Οι 10 θεμελιώδεις αρχές του Gandhi, για να αλλάξουμε τον κόσμο.

1. Άλλαξε τον εαυτό σου.

«Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο» 

Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι. Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν είχες ποτέ φανταστεί.

2. Εσύ έχεις τον έλεγχο.

«Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου»  

Το τι νιώθεις και το πώς αντιδράς σε κάτι, είναι πάντα δική σου επιλογή. Μπορεί να υπάρχει ένας «κανονικός» ή ένας κοινός τρόπος αντίδρασης σε διαφορετικά πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις δικές σου σκέψεις, αντιδράσεις και συναισθήματα σχεδόν στα πάντα. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεσαι, να αντιδράς υπερβολικά ή αρνητικά. Τουλάχιστον όχι κάθε φορά και όχι άμεσα. Μερικές φορές, αντιδρούμε αντανακλαστικά και όχι συνειδητά.

3. Συγχώρησε και άφησε το να φύγει.

«Ο αδύναμος δεν μπορεί ποτέ να συγχωρήσει. Η συγχώρεση είναι το χαρακτηριστικό του ισχυρού»

«Το ‘οφθαλμόν αντί οφθαλμού’ μπορεί να οδηγήσει μόνο στο να τυφλωθεί όλος ο κόσμος».

Ο Νίκος Λυγερός για το Συλλαλητήριο στήν Θεσσαλονίκη στίς 21/1 γιά τό όνομα τών Σκοπίων

Φίλοι, 

εδώ καί λίγες εβδομάδες υφιστάμεθα συντονισμένη προπαγανδιστική επίθεση από τά μέσα ενημέρωσης, από άρθρα καί συνεντεύξεις διαφόρων "αναλυτών", από στελέχη καί εκπροσώπους κομμάτων καί άλλους, οι οποίοι επιχειρούν νά πείσουν ότι η επίλυση τού Σκοπιανού ζητήματος σέ σχέση μέ τήν ονομασία βρίσκεται στό παρά πέντε, καί επειδή δεχόμαστε έντονες πιέσεις από τόν διεθνή παράγοντα, είναι αναπόφευκτο τό νά συμφωνήσουμε σέ μία ονομασία μέ συνθετικό τήν λέξη "Μακεδονία".

Όλα τά προηγούμενα είναι απλή προπαγάνδα καί δέν έχουν σχέση μέ τήν πραγματικότητα. Ούτε μάς πιέζει κανείς, ούτε βρισκόμαστε στό παρά πέντε μιάς λύσης περιέχουσας τό όνομα Μακεδονία. Απλώς θέλουν νά μάς κάνουν νά πιστέψουμε κάτι τέτοιο, ώστε νά μειωθούν οι αντιστάσεις μας. Στόχος τους είναι νά κλονιστεί η θέληση τού λαού νά διαφυλάξει τήν ιστορική του παρακαταθήκη, καί νά τήν παραχωρήσει σέ άλλους, εν ονόματι τής διεθνούς συνεργασίας, τής αμοιβαίας ωφέλειας, τής ειρήνης καί όποιου άλλου ψευτοπροοδευτικού επινοήματος μπορούν νά επικαλεστούν οι ενορχηστρωτές τής "συμφωνίας".

 Τέτοιες προπαγάνδες έχει βιώσει στό πετσί του ο Ελληνισμός από εκείνους πού υποτίθεται ότι σκοπό έχουν νά διασφαλίζουν τά συμφέροντά του. Τίς γνωρίσαμε στήν Κύπρο μέ τό Σχέδιο Ανάν, όπου οι περισσότεροι πολιτικοί σχηματισμοί στήν Κύπρο καί στήν Ελλάδα συμβούλευαν "ναί", εκφοβίζοντας τόν Κυπριακό λαό πως εάν ψήφιζε "όχι", τήν άλλη μέρα η Κύπρος θά αφανιζόταν. Συμβούλευαν γιά ένα "ναί" που, μεταξύ τών άλλων, θά υποχρέωνε τήν επόμενη μέρα κάθε Ελληνοκύπριο μαθητή νά μαθαίνει υποχρεωτικά τήν Τουρκική γλώσσα...!!! 

Στο πλουσιότερο 1% κατέληξε το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε παγκοσμίως το 2017

---

«το μπουμ των δισεκατομμυριούχων δεν είναι ένδειξη μιας ευημερούσας οικονομίας, αντιθέτως είναι σύμπτωμα της αποτυχίας του οικονομικού συστήματος»

Το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ενώ οι γυναίκες συνέχισαν να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα εν μέσω της εντεινόμενης ανισότητας, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα η ΜΚΟ Oxfam.

Αυτό «το μπουμ των δισεκατομμυριούχων δεν είναι ένδειξη μιας ευημερούσας οικονομίας, αντιθέτως είναι σύμπτωμα της αποτυχίας του οικονομικού συστήματος», τονίζει η διευθύντρια της Όξφαμ Ουίνι Μπιανίμα στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση της οργάνωσης, υπό τον τίτλο «Ανταμείψτε τη δουλειά, όχι τον πλούτο». Η έκθεση δημοσιοποιείται μία ημέρα πριν από την έναρξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός.

