- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1Η ΜΑΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1Η ΜΑΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 1 Μαΐου 2019
Πως θάθελα να ήξερα τι σκέφτεσαι, Ποιητή... ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Του Δημήτρη Σταματάκη
Πως θάθελα να ήξερα τι σκέφτεσαι, Ποιητή...
Όταν στις 02:5' το πρωί της Πρωτομαγιάς 1976 το Μιραφιόρι Φίατ 131 S του Αλέκου προσέκρουσε στο τσιμεντένιο στηθαίο, που βρίσκεται στον αριθμό 272 της λεωφόρου Βουλιαγμένης, ήταν φυσικό ο κρότος να αναστατώσει την ελληνική και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Οι αντιδράσεις υπήρξαν άμεσες από κάθε κατεύθυνση, τα ερωτηματικά, που πλήθαιναν ώρα με την ώρα και οι επιπτώσεις πολιτικές και άλλες γινόντουσαν πλέον φανερές. Κλιμακώνονταν από απλές υποψίες, μέχρι σαφείς δηλώσεις περί δολοφονίας.
Ο νεκρός βουλευτής συσπείρωνε για μία ακόμα φορά γύρω του όλους τους δημοκρατικούς πολίτες.
Ήταν φυσικό να θυμηθούν όλοι αμέσως τις δολοφονίες προσώπων όπως ο Ματεόττι, ο Σαράφης, ο Λαμπράκης. Και όλοι είχαν ένα κοινό: ανήκαν στον προοδευτικό πολιτικό χώρο, χωρίς να είναι μέλη κομμουνιστικών κομμάτων.
Και το καίριο ερώτημα τέθηκε από την πρώτη στιγμή που μαθεύτηκε ο θάνατος του βουλευτή: Ο Αλέξανδρος Παναγούλης σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα όπως ανέφεραν οι πρώτες ανακοινώσεις των κρατικών μέσων ενημερώσεως ή δολοφονήθηκε; Εκείνος ο περίφημος Στέφας και πρώην οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων (!) ''έχασε τον έλεγχο'' του αυτοκινήτου του και ''κτύπησε κατά λάθος'' μοιραία τον Παναγούλη;
Οι Έλληνες πολίτες δεν είχαν ξεχάσει πως 13 χρόνια πριν, η δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, του "ζωηρού ειρηνιστή" στη Θεσσαλονίκη - που έγινε μπροστά σε χιλιάδες κόσμο - είχε χαρακτηρισθεί στην αρχή σαν "τροχαίο ατύχημα....
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Πρωτομαγιά 1944: Οι Ναζί δολοφονούν τους «200» στην Καισαριανή
75 χρόνια από την αιματοβαμμένη πρωτομαγιά του 1944
Στην κατεχόμενη Αθήνα, 200 κομμουνιστές αιχμάλωτοι, πρώην πολιτικοί κρατούμενοι, εκτελέστηκαν στην Καισαριανή από τους ναζί ως αντίποινα για το θάνατο ενός γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944.
Στην πλειοψηφία τους -περίπου170- ήταν πρώην κρατούμενοι επί δικτατορίας Μεταξά στην Ακροναυπλία που οι αρχές τους παρέδωσαν με πρωτόκολλο παράδσης στους Iταλούς κατακτητές μετά την πτώση του μετώπου. Mετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών, το Σεπτέμβριο του 1943, οι Γερμανοί τους μετέφεραν στο Xαϊδάρι. Oι υπόλοιποι ήταν εξόριστοι από την Aνάφη.
H διαταγή για τις εκτελέσεις δημοσιεύτηκε στον κατοχικό Τύπο στις 30 Απριλίου του 1944:
«Την 27ην Απριλίου 1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας εξ ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν Στρατηγόν και τρεις συνοδούς του. Πολλοί Γερμανοί στρατιώται ετραυματίστησαν. Ως αντίποινα διατάχτηκε:
1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944.
2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάοι προς Σπάρτην έξωθεν των χωρίων.
ΤΙ ΘΑ ΑΠΕΚΑΛΥΠΤΕ Ο ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ;
Του Δημήτρη Σταματάκη
UN UOMO (...Μα τι Άντρας!, ήταν ο τίτλος του βιβλίου που έγραψε η φίλη του Οριάνα Φαλλάτσι γι' αυτόν.)
Περιμένω με περιέργεια αύριο να δω, πόσα από τα καθάρματα της πολιτικής νομενκλατούρας και όχι μόνο της συριζαίϊκης σαπίλας βέβαια, θα θυμηθούν ότι την πρώτη Μαίου 1976 έχασε τη ζωή του σ' ένα αμφιλεγόμενο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης ο βουλευτής Αλέξανδρος Παναγούλης, ο άνθρωπος που είχε στα χέρια του το μυστικό αρχείο του ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Το αρχείο που αποδείκνυε, μέσα από γράμματα και ντοκουμέντα, τις στενές σχέσεις που είχαν με την Χούντα επιφανείς πολιτικοί της Μεταπολίτευσης και το οποίο θα το κατέθετε την επόμενη μέρα στη Βουλή.
