Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5*. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5*. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Τρία διδάγματα για την Αριστερά προς τη Κυβέρνηση Σωτηρίας


Του Νίκου Κοτζιά

Μετά το πετυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα για τον Σύριζα θέλω να μιλήσω ως φίλος για το μεγαλύτερο κόμμα του τόπου, ως ο άνθρωπος που διατύπωσε τη θέση ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει στη χώρα χωρίς τον Σύριζα», αλλά και τίποτα το ουσιαστικό και αποτελεσματικό «δεν μπορεί να κάνει ο Σύριζα χωρίς τους άλλους», χωρίς «εμάς τους υπόλοιπους». Η ανάλυσή μου έχει ως αφετηρία ότι ναι μεν ο Σύριζα διαθέτει μια αριθμητική και πολιτική πρωτοκαθεδρία αλλά δεν έχει ακόμα αποκτήσει την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία. Στην ανάλυση που κάνω, δεν με ενδιαφέρει τόσο η αξιολόγηση αν τα εκλογικά αποτελέσματα ήταν καλά ή όχι, που ήταν, όσο το ποια είναι τα προς υπέρβαση προβλήματα προκειμένου να υπάρξει μια σταθερή πλειοψηφία για αλλαγή στη χώρα και να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση Σωτηρίας. Εξίσου με ενδιαφέρει και προτείνω μια διαφορετική ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ανάγνωση από την οποία προκύπτει και το από πού θα αντληθούν κύρια δυνάμεις συγκρότησης της αναγκαίας πλειοψηφίας.
Η ζωή με δίδαξε ότι υπάρχουν τρία είδη κριτικής: α) Τα καλά λόγια και η κολακεία, δύο διαφορετικά πράγματα, τα μαθαίνει κανείς άμεσα. Ο καλάγαθος, αλλά και ο τόσο διαφορετικός κόλακας ότι έχουν να πουν το λένε άμεσα στον ενδιαφερόμενο. Τον κακό λόγο, την ύβρη, την μαθαίνει κανείς επίσης έγκαιρα, κατά κανόνα από τρίτους που του την μεταφέρουν. Το τρίτο είναι είδος δυσεύρετο. Συχνά απουσιάζει. Πρόκειται για τον κριτικό δημιουργικό λόγο. Η κριτική από φίλο που θέλει να βοηθήσει. Ένα φίλο που ποτέ δεν μίλησε για τα προβλήματα που προκύπτουν εν μέσω μάχης. Που δεν είναι, όμως, ούτε στρουθοκάμηλος να παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται αυτό που διαπιστώνει στη διάρκεια της μάχης και δεν μιλώ για αυτά στην ώρα τους. Η δύναμή της αριστεράς όλων των αποχρώσεων πρέπει να είναι η κουλτούρα του διαλόγου, της δημοκρατικής κριτικής, της αφομοίωσης των αλλαγών.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Ελλάς Γκουέρνικα.

Ελλάς Γκουέρνικα.


Η Ελλάδα δεν έχει Σύνταγμα, έχει Μνημόνιο.
Το Σύνταγμα δεν τηρείται, όχι μόνον απ’ την κυβέρνηση, αλλά εν τέλει κι απ’ τους Ελληνες (όλους όσοι νοιώθουν το καθήκον να το υπερασπίζονται), ενώ το Μνημόνιο τηρείται κατά γράμμα. Και αριθμούς. Το Σύνταγμα μαραζώνεικαι πεθαίνει, ενώ το Μνημόνιο ανανεώνεται και θεριεύει.
Το Κοινοβούλιο έχει υποβαθμισθεί σε Κολοβό, όπου ο κ. Πρωθυπουργός δεν πατάει, οι δε νόμοι «ψηφίζονται» μεπροεδρικά διατάγματα, επείγουσες και κατεπείγουσες διαδικασίες, κρυφίως, νύκτωρ, με άσχετες τροπολογίες, διάαντιπερισπασμών, με αποπληροφόρηση και παραπληροφόρηση.  Ενόσω «μιλούσαμε» για το γάλα, υπερψηφιζόταν το κώνειο και η ηρωίνη.
Η Δικαιοσύνη, εξαρτημένη απ’ την κυβέρνηση,  δεν εμπνέει τον λαό με την ισχύ της (ως η έσχατη καταφυγή των πολιτών), απονέμεται με βραδύτατους ρυθμούς, συχνά μεροληπτεί και παρακολουθεί αδρανής την καταβαράθρωση του πολιτεύματος.

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΕΟΖ (τι είναι αυτό το πράμα;) και μετανάστες

ΕΟΖ (τι είναι αυτό το πράμα;) και μετανάστες, ΕΟΖ στην Θράκη και ελληνοτουργικά συμφέροντα, και λεφτά, πολλά λεφτά…και ανθρώπινη δυστυχία.

Ιουνίου 1, 2014 από seisaxthiablog





Μια Ειδική Οικονομική Ζώνη, ΕΟΖ για συντομία, είναι μια γεωγραφική περιοχή στην οποία ισχύει ένα εντελώς ιδιαίτερο νομοθετικό, οικονομικό και διοικητικό καθεστώς. Δηλαδή σε μια ΕΟΖ το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας δεν είναι εκείνο το οποίο ισχύει για την υπόλοιπη εθνική επικράτεια. Αλλά ένα ειδικό καθεστώς προσανατολισμένο στα συμφέροντα της “ελεύθερης” αγοράς. Δηλαδή του διεθνούς καπιταλισμού.

Για τον εργαζόμενο που θα αποφασίσει, ή θα αναγκαστεί να αποφασίσει, να εργαστεί σε μια ΕΟΖ, το καθεστώς αυτό είναι από δυσμενές ως δυσμενέστατο. Το πιο σίγουρο είναι οτι θα περιλαμβάνει 6-ήμερο αντί πενθημέρου και 10-ωρη εργασία αντί οκταώρου. Σε μια ΕΟΖ δεν επιτρέπεται η λειτουργία εργατικών σωματείων και γενικά σε μια ΕΟΖ η εργατική νομοθεσία, που ισχύει στην υπόλοιπη εθνική επικράτεια, αναστέλλεται.

Οι αμοιβές και οι συνθήκες εργασίας σε μια ΕΟΖ είναι συνήθως από άθλιες ως αθλιότατες. Οι αμοιβές κυμαίνονται από λίγα ευρώ έως ένα ευρώ ημερησίως ή κάτι παραπάνω. Συχνά προσφέρεται κατάλυμα, εντός ή κοντά στον χώρο εργασίας, στους εργαζόμενους που έρχονται να εργαστούν από άλλες χώρες ή περιοχές. Προτιμώνται μάλιστα τα ζευγάρια, αλλά δεν επιτρέπεται να πάρουν μαζί και τα παιδιά τους ή την υπόλοιπη οικογένειά τους. Στις ΕΟΖ βέβαια δεν απασχολούνται ντόπιοι αλλά μετανάστες. Κυρίως από άλλες χώρες αλλά και περιοχές της ίδιας χώρας (όπως στην Κίνα). Για να εισέλθει κάποιος σε μια ΕΟΖ απαιτείται πάσο, ως είδος διαβατηριου, και η περιοχή φυλάσσεται, ακόμα και ενόπλως, από ιδιωτικές εταιρίες.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Την απόφασή του να αποσυρθεί από την ηγεσία του αντάρτικου Στρατού των Ζαπατίστας ανακοίνωσε ο υποδιοικητής Μάρκος


Αποχωρεί από την ηγεσία των Ζαπατίστας ο υποδιοικητή Μάρκος εξαιτίας "εσωτερικών αλλαγών". Σε μήνυμά του αρνήθηκε τις φήμες ότι εγκαταλείπει την αρχηγία για λόγους υγείας. fael Sebastián Guillén Vicente, όπως είναι το πραγματικό όνομά του, γράφει στο γνωστό ειρωνικό στυλ του ότι σε συμφωνία με τη διοίκηση του EZLN "ο Μάρκος παύει να υπάρχει από σήμερα".

