Γιώργος Κοντογιώργης, Με ιδεολογική τρομοκρατία απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στην κριτική.

Η άρχουσα αριστερή νομενκλατούρα και η φασίζουσα οίηση του πολιτεύεσθαι

Γιώργος Κοντογιώργης - 19 Ιουνίου 2018

Με αφορμή την αποστροφή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα (και πολλών άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες στιγμές) ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες που είχαν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην εξυφαινόμενη τότε συμφωνία για το «Μακεδονικό» ζήτημα είναι «ετερόκλητος όχλος», είχα πει ότι επιβεβαιώνεται πως η «αριστερή κομματοκρατία αποτελεί την επιτομή της φασιστικής λογικής της πολιτικής».

Με αφορμή την επαχθή για τη χώρα συμφωνία με τα Σκόπια που έφερε η κυβέρνηση, η φασίζουσα λογική του πολιτεύεσθαι ξεδιπλώθηκε σε όλη της την έκταση. Ο πρωθυπουργός δηλώνει με «γκεμπελική» οίηση ότι δεν θα υποβάλει τη συμφωνία στην κρίση του ελληνικού λαού διότι με την απόφασή του θα εκθέσει τη χώρα!… Η επιτομή της ολοκληρωτικής πολιτικής αρχής διδάσκει όντως ότι η αυθεντία του ενός ακυρώνει εξ ολοκλήρου την όποια αντίθετη βούληση μιας ολόκληρης χώρας.

Συγχρόνως σε μια πρωτοφανή ενορχήστρωση εμετικού πολιτικού λόγου, στην οποία συμμετέχουν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκαν και συνεχίζουν να επιδίδονται, αντί επιχειρημάτων, σε ύβρεις και χαρακτηρισμούς χαμαιτυπείου (όποιος αντιλέγει στη συμφωνία είναι ακροδεξιός, εθνικιστής, φασίστας, χρυσαυγίτης, συντηρητικός κλπ) με προφανή σκοπό να ενοχοποιήσουν την αντίθετη άποψη, επιδεικνύοντας μια υψηλή περιφρόνηση προς την βούληση σημαίνοντος μέρους της κοινωνίας.

Το ζήτημα, στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι η φασίζουσα λογική της Συριζαίας Αριστεράς, την οποία άλλωστε γνωρίζουμε από τον παρελθόντα βίο της στα πανεπιστήμια και όπου είχε την ευκαιρία να αναλάβει ρόλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ με πρώτον τον πρωθυπουργό, δεν αισθάνεται ότι υπηρετεί τη χώρα, ούτε ότι εκπροσωπεί την βούληση της κοινωνίας. Πιστεύει μάλιστα ότι αυτός και οι οικείοι του εκφράζουν την πεμπτουσία της προόδου, απέναντι στην αγελαία, συντηρητική, ιδιοτελή και προσηλωμένη στις αξιωματικές αρχές ενός αντιδραστικού παρελθόντος κοινωνία.

Η ανάδυση των εθνοπληβείων;

 

«Τα γεγονότα δεν έχουνε διαστάσεις την ώρα που τελούνται/

τις αποχτούνε με τον χρόνο/

κι όλα είναι γύρω σου σαν να μην είναι»

Κλείτος Κύρου

κείμενο: Γιώργος Ρακκάς – φωτογραφίες: Δημήτρης Μπούσμπουρας

Στην ακριτική Φλώρινα, δυο παράλληλοι κόσμοι παρουσιάστηκαν χθες, Κυριακή 17 Ιουνίου 2018, ημέρα κύρωσης της ντροπιαστικής για την Ελλάδα συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ.

Απομονωμένη στην άκρη της χώρας, επιλέγοντας τους Ψαράδες, το χωριό όπου το 1949 πραγματοποιήθηκε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (της αλυτρωτικής συνιστώσας των Σλάβων της Μακεδονίας με την οποία επέλεξε να συμμαχήσει η ηγεσία του Δημοκρατικού Στρατού αδειάζοντας όλους τους Έλληνες μαχητές του), η πολιτική ηγεσία της χώρας επικύρωνε την συμφωνία. Σ’ ένα ευρύχωρο αντίσκηνο, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών συναίνεσαν σε αυτό που απορρίπτει οργισμένη η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τους, τραγουδώντας «χρόνια πολλά» στον διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, και ακούγοντας με μια προσποιητή ψυχραιμία λίγα λεπτά αργότερα τον ομόλογό τους Ζόραν Ζάεφ να μιλάει περήφανος για τους «Μακεδόνες» και την χώρα τους.

Την ίδια στιγμή στο Πισοδέρι οι πραιτωριανοί της κυβέρνησης, τα ΜΑΤ της «πρώτης φορά αριστερά» επιτίθονταν στους διαδηλωτές εκσφενδονίζοντας επί ώρες δακρυγόνα, πέτρες και χειρονομούσαν σ’ ένα πλήθος που στο μεγάλο του μέρος δεν είχε ξαναβρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις. Μερικά χιλιόμετρα πιο πάνω, στο χιονοδρομικό της Βίγλας Πισοδερίου ανάμενε ο κύριος όγκος της συγκέντρωσης, τους οποίους επίτηδες διοργανωτές, δήμαρχοι και ποικιλώνυμοι παράγοντες του δεξιού συστημικού πόλου κρατούσαν μακριά από το μπλόκο της αστυνομίας, καθώς τους ήθελαν για κομπάρσους στην δική τους φιέστα, αναλισκόμενοι σε δεκάρικους της συμφοράς. Επειδή όμως η αντιπολίτευση που αντιπροσώπευαν ήταν κραυγαλέα «λίγη» απέναντι στον πρωτοφανή πραξικοπηματισμό των Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου ολοένα και περισσότεροι τους εγκατέλειπαν για να μεταβούν στο μπλόκο του Πισοδερίου, και εκεί να συγκρουστούν οργισμένοι με τους ένστολους κρανοφόρους, οι οποίοι επέμεναν να μπλοκάρουν έναν δρόμο 30 χλμ μακριά απ’ τους Ψαράδες, ακόμα κι όταν η φιέστα που οργάνωσε εκεί η κυβέρνηση είχε τελειώσει προ πολλού.

