O ΝΟΑΜ CHOMSKY «Στα μονοπάτια της σκέψης»

Ο ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ (NOAM CHOMSKY) παρουσιάζει στην εκπομπή ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ τις απόψεις του για την ουσία της δημοκρατίας και ασκεί κριτική στα κυρίαρχα φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της σύγχρονης εποχής.

Aναφέρεται, επίσης, στις δομές και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, στις μεθόδους και τα μέσα χειραγώγησης των πολιτών, στο ρόλο των μαζικών μέσων ενημέρωσης και στις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης.

Ο Νόαμ Τσόμσκι (Avram Noam Chomsky) είναι καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT).

Νόαμ Τσόμσκι: Οι σαδιστές ευρωκράτες βασανίζουν την Ελλάδα

Η Συνέντευξη

Τη στάση της Ευρώπης τόσο απέναντι στην οικονομική κρίση και την Ελλάδα όσο και στη διαχείριση του προσφυγικού δράματος επικρίνει ο διεθνώς αναγνωρισμένος φιλόσοφος και ακτιβιστής Νόαμ Τσόμσκι. Όσον αφορά την κρίση, ο Τσόμσκι λέει ότι «οι σαδιστές ευρωκράτες βασανίζουν την Ελλάδα» που τόλμησε να διεκδικήσει τη Δημοκρατία, ενώ για το προσφυγικό σημειώνει ότι η Ευρώπη ξέρει πολύ καλά από λιτότητα, αλλά όχι από ανθρωπισμό.

Ο Νόαμ Τσόμσκι μίλησε στον Xρόνη Πολυχρονίου για το Truthout.

Ο σαδισμός απέναντι στη Δημοκρατία

Σχολιάζοντας το θέμα της ελληνικής κρίσης, ο Αμερικανός φιλόσοφος ασκεί δριμεία κριτική στους πιστωτές της χώρας που ζητούν από την Ελλάδα να εφαρμόσει δύσκολα μέτρα που καμία άλλη δημοκρατική χώρα στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να εισαγάγει.

«Οι όροι που επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι προς το συμφέρον των πιστωτών κι έχουν καταστρέψει τη χώρα. Ο στόχος 

Νόαμ Τσόμσκι: Οι σαδιστές ευρωκράτες βασανίζουν την Ελλάδα

υποτίθεται πως ήταν να μειωθεί το χρέος, το οποίο έχει αυξηθεί υπό αυτά τα μέτρα. Με την οικονομία να έχει υπονομευθεί, το ΑΕΠ έχει μειωθεί και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ έχει αυξηθεί παρά τη ριζική περιστολή των κρατικών δαπανών. Στην Ελλάδαέχει παρασχεθεί ελάφρυνση του χρέους, σε θεωρητικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει γίνει σαν ένα χωνί μέσω του οποίου ρέει η ευρωπαϊκή βοήθεια προς τις τράπεζες του Βορρά, οι οποίες μέχρι σήμερα έδιναν επισφαλή δάνεια, δεν τα πήραν πίσω και θέλουν τώρα να διασωθούν από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Πρόκειται για μία συνήθη πρακτική των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στη νεοφιλελεύθερη εποχή», λέει.

«Όταν η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε δημοψήφισμα, για να ζητήσει από τους πολίτες της χώρας να εκφράσουν την άποψή τους σχετικά με την τύχη τους, η αντίδραση των ευρωπαϊκών ελίτ ήταν απόλυτος τρόμος απέναντι στην αναίδεια. Πώς μπορεί οι Έλληνες να τολμούν να θεωρούν τη Δημοκρατία ως μια αξία που πρέπει να γίνεται σεβαστή στη χώρα γέννησής της; Οι κρατούντες Ευρωκράτες αντέδρασαν με απόλυτο σαδισμό, προβάλλοντας ακόμα πιο σκληρές απαιτήσεις ώστε να γίνει η Ελλάδα ερείπια και στο μεταξύ, χωρίς καμία αμφιβολία, να ιδιοποιηθούν ό,τι μπορούν για τον εαυτό τους.

