Η Άννα Κομνηνή κατά των Σταυροφόρων

Στις 12 Απριλίου 1204, οι Σταυροφόροι καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πολλά χρόνια πριν, η Άννα Κομνηνή τούς παρατηρούσε να έρχονται κατά σμήνη αναγκάζοντας τον πατέρα της Αλέξιο Κομνηνό να κινητοποιήσει όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις που είχε:

Ποιος δεν θυμάται τα άπειρα εκείνα πλήθη των Κελτών που κατέκλυσαν τη βασιλεύουσα τότε που ξεσηκώθηκαν από τα μέρη τους κι όρμησαν στα δικά μας; Τότε εκείνος έπεσε σε πέλαγος φροντίδων αχανές: γνώριζε από καιρό ότι εκείνοι ονειρεύονταν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έβλεπε πως ήταν πλήθος μεγαλύτερο από την άμμο και τ’ άστρα ήξερε πως ολόκληρο το ρωμαϊκό στράτευμα δεν έφτανε ούτε στο πολλοστημόριο των δικών τους δυνάμεων. Ακόμα και να συγκεντρωνόταν όλο μαζί και πολύ περισσότερο που στο μεγαλύτερο μέρος τους ήταν διασπαρμένοι: άλλοι φρουρούσαν τις κοιλάδες της Σερβίας και τη Δαλματίας, άλλοι βρίσκονταν στον ίστρο φυλάγοντας τα σύνορα από τις επιδρομές των Κομάνων και των Δακών και πολλοί είχαν αναλάβει να φρουρούν το Δυρράχιο για να μην πέσει στα χέρια των Κελτών . Αυτά έβλεπε ο αυτοκράτορας και δόθηκε ολόκληρος στην αντιμετώπιση του προβλήματος βάζοντας όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα.

Η αδιέξοδη πολιτική των ταυτοτήτων

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Η Γερμανίδα βουλευτής της Αριστεράς («die LINKE») Σάρα Βάγκενκνεχτ, γνωστή και ως «Κόκκινη Σάρα» για τις ρηξικέλευθες όσο και «προκλητικές» και για το ίδιο της το κόμμα απόψεις της, γράφει στο νέο της βιβλίο «Οι Αυτό-δίκαιοι» (“Die Selbstgerechten”): «Η πολιτική των ταυτοτήτων οδηγεί στο ότι εστιάζουμε την προσοχή μας σε όλο και μικρότερες και όλο σε πιο παράξενες μειοψηφίες, οι οποίες βρίσκουν κάθε φορά την ταυτότητά τους σε κάποια ιδιοτροπία, μέσω της οποίας διαφοροποιούνται από την κοινωνία της πλειοψηφίας και από την οποία (ιδιοτροπία) απορρέει η απαίτηση να θεωρούνται θύματα». Παραδείγματα τέτοιων «ιδιοτροπιών» θεωρεί, μεταξύ άλλων, τον «σεξουαλικό προσανατολισμό», το χρώμα του δέρματος και την εθνικότητα, ενώ παράλληλα κατακεραυνώνει στο βιβλίο της και την «νέα τυραννία», την πολιτική ορθότητα.

Εν τω μεταξύ, οι θιασώτες της «cancel culture» των ορθοπολιτικών, έχοντας και την αμέριστη στήριξη των πανίσχυρου λόμπυ των μειονοτήτων, προελαύνει στην Δύση επιβάλλοντας (αυτό)λογοκρισία σε θέματα που προκαλούν την «δυσαρέσκεια των μειονοτήτων» σε σημείο μάλιστα που το όλο πρόβλημα προσλαμβάνει πλέον και φαιδρά χαρακτηριστικά. Τέσσερα (νέα) παραδείγματα:

• Στην Ολλανδία θέλουν να εξαλείψουν από το αριστούργημα «Θεία Κωμωδία» του Δάντη (φέτος συμπληρώνονται 700 χρόνια από το θάνατό του) τη στροφή από την «Κόλαση» που αναφέρεται στον προφήτη Μωάμεθ.

• Κάποια μουσεία στο Παρίσι ανακοίνωσαν πως θ’ αφαιρέσουν τους λατινικούς αριθμούς που συνοδεύουν τα έργα τέχνης επειδή κάποιες εθνικές μειονότητες δεν μπορούν να τους διαβάσουν.

ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΛΑ ΠΕΤΡΙΔΗ: ΑΥΡΙΟ, ΔΕΥΤΕΡΑ 12.4.2021 ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΘΕΣ/ΚΗΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ!

ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΛΑ ΠΕΤΡΙΔΗ: ΑΥΡΙΟ, ΔΕΥΤΕΡΑ 12.4.2021 ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΘΕΣ/ΚΗΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ!

Του Αριστομένη Συγγελάκη

Μερικά σημαντικά δεδομένα:

Τη δεκαετία του 1980 η Βίλα Πετρίδη χαρακτηρίστηκε από το Υπ. Πολιτισμού επί Υπουργίας Μελίνας Μερκούρη ως ένα «έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία».
Πρόσφατα ανακαινίσθηκε πλήρως με χρήματα του ελληνικού λαού από το ΕΣΠΑ την περίοδο (1,5 εκατομμύριο ευρώ)
Επί δύο χρόνια (2018-2019) λειτούργησε ως μια όαση πολιτισμού στην υποβαθμισμένη Β' Δημοτική Κοινότητα, φιλοξενώντας εκατοντάδες μουσικά και θεατρικά δρώμενα και πνευματικές εκδηλώσεις.
Και τώρα επιχειρείται να παραδοθεί στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, το μακρύ χέρι της γερμανικής κυβέρνησης στην Ελλάδα, που έχει ως αποστολή του να διευκολύνει τη γερμανική διείσδυση στη Θεσσαλονίκη.

ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗ ΒΙΛΑ ΠΕΤΡΙΔΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ, ΝΑ ΣΤΕΓΑΣΕΙ ΤΟ "ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ";

Διότι είναι απέναντι σε έναν από τους πιο σημαντικούς τόπους μνήμης: 

τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, απ’ όπου ξεκινούσαν τα τρένα με τους Ελληνες Εβραίους και προορισμό το Άουσβιτς και την Τρεμπλίνκα, τα στρατόπεδα εξόντωσης του Γ' Ράιχ. Είναι απέναντι από τον τόπο όπου θα δημιουργηθεί το Μουσείο Ολοκαυτώματος. Ώστε τα γκρουπ των νέων και άλλων επισκεπτών μετά το Μουσείο Ολοκαυτώματος να περνά από το Ελληνογερμανικό ίδρυμα Νεολαίας για τις απαραίτητες "διευκρινίσεις":

- ότι, τάχα, τα φοβερά αυτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ¨"τα διέπραξαν κάποιοι φανατικοί εθνικοσοσιαλιστές και παραστρατιωτικές οργανώσεις και δεν εκφράζουν το επίσημο γερμανικό κράτος"... Αλλά δεν θα πουν ότι το μεταπολεμικό δημοκρατικό κράτος χρειάστηκε 18 ολόκληρα χρόνια για να προχωρήσει στη δίκη του Άουσβιτς, το 1963... Δεν θα πουν ότι η ΟΔΓ μόλις το 1963 συζήτησε για πρώτη φορά για το πλέον ειδεχθές των εγκλημάτων που διέπραξε το Γ' Ράιχ, αυτό του Ολοκαυτώματος, χάρη κυρίως στις πρωτοβουλίες του Φριτς Μπάουερ και αφού είχε γίνει η δίκη του Άιχμαν στο Ισραήλ.

-Ή, άραγε, να μας πουν ότι, τάχα, "ανάλογα εγκλήματα διέπραξαν και άλλοι (;;;)"... Δηλαδη, η σχετικοποιηση των ναζιστικών εγκλημάτων και η μετάθεση ευθυνών από το θύτη στα θύματα στο επίκεντρο της προσπάθειας της γερμανικής ελίτ.

