Εξι «καυτές» παρατηρήσεις για τη σχολική εκπαίδευση

Σύμφωνα με εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας, μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα ανακοινωθεί το σχέδιο για το νέο Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης

→Η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να κοιτάξει το δάσος και όχι το δέντρο και να μιλήσει για όλα τα παιδιά, αλλιώς θα «εγκλωβιστεί» σε μια επιφανειακή συζήτηση που θα επικεντρώνεται στην τελευταία τάξη του Λυκείου

→Να συνδέεται η Εκπαίδευση με την Εργασία και τα πτυχία με το επάγγελμα, απαιτώντας το δικαίωμα για σταθερή και μόνιμη εργασία με αξιοπρεπή μισθό και αρνούμενη τις νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές κατευθύνσεις, όπου η αγορά κανοναρχεί και η εκπαίδευση υποτάσσεται


ΑΡΘΡΟ Του Χρήστου Κάτσικα

Σύμφωνα με εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας, μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα ανακοινωθεί το σχέδιο για το νέο Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτό και επειδή για ακόμη μια φορά πριμοδοτούνται αυταπάτες σχετικά με τις «σωτήριες» προθέσεις του υπουργείου Παιδείας καταθέτουμε 6 βασικές παρατηρήσεις για το θέμα αυτό.


1 Στη συζήτηση για το σύστημα πρόσβασης των υποψηφίων, οφείλουμε να επισημάνουμε τους οικονομικούς, κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς όρους που επιδρούν, στη διάρκεια της φοίτησης, πολύ πριν οι μαθητές, ως υποψήφιοι, φτάσουν στις πανελλαδικές εξετάσεις, στην έκβαση αυτής της φοίτησης και σε τελευταία ανάλυση στη διαφοροποιημένη κατάταξη των υποψηφίων. Ουσιαστικά οφείλουμε να στρέψουμε το μικροσκόπιο του ενδιαφέροντός μας και της πολιτικής και εκπαιδευτικής μας ανάλυσης στις λειτουργίες του υπαρκτού σχολείου από την πρώτη μικρή του Δημοτικού, πολύ δηλαδή πιο πριν από το τέλος της λυκειακής βαθμίδας. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να αντιπαρατεθούμε αποτελεσματικά με τη θεωρία των φυσικών χαρισμάτων (αυτών που «παίρνουν» τα γράμματα) και άρα της «αναγκαίας επιλογής» μέσω εξετάσεων όσων μαθητών «αξίζουν» να προχωρήσουν.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΔΙΩΞΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΠΙΟΡΚΩΝ

Του Χρήστου Κάτσικα

Απριλίου 23, 2013 από seisaxthiablog

 Επιστροφή στις διώξεις με οδηγό το μαύρο παρελθόν

ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ

ΘΑ ΘΕΡΙΣΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Τις τελευταίες μέρες, η εκπαίδευση αλλά και το σύνολο του Δημόσιου τομέα, βιώνει για μια ακόμη φορά το «θέατρο του παραλόγου» με την «παραγωγή» επιόρκων και το μέτρο της «αυτοδίκαιης αργίας».

Με βάση το μνημονιακό νόμο 4093/2012 επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία για οποιοδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο.

Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου τεκμηρίου της αθωότητας (η υπόθεση  δεν  έχει  εκδικασθεί  οριστικά) , που στιγματίζει τον εργαζόμενο και θίγει την προσωπική του αξιοπρέπεια. Αποτελεί  στην  ουσία  πολιτική  δίωξη και  απαγόρευση  κάθε διαμαρτυρίας. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα φόβου, που δεσμεύει κάθε δημόσιο υπάλληλο, καθώς αφορά στην καθημερινότητά του και σε ζητήματα στα οποία θα μπορούσε ανθρωπίνως να εμπλακεί ο καθένας. Επιπλέον η κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» είναι εντελώς ασαφής και αυθαίρετη και όπως είναι εύκολα κατανοητό μπορεί να τυλίξει σε «μια κόλλα χαρτί» οποιονδήποτε υπάλληλο «μπει στη μύτη» του προϊσταμένου του.

Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα σελίδα στη «στρατηγική φόβου» για τους Δημόσιους υπαλλήλους που καλλιεργούν Κυβέρνηση και ΜΜΕ.