Το αντικείμενο του σαδισμού δεν είναι οι Έλληνες ειδικά, αλλά όποιος τολμά να φανταστεί ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν δικαιώματα που συγκρίνονται με αυτά των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των επενδυτών. Πολύ γενικά, μπορεί να πει κανείς ότι τα μέτρα λιτότητας κατά τη διάρκεια της ύφεσης δεν έβγαζαν οικονομικό νόημα, όπως αναγνωρίζεται ακόμη και από τους οικονομολόγους του ΔΝΤ (αν και όχι από τους πολιτικούς παράγοντες του Ταμείου).

Ερντογάν κατά Τσόμσκι, Τσόμσκι κατά Ερντογάν

ΕΥΡΩΠΗ

Νόαμ Τσόμσκι - Ταγίπ Ερντογάν | ΑΠΕ/ΜΠΕ - AP Photo

Συντάκτης: efsyn.gr

Ο Τούρκος πρόεδρος επιτέθηκε πρώτος, μετά τη δημοσιοποίηση κειμένου, με τον τίτλο «Δεν θα γίνουμε μέρος αυτού του εγκλήματος», που υπέγραψαν 1.128 ακαδημαϊκοί από 89 χώρες και από την Τουρκία, ανάμεσά τους και ο Τσόμσκι, με το οποίο ζητούσαν από την Αγκυρα να σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στις κουρδικές περιοχές, επισημαίνοντας τον μεγάλο αριθμό άμαχων θυμάτων και καλούσαν την κυβέρνηση να ξαναρχίσει άμεσα τον ειρηνευτικό διάλογο για τη διευθέτηση του κουρδικού ζητήματος, που κατέρρευσε τον περασμένο Ιούλιο.

Οργισμένος ο Ταγίπ Ερντογάν, σε ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο των Τούρκων διπλωματών, ξεσπάθωσε εναντίον τους , υποστηρίζοντας ότι τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν τις διαπράττει το κράτος, αλλά οι τρομοκράτες:

Παρά όλα τα δεδομένα, αυτό το πλήθος των ανθρώπων, που αυτοαποκαλούνται ακαδημαϊκοί, κατηγορούν το κράτος με την ανακοίνωση τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά προσκαλούν ξένους παρατηρητές να καταγράψουν τα γεγονότα. Αυτή είναι νοοτροπία αποικιοκρατών...

Ε, εσείς οι λεγόμενοι διανοούμενοι! Δεν είστε πεφωτισμένοι άνθρωποι, είστε σκοτεινοί. Δεν θυμίζετε σε τίποτα διανοούμενους. Είστε ανίδεοι και σκοτεινοί, και δεν ξέρετε καν για τα ανατολικά και τα νοτιοανατολικά. Εμείς γνωρίζουμε αυτά τα μέρη,  όπως ξέρουμε την διεύθυνση του  σπιτιού μας. 

Το πρόβλημα της Τουρκίας δεν είναι με τους Κούρδους, αλλά με την τρομοκρατία, ισχυρίστηκε ο Ερντογάν και απηύθυνε πρόσκληση στους ξένους διανοούμενους που υπέγραψαν το κείμενο, να επισκεφθούν την Τουρκία.

Εκανε δε ειδική αναφορά στον Νόαμ Τσόμσκι: 

Θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς τους ακαδημαϊκούς: "Με το να βάζετε την υπογραφή σας σε ένα στεγνό χαρτί δεν σημαίνει τίποτα. Ελάτε στην Τουρκία"[...]  Δεν θα έπρεπε να υπογράφουν τέτοιες διακηρύξεις επί ματαίω. Είμαστε έτοιμοι να τους πούμε τι ακριβώς συμβαίνει στα νοτιοανατολικά από το Α μέχρι το Ω. Θα έπρεπε να δουν με τα ίδια τους τα μάτια εάν το πρόβλημα είναι η καταστρατήγηση του κράτους δικαίου ή η ομηρία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών μας από την τρομοκρατική οργάνωση (εννοώντας το PKK)...