-Ή ότι, τάχα, "πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, σε αυτά που μας ενώνουν"... Δηλαδή λήθη και λησμονια για να μην κακοκαρδιζουμε το γερμανικό κράτος...
Ένα είναι σίγουρό: η ακανθώδης και τραυματική μνήμη της Κατοχής «πρέπει», πάση θυσία, να τεθεί υπό γερμανικό έλεγχο!..
Η μαρτυρική Θεσσαλονίκη του αφανισμού της Εβραϊκής Κοινότητας, των κολαστηρίων Παύλου Μελά και Επταπυργίου, η Θεσσαλονίκη του κατοχικού λιμού, του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη, της καταναγκαστικής εργασίας, ο τόπος όπου ιδρύθηκε η «Ελευθερία», μία από τις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις της Ευρώπης, δεν επελέγη τυχαία από τη γερμανική κυβέρνηση ως έδρα του ιδρύματος αυτού, που επικαλείται τη «συμφιλίωση» αλλά ήδη διχάζει και δηλητηριάζει με τις μεθοδεύσεις του.

ΜΕΡΙΚΑ ΑΔΥΣΩΠΗΤΑ ΕΡΩΤΗΤΗΜΑΤΑ:

“Ρατσισμός και μισογυνισμός”: Ο Πόλεμος εναντίον της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

του Raphaël Doan, καθηγητή κλασικής λογοτεχνίας – Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ

Πρέπει να κάψουμε την ελληνορωμαϊκή κληρονομιά; Αυτή η παράλογη ερώτηση δεν προέρχεται από ένα Βησιγότθο του 5ου αιώνα, αλλά από τα καλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια του 21ου αιώνα.

Καθηγητής Ρωμαϊκής ιστορίας στο Στάνφορντ,  ο Dan-el Padilla Peralta, πιστοποίησε τι είναι για τους Αγγλοσάξονες οι κλασικοί, σε συνέδριο της Εταιρείας Κλασικών Σπουδών τον Ιανουάριο του 2019, με θέμα «ημιβρυκόλακες, ημικανίβαλοι». «Μακριά από το να είναι επιφανειακή η  μελέτη της Αρχαιότητας» , είπε, «η παραγωγή της λευκότητας βρίσκεται στα ίδια τα σπλάχνα των κλασικών». Και κατέληξε, χειροκροτούμενος: «Ελπίζω ότι η ύλη θα εξαφανιστεί και το συντομότερο δυνατό. “

 Όταν Πανεπιστημιακοί ζητούν να κάψουν την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή με το μήνυμά της: «Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ και όχι για να μισώ» τότε μάλλον βιώνουμε μια επανεμφάνιση της βαρβαρότητας και τα περί υπεροχής των λευκών, ρατσισμού, κλπ αποτελούν προφάσεις ή ψυχιατρικά περιστατικά…

Ο Padilla δεν είναι μόνος του σε αυτή τη σταυροφορία. Για έναν άλλο καθηγητή του Στάνφορντ, Ian Morris, «Η Κλασική Αρχαιότητα είναι ένας ευρωαμερικανικός ιδρυτικός μύθος. Θέλουμε πραγματικά κάτι τέτοιο;» Η Johanna Hanink, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλασικών γραμμάτων στο Brown University, βλέπει στη διδασκαλία «ένα προϊόν και συνεργό της λευκής υπεροχής». Η Donna Zuckerberg, κλασική και ιδρύτρια του ιστότοπου Eidolon, αναρωτιέται αν μπορούμε να σώσουμε μια «διδασκαλία που ιστορικά ενέχεται στον φασισμό και την αποικιοκρατία, και η οποία συνεχίζει να συνδέεται με την λευκή υπεροχή και το μισογυνισμό».

Οι αρχαίοι;-Τοξικοί!

Λογική κατάληξη: μια τακτική στήλη στον ιστότοπό της με σύνθημα ” φωτιά στα πάντα” μια κοινή έκφραση αυτού του κινήματος. Με λίγα λόγια, συνοψίζει η Nadhira Hill, υποψήφια διδάκτωρ στην ιστορία της τέχνης και την αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ” οι κλασικοί είναι τοξικοί.”

Φυσικά δεν είναι η πρώτη επίθεση που υφίστανται οι σπουδές των αρχαίων. Αλλά είναι πρωτόγνωρος ο καμικάζι χαρακτήρας της – από ειδικούς στην Αρχαιότητα – και από τη ρητή καταστροφική τους φιλοδοξία.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η δημόσια συζήτηση για το ενδιαφέρον αυτών των μελετών, κρυσταλλωμένο στο ζήτημα της διδασκαλίας των λατινικών και ελληνικών, επικεντρώθηκε στη χρησιμότητα αυτών των επιστημών. Στον 19ο, τον 20ο ή τον 21ο αιώνα, είναι ακόμη απαραίτητο να μελετούμε αυτούς τους πολιτισμούς που πέθαναν πριν από δύο χιλιετίες; Δεν έχουν οι μαθητές μας καλύτερα πράγματα να μάθουν; Δεν άλλαξε ο κόσμος;

Ρήγας Βελεστινλής: Ο άνθρωπος και οι ιδέες του - Cognosco Αναζητήσεις

Το Cognosco Team, συνεχίζοντας τις εκπομπές αφιερωμένες στην ελληνική επανάσταση, φιλοξενεί τον συγγραφέα Γιώργο Καραμπελιά ο οποίος μας μιλάει για τη ζωή και τη δράση του Ρήγα Βελεστινλή.

Ο Κ. Δαμαβολίτης συνομιλεί με τον Κ. Χολέβα για την Επανάσταση του 1821 (βίντεο)

Με αφορμή την επέτειο για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, ο Πολιτικός Επιστήμονας Κωνσταντίνος Χολέβας, μιλά αποκλειστικά στο newshub.gr.

Μέσα από τη συνέντευξη του ο κ. Χολέβας φωτίζει πτυχές της Ελληνικής Επανάστασης, εστιάζοντας στο ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας τόσο πριν από την Επανάσταση, όσο και στα χρόνια του Αγώνα του 1821.
Όπως μάλιστα τονίζει ο ίδιος, δεν μπορεί να υπάρξει εθνική συνείδηση και ταυτότητα όταν ένας λαός δεν έχει μια στοιχειώδη εκπαίδευση. Και όταν μιλάμε για εκείνα τα χρόνια κατά τα οποία δεν υπήρχε κράτος οργανωμένο, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η Εκκλησία για την μόρφωση των Ελλήνων και την καλλιέργεια της Παιδείας.

ΠΗΓΗ: https://ardin-rixi.gr/archives/233580

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το ΚΚΕ και η επανάσταση του 1821

Του Δημήτρη Μπελαντή* Η Διακήρυξη που δημοσίευσε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα πολιτικά και ιδεολογικά ενδιαφέρον κείμενο .Τόσο για αυτά που λέει (ορισμένα από τα οποία είναι ιστορικώς αληθή και βάσιμα) όσο και για αυτά που υποβαθμίζει ή παρασιωπά.

Του Δημήτρη Μπελαντή*

 Η Διακήρυξη που δημοσίευσε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα πολιτικά και ιδεολογικά ενδιαφέρον κείμενο. Τόσο για αυτά που λέει (ορισμένα από τα οποία είναι ιστορικώς αληθή και βάσιμα)  όσο και για αυτά που υποβαθμίζει ή παρασιωπά.   

Κατά τον χρόνο της δημοσίευσής της Διακήρυξης , προσπαθήσαμε να ασκήσουμε κριτική σε ορισμένες πολιτικές και ιδεολογικές όψεις της και διαστάσεις της.  H βασική θέση  αυτής της παρέμβασής μας ήταν η επισήμανση ότι η Διακήρυξη α) υποβάθμιζε τον ρόλο των λαϊκών τάξεων  κατά την Επανάσταση του 1821 και τον εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο που ακολούθησε και β) έδινε μια πολύ στατική και μηχανιστική διάσταση στον υπαρκτό και έως ένα βαθμό και κυρίαρχο ρόλο της αστικής τάξης  στην επαναστατική διαδικασία. 

