ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...

16 μέρες πριν τα Χριστούγεννα...

Οδός Σόλωνος. Περπατώντας την βλέπεις. Αποστρέφεις, νοιώθοντας ντροπή, το βλέμμα σου. Βιαστικά στρίβεις στον πρώτο δρόμο που συναντάς.  Βηματίζεις πάνω- κάτω, ασυναίσθητα. Η εικόνα σε έχει στοιχειώσει, απειλεί το μυαλό σου και θέλεις να την διώξεις. Περπατάς και ψάχνεις απεγνωσμένα κάτι να τραβήξει την προσοχή σου, να σε αποσπάσει από τις σκέψεις σου. 

Κάτι που θα βοηθήσει την καθησυχαστική επιφάνεια των πραγμάτων ... Μάταια...

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Ναζί στην Ελλάδα: 74 χρόνια από τη σφαγή των Καλαβρύτων Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/ena-apo-ta-heirotera-egklimata-ton-nazi-stin-ellada-74-hronia-apo-ti-sfagi-ton#ixzz51At6Yc5R Follow us: @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

---

Κεντρική εικόνα: "Καλάβρυτα - Η εκτέλεση" του Τάσσου

Σαν σήμερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1943, διαπράττεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Ναζί στην Ελλάδα. Η σφαγή των Καλαβρύτων.

Ήταν ημέρα Δευτέρα όταν οι δυνάμεις της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών της "Βέρμαχτ" εξόντωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, ως αντίποινα για την ήττα των γερμανικών δυνάμεων στην ενέδρα και τη επακόλουθη μάχη στην Κερπινή από τον ΕΛΑΣ, καθώς και την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων στρατιωτών, στις 20 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.

Το γερμανικό στρατηγείο των Ναζί έθεσε σε εφαρμογή την «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), για την περικύκλωση των ανταρτών στην ορεινή περιοχή των Καλαβρύτων και την εξόντωσή τους. Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβε ο υποστράτηγος Καρλ φον Λε Ζουίρ.

Καρλ φον Λε Ζουίρ

Ο στρατηγός με τις αριστοκρατικές ρίζες διέταξε τους άνδρες του να μην διστάσουν να λάβουν τα πιο σκληρά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Ήταν, άλλωστε, πρακτική των αρχών κατοχής να εκτελούν για κάθε σκοτωμένο γερμανό στρατιωτικό υπερπολλαπλάσιους Έλληνες αμάχους.

Οι προετοιμασίες ενός εγκλήματος

Π. Ήφαιστος, Το θολό ιδεολογικό βασίλειο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης

Εισαγωγή. Εάν κανείς ήθελε να μιλήσει για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση στην Ελλάδα -όπως ευρύτερα και για την σύγχρονη διεθνή πολιτική – γρήγορα ένοιωθε ότι μιλούσε σε ένα άλλο πλανήτη που διέθετε μια άλλη Ευρώπη και μια άλλη Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Η αμάθεια, η ημιμάθεια και η ιδεοληψία κυριαρχούσαν. Τα φαινόμενα εντάθηκαν μετά το 1990 όταν χέρι-χέρι ο ιδεαλιστικός ουτοπισμός για την διεθνή και ευρωπαϊκή πολιτική συνοδευόταν από μια απίστευτη άγνοια  για το τι ακριβώς συνέβηκε το 1989-92 όταν έγινε το τεράστιο αυτοκτονικό άλμα υιοθέτησης της ΟΝΕ που οδήγησε τα κεκτημένα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στο βάραθρο.Μέσα σε αυτό το βάραθρο άσκοπα, άκαιρα και αυτοκτονικά αποφάσισε να πηδήξει η Ελλάδα [βλ. ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS που δημοσιεύτηκαν πριν την ένταξη προειδοποιώντας ότι «εισερχόμαστε σε μια φυλακή χωρίς δυνατότητα απόδρασης» ζούμε στις μέρες μας.] Για την συμφορά που έπληξε τους νεοέλληνες, βέβαια, συνέτεινα και άλλοι παράγοντες. Το κείμενο που ακολουθεί είναι εισήγηση σε συνέδριο. Στο τέλος παρατίθεται και άλλες συναφείς παρεμβάσεις. 

Πώς η νέα τεχνολογία επηρεάζει απασχόληση και μισθούς του Κώστα Μελά  -   Η επανάσταση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας έχει φέρει για ακόμη μια φορά στο προσκήνιο το ζήτημα των επιδράσεων της στην απασχόληση. Όπως υποστηρίζεται από πολλές πλευρές (Brynjolfsson, E and A McAfee (2014), The second machine age: Work, progress, and prosperity in a time of brilliant technologies, New York,NY: WW Norton & Company), οι νέες ρομποτικές μηχανές θα μπορούν … Κώστας Μελάς Διαβάστε περισσότερα...

Έρωτας & θάνατος στην τέχνη: «Συναντώντας το τραύμα του εμφυλίου»

Σε μια από τις πιο ζοφερές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας ήταν αφιερωμένη η δεύτερη στρογγυλή τράπεζα του κύκλου ομιλιών «Μιλώντας για τον Έρωτα και το Θάνατο στη ζωή και στην τέχνη» που διοργάνωσε το Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας (Κ.Τ.Ψ.) στο Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη: «Έρωτας & θάνατος στην τέχνη: Συναντώντας το τραύμα του εμφυλίου». 