«Έχουμε άνωθεν εντολή να συνεχίσουμε στην απώθηση του πλήθους». Απάντησε ο επικεφαλής των ΜΑΤ, σε δημοσιογράφο γνωστής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας της Θεσσαλονίκης όταν ο τελευταίος του διαμαρτυρήθηκε για τον υπέρμετρο ζήλο που επιδείκνυε η αστυνομία ακόμα κι όταν 30 χλμ. μακριά η παράσταση είχε τελειώσει.

Ιδεολογική τρομοκρατία

Στήλη «Φιλαλήθειες…»: Κάθε δεύτερη Πέμπτη στην εφ. «Χριστιανική»

Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει «του συρμού» επιθέσεις σε ανθρώπους και βιβλιοπωλεία απλώς και μόνο της ιδεολογίας τους ή των βιβλίων που φιλοξενούν ή θέσεών τους σε θέματα επικαιρότητας.
Δύο περιπτώσεις αρκετά γνωστές στους αναγνώστες της εφημερίδας μπορούμε να θυμηθούμε από το πολύ πρόσφατο παρελθόν: η μία ήταν εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη κατά τη διενέργεια των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης των ποντιακών σωματείων την 29/05/2018.

Η Ελληνική πανωλεθρία και ο θρίαμβος των Σκοπιανών

Του Νίκου Ιγγλέση

https://greekattack.wordpress.com

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ», όπως είχε γράψει ο Κωνσταντίνος Καβάφης,  η εθνομηδενιστική κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστεράς» εκχώρησε το όνομα της Μακεδονίας στους Σλάβο-Αλβανούς των Σκοπίων. Η ελληνική κυβέρνηση, δια του υπουργού των Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα υπέγραψε, στις 17 Ιουνίου 2018 στις Πρέσπες, μια κατ’ αρχήν Συμφωνία με την οποία η χώρα μας αναγνωρίζει το κράτος των Σκοπίων με την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».

Οι Σκοπιανοί χωρίς κάποιο ιδιαίτερο κόστος αποδέχτηκαν την προσθήκη του γεωγραφικού προσδιορισμού (Βόρεια) στο σημερινό συνταγματικό όνομα του κράτους τους. Έτσι η χώρα μας αναγνωρίζει την υπόσταση ενός ανεξάρτητου κράτος με το όνομα Μακεδονία, ενώ την ίδια στιγμή η ελληνική Μακεδονία ως μια περιφέρεια της Ελλάδας, δεν αποτελεί διακριτή γεωπολιτική οντότητα. Εφ’ όσον δεν μπορεί να υπάρχει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Νότια Μακεδονία» το όνομα της Μακεδονίας μονοπωλείται, εκ των πραγμάτων, από τους Σκοπιανούς. Το υποτιθέμενο μέρος οικειοποιείται το σύνολο. Χαρακτηριστικό είναι ότι σ’ όλο το κείμενο της Συμφωνίας δεν αναφέρεται ούτε μία φορά η ελληνική Μακεδονία, η οποία αποκαλείται «βόρεια περιοχή του Πρώτου Μέρους (σ.σ. της Ελλάδας)».

Η εκχώρηση του ονόματος επιχειρείται να δικαιολογηθεί με το επιχείρημα ότι οι Σκοπιανοί κατοικούν σε ένα τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας. Πρόκειται για ένα ανιστόρητο και έωλο επιχείρημα γιατί η Μακεδονία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ήταν και είναι μόνο ελληνική, εφ’ όσον σ’ αυτή κατοικούσαν και κατοικούν οι Μακεδόνες που είναι Έλληνες ως προς το γένος. Οι αρχαίοι Μακεδόνες μετείχαν του ελληνικού πολιτισμού, μιλούσαν και έγραφαν ελληνικά, πίστευαν στους ελληνικούς θεούς και αισθάνονταν τμήμα της ελληνικής φυλής. Αργότερα επί Ρωμαϊκής, Βυζαντινής και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα διοικητικά σύνορα (Θέμα, Βιλαέτι κλπ) της μακεδονικής περιφέρειας αναπροσαρμόστηκαν σύμφωνα με τις, κατά περιόδους, ανάγκες αυτών των Αυτοκρατοριών.

Πρέσπες - Υπογραφή συμφωνίας για Βόρεια Μακεδονία

Υπογράφηκε σε πανηγυρικό κλίμα η συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, από τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ Νίκο Κοτζιάς και Νίκολα Ντιμιτρόφ, καθώς και του ειδικού απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ και διαμεσολαβητή για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ Μάθιου Νίμιτς.
Στην ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε το πρί της Κυριακής 17 Ιουνίου, στους Ψαράδες της Μ. Πρέσπας.
Η γειτονική χώρα ονομάζεται και επίσημα Βόρεια Μακεδονία παίρνοντας το εισιτήριο για το ΝΑΤΟ.