 Ένα από τα επόμενα επεισόδια της συζήτησης αυτής υπήρξε η κριτική στην Διακήρυξη  εκ μέρους της δημοσιογράφου Λαμπρινής Θωμά στο  The Pressproject, που δημοσιεύθηκε στις  3 Απριλίου 2021. 

  Στο κείμενο της Λαμπρινής Θωμά, απάντησε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ , ασκώντας οξεία κριτική, η οποία δημοσιεύθηκε στις 7 Απριλίου 2021.

Σχετικά  με αυτήν την παράθεση και αντιπαράθεση απόψεων, θα θέλαμε κατ’ αρχάς να επισημάνουμε ότι πέρα από χαρακτηρισμούς  ή οξείες φράσεις (πχ η κριτική του Τμήματος Ιστορίας στην Λαμπρινή Θωμά ότι παραποιεί τις σύγχρονες θέσεις του ΚΚΕ για το ζήτημα) η αντιπαράθεση θίγει ορισμένα πολύ σοβαρά ιστορικά ζητήματα,  τα οποία δεν έχουν μόνο ακαδημαϊκό χαρακτήρα συγγραφής της Ιστορίας του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού αλλά άμεσες  και επίκαιρες πολιτικές και ιδεολογικές συνέπειες για το παρόν και το μέλλον  (πράγμα που, κατά την γνώμη μας, πολύ ορθά παρατηρούν και η Λαμπρινή Θωμά από την πλευρά της αλλά και το Τμήμα Ιστορίας του ΚΚΕ από την δική του).

«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ - Αγωνιστές του Α. Υψηλάντη στον δρόμο για την Ελλάδα - 1822/1823», του Γεώργιου Γκέκου

Κανάλι Κωνσταντινούπολης: Μεγάλο φαγοπότι & γεωπολιτικά όνειρα

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Ένα φαραωνικό έργο το οποίο σχεδιάζεται από τα πρώτα κιόλας χρόνια εξουσίας των τούρκων ισλαμιστών, επισπεύδεται τώρα εν όψει συμπλήρωσης εκατό χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας το 2023.

Ήδη, έχει πλέον διαφανεί πως η διαρκής τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια. Είναι πλέον κοινή η πεποίθηση πως η κάθοδος της Τουρκίας προς την συντριβή άρχισε  και πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.

Ανάμεσα στα τεράστια προβλήματα και στα αδιέξοδα που έχει συσσωρεύσει η συγκυβέρνηση ισλαμιστών και ακραίων φασιστών στην σημερινή Τουρκία, ήρθε στην επιφάνεια και η άμεση αναγκαιότητα πραγματοποίησης του σχεδίου «Κανάλι Κωνσταντινούπολης» (Kanal Istanbul) το οποίο μετατρέπει ουσιαστικά την Πόλη του Κωνσταντίνου σε ένα νησί το οποίο περιβάλλεται γύρω-γύρω από νερά.

Στο σχέδιο αυτό έχει «επενδύσει» πολλά χρήματα σύσσωμη η άρχουσα ισλαμο-φασιστική τάξη των αξιωματούχων της τουρκικής εξουσίας, καθώς και οι Καταριανοί «υποστηρικτές» της τουρκικής οικονομίας: Εδώ και μια τουλάχιστον δεκαετία σχεδόν όλα τα κτήματα, όλα τα ακίνητα που συνορεύουν με το νέο «Κανάλι Κωνσταντινούπολης» μήκους 45 περίπου χιλιομέτρων, εξαγοράστηκαν από τους ιδιοκτήτες τους για ένα κομμάτι ψωμί. Πόσοι άλλωστε πίστευαν πριν από μερικά χρόνια πως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο φαραωνικό έργο; Τώρα, όσα κτήματα απαλλοτριωθούν για την κατασκευή του καναλιού, δικαιούνται αστρονομικές αποζημιώσεις τις οποίες καθορίζουν συνήθως οι ίδιοι αξιωματούχοι οι οποίοι είναι και οι (νέοι) ιδιοκτήτες των ακινήτων!

Η ατεκμηρίωτη κριτική του Γ. Γιαννουλόπουλου στον Σεφέρη και στον Μακρυγιάννη

Του Σπύρου Κουτρούλη

Γυρνώντας από την δουλειά άκουσα στο Γ΄ Πρόγραμμα στην εκπομπή του Βασιλόπουλου τον μονόλογο του Γιώργου Γιαννουλόπουλου. Ο δημοσιογράφος δεν θεώρησε αναγκαίο να φιλοξενήσει τις αντίθετες απόψεις έγκυρων στοχαστών όπως ο Καγιαλής, ο Βαγενάς, ο Πιερής. Θα λέγαμε ότι το Γ’ Πρόγραμμα πήρε την σκυτάλη από άλλα μέσα που αναπαράγουν τις ίδιες ιδεοληψίες του εθνοαποδομισμού. Για παράδειγμα ο Γ. Γιαννουλόπουλος επανέλαβε ότι οι Σουλιώτες ήταν Αλβανοί και έγιναν Έλληνες κατά την επανάσταση. Βεβαίως δεν λαμβάνουν υπόψη ότι ο Μάρκος Μπότσαρης έφτιαξε ελληνο-αρβανίτικο λεξιλόγιο που κατά τον Τίτο Γιοχάλα μαρτυρά ότι η ελληνική γλώσσα είναι η μητρική του γλώσσα γιατί ακολουθεί την συντακτική της δομή, ούτε ότι οι Σέχος-Μπότσαρης-Τζαβέλλας απηύθυναν έκκληση για ελληνοαρβανιτική ένωση για ενότητα γιατί έχουν το ίδιο αίμα και όλοι κατάγονται από την γενιά του Αλέξανδρου, του Πύρρου, του Σκεντέρμπεη.

Στο έργο «Ο Μοντερνισμός και οι Δοκιμές του Σεφέρη» (εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2011), ο Γιώργος Γιαννουλόπουλος, αφού διαγράψει μια εκτενή διαδρομή στον μοντερνισμό με εύστοχες κατά κανόνα αναφορές όχι μόνο στον Έλιοτ και στο Ε.Πάουντ αλλά και στον Νίτσε και στον Κώστα Παπαϊωάννου, ασχολείται μόνο στο τέταρτο μέρος με το δοκιμιακό έργο του Σεφέρη. Μα ούτε με το σύνολο αυτού, αλλά με ένα μικρότερο μέρος, που σύμφωνα με την ερμηνεία τον Γ. Γιαννουλόπουλο, θεμελιώνει το συμπέρασμα του Γ. Σεφέρη για την διαχρονική πολιτιστική συνέχεια του ελληνισμού (όπως η διάλεξη του για τον Κ. Παλαμά). Βεβαίως αν ο μοναδικός ή κύριος στόχος του είναι να αποδείξει το ανυπόστατο ενός τέτοιου συμπεράσματος ή τις βλαβερές πολιτικές συνέπειες που αυτό προκαλεί, θα έπρεπε να επεκτείνει την κριτική του διάθεση κατά του Κ. Δημαρά, του Ν. Σβορώνου, του Γ. Θεοτοκά που σε ανάλογα συμπεράσματα με τον Σεφέρη κατέληξαν, ακόμη και κατά του Δ. Χατζή που είδε την αποκρυστάλλωση του νέου ελληνισμού, το διάστημα μετά το 1204, δηλαδή αρκετούς αιώνες νωρίτερα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, χάρις την συνδρομή της γλώσσας, της ορθοδοξίας και των κοινοτήτων. Βεβαίως δεν θα έπρεπε να εξαιρέσει ούτε τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο που με την φωνή του Θ. Βέγγου μιλά σπαρακτικά, με σεφερικό τρόπο για την ιστορία χιλιάδων χρόνων του ελληνισμού («Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Και πεθαίνουμε…. Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο…»).

