Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΡΟΤΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΡΟΤΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, συνέντευξη Π. Καρανικόλα

therismos
«Θερισμός», Νίκος Φωτάκης, 1960
Συνέντευξη του Παύλου Καρανικόλα* στον Νίκο Ντάσιο, δημοσιεύτηκε στο επετειακό 100ό τεύχος του Άρδην που κυκλοφορεί.
Ερ.: Ενώ ένα σημαντικό ποσό των πόρων της νέας ΚΑΠ αφορά σε συνδεδεμένες ενισχύσεις (ΣΕ) που στοχεύουν στην στήριξη «δυναμικών προϊόντων» της εγχώριας παραγωγής (π.χ. βιομηχανική ντομάτα, φέτα κ.λπ.) ενισχύοντας την εξαγωγική δυναμική τους, ο αγροτο-διατροφικός τομέας παραμένει ελλειμματικός παρά τις όποιες βελτιώσεις του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου την περίοδο της κρίσης. Έχετε εικόνα ποια προϊόντα περιλαμβάνονται στον Εθνικό Φάκελο που κατέθεσε η χώρα στις Βρυξέλλες προς ενίσχυση και κατά πόσο είναι εφικτή η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της παθογένειας του ελλείμματος, αρχής γενομένης με τα κτηνοτροφικά προϊόντα και φτάνοντας μέχρι το μαλακό σιτάρι, τις φακές, τα φασόλια τα ρεβίθια, κ.ο.κ.;
Απ.: Με τη νέα ΚΑΠ υπάρχει η δυνατότητα για χορήγηση ΣΕ, δηλ. ενισχύσεων που θα δίνονται σε συσχέτιση με τις καλλιεργούμενες εκτάσεις ή τον αριθμό των ζώων, προκειμένου να ενισχυθούν συγκεκριμένοι κλάδοι, όπως το αιγοπρόβειο γάλα, το σκληρό σιτάρι, τα όσπρια κ.ά. Το ύψος των ΣΕ δεν είναι σταθερό και μπορεί να αυξομειώνεται ανάλογα το κονδύλι που έχει προβλεφθεί για κάθε προϊόν και τη συμμετοχή των γεωργών κάθε χρόνο. Από τα 2 δισ. € του εθνικού φακέλου για το 2015, μέχρι 8%, δηλ. 153,1 εκατ. €, μπορούν να δοθούν για συνδεδεμένες ενισχύσεις. Για τα επόμενα χρόνια, η κατανομή των ποσών αυτών φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί. Τα ποσά που παρουσιάζονται παρακάτω είναι συνολικά για κάθε είδος, από το 2015 έως το 2019 (τα ποσά είναι σε € και οι εκτάσεις σε εκτάρια). Σημειώνεται ότι δεν χορηγείται παραπάνω από μια συνδεδεμένη ενίσχυση στην ίδια έκταση. Επίσης, για το βαμβάκι, ισχύει η ειδική ενίσχυση όπως στο προηγούμενο καθεστώς.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ : ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΕΛΩΡΙΟ "ΟΧΙ"


E-mailΕκτύπωσηPDF
Στην ανεργία και στην ανέχεια σπρώχνουν τους αγρότες της χώρας με τις προτάσεις τους οι "Θεσμοί", καθώς καθιστούν μη βιώσιμη κάθε αγροτική εκμετάλλευση.
Ο δεκάλογος της ντροπής για τον αγροτικό κόσμο της χώρας έχει ως εξής:
1.Εξομοίωση της φορολογίας των αγροτών με τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις.
2.Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης από 13 % σε 26%.
3.Αύξηση της προκαταβολής φόρου από το 27,5% στο 100%.
4.Κατάργηση της απαλλαγής από φόρο των επιδοτήσεων για ποσό έως 12.000 ευρώ.
5.Κατάργηση της επιστροφής  για τον φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο για τους αγρότες.
6.Μείωση στο μισό της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης για τον προϋπολογισμό του 2016.
7.Αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος.
8.Τριπλασιασμός εισφορών στον ΟΓΑ.
9.Αύξηση Φ.Π.Α αγροτικών εφοδίων στο 23% από 13%.
10. Αύξηση του Φ.Π.Α συσκευασμένων αγροτικών προϊόντων στο 23%.
Οι αγρότες της χώρας την Κυριακή 5 Ιουλίου θα πουν ένα δικό τους πελώριο και υπερήφανο "ΟΧΙ"στο μνημόνιο των δανειστών που θα αποτελέσει ταφόπλακα για τον αγροτικό κόσμο.
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Ανασυγκρότησης” ή αλλιώς “Βάζοντας λάδι και ρίγανη στη φέτα”

Περί “Αριστεράς και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης” ή αλλιώς “Βάζοντας λάδι και ρίγανη στη φέτα”Των Ανδρέα Κυράνη και Αλέξανδρου Οικονομίδη* από το ιστολόγιο Ενδογενής Παραγωγική Ανασυγκρότηση

Θέλοντας και μη, αργά ή γρήγορα, η κεντρική πολιτική σκηνή θα προσγειωθεί από το ζήτημα της διαπραγμάτευσης του χρέους στην σκληρή πραγματικότητα που το γεννά και το αναπαραγάγει εις το διηνεκές.
Τότε θα μπουν στο τραπέζι, οι αληθινές κόκκινες διαχωριστικές γραμμές που διχάζουν τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας, αποτρέποντας την όποια δυνατότητα της να συγκροτήσει ένα εναλλακτικό όραμα, προκειμένου να σταθεί στα αλήθεια στα δικά της πόδια. Τότε, ή θα τις συναισθανθούμε προκειμένου να τις υπερβούμε, ή θα χωθούμε ακόμη βαθύτερα σε μια δίνη που οδηγεί στον ιστορικό μας αφανισμό, με “νεωτερικό” άλλοθι την προσαρμογή μας στην υποτίθεται “ουδέτερη” πολιτικά και εθνικά, παγκόσμια επιστημονική και τεχνολογική επανάσταση.
Η Δύση σήμερα αναγάγει το οικολογικό πρόβλημα του πλανήτη, σε κερδοσκοπική ατμομηχανή ενός εναλλακτικού “αναπτυξιακού” μοντέλου. Η μόνη παραγωγική πρόταση της Ευρώπης, η Ευρώπη 2020, εκεί και μόνο εκεί εδράζεται όταν κατά βάθος συνιστά ένα “ειρηνικό” υπερόπλο, στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα της συγκυρίας.
Το παραγωγικό μας πρόβλημα όμως είναι ζήτημα βαθειά πολιτικό, ζήτημα γέννησης γνώσης που προϋποθέτει λαϊκή συμμετοχή, και όχι διαχείρισης υφιστάμενης πληροφορίας. Υπερβαίνει δηλαδή τον εργαλειακό ορθολογισμό μιας στείρας δυτικής νεωτερικότητας που δυστυχώς συνιστά και τον απώτερο γεννήτορα μιας στερεότυπης αριστερής προσέγγισης.
Όταν τα πραγματικά προβλήματα “επιλύονται” πολεμώντας φαντάσματα, τότε, τα περί “αριστεράς” καρυκεύματα, πράγματι, δεν συνιστούν πάρα “το λάδι και την ρίγανη” στη φέτα.
Ποιες είναι όμως αλήθεια οι κόκκινες γραμμές που διχάζουν το λαϊκό σώμα αυτού του τόπου;

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ελλάδα 2024: δύο ελαιοτριβεία και τρία συσκευαστήρια



του Βασίλη Φρατζολά
από το ιστολόγιο: botanistas.gr


Μου γεννήθηκε πολύ μεγάλη περιέργεια όταν διάβασα ότι ο Υπουργός Οικονομικών κύριος Στουρνάρας πήγε στο τελευταίο Eurogroup πριν από μία εβδομάδα και υπέβαλλε για έγκριση – συζήτηση ένα σχέδιο για το πού και πώς θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία τα επόμενα 10 χρόνια. Η είδηση συνοδευόταν από την πληροφορία ότι το σχέδιο βασίστηκε στην μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ. Λέω τι στο καλό, είναι δυνατόν να στέλνουμε ένα τέτοιο τόσο κρίσιμο σχέδιο στις Βρυξέλλες και εμείς να μην έχουμε πάρει είδηση; Τέλος πάντων, μετά από ψάξιμο στους ιστιότοπους του Υπ. Οικονομικών και του ΙΟΒΕ δεν βρήκα τίποτα σχετικό και τελικά κατέληξα να βρω στο διαδίκτυο στα αγγλικά μια εκτενή περίληψη της περίφημης μελέτης της McKinsey.
Αμέσως έκανα μέσα στο κείμενο ένα search με τις δύο λέξεις που με ενδιέφεραν “olive oil” και… έμεινα κόκκαλο. Πήγα και μια παράγραφο παρακάτω στην σελίδα 54 και έμεινα πάλι κόκκαλο! Δεν θα γράψω πολλά γιατί νομίζω ότι με τα πολλά λόγια κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία για το σε ποια μορφή αγροτικής παραγωγής θέλουν (δεν θέλουμε – θέλουν) να μας πάνε. Η πρόταση λοιπόν της McKinsey προβλέπει με δυο λέξεις ότι:
πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ελέγχουν όλη – ναι όλη – την γεωργική παραγωγή της Ελλάδος. 

Διαβάστε :

1. Για το ελαιόλαδο:

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Ευρωπαίκή Ένωση και Παγκοσμιοποίηση καταστρέφουν κάθε απομεινάρι Αγροτικής Αυτοδυναμίας στο Ελληνικό Προτεκτοράτο


ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (ΜΕΚΕΑ)

www.mekea.org EMAIL: mekea@mekea.org

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ KAI «4 ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ» ΤΗΣ ΕΕ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ:

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ TOY ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΡΜΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ!

Η αναπόφευκτη συνέπεια του ανοίγματος και της απελευθέρωσης των αγορών, στην οποία εξαναγκάζει τους αγρότες η Υπερεθνική Ελίτ που διαχειρίζεται την Παγκοσμιοποίηση, μέσω των διεθνών θεσμών που ελέγχει (ΔΝΤ, ΠΟΕ, Ε.Ε. κ.λπ.), είναι η κατάρρευση των τοπικών αγορών. H συνέπεια, της ενσωμάτωσης της γεωργίας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς[ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ], μέσω της συγκέντρωσης σε ολοένα μεγαλύτερες αγροτικές επιχειρήσεις (δηλαδή κυρίως τις Πολυεθνικές της Υπερεθνικής Ελίτ), που οδηγεί σε συμπίεση των εξόδων παραγωγής και παραπέρα μεγέθυνση της καλλιεργήσιμης έκτασης, αναγκάζει τους παραγωγούς της Ελλάδας και του Νότου σε άνισο ανταγωνισμό με τα αγροτικά συστήματα εντάσεως κεφαλαίου του Βορρά αλλά και τις φάρμες (συνήθως πολυεθνικών) στον Νότο (Λατινική Αμερική, Αφρική κλπ.), και επιφέρει την εξόντωση των μικροαγροτών, πέρα από την απώλεια της αυτοδυναμίας σε τρόφιμα

Η μαζική συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού και η ερήμωση της υπαίθρου δεν οφείλεται, όπως λένε τα παραμύθια των συστημικών παπαγάλων και της κοινοβουλευτικής Χούντας που «κυβερνά», στον δήθεν «εκσυγχρονισμό της οικονομίας» και τη στροφή των αγροτών μας σε άλλες ωφελιμότερες γι’ αυτούς απασχολήσεις. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε, όπως έγινε πάντα στην Ιστορία, την παράλληλη μαζική επέκταση είτε του βιομηχανικού τομέα (όπως συνέβη στην βιομηχανική επανάσταση των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών), είτε του τριτογενούς τομέα των υπηρεσιών (όπως γίνεται σήμερα με την πληροφορική επανάσταση). Μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε την ταυτόχρονη δραματική βελτίωση της αγροτικής παραγωγικότητας, ώστε να συνεχίσει ο αγροτικός τομέας να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού, στο πλαίσιο μιας σχετικά αυτοδύναμης οικονομίας. Στην Ελλάδα όμως που ήταν βασικά εξ αρχής Προτεκτοράτο των χωρών του Βορρά (καθώς και στις άλλες χώρες της περιφέρειας και της ημιπεριφέρειας) τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Γιατί;

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Αγρότες

Του Νίκου Μπογιόπουλου








Όσο μεγαλύτερη είναι η αλληλεγγύη της κοινωνίας προς τους διαμαρτυρόμενους αγρότες, τόσο μεγαλύτερη είναι και η πίεση προς εκείνα τα επιτελεία (πρόκειται για τα ίδια επιτελεία) που όπως ξεκληρίζουν την αγροτιά, έτσι ξεκληρίζουν τον εργαζόμενο. Έτσι εξανδραποδίζουν τον άνεργο. Έτσι φορογδέρνουν τον μισθωτό. Έτσι ρημάζουν τον μικροεπαγγελματία. 

Σημειώστε: Ένας αγρότης με εισόδημα 5.000 ευρώ (το συγκεκριμένοεισοδηματικό επίπεδο αφορά στο 70% των αγροτών), με ένα σπίτι στο χωριό 
100 τετραγωνικών και με ένα αυτοκίνητο 1.400 κυβικών μέχρι τώρα θα πλήρωνε φόρο 548 ευρώ. Με τις νέες ρυθμίσεις Στουρνάρα, και χωρίς να έχει μεταβληθεί κανένα εισοδηματικό ή περιουσιακό δεδομένο, ο ίδιος αγρότης καλείται να πληρώσει στην εφορία φόρο ύψους 1.550 ευρώ! Τρεις φορές πάνω! Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί ένα ακόμα τετρακοσάρι, που πρέπει να καταβάλει ο αγρότης για την επόμενη φορολογική χρονιά με τη μορφή προκαταβολής φόρου...