Ανοιχτή Επιστολή προς το Δ.Σ. του Συλλόγου των Εργαζομένων του Δήμου Αλεξανδρούπολης

Του Κώστα Πατλακίδη

Ανοιχτή Επιστολή προς το Δ.Σ. του Συλλόγου των Εργαζομένων του Δήμου Αλεξανδρούπολης

Συνάδελφοι

Μια από τις πρώτες μνημονιακές επιταγές, προκειμένου να αλωθεί το Δημόσιο, ήταν το ‘επίδομα θέσης’. Αφετηρία του οι παρακαταθήκες των πάσης φύσεως καταπιεστών που μια από τις πιο θεμελιώδεις τους ήταν/είναι το διαίρει και βασίλευε. Στόχος φυσικά ο κατακερματισμός του χώρου, η δημιουργία έκφρασης συντεχνιακών συμφερόντων στους εργασιακούς χώρους, η αντιπαλότητα μεταξύ των εργαζομένων, η διάλυση της ενότητας. Δεν έφτανε που μέχρι τις μέρες μας ο κάθε μικροσυνδικαλιστής μπορούσε να ανταλλάξει την «αγωνιστική» του καρέκλα με μια θέση προϊσταμένου ή ο κάθε μεγαλοσυνδικαλιστής με μια μεγάλη καρέκλα, γενικού γραμματέα ή και υπουργού. Πώς αλλιώς βολοδέρνουμε ακέφαλοι, πώς αλώθηκαν ιστορικοί χώροι εργατικών αγώνων, η Καβάλα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πάτρα; Έπρεπε όμως και να μας ταπεινώσουν πλέον. Συνταγή των νεοφιλελεύθερων, δοκιμασμένη στις ΗΠΑ πρωτίστως, όπου η νέα μεσαία τάξη και στυλοβάτης των νεοσυντηρητικών και της επέλασης των νεοφιλελεύθερων είναι οι «μορφωμένοι», πάσης φύσεως τεχνοκράτες. Αυτοί που επιβίωσαν δηλαδή, που κατάφεραν κόντρα στους συναδέλφους τους να ανελιχθούν – παλιά το λέγαμε και «πατάει επί πτωμάτων». Και φυσικά επενδεδυμένο με επιστημονικό λόγο και επιχειρήματα, τεχνοκρατικό κατ’ ουσίαν, δήθεν ουδέτερο, σαν αυτόν που 8 χρόνια τώρα αντί να μας σώσει οδηγεί στην εξαφάνιση της χώρας και όχι μόνο των ανθρώπων της.

Τι είναι η Πατρίδα μας;

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος-

Εφημερίδα "Παρόν" 17.06.18

Τι είναι η Πατρίδα μας;

«Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;

Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;

Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;

Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;», ήταν το πρώτο τετράστιχο στο ομόνυμο ποιήμα του Ιωάννη Πολέμη.

- Τι είναι η Πατρίδα μας; Θα αναρωτηθώ κι΄ εγώ, και σπεύδω να απαντήσω:

Η Πατρίδα είναι  ένα  δέντρο με κλαδιά, ένα λουλούδι με πολλά άνθη:: κάθε κλαδί, κάθε άνθος είναι μοναδικό:

– ένα, είναι η Εθνική μας Ιστορία

– ένα άλλο, η Εθνική μας Γλώσσα

– άλλο, οι τάφοι και η μνήμη των Προγόνων μας («Ζώντων και Τεθναιόντων»)

–  η Γεωγραφία, το Έδαφος που πατούμε εμείς και τα παιδιά μας, η Θάλασσα που κολυμπάμε εμείς και τα παιδιά μας ,ο Αέρας που αναπνέουμε.

– Το Σπίτι που γεννηθήκαμε, η Οικογένειά μας οι γειτόνοι.

- το σχολειό που μάθαμε τα πρώτα γράμματα, τα μέρη που γίναμε έφηβοι, εκεί που πρωτοερωτευθήκαμε.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 29 Μαΐου 2018..

Η καταδίκη της πολιτικής βίας είναι απόλυτη. Δεν χωράει αμφιβολία, εξαίρεση ή συμπληρωματικό «αλλά». Η πολιτική βία υπονομεύει τη Δημοκρατία. Γι’ αυτό πρέπει η καταδίκη της να είναι οριζόντια. Ανεξαρτήτως θύτη, θύματος ή συνθηκών. Δεδομένου του περιστατικού τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης την περασμένη εβδομάδα, ξεσηκώθηκε ένα τσουνάμι κατακραυγής. Μέχρι και για «δολοφονική επίθεση» μίλησε το Σάββατο ο πρωθυπουργός. Αποτελεί πράγματι προεξάρχουσα προτεραιότητα του πολιτικού πολιτισμού μας η καταδίκη της πολιτικής βίας, όπως υποδηλώνουν οι αντιδράσεις;

Θυμάμαι τις περιπτώσεις βεβαιωμένης πολιτικής βίας στον Ι. Πρετεντέρη (2007),  Κ. Χατζηδάκη (2011), Κ. Παπούλια (2011), Αδ. Γεωργιάδη (2012, συν 16 εμπρησμούς στο βιβλιοπωλείο του), Γ. Κουμουτσάκο (2015), Γ. Βαρουφάκη (2015), Άγγελο Συρίγο (επανειλημμένα). Χώρια η καθημερινή βία από μπαχαλάκηδες και «Ρουβίκωνα». Όλα αυτά μαζί προκάλεσαν μικρότερη αντίδραση από όση το πρόσφατο περιστατικό. Γιατί δεν είναι ισοδύναμη η κατακραυγή πάντοτε; Εάν ήταν απόλυτη προτεραιότητα η κατάπνιξη της πολιτικής βίας, δεν θα βλέπαμε τέτοια ασυμμετρία. Άρα, η αντίδραση εξαρτάται και από άλλους παράγοντες.