Ανοιχτή επιστολή του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ στο The Press Project

Με αφορμή πρόσφατο κείμενο της Λαμπρινής Θωμά υπό τον τίτλο «Υπενθυμίζοντας στο ΚΚΕ τι υπήρξε ΚΚΕ» ο Κώστας Σκολαρίκος υπογράφει μια απάντηση εκ μέρους του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η επέτειος των 200 ετών από την ελληνική επανάσταση αποτελεί για εμάς μια ευκαιρία να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος στον οποίο κατατίθενται απόψεις που συνδυάζουν την έρευνα με τις σύγχρονες πολιτικές μας αναζητήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο καλωσορίζουμε την απάντηση που λάβαμε και τη δημοσιεύουμε ελπίζοντας να συμβάλλει στη διαλεύκανση των πολιτικών ερωτημάτων που μας αποσχολούν μέχρι και σήμερα.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της Λαμπρινής Θωμά* που υπήρξε η αφορμή της απάντησης που ακολουθεί:

 

Πρόσφατα, η κυρία Λαμπρινή Θωμά (3/4/2021) δημοσιοποίησε ένα κείμενο στην ιστοσελίδα σας (thepressproject.gr) με τίτλο Υπενθυμίζοντας στο ΚΚΕ τί υπήρξε ΚΚΕ.

Το κύριο επιχείρημα του κειμένου δίνεται από το παρακάτω απόσπασμα:

«Η λαϊκή συμμετοχή, το «Εμείς» του Μακρυγιάννη, απουσιάζει πλήρως από τη σημερινή ανάλυση του ΚΚΕ. Ο λαός έρχεται δεύτερος, ή απουσιάζει τελείως. Οι αγροτικοί πληθυσμοί, οι ναύτες (οι πρόγονοι της εποποιίας της ΟΕΝΟ), της γης οι κολασμένοι, που έχυσαν αίμα, που οι χήρες τους περίμεναν τον Καποδίστρια για να του δώσουν τα παιδιά τους, τα νήπια χωρίς πατέρα, υποδεχόμενές τον ως πατέρα του γένους, οι ήρωες μας, από το Νικηταρά ως τον Καραϊσκάκη, όλοι αυτοί που μόνο αστική τάξη δεν τους λες…»

            Πρόκειται για τοποθέτηση που παραποιεί εμφανώς τις θέσεις του Κόμματος μας. για Για να το καταλάβει κανείς αρκεί να ανατρέξει κανείς στο πρόσφατο συλλογικό τόμο 1821. Η Επανάσταση και οι απαρχές του ελληνικού αστικού κράτους, που εκδόθηκε με επιμέλεια του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Εκεί σημειώνεται ότι σε αντίθεση με ορισμένες αστικές μερίδες που ταλαντεύονταν απέναντι στην Επανάσταση:

Ο χαρακτήρας της επανάστασης του 1821- Γιάννη Σκαλιδάκης-Γιώργος Μαργαρίτης

Γιατί διχάζονται οι Έλληνες; – Η άλλη όψη

Ασημακόπουλος Βασίλης

Η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, είναι εκ των πραγμάτων ένα σημείο, μία ρωγμή του χρόνου, μια δομή ευκαιρίας για έναν συλλογικό αναστοχασμό, τόσο του καθεαυτού ιδρυτικού γεγονότος του σύγχρονου ελληνικού κράτους, όσο και της πορείας των 200 χρόνων. Καθώς και μιας άλλης όψης: γιατί διχάζονται οι Έλληνες.

Τόσο σε επίπεδο πολιτικής κοινωνίας (κράτος, κόμματα, αυτοδιοίκηση), όσο και κοινωνίας πολιτών (επιχειρηματικοί φορείς, συλλογικά εκδοτικά εγχειρήματα, επιστημονικές μονογραφίες, αφιερώματα στον τύπο, διαδικτυακές συζητήσεις κ.α.), διατυπώνεται ένας πλούσιος διάλογος, συνθετικός και αντιπαραθετικός, εκδήλωση της αναστοχαστικής αυτής διαθεσιμότητας της ελληνικής κοινωνίας.

Η συζήτηση βέβαια για το παρελθόν, φέρει τη σφραγίδα του εκάστοτε παρόντος στο οποίο πραγματοποιείται και αφορά το μέλλον, την εθνική-κοινωνική προοπτική ενός λαού. Μεταξύ των αφιερωμάτων, η δημόσια τηλεόραση, η ΕΡΤ, προχώρησε σε μια σειρά 12 επεισοδίων με τίτλο “Γιατί 21; 12 ερωτήματα”. Την επιμέλεια της σειράς έχουν οι δημοσιογράφοι Μαριλένα Κατσίμη και Πιέρρος Τζανετάκος.

Το 2ο επεισόδιο, που προβλήθηκε από την ΕΡΤ-2 στις 4-4-2021, με τίτλο “Γιατί διχάζονται οι Έλληνες;”, επιχειρούσε να διευρευνήσει το ζήτημα του διχασμού, των εμφύλιων διαιρέσεων ή παθών, στην πορεία των 200 χρόνων, από την Επανάσταση μέχρι το Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο, όπως κωδικοποιείται από την ίδια την εκπομπή και με αφετηριακό ερώτημα αν ο διχασμός είναι χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού ή ένα σύνηθες πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο των επιμέρους ομάδων που συναποτελούν ένα έθνος (Γιατί 21; 12 Ερωτήματα επεισόδιο 2 | Γιατί διχάζονται οι Έλληνες; ΕΡΤflix (ertflix.gr).

Δημητρίου Βικέλα, "Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟ ΤΟΥ 1821"

Του Μελέτη Μελετόπουλου

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΥΠΟΠΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΞΩΡΑΪΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΩΣ ΜΙΑΣ "ΟΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ".

Ο φίλος μου, σπουδαίος κοινωνιολόγος και καθηγητής Σπύρος Γεωργίου, επανεξέδωσε με εισαγωγή και σχόλια το σπάνιο, εκπληκτικό κείμενο του Δημητρίου Βικέλα, Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟ ΤΟΥ 1821 (εκδόσεις Ντουντούμη). 

Ο Βικέλας, λοιπόν, γράφει: 

ότι επί Τουρκοκρατίας οι "περιελθόντες την Τουρκίαν ξένοι μετά φρίκης εκθέτουσι την καθ΄όλην αυτής την έκτασιν επικρατούσαν αθλιότητα.....Προς ουδεμίαν επί γης επικράτειαν ομοιάζει. Από της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι της απωτάτης του Ευξείνου άκρας, από του Βοσπόρου μέχρι της Αδριατικής, αι πόλεις αυτής είναι κοπρώνες, τα χωρία της φωλεαί ερημώσεως. Απανταχού ο λόγος περί μόνον πανώλης, ή πυρκαϊών, ή επιδημιών, ή λιμού. 

Να πώς δείχνει ο Μηταράκης στους μετανάστες τον δρόμο για την Ελλάδα!

Της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα

Για έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθεί ο υπουργός Μετανάστευσης να «πείσει» ότι περιόρισε τα επιδόματα – πρόσκληση σε μετανάστες για να έρθουν στην Ελλάδα. Όμως, μία απλή αναζήτηση στο google βάζοντας τις λέξεις “Υπουργείο Μετανάστευσης επιδόματα” δίνει άμεσα τη σελίδα και τα επιδόματα που δίνει το υπουργείο στους αιτούντες άσυλο που μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 550€ μηνιαίως!

Κι όλα αυτά παρά τις τηλεοπτικές, κυρίως, διαβεβαιώσεις ότι έχουν περιοριστεί μπορεί να τα λάβει κάποιος χωρίς να υπάρχουν ποιοτικά ή ειδικά χαρακτηριστικά. Όλοι ανεξαιρέτως τα δικαιούνται αρκεί να καταθέσουν μία απλή αίτηση ασύλου. Το ύψος του επιδόματος εξαρτάται από τον αριθμό των αιτούντων άσυλο (ατομικά ή οικογενειακά).

Σε αντίθεση λοιπόν με αυτά που λέει και διατυμπανίζει ο κ. Μηταράκης συνεχίζει με συνέπεια να ασκεί πολιτική καλέσματος παρά την άθλια θέση που έχει περιέλθει η χώρα, ο Έβρος και τα νησιά από τις ροές μεταναστών. Μάλιστα διατυμπανίζει για την φύλαξη συνόρων, που όμως αυτή είναι αρμοδιότητα άλλων υπουργείων, ενώ στην πραγματικότητα την υπονομεύει.

Αυτό αν συνδυαστεί και με άλλα προγράμματα επιδοματικής πολιτικής, όπως στέγασης (ΕΣΤΙΑ, HELIOS) ή ευρέσεως εργασίας, αντιλαμβανόμαστε ότι δημιουργεί ένα όλο και περισσότερο ελκυστικό περιβάλλον προς τις ροές. Μάλιστα κατά τη συζήτηση του Συμφώνου Μετανάστευσης στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, «βγήκε παραπονούμενος» για τη μείωση που πιθανά να υπάρξει στα σχετικά κονδύλια την περίοδο 2021 – 2027.

Έτσι ενώ από την μία έχουμε φυγή των νέων με εξειδικευμένες γνώσεις και μία χώρα με τεράστια ανεργία, από την άλλη επιδοτούμε την εισαγωγή νέου ανειδίκευτου δυναμικού, με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο.

Η σύγκριση με την γειτονική Βουλγαρία η οποία δεν ασκεί αντίστοιχη επιδοματική πολιτική και έχει φυλασσόμενα σύνορα καθ’ όλο το μήκος με την Τουρκία, είναι δραματική. Από αρχές του 2021 στη Ελλάδα 1.763 παράνομες είσοδοι (από Έβρο 908 και Λέσβο 756) εκ των οποίων το 95% έγινε στον Έβρο και Λέσβο! Στη γειτονική Βουλγαρία το αντίστοιχο νούμερο είναι μηδέν! (στοιχεία Υ.Α.)

Αν συγκρίνουμε τα οικονομικά στοιχεία με την χώρα που υποκινεί και προέρχονται οι μεταναστευτικές ροές τα πράγματα είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικά. Ο κατώτατος μισθός στην Τουρκία θα διαμορφωθεί το 2021 στις 2.826 τουρκικές λίρες (περίπου 280 €), ενώ περί το ήμισυ του εργατικού δυναμικού της Τουρκίας έχει αποδοχές κοντά ή ακριβώς στο ύψος του κατώτατου μισθού.

Υπενθυμίζοντας στο KKE τι υπήρξε το ΚΚΕ

Υπενθυμίζοντας στο KKE τι υπήρξε το ΚΚΕ

Η λαϊκή συμμετοχή, το «Εμείς» του Μακρυγιάννη, απουσιάζει πλήρως από τη σημερινή ανάλυση του ΚΚΕ. Ο λαός έρχεται δεύτερος, ή απουσιάζει τελείως. Οι αγροτικοί πληθυσμοί, οι ναύτες (οι πρόγονοι της εποποιίας της ΟΕΝΟ), της γης οι κολασμένοι, που έχυσαν αίμα, που οι χήρες τους περίμεναν τον Καποδίστρια για να του δώσουν τα παιδιά τους, τα νήπια χωρίς πατέρα, υποδεχόμενές τον ως πατέρα του γένους, οι ήρωες μας, από το Νικηταρά ως τον Καραϊσκάκη, όλοι αυτοί που μόνο αστική τάξη δεν τους λες...

«Η Επανάσταση του 1821 υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» ΚΚΕ, Διακήρυξη για τα 200 χρόνια της Επανάστασης, Μάρτιος 2021.

«Το μεγάλο ’21 ο Ελληνικός λαός δεν το γιορτάζει μόνο. Το ζει. Υπάρχουν εποχές που για έναν λαό απαντά η Ιστορία του. Και υπάρχουν άλλες που για την ιστορία τους απαντούν οι ίδιοι οι λαοί. Η απάντηση είναι μόνον αγώνας. Η 25η Μαρτίου δεν είναι σήμερα παρελθόν και ανάμνηση. Είναι πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο μια μεγάλη μέρα. Είναι η καθημερινή ζωή του ελληνικού λαού. Στην 25η Μαρτίου ο ελληνικός λαός έδωσε και άλλα ονόματα: την ονομάζει και Οκτώβριο του ’40 και εθνική αντίσταση. Δεκέμβρη του ’44 και αντίσταση κατά της βρετανικής κατοχής.. Σε αυτή εδώ “τη χώρα που λέγεται Ελλάδα” οι σκλάβοι ξεσηκώθηκαν εναντίον μιας πανίσχυρης αυτοκρατορίας για να γίνουν – κι έγιναν – ελεύθεροι. Κι οι ελεύθεροι δε θα γίνουν ποτέ σκλάβοι. Από καμμιά αυτοκρατορία και καμμία δύναμη στον κόσμο. Καμμία δύναμη δεν είναι ισχυρότερη από την απόφαση των λαών να ζήσουν λεύτεροι.» Ριζοσπάστης, 24η Μαρτίου 1947

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΧΟΛΙΟΥ

Τέσσερις «λαγοί» και ένας πρέσβης

Πώς επανέρχεται ο «σημιτισμός» στα εθνικά μας θέματα

H ανοίκεια επίθεση των 4 αρθρογράφων (στην ίδια εφημερίδα! Την ίδια ημέρα!) εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή προαναγγέλλει την επάνοδο του «σημιτισμού» στα εθνικά μας θέματα.

Οι 4 επί Σημίτη αλλά και επί ΓΑΠ μετέφεραν κυβερνητικές θέσεις οπότε την αποκωδικοποίηση της σαββατιάτικης (10/04) αρθρογραφίας τους είναι χρήσιμο (πολιτικά, αλλά και εθνικά) να την γνωρίζουν οι νεοδημοκράτες κάθε κομματικής βαθμίδας.

Γιατί χθες (10/04) οι 4 παρουσιάστηκαν ως «λαγοί» κυβερνητικών αποφάσεων (με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τώρα πια ) στα εθνικά αλλά και στα .. εσωκομματικά θέματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 4 οι 2 ενέχονται σε τεκμηριωμένη πλέον παραποίηση της ιστορίας των Ιμίων, με σκοπό να αθωώσουν τους Σημίτη-Πάγκαλο.

Ο ένας μάλιστα σε αυτήν την παραχάραξη - αθώωση των Σημίτη και Πάγκαλου συνεργάστηκε με τουρκάλα δημοσιογράφο, επίσημη βιογράφο του κατοχικού (μακαρίτη πια) ηγέτη Ραούφ Ντεκτάς.

Κύπρος: Ιεραπόστολοι της παρακμής στο βασίλειο της διαφθοράς

του Μάριου Πούλλαδου

«Είμαστε ο ανθός της κυπριακής νεολαίας» έγραφε ένα ωραίο σύνθημα στην εκδήλωση διαμαρτυρίας του Σαββάτου, που ολοκληρώθηκε χωρίς ευτυχώς να ανοίξει ρουθούνι, σε αντίθεση με τη βίαιη καταστολή της προηγούμενης εκδήλωσης από την Αστυνομία.

Την πορεία οργάνωσαν κυρίως άτομα και συλλογικότητες της ευρύτερης λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Οι απαιτήσεις των διαδηλωτών κινήθηκαν ουσιαστικά στους άξονες της διαφθοράς, των μέτρων διαχείρισης της πανδημίας, του μεταναστευτικού, των ζητημάτων πολιτισμού, ενώ στο βάθος τέθηκε και το Κυπριακό. Ακολούθησα το συλλαλητήριο βήμα-βήμα, από την αρχή μέχρι το τέλος. Μπροστά, πίσω και μέσα στο πλήθος αντάμωσα παλιούς φίλους, καθεστωτικούς πολιτικούς και ακαδημαϊκούς, νέους ακτιβιστές, γέρους και παιδιά. Όλοι εκεί για έναν διαφορετικό σκοπό και λόγο.

Τραγική διαπίστωση ήταν τα γνώριμα, χιλιοειπωμένα και ξεθωριασμένα συνθήματα ταξικού χαρακτήρα μιας άλλης εποχής. Ομολογώ πως δεν απέφυγα το «deja vu». Για όσους τουλάχιστον φοίτησαν στο πανεπιστήμιο της ζωής που λέγεται Ελλάδα και έχουν εμπειρία εκδηλώσεων διαμαρτυρίας του συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου, η πιο πάνω διαπίστωση ήταν κάτι περισσότερο από ευδιάκριτη. Η παρουσία των «συντρόφων» του ΚΚΕ, απλά επιβεβαίωσε τους συλλογισμούς μου.

Είναι αλήθεια ότι οι διοργανωτές φρόντισαν εξ αρχής να ξεκαθάρισουν την «ταξικότητα» και τον «αντιφασιστικό» χαρακτήρα των εκδηλώσεων. Δεδομένης, όμως, της εκεί παρουσίας και αρκετών νέων ανθρώπων του πολιτισμού και των τεχνών, θα ανέμενε κανείς κάτι εντυπωσιακά ριζοσπαστικό και συνάμα καινοτόμο. Τουλάχιστον στον τρόπο και το ύφος επικοινωνίας των μηνυμάτων-αιτημάτων. Μάταια. Μόνο το «Παραιτηθείτε» και το «Ακορντεόν» του Μάνου Λοΐζου εκφράζονταν με ένταση και πάθος. Τα υπόλοιπα συνθήματα «σέρνονταν», κουβαλώντας το αβάσταχτο βάρος περασμένων δεκαετιών, βγαλμένα από τη ναφθαλίνη της ιστορίας άλλων γενεών.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Δημοσιεύουμε τη διακήρυξη της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.  Σε πρόσφατη ανάρτηση είχαμε εκφράσει την άποψή μας για τις αναγνώσεις στην ιστορία.  

Γιώργος Τασιόπουλος: Το 1821 και οι αναγνώσεις της Ιστορίας

Γιώργος Τασιόπουλος: Το 1821 και οι αναγνώσεις της Ιστορίας

Το ΚΚΕ επιβεβαιώνει την ανάλυσή μας.  Η επανάσταση δεν μπορεί να ιδωθεί με τη ματιά του Γιάννη Ζεύγου, ως εθνολαϊκή αλλά ως αστική με κυρίαρχο το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων, "το χρήμα κινεί την ιστορία".

Αγνοούνται η συσσωρευμένη αγανάλτηση, οι διαρκείς επαναστάσεις των Ελλήνων μετά το 1453.  

Ανιστορικά προσεγγίζεται η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως φεουδαλική κοινωνία! Φεουδαρχία χωρίς φεουδάρχες!  Είναι γνωστό ότι η περιουσία της αυτοκρατορίας ανήκε στο Σουλτάνο που επιμέριζε τα τιμάρια στους τοπικούς εκπροσώπους σύμφωνα με το ασιατικό σύστημα.

Αγνοείται η θρησκευτική καταπίεση των ραγιάδων, η ιστορική συνέχεια και το όνειρο της επιστροφής στη βασιλεύουσα.  Δεν αναφέρεται ούτε ένα πρόσωπο ήρωα!!!

Το νέο ΚΚΕ αγνοεί και το ΄21 όπως και το ΕΑΜ γιατί ήταν εθνικοαπελευθερωτικό.  Δεν έχει θέσει ο Κολοκοτρώνης, όπως και ο Βελουχίωτης. Θα δημοσιεύσουμε το κείμενο της Κ.Ε. του ΚΚΕ όπως και κριτικά κείμενα τις επόμενες ημέρες. 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

«Οταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν' αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ' όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ' όλα τα χρέη του».

Ρήγας (Φεραίος) Βελεστινλής,

«Νέα Πολιτική Διοίκησις»

Η Επανάσταση του 1821 ήταν αστική εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση, γνήσιο «τέκνο» της εποχής της. Προέκυψε ως συνέπεια των κοινωνικοοικονομικών αντιθέσεων που οξύνθηκαν την περίοδο μετάβασης από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό. Αποτέλεσε μία από τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνταν εκείνη την περίοδο, έναν από τους πολλούς κρίκους των αστικών επαναστάσεων, που πραγματοποιήθηκαν στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα: Στη Βόρεια Αμερική (1775), στη Γαλλία (1789), στην Ιταλία, στην Ισπανία και την Πορτογαλία (1820), στη Λατινική Αμερική (1811-1830), στο Βέλγιο (1830) κ.λπ.

Η Επανάσταση του 1821 διδάχτηκε από τις αστικές επαναστατικές συνωμοτικές οργανώσεις άλλων χωρών και εμπνεύστηκε από τα Συντάγματα και τις Διακηρύξεις των καπιταλιστικών κρατών. Παράλληλα, ξεσπώντας σε μια περίοδο υποχώρησης των αστικών επαναστάσεων που ακολούθησε την ήττα του Ναπολέοντα, ενέπνευσε και ενθάρρυνε τα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα των αστών επαναστατών. Γι' αυτό πολλοί ξένοι αστοί επαναστάτες προσχώρησαν ως εθελοντές στα επαναστατικά στρατεύματα και κάποιοι άφησαν και τη ζωή τους στα πεδία των μαχών, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι το πραγματικό διακύβευμα της Επανάστασης βρισκόταν πολύ πέρα από τον «ορίζοντα» της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

ΗΕπανάσταση του 1821 υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, οι ελληνόφωνοι Χριστιανοί έμποροι και πλοιοκτήτες συγκέντρωναν δύναμη και πλούτο, πρωτοστατώντας στο εμπόριο της Αυτοκρατορίας, σε μια εποχή που οι νέες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής επικρατούσαν σε σημαντικά οικονομικά κέντρα της εποχής και διάβρωναν την εξουσία των φεουδαρχικών αυτοκρατοριών. Την ίδια περίοδο, ο τερματισμός της εδαφικής επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οδήγησε σε παρακμή το τιμαριωτικό σύστημα και επέτρεψε σε ισχυρές οικογένειες Χριστιανών (κοτζαμπάσηδες) και Μουσουλμάνων (αγιάνηδες) να ελέγξουν την καλλιέργεια της γης και τη συλλογή των φόρων. Οι παραπάνω, κατευθύνοντας την αγροτική παραγωγή στο αυξανόμενο εξωτερικό εμπόριο και τοποθετώντας τα χρηματικά τους αποθέματα σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, δεν άργησαν να συνδέσουν τα συμφέροντά τους με την καπιταλιστική αγορά.

Στην αυγή του 19ου αιώνα, οι νέες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής διείσδυαν από όλους τους πόρους της γερασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κλονίζοντας τις κυρίαρχες φεουδαρχικές σχέσεις και διαταράσσοντας τις δοσμένες κοινωνικοοικονομικές ισορροπίες. Στον πυρήνα των μεταβολών βρισκόταν ο κοινωνικός φορέας των νέων σχέσεων παραγωγής, η αστική τάξη. Οσο αυξανόταν η οικονομική ισχύς της ανερχόμενης ελληνικής αστικής τάξης, τόσο αυτή ερχόταν σε αντίθεση με τους περιορισμούς του οθωμανικού φεουδαρχικού κράτους και το καθεστώς της υποτέλειάς της σε αυτό.

Η βαθιά κρίση, που εκδηλώθηκε προεπαναστατικά στο εμπόριο και τη ναυτιλία (για να απλωθεί σε όλους λίγο - πολύ τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας), όξυνε περαιτέρω τις αντιθέσεις, αναδεικνύοντας με ακόμα πιο επιτακτικό τρόπο τα αδιέξοδα της υπάρχουσας κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης και φωτίζοντας την αναγκαιότητα της επαναστατικής ρήξης της αστικής τάξης με τη φεουδαρχική εξουσία.

Απομνημονεύματα Γιάννη Μακρυγιάννη

ΠΗΓΗ:

Anxio Anxio Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γυναίκα πέθανε στο σπίτι της από κορονοϊό γιατί δεν μπορούσε να πάει στο νοσοκομείο

Σε νέα καταγγελία που που αναδεικνύει την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες στην Κυψέλη προχώρησαν οι ΚΟ Κυψέλης της ΤΟ Α' Αθήνας - Γαλατσίου του ΚΚΕ «απέναντι στον εξωραϊσμό της κυβέρνηση με τα περί "συστήματος Υγείας που ανταποκρίνεται πλήρως", ότι "τα έχουμε καταφέρει πολύ καλύτερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες" και σε άλλα τέτοιου είδους μαργαριτάρια που ακούστηκαν στην τηλεοπτική συνέντευξη του πρωθυπουργού».

Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλει: «Γυναίκα 65 ετών που νοσούσε από κορονοϊό εδώ και 10 μέρες, πέθανε ξαφνικά στο σπίτι της χτες το απόγευμα. Σημειώνουμε πως στο συγκεκριμένο σπίτι εκτός από τη συγκεκριμένη γυναίκα, μένουν μαζί ο σύζυγος με χρόνια προβλήματα υγείας και η υπερήλικη μητέρα της η οποία είναι κατάκοιτη. Η συγκεκριμένη γυναίκα προφανώς δεν μπορούσε να πάει εγκαίρως στο νοσοκομείο, για το λόγο ότι έπρεπε ταυτόχρονα με τη μάχη που έδινε, να φροντίσει και τους δικούς της ανθρώπους».

Και συνεχίζει: «Η μπόχα όμως που αναδύεται από το σύστημα αυτό, δεν σταματάει μόνο στις σοβαρές ελλείψεις από κοινωνικές δομές και υπηρεσίες. Το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ έφτασε μετά από αρκετές ώρες αναμονή για τους γνωστούς λόγους "φόρτου εργασίας και έλλειψης οχημάτων". Οι διασώστες του ΕΚΑΒ, πραγματικά έκαναν ότι μπορούσαν, μέχρι που διαπίστωσαν το θάνατό της. Στη συνέχεια, όπως είναι υποχρεωμένοι ειδοποίησαν την αστυνομία, ως υπεύθυνη για να αποφασίσει που και με ποιο τρόπο θα μεταφερθεί η σορός. Αφού η αστυνομία έφτασε στο σημείο με καθυστέρηση περίπου 2 ωρών, ενημέρωσαν πως οι οδηγίες που έχουν είναι να μην μπαίνουν σε χώρους που υπάρχει περιστατικό COVID-19. Το τραγελαφικό της υπόθεσης ήταν η όλη συνεννόηση μεταξύ ΕΚΑΒ και αστυνομίας για το αν θα μεταφερθεί η σορός με το ασθενοφόρο ή θα το παραλάβει γραφείο τελετών.

Ο αμετανόητος «γκρίζος λύκος», οι «στρουθουκάμηλοι» της Ευρώπης και η ελληνική εθελοδουλία

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η συνεδρίαση της 30ης Μαρτίου του τουρκικού συμβούλιο ασφαλείας υπό τον Ερντογάν υιοθέτησε για μια ακόμα φορά και διατύπωσε τις πιο σκληρές και επικίνδυνες θέσεις σε βάρος του Ελληνισμού. Μεταξύ άλλων, παραποιώντας με προκλητικό τρόπο την πραγματικότητα κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δήθεν κλιμακώνει την επιθετικότητα της σε βάρος της Τουρκίας (!!!), καλώντας την να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο. Επιπλέον, δήλωσε ότι ο τουρκικός στρατός είναι έτοιμος να προασπίσει τη τουρκική κυριαρχία στα ηπειρωτικά εδάφη και νησιά, ότι θα προασπίσει τα δικαιώματα των Τούρκων «πατριωτών» στη Θράκη, Ρόδο και Καστελόριζο, που παραβιάζονται δήθεν βάναυσα από την Ελλάδα (!!!), ότι η Τουρκία, είναι έτοιμη να αναστείλει όλες τις συνθήκες και συμβάσεις που αφορούν την ίδια, αν η Ελλάδα δεν δεσμευτεί εγγράφως ότι θα σεβαστεί την εφαρμογή τους κατά τις προσεχείς διαπραγματεύσεις και τέλος ότι η μόνη λύση για τη Κύπρο είναι δύο ισότιμα και ανεξάρτητα κράτη.

Και όλα αυτά μια εβδομάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη στην Άγκυρα των προέδρων του Ευρωπαικού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και της Ευρωπαικής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερλάιερ, οι οποίοι σημειωτέον περίπου είκοσι μέρες πριν όταν είχαν τηλεφωνική επαφή με τον Ερντογάν, είχαν δηλώσει ότι δεν είναι ώριμη μια τέτοια συνάντηση αυτή (!!!), τρεις εβδομάδες πριν την πραγματοποίηση της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης στη Γενεύη και λίγες μέρες πριν προαναγγελθείσα επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα για διμερείς επαφές με τον ομόλογο του, Τσαβούσογλου.

Από τις ανακοινώσεις του πανίσχυρου για το τουρκικό σύστημα εξουσίας συμβούλιου ασφαλείας πιστοποιείται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η νεο-οθωμανική ατζέντα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Σε αυτήν περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

Πρώτον, ο στόχος της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, όπως καταδεικνύουν οι θρασύτατες τουρκικές ενέργειες έκδοσης παράνομων NAVTEXT για τουρκικές ασκήσεις, αντί NAVTEXT σε κάθε ελληνική εκπαιδευτική στρατιωτική δραστηριότητα στο Αιγαίου και φυσικά η συνεχής παραβιάσεις και υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (ΝΕΤ Η μήχανη του Χρόνου) -

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/watch?v=AHnex-SKloI&t=3155s&ab_channel=TsoliasPN

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο αλβανικός εθνικισμός, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Πύρρος της Ηπείρου

Του Μ. Γ.

Στις 28 Μαρτίου διεξήχθη στο στάδιο «Air Albania» των Τιράνων της Αλβανίας, ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των εθνικών ομάδων Αλβανίας και Αγγλίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.

Το παιχνίδι μεταδόθηκε από την Cosmote tv και στιγμιότυπα του αγώνα αναπαράχθηκαν από το σύνολο των τηλεοπτικών σταθμών καθώς και από ιστοσελίδες αθλητικού περιεχομένου.

Μέχρις εδώ, ουδέν μεμπτό. Ένα πανό γιγαντιαίων διαστάσεων κάλυπτε σχεδόν το σύνολο της μίας κερκίδας. Το πανό κατασκευάστηκε από το αθλητικό σύνδεσμο των  υποστηρικτών της  εθνικής ομάδας της Αλβανίας ΤΚΖ  (τα αρχικά από τα αλβανικά, κοκκινόμαυροι οπαδοί), και τοποθετήθηκε, κατόπιν εγκρίσεως από τη  Αλβανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αγώνας διεξήχθη χωρίς φιλάθλους. Στο πανό παρουσιαζόταν αρχικά 5 οπαδοί αγκαλιασμένοι που ο καθένας φορούσε μία μπλούζα με το πρόσωπο ενός «Αλβανού» ήρωα, ως κάτωθι: Μέγας Αλέξανδρος, Πύρρος της Ηπείρου, Ded Gjo Luli (στασιαστής των αρχών του 20ου αιώνα, αρχηγός της καθολικής στο θρήσκευμα αλβανικής φυλής Χότι που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της  κατοικεί στο Μαυροβούνιο), Σκεντέρμπεης και ο Adem Jashari (ένας από τους πατέρες του UCK , που γεννήθηκε και σκοτώθηκε στο Κόσοβο).

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Θίχτηκε ο Ερντογάν που τον είπε «δικτάτορα» ο Ντράγκι. «Είναι εκλεγμένος, εσύ διορισμένος» του απαντά, μέσω Τσαβούσογλου.

Και επειδή άναψε η συζήτηση για δικτάτορες και διορισμένους, ας απαντήσουμε με τη ματιά του Παναγιώτη Δρακόπουλου*, που μας έφυγε αυτές τις ημέρες, για το γεωπολιτικό δόγμα και τη συγκρουσιακή σχέση της άμεσης Δημοκρατίας, όπως ο Ελληνισμός την ανέδειξε, σε σχέση με την απολυταρχία της Ανατολής, τη μόνιμη σύγκρουσή μας με τους Ασιάτες**.

Ο Αισχύλος θέλει να είναι σαφής η ειδοποιός διαφορά των δύο κόσμων.

«Γι' αυτό θα βάλει την ίδια την αξιοσέβαστη μάνα του Ξέρξη να ξεκαθαρίσει την κατάσταση: μιλώντας στον οικείο της χορό των γερόντων, το χορό όπου απεριόριστα τιμά κι εκείνην και τον γιο της, κι ενώ η ασφυκτική αγωνία για την έκβαση των πραγμάτων σφίγγει όλων το λαιμό, η Άτοσσα θα κοιτάξει σαν αφέντρα τούτους τους συμπάσχοντες και με φωνή παγερή θα θυμίσει:

"Ωστόσο, να ξέρετε πως αν νικήσει ο γιος μου

θα γίνει ξακουστός, αν όμως του έλθουν

ανάποδα, στη χώρα δεν θα δώσει

λόγο• μονάχα να γυρίσει,

κι όμοια θα κυβερνάει αφέντης στη γη τούτη"

Ο Ξέρξης λοιπόν μπορεί μόνο να δοξάζεται• δεν έχει να δώσει λόγο σε κανέναν, έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σ' όλους τους υπηκόους του. Όταν όμως η βασίλισσα ζητά να μάθει για τους Αθηναίους

"Ποιός ο αρχηγός που διαφεντεύει το στρατό τους;" ποιος είν' ο αφέντης, δηλαδή, ο αντίστοιχος του Ξέρξη, εισπράττει μιαν απάντηση όλως διόλου ξένη για τα κοσμημένα με σαρδόνυχα κακέ ίασπι, τα μόλις αρωματισμένα με κιννάμωμο αυτιά της:

"Δεν είναι δούλοι μηδέ υπήκοοι σε κανέναν"»***

* Ο Παναγιώτης Δρακόπουλος ένας ξεχωριστός, βαθιά πνευματικός άνθρωπος με μεγάλη αγάπη για την Τέχνη, αλλά και ανησυχία για την κοινωνία. Γινόμαστε όλο και φτωχότεροι οι Έλληνες.

Εκδότης ενός σπουδαίου περιοδικού της "Εποπτείας", επιμελήθηκε το δίτομο έργο «ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» του Ιδρύματος Γουλανδρή-Χορν, έγραψε τα βιβλία «ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΣ», «ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΓΕΝΟΣ» ***, από όπου και το απόσπασμα, από τις εκδόσεις Παρουσία.

ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γ. Κοντογιώργης vs Γ. Παπακωνσταντίνου - 21.03.12 - Δυστυχώς δεν μίλησαν πολλοί...

Ο Κοντογιώργης "σφυροκοπά" έναν  εκπρόσωπο της συμμορίας του ΓΑΠ που χρεοκόπησε την χώρα.  

Εκφράζει κυριολεκτικά, την μήνιν 30.000.000 Ελλήνων!

Εκτός τον ταλαίπωρο λαό, το θύμα των μνημονίων, εκπροσωπεί τις γενιές αυτών που έφυγαν από τη ζωή με την πίκρα όταν έβλεπαν τα τρωκτικά των κομμάτων να ροκανίζουν την πατρίδα, όπως και τις γενεές των επερχόμενων που θα γεννηθούν κάτω από το καθεστώς της δουλείας στη μετανεωτερική αποικία που έχει μεταμορφωθεί η χώρα. 

Γερομοριάς

Παρέμβαση του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη στην εκπομπή "Πρωινό ΑΝΤ1", στις 21.3.12, όπου καλεσμένος ήταν ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Δήμος Αβδελιώδης: «Τι είναι η Πατρίδα μας, ύστερα από 200 χρόνια ελεύθερου εθνικού βίου;»

Ο Δήμος Αβδελιώδης αρθρογραφεί στην χιώτικη ειδησεογραφική ιστοσελίδα το Κουνούπι, και για άλλη μια φορά μας εκπλήσσει ευχάριστα!

Πριν από την πραγματοποίηση κάθε ανθρώπινης πράξης υπάρχει πρώτα μια σκέψη ή μια ιδέα που την προκαλεί. Η ιδέα της Ελευθερίας ήταν το κίνητρο της επανάστασης του 2021. Η ίδια η σημασία της λέξης Ελευθερία [από τα ρήματα Ελεύθω +ερώ: έρχομαι και πηγαίνω εκεί που λαχταρώ] ενεργοποιεί το πνεύμα μας προς την επινόηση και την δράση καλών και θαυμαστών έργων.

Οι λέξεις είναι πνευματικά εργαλεία που χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρχει πολιτισμός. Η λέξη Ελευθερία είναι δημιούργημα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που μετέτρεψε την ιδέα της Ελευθερίας σε συγκεκριμένες πράξεις, όπως οι τέχνες, η φιλοσοφία και οι επιστήμες.

Η επιθυμία της Ελευθερίας ήταν το κίνητρο των Ελλήνων για την επανάσταση του 21. Γιατί μόνο η Ελευθερία σε κάνει να επιλέγεις ο ίδιος τον δρόμο σου και να γίνεσαι ο δημιουργός κάθε είδους έργου.

Η Δημιουργία είναι το κατ’ εξοχήν χάρισμα, που έχει εκ Θεού ο άνθρωπος, να δημιουργεί κατ’ εικόνα Του και καθ’ ομοίωσή Του δια της ελεύθερης Βούλησης που του έχει δοθεί. Δημιουργία σημαίνει αίσθημα διαρκούς αναζωογόνησης για τους ανθρώπους, όταν επινοούν και παράγουν κάθε είδους υλικό ή πνευματικό πλούτο, ενεργοποιώντας ταυτόχρονα και όλους τους άλλους που γίνονται άμεσα ή έμμεσα μέτοχοι αυτών των αγαθών. Αυτή είναι η ελευθερία της Βούλησης. Να επιλέγει μόνο το καλό. Εάν η Βούληση χάσει την ελευθερία της, είτε από φόβο είτε από ιδιοτέλεια τότε υποτάσσεται στο κακό, που είναι η απουσία της ψυχικής γαλήνης και της χαράς. Η Δημιουργία είναι το οξυγόνο και η προϋπόθεση της ειρηνικής συνύπαρξης και της Ευημερίας μιας μικρής ή μεγάλης κοινωνίας.

Η Δημιουργία του καθενός μας σε οποιοδήποτε επιτήδευμα κι αν εργαζόμαστε, δίνει το πραγματικό νόημα στην Ελευθερία, όταν αυτή μεταμορφώνεται σε Ευημερία. Όταν γεννιόνται αισθήματα συμπάθειας, αλληλεγγύης και αρμονικές σχέσεις με τους συμπολίτες μας, τότε οι άνθρωποι μιας μικρής ή μεγάλης κοινωνίας νοιώθουν ότι ανήκουν στην ίδια Πατρίδα.

Τότε το πιο πολύτιμο αγαθό μας γίνεται η Πατρίδα, και την αγαπάμε γιατί μας γεμίζει με ενθουσιασμό γι αυτό που βιώνουμε και γι αυτό που προσδοκούμε, και που γι αυτό δεν θα θέλαμε ποτέ να την χάσουμε ή να την προδώσουμε για κάτι άλλο που θα ήταν έστω και λίγο κατώτερο απ’ αυτό που αγαπάμε.