Περιμένω να δω, πόσοι από τους μαλάκες της πολιτικής κονίστρας θα θυμηθούν τον άνθρωπο που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, που άντεξε σαν υπεράνθρωπος τα σκληρά βασανιστήρια στα οποία υπεβλήθη και που απέδειξε, με την όλη του πορεία και στάση, τι σημαίνει αγωνιστής της Δημοκρατίας και όχι σουλατσαδόρος για την καρέκλα και την κονόμα.
-Τι ψάχνεις να βρεις ρε, στη χρεωκοπημένη Ελλάδα του τίποτα, μου λέει ο άλλος. Κι έχει δίκιο, δυστυχώς...
"Εμπρος της Γης οι κολασμένοι "
ph via Герман Пивоваров |
Της Άννας Στάικου
"Εμπρος της Γης οι κολασμένοι "
Εμβατήρια και παιάνες, βηματισμοί κρατούν το ισο
στο επαναστατικό άσμα
Ο λαός ακολουθεί..........τα παιδιά τρέχουν στην ουρά της πορείας και χαιρετίζουν με τα λιγνά χεράκια
Κάποτε. Πριν την ανθρώπινη ακύρωση
Πάμε πάλι απ την αρχή ως επανάληψη
Εμβατήρια και παιάνες ως ήχος συγκοπτικός
Τα παιδάκια αφαιρούνται
Επικεφαλής η σιδερόφρακτη συνείδηση των ανθρώπων
Ευθυτενής, με άρνηση της ισοπέδωσής και της αυτοακύρωσης της.
Πορεία με παιάνα θύελλα
Κατεύθυνση ορμής με εμβατήριο το δικαιο
Συνείδηση ανθρώπων εναντίον της κόλασης των ασυνείδητων ισχυρών της εξουσίας που τολμούν να μας αφαιρούν εναν προς έναν , μία προς μια --------στα μουλωχτά-------
να μην ταραχτεί το πόπολο από την ραστώνη
Γιατί η ραστώνη του πόπολου είναι πάντα ο Πόντιος Πιλάτος σε πολυπληθή αντίτυπα
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
αντιλαλεί
η σιδερόφραχτη μεραρχία της συνείδησης
Βοά, στα πελάγη, μουγκρίζει στα όρη, τρίζει στον κάμπο
ουρλιάζει στην πόλη
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Σαρωτικά.
ΠΗΓΗ:Anna Staikou
Δευτέρα 15 Μαΐου 2017
Η αργία της Κυριακής
του Απόστολου Παπαδημητρίου
Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Κυριακή αποκλήθηκε η ημέρα, η τελευταία της εβδομάδας, η αφιερωμένη στον Κύριό μας και Θεό μας. Μικρό είναι το νόημα των υπολοίπων ημερών. Οι τέσσερες πρώτες λαμβάνουν, αν και όχι ακριβώς, το όνομά τους εκ του αριθμητικού που τις προσδιορίζει. Η πέμπτη δηλώνει ότι κατά τους Ιουδαίους ήταν ημέρα προπαρασκευής για την ημέρα του Θεού, το Σάββατο δηλαδή, που ως λέξη εισήχθη και στην ελληνική γλώσσα.
Κατά τη χριστιανική εποχή η Κυριακή, η ημέρα του Κυρίου, υποκατέστησε το Σάββατο ως ημέρα του Θεού και την ημέρα την αφιερωμένη στον θεό ήλιο από τους ειδωλολάτρες.
Μεταξύ των γνωστών δέκα εντολών του Θεού προς τον προφήτη Μωυσή για εφαρμογή τους από τους Εβραίους τέταρτη κατά σειρά είναι η ακόλουθη: «Έξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρᾳ τη εβδόμῃ σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου». Είναι σημαντική η σειρά τοποθέτησής της εντολής, καθώς έπεται τριών άλλων με τις οποίες ρυθμίζεται η λατρεία του Θεού. Ακολουθούν οι άλλες, με τις οποίες ρυθμίζονται σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Με την εντολή για τήρηση ημέρας αργίας ο Θεός ζήτησε από τους Εβραίους να μιμηθούν τον δημιουργό τους, ο οποίος εποίησε τα πάντα σε διάστημα έξι ημερών, μακρών χρονικών περιόδων. Συνεπώς η νομοθέτηση κατάργησης της αργίας της Κυριακής έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τον Θεό!