Ας προσκαλέσει ο πρέσβης μας στις ΗΠΑ τον Τσόμσκι, που έχει κάνει δηλώσεις για τις επιχειρήσεις της Τουρκίας κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης. Ας τον φιλοξενήσουμε στην περιοχή... Ο Τσόμσκι μπορεί να δει με τα ίδια του τα μάτια τι συμβαίνει στην Τουρκία και όχι με τα μάτια της "πέμπτης φάλαγγας". Ας έρθουν αυτοί οι ακαδημαϊκοί στην Τουρκία- είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσουμε να τους δείξουμε την πραγματική εικόνα...

Με email  του στον Guardian ο Νόαμ Τσόμσκι απέρριψε ορθά-κοφτά την πρόσκληση:

Εάν αποφασίσω να πάω στην Τουρκία δεν θα είναι μετά από δική του πρόσκληση, αλλά όπως συχνά έχω κάνει στο παρελθόν, μετά από πρόσκληση των πολλών θαρραλέων αντιφρονούντων, συμπεριλαμβανομένων και Κούρδων που υφίστανται άγριες επιθέσεις επί πολλά χρόνια

Ψυχολογία της Μάζας και Χειραγώγηση της από τα ΜΜΕ

Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Avram Noam Chomsky συνέταξε μία λίστα με τις δέκα πιο σημαντικές στρατηγικές χειραγώγησης του μαζάνθρωπου από τα ΜΜΕ. Άλλωστε δεν αποκαλούνται τυχαία, Μέσα ΜΑΖΙΚΗΣ Ενημέρωσης, απευθύνονται στην μάζα. Πόσο υποτιμητικό είναι να ακούς τον χρυσοπληρωμένο ανεγκέφαλο τηλεπαρουσιαστή, με το άψυχο βλέμμα της τρελής αγελάδας, να λέει «τώρα θα σας πούμε για το σωματίδιο του θεού όσο πιο απλά μπορούμε για να το καταλάβετε» !

Ξέρει ό,τι απευθύνεται σε μαζάνθρωπους δηλ. το ίδιο βλάκες με τον εαυτό του. Όσο κατάλαβε ο ίδιος, το σωματίδιο του θεού (τρομάρα του) άλλο τόσο κατάλαβαν και τα ζωντανά που τον παρακολουθούν και πληρώνουν τον μισθό του. Να σημειώσω εδώ, πως ΜΟΝΟ Ο ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ, είναι αδύνατον να χειραγωγηθεί ο άνθρωπος ΑΤΜΗΝ, ως γνωστόν μόνο το ‘ασήμαντο Λερναιοκέφαλο Εγώ’ είναι προβλέψιμο και άρα χειραγωγήσιμο. Λένε ότι διέψευσε ο Avram Noam Chomsky πως ο ίδιος έγραψε αυτές τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης, αλλά είτε τις έγραψε είτε όχι, σημασία έχει ότι είναι σωστές.

Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, πατέρας της ψυχολογίας, (ακόμη ψάχνουμε την μαμά της ψυχολογίας, μέχρι να την βρούμε πορευόμαστε με τις ανοησίες του μπαμπά της) στο βιβλίο του η ψυχολογία των μαζών και η ανάλυση του εγώ, αναλύει τα βασικά χαρακτηριστικά της ψυχολογίας των μαζών, αναφέροντας πως οι μάζες διακατέχονται από τα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου (μαζάνθρωπου) τα οποία ως επί το πλείστον είναι βίαια, επιθετικά και σεξουαλικά.

Αυτές οι δυνάμεις μπορεί να οδηγήσουν τις κοινωνίες στο χάος. Ακόμη ισχυριζόταν ότι οι μάζες είναι χειραγωγίσιμες, είναι εύπλαστες κι ότι μπορείς να αγγίξεις τις επιθυμίες και τους φόβους τους και να τους χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου. Έπειτα από αυτές τις παρατηρήσεις του Φρόιντ αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες και μέθοδοι για την χειραγώγηση της ψυχολογίας των μαζών και των έλεγχο των μαζανθρώπων.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ

Απόδοση στα ελληνικά της συμμετοχής του Νόαμ Τσόμσκι στη συζήτηση "Μάθηση Δίχως Σύνορα", με τίτλο "Ο Σκοπός της Εκπαίδευσης" - The Purpose of Education - μια πρωτοβουλία του ιστότοπου Learning Without Frontiers (http://www.learningwithoutfrontiers.com/)

Λήψη βίντεο: Ιανουάριος 2012 στο MIT

Νόαμ Τσόμσκι : H Eλλάδα θα διαλυθεί!

 Επανέρχεται ο Νόαμ Τσόμσκι και με δηλώσεις του σε Ρώσικα μέσα ενημέρωσης λέει κάτι ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ

Εάν θα πρέπει αυτές οι δηλώσεις – εκτιμήσεις να μας προβληματίσουν και να αφυπνιστούμε θα το κρίνεται εσείς διαβάζοντας και αξιολογώντας τις δηλώσεις του μεγάλου φιλοσόφου.  

«Η Ευρωπαϊκή Eνωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό.

Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και η Ελλάδα από μόνη της έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα. Αυτά που προτείνει η τρόικα, όμως, κάνει αυτά τα προβλήματα πολύ χειρότερα και αδύνατον να λυθούν. Σχεδιάζουν και προτείνουν πολιτικές οι οποίες δεν οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη και στη λύση του προβλήματος και γι’ αυτό όσο προχωρούν τα μέτρα θα φέρνουν λιγότερη ελπίδα και άρα μεγαλύτερη απελπισία στον κόσμο» επισημαίνει ο κορυφαίος αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι.

Η Κατασκευή της Συναίνεσης και τα ΜΜΕ- ΤΣΟΜΣΚΙ

Σε ένα από τα πιο πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ στην ιστορία του είδους, με τίτλο «Η Κατασκευή της Συναίνεσης: ο Νόαμ Τσόμσκι και τα Μίντια», οι δημιουργοί ακολουθούν σε διαλέξεις ανά τον πλανήτη τον βραβευμένο με το βραβείο Κιότο (ιαπωνικό βραβείο ισότιμο του Νόμπελ για τις κοινωνικές επιστήμες) καθηγητή Γλωσσολογίας και μαχητικό κριτικό της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ για μισό αιώνα, Νόαμ Τσόμσκι. Το αποτέλεσμα τους δικαίωσε με 22 βραβεία και 50 συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ, καθώς αποτέλεσε το πιο επιτυχημένο ντοκιμαντέρ στην ιστορία του Καναδά μέχρι την προβολή του The Corporation (2003), από τους ίδιους δημιουργούς.

Νόαμ Τσόμσκι: “Κάποιοι στη Γερμανία θέλουν την Ελλάδα σε σκλαβιά” – Μία υποδειγματική συνέντευξη σε Έλληνες δημοσιογράφους!

Συνέντευξη στον Χ.Ι. Πολυχρονίου και την Αναστασία Γιάμαλη, που έκαναν εξαιρετική δουλειά, χωρίς καμμία ιδεοληψία. 

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 9, 2013

Ο νεοφιλελευθερισμός

* Σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, η κυβέρνηση συνιστά πρόβλημα, κοινωνικό κράτος δεν υπάρχει και οι ιδιώτες είναι υπεύθυνοι για τη μοίρα τους. Ωστόσο, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πλούσιοι βασίζονται περισσότερο παρά ποτέ στην κρατική παρέμβαση, ώστε να συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο της οικονομίας και να απολαμβάνουν το μεγαλύτερο μερίδιο της οικονομικής πίτας. Είναι τελικά μύθος ο νεοφιλελευθερισμός; Πρόκειται… απλά για ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα;