Μήπως από τον θύτη; Στην περίπτωση του κ. Μπουτάρη, υϊοθετήθηκε αβίαστα το αξίωμα ότι επικίνδυνη πολιτική βία είναι η ακροδεξιά. Το αξίωμα αυτό υπονοεί ίσως ότι η ακροαριστερή βία είναι κακή μεν, αλλά δεν μας βγάζει κι από τα ρούχα μας. Μέχρι και ο πρωθυπυργός μίλησε για «ακροδεξιά» και «παρακρατική βία». Η έρευνα της αστυνομίας δεν έδειξε κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής. Καλώς ή κακώς, ούτε αυτό εξηγεί τα φαινόμενα. Στην περίπτωση Κουμουτσάκου επιβεβαιώθηκε ότι ο δράστης ήταν μέλος ακροδεξιάς οργάνωσης. Δεν ξεσηκώθηκε τότε ο ίδιος σάλος.

Άρης Βελουχιώτης: "Εγώ, παιδί του Ελληνικού Λαού..."

Υποκειμenikos

«Πριν κάμποσο καιρό, πάνου στη Λιάκουρα, στο αετοχώρι το Δαδί, ρώτησα ένα παιδί ως οχτώ χρονώ:

- Τον ξέρεις τον Άρη;

- Ναι, μου λέει. Τον ξέρω.

- Τον είδες ποτέ σου;

- Όχι. Μα τόνε ξέρω.

- Πώς είναι;

- Τρεις βολές πιο αψηλός απ' τον πατέρα μου. Κι έχει ένα μεγάλο-μεγάλο κόκκινο άλογο. Και πίσω τον ακολουθάει πάντοτες ένας τρανός αητός με μια σημαία.

Μιαν άλλη φορά, στα Τρίκαλα, ρώτησα ένα “αετόπουλο” που πέρναγε τις γραμμές του οχτρού μεταφέροντας μαντάτα στους αντάρτες μέσα στο κούφωμα ενός καλαμιού.

- Γιωργή, τον ξέρεις τον Άρη;

- Τόνε ξέρω.

- Τον είδες ποτέ σου;

- Τον είδα με τα μάτια μου.

- Πώς είναι;

- Έχει μακριά γένεια κι ένα αληθινό άστρο στο μαύρο σκούφο του. Κι άμα μιλάει -κι ας χιονίζει ακόμα- γίνεται μονομιάς πολλή ζέστα. Κι όταν ακούνε το όνομά του οι Γερμανοί κρύβουνται σα λαγοί μέσα στα δάσα.

Ένα μεγάλο κόκκινο άλογο, ένας αητός με μια σημαία, ένα άστρο αληθινό, πολλή ζέστα -αυτός είναι ο Άρης των παιδιών και των μεγάλων.

Και γω που δυο φορές όλο-όλο τον αντάμωσα, έτσι σαν τα παιδιά και γω, έτσι τον βλέπω και τον τραγουδάω τον ΑΡΗ»

(Γιάννης Ρίτσος, Το υστερόγραφο της δόξας - Άρης Βελουχιώτης) 

ΟΤΕ και Γερμανοί

Καθώς ο πατέρας μου δούλεψε ως εργάτης στον ΟΤΕ παρακολουθούσα τι γίνεται στον Οργανισμό. Με αφορμή την αγορά του από την Cosmote έγραψα την ιστορία του. 

Η ένωση του ΟΤΕ και Cosmote από τους Γερμανούς

Μια διαφήμιση κυριαρχεί παντού τις τελευταίες ημέρες. Ο ΟΤΕ και η COSMOTE ενώνουν τις δυνάμεις τους.  Στο ραδιόφωνο «στο κόκκινο» ο διευθυντής του σταθμού, Κώστας Αρβανίτης, το μεταδίδει επαναλαμβανόμενα ως είδηση του χορηγού της εκπομπής.

Η απόφαση αυτή είναι σύμφωνη με τις τάσεις της αγοράς σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του OTE – COSMOTE. Η ενοποίηση βέβαια έχει γίνει στην πράξη εδώ και 5 χρόνια, όταν ο ΟΤΕ αγόρασε το 100% των μετοχών της COSMOTE και την απέσυρε από το χρηματιστήριο. Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες εταιρείες σταθερής τηλεφωνίας ενοποιούνται με εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, καθώς η τεχνολογία κινείται προς ενοποιημένα επικοινωνιακά μέσα. Εδώ αυτό γίνεται από μια εταιρεία που βρίσκεται πλέον σε γερμανικά χέρια. Οι έλληνες δαπάνησαν κόπο και χρήμα για να στήσουν τις τηλεπικοινωνίες. Τα χιλιόμετρα που σκάφτηκαν για να περάσουν τα καλώδια, οι χιλιάδες κολώνες που στήθηκαν σε κάθε βουνό, οι υποδομές που πλήρωνε επί δεκαετίες ο ελληνικός λαός με τις ακριβές τιμές στις τηλεφωνικές μονάδες[1], σε τηλεφωνικά κέντρα, περίπτερα ή σπίτια βρίσκονται σήμερα σε χέρια των γερμανών. Αυτό όμως είναι αναμενόμενο καθώς οι γερμανοί κατάφερναν πάντα να έχουν τα τηλέφωνα υπό την εποπτεία τους και να βγάζουν κέρδη.

