρμενίων και το Ζήτημα της Τουρκικής Ευθύνης».

Ε Π Α Ι Σ Χ Υ Ν Τ Η ΠΡΑΞΗ είχε χαρακτηρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων κι ο «πατέρας» των Τούρκων, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, προτού ο ίδιος εγκολπωθεί σχεδόν όλους τους Νεότουρκους πρωτεργάτες της Γενοκτονίας, για να οικοδομήσει, μαζί τους, το κεμαλικό κράτος της «σύγχρονης» Τουρκίας της κεμαλικής στρατοκρατίας.

Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων και η δύναμη της Ιστορίας

του Βασίλη Ασημακόποιυλου

Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων και η δύναμη της Ιστορίας

Η 106η επέτειος, από την έναρξη της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Νεότουρκους – που κυριαρχούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και αποτέλεσαν πρόδρομο του κεμαλικού κινήματος- το 1915, είναι ιστορική.

Η επίσημη αναγνώρισή της από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, είναι αποτέλεσμα του πολυδιάστατου και επίμονου αγώνα του αρμενικού έθνους, αλλά και της διεθνοπολιτικής συγκυρίας. Είναι η δύναμη της Ιστορίας, αλλά και της Πολιτικής. Με Π κεφαλαίο.

Ο προηγούμενος πρόεδρος είχε αρνηθεί, παρά την αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Κογκρέσο το 2019. Η νευρική αντίδραση του τουρκικού κράτους, του θύτη, του ενόχου γενοκτονιών εθνών στην περιοχή της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Μεσογείου, που κάνει λόγο για «λαϊκισμό» είναι χαρακτηριστική.

Το πρώτο βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου για το ζήτημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90, στην πολιτική σχολή που φοιτούσα, ήταν μια έκδοση των πρακτικών του Διαρκούς Δικαστηρίου των Λαών, ενός δικαστηρίου γνώμης που είχε συγκροτήσει η Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, στο Παρίσι το 1984. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηρόδοτος το 1988, σε μετάφραση Γιάννας Κούρτοβικ και Σήφη Κασσεσιάν, με πρόλογο του Περικλή Ροδάκη.

 Συμμετείχαν σημαντικοί διανοούμενοι της εποχής, ενώ στο τέλος περιλαμβάνεται το σχετικό μήνυμα του σπουδαίου σκηνοθέτη Γιλμάζ Γκιουνέι. Η έκδοση έχει τίτλο : «Το έγκλημα της σιωπής. Η Γενοκτονία των Αρμενίων». Ήταν μία περίοδος που ακόμα δεν είχε αναγνωριστεί διεθνώς η Γενοκτονία των Αρμενίων και ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώρισή της βρισκόταν σε εξέλιξη και ανοδική πορεία. Αυτό μαρτυρά ο τίτλος της έκδοσης. Να σπάσει η σιωπή.

Διαβάζοντας σήμερα τις ανακοινώσεις για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, της Προέδρου της Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαπιστώνεται κάτι κοινό. Σε καμία από τις τρεις δεν αναγράφεται ο θύτης του εγκλήματος. Η επίσημη πολιτική στην Ελλάδα παραμένει με π μικρό. Εκτός ιστορίας.

Είμαστε όμως σε άλλη εποχή. Οι λαοί, τα έθνη, η αλήθεια, η δικαιοσύνη, ο ανθρωπισμός θα νικήσουν. Οι ένοχοι για τα εγκλήματά τους θα καταδικαστούν. 

Το Δικαστήριο της Ιστορίας είναι αμείλικτο.

ΠΗΓΗ:Vasilis Asimakopoulos

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

-ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ- Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΩΝ* (ΔΙΑΡΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ), εκδόσεις Ηρόδοτος (1988)

-ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ-

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ*

(ΔΙΑΡΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ), εκδόσεις Ηρόδοτος (1988)

(Περικοπή από τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση του Περικλή Ροδάκη).

Η γενοκτονία των Αρμενίων το 1915-16 έγινε για να αφανιστεί ένας πανάρχαιος λαός που ζούσε πάντα στο χώρο της Μικράς Ασίας, επειδή απέκτησε εθνική συνείδηση και διεκδίκησε την αυτοΰπαρξή του ως έθνος.(...)

Οι Τούρκοι με τον κατώτερο πολιτισμό τους θα είχαν αφομοιωθεί από τις εθνότητες που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία αν δεν είχαν αναγνωρίσει αυτές τις εθνότητες σαν κάτι ξεχωριστό και αν δεν διατηρούσαν την αποκλειστική τους κοινότητα.

Ένας από τους εξέχοντες απολογητές του Τουρκισμού και Παντουρκισμού, ο Τεκίν Αλπ, μιλώντας για την αναγνώριση των εθνοτήτων και ιδιαίτερα των χριστιανών Ελλήνων και Αρμενίων γράφει:

"Η δημιουργία των Πατριαρχείων σήμαινε ότι υψωνόταν ένα φράγμα ανάμεσα στους Τούρκους και τους χριστιανούς υπηκόους τους. Διαφορετικά θα έπρεπε να έχουμε υποταχτεί πνευματικά πριν από πολλά χρόνια".

Οι Τούρκοι δεν ήταν δυνατό να αφομοιώσουν τους κατοίκους της Μικράς Ασίας στο δικό τους πολιτισμό! Έτσι, διασώθηκαν οι ίδιοι αφού διαμόρφωσαν μία αποκλειστική κοινωνία(...)

Στο δεύτερο μισό του 19ου αι. οι εθνικές ιδέες αγκαλιάζουν όλους τους λαούς της Βαλκανικής. Η πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ανακατώσει του λαούς που ζούσαν στη Βαλκανική κατά τέτοιον τρόπο, που όταν αναπτύχθηκε η εθνική συνείδηση ήταν αρκετά ασαφής ο χώρος που η κάθε εθνότητα διεκδικούσε για δική της πατρίδα.

Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να εκραγεί. Αυτό που σημειώνεται στη Βαλκανική εμφανίζεται και στους Αρμένιους στη Μικρά Ασία, που οι Τούρκοι τους λογαριάζουν πάντα ως περισσότερο πιστούς στην εξουσία τους. Οι Αρμένιοι πρώτοι από τους λαούς (εθνότητες) της Μικράς Ασίας δέχονται την επίδραση των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης και απαιτούν κάποια εθνική αποκατάσταση στη μορφή της αυτονομίας. Αυτό ήταν που έβαλε φωτιά στα μυαλά των Τούρκων(...)

Πληροφορίες για πιθανή επικοινωνία του κ. Μπάιντεν με τον Ερντογάν: Θα του ανακοινώσει την αναγνώριση της γενοκτονίας;

Πληροφορίες για πιθανή επικοινωνία του κ. Μπάιντεν με τον Ερντογάν: Θα του ανακοινώσει την αναγνώριση της γενοκτονίας;: Για ενδεχόμενο επικοινωνίας του Προέδρου Τζο Μπάιντεν με τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ

Γενοκτονία Αρμενίων: Η φρικαστική εξόντωση ενός έθνους που η Τουρκία θέλει να ξεχάσουμε [βίντεο]

Το 1915, παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην παρακμάζουσα οθωμανική αυτοκρατορία υπήρχαν δυο εκατομμύρια Αρμένιοι. Επτά χρόνια αργότερα, το 1922 είχαν απομείνει μόλις 400.00 ή και λιγότεροι.

Το υπόλοιπο 1.5 εκατομμύριο εξολοθρεύθηκε σε μία επιχείρηση που διαπρεπείς ιστορικοί έχουν προ πολλού αποκαλέσει «γενοκτονία».

Ο David Fromkin στην έγκυρη ιστορία του για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (A Peace to End All Peace) γράφει: «Βιασμοί και ξυλοδαρμοί ήταν κοινός τόπος. Και όσοι δεν σκοτώθηκαν επί τόπου, οδηγήθηκαν μέσα από βουνά και ερήμους χωρίς νερό, φαγητό και καταφύγιο. Εκατοντάδες χιλιάδες Αρμενίων εν τέλει υπέκυψαν ή σκοτώθηκαν».

Όμως για τους Τούρκους, ό, τι συνέβη το 1915 δεν ήταν παρά το άτακτο αποτέλεσμα ενός εντελώς ατάκτου πολέμου. Ακόμη και σήμερα, συνιστά «προσβολή στην τουρκικότητά» τους» ακόμη και να το θέτει κανείς θέμα για τι συνέβη στους Αρμενίους….

Απορρίπτουν τα συμπεράσματα των ιστορικών λέγοντας ότι δεν υπήρχε εκ προμελέτης σχέδιο για θανατώσεις, ότι δεν υπήρχε συστηματική προσπάθεια να καταστραφούν ζωές.

Εντός οθωμανικής αυτοκρατορίας, θρησκευτικές μειονότητες όπως οι Χριστιανοί Αρμένιοι, μπορούσαν να διατηρούν τις θρησκευτικές, κοινωνικές και νομικές τους δομές αν και συχνά υπέφεραν από επιπλέον φόρους και άλλα μέτρα.

Συγκεντρωμένοι κυρίως στις ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας, οι Αρμένιοι, πολλοί από τους οποίους έμποροι και βιοτέχνες, τα κατάφερναν πολύ καλύτερα από κάθε άποψη από τους Τούρκους γείτονές τους, που ως επί το πλείστον ήταν χωρικοί ή κακοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιώτες.

To 1914, οι Νεότουρκοι που έχουν ήδη από το 1908 καταλάβει την εξουσία με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του μεγάλου ασθενούς, μπαίνουν στο πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών. Επιτίθενται στα ανατολικά ελπίζοντας να καταλάβουν το Μπακού σε μία επιχείρηση που στόχευε να καταστρέψει τις δυνάμεις των Ρώσων στον Καύκασο.

Η ήττα τους στη μάχη του Σαρίκαμις ήταν βροντώδης.

100 Χρόνια από την «Επιχείρηση Νέμεσις»

Του Γιώργου Μενεσιάν από το liberal.gr

Στις 15 Μαρτίου του 1921, ο Αρμένης επαναστάτης Soghomon Tehlirian εκτέλεσε τον Ταλαάτ Πασά στο Βερολίνο. Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτή την δολοφονία και γιατί είναι σημαντική για το αρμενικό έθνος;

Το 1915, οι Νεότουρκοι ξεκίνησαν τις γενοκτονικές επιχειρήσεις εναντίον των περίπου δύο εκατομμυρίων Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ηγεσία των Νεοτούρκων αποτελούταν από μια ισχυρή τριανδρία: τους Ταλαάτ, Ενβέρ και Τζεμάλ οι οποίοι ήταν και εκείνοι που σχεδίασαν τις γενοκτονίες εναντίον των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας.

Τον Οκτώβριο του 1919, πραγματοποιήθηκε στην ανεξάρτητη Αρμενία το 9ο Συνέδριο της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας, του κόμματος δηλαδή που κυριαρχούσε στα πολιτικά πράγματα της Αρμενίας μέχρι και την κατάληψη της χώρας από τους Σοβιετικούς. Παρά τις ενστάσεις ορισμένων συνέδρων (οι οποίοι προέρχονταν από την υπό ρωσικό έλεγχο Ανατολική Αρμενία και δεν είχαν βιώσει την γενοκτονία), αποφασίστηκε η διεξαγωγή της «Επιχείρησης Νέμεσις», ενός σχεδίου για την απονομή δικαιοσύνης για τα ενάμιση εκατομμύριο θύματα της γενοκτονίας, καθώς και για τα 30.000 θύματα των σφαγών που πραγματοποίησαν οι αζερικές δυνάμεις τον Σεπτέμβριο του 1918 στο Μπακού. Κύριος στόχος ήταν ο Ταλαάτ ο οποίος εθεωρείτο ως ο ιθύνων νους της γενοκτονίας.