O όρος «νεοφιλελεύθερος» είναι λιγάκι παραπλανητικός. Δεν είναι ούτε νέος, ούτε φιλελεύθερος. Όπως είπατε, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πλούσιοι βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που ο οικονομολόγος Ντιν Μπέικερ αποκαλεί «το συντηρητικό κράτος γκουβερνάντα», το οποίο και εκτρέφουν. Αυτό ισχύει -σε μεγάλο βαθμό- και για τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Μία πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αποδίδει τα κέρδη των μεγάλων τραπεζών σχεδόν ολοκληρωτικά στην άρρητη πολιτική διασφάλισης του κράτους («πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν») και δεν αναφέρομαι μόνο στις ευρέως γνωστές και πολυδιαφημισμένες διασώσεις, αλλά στην πρόσβαση που έχουν σε φθηνές πιστώσεις, ευνοϊκές αξιολογήσεις λόγω της κρατικής εγγύησης, και πολλά άλλα παραδείγματα. Το ίδιο ισχύει και για την παραγωγική οικονομία. Η επανάσταση των τεχνολογιών της πληροφορικής, που είναι σήμερα η κινητήρια δύναμή της, βασίστηκε πολύ έντονα σε επενδύσεις σε έρευνα και τεχνολογία, σε προμήθειες και άλλους τρόπους στήριξης από το κράτος. Αυτή η διαδικασία έχει τις ρίζες της στην πρώιμη αγγλική εκβιομηχάνιση.

Ωστόσο, ούτε ο «νεοφιλελευθερισμός» ούτε οι προγενέστερες εκδόσεις του, όπως ο «φιλελευθερισμός», είναι μύθοι. Στα σίγουρα δεν είναι μύθοι για τα θύματά τους. Ο οικονομικός ιστορικός Πολ Μπάιροχ είναι μόνο ένας από τους πολλούς που έχουν δείξει πως «ο υποχρεωτικός οικονομικός φιλελευθερισμός του Τρίτου Κόσμου τον 19ο αιώνα είναι ένα σημαντικό στοιχείο στο να εξηγήσουμε την καθυστέρηση στην εκβιομηχάνισή του». Στην πραγματικότητα η «αποβιομηχάνισή» του είναι μια ιστορία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με διάφορες μορφές.

Εν συντομία οι θεωρίες είναι σε μεγάλο βαθμό, «μύθος» για τους πλούσιους και τους ισχυρούς, οι οποίοι έχουν εφεύρει πολλούς τρόπους για να προστατεύονται από τις δυνάμεις της αγοράς, αλλά όχι για τους φτωχούς και τους αδύναμους, οι οποίοι πλήττονται από αυτές.

Τεχνικές Κοινωνικού Ελέγχου: μας θυμίζουν τίποτα;

1. Η τεχνική της Διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι' ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής.

«Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται, να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα».

Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»

2. Η τεχνική της Δημιουργίας Προβλημάτων, και στη συνέχεια Παροχής των Λύσεων

NOAM CHOMSKY - Η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ

Στο προφητικό αυτό κείμενο, ο Τσόμσκι, διάσημος γλωσσολόγος και επικριτής της αμερικάνικης πολιτικής αναλύει με τον γνωστό οξυδερκή τρόπο του το ιστορικό υπόβαθρο και τις παραμέτρους οι οποίες γέννησαν την Νέα Παγκόσμια Τάξη, το φρικτότερο σύστημα ελέγχου και κυριαρχίας που γνώρισε ποτέ η Ιστορία.Το βιβλίο ουσιαστικά παρουσιάζει τη διάλεξη που δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1991 στο κολέγιο Μπέιτς, στο Λέβιστον του Μέιν, για να εκδοθεί, εν συνεχεία, υπό μορφή μπροσούρας από τις εκδόσεις Open Magazine. Στα ελληνικά εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1995.(αριθμός σελίδων 55)

 Διαβάστε στη συνέχεια της ανάρτησης το βιβλίο..

Ο Τσόμσκι – προσκύνημα της εκφυλισμένης «Αριστεράς» ξαναχτυπάει, πιο θρασύς από ποτέ: "Η Μεγαλόψυχη ΕΕ που κάνει «κακές πολιτικές»" !

Ο σύγχρονος και διαχρονικός ρόλος στηρίγματος της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης και της υπερεθνικής ελίτ από τον «μεγάλο διανοητή».