Αποκαλύπτει πως «οι οικονομίες μας ανταμείβουν τον πλούτο, αντί της σκληρής δουλειάς εκατομμυρίων ανθρώπων», εξήγησε η Μπιανίμα στην τηλεοπτική υπηρεσία του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς. «Οι ελάχιστοι στην κορυφή (της πυραμίδας) γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, τα εκατομμύρια στη βάση μένουν παγιδευμένα σε μισθούς φτώχειας», συμπλήρωσε η ίδια.

«Υφίστανται εκμετάλλευση οι άνθρωποι που φτιάχνουν τα ρούχα που φοράμε, που συναρμολογούν τα κινητά μας τηλέφωνα, που καλλιεργούν τα τρόφιμα που τρώμε, για να εξασφαλίζεται ο διαρκής εφοδιασμός με φθηνά προϊόντα, και επίσης για να αυξάνονται τα κέρδη των εταιρειών και των πλουσίων επενδυτών τους», τονίζει η Μπιανίμα στο δελτίο Τύπου της μη κυβερνητικής οργάνωσης.

Σύμφωνα με την έκθεση της Όξφαμ, 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς, την ώρα που το πλουσιότερο 1% ενθυλάκωσε το 82% του πλούτου που παρήχθη πέρυσι.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα των Τσίπρα-Κοτζιά

του Σταύρου Λυγερού  – 

Είναι από εθνικής απόψεως δραματικό ο ίδιος ο πρωθυπουργός να μην έχει συνείδηση του τι ακριβώς εθνικά διακυβεύεται στο διπλωματικό μέτωπο του Μακεδονικού. Είναι αποκαλυπτική της κυβερνητικής ελαφρότητας η εξής φράση του: «Δεν είναι παράλογο να περιέχεται ο όρος «Μακεδονία» σε μία σύνθετη ονομασία είτε με γεωγραφικό είτε με χρονικό προσδιορισμό, έναντι όλων».

Για τον Τσίπρα, λοιπόν, είναι αδιάφορο εάν ο προσδιορισμός είναι γεωγραφικός ή χρονικός. Κι όμως, εκεί βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος της ουσίας. Ο χρονικός προσδιορισμός (Νέα Μακεδονία) παραπέμπει στην Όλη Μακεδονία κι όχι σε Μέρος της. Κατά συνέπεια, αντί να ακυρώνει στην πραγματικότητα επικυρώνει τον Μακεδονισμό των Σκοπίων, το ιδεολόγημα του «διαμελισμένου μακεδονικού έθνους». Με άλλα λόγια, ακόμα και εάν οι Σλαβομακεδόνες αφαιρέσουν τις αλυτρωτικές αναφορές από το Σύνταγμά τους, το ίδιο το όνομα του κράτους τους θα συντηρεί τον φαντασιακό αλυτρωτισμό τους.

Πολύ περισσότερο που το νέο όνομα είναι αμφίβολο εάν τελικώς θα είναι για όλες τις χρήσεις. Είναι πάντως ιδιαιτέρως θετικό ότι ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι το όνομα που θα συμφωνηθεί πρέπει να είναι και η συνταγματική ονομασία. Διαφορετικά το «έναντι όλων» θα σημαίνει έναντι όλων των άλλων. Δηλαδή, μόνο για διεθνή χρήση. Και τότε πώς άραγε η Ελλάδα θα έπειθε τα εκατόν τόσα κράτη που έχουν αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα σαν «Μακεδονία» να αλλάξουν τη στάση τους και να την αναγνωρίσουν με το νέο όνομα;

Ακύρωση του Μακεδονισμού μέσω ενταξιακών διαπραγματεύσεων

του Νίκου Μιχαηλίδη  – 

Το θέμα της ονομασίας της FYROM επανήλθε δυναμικά στη δημόσια συζήτηση. Η ελληνική κυβέρνηση με δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών επιχειρεί να διατηρήσει κλίμα επίλυσης του προβλήματος. Η δημόσια καλλιέργεια αισιοδοξίας είναι μεν θετική, δεν θα πρέπει όμως να μας κάνει να χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι παρά την εκδήλωση επιθυμίας για επίλυση του ζητήματος εκ μέρους της νέας κυβέρνησης των Σκοπίων και κάποιες σχετικές δηλώσεις, ακόμα δεν έχουμε δει ουσιαστική αλλαγή στάσης. Με απλές δηλώσεις καλής θέλησης δεν επιλύονται τέτοια προβλήματα. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση επιχειρήσει να μπαλώσει το θέμα, θεωρώντας την ονομασία δευτερεύον ζήτημα, θα υποστεί τεράστια πολιτική φθορά και ανυπολόγιστες εκλογικές απώλειες και όχι μόνο στη Βόρεια Ελλάδα.