Στο σημείο αυτό παραθέτω επιστολή του Ταλαάτ προς τις αρχές του Βιλαετίου του Χαλεπίου:

«Προς την νομαρχία Χαλεπίου

Σύμφωνα με προγενέστερη κοινοποίηση η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την ολοσχερή εξόντωση των διαβιούντων στη χώρα, Αρμενίων. Πας όστις ήθελε αντιταχθεί στη διαταγή αυτή δεν μπορεί πλέον ν΄ αποτελεί μέρος της διοίκησης. Άνευ ουδεμίας διάκρισης για τις γυναίκες, τα παιδιά και τους αναπήρους, οσονδήποτε τραγικά κι αν είναι τα μέσα εξόντωσης και αφού καταπνιγεί η φωνή της συνειδήσεως πρέπει να τεθεί τέρμα στην ύπαρξή τους.

13 Σεπτεμβρίου 1915,

Ο Υπουργός Εσωτερικών,

Μ. Ταλαάτ»

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι, παρά τις θηριωδίες των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1915-1918, η διεθνής κοινότητα δεν έλαβε καμία δράση για την απονομή δικαιοσύνης, με μοναδική εξαίρεση τα ειδικά δικαστήρια που στήθηκαν στην υπό συμμαχική κατοχή Κωνσταντινούπολη μετά από πίεση των Βρετανών. Το 1919, το Δικαστήριο καταδίκασε ερήμην τους Ταλαάτ, Ενβέρ και Τζεμάλ σε θάνατο.

Στις 3 Νοεμβρίου του 1918, ο Ταλαάτ κατέφυγε στο Βερολίνο όπου και παρέμεινε μέχρι το 1921. Η «Επιχείρηση Νέμεσις» είχε ήδη ξεκινήσει με την δολοφονία του πρώτου πρωθυπουργού του Αζερμπαϊτζάν Fatali Khan Khoyski στην Τιφλίδα της Γεωργίας, τον Ιούνιο του 1920. Τον Ταλαάτ ανέλαβε να εκτελέσει ο Soghomon Tehlirian ο οποίος καταγόταν από το Βιλαέτι του Ερζερούμ. Σύμφωνα με πηγές, ο Tehlirian είχε χάσει 85 μέλη της ευρύτερης οικογενείας του στην γενοκτονία. Στις 15 Μαρτίου του 1921 λοιπόν, ο Tehlirian εκτέλεσε τον Ταλαάτ έξω από το σπίτι του στο Βερολίνο.

Στην συνέχεια, ο εκτελεστής του πρώην Μεγάλου Βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δικάστηκε στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Το γερμανικό δικαστήριο αθώωσε τον Tehlirian παρά την ομολογία του ότι δολοφόνησε τον Ταλαάτ. Αυτή η απόφαση έφερε ένα αίσθημα δικαίωσης στους Αρμενίους απανταχού χωρίς όμως να τους εφησυχάσει. Ο αγώνας των Αρμενίων για την απονομή δικαιοσύνης συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Η «Επιχείρηση Νέμεσις» ολοκληρώθηκε το 1922 μετά την εκτέλεση του Τζεμάλ Πασά στην Τιφλίδα από τους Stepan Dzaghigian και Bedros Boghosian. Η δολοφονία του Ταλάατ ωστόσο είναι η πράξη η οποία έχει συνδεθεί με την Επιχείρηση διότι αφενός οδήγησε στον θάνατο του κύριου ενορχηστρωτή της γενοκτονίας και αφετέρου αποτέλεσε την πρώτη πράξη δικαιοσύνης, δεδομένης της αθώωσης του Tehlirian από την γερμανική δικαιοσύνη. Φυσικά η δικαιοσύνη δεν θα αποδοθεί έως ότου η γενοκτονία αναγνωριστεί από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας και κυρίως από την ίδια την Τουρκία η οποία δείχνει, δυστυχώς, αμετανόητη.

Διαβάστε επίσης:

Επιχείρηση «Νέμεσις»: Η εκδίκηση των Αρμενίων

Ο άνθρωπος που «απαθανάτισε» την γενοκτονία των Αρμενίων

ΠΗΓΗ: 100 Χρόνια από την «Επιχείρηση Νέμεσις» – Άρδην – Ρήξη

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ούτε λέξη για τους αποκεφαλισμούς αμάχων

Του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Τη φράση «εγκλήματα πολέμου» τη γνωρίζουμε πολύ καλά εδώ στην Κύπρο. Μια φράση που διαρκεί μέχρι σήμερα και εξακριβώνεται με όσα διαπράττει η κατοχική Τουρκία εις βάρος της Κύπρου και του λαού της. Τούτο το διάστημα, τα «εγκλήματα πολέμου» ξύπνησαν τον εφιάλτη στο αρμενικό Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). 

Μετά τη συνθηκολόγηση της αρμενικής κυβέρνησης και την παράδοση δεκάδων χωριών στο τουρκόπνοο Αζερμπαϊτζάν, δεν σταμάτησε το αιματοκύλισμα. Η βρετανική Guardian δημοσίευσε αυτές τις μέρες μια φρικιαστική ιστορία που θυμίζει τόσο έντονα τη δική μας τραγωδία, την τουρκική εισβολή, τους δικούς μας παππούδες που αρνήθηκαν να παραδώσουν τα σπίτια τους στους βαρβάρους.

Πρόκειται για τον αποκεφαλισμό δύο ηλικιωμένων Αρμενίων από τις αζερικές τζιχαντιστικές δυνάμεις, που λειτούργησαν και λειτουργούν κατ’ εντολήν του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Οι δύο ηλικιωμένοι που αρνήθηκαν να αφήσουν τον τόπο τους, αποκεφαλίστηκαν από Αζέρους και τα βίντεο των εκτελέσεών τους δεσπόζουν στο διαδίκτυο, ανάμεσα σε άλλα ντοκουμέντα που καταγράφουν κακοποιήσεις, βασανιστήρια και εκτελέσεις, ένα μήνα μετά την εφαρμογή της εκεχειρίας.

«Έτσι παίρνουμε εκδίκηση εμείς, κόβοντας κεφάλια», λέει μια φωνή στο ένα βίντεο που παρουσιάζει τον αποκεφαλισμό του 69χρονου Γενάντι Πετροσιάν, ο οποίος επέστρεψε περπατώντας στο σπίτι του, παρά τις προσπάθειες άλλων να τον απομακρύνουν. Ο δεύτερος ηλικιωμένος ταυτοποιήθηκε ως ο 82χρονος Γιούρι Ασριάν, που επίσης αρνήθηκε να φύγει από το χωριό του, καθώς πλησίαζαν οι αζέρικες δυνάμεις. 

Την ώρα που οι Γερμανοί σώζουν τον Ερντογάν εκείνος εξυμνεί τον “εγκέφαλο” της Γενοκτονίας των Αρμενίων!

Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι Γερμανοί και οι “δορυφόροι” τους κάνουν ότι μπορούν για να διασώσουν τον Ερντογάν, εκείνος από το Αζερμπαϊτζάν υμνεί τον άνθρωπο που οργάνωσε μία από τις γενοκτονίες που έχουν κάνει οι πρόγονοι του: τη Γενοκτονίας των Αρμενίων. 

Μετά από την παρέλαση που παρακολούθησε στο Μπακού ,με τη συμμετοχή τουρκικών στρατευμάτων, ο Ερντογάν στην ομιλία του ύμνησε “τη ψυχή του Εμβέρ Πασά”! Του “εγκέφαλου” της Γενοκτονίας των Αρμενίων!

Ο Ερντογάν και ο Αλίεφ του Αζερμπαϊτζάν σε μία επίδειξη μικροψυχίας είχαν κάνει προχθές την ίδια απεχθή δήλωση: κάλεσαν τον Μακρόν να πάρει στη χώρα του τους ξεριζωμένους από το Ναγκόρνο Καραμπάχ Αρμένιους. Έκαναν τις δηλώσεις σχεδόν γελώντας.

Ο  Εμβέρ Πασάς τελικά,  ήταν υπουργός Πολέμου στην ισχυρή τριανδρία που ξεπήδησε μετά το πραξικόπημα των Νεότουρκων το 1913, όντας ο φυσικός ηγέτης των «Τριών Πασάδων» (Εμβέρ, Ταλάατ και Τζεμάλ Πασάς).

Το ηγετικό στέλεχος των πραξικοπηματιών και de facto ηγέτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1913-1918 συντάχθηκε με τη Γερμανία στον Α’ Παγκόσμιο χωρίς ουσιαστική αντίσταση στο εσωτερικό, καθώς πέραν όλων των άλλων ήταν και εθνικός ήρωας της επανάστασης.

Ο Εμβέρ, αφού ενορχήστρωσε τη γενοκτονία του αρμενικού πληθυσμού, πήγαινε τώρα όπου φυσούσε ο πολιτικός άνεμος, στρεφόμενος στο τέλος ακόμα και κατά του Κεμάλ Ατατούρκ, συναντώντας το δικό του τέλος από τις νέες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με τους μπολσεβίκους…

Να απελευθερωθούν οι Αρμένιοι αιχμάλωτοι πολέμου και να επιστραφούν οι σωροί των πεσόντων στρατιωτών άμεσα.

Yerevan 28/11/2020,

Μια ομάδα διακεκριμένων Αρμενίων καλλιτεχνών διοργάνωσε μια διαδήλωση στην πλατεία Charles Aznavour στο κέντρο του Ερεβάν, καλώντας όλους τους διεθνείς οργανισμούς να ασκήσουν πίεση στο Αζερμπαϊτζάν ώστε να απελευθερώσει τους Αρμένιους αιχμαλώτους πολέμου και να επιστρέψει τις σωρούς των πεσόντων στρατιωτών άμεσα.

Ο καταξιωμένος ηθοποιός Χραντ Τοκατιάν ζήτησε από όλους να δράσουν με ταχύτητα.

«Όσες περισσότερες φωνές διαμαρτυρίας φτάσουν στους διεθνείς οργανισμούς, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να λύσουμε το ζήτημα των παιδιών μας. Ας ξεκινήσουμε », είπε στο πλήθος.

Οι καλλιτέχνες δήλωσαν ότι θα συγκεντρωθούν και πάλι την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση όπου ο καθένας τους θα κρατάει από μια φωτογραφία Αρμένιου αιχμαλώτου που κρατείται από τους Αζέρους.

#UntilTheyAreHome #AzeriWarCrimes

ΜΙΑ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΠΡΑΞΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

"...Τα βράδια μου τα εργένικα

τραγούδια λέω αρμένικα

θέλω να γυρίσω

μα ο παράδεισος κλειστός

Τα βράδια μου τα εργένικα

τραγούδια λέω αρμένικα

θέλω να μιλήσω

μα ειν’ ο τόπος μου σβηστός..."

_________******___________

 

Όταν μια γιαγιά στα 92 της διώκεται από τον τόπο που γεννήθηκε...

Όταν ένας νέος αφήνει τα πόδια του στο πεδίο της μάχης...

Όταν ένας πατέρας σπαράζει πάνω στο τάφο του πεσόντα ηρωϊκά γιου του...

Όταν ο δάσκαλος καίει το σχολείο του και ο νοικοκύρης το σπίτι του με τα ίδια τους τα χέρια για να μην τα ατιμάσει ο Τούρκος εισβολέας...

Όταν κομβόι προσφύγων μες τη νύχτα εγκαταλείπει τη γενέθλια γη...

ΤΟΤΕ Η ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΠΡΑΞΗ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ

_________*******__________

"ΜΙΑ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΠΡΑΞΗ

Η γενοκτονία των Αρμενίων και το ζήτημα της τουρκικής ευθύνης"

Αυτός είναι ο τίτλος βιβλίο του ΤΑΝΕΡ ΑΚΣΑΜ που γράφτηκε για την εθνοκάθαρση των χριστιανών Αρμενίων τον προηγούμενο αιώνα.

Έτσι θα χαρακτηρίσει και ο ιστορικός του μέλλοντος αυτό που συμβαίνει στο Αρτσάχ στις ημέρες μας.

Τότε η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία είχαν προειδοποιήσει, το Μάιο του 1915, την Υψηλή Πύλη κι όταν οι ειδήσεις για τις σφαγές έκαναν τον γύρο του κόσμου, ότι θα θεωρήσουν προσωπικά υπεύθυνα όλα τα μέλη της οθωμανικής κυβέρνησης για τις σφαγές τις οποίες χαρακτήριζαν "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας".

Εκατό χρόνια αργότερα τα προαναφερθέντα έθνη και όλα τα πολιτισμένα έθνη της Δύσης σιωπούν για την νέα επαίσχυντη πράξη των απογόνων το Νεότουρκων απέναντι στο λαό του Αρτσάχ.

Σύμφωνα με τον Τ. Ακσάμ οι σφαγές των χριστιανών και η αρμενική γενοκτονία αποτέλεσαν τον καθοριστικό παράγοντα για την ανάδυση τουρκικού Εθνικού κράτους.

Σήμερα ο Ερντογάν και η Τουρκία συνεχίζουν την ίδια πολιτική. Συρία, Αρμενία, Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη, Κουρδιστάν βιώνουν την ίδια απειλή.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να τερματιστεί η επαίσχυντη πράξη, το διαρκές έγκλημα της εθνοκάθαρσης των γηγενών πληθυσμών της Ανατολικής Μεσογείου και του Καυκάσου είναι η αποδοχή της ιστορικής αλήθειας από μέρους των Τούρκων για τα εγκλήματα που διέπραξαν στο παρελθόν.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ...

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ Η ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΠΡΑΞΗ...

Θα ξαναπάμε Αρτσάχ!

AYF Greece - Αρμενική Νεολαία Ελλάδος

Θα ξαναπάμε Αρτσάχ!

Θα ξαναανάψουμε κερί στις ιστορικές αρμενικές εκκλησιές και μοναστήρια!

Θα ξαναδούμε τα βουνά μας, τους καταρράκτες μας και την υπέροχη φυσική ομορφιά του Αρτσάχ!
Του Αρμενικού Αρτσάχ, οπου χιλιετίες τωρα ζουν Αρμένιοι!
Το Αρτσάχ είναι Δικό μας! Ειναι Αρμενικό!
Η διεθνής κοινότητα έκλεισε τα μάτια της μπροστά στην 2η Γενοκτονία του Αρμενικού λαού...
Για άλλη μια φορά μας άφησαν μόνους...
Τιμή και δόξα στους μέχρι σήμερα 1300+ ΗΡΩΕΣ που υπερασπίστηκαν τα σπίτια και την πατρίδα τους.

*(Φωτογραφίες απο τις δύο τελευταίες εκδρομές της Νεολαίας μας στο Αρτσάχ το 2015 και 2019.)*

ΠΗΓΗ: AYF Greece - Αρμενική Νεολαία Ελλάδος
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

\