Την αργία σεβάστηκαν επί αιώνες οι κοινωνίες, στις οποίες είχε γίνει αποδεκτή η πίστη στον Χριστό από μεγάλο μέρος του λαού τους. Ακόμη και στη Δύση, όπου ο ευαγγελικός λόγος στρεβλώθηκε και στραγγαλίστηκε η ελευθερία του προσώπου, οι συνθήκες εργασίας δεν ήσαν αυτές που υπονοούνται με τον ευρέως εν χρήσει όρο «εργασιακός Μεσαίων». Έντιμοι ερευνητές έφεραν στο φως στοιχεία, που δείχνουν ότι οι δουλοπάροικοι κατά τον Μεσαίωνα εργάζονταν λιγότερο από τον μέσο εργαζόμενο κατά τη βιομηχανική εποχή της νεωτερικότητας. Οι θρησκευτικοί ηγέτες υποδείκνυαν, σε κίνηση αντιρρόπησης του συμβιβασμού τους στο θέμα της στέρησης της προσωπικής ελευθερίας, την καθιέρωση από τους φεουδάρχες και άλλων αργιών πέραν εκείνης της Κυριακής. Και οι φεουδάρχες ικανοποιούσαν τα αιτήματα όχι λόγω της ευλαβείας τους βέβαια και της συμπάθειας προς τους δουλοπαροίκους, αλλά προς αποτροπή κοινωνικών αναταραχών! Έτσι κατά την όψιμη περίοδο του Μεσαίωνα οι αργίες ήσαν 120 στην Αγγλία, 150 στην Ισπανία, 180 στη Γαλλία (Edith Rodgers), κάτι που σήμερα φαίνεται εξωπραγματικό! Βέβαια ως αμοιβή για την εργασία τους ελάμβαναν μόνο τα απολύτως απαραίτητα προς το ζην. Ασφαλώς και δεν γράφουμε με συμπάθεια προς τη φεουδαρχία, την απάτη της νεωτερικότητας του αστικού « διαφωτισμού» αποκαλύπτουμε! Οι αστοί εργοδότες υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σκληρότεροι και απαιτητικότεροι από τους φεουδάρχες!
Δευτέρα 8 Μαΐου 2017
Πρωτομαγιά: αθλητές όλων των ομάδων ενωθείτε!
Από το Πρόβατο όχι Αρνί
Όταν ο Θεός, η φύση, το Big Bang, ένας ιπτάμενος δίσκος γεμάτος Βόγκονς μας άφησαν σε αυτό τον πλανήτη δε μας έδωσαν προίκα τίποτα. Ούτε καν την ευφυΐα. Όλα έπρεπε απ’ την αρχή να τα διεκδικήσουμε, να τα κερδίσουμε, να τα κάνουμε κτήμα του κόσμου μας. Απ’ τα πιο απλά όπως το να περπατάμε όρθιοι, ως τα πιο σύνθετα όπως το να μπορεί μέσω οπτικών ινών ένα κάθαρμα να με βρίζει γιατί έγραψα δυο καλές λέξεις για την ομορφιά των λόγων του Τάσου Θεοφίλου στη δίκη του. Ό,τι απολαμβάνουμε σήμερα ως δεδομένο, κάποτε ήταν ψήγμα σκέψης στην άκρη κάποιου εγκεφάλου. Ας μην το ξεχνάμε, λοιπόν, αυτό όταν ελαφρά τη καρδία αδιαφορούμε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των δίπλα μας. Ένα καλοακονισμένο μπούμερανγκ είναι που κάποια στιγμή θα γυρίσει και προς το δικό μας κεφάλι. Και προς τις δικές μας κτήσεις. Η εξώπορτά μας, δεν είναι τόσο μακριά από την εξώπορτα του γείτονα.
Αυτά αντί προλόγου. Δυο εισαγωγικές σκέψεις μόνο για τα παρακάτω.
Πρωτομαγιά και τα γεγονότα τότε, εντελώς συνοπτικά, είχαν ως εξής:
Σικάγο, Πρωτομαγιά του 1886. Οι υπάλληλοι (κυρίως των εργοστασίων) ξεκίνησαν μια σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων με βασικό τους αίτημα το οχτάωρο. Ως τότε, στις ΗΠΑ η εργασία ήταν δομημένη εκτός οποιουδήποτε κανονιστικού πλαισίου. Οι εργοδότες χρησιμοποιούσαν τους υπαλλήλους κατά την κρίση τους, την επιθυμία τους και τις ανάγκες τους. Δεν υπήρχαν Κυριακές ελεύθερες, δεν υπήρχε ωράριο.
Οι δρόμοι γέμισαν. 90.000 άνθρωποι πήραν μέρος στην πορεία. Δυο μέρες αργότερα κι ενώ οι κινητοποιήσεις συνεχίζονταν, είχαμε και τους πρώτους νεκρούς. Έξω απ’ το εργοστάσιο Μακ Κόρμικ η αστυνομία με τους μπράβους της επιχείρησης άνοιξαν πυρ σκοτώνοντας 4 εργάτες. Στα συλλαλητήρια καταδίκης της τυφλής βίας που διοργανώθηκαν τις επόμενες μέρες υπήρξαν νεκροί κι απ’ τις δύο πλευρές (τραγική ειρωνεία και οξύμωρο ταυτόχρονα). Μια χειροβομβίδα που εκσφενδονίστηκε προς τους αστυνομικούς μέσα απ’ το πλήθος των εργατών στάθηκε αιτία για μια δίκη παρωδία και την καταδίκη σε θάνατο οχτώ συνδικαλιστών. Απ’ αυτούς ο ένας αυτοκτόνησε, ενώ η ποινή ίσχυσε για τέσσερις από τους υπόλοιπους. Ακόμη και σήμερα η συγκεκριμένη δίκη θεωρείται ως μία απ’ τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των ΗΠΑ.