Αν λάβουμε υπόψη και την απαξίωση του ελληνικού πολιτικού προσωπικού λόγω της οικονομικής κρίσης και της κάκιστης διαχείρισής της, είναι δύσκολο να σκεφτούμε πως οι πολίτες θα πεισθούν από τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται. Τέτοια ζητήματα επιλύονται από ηγεσίες με μεγάλη πολιτική νομιμοποίηση και απήχηση, κάτι που αυτή την στιγμή δεν διαφαίνεται στη χώρα μας. Ούτε και στη γειτονική FYROM. Υπάρχει στην πατρίδα μας ένα τρομακτικό χάσμα μεταξύ πολιτών και πολιτικού προσωπικού το οποίο πιθανόν θα ενισχυθεί.

Με …αποδομημένο Ήλιο της Βεργίνας το Φεστιβάλ Κινηματογράφου

 

Με νέο λογότυπο, έναν …αποδομημένο ήλιο της Βεργίνας εισέρχεται στο 2018 και τον 59ο χρόνο της «ζωής» του, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το γνωστό δεκαεξάκτινο αστέρι που κοσμούσε τους βασιλικούς τάφους των Αιγών, μειώνει στο λογότυπο του Φεστιβάλ κατά το ήμισυ τις ακτίνες του και γίνεται οκτάκτινο, αλλάζοντας  χρώματα ανά διοργάνωση.

Παρουσιάζοντας το νέο λογότυπο, στη διάρκεια της κοπής της πίττας του οργανισμού, η διευθύντρια Ελίζ Ζαλαντό σημείωσε ότι «το λογότυπο με το αστέρι της Βεργίνας δημιουργήθηκε το 1992» και ότι από τότε «υπήρξαν ενεργά διαφορετικά λογότυπα χωρίς όμως να έχουν γραφιστική σύνδεση μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το κοινό να μπερδευτεί από τις διαφορετικές οπτικές ταυτότητες των διοργανώσεων».

«Υπήρξε ανάγκη για απλοποίηση τού λογοτύπου και ενίσχυση της ταυτότητας τού φεστιβάλ και έτσι αναθέσαμε σε γραφιστική ομάδα τη δημιουργία νέου λογοτύπου», πρόσθεσε η ίδια.

Όπως αναφέρουν οι δημιουργοί «το νέο λογότυπο του φεστιβάλ, το οποίο, όπως και το παλιό, έλκει την καταγωγή του από τον ήλιο/αστέρι της Βεργίνας, αποκτά κίνηση κι αυτή η κίνηση ενισχύει την εξωστρέφειά του. Γίνεται ένα σύμβολο πιο οργανικό, πιο φωτεινό, πιο αιχμηρό και πιο ευέλικτο, το οποίο θυμίζει το κλείστρο της φωτογραφικής μηχανής».

Αμοντάριστη η τελευταία συνέντευξη του Τζίμη Πανούση στο Reader.gr

Περί Μακεδονικού - Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Δύο αναφορές πριν 40 και πλέον χρόνια (1)

«Η Μακεδονία είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την εθνική μας οντότητα. Δεν το λέω για να δημιουργήσω αίσθημα ότι επίκειται κάτι, τίποτα δεν επίκειται, αλλά χρειάζεται να αναπτυχθεί μία πραγματικά ελληνική εθνική στάση, η οποία και τα συμφέροντά μας θα προστατεύσει και την πιθανότητα πολέμου θα εκμηδενίσει. Όσο πιο μαλακοί και συμβιβαστικοί είμαστε, τόσο δίνουμε τροφή για περαιτέρω διεκδικήσεις και απαιτήσεις»  Θεσσαλονίκη, 1975

«Στην επόμενη εικοσαετία το αργότερο θα εμφανισθεί το "Μακεδονικό πρόβλημα".  Ξεχάστε αυτό που σας είπα, αλλά θα με θυμηθείτε σε λίγα χρόνια» Πάτρα, 1976

Οι ανωτέρω δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου σε δημοσιογράφους, από το βιβλίο του Κούλογλου Στ, Στα ίχνη του τρίτου δρόμου. ΠΑΣΟΚ 1974-1986, εκδ. Οδυσσέας, 1986, σελ. 81

Σχόλιο με αφορμή μια «κλασική» ανοιχτή επιστολή (2)

«Καλή παιδεία, εκείνη που ελευθερώνει και βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον εαυτό του»

Οδυσσέας Ελύτης

«Τα γράμματα είναι από τις πιο ευγενικές ασκήσεις κι από τους πιο υψηλούς πόθους του ανθρώπου. Η παιδεία είναι ο κυβερνήτης του βίου.

Κι επειδή οι αρχές αυτές είναι αληθινές, πρέπει να μην ξεχνούμε πως υπάρχει μια καλή παιδεία, εκείνη που ελευθερώνει και βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον εαυτό του και μια κακή παιδεία, εκείνη που διαστρέφει και αποστεγνώνει και είναι μια βιομηχανία που παράγει τους ψευτομορφωμένους και τους νεόπλουτους της μάθησης, που έχουν την ίδια κίβδηλη ευγένεια με τους νεόπλουτους του χρήματος».

«Λέμε και διαπιστώνουμε κάθε μέρα ότι ζούμε σ’ ένα χάος ηθικό. Κι αυτό, τη στιγμή που ποτέ άλλοτε η κατανομή των στοιχείων της υλικής μας ύπαρξης δεν έγινε με τόσο σύστημα, τόση στρατιωτική, θα έλεγα, τάξη, τόσον αδυσώπητο έλεγχο. Η αντίφαση είναι διδακτική. Όταν σε δύο σκέλη το ένα υπερτροφεί, το άλλο ατροφεί. Μια αξιέπαινη ροπή να συνενωθούν σε ενιαία μονάδα οι λαοί της Ευρώπης προσκόπτει σήμερα στην αδυναμία να συμπέσουν τα ατροφικά και τα υπερτροφικά σκέλη του πολιτισμού μας. Οι αξίες μας, ούτε αυτές δεν αποτελούν μια γλώσσα κοινή».

Ο άνθρωπος που σκεφτόταν «μην τυχόν» (ΙΙ)

«Βλέπω τον εαυτό μου να πέφτει. Είναι σαν να πέφτω σ’ ένα σκοτεινό υπόγειο, όπου θα είμαι για πάντα μόνη. Εκείνος με σπρώχνει σ’ αυτό το άθλιο υπόγειο, κι η πόρτα θα κλείσει πίσω μου, κι εγώ θα μείνω μόνη. Εντελώς μόνη. Για πάντα μόνη, σ’ ένα σκοτεινό υπόγειο».

του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Είναι η βιωμένη μαρτυρία μιας νέας γυναίκας εγκλωβισμένης στην Οριακότητα της ίδιας, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, που αποφεύγει τις στενές γνήσιες σχέσεις, προτιμώντας να είναι μόνη, παρά να υποστεί, γι’ ακόμη μια φορά, την απώλεια.

Ένας διαρκής Φόβος, με το Φ κεφαλαίο, αναζητά μανικά, σαν ένα ενσωματωμένο ραντάρ, την επιβεβαίωση της απώλειας του Άλλου. Ένας παπαγάλος στον ώμο είναι εκεί, συνοδεύει και υπενθυμίζει το «μην τυχόν».

Ακόμη και η ελάχιστη δυσαρέσκεια, η στιγμιαία δυσφορία, ερμηνεύεται ως ατράνταχτη απόδειξη της εγκατάλειψης. Μια κοινωνία ολόκληρη θα ανιχνεύσει μανιωδώς, θα επικρίνει λυσσαλέα, ακόμη και τα ήσσονα, θα εντοπίσει ελλείψεις και μόνον.Και σαν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, οι σχέσεις που συστήνουν εν τέλει την ίδια τη συλλογικότητα, θα εκπέσουν σε θυελλώδεις ρήξεις, θυελλώδεις συμφιλιώσεις, ξανά θυελλώδεις χωρισμούς, ξανά θυελλώδεις επαναβεβαιώσειςκαι φτου κι απ’ την αρχή. Μια ολόκληρη κοινωνία παγιδευμένη στο σπιράλ μιας, σχεδόν δεκαπεντάχρονης, ερωτικής σαχλαμάρας.

Από την αρχή κάθε σχέσης, η προσκόλληση στον Άλλο, από τα πολιτικά κόμματα μέχρι τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις, από τον Τσίπρα έως την «Ελληνίδα μάνα» κι από τον ΓΑΠ του 44% μέχρι την πιο συνηθισμένη «γκομενοκατάσταση» των πιτσιρικάδων, καλλιεργεί την εντύπωση της Απώλειας. Η κάθε σχέση, ακόμη και με τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι ένα θερμοκήπιο «μην τυχόν».

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: Δραματικές οι εξελίξεις με την τεχνητή νοημοσύνη | Βίντεο

Αυτο-οδηγούμενα αυτοκίνητα, Amazon Alexa, image search… η ζωή μας εμπλουτίζεται συνεχώς με «έξυπνους αλγόριθμους». Οι αλγόριθμοι γίνονται ολοένα εξυπνότεροι: καταλαβαίνουν τι λέμε, μαθαίνουν πράγματα για εμάς, μαθαίνουν ξένες γλώσσες, μαθαίνουν να ζωγραφίζουν και, γενικώς, μαθαίνουν. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτούς και τι πάει να πει «μαθαίνουν»;

Ο κ.Κωνσταντίνος Δασκαλάκης είναι καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο περίφημο αμερικανικό πανεπιστήμιο Μ.Ι.Τ και βραβευμένος με διεθνείς διακρίσεις καθώς μεταξύ άλλων έδωσε λύση στο άλυτο από το 1950 επιστημονικό ερώτημα του Τζων Νας.

Μίλησε ως προσκεκλημένος στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση γιά την επανάσταση στην τεχνητή νοημοσύνη και τις ποικίλες προεκτάσεις στην ζωή μας.

«Η ομιλία μου αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και την πρόοδο που έχει κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια η οποία είναι αξιοσημείωτη καθώς και για το τι περιμένουμε να δούμε την επόμενη πενταετία. Περιλαμβάνει όμως και διάφορα φιλοσοφικά ερωτήματα τα οποία προκύπτουν από την πρόοδο που έχει γίνει. Τα ερωτήματα αυτά έχουν να κάνουν με την τεχνητή νοημοσύνη» λέει κ. Κ.Δασκαλάκης.

«Τεχνητή νοημοσύνη ουσιαστικά είναι η τεχνολογία η οποία αλληλεπιδρά με το περιβάλλον της και μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση μαθαίνει και γίνεται καλύτερη. Η εμπειρία από πρόοδο σε αυτόν τον τομέα ωστόσο έχει κάποιες προεκτάσεις που αφορούν το πως ο άνθρωπος μαθαίνει. Αυτές τις φιλοσοφικές προεκτάσεις θα ήθελα να τις συζητήσω, ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μαθαίνει».

Ελληνικά Εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (ντοκιμαντέρ)

Ελληνικά Εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (ντοκιμαντέρ)

Κων/νος Δασκαλάκης - Τεχνητή Νοημοσύνη

Κων Δασκαλάκης Τεχνητή Νοημοσύνη

Soros: Ο εθνικισμός έχει γίνει κυρίαρχη ιδεολογία στον πλανήτη – Θα τον πολεμήσω

Ο George Soros επιτέθηκε για μία ακόμη φορά κατά των εθνικιστών και «έδειξε» τον Vladimir Putin πίσω από τις επιθέσεις εναντίον του 

Την ανάγκη καταπολέμησης του εθνικισμού ανέδειξε για μία ακόμη φορά ο δισεκατομμυριούχος κ. George Soros, σημειώνοντας πως πλέον η εν λόγω ιδεολογία «έχει κυριαρχήσει» τον πλανήτη.

«Πρόκειται για ένα déjà vu.

Η κυρίαρχη ιδεολογία στον κόσμο είναι τώρα ο εθνικισμός.

Εξαπλώνεται στην Ε.Ε. αλλά και τη Ρωσία», δήλωσε χαρακτηριστικά. 

Μιλώντας στους Financial Times, ο πασίγνωστος μεγαλοεπενδυτής αναφέρθηκε στις πρόσφατες επιθέσεις -κυρίως από την Ουγγαρία- εναντίον του ίδιου και του ιδρύματός του (Open Society Foundation, OSF), το οποίο δραστηριοποιείται σε 140 χώρες παγκοσμίως, παρέχοντας υποτροφίες σε διάφορα αναπτυξιακά έργα. 

Το ίδρυμα έχει δώσει περίπου 14 δισεκ. δολάρια από την ίδρυσή του, το 1979. 

Ο κ. Soros εκτιμά πως ο Ρώσος Πρόεδρος κ. Vladimir Putin βρίσκεται πίσω από πολλές από τις επιθέσεις εναντίον του. 

«Ο Putin δεν με συμπαθεί επειδή είμαι επικριτικός απέναντι στο ρωσικό καθεστώς».

Τον Οκτώβριο του 2017, η ουγγρική κυβέρνηση ξεκίνησε εθνική διαβούλευση για τον κ. Soros, κατηγορώντας τον ότι θέλει να διαλύσει τους συνοριακούς φράχτες και να ανοίξει σύνορα στους πρόσφυγες.

Ένας χειμαρρώδης Καργάκος, απλώνεται απ΄το Σκοπιανό ως τους Βάσκους στους 90,1fm

Πέτρος Ιωάννου

Καργάκος Σαράντος ιστορικός συγγραφέας και Πέτρος Ιωάννου στον ''Σπορnews 90,1 της Λάρισας,στην εκπομπή ''ακροβάτες τ'ονείρου''(16 .1.18)για το διαδίκτυο sportnews901.gr κάθε μέρα 10.10 - 11.11 μ.μ.

Η Οδύσσεια 3D Animation (Ελληνικοί Υπότιτλοι)

Γ. Καραμπελιάς: «Όχι» στον αλυτρωτισμό των Σκοπίων (βίντεο)

Γιώργος Καραμπελιάς: «Το τελευταίο όπλο που απέμεινε στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων είναι το βέτο στην ένταξης του στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποδεχθούμε τον όρο «Νέα Μακεδονία» που προτείνει ο Νίμιτς».

Ο κοινός παρονομαστής Αριστεράς και αγορών

του Γιώργου Κοντογιώργη  – 

Οι εξελίξεις από τη δεκαετία του 1980 και ο εμμονικός εναγκαλισμός της Αριστεράς με την ιδεολογία και το σύστημα του δυτικού Διαφωτισμού, αποκάλυψε πέραν από κάθε αμφιβολία το υπαρξιακό της πρόβλημα όσο και μια δομική αδυναμία να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Προσχώρησε στο δόγμα της «βαθιά δημοκρατικής ιδιοσυστασίας της Δύσεως», δηλαδή του κρατούντος συστήματος της μοναρχευομένης ολιγαρχίας. Σ’ αυτό συναντιέται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το σύνολο της νεοτερικότητας, από την άκρα Δεξιά έως την άκρα Αριστερά.

Έτσι, η Αριστερά έρχεται εξ αντικειμένου αντιμέτωπη με το αδυσώπητο ερώτημα: πώς γίνεται ένα βαθιά δημοκρατικό πολιτικό σύστημα να παράγει ακραία ολιγαρχικές πολιτικές, δηλαδή καταστροφικές για την κοινωνία; Κατά τούτο, συνεπής με την αντίληψή της αυτή, εξακολουθεί να διδάσκει ότι οι συσχετισμοί που μέλλεται να παραγάγουν το ευνοϊκό για την κοινωνία αποτέλεσμα θα διαμορφωθούν στο περιβάλλον της κοινωνικής δυναμικής. Δηλαδή, στους χώρους της εργασίας, στο πεζοδρόμιο, στο περιβάλλον της διαλεκτικής αντίθεσης μεταξύ της κοινωνίας και των ιδιοκτητών του οικονομικού και του πολιτικού συστήματος.

Ο Ερντογάν δίνει εντολή επίθεσης εναντίον Κούρδων και Αράβων στο Afrin και το Manbij της Βόρειας Συρίας

Ο τουρκικός στρατός και η Αλ Κάιντα εν δράσει μετά τις εντολές του Ερντογάν

Ενάντια στα σχέδια του Ερντογάν, θα πραγματοποιήσουμε πορεία αύριο, Πέμπτη 18 Γενάρη 2018. 

Συγκεντρωνόμαστε στο Σύνταγμα στις 15.00' και διαδηλώνουμε προς την τουρκική Πρεσβεία.

Ο τουρκικός στρατός, τις τελευταίες μέρες, επιτίθεται με όλμους σε χωριά του Αφρίν, ενός εκ των τριών καντονιών της Ροζάβα. Ο Ερντογάν έχει δηλώσει ρητά την πρόθεσή του να πλήξει στρατιωτικά το καντόνι, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή.

Το Afrin είναι μια από τις πιο ασφαλείς περιοχές της Συρίας τα τελευταία χρόνια και, εκτός από το ντόπιο πληθυσμό, φιλοξενεί και έναν μεγάλο αριθμό Σύρων προσφύγων από άλλες περιοχές της χώρας. Μια ενδεχόμενη επίθεση μπορεί να οδηγήσει σε εκατόμβη νεκρών. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να σταματήσει τα δολοφονικά σχέδια του τουρκικού κράτους τώρα!

Λέμε ΟΧΙ στον Πόλεμο! 

Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΡΙΝ!

Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν

Η Hayet Al-Tahrir (παλαιότερα γνωστή ως μέτωπο Al-Nusra και Al-Qaeda) στο Idlib έβαλε με πυροβόλα όπλα ενάντια στην κουρδική πόλη Afrin, αμέσως μετά τις δηλώσεις του Ερντογάν το Σάββατο. Οι εξτρεμιστικές ομάδες στόχευσαν τα χωριά Iska και Celeme στα νότια του καντονιού του Afrin. Ο τουρκικός στρατός βομβάρδισε επίσης θέσεις της YPG (των κουρδικών αμυντικών δυνάμεων που πολεμούν μαζί με τη Διεθνή Συμμαχία ενάντια στην ISIS), στο χωριό Dir Belot κοντά στο Siye. Αργά το Σάββατο οι εξτρεμιστικές ομάδες και ο τουρκικός στρατός επιτέθηκαν στα χωριά Qere Baba, Ferferke και Pira Hesrekiya κοντά στα τουρκικά σύνορα. Τοπικές πηγές ανέφεραν ότι ο τουρκικός στρατός, που σταθμεύει στην περιοχή Azaz στη δυτική ύπαιθρο του Χαλεπίου, στόχευσε τα χωριά της περιοχής Shera στο καντόνι του Afrin με όλμους. Μέχρι τώρα, έχουν εκτοξευθεί επτά όλμοι, ένας εκ των οποίων έπεσε σε σπίτια πολιτών στο χωριό Kafar Jannah, ενώ οι άλλοι έπεσαν στον ελαιώνα και στο δρόμο μεταξύ των χωριών Qetma και Kafar Jannah, προκαλώντας υλικές ζημιές. 

Αποκάλυψη: Λαθροχειρία στον επανυπολογισμό των Συντάξεων

Μειώνονται κάτω και από τον ίδιο το Νόμο

Του Κώστα Νικολάου*

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες ο λεγόμενος επανυπολογισμός (2.000.000 συντάξεων) ο οποίος δεν είναι παρά το άλλοθι, για να αφανιστεί ότι έχει απομείνει από τις ήδη πετσοκομμένες συντάξεις. Μειώσεις όχι μόνο από την εξίσωση με βάση τις νέες συντάξεις, λίγο έως πολύ γνωστές, αλλά και από τον διαφορετικό τρόπο«επανυπολογισμού» ο οποίος παρανόμως λεηλατεί και καρατομεί ακόμα περισσότερο.

Το «πάρτι» στήθηκε στις καταβαλλόμενες (έως 12/5/2016) συντάξεις με προφανείς σκοπούς. Διαφορετικά υπολογίζονται οι νέες συντάξεις και με άλλο τρόπο οι καταβαλλόμενες, οι οποίες μειώνονται ακόμα περισσότερο, δηλαδή κάτω και από τα προβλεπόμενα του ίδιου του Νόμου. Και με την λαθροχειρία αυτή διογκώνουν τις «προσωπικές διαφορές» πολύ πάνω από τις πραγματικές, οι οποίες το 2019 κόβονται!!!

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ

Δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους. Πρόκειται για άθλια ψεύδη ότι ο επανυπολογισμός γίνεται στο όνομα της ισονομίας και σε εφαρμογή των ενιαίων κανόνων του ΕΦΚΑ. Τίποτα από όλα αυτά δεν τηρείται και δεν εφαρμόζεται.

Ιδιοφυία και τρέλα, Van Gogh - Χαλεπάς

(Αποσπάσματα από το ομότιτλο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις  ΛΑΒΡΥΣ)

Βλέπω τώρα, μέσα στη λυπημένη νύχτα, μαθαίνω

Γνωρίζω πώς η κόλαση ανοίγεται στον κόσμο

όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται τρελός, απ’ την αγνότητα του πάθους Σου...

Giuseppe Ungaretti, Σπουδή Θανάτου, «Ποταμός μου κι εσύ», 1949, σ. 39

Αντί προλόγου

 

... Αναντίρρητα υπάρχει ένας ομφάλιος λώρος που συνδέει την τρέλα, αυτό δηλαδή που οι αρχαίοι ονόμαζαν ιερά νόσο, ιερά μανία, με την ιδιοφυΐα. Όμως επίσης υπάρχει μια μυστική οδός –βασιλική οδός!– που ενώνει κάποιες μορφές τέχνης με κάποιες παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, αυτό δηλαδή που κάπως γενικά και απλουστευτικά ονομάζουμε παράνοια. Υπό μία έννοια η τέχνη είναι ένα είδος παράνοιας, εφόσον αμφισβητεί εμπράκτως την τρέχουσα, την εργαλειακή λογική και εφόσον καταφεύγει στα υλικά της φαντασίας, στη συνδρομή του ονείρου, στην απελευθερωτική δύναμη του παραλόγου. Η τέχνη δημιουργεί μια πραγματικότητα με εξωπραγματικά υλικά. Αυτή είναι η δουλειά της. Από μία άλλη έννοια, η τέχνη είναι το βασικό επικοινωνιακό εφόδιο του δημιουργού, και το όπλο του για να αντιμετωπίσει «εσωτερικούς» και «εξωτερικούς» εχθρούς, υπαρκτούς ή φανταστικούς. Είναι η άμυνά του, η καταφυγή του, η δικαίωσή του.

Η Τουρκία σε κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι

Του Σωτήρη Δημόπουλου 

Η Τουρκία βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, καθώς οι βασικοί άξονες επί των οποίων λειτουργούσε από την ίδρυσή της φαίνεται να ακυρώνονται. Το γεγονός αυτό την καθιστά εντελώς απρόβλεπτη, και, ως εκ τούτου, το επόμενο διάστημα είναι ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, κάτι που ο ελληνισμός, σε Ελλάδα και Κύπρο, οφείλει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του.

Η Τουρκία συγκροτείται επί των ερειπίων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και μετά την, σχεδόν ολοκληρωτική, εξάλειψη του χριστιανικού στοιχείου εντός της επικράτειάς της (η τελευταία πράξη έλαβε χώρα το 1955, με τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη). Αφότου ο κοινός εχθρός εξολοθρεύθηκε, η νεαρή Τουρκική Δημοκρατία κατέστη το πεδίο ενός αδυσώπητου εσωτερικού ανταγωνισμού τριών, διαφορετικών εθνολογικών στον πυρήνα τους, συνισταμένων:

α. των δυτικόστροφων κεμαλικών, κατοίκων, επί το πλείστον, των αστικών κέντρων του δυτικού τμήματος, στους οποίους είχαν προσχωρήσει και μη σουνιτικοί πληθυσμοί, οι οποίοι επέλεξαν την κοσμική ανοχή από την ισλαμιστική καταπίεση της ούμμας.

β. των, πλέον καθυστερημένων πολιτισμικά, σουνιτών της Ανατολίας, και

γ. των Κούρδων, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εκκαθάριση των Χριστιανών, κυρίως των Αρμενίων, με τους οποίους διεκδικούσαν την κυριότητα των ίδιων εδαφών.

Η διαμάχη μεταξύ αυτών των ομάδων ήταν αδιάπτωτη επί δεκαετίες. Η ισορροπία των αντιθέσεων διατηρείτο με:

Αλλαγή ονομασίας και της ελληνικής Μακεδονίας ζητά ο Dimitrov (!)

Του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr 

Ένα από τα πιο ευαίσθητα θέματα της διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, αυτό της παραίτησης από την αποκλειστική χρήση του όρου «Μακεδονία» όχι μόνο από την ΠΓΔΜ αλλά και από την Ελλάδα, επέλεξε να ανοίξει ο Nikola Dimitrov στην έναρξη της νέας προσπάθειας για επίλυση της διαφοράς της ονομασίας.

Ο κ. Dimitrov, ο οποίος σε αντίθεση με τον Έλληνα ομόλογό του Ν. Κοτζιά έχει δώσει τουλάχιστον δύο συνεντεύξεις από την ημέρα που συναντήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό TV21 ουσιαστικά επαναφέρει όσα είχε συμπεριλάβει στην πρότασή του το 2005 ο Matthew Nimetz, σύμφωνα με την οποία ούτε η Ελλάδα θα έχει δικαίωμα χρήσης του όρου «Μακεδονία», ενώ θα πρέπει να συμφωνηθεί κάποιος προσδιορισμός (π.χ. «Ελληνική Μακεδονία») ώστε να μην έχει κανένα από τα δυο μέρη δικαιώματα αποκλειστικής χρήσης του όρου «Μακεδονία».

Η πρόταση του κ. Nimetz η οποία μάλιστα προέβλεπε τότε και σχεδόν καθαρή διπλή ονομασία (με διατήρηση του συνταγματικού ονόματος για εσωτερική χρήση) είχε απορριφθεί από την ελληνική κυβέρνηση.

Ο υπουργός εξωτερικών της ΠΓΔΜ δήλωσε τα εξής:

«Για την Ελλάδα είναι σημαντικό να έχει μια σαφή διάκριση μεταξύ της χώρας της “Μακεδονίας” και της ελληνικής περιοχής της Μακεδονίας, για εμάς είναι σημαντικό να εξαλειφθούν οποιεσδήποτε αμφιβολίες σχετικά με τα ζητήματα ταυτότητας. Πρέπει να βρούμε έναν αξιοπρεπή τρόπο να το εξηγήσουμε και να το επεξεργαστούμε…

Φρένο σύντροφε, ο εφιαλτικός κόσμος είναι μπροστά σου

του Γιάννη Παπαμιχαήλ  – 

Το πιο μύχιο όνειρο του φιλελευθερισμού ήταν πάντα η πολιτικο-πολιτισμική απεξάρτηση του καθαρού καπιταλισμού από τα βάρη της ανθρώπινης ιστορίας και των συλλογικών πολιτικών παθών. Σήμερα, το όνειρο αυτό μοιάζει να υλοποιείται λίγο-πολύ παντού παρά τις πολλές κοινωνικές αντιστάσεις, υπό το πρόσημο της (πολιτισμικά) ριζοσπαστικής και (πολιτικά) αντιδραστικής «Αριστεράς»: Αναφέρεται σ’ ένα ανύπαρκτο, απολύτως φανταστικό πολιτικό υποκείμενο.

Πρόκειται για την «ανθρωπότητα», ή πιο κοσμοπολίτικα «πολίτες του κόσμου». Ως άτομα ή «μειονότητες» συναντώνται, υποτίθεται ειρηνικά, στο πλαίσιο μιας «ανοικτής κοινωνίας» της διεθνοποιημένης Αγοράς, της οποίας το ουσιαστικό περιεχόμενο συγκροτείται γύρω από την Οικονομία. Η μορφή της αποδίδεται από μια εξατομικευτική ιδεολογία του Δικαίου, δηλαδή από τα «ατομικά, ανθρώπινα δικαιώματα».

Το ηθικό υπόβαθρο μιας τέτοιας αντισυνεκτικής κοινωνίας συνοψίζεται ως γνωστόν στο αφελές πρόταγμα της «ανεκτικότητας». Ευρύτερα στην αντιρατσιστική -υποτίθεται- άρνηση της απόρριψης του δικαιωματούχου «Άλλου». Δια της «ανεκτικότητας» υποτίθεται ότι ο πολιτικά ορθός Δυτικός Κόσμος φαίνεται να απορρίπτει μετά βδελυγμίας τα ιστορικά πάθη του παρελθόντος. «Ψύχραιμα» (δηλαδή με την δέουσα «πολιτισμένη νηφαλιότητα») ανακαλύπτει αυτάρεσκα τις καθημερινές καθησυχαστικές ενδείξεις ότι έχει «προοδεύσει» όχι μόνο τεχνολογικά, αλλά και ηθικά-πολιτικά.