 

Ο Νίκος Δεμερτζής (καθ. ΕΚΠΑ, πρόεδρος ΕΚΚΕ) μίλησε για το τραύμα  εμφυλίου. Μια ιστορική περίοδο που τείνουμε εύλογα να ξεχνάμε αλλά και που παράλληλα οφείλουμε να θυμόμαστε  επανέρχεται ως αναστοχασμός μνήμης, συναισθήματος και ταυτότητας. Η συγγνώμη και η συγχώρεση προτείνεται ότι μπορούν να λειτουργήσουν λυτρωτικά για την επούλωση του συλλογικού μας τραύματος.

Ανεπιθύμητη η Fraport στα Χανιά

Σε θέσεις μάχης βρίσκεται το κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου των Χανίων, καθώς η Ανοικτή Πρωτοβουλία Πολιτών ενάντια στην εκχώρηση του αεροδρομίου «Ι. Δασκαλογιάννης» τονίζει πως η Fraport είναι ανεπιθύμητη στα Χανιά, καταγγέλλει πως δεν έχει επενδύσει ούτε ευρώ μέχρι σήμερα και καλεί σε κινητοποιήσεις κατά της εταιρείας. Εκδήλωση στο Επιμελητήριο Χανίων τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, καταγγέλλει την παρουσία στελεχών της Χρυσής Αυγής, καλώντας τους πολίτες να απομονώνουν τους εκπροσώπους του νεοναζιστικού μορφώματος.

«Ανεπιθύμητη» κηρύσσει στα Χανιά τη γερμανική Fraport η Ανοικτή Πρωτοβουλία Πολιτών ενάντια στην εκχώρηση του αεροδρομίου «Ι. Δασκαλογιάννης», και καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει στην εκδήλωση που διοργανώνει στο Επιμελητήριο Χανίων τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου, στις 8.30 μ.μ..

Η Πρωτοβουλία καταγγέλλει πως σχεδόν επτά μήνες μετά την εκχώρηση του αεροδρομίου, η κατάσταση στα Χανιά και τη Δυτική Κρήτη είναι δραματική. Τονίζει πως, παρότι η εταιρεία ενεργοποίησε άμεσα τις ρήτρες της αποικιακής σύμβασης και απαιτεί από το κράτος ποσά ύψους 70 εκατ. ευρώ, προβαίνει σε πλίατσικο περιουσιακών στοιχείων, αυξάνει τα τέλη επιβαρύνοντας τους επιβάτες και αποδιοργάνωσε ήδη τη λειτουργία του αεροδρομίου.

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:

Χανιώτισσες και Χανιώτες

Έχουν περάσει σχεδόν επτά μήνες από την εκχώρηση του αεροδρομίου «Δασκαλογιάννης» των Χανίων και των υπολοίπων 13 περιφερειακών αεροδρομίων στο Γερμανικό Δημόσιο και τα αποτελέσματα είναι δραματικά για την χώρα, την Δυτική Κρήτη και ιδιαίτερα τα Χανιά. 

Ως γνωστόν το αεροδρόμιο Χανίων παραδόθηκε στην Fraport ανακαινισμένο μαζί με το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης με χρήματα των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών. Η εν λόγω εκχώρηση αποδείχτηκε ότι όχι μόνο ήταν αποτέλεσμα ενός πρωτόγνωρου εκβιασμού αλλά μία καλοστημένη απάτη σε βάρος της χώρας μας. 

M. Heidegger: Ερμηνεία και Γλώσσα

Δημήτρης Τζωρτζόπουλος


    Martin Heidegger

1889-1976

Προς ερμηνευτική του Πολιτικού

§1

Ένα νέο βιβλίο μας κυκλοφορεί εντός των προσεχών ημερών από τις εκδόσεις Ρώμη: Τσιμισκή 16, Θεσσαλονίκη. Τηλ.: 2310 227581.

Ο τίτλος του έχει ως εξής:

                                          

Δημ. Τζωρτζόπουλος

Martin Heidegger

ΕΡΜΗΝΕΙΑ  ΚΑΙ  ΓΛΩΣΣΑ τ. 1

Ερμηνευτική του Πολιτικού

(«Δημοκρατία» ‒«Σοσιαλισμός» ‒«Κομμουνισμός»)

Περιεχόμενα

Συντομογραφίες......................... 4

1. Εισαγωγή.............................. 11

2. Heidegger και Marx: Θεωρία και πράξη

...     του Πολιτικού...................... 21

    §1. Το Πολιτικό ως πόλεμος ...23

    §2. Το Πολιτικό ως παρ-ουσία ...41

    §3. Η βιαιοπραγία  του Πολιτικού ....65

    §4. Ο μαρξιστικός λόγος του Πολιτικού……  97

    §5. Το σούρουπο του ιστορικού μαρξισμού…121

3. Τι είναι «Κομμουνισμός; Από τον

...      Marx στον Heidegger....... 131

    §1 … απουσία νοήματος... 133

    §2 … εξουσία των ολίγων.. 159

    §3… δικτατορία της απρόσωπης μάζας…….  203

    §4… εμπειρία της παγκόσμιας ιστορίας…….215

4. Επίμετρο

     Μπέρτολτ Μπρεχτ: Στους Ευθυγραμμιζόμενους…263

5. Πίνακας όρων και εννοιών 269

§2

Ι. Ο ίδιος ο Λόγος, ως Λόγος του Είναι, κατά τον Χάιντεγκερ, είναι αυτός που μας προς(σ)-καλεί να προσεγγίζουμε το παρόν με όρους της φιλοσοφίας, με τη δύναμη της σκέψης, με την ερμηνευτική της δεινότητα, και όχι με τις έκφυλες  λεκτικές ή έμπρακτες συμπεριφορές συγκεκριμένων πολιτικών υποκόσμων, που υπολείπονται ακόμη και αυτής τούτης της εφήμερης κουλτούρας των αιγοπροβάτων.

ΙΙ. Η χαϊντεγκεριανή ερμηνευτική του Πολιτικού εκκινεί από τη διαπίστωση πως το Πολιτικό, η πολιτική και οι πολιτικοί, από τμήμα της πολιτικής κοινότητας, της πολιτείας, κατ’ Αριστοτέλη, έχουν φτάσει να είναι επικυρίαρχοι αυτής της τελευταίας: το μέρος καταβροχθίζει το όλο. Πώς συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει δυνάμει της επενέργειας ενός φαύλου πολιτικού συστήματος.

ΙΙΙ.  Η εν λόγω φαυλότητα δομείται εσωτερικά στη βάση της μεταφυσικής υποκειμενικότητας, που ιεραρχείται εξουσιαστικά με αλυσιδωτές κάθετες αλληλο-εξαρτήσεις: από τον έναν εκάστοτε άρχοντα προς τα ενδιάμεσα όντα, τους ολίγους ανώνυμους/απρόσωπους λέει ο Χάιντεγκερ[1], δηλαδή τους ολίγους [=πολλούς] ανώνυμους, εκείνους που είναι πλήρως ταυτισμένοι με το σύνολο των πολιτικών-κρατικών μηχανισμών και τους κρατούν σε λειτουργία, και προς τα κάτω μέχρι τον τελευταίο οπαδό, πολιτικό πελάτη των διαφόρων αντίστοιχων «μαγαζιών».

ΙV. Τελικό αποτέλεσμα:  η συντριβή της εαυτότητας (Selbstheit), υπό τις άναρθρες θριαμβολογίες περί «προόδου», περί «κοινωνικής ισότητας», περί «ανάπτυξης» κ.λπ. της εν λόγω υποκειμενικότητας [=συλλογικής +ατομικής], ξεμωραμένης πια από τη φιλαρχία. Ο άνθρωπος, ως εκ τούτου, των σημερινών πόλεων, μας προειδοποιεί ο Χάιντεγκερ[2], απομακρύνεται από τη σκέψη του Είναι, που είναι ενδιάθετη στην ύπαρξή του, και συναφώς από τον αληθινό μόχθο του βίου του.

§3

Ι. Η εγκατάλειψη των ανθρώπων από το Είναι (τους) τους μετατρέπει σε «πιθήκους του τεχνικού πολιτισμού» (Χάιντεγκερ), που έχουν χάσει τον δρόμο προς τον επαναπατρισμό τους.  Πολλοί, ελλείψει αληθινής  πατρίδας του Είναι, στοιβάζονται, προς αναζήτηση βεβαιότητας,  στη μια ή την άλλη κομματική, γενικώς συντεχνιακή, «πατρίδα» με τις αντίστοιχες ιδεολογικές μορφές, ανεστραμμένες λογικές, απολιθωμένες ιδεοληψίες.

Κωδικοποιούν το Μνημόνιο!

Πρωτοφανής δέσμευση της κυβέρνησης στα πλαίσια της γ’ αξιολόγησης!

Μια πρωτοφανή σε σκληρότητα δέσμευση ανέλαβε, μεταξύ των άλλων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη «Συμφωνία του Χίλτον» στις 3 Δεκεμβρίου 2017 για την τρίτη αξιολόγηση.

Στόχος της κυβέρνησης και των δανειστών είναι να εμποδίσουν κάθε επόμενη κυβέρνηση να τροποποιήσει ή να καταργήσει τις μνημονιακές εργασιακές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις!

Σύμφωνα λοιπόν με το κείμενο της Συμφωνίας που κυκλοφόρησε στην αγγλική («Supplemental Memorandum of Understanding: Greece, Third Review of the ESM Programme, DRAFT-3 December 2017») chapter 4.1, p.25, η κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσμευση (ως προαπαιτούμενο-«prior action») μέχρι τον Μάιο του 2018 να έχει συντάξει και ψηφίσει Κώδικα Εργατικής Νομοθεσίας και Κώδικα Εργασιακών Κανονιστικών Ρυθμίσεων, οι οποίοι θα περιέχουν όλες τις ουσιαστικές και κανονιστικές εργασιακές ρυθμίσεις των Μνημονίων!

Έτσι, ενώ η κυβέρνηση και τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους την έξοδο από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, τρεις μήνες νωρίτερα, δηλαδή τον Μάιο του 2018, θα πρέπει να συντάξει και να ψηφίσει το νέο Εργατικό Κώδικα που θα ισχύει για πολλές δεκαετίες!!

Είναι όντως η αποθέωση του εμπαιγμού του λαού μας!

Ιδού η ρύθμιση στα αγγλικά

(chapter 4.1, page 25)

«Simplification of labour legislation. Existing labour laws will be streamlined and rationalized through the codification into a Labour Law Code and a Code of Labour Regulatory Provisions. In line with the dedicated technical support project which was launched in June 2017 as a prior action, the first draft of the Labour Law Code will be delivered by May 2018.»

Ιδού η δέσμευση της κυβέρνησης στα ελληνικά

(κεφ. 4.1, σελίδα 25)

«Απλούστευση της Εργατικής Νομοθεσίας. Οι υπάρχουσες εργατικές νομοθεσίες θα εξορθολογιστούν μέσω της κωδικοποίησης σε Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Εργασιακών Ρυθμίσεων. Σύμφωνα με το σχέδιο τεχνικής υποστήριξης που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2017 ως προηγούμενη δράση, το πρώτο σχέδιο του Κώδικα Εργατικού Δικαίου θα παραδοθεί μέχρι τον Μάιο του 2018.»

Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην διαπράξει ένα ακόμη έγκλημα σε βάρος του περήφανου λαού μας.

Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων ο υπέρμαχος της Ρωμιοσύνης

Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων ο υπέρμαχος της Ρωμιοσύνης

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

(Τσαρίτσανη Ελλασώνας 1780 – Αθήνα 8-3-1857)

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Μια προσωπικότητα της νεώτερης ιστορίας, που έδωσε πολλά στο έθνος και την πίστη μας, σε πολύ δύσκολες και κρίσιμες εποχές, για το μέλλον της Ρωμιοσύνης.

Α. Γέννηση – ανατροφή

 Η μεγάλη αυτή Εκκλησιαστική φυσιογνωμία του 19ου αιώνα σ τον χώρο της Ρωμιοσύνης γεννήθηκε στην Τσαρίτσανη της Ελασσόνας (Θεσσαλία) στις 27 Αυγούστου του 1780. Πατέρας του ήταν ο π. Κυριακός Οικονόμου και μητέρα του, η Ανθή. Ήταν ο πρωτότοκος γιος τους. Τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε από τον πατέρα του, τον παπα-Κυριακό, που ήταν λόγιος. Έμαθε ελληνική, λατινική φιλολογία και τα ιερά γράμματα.

Σε ηλικία δώδεκα χρονών (1792) προχειρίστηκε σε Αναγνώστη, όπου εκφώνησε από τον άμβωνα «λόγον ιδιοπόνητον»!!! Από αυτή την ηλικία ρίχνεται και στον αγώνα της «κατάκτησης της γνώσης». Παλαιά και σύγχρονα ζητήματα γίνονται αντικείμενα της μελέτης του.

Τα “κόκκινα δάνεια” της πολιτικής κλεπτοκρατίας

του Δημήτρη Χρήστου  – 

 Όταν μιλάμε για “κόκκινα δάνεια”, τα ΜΜΕ αναφέρονται κυρίως ή και μόνο στις περιπτώσεις δανεισμού των νοικοκυριών, σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο να απολέσουν την πρώτη τους κατοικία. Με τις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν ασχολείται σχεδόν κανείς. Τι γίνεται για παράδειγμα με τα δάνεια των επιχειρήσεων μικρών και μεγάλων που δεν εξυπηρετούνται; Τι γίνεται με τα δάνεια των κομμάτων και συγκεκριμένα εκείνων που έχουν υπερδανειστεί τόσο πολύ, ώστε είναι αδύνατον να τα αποπληρώσουν, εκεί που έχουν φτάσει;

Που έχουν φτάσει; Η ΝΔ οφείλει 221,3 εκατομμύρια ευρώ! Από τις πιστώτριες τράπεζες έχει χαρακτηριστεί ως μη συνεργάσιμος δανειολήπτης! Το ΠΑΣΟΚ οφείλει 199,1 εκατομμύρια ευρώ. Η τελευταία καταβολή που έκανε ήταν το 2011 με ποσό 204.000 ευρώ. Αν διαιρέσουμε το άθροισμα των χρεών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (420,4 εκατομμύρια) δια του μέσου όρου οφειλών των δανειοληπτών, υπολογίζοντας ως μέσο όρο τις 50.000 ευρώ, προκύπτει ότι τα χρέη των δύο κομμάτων ισοδυναμούν με τα χρέη 8.400 οφειλετών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους!

Θα πείτε πως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν φταίνε μόνον οι δανειολήπτες αλλά και οι δανειστές. Σωστό εν μέρει καθώς η διαπλοκή που κυριαρχούσε είχε και την συμμετοχή του χρηματοπιστωτικού τομέα. Άλλωστε στην περίπτωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δανειστής και δανειζόμενος ήταν το ίδιο. Ειδικά στην Αγροτική Τράπεζα, από την οποία προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος των δανείων, τα κόμματα εξουσίας διόριζαν εκλεκτά και έμπιστα κομματικά στελέχη τους για να κάνουν παιχνίδι με το πελατειακό σύστημα. Και μετά το παιχνίδι η περίφημη ειδικού σκοπού ΑΤΕ χρεοκόπησε!

Με τι μούτρα…

Η Η "θανατηφόρα" ευελιξία

Η "θανατηφόρα" ευελιξία του Βασίλη Καραποστόλη  -  Να γίνετε ευέλικτοι… Ιδού τι ζητούν σήμερα οι περιστάσεις, οι ανάγκες, η οικονομία, τα ήθη. Η λέξη δεν ηχεί άσχημα κατ’ αρχήν. Την ακούει κανείς και στο νου του έρχονται  εικόνες γεμάτες από κίνηση και πλαστικότητα. Αλλά αμέσως οι εικόνες εξαφανίζονται από τη στιγμή που η λέξη συνδεθεί με συγκεκριμένες ενέργειες, οι οποίες επιβάλλεται να γίνουν. … Βασίλης Καραποστόλης Διαβάστε περισσότερα...

Φ. Σχοινᾶς: Ὁ ἅγιος Πορφύριος καί ἡ ἀρχαία ἑλληνική γλῶσσα

Φώτης Σχοινᾶς

 

  Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος καὶ μάλιστα ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἁγίους ὅλων των ἐποχῶν, ὅπως ἀποφάνθηκε σύγχρονος ἐπίσκοπος. Ὄχι ἕνας ἁπλὸς ἅγιος, ἀλλὰ ἕνας ἅγιος σχεδὸν πάνσοφος μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅπως ἔχει γραφεῖ «ὁ πατὴρ Πορφύριος κατεῖχε νοῦ δυνάμενο νὰ ὑπερίπταται πάνω ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ νὰ κατέρχεται ἕως τὶς ἀβύσσους, νοῦ παντοδύναμο μὲ τὴ Θεία Δύναμη, παντεπόπτη μέσα στὸ θεῖο Φῶς, παντογνώστη μέσα στὴν ἔνθεη Γνώση. Μὲ τὴν ἐνορατική του δύναμη, τὰ τοῦ ἀνθρώπου, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζει “εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τὸ τοῦ ἀνθρώπου”, ἐκεῖνος τὸ γνώριζε μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ». (Χρυσοστόμου Μοναχοῦ Διονυσιάτου, Θεὸς Λόγος καὶ ἀνθρώπινος λόγος, Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Διονυσίου, Ἅγιον Ὅρος 1998, σελ. 449).

Ἀποτελεῖ ξεχωριστὸ ἐνδιαφέρον λοιπὸν νὰ δοῦμε τὶς ἀπόψεις ἑνὸς τόσο θεοφωτίστου νοῦ γιὰ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλώσσα.Νομίζω ἀναγκαῖο νὰ σημειώσω ὅτι παρουσιάζω μόνον ὅσες ἐγὼ ἐγνώρισα καὶ αὐτὲς ἐλλειπτικὰ λόγω στενότητος χώρου. Μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες, ἐξίσου ἢ περισσότερο ἐνδιαφέρουσες.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος θεωρεῖ πολὺ σημαντικὸ πράγμα τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλώσσα. Καὶ τοῦτο γιατὶ σὲ αὐτὴ τὴ γλώσσα ἔχουν γραφεῖ πρωτογενὼς πολὺ σπουδαία πράγματα καὶ βαθιὰ νοήματα καὶ κυρίως γιατὶ σὲ αὐτὴ τὴ γλώσσα διετυπώθη πρωτογενὼς τὸ σωτηριολογικὸ μήνυμα τοῦ Χριστιανισμοῦ. Θεωρεῖ ὅτι ἡ τυχὸν ἐγκατάλειψή της συνεπάγεται μεγάλη πνευματικὴ πτώχευση καὶ ἔνδεια. Ὠσαύτως εἶναι τῆς γνώμης ὅτι τὰ παιδιὰ ἔπρεπε νὰ μαθαίνουν τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλώσσα: «Ἡ γλώσσα εἶναι σπουδαῖο πράγμα. Ἔχουν πεῖ τόσο βαθιὰ πράγματα σ- αὐτὴ τὴν γλώσσα καὶ δὲν πρέπει ἐμεῖς νὰ τὴν ἀφήσουμε, γιατὶ θὰ φτωχύνουμε πολύ. Θὰ καταργηθοῦν ὅλα, ἀλλὰ ὕστερα ἀπὸ χρόνια οἱ ἄνθρωποι θὰ ἀναζητήσουν πάλι τὴν παλιὰ γλώσσα καὶ τὰ κείμενα ἐκεῖνα. Γιατὶ θὰ κουραστοῦν, θὰ ἀδειάσουν. Ἡ λέξη ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ παλιὸς ἔχει σημασία. Ἡ φράση “μέσα στὸν Χριστὸ” διαφέρει ἀπὸ τὴν φράση “ἐν τῷ Χριστῷ” ἢ “ἐν Χριστῷ” καὶ ἂς φαίνεται ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο. Λοιπόν, ἔπρεπε νὰ συνεχίσουν νὰ μαθαίνουν τὰ ἀρχαῖα τὰ παιδιὰ καὶ οἱ λογοτέχνες, οἱ ποιητὲς ἂς ἔγραφαν στὴν νέα, ὅπως θέλουν, καὶ ἂς τοὺς διαβάζουν τὰ παιδιὰ καὶ ὅλοι. Ἐκείνη τὴν γλώσσα ὅμως νὰ μὴν τὴν ἀφήναμε, δὲν ἔπρεπε. Φτωχαίνουμε πολὺ» (Μαθητεύοντας στὸν Γέροντα Πορφύριο, ἐκδ. Σταμούλη, Ἀθήνα 2011, σελ. 289-290. Ἐπίσης βλ. Ἄννας Κωστάκου, Συνομιλώντας μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο, 2η ἔκδοση, ἐκδόσεις Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2014, σελ. 103-104). Αὐτὸ ποὺ ἐμφαντικῶς τονίζει ὁ θεοφώτιστος Γέροντας εἶναι ὅτι φτωχαίνουμε πολὺ πνευματικὰ μὲ τὴν ἐγκατάλειψη τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας.

Βίος και πολιτεία της "αγίας οικογένειας" Ερντογάν της Νεφέλης Λυγερού  -   Ο 63χρονος Τούρκος ηγέτης ξεπέρασε κάθε προσδοκία του όταν από ένα φτωχόπαιδο έφθασε να γίνει “πρωθυπουργός του λαού” και μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες να καταλήξει υπερπρόεδρος της νεοοθωμανικής Τουρκίας. Ο ίδιος δείχνει να θεωρεί ότι αποτελεί τη "μετενσάρκωση" ή του Μωάμεθ του Πορθητή ή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Υπό τη σκιά σκανδάλων, διώξεων, διεθνούς περιθωριοποίησης και … Νεφέλη Λυγερού Διαβάστε περισσότερα...

Μιχάλης Χαραλαμπίδης - ( μιλώντας στην Θεσσαλονίκη ) ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΟΥ

Τόσο η Άγκυρα όσο και η Αθήνα οφείλουν να κατανοήσουν για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία ότι έχουν να κάνουν τους λογαριασμούς τους με τις μορφές που παίρνει σήμερα το Ποντιακό Ζήτημα. Ο τόπος και αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων. Περισσότερα από αυτά των Κύπριων αδελφών μας.

Η δική μου προσέγγιση από την δεκαετία του ’80 ήταν ότι το Ποντιακό δεν είναι ένα ζήτημα του παρελθόντος αλλά του μέλλοντος. 

Ο ρόλος της πολιτικής και της επιστήμης είναι να προβλέπει. Ο μεγάλος όμως σύμμαχός τους είναι η ιστορία. Είναι η ιστορία που θέτει το Ποντιακό Ζήτημα. Θέτει τα θέματα της ημερήσιας διάταξης στην ευρωπαϊκή, την διεθνή πολιτική και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Σήμερα δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτά.

Νομίζω όμως με αφορμή την συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν μπορούν να τεθούν εκτός του πρωτοκόλλου εκτός της ημερήσιας διάταξης της συνάντησης, στις προσωπικές στιγμές – γίνονται αυτά στις διεθνείς σχέσεις και την διπλωματία – τα εξής:

− Η απελευθέρωση του Γιάννη−Βασίλη Γιαϊλαλί. Είναι φυλακισμένος γιατί ως κομάντο του τουρκικού στρατού στην Κουρδία ανακάλυψε και έκφρασε δημόσια την ελληνική του ταυτότητα. Στην πατρίδα μου την Θράκη δεν έχουμε μουσουλμάνους πολιτικούς κρατούμενους. Στον Πόντο έχουμε πολλούς.

− Μία φιλική συμβουλή για την απομάκρυνση από την πόλη της Κερασούντας του μνημείου του μεγάλου σφαγέα των Ποντίων του Τοπάλ Οσμάν. Η Γερμανία την οποία ο τούρκος πρόεδρος συχνά καταγγέλλει δεν έχει μνημεία του Άϊχμαν. Όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι ο ίδιος ο Κεμάλ αφού χρησιμοποίησε στην σφαγή τον Τοπάλ Οσμάν διέταξε την εκτέλεσή του.

− Τέλος θα μπορούσε να του χαρίσει το βιβλίο μου « Πόντος η επιστροφή μίας πανάρχαιας ταυτότητας »στην τουρκική. Εκεί περιλαμβάνεται η επιστολή μου προς τον Ερντογάν κατά την πρώτη επίσκεψή του στην Αθήνα. Τίτλος επιστολής: « Πού είναι 353.000 γείτονές σου Ταγίπ; Γιατί είναι άδεια τα όμορφα νεοκλασικά σπίτια τους στους λόφους της Τραπεζούντας; » 

Ο Ερντογάν γνωρίζει την περιοχή. Είναι γείτονας των Ποντίων. Δεν γνωρίζει όμως τί σημαίνει Πόντος και Τραπεζούντα για τον παγκόσμιο πολιτισμό.

Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος που οι Πόντιοι στην Τραπεζούντα, στην Κωνσταντινούπολη, στην Γερμανία εκτός από τα Ευαγγέλια και το Κοράνι διαβάζουν το ΠΟΝΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ και το PONTOS ANTIK BIR KIMLIĞIN GERI DÖNÜŞÜ στην τουρκική. Είναι η Βίβλος τους σήμερα. Χιλιετίες πριν συστηματοποίησαν στην Αμισό για πρώτη φορά την έκδοση των έργων του Αριστοτέλη.

Είναι μεγάλο πράγμα να έχεις την ιστορία και τον τόπο με το μέρος σου. Αυτά είναι δύσκολο να τα γενοκτονήσετε Ταγίπ με τους βαλκάνιους κεμαλικούς εγκληματίες φίλους σου. 

Επίσκεψη Ερντογάν

Κρίσιμα ερωτήματα, για την σκοπιμότητα και τον χρόνο που επιλέχθηκε, εγείρει μέχρι στιγμής η διήμερη επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα. Η επιθετική στάση του Προέδρου της Τουρκίας, κυρίως μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο αλλά και λίγο αργότερα στο Μέγαρο Μαξίμου, δίνει αρνητική τροπή σε μία επίσημη επίσκεψη για την οποία η Αθήνα διαβεβαίωνε ότι ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη και θα αναβάθμιζε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Πέραν των προφανών αρνητικών επιπτώσεων στην εικόνα της χώρας, το πολιτικό και διπλωματικό σόου Ερντογάν και κυρίως η επιλογή του Τούρκου προέδρου να μετατρέψει σε αντικείμενο επίσημου διαλόγου όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις των τελευταίων δεκαετιών που μέχρι χθες έμεναν πίσω από τις κλειστές πόρτες βγάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις από μία μακρά περίοδο ύφεσης και τις βάζει σε μία νέα απρόβλεπτη και ρευστή περίοδο σε μία πολύ ταραγμένη διεθνή γειτονιά.

Ο χάρτινος πύργος του ευρώ

.

https://analyst.gr/

Η νομισματική ένωση συνεχίζει να είναι ασταθής, παρά το ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της αυξάνεται, οπότε πολύ δύσκολα θα επιβιώσει από την επόμενη κρίση – η οποία είναι νομοτελειακή στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα των χρημάτων χωρίς αντίκρισμα και επαναλαμβάνεται περίπου ανά δέκα έτη.

.

Άποψη    

Η «καθαρή» έξοδος της Ελλάδας στις αγορές το 2018, με δημόσιο χρέος στο 190% του ΑΕΠ της (στα 345 δις € μετά το νέο δανεισμό της), με κόκκινο ιδιωτικό πάνω από το 130% του ΑΕΠ (περισσότερα από 230 δις €), με οκτώ χρόνια σε βαθιά ύφεση και με κατεστραμμένο παραγωγικό ιστό, μόνο ως κακόγουστο ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηρισθεί – ή σαν απεγνωσμένη προσπάθεια να πουληθούν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, είτε αυτοί είναι οι Πολίτες, είτε οι αγορές, οι οποίες όμως σπάνια αγοράζουν τέτοιου είδους «εμπορεύματα».

Όσον αφορά το δήθεν τέλος των μνημονίων, με τους σχεδόν 700 νόμους τους που τότε θα έπρεπε να καταργηθούν, έχουμε δώσει τις απαντήσεις (άρθρο) – ενώ πιστεύουμε πως η Ελλάδα θα χρησιμοποιηθεί ξανά ως πειραματόζωο, αυτή τη φορά του γερμανικού ESM που φιλοδοξεί να αναδειχθεί στο ΔΝΤ της Ευρωζώνης. Τέλος σε σχέση με την «ταξική πολιτική», για την οποία κατηγορείται η κυβέρνηση, ασφαλώς υπάρχει – όπου (α) «η δική της τάξη» είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, με κριτήριο το ότι αμείβονται κατά μέσον όρο 30% υψηλότερα από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και δεν απολύονται αλλά προσλαμβάνονται καινούργιοι (γράφημα), ενώ (β) «η άλλη τάξη» όλοι εμείς οι υπόλοιποι, με εξαίρεση αυτούς που ανήκουν στα δύο κόμματα της ή διαπλέκονται μαζί της.

Δημογραφικό, συν μετανάστευση

Christos Yiannaras | 11 Dec 2017

Γ​​νωστή η φράση της ανορθόδοξης αισιοδοξίας του Μακρυγιάννη. Την αλίευσε και την ανέδειξε πρώτος ο Σεφέρης, στην ομιλία του για τον Μακρυγιάννη, στην Αλεξάνδρεια (16.5.1943):

«Η τύχη μάς έχει τους Ελληνες πάντοτε ολίγους. Οτι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ώς τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε, και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά».

Πριν από λίγες μέρες, σε τηλεοπτικό «κανάλι» έδινε συνέντευξη ένας Ελληνας ευρωβουλευτής, ανεξάρτητος, ο Κώστας Χρυσόγονος. Είπε, κάποια στιγμή, με τόνο φωνής ήρεμο, ανεπιτήδευτο: «Κατατριβόμαστε με ασήμαντα θέματα (οι πολιτικοί), ενώ είναι αδυσώπητο, σε σαράντα μόλις χρόνια από τώρα, αν παραμείνουν στους ίδιους ρυθμούς οι εξελίξεις στο δημογραφικό και στη μετανάστευση των ντόπιων, να μην υπάρχει ούτε ίχνος Ελλήνων μέσα στα σημερινά όρια του ελλαδικού κράτους».

Για να βρούμε μιαν άκρη στις προβλέψεις, άκρη ανυπότακτη στη μικρόνοια της «αισιοδοξίας» ή της «απαισιοδοξίας», πρέπει να διερευνήσουμε και διασαφηνίσουμε τα πραγματικά δεδομένα: Οταν ο Μακρυγιάννης έλεγε «εμείς οι Ελληνες» που «η τύχη μάς έχει πάντοτε ολίγους», προϋπέθετε μιαν ελληνικότητα διαφορετική από αυτήν που πιστοποιούσε ο Σεφέρης γύρω του το 1943 (γι’ αυτό και τον εξέπληττε ο Μακρυγιάννης). Διαφορετική και από την ελληνικότητα που πιστοποιεί σήμερα ο Χρυσόγονος γύρω του, με τη ρεαλιστικότατη πρόβλεψη («και πολλοί προβλέπουν») ότι θα έχει εξαφανιστεί σε σαράντα το πολύ χρόνια.

Η ελληνικότητα για την οποία μιλούσε ο Μακρυγιάννης δεν είχε σχέση με την κρατική υπηκοότητα ούτε με την πιστοποίηση της ιθαγένειας των γονέων ούτε με «πολιτικά δικαιώματα» που προσπορίζει το ανήκειν σε μια «νόμω» οργανωμένη πολιτεία. Σήμερα η υπηκοότητα είναι μια τυπική ιδιότητα, μπορούμε να την αποδείξουμε επιδείχνοντας έναν Αριθμό Δελτίου Ταυτότητας ή Διαβατηρίου ή ΑΜΚΑ ή άδειας οδήγησης αυτοκινήτου. Μας χωρίζουν από τον Μακρυγιάννη (την εκδημία του, το 1864) μόλις 153 χρόνια, αλλά και χάσμα μέγα στη νοο-τροπία, στην αντίληψη και αίσθηση «πατρίδας», στην εκτίμηση του ρόλου της Ιστορίας.

Η 11η Δεκεμβρίου 1955 κι ο Γρηγόρης Αυξεντίου

Ο ανδριάντας του Γρηγόρη Αυξεντίου

Του Λάζαρου Μαύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ 11η Δεκεμβρίου 1955, στον όγδοο μήνα της ένοπλης δράσης της, η Ε.Ο.Κ.Α. κινδύνευσε πραγματικά να αποκεφαλιστεί. Πολυάριθμα βρετανικά στρατεύματα επιχειρούσαν για να κυκλώσουν τα ορεινά της λημέρια στο χωριό Σπήλια, όπου κρυβόταν ο Αρχηγός Διγενής με 12 αντάρτες του, ανάμεσά τους κι ο Γρηγόρης Αυξεντίου.

ΤΟ ΨΥΧΡΑΙΜΟ και πειθαρχημένο σχέδιο διαφυγής του Αρχηγού και των ανταρτών του, σε συνδυασμό με τον πανέξυπνο ελιγμό αντιπερισπασμού που εφήρμοσε ο Αυξεντίου, αφ’ ενός διέσωσε την Ε.Ο.Κ.Α. κι αφετέρου προκάλεσε δυσανάλογες απώλειες στον βρετανικό στρατό. 

Ο ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ήταν και ο μόνος με στρατιωτική εκπαίδευση αντάρτης της Ε.Ο.Κ.Α. και εκπαιδευτής των ανταρτών της. Είχε υπηρετήσει εθελοντικά επί τρία χρόνια στον Ελληνικό Στρατό από το 1949. Εκπαιδεύτηκε στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου με Α.Σ.Μ. 3095, υπηρέτησε στο 613 Τάγμα Πεζικού και από τον Οκτώβριο του 1950 ονομάσθηκε Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στο 132 Σύνταγμα Προκαλύψεως, απ’ το οποίο απολύθηκε τον Νοέμβριο του 1952.

Premium Paratiritis: Η φτωχοποίηση της Ευρώπης

Η φτωχοποίηση της Ευρώπης είναι μία πραγματικότητα. Αυτό είναι λίγο ως πολύ γνωστό, εκείνο όμως που προκαλεί ταυτόχρονα έκπληξη και τρόμο είναι ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο αριθμός των φτωχών Ευρωπαίων. Πριν το ξέσπασμα της κρίσης το ποσοστό των φτωχών παρέμενε για πολλά χρόνια στο 16,5% περίπου. Δύο χρόνια αφότου ξέσπασε η κρίση χρέους, το 2012 , το ποσοστό της σχετική φτώχειας αυξήθηκε σε 16,8% και το 2014 τινάχτηκε στο 17,2%.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς οι ευρωπαίοι γυρνούν σχεδόν ένα αιώνα πίσω με ρυθμό 1% περίπου τον χρόνο. Και το χειρότερο απο όλα είναι ότι πλέον στα αυτιά των ευρωπαίων ηγετών  η έννοια: «κοινωνική Ευρώπη» ηχεί σαν το ανέκδοτο με «...τον Τοτό».

Η παγκοσμιοποιημένη φτώχεια τείνει να γίνει καθεστώς. Στις ΗΠΑ, Οι ΗΠΑ η αύξηση του ποσοστού της φτώχειας, είναι σχεδόν μία ποσοστιαία μονάδα. Από 23,8 τοις εκατό  που ήταν το 2005 έφθασε στο 24,6 τοις εκατό το 2012 και καλπάζει. Αποτέλεσμα; Σήμερα, το 30 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού που χαρακτηρίζεται ως φτωχό  κατέχει μόλις δύο τοις εκατό του παγκόσμιου εισοδήματος.

Όπως επισημαίνουν πολλοί οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι μία από τις βασικές αιτίες για την αύξηση της φτώχειας στις αναπτυγμένες χώρες είναι οι κατακλυσμιαίες αλλαγές που έχουν επέλθει στην αγορά εργασίας. Πλέον οι θέσεις πλήρους απασχόλησης έχουν μειωθεί δραματικά και έχουν παραχωρήσει την θέση τους σε θέσεις  μειωμένης απασχόλησης και κουτσουρεμένων δικαιωμάτων που παρέχουν εισόδημα  χαμηλότερο απο το 60% του κατά κεφαλή εισοδήματος.