Οι αγώνες συν
Δευτέρα 1 Μαΐου 2017
Μας κρατάνε όρθιους οι νεκροί μας
Στο τέλος της σημερινής πορείας της Πρωτομαγιάς συναντηθήκαμε τυχαία και πιάσαμε μια κουβέντα με ένα παλιό φίλο, συμμαθητή στο Γυμνάσιο της Δάφνης και συμφοιτητή και συναγωνιστή των φοιτητικών χρόνων στη Θεσσαλονίκη.
Ακόμη συνεχίζεις, μου είπε, με ένα τεράστιο ερωτηματικό ζωγραφισμένο στο προσωπό του.
Συνεχίζουμε Νίκο, συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε
Και τι είναι αυτό που σας κρατάει ρε Χρήστο, σε τι ελπίζετε, δεν βλέπεις...
Του είπα διάφορα, αυτά που νόμιζα, αυτά που πίστευα, μου είπε και αυτός, δώσαμε τα χέρια και πήρε ο καθένας το δρόμο του.
Όταν γύρισα σπίτι, έπεσε το μάτι μου σε ένα σημείωμα που αναφέρονταν στο Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Η γνωστή ιστορία ξέρετε. Και τότε μονολόγησα σα να ήταν μπροστά μου ο παλιός φίλος:
Μας κρατάνε όρθιους ΚΑΙ οι νεκροί μας, ρε Νίκο. Και θα μας κρατήσουν όρθιους μέχρι το τέλος. ΥΠΟΣΧΕΣΗ.
"ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗΣ"
ΠΑΛΙΚΑΡΙ: Ο ΛΟΥΗΣ ΤΙΚΑΣ ΚΑΙ Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΛΑΝΤΛΟΟΥ (2014)-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
ΠΑΛΙΚΑΡΙ: Ο ΛΟΥΗΣ ΤΙΚΑΣ ΚΑΙ Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΛΑΝΤΛΟΟΥ (2014) on Vimeo.
Έτος: 2014 | Xώρα: Ελλάδα | Διάρκεια: 92 λεπτά | Σκηνοθεσία: Νικόλαος Βεντούρας | Σενάριο: Λαμπρινή Χ. Θωμά
Η Σφαγή του Λάντλοου και η δολοφονία του Έλληνα μετανάστη και συνδικαλιστή Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), αποτελεί μία από τις κομβικές στιγμές του αμερικάνικου εργατικού κινήματος και ενώνει, έναν ολόκληρο αιώνα μετά, τις ΗΠΑ του 1914 με τις εργατικές και μεταναστευτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας του 2014. Η Λαμπρινή Θωμά και ο Νίκος Βεντούρας αναζήτησαν τις μνήμες, την ιστορία και την κληρονομιά του Λούη Τίκα και του Λάντλοου στο Κολοράντο και μίλησαν με κορυφαίους ιστορικούς, καλλιτέχνες και απογόνους ανθρακωρύχων, καταγράφοντας τα σημάδια που άφησε στο σώμα της εργατικής Αμερικής μία τραγωδία που πολλοί προσπάθησαν να ξεχαστεί.
" Το αλάτι της γης"-ΤΑΙΝΙΑ
Σενάριο: Μάικλ Γουίλσον.
Ηθοποιοί: Ροζάνα Ρεβουέλτας, Χουάν Σακόν, Γουίλ Γκιρ, Ντέιβιντ Γουλφ.
Η ιστορία εστιάζεται γύρω από ένα ζευγάρι μεξικανικής καταγωγής ανθρακωρύχων, με τον σύζυγο να τον ερμηνεύει ο ερασιτέχνης ηθοποιός Χουάν Σακόν (ο πραγματικός αρχηγός του συνδικάτου) και τη γυναίκα του, η Μεξικάνα ηθοποιός Εσπεράντζα Κουιντέρο (η οποία αμέσως μετά απελάθηκε επειδή έπαιξε στην ταινία). Η φριχτή κατάσταση των συνθηκών της ζωής τους, όπως και των υπόλοιπων ανθρακωρύχων, καθώς κι ένα ατύχημα σ' έναν εργάτη, θα οδηγήσουν σε απεργία. Η ταινία όμως δεν περιορίζεται σ' αυτή. Αλλά βρίσκει την ευκαιρία να καταπιαστεί και με θέματα όπως ο ρατσισμός, τα οικονομικά και πολιτικά θέματα της εποχής (όχι και τόσο διαφορετικής από τη σημερινή), η θέση και η σημασία του ρόλου της γυναίκας (όταν, κάποια στιγμή, το δικαστήριο απαγορεύει στους ανθρακωρύχους να πικετοφορούν έξω από το ορυχείο, την πικετοφορία αναλαμβάνουν οι γυναίκες τους που δεν είναι ανθρακωρύχοι).