Έχοντας πάντα καλυμμένο το πρόσωπό του, ο Κομαντάντε Μάρκος υπήρξε ο εκπρόσωπος των Ζαπατίστας από την ίδρυση του κινήματος για την διεκδίκηση των κοινωνικών δικαιωμάτων των ιθαγενών του Μεξικού που αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού στην Τσιάπας, μια επαρχία με πολύ υψηλά ποσοστά φτώχειας και αναλφαβητισμού.



"Μεταξύ του φωτός και της σκιάς" Τα μήνυμα του Subcomandante Μάρκος

Το κείμενο που ακολουθεί διαβάστηκε από τον Μάρκος το Σάββατο 25 Μαϊου
ημέρα μνήμης για τον Γκαλεάνο, μέρα που είχαν ανακοινώσει οι Ζαπατίστας και είχαν προσκαλέσει εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και ανθρώπους να παραβρεθούν ώστε να ενημερωθούν για τις εξελίξεις σχετικά με την επίθεση και τα σχέδια του Ζαπατιστικού Στρατού.


"Mεταξύ του φωτός και της σκιάς" Τα τελευταία λόγια του Subcomandante Marcos

Σήμερα το πρωί, στο τέλος του αφιερώματος για τον σύντροφο Γκαλεάνο, πάνω από τρεις χιλιάδες Ζαπατίστας των βάσεων στήριξης και των αγωνιστών, μαζί με περίπου χίλια μέλη της Έκτης, άκουσαν τα «τελευταία δημόσια λόγια» του Εξεγερμένου Marcos του EZLN. Έξι ηγέτες της Μυστικής Επαναστατικής Επιτροπής Ιθαγενών, μαζί με τον Moisés και τον Μάρκος, ανέβηκαν στη σκηνή. Παρακάτω περιλαμβάνονται μερικά κομμάτια από τα πέντε μέρη της επιστολής του Μάρκος».

1. Μια δύσκολη απόφαση

"Η μάχη για την ανθρωπότητα και ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό ήταν και είναι δική μας, αλλά και πολλών άλλων από τα χαμηλά στρώματα. Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή, ενάντια στη σιωπή, τα λόγια και τον σεβασμό, ενάντια στην αμνησία, την μνήμη, ενάντια στην ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια, ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση, ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία, ενάντια στην επιβολή, την δημοκρατία, ενάντια στο έγκλημα, την δικαιοσύνη.

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Σχετικά με το Προεδρικό Διάταγμα 152/2013 για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών



Γιώργος Δ. Γρόλλιος

Καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Γεν. Γραμματέας Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος

Η ιεραρχική («από τα πάνω προς τα κάτω») αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία των διαφόρων μειγμάτων των νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών πολιτικών για την εκπαίδευση οι οποίες σταδιακά κυριάρχησαν διεθνώς από τη δεκαετία του 1970 και μετά. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ αναλυτικά με τα γενικά πολιτικά δόγματα του νεοφιλελευθερισμού (όπως η πολυθρύλητη «σοφία της αγοράς»). Θα περιοριστούμε σε μια απαρίθμηση ορισμένων σημαντικών συστατικών των νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών πολιτικών στην εκπαίδευση.

Τέτοια συστατικά, τα οποία συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την ιεραρχική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι 
α) η συκοφάντηση της δημόσιας εκπαίδευσης ως σπάταλης, γραφειοκρατικής, υπεύθυνης για τη διόγκωση της ανεργίας, εξισωτικής και αναξιοκρατικής, καθώς και των εκπαιδευτικών ως ιδιοτελών και οκνηρών, 
β) η «επιστροφή» (δηλαδή η έμφαση) στα λεγόμενα βασικά μαθήματα (γλώσσα, μαθηματικά) και σε όσα παρέχουν δεξιότητες για την αγορά εργασίας (π.χ. ηλεκτρονικοί υπολογιστές), με αποτέλεσμα την υποβάθμιση εκείνων των μαθημάτων που έχουν ανθρωπιστικό, καλλιτεχνικό και κοινωνικό περιεχόμενο, 
γ) η δραστική περικοπή των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση και η προώθηση – πριμοδότηση της ιδιωτικής, 
δ) η άμεση διείσδυση επιχειρήσεων σε τομείς της δημόσιας εκπαίδευσης και η εφαρμογή των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη διοίκησή της και 
ε) η επιλογή σχολείου από τους γονείς στη βάση καταλόγων επιδόσεων των σχολείων οι οποίοι συντάσσονται κυρίως με βάση τα αποτελέσματα των μαθητών σε πανεθνικές εξετάσεις.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ: ΜΝΗΜΟΝΙΟ… ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ!




Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Μεσοπρόθεσμο: Μνημόνιο… στο τετράγωνο!

Ο Αϊνστάιν έλεγε πως όταν τα πράγματα γίνονται κρίσιμα, καλό είναι να αφήνουμε την κομψότητα στους ράφτες και να τα αποτυπώνουμε «ξερά». Παρακάμπτουμε, λοιπόν, την καλλιέπεια των εκφράσεων για να δούμε την «ξερή» πραγματικότητα χωρίς τα καλολογικά στοιχεία που θα έκαναν ενδεχομένως πιο «εύπεπτους» τους αριθμούς:

Η κυβέρνηση βαφτίζει το νέο Μεσοπρόθεσμο που κατέθεσε στη Βουλή ως «Χάρτη εξόδου από το Μνημόνιο»… Φαίνεται ότι στο επίπεδο της προπαγάνδας επιστρέφουμε στην εποχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη όταν έλεγαν ότι το «0 + 0» ισούται με… 14%!

Έχουμε και λέμε:

1) Το νέο Μεσοπρόθεσμο ενσωματώνει τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία στην τελευταία έκθεσή της περιγράφει την επιβολή μέτρων ύψους 7,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015 – 2017.

2) Οι προϋπολογισμοί μιας σειράς κρίσιμων υπουργείων παρουσιάζονται από το ίδιο το Μεσοπρόθεσμο ακόμα πιο συρρικνωμένοι απ΄ ότι είναι σήμερα. Για παράδειγμα: Το Μεσοπρόθεσμο (πίνακας 3.11) αναφέρει ότι το 2018 το όριο δαπανών του υπουργείου Υγείας θα είναι κατά 338 εκατ. ευρώ μικρότερο σε σχέση με το 2014, του υπουργείου Παιδείας κατά 722 εκατ. ευρώ μικρότερο, το υπουργείο Εργασίας, - Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Πρόνοιας κατά με 871 εκατ. ευρώ.

3) Μεγάλη είναι η συρρίκνωση του κοινωνικού προϋπολογισμού που εμφανίζεται στο Μεσοπρόθεσμο (πίνακας 3.17) σε ιδιαίτερα κρίσιμους τομείς. Για παράδειγμα: Οι δαπάνες του ΕΟΠΥΥ για φαρμακευτική και λοιπές παροχές ασθενείας το 2018 προβλέπεται να έχουν μειωθεί περαιτέρω κατά 389 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2014. Οι δαπάνες που αφορούν τη λειτουργία των Νοσοκομείων και την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης θα έχουν μειωθεί κατά 793 εκατ. ευρώ απ΄ ότι φέτος. Ακόμα και αυτές οι προνοιακές παροχές από ΟΑΕΔ και λοιπούς κοινωνικούς φορείς συρρικνώνονται κατά 241 εκατ. ευρώ.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Όπλα και στρατηγικές

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣΗΠΑ-Εσ.  
Οι Η.Π.Α., παρά το ότι ευρίσκονται σε πορεία παρακμής, δεν πρόκειται να επιτρέψουν την ανάδειξη ενός νέου παγκόσμιου ηγεμόνα, έχοντας όλες τις προϋποθέσεις  για να τα καταφέρουν – γεγονός που διαπιστώνουν ήδη τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα

«Ο πόλεμος με τη βοήθεια των χρηματοπιστωτικών όπλων, ευρίσκεται πλέον επίσημα στο επίκεντρο της πολεμικής τέχνης – μία θέση που, για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, κατείχαν οι στρατιώτες και τα συμβατικά όπλα. Είμαστε της άποψης ότι, η διεξαγωγή πολέμων με χρηματοπιστωτικά όπλα, αμυντικών ή επιθετικών, θα αναλύεται σύντομα από τα επίσημα στρατιωτικά εγχειρίδια, αλλά και θα διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές.
Όταν τα ιστορικά βιβλία του μέλλοντος θα αναφέρονται στους πολέμους που διεξήχθηκαν από τα τέλη του 20ου αιώνα και μετά, ένα μεγάλο μέρος τους, το οποίο θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μελετητές, καθώς επίσης για τους υπόλοιπους αναγνώστες, θα έχει σαν αντικείμενο τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές μάχες».
.
Ανάλυση
Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι γεωπολιτικές εντάσεις παγκοσμίως επιδεινώθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχοντας φτάσει σε ένα ανησυχητικό επίπεδο – ενώ θα παραμείνουν ως έχουν για αρκετά χρόνια, εάν δεν μεσολαβήσει ένας ξαφνικός «εκτροχιασμός».
Εκτός αυτού οι αντιπαραθέσεις εντείνονται σε μία εποχή, κατά την οποία τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό ρεκόρ – με την παγκοσμιοποίηση να έχει συνδέσει όλα τα κράτη μεταξύ τους με τέτοιον τρόπο ώστε, μία μικρή τοπική σπίθα να μπορεί να θέσει σε λειτουργία μία παγκόσμια αλυσιδωτή έκρηξη.
Σήμερα είναι η Ρωσία στο προσκήνιο, έχοντας τοποθετηθεί στο στόχαστρο της υπερδύναμης – με «αχίλλειο πτέρνα» της την ενέργεια (άρθρο), όπου όμως προηγούνται οι οικονομικές επιθέσεις στα αδύνατα σημεία της (άρθρο). Η Ουκρανία δε, ευρισκόμενη στη «διελκυστίνδα» Η.Π.Α. και Ρωσίας, υποφέρει τα πάνδεινα – με «φόντο» το πιθανό ξέσπασμα μίας παγκόσμιας σύρραξης, ή την καταδίκη της Ευρώπης σε έναν δεύτερο ψυχρό πόλεμο.

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Η κυριαρχία των εκλεκτών

Η-νέα-τάξη-πραγμάτων
Βασίλης Βιλιάρδος
 Μετά τη συνθήκη του Ντιτρόιτ, καθώς επίσης μετά τη συναίνεση της Ουάσιγκτον, βαδίζουμε ολοταχώς προς την απόλυτη επικράτηση μίας παγκόσμιας ελίτ χωρίς πατρίδα – με τον «επιτάφιο» της δημοκρατίας να είναι προ των πυλών
Οι Έλληνες έθεσαν τα βάθρα της πνευματικής εξέλιξης του δυτικού κόσμου – έθεσαν τις «πρώτες αρχές» της επιστημονικής σκέψης, ήταν οι πρώτοι που ανέδειξαν τη «θεωρία» ως βάση της επιστήμης και ανέπτυξαν μία συστηματική φιλοσοφία, σε βαθμό που δεν υπήρχε σε κανέναν προγενέστερο πολιτισμό.
Διατύπωσαν τη θεωρία του κράτους και της κοινωνίας, με βάση την εμπειρία τους από τη ελληνική πόλη κράτος – συνεχιστής της οποίας ήταν η Ρώμη, επάνω στην κοινωνική βάση μίας απέραντης ενιαίας αυτοκρατορίας. 
Η ανικανότητα όμως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να εξασφαλίσει μία συνεχή κοινωνική και πολιτική εξέλιξη, την οδήγησε σε αποτελμάτωση (ύφεση) – με αποτέλεσμα να μετασχηματισθεί βαθμιαία στο φεουδαρχικό απολυταρχικό σύστημα, το οποίο επέζησε στην Ευρώπη πάνω από χίλια χρόνια (E.Fromm).
Σήμερα, ο πλανήτης αντιμετωπίζει μία ανάλογη απειλή – ενδεχομένως πολύ πιο επικίνδυνη. Ελπίζουμε, ευχόμαστε καλύτερα να είναι οι Έλληνες, αυτοί που θα αντισταθούν συλλογικά, ανατρέποντας την επιδιωκόμενη επιβολή μίας «νέας τάξης πραγμάτων»”.
.
Άρθρο
Η «συνθήκη του Ντιτρόιτ» ήταν μία πενταετής σύμβαση, στην οποία κατέληξαν μετά το «new deal» (Bretton Woods), το 1950, η συνδικαλιστική ένωση εργατών της αυτοκινητοβιομηχανίας στις Η.Π.Α., με τους τρεις μεγάλους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Η συμφωνία αυτή προστάτευε τις αυτοκινητοβιομηχανίες από απεργίες, με αντάλλαγμα τη γενναιόδωρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, καθώς επίσης την παροχή συντάξεων στους εργάτες.

Τον Μεγάλο Αδελφό μόνο οι τυφλοί δεν τον βλέπουν σήμερα!



του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Σήμερα, η κυριαρχία των εγκληματικών ελίτ είναι παγκόσμια. Αυτοί που έχουν την δύναμη στα καθεστωτικά συστήματα όπως οι σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή τα καθεστώτα των αναπτυσσόμενων χωρών, είναι ολιγάρχες και κλέφτες που διοικούν μια τεράστια κλεπτοκρατία. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που υπηρετούν τυφλά είναι τόσο αδίστακτα και διεφθαρμένα όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή η Ομοσπονδιακή Τράπεζα στις ΗΠΑ. Το «κοινοβουλευτικό» σύστημα της κυκλικής κηδεμονίας και του εγκλήματος που υφίσταται παγκοσμίως ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή μόνο ως προς τον βαθμό και την μέθοδο.

Για τους γκλομπαλιστές του παγκόσμιου χρηματο-φεουδαρχικού συστήματος, δεν υπάρχει κανένα ιδεολογικό πρόσημο που να τους ταυτοποιεί, είναι δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, ανά πάσα στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο αρκεί να τους διασφαλίζει την επέκταση του συστήματος της υπερεκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς ελέγχου, την ασίγαστη προπαγάνδα και τον φόβο που «φυλά τα έρμα» να μην ξεσηκωθούν. Οι πολιτικές τους διαμάχες και τα ιδεολογικά κατασκευάσματά τους είναι ένα μιντιακό θέατρο του παραλόγου, ένα είδος ρωμαϊκού αμφιθέατρου για τις μάζες.

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Στρώνουν PISA στην εκπαίδευση


ΕΡΕΥΝΑ Του Χρήστου Κάτσικα 

Μέσω του διαγωνισμού PISA ο ΟΟΣΑ περνάει έναν μηχανισμό «παρακυβέρνησης» των εκπαιδευτικών συστημάτων των χωρών που συμμετέχουν, με στόχο την πολιτική επιτήρησης, συμμόρφωσης και πιστοποίησης εκπαιδευτικών προϊόντων και υπηρεσιών. 
Μέσω του διαγωνισμού PISA ο ΟΟΣΑ περνάει έναν μηχανισμό «παρακυβέρνησης» των εκπαιδευτικών συστημάτων των χωρών που συμμετέχουν, με στόχο την πολιτική επιτήρησης, συμμόρφωσης και πιστοποίησης εκπαιδευτικών προϊόντων και υπηρεσιών
Η κατάταξη της χώρας μας στις τελευταίες θέσεις του διαγωνισμού χρησιμοποιείται ως τεκμήριο από όποιον θέλει είτε να κατακρίνει την εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων είτε να κατακεραυνώσει τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία της εκπαίδευσης (δασκάλους, καθηγητές, γονείς, μαθητές) για την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων τους



Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Η έννοια της Κατοχής στη Νέα Διεθνή Τάξη


ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Το εγκληματικό πραξικόπημα της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) στην Ουκρανία, σε παραβίαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου ανέτρεψε ένα καθεστώς του οποίου την νομιμότητα, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, κανένας δεν αμφισβητούσε. Αυτό δεν εμποδίζει βέβαια τα ΜΜΕ της «διεθνούς κοινότητας», (δηλαδή τα ΜΜΕ που ελέγχει η ίδια!) να μιλούν ξεδιάντροπα τώρα για επιτυχημένη «λαϊκή εξέγερση», αποσιωπώντας βέβαια το γεγονός ότι καμιά παρόμοια εξέγερση δεν επέτυχε στο παρελθόν, αν δεν στηριζόταν στην άμεση ή έμμεση ανοχή των σωμάτων ασφαλείας συμπεριλαμβανομένου του στρατού: από την Τυνησία και την Αίγυπτο, μέχρι τις «βελούδινες επαναστάσεις» στην Γεωργία και την Ουκρανία το 2004, και τη σημερινή αιματηρή «εξέγερση». Στην περίπτωση που η προϋπόθεση αυτή δεν υπάρχει, η μόνη άλλη δυνατότητα που έχει η Υ/Ε για να επιτύχει «αλλαγή καθεστώτος» είναι είτε η στρατιωτική επέμβαση από την ίδια (π.χ. Λιβύη), είτε η χρησιμοποίηση εγκληματιών «ακτιβιστών» διαφόρων ειδών, εκμεταλλευόμενη τις κοινωνικές διαιρέσεις σε κάθε χώρα. Φυσικά, απαραίτητη βοήθεια παρέχουν και οι εγχώριοι πράκτορες που ελέγχονται από την ίδια την Υ/Ε και τα πελατειακά καθεστώτα της (π.χ. Σαουδική Αραβία, Κατάρ σε σχεση με τις Αραβικές «επαναστάσεις»).

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΨΗΦΟΛΗΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΚΟΣΑΡΙΚΟΥ!


Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Τι μνημόνια, πολιτικές θέσεις και ιδεολογίες! Αυτά είναι παρωχημένα! Ζήτω οι πολιτικές παραδόσεις των ηγετών μας που έρχονται από την… Τουρκοκρατία και μας δείχνουν το μέλλον! Όσο ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθούσε να πείσει τους Έλληνες ότι η «πολιτική Τσολάκογλου» που ακολουθεί ως πρωθυπουργός είναι η σωστή έτρωγε τη χλαπάτσα σύννεφο! Είδε και απόειδε και γύρισε στις ρίζες του: ανακοίνωσε ότι θα μοιράσει από 500 ευρώ σε 1.000.000 ψηφοφόρους , αρχής γενομένης από τους αστυνομικούς και τους στρατιωτικούς!
Τι διάολο, σου λέει, από ένα εκατομμύριο οικογένειες που θα πάρουν ελεημοσύνη τόσο αχάριστοι θα είναι όλοι; Δεν θα μας ψηφίσουν κάνα – δυό εκατομμύρια άτομα από δαύτους; Έτσι και πετύχει το κόλπο, σωθήκαμε κι εγώ κι ο Βενιζέλος! Το ότι ο Σαμαράς, συνεχίζοντας την ολέθρια μνημονιακή πολιτική του Γιωργάκη Παπανδρέου, έχει εξοντώσει οικονομικά και κοινωνικά κάπου δέκα εκατομμύρια Έλληνες, το θεωρεί «ασήμαντη λεπτομέρεια». Πιστεύει ότι ο λαός μας είναι τόσο ηλίθιος ώστε να… ζαλιστεί από το πεντακοσάρικο που θα του δώσει δέκα-δεκαπέντε μέρες πριν από τις ευρωεκλογές – ως τις 9 Μαΐου, είπε – και να ξαναψηφίσει τους πολιτικούς απατεώνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τον κατάντησαν σ’ αυτά τα χάλια.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

ΕΣΠΑ: χρηματοδότηση από την ΕΕ των μνημονίων διαρκείας

Αρθρογράφος:
Παναγιώτης Μαυροειδής
Δεν είναι μόνο ο Πρωθυπουργός και ο Βενιζέλος που μας έχουν γανώσει το κεφάλι από το πρωί μέχρι το βράδυ, για την ''εξασφάλιση υψηλής χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ''. Είναι που δεν υπάρχει και υποψήφιος δήμαρχος, που για να δείξει πως έχει γνώσεις του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, δεν παραλείπει να υπόσχεται και ‘’αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ’’. Ο στόχος αυτός αποτελεί την μοναδική σχεδόν απάντηση στο πρόγραμμα του υποψήφιου δημάρχου Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Γαβριήλ Σακελλαρίδη, αλλά και όλων σχεδόν των υποψηφίων που στηρίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Λέτε η ΕΕ να μας χαρίζει το σχοινί με το οποίο θα κρεμάσουμε τα μνημόνια που μας επέβαλε ή και θα πνίξουμε την ίδια;
Καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Πρώτο: για πόσα χρήματα μιλάμε;

Το «Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης» ή «ΣΕΣ», όπως θα  λέγεται το πρόγραμμα το οποίο θα διαδεχτεί το ΕΣΠΑ για την περίοδο 2014-2020,  μπορεί να φτάσει  σε ένα πoσό της τάξης των 14 δις € για μια επταετία, δηλαδή για 2 δις € τον χρόνο.
Είναι μεγάλο ή μικρό το ποσό; Για να έχουμε μια αίσθηση ας συγκρίνουμε αυτά τα χρήματα που έρχονται από την ΕΕ (και έχουν συλλεχθεί από φορολογούμενους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων και ημών), με αυτά που πάνε προς αυτήν (και θα τα τσεπώσουν οι τράπεζές της)
Στα επόμενα 7 χρόνια (όπως μας δείχνει και το γράφημα που ακολουθεί) θα πληρώσουμε  για  τόκους και τα χρεολύσια των τοκογλυφικών τους δανείων συνολικά 120,1 δις, που σημαίνει 17,1 δις € τον χρόνο. Κοντολογίς, για κάθε 1 ευρώ που παίρνουμε,  θα δίνουμε  8,5 ευρώ (και μια γονυκλισία)! Δεν είναι και άσχημα, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκά σκεπτόμενους….

 
Δεύτερο: Τα χρήματα αυτά δίνονται μόνο εάν

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Μόνο η καταγγελία της δανειακής σύμβασης του 2010 μπορεί να σώσει την χώρα!



Μαρτίου 12, 2014 από seisaxthiablog

Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος

Η καταγγελία τηςδανειακής σύμβασης του 2010 είναι το μόνο που μπορεί να σώσει τη χώρα, τόνισε ο Πρέσβης ε.τ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος σε ομιλία του στην ημερίδα «Το Μέλλον της Ε.Ε. και η Ελλάδα», που διοργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη συνδρομή του Ιδρύματος Διεθνών Νομικών Μελετών Καθηγητή Ηλία Κρίσπη.

Η ομιλία του κ. Χρυσανθόπουλου είχε ως κεντρικούς άξονες τα προβλήματα και τις προτάσεις για λύση στην κρίση. Μάλιστα, οι προτάσεις, εκτός από την Ελλάδα, περιλαμβάνουν και την Ευρωπαική Ένωση, αλλά και την ανθρωπότητα. Προηγήθηκε στη διάρκεια της ομιλίας μία κατατοπιστική Ιστορική Διαδρομή της ΕΕ.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του κ. Χρυσανθόπουλου.

«Όλοι μας γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές την ιστορία της ΕΕ και δεν θα ήθελα να την επαναλάβω εδώ. Αυτό που θα επιχειρήσω να αναπτύξω είναι μια γρήγορη περιγραφή των Συνθηκών της ΕΕ, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, Η Ελλάδα, και θα αναφερθώ σε προτάσεις για την επίλυση της κρίσης. Αρχίζουμε με την Συνθήκη της Ρώμης του 1957 που δημιούργησε την ΕΟΚ και τα τέσσερα θεσμικά όργανά της, το Συμβούλιο Υπουργών, την Ε.Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έξη ήσαν τα πρώτα Κράτη Μέλη που έπρεπε να δαιχειρισθούν την ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργασίας, καθώς και την ΚΑΠ.
Το 1987 υπογράφεται η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη η οποία δημιούργησε την ενιαία ή εσωτερική αγορά που απαγόρευσε τα μη δασμολογικά εμπόδια και καθιέρωσε την εναρμόνιση ώστε να μην υπάρχουν διαφορές σε προϊόντα και υπηρεσίες που παράγονται στα ΚΜ. Αντικαταστάθηκε η ομοφωνία με ενισχυμένη ψηφοφορία σε πολλούς τομείς, που έδινε περισσότερες ψήφους στα μεγαλύτερα ΚΜ.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Εφιαλτική χρονιά θα είναι το 2014 για τον ελληνικό λαό από οικονομική σκοπιά του Γ ΔΕΛΑΣΤΙΚ


Εφιαλτική χρονιά θα είναι το 2014 για τον ελληνικό λαό από οικονομική σκοπιά. Όχι μόνο θα συνεχιστεί η μείωση των εισοδημάτων του, αλλά θα επιβληθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και νέο Μνημόνιο, όπως απαιτούν οι Γερμανοί.
Αν αυτό θα αποκληθεί «νέο Μνημόνιο» ή «παράταση του υφιστάμενου», όπως υπαινίχθηκε αορίστως ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στη συνέντευξή του στην Καθημερινή προ δεκαημέρου, όταν έκανε λόγο για «εφαρμογή της υφιστάμενης συμφωνίας, με το ίδιο πρόγραμμα, όχι για νέα συμφωνία με νέους όρους», τη στιγμή που το Μνημόνιο θεωρητικά λήγει σε πέντε μήνες.
Ενδέχεται όμως ήδη από τις ευρωεκλογές του Μαΐου η Ελλάδα να μπει σε φάση ριζικών πολιτικών ανακατατάξεων, αν η βέβαιη ήττα της ΝΔ και η συντριβή του ΠΑΣΟΚ προσλάβουν σαρωτικές διαστάσεις. Έτσι κι αλλιώς, πάντως, όλοι γνωρίζουν ότι είναι σχεδόν αδύνατον να μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Φεβρουάριο του 2015.Υπό το πρίσμα αυτό, παγιώνεται σταδιακά η αντίληψη στον ελληνικό λαό ότι το 2014 είναι το τελευταίο έτος διακυβέρνησης της χώρας από το ολέθριο δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου. Έχει επομένως μια πρακτική σημασία να δούμε πού έχουν οδηγήσει την Ελλάδα τα πεπραγμένα των μνημονιακών κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά. Είναι αναγκαίο για να συνειδητοποιήσουμε την έκταση και την ισχύ των δεσμών που χάλκευσαν για την πατρίδα μας και επομένως να κατανοήσουμε τη δύσκολη αποστολή μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πρέπει να σπάσει τα δεσμά αυτά.

Κατάρρευση της οικονομίας

Βάσει των στοιχείων της Eurostat, της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, το ΑΕΠ της χώρας μας ανήλθε το 2009 σε 231 δις ευρώ. Το 2012 είχε συρρικνωθεί τραγικά για καιρό ειρήνης σε 194 δις και για το 2013 εκτιμάται σε βαθμό βεβαιότητας, γιατί ο χρόνος ήδη τελειώνει, ότι θα πέσει στα 183 δις. Από τα 231 στα 183 δις ευρώ σημαίνει σωρευτική μείωση του ΑΕΠ σε αυτή τη μαύρη μνημονιακή τετραετία κατά 21%. Μιλάμε για πρωτοφανές ποσοστό πτώσης του ΑΕΠ σε καιρό ειρήνης, πολύ χειρότερο από χώρες που χρεοκόπησαν επισήμως.
Στο διάστημα αυτό κατέρρευσε η απασχόληση στη χώρα μας και γιγαντώθηκε η ανεργία. Το 2009, βάσει των στοιχείων της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας, της ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι ήταν 470.620 άτομα – δηλαδή το 9,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Το 2013 υπολογίζεται ότι θα είναι 1.374.054 άτομα – δηλαδή 900.000 περισσότεροι άνεργοι, ποσοστό 27,6% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Μιλάμε για ποσοστό συγκρίσιμο με εκείνο των δεκαετιών του …1950 και του 1960, όταν η Ελλάδα έστελνε εκατομμύρια μετανάστες σε όλες τις γωνιές της Γης, από την Ευρώπη και τη Νότια Αφρική ως την Αμερική και την Αυστραλία.

Όλοι χρωστούν στην εφορία

Η αύξηση της ανεργίας με καλπάζοντες ρυθμούς μετέτρεψε τους Έλληνες σε λαό που υποχρεωτικά «κάθεται» και δεν δουλεύει, δυστυχώντας.
Το 2009 οι απασχολούμενοι Έλληνες ήταν 4.506.451 και το οικονομικά μη ενεργό τμήμα του πληθυσμού της χώρας μας περιλάμβανε 3.327.563 άτομα. Αυτοί που δούλευαν, δηλαδή, ήταν κατά 1.200.000 περισσότεροι από όσους δεν δούλευαν (1.178.888 για όσους αρέσκονται στην απόλυτη ακρίβεια).
Το 2013 όμως οι απασχολούμενοι είναι 3.610.549 και οι οικονομικά μη ενεργοί πολίτες είναι 3.375.636 – η διαφορά τους, δηλαδή, έχει μειωθεί κατά σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα και έχει συρρικνωθεί στους 234.913 ανθρώπους!
Όπως είναι απολύτως αναμενόμενο, αυτό οδηγεί σε αδυναμία των όλο και περισσότερων ανέργων ή με γλίσχρα εισοδήματα πολιτών να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Πόσω μάλλον που η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αυξάνει ολοένα και περισσότερο τα φορολογικά βάρη των Ελλήνων, «γδέρνοντάς» τους σε βαθμό που τα χαράτσια επί Τουρκοκρατίας φαντάζουν… φορολογικά προνόμια σε σύγκριση με τους σαμαροβενιζελικούς φόρους!
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Βάσει των επίσημων στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών στα τέλη Σεπτεμβρίου ο απίστευτος αριθμός των… 2.594.366 (!) φυσικών προσώπων είχαν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ύψους 22,6 δις ευρώ. Μόνο φέτος έχουν δημιουργηθεί πάνω από 6,5 δις ευρώ νέα ληξιπρόθεσμα χρέη. Όσο για το συνολικό ύψος των οφειλών ιδιωτών και επιχειρήσεων προς την εφορία, αυτό ανέρχεται πλέον στα 62 δις ευρώ.
Χάθηκε η ευημερία μας

Μια άλλη έκθεση, του ΟΟΣΑ αυτή τη φορά, δείχνει τον καταποντισμό της ευημερίας των Ελλήνων τα μνημονιακά χρόνια. Μάλιστα, αποτυπώνει λιγότερο από το πραγματικό την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου μας επειδή αναφέρεται στην εξαετία 2007-2012 και, όπως είναι ευνόητο, η ευημερία των Ελλήνων δεν βρισκόταν στο ανώτατο σημείο της το 2007, αλλά το 2008. Ο εν λόγω δείκτης αναφέρεται στο πραγματικό ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και πώς αυτός άλλαξε την εξαετία 2007-2012. Οι παρατηρήσεις του σχετικού πίνακα προκαλούν σοκ.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, τα νοικοκυριά κατά την εν λόγω εξαετία, που για μας είναι πρωτίστως και κυρίως μνημονιακή στο μεγαλύτερο μέρος της, έχασαν το… 35,4% του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματός τους! Στην επίσης από μνημονιακό καθεστώς Ιρλανδία όμως κατά την ίδια εξαετία έπεσε μόνο 6,2% και στην επίσης μνημονιακή Πορτογαλία κατά 5,3%! Μόνο εμείς, δηλαδή, γίναμε το αθλιέστερο πειραματόζωο που καταβαραθρώθηκε το βιοτικό μας επίπεδο για να δουν πόσο αντέχουμε.
Αξιοσημείωτο επίσης από τον πίνακα αυτό το γεγονός ότι οι Ισπανοί και οι Ιταλοί, που τυπικά δεν υπήχθησαν σε Μνημόνια, είχαν μεγαλύτερες απώλειες στο εισόδημά τους από τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς: 11,3% οι Ισπανοί και 10,9% οι Ιταλοί.
Εκτινάχθηκε το χρέος

Υποτίθεται ότι όλα αυτά τα δεινά τα υφίσταται ο ελληνικός λαός προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερχρέωση της χώρας. Παραμύθια! Αυτό αποδεικνύει η ψυχρή γλώσσα των αριθμών.
Το 2009, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, το δημόσιο χρέος της χώρας μας ανερχόταν σε 299 δις ευρώ. Το 2013 θα ανέλθει στα… 321 δις! Αυξημένο, δηλαδή, κατά 22 δις ευρώ σε απόλυτους αριθμούς!
Δεδομένου δε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε κατακρημνίστηκε στα Τάρταρα το ΑΕΠ της Ελλάδας, η κατάσταση έγινε πολύ πολύ χειρότερη. Το 2009 το δημόσιο χρέος της χώρας μας ανερχόταν στο 129,7% του ΑΕΠ, μετά και τις λαθροχειρίες που έκαναν οι εγκάθετοι του ΠΑΣΟΚ σε συνεννόηση με τους Γερμανούς.
Εν πάση περιπτώσει, μας είπαν ότι με δημόσιο χρέος 130% του ΑΕΠ είμαστε χρεοκοπημένη χώρα και γι’ αυτό μας έβαλαν σε καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας για να μας σώσουν.
Τι έγινε τέσσερα χρόνια μετά; Το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο… 175,5% του ΑΕΠ! Επιδεινώθηκε, δηλαδή, κατά 45 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες! Μας είπαν ότι με 130% χρεοκοπήσαμε και με 175% μας λένε ότι μας σώσανε! Ναι, τόσο ηλίθιους μας θεωρούν οι Γερμαναράδες, οι Ευρωπαίοι και η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ!
Χρωστούσαμε 200 δις ευρώ και χρεοκοπήσαμε, χρωστάμε 320 και σωθήκαμε! Καλά κάνουν και μας θεωρούν κρετίνους, αφού τους αφήνουμε ακόμη να μας κυβερνούν, έχοντας εμείς σκύψει το κεφάλι σαν ραγιάδες.Πόσα χρωστάμε πού
Πόσα μας «φέσωσαν» ως λαό και χώρα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος για να μας «σώσουν»; Πάνω από… 190 δις μέχρι τώρα, είναι η απάντηση – 191,26 δις ευρώ για την ακρίβεια.

Αναλυτικά: 25,3 δις από το ΔΝΤ, στη συνέχεια 52,9 δις ευρώ από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και 72 δις από τον ευρωπαϊκό μηχανικό στήριξης, αυτόν που αναγράφεται ως EFSF από τα αγγλικά αρχικά του. Επιπλέον, η Ελλάδα δανείστηκε άλλα 41 δις ευρώ ως χώρα για να τα δώσει στις ελληνικές τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Η σούμα όλων αυτών είναι 191 δις ευρώ.
Μέχρι πότε μας έδεσαν χειροπόδαρα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος; Τελευταία δόση στον EFSF, το μηχανισμό στήριξης, το… 2047! Στα κράτη της Ευρωζώνης, το 2041! Στο ΔΝΤ, το 2023. Α, ναι, και στα λεφτά που πήραμε για τις τράπεζες, τα 41 δις ευρώ, την τελευταία δόση θα την πληρώσουμε το 2046!
Κατόπιν όλων τούτων, αντιλαμβανόμαστε πόσο ζοφερό είναι το μέλλον της Ελλάδας μετά τη μνημονιακή λαίλαπα των Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 219)

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Αξιολόγηση και εκπαίδευση σήμερα ( Ναξάκης Αντώνης, Παναγιώτης Μπούρδαλας)

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα http://manitaritoubounou.wordpress.com/ μια επίκαιρη για την αξιολόγηση ανάρτηση των Ναξάκη Αντώνης, Παναγιώτης Μπούρδαλας
Αναμφίβολα πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα και πιο σύνθετα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι υποτελείς τάξεις, σε σχέση με τις μεθόδους επιβολής της εξουσίας πάνω τους. Ένα θέμα που σχετίζεται με την παραγωγή και αναπαραγωγή εξουσιαστικών σχέσεων για όλη την κοινωνία και σε όλες τις δράσεις του ανθρώπου. Στις διαδικασίες δηλαδή παραγωγής, κατανάλωσης και αναπαραγωγής του.

Είναι αδύνατον κανείς να διαχωρίσει το ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, στις διάφορες ιστορικές φάσεις διαχωρίζοντάς το από το εκπαιδευτικό μοντέλο της αντίστοιχης περιόδου, άρα και από το παραγωγικό μοντέλο, όπως επίσης και από το ζήτημα της αξιολόγησης της νεολαίας από τους εκπαιδευτικούς.

Από αυτή την άποψη είναι σαφές ότι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, που ίσχυε στην χώρα μας πριν από το 1981, ανταποκρινόταν στο μοντέλο της μεγάλης βιομηχανίας, δηλαδή της ταινίας παραγωγής, της λεγόμενης βιομηχανίας κλίμακας.

Η έννοια της Κατοχής στη Νέα Διεθνή Τάξη


ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Το εγκληματικό πραξικόπημα της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) στην Ουκρανία, σε παραβίαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου ανέτρεψε ένα καθεστώς του οποίου την νομιμότητα, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, κανένας δεν αμφισβητούσε. Αυτό δεν εμποδίζει βέβαια τα ΜΜΕ της «διεθνούς κοινότητας», (δηλαδή τα ΜΜΕ που ελέγχει η ίδια!) να μιλούν ξεδιάντροπα τώρα για επιτυχημένη «λαϊκή εξέγερση», αποσιωπώντας βέβαια το γεγονός ότι καμιά παρόμοια εξέγερση δεν επέτυχε στο παρελθόν, αν δεν στηριζόταν στην άμεση ή έμμεση ανοχή των σωμάτων ασφαλείας συμπεριλαμβανομένου του στρατού: από την Τυνησία και την Αίγυπτο, μέχρι τις «βελούδινες επαναστάσεις» στην Γεωργία και την Ουκρανία το 2004, και τη σημερινή αιματηρή «εξέγερση». Στην περίπτωση που η προϋπόθεση αυτή δεν υπάρχει, η μόνη άλλη δυνατότητα που έχει η Υ/Ε για να επιτύχει «αλλαγή καθεστώτος» είναι είτε η στρατιωτική επέμβαση από την ίδια (π.χ. Λιβύη), είτε η χρησιμοποίηση εγκληματιών «ακτιβιστών» διαφόρων ειδών, εκμεταλλευόμενη τις κοινωνικές διαιρέσεις σε κάθε χώρα. Φυσικά, απαραίτητη βοήθεια παρέχουν και οι εγχώριοι πράκτορες που ελέγχονται από την ίδια την Υ/Ε και τα πελατειακά καθεστώτα της (πχ Σαουδική Αραβία, Κατάρ σε σχεση με τις Αραβικές «επαναστάσεις»).

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

50 χρόνια Μνημόνιο!



 Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Προσοχή: Δεν πρόκειται για σενάριο! Πρόκειται για ειλημμένη απόφαση που βρίσκεται στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας: Φέρνουν νέο Μνημόνιο διάρκειας 50 ετών! Αλλά θα το βαφτίσουν… «επιμήκυνση». Φέρνουν νέα δανειακή σύμβαση! Αλλά θα την βαφτίσουν… «τρενάκι με μπαταρίες». Φέρνουν νέο σχήμα τρόικας! Αλλά θα το βαφτίσουν… «περεστρόικα».


«Λύση-ανάσα» θεωρείται από ορισμένους το πεντηκονταετές (!) μνημόνιο που μας ετοιμάζουν… (από το χθεσινό πρωτοσέλιδο της Ημερησίας)

Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι τόσο διαποτισμένοι από αντιλαϊκό κανιβαλισμό, είναι τόσο «ψεκασμένοι» από το δηλητήριο της αντικοινωνικής βαρβαρότητας, που έχουν βαλθεί να καταγραφούν στην ιστορία ως «Εφιάλτες»και «Ηρόστρατοι» μαζί!

Όλα ήταν προσχεδιασμένα και προαποφασισμένα, ήδη από το Καστελόριζο όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε και επίσημα την μετατροπή της Ελλάδας σε διεθνές πειραματόζωο. Τώρα πια, μετά από 4 χρόνια δυστυχίας και καταστροφής, έφτασε η ώρα να μας το ξεφουρνίσουν και επίσημα: Η Ελλάδα και ο λαός της, για τα επόμενα 50 χρόνια, για μισό αιώνα από σήμερα, θα βρίσκεται σε καθεστώς Μνημονίων!

Αυτή είναι η αλήθεια! Αυτό είναι το «Μνημόνιο 3» που ετοιμάζουν! Αυτή είναι η νέα δανειακή σύμβαση που από ντόπιους και ξένους «σωτήρες» συντάσσεται στις Βρυξέλλες και που θα μας την παρουσιάσουν σαν μια ακόμα «σωτηρία» - άμα τε και«οριστική λύση»!

Η «οριστική λύση» τους δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την «τελική λύση» του Ολοκαυτώματος. Αυτή είναι η «σωτηρία», την οποία ευαγγελίζονται για τον ελληνικό λαό! Θα μας δώσουν – λένε – ένα ακόμα δάνειο. Για να μας… «στηρίξουν». Και ο ελληνικός λαός θα έχει «μια και μόνο» υποχρέωση: Να «ζει», αυτός και τα παιδιά του και τα εγγόνια του, για να τους πληρώνει τόκους! Για τα επόμενα 50 χρόνια! Και βλέπουμε! 

Το έργο το έχουμε ξαναδεί: Δανείζουν την Ελλάδα, υποτίθεται, για να «ορθοποδήσει». Αλλά είναι πασιφανές: Οι πιστωτές μας δεν δανείζουν την Ελλάδα των λαϊκών στρωμάτων. Οι πιστωτές μας επαναχρηματοδοτούν τον εαυτό τους! Με τα δυο πρώτα Μνημόνια «μας» δάνεισαν 237 δισ. ευρώ. Αλλά πρόκειται για λεφτά που δεν τα είδε κανείς – εκτός από τους τραπεζίτες! Πρόκειται για λεφτά που στο όνομα της μείωση του χρέους γιγάντωσαν το χρέος. Οι «σωτήρες» πήραν το χρέοςαπό το 125% του ΑΕΠ και το τίναξαν στο 180% του ΑΕΠ! Πρόκειται για λεφτά που «μας» τα έδωσαν για να τα πάρουν πίσω και τώρα να λένε ότι τους «χρωστάμε» τα διπλάσια!

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ.


Νομική κερκόπορτα και αδικαιολόγητη προχειρότητα στην έκδοση αποφάσεων και νόμων

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 20, 2014

Παπανδρέου και Προβόπουλος παρέδωσαν «γη και ύδωρ» σε κάθε ενδιαφερόμενο να αγοράσει, να κατασχέσει και να εκπλειστηριάσει ελληνική γη

Η Τράπεζα της Ελλάδας αναγνώρισε την τουρκική Ziraat Bank ως ελληνική τράπεζα, ενώ το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε νόμο με βάση τον οποίο επιτρέπεται η αλλαγή ιδιοκτησίας στις παραμεθόριες περιοχές, δίνοντας πρόσθετα “κεκτημένα” στην τουρκική τράπεζα να προχωρά σε κατασχέσεις
Η όλη ιστορία ξεκινά από την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ και συνεχίζεται από την καταιγίδα δημοσιευμάτων που αφορούν κατασχέσεις ελληνικών περιουσιών. Στο θέμα, όμως, εμπλέκονται οι παραμεθόριες περιοχές (μαρίνες κ.α.) και το δικαίωμα ή μη πώλησης ήκατάσχεσης και αλλαγής ιδιοκτησίας γης, που αφορά άμεσα και τις κατασχέσεις στις οποίες προχωρά η γνωστή τράπεζα τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank…

Υπάρχει, λοιπόν, δικαίωμα αλλαγής ιδιοκτησίας στις παραμεθόριες περιοχές;
Αναμφισβήτητα ναι και χωρίς τους όρους και περιορισμούς του παρελθόντος, χάριν της υπογραφής του διοικητή της ΤτΕ κ. Προβόπουλου αλλά και του ειδικού νόμου που φρόντισε να τροποποιήσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, τον Ιούνιο του 2011, πριν την έλευση του Ταγίπ Ερντογάν…

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ του Κυριάκου Μελέτη



Αναδημοσίευση από: http://istrilatis.blogspot.gr

Δεν είναι πρώτη φορά που δημοσιεύουμε άρθρο του Κυριάκου Μελέτη. Το πρώτο του αναρτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2013 και είχε τίτλο Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΕΝΝΟΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ . Σήμερα δημοσιεύουμε πρώτοι, ένα πολύ σημαντικό κείμενο του. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ανοικτή πρόσκληση προς τους αριστερούς για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής αντικαπιταλιστικής πρότασης. Την πρόσκληση του αυτή την απευθύνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αλλά αυτό αποτελεί ένα, μπορούμε να πούμε, προσχηματικό τρόπο για να ανοίξει ο διάλογος, η συζήτηση γύρω από τα ζητήματα που θέτει.
Θέτει πολλά και σημαντικά ζητήματα, θεωρητικά και πολιτικά-πρακτικά. Που ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος διαφωνεί εδώ και εκεί, δεν μπορεί να τα απαντήσει ή ξεπεράσει χωρίς να καταβάλλει κόπο: δηλαδή να σκεφτεί πολύ και σοβαρά. Ακόμα και εκεί που θα βρεθεί σύμφωνος χρειάζεται μια περαιτέρω εμβάθυνση.
Είμαστε βέβαιοι ότι η πλειοψηφία των διανοουμένων, διαμορφωτών της γραμμής του και πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση για να απαντήσουν πειστικά ή έστω να συμβάλλουν στην αναζήτηση, στο διάλογο. Αλλά χωρίς αυτόν, χωρίς να ξεκαθαρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά όχι μόνο αυτός αλλά όλη η αριστερά – ίσως μόνο το ΚΚΕ δεν καταδέχεται να θέτει ερωτήματα καθότι διαθέτει έτοιμες απαντήσεις για όλα – μια σειρά από τέτοια ερωτήματα, δύσκολα μπορεί να «πάει μπροστά». Η πρόσκληση ισχύει βέβαια και για την «εξωκοινοβουλευτική» αριστερά: την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τους ανεξάρτητους ή ανέντακτους και ακόμα τα διάφορα ρεύματα και τάσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε το. Αξίζει και μάλιστα πολύ τον κόπο. Αναμένουμε τις αντιδράσεις και τη συμβολή στον διάλογο.
Θέλουμε επίσης να διευκρινίσουμε ότι ο Κυριάκος Μελέτης είναι ο ίδιος με τον Κυριάκο Χαραλάμπους, που αναφέρεται στη βιβλιογραφία. Και ότι δεν πρόκειται για ψευδώνυμο κλπ. 
Η σύνταξη. 

ΑΝΟΙΚΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ

ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

του Κυριάκου Μελέτη

Εισαγωγή

Κατά τη δεκαετία του 1970 και του 1980 αποδείχτηκε, κατά τρόπο οριστικό, ότι τα μαρξιστικά κόμματα ξόφλησαν ως εναλλακτική πρόταση στη συνείδηση των μαζών, διότι δεν μπόρεσαν να δώσουν σοσιαλιστική προοπτική στα αιτήματα των εργαζομένων, των φοιτητικών, φεμινιστικών και οικολογικών κινημάτων. Τη θέση τους πήραν τα σοσιαλιστικά κόμματα, τα οποία υποσχέθηκαν στις κυριαρχούμενες τάξεις, σε μια πρώτη φάση, ότι θα επιλύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα με ένα σύνολο σοσιαλδημοκρατικών μέτρων και, σε μια δεύτερη, ότι τα τελευταία ξόφλησαν ιστορικά και ότι θα πρέπει να αντικατασταθούν από την απελευθέρωση των αγορών. Και οι αγορές απελευθερώθηκαν. Όμως, οι επαγγελίες των φορέων τους δεν ήταν παρά μια απάτη. Η ευμάρεια δεν ήλθε και το πρόβλημα της φτώχειας επιδεινώθηκε. Όπως λέγεται εδώ και είκοσι χρόνια, στερεοτυπικά, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Πράγματι, στην Ελβετία π.χ. η διαφορά μεταξύ των πιο πλουσίων και των πιο φτωχών μετατράπηκε, μέσα σε είκοσι χρόνια, από ένα προς έξι σε ένα προς πενήντα έξι. Το ίδιο έγινε και στις Η.Π.Α., στη Γερμανία κλπ. Και ο πλούτος συνεχίζει να συσσωρεύεται οξύνοντας το πρόβλημα της φτώχειας. Σύμφωνα με μία μελέτη, 91.000 άνθρωποι κατάφεραν να συγκεντρώσουν ένα πλούτο που αγγίζει περίπου τα 21 τρισεκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με μιαν άλλη οι 100 πιο πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο διαθέτουν 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ταυτόχρονα διαβάζουμε για ανθρώπους που δεν διαθέτουν ούτε τα ελάχιστα για να επιβιώσουν ή ότι 1.000.000.000 άνθρωποι στον πλανήτη, οι πιο φτωχοί, διαθέτουν για κατανάλωση ένα δολάριο την ημέρα ο καθένας τους, δηλαδή συνολικά 365 δις το χρόνο. Και όμως όπως ισχυρίζονται οι σε συμμαχία κυρίαρχες τάξεις της Δυτικής Ευρώπης τα όσα συμβαίνουν δεν είναι αρκετά και επιμένουν να προτείνουν και να εφαρμόζουν την απελευθέρωση των αγορών και την πολιτική λιτότητας, δηλαδή την αύξηση της φτώχειας, με σκοπό το κεφάλαιο να είναι ανταγωνίσιμο, ιδιαίτερα, με αυτό της Κίνας.