Ακολουθεί κριτική της Ομάδας Αθήνας για την Περιεκτική Δημοκρατία σε μια νέα συνέντευξη του Τσόμσκι την οποία αναμενόμενα έσπευσε να υιοθετήσει η εκφυλισμένη «Αριστερά» όπως το («δημοσιογραφικό» κατά τ’ άλλα) χωνευτήρι- πόρταλ ρεφορμιστικών απόψεων για την «ένωση» της Αριστεράς αυτής, Press Project, που ας μη ξεχνάμε ήταν και το κύριο διαφημιστικό πόρταλ της –επίσημα επιχορηγούμενης και από την ΕΕ– ΕΛΕ ("Μαζί με την ΕΕ πολεμούμε τα βασανιστήρια" έλεγε το ανεκδιήγητο διαφημιστικό που συνόδευε το Debtocracy του δημοσιογράφου – διαφημιστή της ΕΛΕ, Άρη Χατζηστεφάνου):


Η συνέντευξη του "μεγάλου διανοητή" μιλάει αρχικά από μόνη της. Η μεγαλόψυχη ΕΕ απλά έπεσε θύμα της ίδιας της μεγαλοψυχίας της, με τις "κακές της πολιτικές" (που προφανώς πήραν κάποιοι μοχθηροί ή «ανόητοι» εγκέφαλοι), οι οποίες απλά δεν «ταιριάζουν» στην περιφέρεια όπως στην Ελλάδα. Το ανέκδοτο είναι ότι στην ίδια συνέντευξη ο Τσόμσκι αποποιείται τον χαρακτηρισμό του συνωμοσιολόγου, ενώ οι ίδιες οι θέσεις του αυτές είναι η πεμπτουσία της συνωμοσιολογίας, και μάλιστα μιας συνωμοσιολογίας από εντελώς -συστημική και φιλο-ΕΕ σκοπιά.


Έτσι, για τον «αναρχικό» (όπως αυτοδιαφημίζεται) Τσόμσκι, ο νεοφιλελευθερισμός είναι απλά απόρροια των πολιτικών της «κακιάς» Θάτσερ και του «κακού» Ρήγκαν, πράγμα που σημαίνει ότι αν αύριο έλθουν κάποιοι «προοδευτικοί» πολιτικοί θα τον ανατρέψουν, και όχι συστημικό φαινόμενο, όπως έδειξε άλλωστε και το γεγονός ότι καμιά σοσιαλιστική ή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν μπόρεσε να τις ανατρέψει, και όποιος το αποπειράθηκε έφαγε τα μούτρα του (Μιτεράν, Λαφοντέν κ.α.), ακριβώς γιατί βέβαια ο νεοφιλελευθερισμός ειναι συστημικό φαινόμενο αλληλένδετο με την καπιταλιστική παγκομσιοποίηση. Η συνέπεια είναι ότι μόνο αν ένας Λαός αποκοπεί από την καπιταλιστική διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς (και επομένως απο τη «μεγαλόψυχη» ΕΕ), μέσα απο πολιτικές οικονομικής αυτοδυναμίας, όπως προτείνει η ΠΔ, μπορει να ανατρέψει τον νεοφιλελευθερισμό, και όχι όπως μας συστήνει ο μέγας «αναρχικός» Τσόμσκι ψηφίζοντας τον Ομπάμα ή τον Κλίντον και αντίστοιχα στην Ελλάδα τον…Τσίπρα.

Νόαμ Τσόμσκι: «στην Ελλάδα έχει θυσιαστεί η δημοκρατία» (video)

Ανάρτηση από: http://greki-gr.blogspot.gr

Νόαμ Τσόμσκι: Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα δεν έγινε τυχαία. Και στις δέκα τεχνικές θα αναγνωρίσει κανείς τη δική του καθημερινότητα, τη δική του πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια της ευημερίας μας. Δικαίως συμπεραίνει κανείς ότι όλα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει. Όλες οι τεχνικές εφαρμόστηκαν πάνω μας και σήμερα πια μπορούμε να πούμε ότι αποδειχθήκαμε τα ιδανικά πειραματόζωα!

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτ’ απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!..

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους..