Εθνομηδενιστές στο τιμόνι της παιδείας

της Νεφέλης Λυγερού, αναδημοσίευση από τον ιστότοπο https://stavroslygeros.gr

Μπορεί ο σημερινός υπουργός Παιδείας Κώστας Γιαβρόγλου ιδεολογικά να κινείται στη γραμμή του προκατόχου του Νίκου Φίλη, αλλά κατά γενική ομολογία είναι πιο ευέλικτος από αυτόν. Αποφεύγει τις μετωπικές συγκρούσεις, κάνοντας συχνά υποχωρήσεις, ενώ ο πληθωρικός Φίλης σχεδόν τρεφόταν πολιτικά απλό τη σύγκρουση.

Πρόσφατο δείγμα της τακτικής Γαβρόγλου είναι ότι άδειασε τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής Μάκη Κουζέλη στο ζήτημα των εξετάσεων. Στις αρχές του χρόνου θύελλα αντιδράσεων είχε προκαλέσει η πρωτοβουλία για καθιέρωση εβδομάδας για τις «έμφυλες ταυτότητες». Τότε είχε γίνει και η καταγγελία ότι η Αντιγόνη του Σοφοκλή πάει προς απόσυρση.

Μετά από τον σάλο που είχε ξεσπάσει το υπουργείο είχε προχωρήσει σε διάψευση. Εκλέχθηκα κάνει λόγο για «ανυπόστατες φήμες, που σπεύδουν να δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις», ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση παύσης της διδασκαλίας της Αντιγόνης.

Είναι αληθές ότι το υπουργείο δεν είχε προχωρήσει σε καμία σχετική ανακοίνωση, ούτε είχε εκδώσει σχετική εγκύκλιο. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), όμως, έχει καταθέσει επίσημη πρόταση για τη νέα δομή του Λυκείου. Σύμφωνα με αυτή, τα Αρχαία Ελληνικά της Β’ Λυκείου, στο πλαίσιο των οποίων διδάσκεται και η Αντιγόνη, μετατρέπεται από υποχρεωτικό σε μάθημα επιλογής. Θα αφορούσε δηλαδή μόνο εκείνους που θα επέλεγαν τον προσανατολισμό των θεωρητικών σπουδών.

Σε ρόλο λαγού

H απλήρωτη εργασία και ο φερετζές της μαθητείας/ της Νεφέλης Λυγερού

Η κρίση οδηγεί πολλούς νέους καλλιτέχνες σε αδιέξοδο. Έχοντας ως εφόδιο το ταλέντο και τις σπουδές τους, προσπαθούν να διεισδύσουν στη δύσκολη αγορά εργασίας. Ο Άλεξ Ντάντσον ανήκε σ’ αυτή την κατηγορία. Ο νεαρός Βρετανός φωτογράφος εργάστηκε ως ασκούμενος στα γνωστά μεγάλης κυκλοφορίας περιοδικά Boat και Domus. Αν και τα πήγε καλά, δεν κέρδισε μια θέση εργασίας. Η ανεργία τον ώθησε να τολμήσει ένα άλμα. Δημιούργησε το δικό του περιοδικό, το οποίο εκδίδεται μόνο από ασκούμενους.

«Γνωρίστε τα ταλέντα και εμπλακείται στο ντιμπέιτ», είναι το σύνθημα του νέου ανεξάρτητου περιοδικού Intern. Το ντιμπέιτ αφορά την παγκόσμια κίνηση των ασκούμενων, η οποία ονομάζεται intern aware. Πρόκειται για μία διαδικτυακή καμπάνια, η οποία αναδεικνύει το παγκόσμιο πρόβλημα της απλήρωτης άσκησης εργασίας, του internship, όπως συνηθίζεται να λέγεται στο εξωτερικό.

Ο σχετικά άπειρος 29χρονος Βρετανός φωτογράφος αποφάσισε να δημιουργήσει το περιοδικό Intern, στο οποίο εργάζονται μόνο άτομα, τα οποία δεν έχουν συχνά καμία επαγγελματική εμπειρία. Με τον τρόπο αυτό ελπίζει να «ταρακουνήσει» τη βιομηχανία των Μίντια, η οποία όχι μόνο δεν αξιοποιεί τα νέα ταλέντα, αλλά και τα εκμεταλλεύεται άγρια, κάνοντας κατάχρηση του θεσμού της άσκησης.

Βήμα για καταγγελίες

Το περιοδικό εκδόθηκε για να παρουσιάζει τη δουλειά νέων φωτογράφων, δημοσιογράφων και καλλιτεχνών. Από την άλλη, όμως, τα έβαλε με εταιρείες κολοσσούς. Άτομα από όλο τον κόσμο αποκάλυψαν στις σελίδες του περιοδικού τις προσωπικές ιστορίες που βίωσαν ως ασκούμενοι σ’ όλους τους κλάδους. Οι καταγγέλλοντες κατονόμασαν γνωστές εταιρείες, όπως είναι η αλυσίδα ρούχων Topshop, η βρετανική αλυσίδα νεανικών ρούχων Urban Outfitters και το περιοδικό Harper’s Bazaar.

Κάποιοι από τους καταγγέλλοντες, μάλιστα, στράφηκαν στη Δικαιοσύνη. Μία πρώην μαθητευόμενη στο Harper’s Bazaar μήνυσε την εταιρεία που εκδίδει το περιοδικό, την Hearst Corporation, λέγοντας ότι η μαθητεία της παραβιάζει το εργατικό δίκαιο. Η 28χρονη Σουεντάν Ουάνγκ ήταν μαθητευόμενη στο τμήμα αξεσουάρ του περιοδικού από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011, όπου συνήθως εργαζόταν τουλάχιστον 40 ώρες την εβδομάδα και συχνά έως και 55 ώρες, χωρίς να πληρώνεται.

Στο «χειρουργείο» των εθνομηδενιστών τα βιβλία ιστορίας

Νεφέλη ΛυγεΡΟΥ

---

Facebook

Από τις πρώτες ημέρες που είχε βρεθεί στο τιμόνι του υπουργείου Παιδείας, ο Νίκος Φίλης είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να προχωρήσει σε αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Το μήνυμά του ήταν ότι «οι οικονομικές δυσκολίες δεν πρέπει να μας αποθαρρύνουν από τα οράματα για μεγάλες αλλαγές».

Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, όμως, οι μεγάλες αλλαγές δεν αφορούσαν την επίλυση των μύριων προβλημάτων της εκπαίδευσης. Η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου ήταν εξαρχής προσηλωμένη στην ιδεοληψία πως το έθνος ήταν μία κατασκευή του κράτους και τώρα πια είναι μία παρωχημένη έννοια.

Τόσο ο τότε υπουργός όσο και η αναπληρώτριά του Σία Αναγνωστοπούλου δεν είχαν μείνει στα λόγια. Το έργο είχε αναλάβει ο ομότιμος πλέον καθηγητής Αντώνης Λιάκος, πρύτανης της σχολής των ιστορικών που χαρακτηρίζεται αποδομητική ή εθνομηδενιστική.

Ο Λιάκος δεν είχε τοποθετηθεί μόνο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου, η οποία και έχει ολοκληρώσει το πόρισμά της. Είναι και ο άνθρωπος που δίνει τον τόνο στην όλη επιχείρηση να μπουν στην προκρούστεια κλίνη της εθνομηδενιστικής ιδεοληψίας των σχολικά εγχειρίδια ιστορίας.

Ο εν λόγω καθηγητής έχει αποφανθεί ότι «τα περισσότερα είναι ακατάλληλα». Αυτό είναι και το δόγμα που επικρατεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο θα κάνει και τη «χειρουργική» επέμβαση. Καθετί που παραπέμπει στην εθνική συνείδηση χαρακτηρίζεται αναχρονιστικό και μπαίνει στο στόχαστρο.

Η αντικατάσταση του Φίλη από τον Κώστα Γαβρόγλου είναι αληθές ότι σηματοδότησε μία αλλαγή στο ύφος. Επί της ουσίας, όμως, και η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνεχίζει απολύτως στην ίδια γραμμή πλεύσης. Μόνο ο υφυπουργός Κώστας Ζουράρις κινείται σε άλλο μήκος κύματος, αλλά είναι περιθωριοποιημένος και δεν επηρεάζει αυτές τις διαδικασίες.

Το άγνωστο αφεντικό των Starbucks

 Νεφέλη Λυγερού

Ο Χάουαρντ Σούλτζ (Howard Schultz) γεννήθηκε σε μία φτωχική γειτονιά του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του Φρεντ εργαζόταν εκεί, χωρίς να έχει κανένα τυπικό προσόν. Είχε πολεμήσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ποτέ δεν είχε βγάλει πάνω από 20.000 δολάρια τον χρόνο στα εργοστάσια, στα ταξί και στις  νταλίκες, όπου συνήθως εργαζόταν.

Ο Χάουαρντ ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Από μικρός ένοιωθε την πίεση και τη θλίψη που προκαλούσε η οικονομική μιζέρια του πατέρα και της οικογένειάς του. Ήταν μόλις εφτά ετών όταν γυρνώντας από το σχολείο τον αντίκρισε τραυματισμένο στον καναπέ.

Είχε πέσει λόγω του πάγου κατά τη διάρκεια της δουλειάς του και είχε σπάσει τον γλουτό και τον αστράγαλο του. Τον απέλυσαν την ίδια ημέρα και τον έστειλαν σπίτι του, χωρίς καμία ιατρική κάλυψη ή αποζημίωση. Η εικόνα αυτή είναι χαραγμένη στο μυαλό του Χάουαρντ δίνοντας του δύναμη και ταυτοχρόνως αφόρητη θλίψη, όπως έχει εξομολογηθεί.

Αφού αποφοίτησε από το τμήμα επικοινωνίας του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν εργάστηκε για την εταιρεία Xerox και για τη σουηδική εταιρεία κουζίνας Hammarplast. Εκεί έμαθε ότι πολλές από τις μηχανές καφέ της εταιρείας τις αγόραζε μία άγνωστη εταιρεία της περιοχής του Σηάτλ με το αστείο όνομα Starbucks Coffee, Tea and Spices.

Η εταιρεία Starbucks υπήρχε από το 1971 στην περιοχή και είχε συνολικά τέσσερα καταστήματα. Οι φανατικοί του καφέ λάτρευαν τις σπάνιες και φρέσκιες ποικιλίες που πουλούσαν τα καταστήματα σε μικρά και κομψά σακουλάκια.

Αλήθειες και παραμύθια περί πλουσίων και φτωχών

 Νεφέλη Λυγερού

---

Print

Λέγεται πως ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ ρώτησε κάποτε τον Έρνεστ Χεμινγουέι: «Πιστεύεις ότι οι πλούσιοι είναι διαφορετικοί από εσένα και εμένα;» Χωρίς να σκεφτεί ιδιαίτερα, ο εκκεντρικός συγγραφέας απάντησε: «Ναι, έχουν περισσότερα χρήματα από εσένα και εμένα» και ήπιε μία γουλιά από το ποτό του.

Οι τελευταίες έρευνες, όμως, διαψεύδουν τον Χεμινγουέι. Οι πλούσιοι, εκτός από περισσότερα χρήματα, έχουν και ιδιαίτερες συμπεριφορές και συνήθειες. Ο καθηγητής ψυχολογίας και κοινωνικής συμπεριφοράς στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Πωλ Πιφ έχει κάνει εκτεταμένες έρευνες σχετικά με τη συμπεριφορά των πλουσίων.

Αυτές έδειξαν ότι άτομα με περισσότερα χρήματα έχουν την τάση να είναι λιγότερο γενναιόδωρα, λιγότερο έμπιστα, λιγότερο φιλάνθρωπα και λιγότερο εργατικά από τα άτομα με μικρομεσαία εισοδήματα.

Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι εκείνοι που έχουν στην κατοχή τους ακριβά αυτοκίνητα είναι πιο πιθανό να φερθούν με αγένεια στους άλλους οδηγούς και στους πεζούς. Πειράματα κοινωνικής ψυχολογίας απέδειξαν ότι οι πλούσιοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να πουν ψέμματα και να διαπράξουν απάτες.

Η “φυλή” της Κουμουνδούρου

 Συντάκτης: Νεφέλη Λυγερού

---

Μπορεί κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκέντρωνε μικρά μονοψήφια εκλογικά ποσοστά, αλλά τουλάχιστον τα μέλη του ήταν υπερήφανοι για την κουλτούρα τους. Ο οικείος και ελιτίστικος πολιτικός μικρόκοσμός τους, όμως, είναι από το 2012 μια γλυκιά ανάμνηση. Στο 3ο φεστιβάλ της Νεολαίας του, μάλιστα, έγινε ένα βήμα που φρίκαρε την παλιά φρουρά. Οι νεολαίοι κάλεσαν την Πίτσα Παπαδοπούλου και τον Γιώργου Μαργαρίτη για να τραγουδήσουν!

Στο άλλοτε μικρό βασίλειο της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Η ιστορία συνωμότησε τα τελευταία χρόνια για να μετατρέψει ένα –βολεμένο στον ρόλο του– κόμμα διαμαρτυρίας αρχικά σε αξιωματική αντιπολίτευση και στη συνέχεια σε κυβερνητικό κόμμα.

Ο μεγάλος χορηγός του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το Μνημόνιο. Αυτό ξήλωσε πολιτικοεκλογικά το ΠΑΣΟΚ. Αυτό έστειλε στην αγκαλιά του Τσίπρα πλήθη απεγνωσμένων και μισοκατεστραμμένων μικρομεσαίων.

Πριν προσγειωθεί ανωμάλως το 2015, ο μικρός «αγνός και πρόβειος» ΣΥΡΙΖΑ πίστευε ότι με την τότε κατακόρυφη εκλογική άνοδό του επιτέλους δικαιωνόταν η μακρόχρονη μοναχική πορεία του, ότι επιτέλους οι μάζες είδαν το φως το αληθινό κι ασπάστηκαν τις ιδέες του! Γι’ αυτό και σαν βλοσυρός πορτιέρης υπέβαλε τότε σε αυστηρό face control αριστεροσύνης τους πρώην πασόκους που συνωθούνταν στις πύλες του.

Όσοι τις τελευταίες δεκαετίες κόλλαγαν «ένσημα» στην Κουμουνδούρου είχαν την τάση να βλέπουν τον «πράσινο» σαν μικροαστό βουτηγμένο στην πολιτική αμαρτία. Του έκαναν τη χάρη, βέβαια, να δέχονται την ψήφο του! Αλλά μέχρις εκεί. Σαράντα τόσα χρόνια περίμεναν υπομονετικά στη στάση το λεωφορείο της εξουσίας και όταν το είδαν το 2014 να έρχεται θα άφηναν τους νεοφερμένους να ανέβουν μαζί τους; Με αυτά και με εκείνα ήταν τότε πιο εύκολο να σε δέχονταν στο Χάρβαρντ παρά σε τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ!

Το σύνδρομο του οικοπεδούχου

Οι μικρογραφειοκράτες της Κουμουνδούρου διακατέχονταν από το σύνδρομο του οικοπεδούχου. Βαθιά μέσα τους θεωρούσαν και συνεχίζουν να θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ιδιοκτησία τους. Μόνο που στο οικόπεδο δεν υπάρχει πια το ταπεινό μπακάλικο του 3-4%. Η πολιτική πλημμυρίδα το μετέτρεψε ταχύτατα σε γιγαντιαίο σούπερ μάρκετ. Κι αυτό δεν μπορούσε να συμβεί, χωρίς τις μαζικές εκλογικές εισροές από την Κεντροαριστερά και όχι μόνο.

Ο Δούρειος Ίππος των τουρκικών σήριαλ

Νεφέλη Λυγερού

«Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος». Στην κατεύθυνση των κλιμακούμενων τουρκικών προκλήσεων έρχεται να προστεθεί και μία νέα τηλεοπτική σειρά. Μετά τις απανωτές δηλώσεις αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης και της ελληνικότητας των νησιών του Αιγαίου, έρχεται να προστεθεί και “Η πατρίδα μου εσύ”. Πρόκειται για μία φιλόδοξη τηλεοπτική παραγωγή που εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου που προηγήθηκε της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, αλλά από την ανάποδη. Οι Έλληνες στρατιωτικοί παρουσιάζονται σαν δολοφόνοι και δυνάστες των φιλήσυχων Τούρκων που βλέπουν τις περιουσίες και τις οικογένειές τους να καταστρέφονται απρόκλητα.

Πρωταγωνιστής είναι ο μεγάλος σταρ της γειτονικής χώρας Χαλίτ Εργκέντς, πασίγνωστος στην Ελλάδα από τον ρόλο του «Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς». Αυτός υποδύεται τον Τζεβντέτ, τον χαρακτήρα που μετά τον άδικο διωγμό του επαναστατεί και μετατρέπεται σε Ελληνοφάγο. Στο πλευρό του βρίσκεται η γνωστή ηθοποιός και σύζυγός του στην πραγματική ζωή Μπεργκιουζάρ Κορέλ. Η σειρά έκανε πρεμιέρα μία διόλου τυχαία ημερομηνία, την 29η Οκτωβρίου. Είναι η ημέρα που εορτάζεται η θεμελίωση της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Μουσταφά Κεμάλ.

Παρά το συχνό και απροκάλυπτο ανθελληνικό πνεύμα τους, οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές αποτελούν για τα καλά μέρος της εγχώριας τηλεοπτικής καθημερινότητάς. Κάποτε, ο μακαρίτης πρωθυπουργός και πρόεδρος της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ είχε πει ότι δεν θα χρειαστεί πόλεμος για να κατακτήσουμε την Ελλάδα. Θα πέσει μόνη της σαν ώριμο φρούτο στις αγκαλιές μας.

Οι νέοι ολιγάρχες της τεχνολογίας

της ΝεφέληΣ Λυγερού

Είστε μεταξύ αυτών που νομίζουν ότι οι νεαροί φοιτητές και επίδοξοι επιχειρηματίες των start up δουλεύουν στο γκαράζ του πατρικού σπιτιού τους; Είναι πολύ ρομαντικό και έχει συμβεί αρκετές φορές, αλλά η συνέχεια αλλάζει! Κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες, όπως είναι η Amazon, η Apple, το Facebook και η Google έχουν μεταμορφωθεί από καινοτόμες start up σε κολοσσιαίους ομίλους, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές τους σε όλο και περισσότερους τομείς.

Οι κάποτε «πράσινες” και αντισυστημικές τεχνολογικές εταιρείες μετατρέπονται σε εταιρείες-τέρατα που παραπέμπουν στις γιγαντιαίες βιομηχανίες που συγκέντρωναν την παραγωγή και συρρίκνωναν τον ανταγωνισμό. Οι τεχνολογικοί γίγαντες δεν φαίνεται να μαθαίνουν από το πάθημα των Ιαπώνων. Το μοντέλο που ακολουθούν είναι εκείνο που ανέτρεψε την ιαπωνική κυριαρχία στην εφαρμοσμένη τεχνολογία.

Σήμερα, κυριαρχεί μια χούφτα εταιρειών που διευθύνεται από μια ακόμα μικρότερη, αλλά ισχυρή ομάδα επενδυτών, επιχειρηματιών και μάνατζερς. Οι κάποτε νεαροί φοιτητές και επίδοξοι επιχειρηματίες, που εργάζονταν σε αποθήκες και γκαράζ, έχουν δημιουργήσει τεράστιες περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες του Διαδικτύου. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Τόσο η Google όσο και η Microsoft έχουν κατηγορηθεί για τη χρήση αμφιλεγόμενων πρακτικών, με στόχο την αποδυνάμωση των ανταγωνιστών τους.

«Ο τεχνολογικός τομέας είναι η νέα Wall Street» σημειώνει ο οικονομολόγος Ουμέρ Χάκε. Τα νέα golden boys έχουν γίνει απίστευτα πλούσιοι, απίστευτα γρήγορα. Πέρα της γνωστής General Electric, που εξελίχθηκε σε όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων και οι νέες εταιρείες, όπως η Apple, η Microsoft, η Cisco, η Oracle και η Google συγκέντρωσαν τεράστια κεφάλαια που υπερβαίνουν τους προϋπολογισμούς μεγάλων χωρών.

Αντιεξουσιαστές και οργανωμένο έγκλημα στρατολογούν μετανάστες

ΝΕΦΕΛΗ ΛΥΓΕΡΟΥ

Μεγάλο προβληματισμό στις αρμόδιες ελληνικές αρχές έχουν προκαλέσει στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αντιεξουσιαστές, μπαχαλάκηδες και οργανωμένο έγκλημα προσεγγίζουν και στρατολογούν μετανάστες. Η πληροφορία προέρχεται από αξιωματικό της ΕΛΑΣ, ο οποίος εκφράζει την ανησυχία του για το που μπορεί να οδηγήσει αυτή η στρατολόγηση. «Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν και πολλά να χάσουν. Η ενεργοποίησή τους σε συμμορίες ποινικών, αλλά και σε ομάδες αναρχοαυτόνομων που πραγματοποιούν επιδρομές, πιθανότατα θα προσδώσει άλλη διάσταση και στις δύο αυτές απειλές για τη δημόσια ασφάλεια».

Το πάντρεμα αυτό επιβεβαιώθηκε σε κάποια περιστατικά, με τα οποία ήρθε αντιμέτωπη η αστυνομία. Εντοπίστηκαν όχι μόνο παλιάς κοπής, αλλά και πρόσφατοι μετανάστες σε κατά καιρούς καταλήψεις, επεισόδια και βιαιοπραγίες στην Αθήνα. Η αστυνομία πάντως εκτιμά ότι ο συγχρωτισμός μεταναστών με ομάδες αναρχοαυτόνομων έχει πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της δράσης αλληλέγγυων που προέρχονται από την άκρα αριστερά. Είναι αξιοσημείωτο ότι κατειλημμένα κτίρια έχουν εδώ και καιρό μετατραπεί σε ιδιότυπα κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, αλλά και σε αποθήκες βομβών μολότοφ, ενώ ταυτόχρονα εκεί πραγματοποιείται και διακίνηση ναρκωτικών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί από τους στρατολογηθέντες νεαρούς μετανάστες δραστηριοποιούνται στην περιοχή των Εξαρχείων στην εμπορία ναρκωτικών. Σ’ αυτή τη δραστηριότητα πρωταγωνιστούν άτομα από το Πακιστάν, τα οποία συχνά εμπλέκονται σε πρωτοφανή ένοπλα επεισόδια. Στο στόχαστρο των αρχών ασφαλείας έχουν μπει και μέλη του No Border Camp.

Κάποιοι από τους νεαρούς αντιεξουσιαστές που συμμετέχουν στις καταλήψεις της συγκεκριμένης ομάδας έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη στρατολόγηση μεταναστών. Οι ομάδες αυτές ασκούν τη δική τους μεταναστευτική πολιτική, καταλαμβάνοντας δημόσια κτίρια και στεγάζοντας σ’ αυτά πρόσφυγες και μετανάστες. Σ’ αυτά τα αυθαίρετα κέντρα φιλοξενίας είναι που γίνεται η επαφή, αλλά και η εκπαίδευση των μεταναστών ακόμα και σε χειρισμό εκρηκτικών υλών.

Το τζιχάντ ρίχνει τη σκιά του και στην Ελλάδα

Νεφέλη Λυγερού

Τουλάχιστον πενήντα υποστηρικτές του ISIS εργάζονται στον τομέα των αποσκευών, του καθαρισμού και της τροφοδοσίας του αεροδρομίου των Βρυξελλών, σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσαν στελέχη της υπηρεσίας ασφάλειας του αεροδρομίου μετά την τρομοκρατική επίθεση. Έστειλαν και ανοιχτή επιστολή στην αστυνομία, εξηγώντας ότι η απειλή είναι σοβαρότατη, επειδή αυτοί οι εργαζόμενοι φανατικοί ισλαμιστές έχουν πρόσβαση ακόμα και στα πιλοτήρια των αεροσκαφών. Τα στελέχη της υπηρεσίας ασφαλείας, μάλιστα, απείλησαν να κατεβούν σε απεργία εξαιτίας των ανεπαρκών μέτρων ασφαλείας.

Προς το παρόν τουλάχιστον, στην Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρός φόβος διείσδυσης φανατικών ισλαμιστών σε ευαίσθητους χώρους. Η ανησυχία, όμως, που απλώνεται στην Ευρώπη για τη ριζοσπαστικοποίηση και την ένταξη μουσουλμάνων με ευρωπαϊκά διαβατήρια στο ISIS δεν αφήνει αδιάφορες τις ελληνικές αρχές ασφαλείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν και στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, μουσουλμάνοι μετανάστες που έχουν πάρει αυτό τον δρόμο. Πρόκειται για άτομα που ήταν εδώ και χρόνια φονταμενταλιστές, αλλά και για άτομα που ριζοσπαστικοποιήθηκαν πρόσφατα. Κατά κανόνα, είναι νέοι σε ηλικία μετανάστες κυρίως από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και το Μπαγκλαντές.

Όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο χώρος που καλλιεργείται μία ακραία εκδοχή του Ισλάμ είναι τα τζαμιά. Στην Ελλάδα είναι τα εκατοντάδες σπίτια που λειτουργούν σανανεπίσημοι τόποι λατρείας. Πάντα κατά τις ίδιες πληροφορίες, σ’ αυτούς τους χώρους δεν διακινείται ανοικτή προπαγάνδα υπέρ του ISIS και της Αλ Κάιντα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, προωθείται ο ισλαμικός φονταμενταλισμός. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή οι τρομοκράτες στρατολογούν από τη δεξαμενή των φανατικών.