Λούης Τίκας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λούης Τίκας
Γέννηση:1886
Θάνατος: 20 Απριλίου 1914
Θάνατος: 20 Απριλίου 1914
Ο Λούης Τίκας (Luis Tikas ή Ηλίας Σπαντιδάκης) ήταν Έλληνας συνδικαλιστής από την Κρήτη, που δολοφονήθηκε το 1914 στο Κολοράντο των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια μιας μεγαλειώδους εργατικής απεργίας στα ορυχεία. Η μνήμη του είναι ακόμα ζωντανή στα αμερικανικά συνδικάτα.
Το ελληνικό όνομα του Τίκα ήταν Ηλίας Σπαντιδάκης. Γεννήθηκε στην Λούτρα Ρεθύμνου το 1886 και ο πατέρας του ονομαζόταν Αναστάσιος. Το 1906 σε ηλικία 20 ετών μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Πριν φύγει έβγαλε μια φωτογραφία φορώντας την παραδοσιακή κρητική στολή και την άφησε ως ενθύμιο στους συγγενείς του. Δεν επρόκειτο να ξανανταμωθούν. Στις ΗΠΑ μετέτρεψε το όνομά του στο αγγλοσαξονικό Λούης Τίκας (Luis Tikas), με το οποίο έμελλε να γραφεί στην ιστορία των συνδικαλιστικών αγώνων.
Από το λιμάνι της Νέας Υόρκης πήγε στο Κολοράντο. Εγκαταστάθηκε στο Ντένβερ κι άρχισε να δουλεύει στα χαλυβουργία του Πουέμπλο καμιά τριανταριά μίλια μακριά, με ημερομίσθιο $1,75, για δώδεκα ώρες την ημέρα. Το 1910 ορκίστηκε Αμερικανός πολίτης και άνοιξε καφενείο στην οδό Μάρκετ του Ντένβερ, μια εργατική γειτονιά που έγινε η τοπική Greektown. Την εποχή εκείνη στο Ντένβερ ζούσαν 240 Έλληνες.
Παλικάρι:Ο Λούης Τίκας και η Σφαγή στο Λάντλοου
Γιώργος Ρούσσος
Η σφαγή του Λάντλοου και η δολοφονία του Έλληνα μετανάστη και συνδικαλιστή Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη) αποτελεί μία από τις κομβικές στιγμές του αμερικανικού εργατικού κινήματος και ενώνει, έναν ολόκληρο αιώνα μετά, τις ΗΠΑ του 1914 με τις εργατικές και μεταναστευτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας του 2014. Ένα φιλμ διαχρονικά επίκαιρο που θέτει σε πρώτο πλάνο το δικαίωμα στην εργασία και στην επιβίωση του ανθρώπου. Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του Νίκου Βεντούρα, είχαμε την ευκαιρία να το παρακολουθήσουμε παρουσία του δημιουργού τον Μάρτιο στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο Λούης Τίκας (Luis Tikas ή Ηλίας Σπαντιδάκης) γεννήθηκε στη Λούτρα Ρεθύμνου το 1886 και ο πατέρας του ονομαζόταν Αναστάσιος. Το 1906 σε ηλικία 20 ετών μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν φύγει έβγαλε μια φωτογραφία φορώντας την παραδοσιακή κρητική στολή και την άφησε ως ενθύμιο στους συγγενείς του. Δεν επρόκειτο να ξανανταμωθούν... Στις ΗΠΑ μετέτρεψε το όνομά του στο αγγλοσαξονικό Λούης Τίκας (Luis Tikas), με το οποίο έμελλε να γραφεί στην ιστορία των συνδικαλιστικών αγώνων.
Το χρονικό της απεργίας δε γράφτηκε ποτέ. Είχε σχεδόν ξεχαστεί, ώσπου το 1944 ο τραγουδιστής Γούντι Γκάθρι έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο «The Ludlow Massacre». Το τραγούδι ακουγόταν συχνά στις διαδηλώσεις της δεκαετίας του ’60. Ο ποιητής Ντέιβιντ Μέισον έγραψε ένα ποιητικό μυθιστόρημα 4.800 στίχων με τίτλο: "Ποιος ήταν ο Λούης Τίκας", όπου περιγράφεται η ζωή του Έλληνα πρωταγωνιστή του αμερικανικού εργατικού κινήματος. Παράλληλα, τη ζωή του Τίκα επανέφερε στο προσκήνιο ο ελληνοαμερικανός συγγραφέας Ζήσης Παπανικόλας το 1991 γράφοντας τη βιογραφία του. Σήμερα το Λάντλοου είναι μια πόλη-φάντασμα. Στον χώρο της σφαγής, στην περιοχή Τρίνινταντ, έχει στηθεί μνημείο από γρανίτη στη μνήμη των θυμάτων. Εκεί υπάρχει και ο τάφος του γενναίου Λούη Τίκα.
Λούης Τίκας the Greek. Ο Έλληνας πρωτεργάτης απεργίας στο Κολοράντο, η οποία κατέληξε σε πρωτοφανή σφαγή. Τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ
κείμενο: e-oikodomos.blogspot.gr/2012/01/1914.html
Στην Αμερική των αρχών του αιώνα οι Έλληνες που δούλευαν στους σιδηροδρόμους και τα εργοστάσια ήταν συχνά απεργοσπάστες. Αν και δούλευαν σκληρά, σέρνονταν στα καφενεία και έμπλεκαν σε καβγάδες, είχαν τα χαρακτηριστικά που ταίριαζαν στα τσιράκια της εργοδοσίας: αποτελούσαν έναν κλειστό, ανδρικό κόσμο, τρομαγμένο από το αμερικάνικο περιβάλλον και τρομακτικό λόγω των πρωτόγονων ηθών του. Ήταν αναλφάβητοι, ανοργάνωτοι και επιρρεπείς στις κλεψιές και τα συνοπτικά μαχαιρώματα. Ήταν θύματα, αν και καθόλου αθώα.
Επιβίβαση στο βαπόρι με προορισμό τη γη της επαγγελίας
|
Ωστόσο, αυτή είναι η μισή αλήθεια μονάχα. Η άλλη μισή είναι ότι ανάμεσα στο θορυβώδες ελληνοαμερικανικό πλήθος, υπήρχε, κιόλας από τη δεκαετία του ’10, μια ριζοσπαστική μειοψηφία που συνδέθηκε με τους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου, το Κομμουνιστικό Κόμμα των ΗΠΑ και αργότερα, με τις σοσιαλιστικές ομάδες όπως ήταν το Εργατικό Κόμμα.
Ένας από τους ηγέτες αυτής της μειοψηφίας ήταν ο Λούης Τίκας.
Έλληνες μετανάστες πατούν στη γη της επαγγελίας… ... |
Ο Λούης Τίκας έγινε είκοσι χρονών στο καράβι που τον έφερε από το Ρέθυμνο στη Νέα Υόρκη τον Μάρτιο του 1906. Έξι μήνες αργότερα βρέθηκε στο Κολοράντο μέσα στο βαγόνι ενός εμπορικού τραίνου. Οι δυτικές πολιτείες υπόσχονταν δουλειά και αγροτική ζωή, που φαινόταν πιο οικεία από εκείνη της μεγαλούπολης. Ο Λούης Τίκας εγκαταστάθηκε στο Ντένβερ κι άρχισε να δουλεύει στα χαλυβουργία του Πουέμπλο καμιά τριανταριά μίλια μακριά, με ημερομίσθιο $1.75, για δώδεκα ώρες την ημέρα. Το 1910 ορκίστηκε Αμερικανός πολίτης και άνοιξε καφενείο στην οδό Μάρκετ του Ντένβερ, μια εργατική γειτονιά που έγινε η τοπική Greektown.
Η πρώτη ελληνική εργατική Πρωτομαγιά
Από το ιστολόγιο theamapati.wordpress.com
Η 1η Μάη ορίστηκε από τη Β΄ Διεθνή σαν μέρα διεθνούς αλληλεγγύης και αγωνιστικών διεκδικήσεων των εργαζομένων το 1889. Από τότε και ύστερα οι Έλληνες σοσιαλιστές της εποχής σύνδεσαν πολλές πρωτοβουλίες τους με την μέρα αυτή.
Την 1η Μάη του 1891 ο Καλλέργης και άλλοι 12 σοσιαλιστές φωτογραφήθηκαν αναμνηστικά όλοι μαζί σαν συμβολική συμμετοχή στην παγκόσμια επέτειο και διαμαρτυρία των εργατών. Το 1892 ο Καλλέργης και τριάντα περίπου σύντροφοί του συγκεντρώνονται στο χώρο του Σταδίου και εκεί διαμαρτύρονται κατά του άθλιου πλουτοκρατικού συστήματος.
Η πρώτη όμως ουσιαστικά διεκδικητική Πρωτομαγιά, ήταν αυτή του 1893. Την απόφαση για την συγκέντρωση είχε πάρει δύο μήνες νωρίτερα το διοικητικό συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Συλλόγου και η οργάνωσή της είχε ανατεθεί σε τριμελή επιτροπή που αποτελούσαν οι Χαιρέτης, Ματιάτος, Ελευθερίου. Κατά τη διάρκεια μέχρι την 1η Μάη ο Σοσιαλιστικός Σύλλογος έκανε κάλεσμα σε διάφορα εργατικά σωματεία “όπως μετάσχουν εις την εορτήν της Πρώτης Μαΐου”. Η εκδήλωση προαναγγέλλεται έτσι στα μέσα του Απρίλη από τις στήλες του “Σοσιαλιστή” και εκεί αναφέρονται οι στόχοι και ο τόπος της συγκέντρωσης.
“Δύο Μαΐου ημέρα Κυριακή 6μ.μ. εις το Αρχαίον Στάδιον, όπισθεν του Ζαππείου, εις την γέφυραν όπου είναι απέναντι εις τα Αγγλικά μνημεία με κυπαρίσσια. Όλοι οι Σοσιαλισταί και υπό μισθόν πάσχοντες θα συναθροισθώσι ψήφισμα προς την Βουλήν, δια του οποίου θα ζητώσι:
1. Τας Κυριακάς όλα τα καταστήματα να είναι κλειστά προς ανάπαυσιν των πολιτών.
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω
Έργο της Βάσως Κατράκη
ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ ΜΟΥ ΜΙΣΕΨΕΣ, ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ ΣΕ ΧΑΝΩ,
ΑΝΟΙΞΗ, ΓΙΕ, ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΓΕΣ ΚΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΣ ΑΠΑΝΩ…
Το εργατικό κίνημα καλείται, με αφορμή τη φετινή Πρωτομαγιά, να τοποθετηθεί πάνω στην κατάσταση που διαμορφώνει για την πατρίδα μας η κυβέρνηση των Νενέκων, τόσο συνολικά όσο και απέναντι στα εργασιακά δικαιώματα.
Ήδη, μιλούμε για «Εργατική» Πρωτομαγιά τη στιγμή που οι άνεργοι αποτελούν το 1/3 του εργατικού δυναμικού, που οι μακροχρόνια άνεργοι είναι πάνω από 800.000 άνθρωποι, και που η πλειοψηφία τους βρίσκεται κυριολεκτικά στο περιθώριο της όποιας «προνοιακής» πολιτικής, η οποία πλέον εμφανίζεται σαν μεγαλόψυχη απόδοση ελεημοσύνης και όχι σαν υποχρέωση της Πολιτείας να δημιουργεί το πλαίσιο για εργασία και ειδίκευση στους εργαζόμενους.
Μιλούμε για «Εργατική» Πρωτομαγιά τη στιγμή που σε 350.000 (όσος ο αριθμός των θυμάτων της Ποντιακής Γενοκτονίας) οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος. Τη στιγμή που 500.000 νέοι έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα μας για να εργαστούν στο εξωτερικό, απαλλάσσοντας τα στατιστικά των ντόπιων υπαλλήλων του Σόιμπλε και του Σόρος από ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας.
Μιλούμε για «Εργατική» Πρωτομαγιά τη στιγμή που πάνω από τους μισούς «εργαζόμενους» που προσλαμβάνονται προορίζονται για εκ περιτροπής, εποχιακή ή περιορισμένου ωραρίου απασχόληση. Σε μιαν εποχή που οι δουλειές εξαφανίζονται, που η χώρα βυθίζεται σε μια καθοδική σπείρα παρακμής, οικονομικής και παραγωγικής, και όχι μόνο. Σε μιαν εποχή που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό με τον διπλανό μας παντού, αλλά και για έναν αναξιοπρεπή μισθό, που απεχθάνεται τις συλλογικότητες και αναδεικνύει το άτομο-καταναλωτή ως τον υποδειγματικό πιστό της νέας λατρείας του εμπορεύματος.
Εμείς, σε αυτό τον ρόλο που μας επιφυλάσσει η Νέα Τάξη κι οι ντόπιοι υπάλληλοί της, δεν έχουμε θέση. Επιβάλλεται να επεξεργαστούμε άλλες απαντήσεις στην επέλαση των κυβερνητικών σχεδίων για τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους, θέσεις που θα στηρίζονται στην ελληνική πραγματικότητα και δεν θα μεταφυτεύονται από άλλα μοντέλα και καταστάσεις της Δύσης, διανθισμένα με μπόλικες ριζοσπαστικές παρόλες. Απαντήσεις συνολικές, γιατί αυτό που ζούμε είναι απότοκο ενός πλέγματος προβλημάτων που πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με μια συνολική απάντηση.
Εργατική Πρωτομαγιά «Μέρα Μαγιού» (+Βίντεο)
The Fourth Estate is a famous picture painted
by Giuseppe Pellizza da Volpedo in 1901,
originally entitled The Path of Workers.
Εργατική Πρωτομαγιά
Σοφία Ντρέκου
Και μόνο η σκέψη της κοινωνικής αδικίας, κάτω από την οποία μια ανθρώπινη ζωή υποφέρει μπορεί να έχει την ενέργεια του ανέμου της ερήμου, που όλα μπροστά του τα μαραζώνει. Εάν οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι σ' αυτό τον κόσμο θέλουν να κάνουν έναν επιτυχημένο αγώνα εναντίον των καταπιεστών τους, πρέπει να τον κάνουν στο όνομα του Θεού και της δικαιοσύνης του Θεού μάς λέει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία.
Μνήμη των αγώνων των ηρωϊσμών των εργατών εκείνων που η αδικία τους πνίγει. Χρονική επενδυτική τεχνική η ευρεσιτεχνία των απόντων. Δεν μπορεί να υπάρξει αγώνας δίχως μνήμη. Ο πόνος της λήθης στη λαβωματιά της μνήμης. Μπορεί, τρόπον τινά, να μην είμαστε υπεύθυνοι για τις ζωές του παρελθόντος, αλλά είμαστε υπεύθυνοι για τη μνήμη του μέλλοντος!
Δεν πειράζει και αν δεν είσαι ήρωας. Εκείνο που μετρά είναι να έχεις συνείδηση σε αυτό που ανήκεις, να σε τιμά και να απαιτείς και από τους άλλους να σε τιμούν. Να απαιτείς την θέση που πρέπει να έχεις στην κοινωνία, την όποια κοινωνία. Να μην ξεχνάς ότι συμμετέχεις στην παραγωγική διαδικασία με υψηλό μέρισμα. Είσαι τα πόδια και το μυαλό της κοινωνίας.
Είναι τόσο και τέτοιο το ελληνικό αίμα που χύθηκε την Πρωτομαγιά που είναι ιεροσυλία, θαρρώ, να θεωρούμε αυτή τη μέρα σαν μια Χίπικη «γιορτή των λουλουδιών»!!!. Τα λουλούδια σήμερα, πρέπει να θυμίζουν τους νεκρούς μας ήρωες †.
Η Πρωτομαγιά είναι… ανεργία!
του Γιώργου Τζεδάκι
Στην Ελλάδα μας (όσο είναι ακόμα δική μας…) δεν βαριέσαι ποτέ. Αν μπορούσες και να ζήσεις με αξιοπρέπεια, θα ήταν βέβαια καλύτερα, αλλά τέλος πάντων…
Καθημερινά, συμβαίνει κάτι που σε βγάζει έξω από το πρόγραμμά σου και συνηθέστερα έξω από τα ρούχα σου! Ορισμένους και έξω από τα σπίτια τους…
Και στ’ αυτιά μας ηχεί ακόμα εκείνο το πολύ ωραίο για να ήταν και αληθινό «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη».
Αν και για να είμαστε δίκαιοι, το κράτος είναι που βιάζεται πιο πολύ να βγάλει τα σπίτια μας στο σφυρί. Ναι, το κράτος δικαίου που μας είχε υποσχεθεί ο Αλέξιος ο Μικρός…
Κι ενώ οι άστεγοι πληθαίνουν, οι άνεργοι δεν θυμούνται καν από πότε έχουν να δουλέψουν και χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν τη χαρά της απλήρωτης εργασίας, μας προέκυψε το… μέγα ερώτημα: η Πρωτομαγιά είναι αργία ή απεργία;
Όσο για το φλέγον ερώτημα πώς οι υπόλοιπες μέρες του χρόνου θα μπορέσουν να γίνουν εργάσιμες για όλους, μάλλον δεν απασχολεί ούτε αυτούς που μας κυβερνούν, ούτε τους άλλους που θέλουν να μας ξανακυβερνήσουν…
Σάββατο 29 Απριλίου 2017
Καισαριανή:1η Μαΐου 1944, Η άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής
Στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής ως αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944.
Στην πλειοψηφία τους ήταν πρώην κρατούμενοι-εξόριστοι επί δικτατορίας Μεταξά στην Ακροναυπλία που οι αρχές τους παρέδωσαν με πρωτόκολλο παράδοσης στους Iταλούς κατακτητές μετά την πτώση του μετώπου. Mετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών, το Σεπτέμβριο του 1943, οι Γερμανοί τους μετέφεραν στο Xαϊδάρι. Oι υπόλοιποι ήταν εξόριστοι από την Aνάφη.Διαφήμιση
Σκοπευτήριο Καισαριανής. Η αναγνώριση των νεκρών. (Από το βιβλίο Η ματωμένη καρδιά της Ελλάδας)
|
H διαταγή για τις εκτελέσεις δημοσιεύτηκε στον κατοχικό Τύπο στις 30 Απριλίου του 1944:
«Την 27ην Απριλίου 1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας εξ ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν Στρατηγόν και τρεις συνοδούς του. Πολλοί Γερμανοί στρατιώται ετραυματίστησαν. Ως αντίποινα διατάχτηκε:
1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944.
2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάοι προς Σπάρτην έξωθεν των χωρίων.
Υπό την εντύπωσιν κακουργήματος τούτου Έλληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς.
Ο Στρατιωτικός Διοικητής Ελλάδος».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)