Οι έλληνες πολιτικοί φρόντιζαν να κάνουν, με το αζημίωτο, υπό μορφή δώρων ή χρημάτων σε πρόσωπα και κόμματα, παραχωρήσεις στην Siemens. Παράλληλα μέχρι πριν 30 χρόνια πούλαγαν ρουσφέτι για την τοποθέτηση τηλεφώνου. Πριν το 1990 περίμενε κανείς μήνες για να συνδέσουν τηλέφωνο στο σπίτι του. Και πιο πριν, για να πάρει ένα κατάστημα στην επαρχία τηλέφωνο για το κοινό θα έπρεπε να έχει πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων[2] και να έχει μεσολαβήσει κάποιος βουλευτής. Αυτό έπαψε το 1981 λόγω της πολιτικής αλλαγής, με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αλλά και λόγω των μεγάλων επενδύσεων που έγιναν τότε προς τα αυτόματα συστήματα και στην συνέχεια στα ψηφιακά. Το ίδιο κόμμα όμως στην συνέχεια, επί Σημίτη, οδήγησε σε μια κατευθυνόμενη ιδιωτικοποίηση τον ΟΤΕ για να περάσει τελικά ο απόλυτος έλεγχος της τηλεφωνίας στα χέρια των γερμανών.

Τον θυμάστε τον Βασίλη Μηλιώνη;

Γιωργής Καρατάσιος

Ο Μηλιώνης είναι αυτός που «άλλαξε» τα φώτα στην ΔΕΗ.

Όντας ιδιοκτήτης της Hellas Power -και σε συνεργασία με τον Άρη Φλώρο της Energa- έκλεψε από το Ελληνικό Δημόσιο 256 εκατομμύρια ευρώ.

Πώς το κατάφερε αυτό;

Ενώ η εταιρία του εισέπραττε κανονικά το «χαράτσι» από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος χιλιάδων πολιτών, εκείνος, αντί να το αποδίδει στο κράτος ως όφειλε, το έστελνε σε προσωπικούς του λογαριασμούς στο εξωτερικό.

Και δώστου διαμερίσματα στην Ηρώδου Αττικού με 8.000 ευρώ ενοίκιο, και δώστου εμφανίσεις με Aston Martin και Porsche Cayenne για καφέ στο Κολωνάκι, και δώστου ταξίδια με ιδιωτικό lear jet από το Μαϊάμι στη βίλα του στις Μπαχάμες.

Μια μέρα, επειδή βαριότανε, λέει, στη Μύκονο, έκλεισε τελευταία στιγμή εισιτήρια Α θέσης για τέσσερα άτομα με προορισμό την Κωνσταντινούπολη, ξοδεύοντας μέσα σε ένα τριήμερο 7.000 ευρώ.

Λεφτά υπήρχαν και ας μην ήταν δικά του, αλλά του ελληνικού δημοσίου, οπότε κανένα πρόβλημα.

Τον Σεπτέμβρη του 2012, συνελήφθη και προφυλακίστηκε για κατάχρηση δημόσιου χρήματος.

Οχτώ μήνες μετά ήταν έξω και τα «έσπαγε» στον Μαζωνάκη, περιστοιχισμένος από βίζιτες και γλείφτες, κάνοντας 80.000 ευρώ λογαριασμό σε λουλούδια και ποτά.

Το 2014 προφυλακίστηκε -πάλι, και για την ίδια υπόθεση- αλλά αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφού πρώτα κατέβαλλε εγγύηση ύψους 70.000 ευρώ.

Το ίδιο καλοκαίρι πετάχτηκε μέχρι τη Μύκονο, όπου είχε νοικιάσει luxury βίλες για τον ίδιο και τους φίλους του, «για τα καλύτερα γενέθλια της ζωής του». Το πάρτι τού κόστισε 100.000 ευρώ. (Περισσότερο και από τη χρηματική εγγύηση που κατέβαλλε για να αφεθεί ελεύθερος.)

Το κακόγουστο αστείο με τα δικαστήρια τελείωσε τον Φεβρουάριο του 2017, οπότε και ο άνθρωπος που έκανε «ζωάρα» με το ματωμένο «χαράτσι» των πολιτών στην τσέπη καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης αλλά με αναστολή -«λόγω πρότερου εντίμου βίου»- και αφέθηκε οριστικά ελεύθερος.

Πού Βρίσκεται σήμερα ο «άριστος» Μηλιώνης; «Γιολάρει» κάπου στην Ελλάδα. Ελεύθερος. Εννοείται.

(Πριν λίγες μέρες, αγόρασε τη βίλα Σαραντόπουλου στο Πόρτο Χέλι -με τα 13 δωμάτια και τα 15 μπάνια- έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ.)

Υ.Γ. Για την κρίση φταίω εγώ και εκείνο το εισιτήριο που δεν χτύπησα πριν 4 χρόνια.

H κυβέρνηση «αμνήστευσε» τον κ. Α.Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ)! Αναγνώρισε ως μόνα αξιόπιστα τα στοιχεία επί προεδρίας του!

Ιδού η δέσμευση στο κείμενο της δ’ αξιολόγησης!

Παρά τους κατά καιρούς λεονταρισμούς κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων για τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ.Α.Γεωργίου, η κυβέρνηση ανέλαβε άκρως ταπεινωτική δέσμευση στα πλαίσια της δ’ αξιολόγησης να τον αμνηστεύσει και να αναγνωρίσει ως μόνα έγκυρα και αξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία για την ελληνική οικονομία επί προεδρίας του!

Συγκεκριμένα η κυβέρνηση στη σελίδα 39 της από 23/5/2018 Συμφωνίας για την τέταρτη αξιολόγηση («Supplemental Memorandum of Understanding: Greece, Fourth Review of the ESM Programme») αμνηστεύει ουσιαστικά τον κ.Γεωργίου!

Στην αγγλική:

Βιβλιοπαρουσίαση: «Πολίτης του Κόσμου» του Γιάννη Παπαμιχαήλ (βίντεο)

9 Ιουνίου 2018 

Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις παρουσίασαν την Τετάρτη 6 Ιουνίου στις 19.30 το βιβλίο

του Γιάννη Παπαμιχαήλ: «Πολίτης του Κόσμου, Η νέα λαϊκή πολιτική νοοτροπία»

Για το βιβλίο μίλησαν οι:

Βασίλης Καραποστόλης, καθηγητής Παν/μίου – συγγραφέας

Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας – Άρδην

Κώστας Μελάς, καθηγητής Οικονομικών.

και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη;-Διονύσης Φλαμιάτος

Το να δοθεί απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, είναι από τη μία εύκολο και συγχρόνως εξαιρετικά πολύπλοκο.

Στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιφέρεια,  έχουμε συνεχώς εντάσεις, αναταραχές και πολέμους. Ιδιαίτερα η γη της Παλαιστίνης, η οποία βρίσκεται συνεχώς σε αναταραχή και πόλεμο.

Κάνοντας μια μικρή, ιστορική αναδρομή, παίρνουμε ως αφετηρία τη 2α Νοεμβρίου του 1917 με τη Διακήρυξη του Μπάλφουρ, όταν ο επικεφαλής της Βρετανικής διπλωματίας  Άρθουρ Μπάλφουρ, υπέγραψε κείμενο με το οποίο, η Βρετανία συναινούσε στην ίδρυση Εθνικής Εστίας του Εβραϊκού λαού στη γη της Παλαιστίνης. Η αρχή του Παλαιστινιακού δράματος  μόλις ξεκινούσε.

Στις 18 Απριλίου του 1920, στη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο της Ιταλίας, επεβλήθη το αποικιοκρατικό μοίρασμα της Μέσης Ανατολής  (οι Γάλλοι αποκτούσαν τον έλεγχο της Συρίας και οι Βρετανοί της Παλαιστίνης). Οι Βρετανοί ανέλαβαν την ευθύνη να δημιουργήσουν στη χώρα οικονομική,  διοικητική και πολιτική κατάσταση η οποία, θα εγγυάτο την εγκαθίδρυση Εθνικής Εστίας για τον Εβραϊκό λαό.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ : ο Λουκάς Παπαδήμος ευθύνεται για τρία εγκλήματα:

Χρηστος Κωνσταντης

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ : ο Λουκάς Παπαδήμος (επηρεαζόμενος βέβαια από τον Ευάγγελο Βενιζέλο), ευθύνεται για τρία εγκλήματα:

α) Την αλλαγή της υπαγωγής του χρέους από ελληνικό σε αγγλικό δίκαιο (Φεβρουάριος του 2012). 

Μέχρι τότε, η Βουλή των Ελλήνων είχε δικαίωμα να ψηφίσει τη μη πληρωμή των ομολόγων, ή την αλλαγή της ημερομηνίας λήξης τους. Μετά την υπαγωγή τους σε αγγλικό δίκαιο, κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει, ενώ η μη πληρωμή τους μπορεί να επιφέρει ένα κύμα κατασχέσεων και άλλων αρνητικών μέτρων σε βάρος της χώρας μας. Η ενέργεια αυτή έδεσε χειροπόδαρα την Ελλάδα για πάντα, αφού η χώρα πλέον δε μπορεί ούτε καν να χρεοκοπήσει, ένα δικαίωμα που πάντα είχαν και έχουν όλες οι χώρες του κόσμου. Τις συνέπειες αυτής της πράξης πληρώνουμε σήμερα και θα πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες ακόμη.

β) Το κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που τηρούνταν στην Τράπεζα της Ελλάδας (Μάρτιος 2012, με την προτροπή του Βενιζέλου και τη σύμπραξη του Προβόπουλου). Με την ενέργεια αυτή διέλυσε το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, αφού μέσα σε μία νύχτα έκαναν φτερά 17 δισ ευρώ. Η έλλειψη των χρημάτων αυτών οδήγησε σε σφαγή των συντάξεων στα χρόνια που ακολούθησαν.

H « ευημερία» που ετοιμάζουν για τους Έλληνες-Κώστας Μελάς

Είναι γνωστό ότι το πρόγραμμα του τρίτου μνημονίου τελειώνει στις 20 Αυγούστου 2018. Δυστυχώς και αυτό το θέμα, μπλέχτηκε στα γρανάζια της κομματικής αντιπαράθεσης. Καθαρή έξοδος από τη μια μεριά, μη καθαρή έξοδος από την άλλη. Από τη στιγμή που αυτό που εννοεί ο καθένας ως καθαρή έξοδο, είναι διαφορετικό από αυτό που εννοεί ο άλλος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση συνεννόησης αλλά και ούτε περίπτωση καταγραφής των πραγματικών προβλημάτων της οικονομίας. Τα πάντα καλύπτονται από το πέπλο των μερικών αληθειών που έχουν υφάνει οι κομματικές αρχηγεσίες.

Χρειάζεται να διαρρηχθεί το συγκεκριμένο πέπλο έτσι ώστε να φανεί η ωμή πραγματικότητα. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και με λίγο κόπο μπορούμε να «δούμε» την πραγματικότητα μετά τη λήξη του προγράμματος. Για αρκετά ακόμη χρόνια, σίγουρα μέχρι το 2022, οι ελληνικές κυβερνήσεις θα υποχρεωθούν να έχουν την ιδιοκτησία του συγκεκριμένου προγράμματος το οποίο αποπνέει με μεγάλη σαφήνεια συγκεκριμένο ιδεολογικό προσανατολισμό. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής είναι απολύτως δεδομένο και οι όποιες επεμβάσεις θα γίνουν θα βρίσκονται ενταγμένες σε συγκεκριμένη λογική.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε συνεχή δημοσιονομική προσαρμογή για τους εξής λόγους:

1. Ο πρώτος αφορά στην υποχρέωσή της να μειώσει τη συνταξιοδοτική δαπάνη κατά 1,0% του ΑΕΠ το 2019 και να μειώσει το ύψος του αφορολογήτου έτσι ώστε να προέλθει αύξηση των εσόδων επίσης κατά 1,0% το 2020.
2. Ο δεύτερος είναι ότι θα πρέπει να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% μέχρι και το 2022.
3. Ο τρίτος λόγος είναι ότι και μέχρι το 2030 (ξεχνώ την υπόλοιπη περίοδο μέχρι το 2060) θα πρέπει να συνεχίσει να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα πάνω και κοντά στο 2,0% ετησίως. Συνεπώς από την πλευρά της δημοσιονομικής πολιτικής, δύσκολα θα υπάρξουν βαθμοί ελευθερίας ικανοί, να απελευθερώσουν πόρους που θα μπορούν να διοχετευτούν στη μεγεθυντική διαδικασία της οικονομίας.

Τέλος Εποχής. Ξανά

του Μάνου Στεφανίδη

Τέλος Εποχής. Ξανά

( Καληνύχτα Κεμάλ )

Πολύ άσχημο το τέλος της Μάνιας Τεγοπούλου που κατέληξε χτες σε ηλικία 59 ετών, αλκοολική και με σακατεμένο το συκώτι της. Άσχημο και θλιβερό. Πρόκειται για την κατάρα των Ατρειδών, μεταφερμένη κωμικοτραγικά στην εποχή του " Όλα επιτρέπονται - Όλα τα παίγνια είναι νόμιμα και Όλα είναι ένα παιχνίδι - ακόμη και η Επανάσταση". Η σύνολη εποχή της Μεταπολίτευσης με άλλα λόγια. Τραγικό τέλος.  Όπως εξάλλου και της Ηλέκτρας, της πρώτης της ξαδέλφης που κάηκε ζωντανή με το τσιγάρο της. Η γλυκιά, εύθραυστη, αντιφατική Ηλέκτρα... Η πιο αφοσιωμένη μαθήτρια του Γιώργου Μαυροΐδη. Η Μάνια πάλι υπήρξε μονομανής, αλλοπρόσαλλη και έβαλε επί των ημερών της την οριστική ταφόπλακα στην ιστορική εφημερίδα. Δεν έφταιγε όμως μόνο αυτή. Ή μάλλον έφταιξε ελάχιστα. Η Ελευθεροτυπία λειτουργούσε χρόνια ως ΔΕΚΟ του ΠΑΣΟΚ με εκατοντάδες (!) άχρηστους μισθωτούς και με ανεξόφλητα πλην πλουσιοπάροχα δάνεια. Συγχρόνως υπήρξε εκ του ασφαλούς και με το αζημίωτο το απόλυτο, αριστερό άλλοθι του Συστήματος. Η εφημερίδα των διανοουμένων και κάθε προοδευτικού, έστω κατά δήλωση,  ψηφοφόρου. Ασκούσε δηλαδή βελούδινη εξουσία, με τους επικεφαλής της να ζούνε σαν  πρίγκιπες ενός κατά φαντασίαν σοσιαλισμού, παιδιά του Αντρέα, του Άκη και του Κοσκωτά. Συνοδοιπόροι της 17 Νοέμβρη και κύριοι υπεύθυνοι της πολιτικής αγωγής του Τσίπρα και της γενιάς του... Ο νυν πρωθυπουργός στην Ελευθεροτυπία έμαθε όσα ξέρει ή δεν ξέρει....

Η ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ «ΤΟ ΕΘΝΙΚΌ ΖΉΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΜΑΣ»

Το νέο βιβλίο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου «Το εθνικό ζήτημα στην εποχή μας – Η κρίση του ευρωατλαντισμού και η Ελλάδα» παρουσιάστηκε από τις εκδόσεις Τόπος στις 4 Ιουνίου στην Αθήνα.

Το έθνος είναι ο μεγάλος επιζών από τις ιδεολογικές καταρρεύσεις της εποχής μας. Στην Ανατολή, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν και η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ αμφισβητούν την ηγεμονία της Αμερικής, επενδύοντας στον πατριωτισμό.

Στη Δύση, η μεγάλη κρίση του 2008 άνοιξε ρήγματα στην παγκοσμιοποίηση, φέρνοντας τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο και τη νίκη του Brexit στη Βρετανία. Η νέα γερμανική Αυτοκρατορία αναζωπυρώνει εθνικά αισθήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ αποσχιστικοί εθνικισμοί, τύπου Καταλονίας και Σκοτίας, απειλούν τη συνοχή ιστορικών κρατών. H αλλαγή σκηνικού στην εποχή της μετα-παγκοσμιοποίησης θέτει επί τάπητος το καινούργιο Εθνικό Ζήτημα: την κατάκτηση της εθνικής-λαϊκής κυριαρχίας σε ρήξη με τις σύγχρονες Αυτοκρατορίες του κεφαλαίου.

Στην παρουσίαση του βιβλίου μίλησαν οι: Αλέκος Αλαβάνος -Σχέδιο Β, Παναγιώτης Λαφαζάνης – γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑΕ, Θανάσης Σκαμνάκης – δημοσιογράφος και ο συγγραφέας, Πέτρος Παπακωνσταντίνου. Συντόνισε ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλη την παρουσίαση:

Οι «χρήσιμοι» φανατικοί: συμμετέχετε στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό; Ε, τότε σας σπάμε το βιβλιοπωλείο!

https://anarchypress.wordpress.com

Ο φανατικός και η υποκρισία του

Θεωρούμε πως η γλώσσα μπορεί και πρέπει να φανερώνει την αλήθεια· πως οι λέξεις, όταν δεν αλλοιώνεται σκοπίμως η ουσία τους, είναι δυνατόν να αποσαφηνίσουν, να προσδιορίσουν και, αν θέλετε, να επιστρέψουν το χαμένο τους νόημα σε κακοποιημένες ή πλήρως στρεβλωμένες έννοιες.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την λέξη φανατικός, η οποία είναι μια μεταγραφή στα ελληνικά της λατινικής λέξεως fanaticus. H λέξη αυτή, στην αρχαία Ρώμη, προσδιόριζε τον θρησκόληπτο, τον θεόληπτο, και εν γένει τον άνθρωπο που, στο όνομα της θρησκευτικής του ιδεολογίας ενδέχεται να εμφανίσει βίαιες συμπεριφορές έναντι οιασδήποτε διαφορετικής απόψεως, να συμπεριφερθεί εν ολίγοις ως μανιακός και παράφρων. Ως εκ τούτου, μπορεί να ειπωθεί πως το επίθετο fanaticus αναφερόταν σε ανθρώπους μισαλλόδοξους, εχθρούς του ελεύθερου λόγου, ενδεχομένως και της λογικής.

Το fanaticus, με τη σειρά του, προέρχεται από το λατινικό fanum, το οποίο δηλώνει το ιερό, το ναό, στο οποίο ανήκει ο fanaticus. Από ό,τι εύκολα γίνεται αντιληπτό, για να υπάρξουν φανατικοί, απαιτείται η ύπαρξη του «ναού», είτε αυτός διαθέτει υλική υπόσταση είτε ολοκληρώνεται μόνον ως ιδεολογία στο νου των φανατικών. Είναι επίσης γενικώς παραδεκτό πως ο φανατικός ισχυρίζεται ότι κατέχει την «απόλυτη αλήθεια», για την οποία, όταν ο φανατισμός που τον διατρέχει αγγίζει το ύψιστο, μπορεί, ενδεχομένως, όχι απλώς να ασκήσει βία, άλλα και να σκοτώσει ή να σκοτωθεί.

Είναι εύκολο, λοιπόν, να κατανοήσουμε πως ο φανατισμός και η αλήθεια είναι έννοιες που απέχουν τουλάχιστον όσο η Γη από τη Σελήνη. Κατ’ αρχάς, η αλήθεια των ανθρώπινων όντων δεν μπορεί να είναι «απόλυτη». Ακόμα κι αν κάποιος αντιλαμβανόταν την «απόλυτη» αλήθεια, είμαστε βέβαιοι πως θα την κρατούσε για τον εαυτό του, απλώς επειδή θα του ήταν αδύνατον να την εκφράσει και να την μεταδώσει στους άλλους. Η απολυτότητα γίνεται, εν δυνάμει, προθάλαμος κάθε εξουσίας. Η αναζήτηση της αλήθειας προϋποθέτει, πρώτα από όλα, πνεύμα ευρύ, δηλαδή ανοιχτό και ταυτόχρονα κριτικό σε ερεθίσματα, ποτέ απόλυτο. Αντιθέτως, για τον φανατικό «αλήθεια» είναι ΜΟΝΟΝ ό,τι εξυπηρετεί το fanum όπου ανήκει, δηλαδή το «ναό», την ιδεολογία του.

ΒΙΝΤΕΟ – Τουρκοκρατία: Οι αποτυχημένες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ επαναστάσεις του 15ου και 16ου αιώνος

Σε προηγούμενο βίντεο του Cognosco Team (δείτε ΕΔΩ το σχετικό βίντεο), σας μιλήσαμε για τα πρώτα 11 χρόνια μετά της αλώσεως της Βασιλεύουσας και τις προσπάθειες του Βησσαρίωνα να επηρεάσει τους Πάπες της Ρώμης ώστε να οργανωθεί σταυροφορία εναντίον των Οθωμανών, και να λάβει τέλος η Οθωμανοκρατία πριν καλά καλά ξεκινήσει. Όπως είδαμε οι προσπάθειες αυτές δεν τελεσφόρησαν.

Όμως ο ελληνισμός θα κάνει πολλές ακόμη επαναστατικές προσπάθειες. Σε αυτό το βίντεο θα σας μιλήσουμε για τις αποτυχημένες επαναστάσεις που έγιναν τα τέλη του 15ου αιώνος αλλά και του 16ου.

Δείτε το βίντεο παρακάτω: