«Την Εικόνα σου σεβάστηκα…»

...εκείνος ο οποίος μισεί και ταλαιπωρεί τον αδελφό του με οποιοδήποτε τρόπο, τον Ίδιο τον Χριστό προσβάλλει,

π. Βασίλειος Θερμός

Ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων. Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Την επόμενη Κυριακή, πρώτη της Σαρακοστής, όσοι πάνε στην Εκκλησία θα δουν τους πιστούς να κρατούν εικόνες στα χέρια τους. Αν έχουν θυμηθεί, θα έχουν και οι ίδιοι. Είναι για την λιτανεία που θα ακολουθήσει μετά τη Λειτουργία.

Ποια σχέση μπορεί να έχει η Κυριακή της Ορθοδοξίας με τους στίχους του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού; Πιο ζωτική ερώτηση: έχει άραγε καμιά σημασία για τον σημερινό άνθρωπο η ήττα των εικονομάχων; Έχουν περάσει 12 αιώνες!

Η αναστήλωση των εικόνων δεν αξίζει απλώς έναν πανηγυρικό εορτασμό κατά τον οποίο χαιρόμαστε επειδή οι εκκλησίες μας τώρα είναι πιο όμορφες. Χωρίς εικόνες πράγματι δεν θα ήταν ωραίες, αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος άξονας. Η αναστήλωση των εικόνων έχει τεράστια θεολογική σημασία. Δεν πανηγυρίζουμε απλά για αισθητικούς λόγους. Το θεολογικό νόημα είναι ότι τιμάται η ύλη.

Η κυρίαρχη αντίληψη των νεοελλήνων ορθολογιστών ήταν πάντοτε πως οι εικονομάχοι πήραν πρωτοποριακές και εκσυγχρονιστικές πρωτοβουλίες για να καταπολεμήσουν την τυπολατρία του πλήθους. Όντως μεταξύ των πιστών υπήρχαν και κάποιοι που επικέντρωναν στα εξωτερικά, μεταξύ των οποίων και οι εικόνες. Αυτό δεν αποτελεί είδηση. Κάθε θρησκεία, σε κάθε εποχή, έχει τους στενόμυαλους και τους φανατικούς της.

Το ξάφνιασμα έρχεται όταν κατανοήσουμε τα βαθύτερα κίνητρα όσων καταδίωξαν τις εικόνες. Κατά βάθος οι εικονομάχοι ήταν πουριτανοί στη νοοτροπία. Δεν άντεχαν στην ιδέα πως η ύλη τιμάται και εμείς την ασπαζόμαστε (δηλαδή τον Χριστό και τους Αγίους που ζωγραφίζονται πάνω στην εικόνα). Θεωρούσαν ότι ξεπέφτει ο Χριστός και η αξία Του όταν εικονίζονται. Ήθελαν κάτι πιο «καθαρό», πιο αφηρημένο. Αλλά οι καημένοι ξέχασαν την Ενανθρώπηση του Χριστού. Και έτσι αστόχησαν, γινόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως.

Το επιτίμιο της στέρησης της Θείας Κοινωνίας.

π.Βασίλειος Θερμός

Το επιτίμιο που χρησιμοποιεί κατά συρροή η συντριπτική πλειονότητα των πνευματικών είναι η στέρηση της Θείας Κοινωνίας.  Για οποιαδήποτε ηλικία, σχεδόν για οποιοδήποτε αμάρτημα.

Έπειτα από τόσο μαζική και τόσο μακροχρόνια εφαρμογή αυτού του επιτιμίου,είναι καιρός να αναρωτηθούμε για την αποτελεσματικότητά του.  Τι πετύχαμε;  Πόσο φέρνει τους ανθρώπους πλησιέστερα στον Θεό; Πόσο τους θεραπεύει;

Σήμερα οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους ψυχράνθηκαν προς την εκκλησιαστική ζωή και γι' αυτό μεταλαμβάνουν σπανιότατα. Επομένως,η στέρηση της Θείας Κοινωνίας χάνει το νόημά της αφού δε δημιουργεί κάποιο αίσθημα έλλειψης. Εξ' άλλου στην εξομολόγηση προσέρχονται και <<χριστιανοί>> που δεν έχουν κοινωνήσει ποτέ στη ζωή τους,για να εξαγορεύσουν αμαρτήματα που διέπραξαν πριν από πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί ουσιαστικά χρειάζεται ν' αρχίσουν μυστηριακή ζωή εκ του μηδενός. Η επιβολή του επιτιμίου της αποχής αδιακρίτως δεν έχει άλλο αποτέλεσμα από το να εξαφανίζονται. Η πρώτη τους εξομολόγηση ήταν και η τελευταία.

Μεγάλη μερίδα πνευματικών αισθάνονται την ανάγκη απλώς να ησυχάσουν την συνείδηση τους με την επιβολή κάποιου επιτιμίου. Άλλοι,λιγότεροι, προσπαθούν με αυτό να <<αποδώσουν δικαιοσύνη>>. Δυστυχώς ελάχιστοι θέτουν στον εαυτό τους το ερώτημα: Αυτό τον συγκεκριμένο άνθρωπο πως θα τον κάνω να στραφεί προς τον Θεό;  Πως θ' αγαπήσει τον Θεό περισσότερο,αφού η αγάπη αυτή είναι το ισχυρότερο αντίδοτο κατά της αμαρτίας;

**Oδύνη σώματος Χριστού-Εκδόσεις Ακρίτας 2009

ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ...

π.Βασίλειος Θερμός*

Ένα παιδί που σε ολόκληρη την ανάπτυξή του εθίζεται με εικόνες κυρίως να λαμβάνει τα μηνύματα,η εικόνα γίνεται μέρος του είναι του.

Και επομένως το παιδί διαμορφώνει σιγά σιγά μια προσωπικότητα που το κάνει να ενεργεί παρορμητικά.  Δηλαδή,πάρτε ενα μικρό παιδάκι του δημοτικού,ακόμη και του νηπιαγωγείου πιά.  Έχει στα χέρια του ένα τηλεχειριστήριο.  Υπάρχουν 15 κανάλια π.χ.  Έχει τη δυνατότητα,με μια πολύ απλή κίνηση,να αλλάζει συνεχώς κανάλι μέχρι να βρει μια εικόνα που το ικανοποιεί.

Αυτό δημιουργεί με τα χρόνια, όταν επαναλαμβάνεται, μια δομική αλλοίωση στην ψυχή του παιδιού.  Δηλαδή τι;  Κάνει αυτό το παιδί να μην μπορεί να συγκεντρωθεί για πολλή ώρα σε κάτι. Έχουμε πρόβλημα απ' τη συγκέντρωση της προσοχής των παιδιών και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές το έχουν παρατηρήσει,γιατί κυριαρχεί η εικόνα τόσο πολύ.  Γι' αυτό και πάρα πολλά παιδιά δυσκολεύονται να διαβάσουν στο σπίτι και κάνουν άπειρες διακοπές και υφίστανται και οι γονείς όλη την ταλαιπωρία μαζί τους.

Ή, επίσης μια άλλη δομική αλλοίωση πέρα απ' τη διάσπαση της προσοχής,είναι η παρορμητικότητα.Δηλαδή κάνουμε ανθρώπους-δηλαδή,κάνουν τα μέσα ενημέρωσης σήμερα-παρορμητικούς, να ενεργούν χωρίς να σκεφτούν. Διότι η σκέψη είναι κόπος. Η επεξεργασία του ερεθίσματος είναι κόπος.

Αφήστε τις διαφημίσεις, ακόμη και τα δελτία ειδήσεων καθώς περνάνε από ενα πάρα πολύ σημαντικό θέμα,το οποίο θέλει σκέψη και ανάλυση, αμέσως μετά σε ένα κοσμικό γεγονός και εναλλάσουν το ένα με το άλλο,δεν αφήνουν χρόνο για σκέψη και επομένως ουσιαστικά έμμεσα δίνουν το μήνυμα, <<μη στεναχωριέσαι για πολύ, αν αυτό που σου είπα σε στεναχώρησε, υπάρχει το επόμενο με το οποίο θα αλλάξεις διάθεση>>.

Άρα,πως αλλάζω όταν είμαι στεναχωρημένος;  Αλλάζοντας ερεθίσματα,όχι σκεπτόμενος, επεξεργαζόμενος αυτό το οποίο μου συνέβη.  Δηλαδή ουσιαστικά δημιουργούν έναν άνθρωπο που υστερεί στη σκέψη,του λείπει η σκέψη,η οποία είναι πολύτιμη λειτουργία του ανθρώπου.  Μια απ' τις λειτουργίες του βέβαια.

Και κυριαρχούν οι αισθήσεις και η απόλαυση.  Αυτό μακροπρόθεσμα θα δημιουργήσει νέο τύπο ανθρώπου ο οποίος θα λειτουργεί σαν αυτόματο, χωρίς σκέψη, παρορμητικά, με το θυμικό, με τις αισθήσεις και δικαιούται να έχει κάτι και να το έχει αμέσως.

Ελευθερία του λόγου: ή θα είναι άβολη ή δεν θα υπάρχει

Το πόσο γνήσια είναι τα δημοκρατικά μας ‘πιστεύω’ δοκιμάζεται πάντοτε μπροστά σε αντιλήψεις με τις οποίες διαφωνούμε.

• π. Βασίλειος ΘερμόςΨυχίατρος παιδιών καί εφήβων. Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Η πρόσφατη δημόσια διαμάχη σχετικά με τις αφίσες στους σταθμούς του μετρό δοκιμάζει την ποιότητα και το βάθος της δημοκρατίας μας.

Θα θέσω κάποια ερωτήματα που νομίζω ότι αξίζει ο καθένας μας να επεξεργασθεί:

-Προβλήθηκε το επιχείρημα ότι το θέμα των αμβλώσεων είναι νομικά λυμένο και άρα αποτελεί αναχρονισμό να τίθεται πάλι στον δημόσιο λόγο. Ποιος αποφασίζει αν για ένα θέμα ειπώθηκαν όλα και πλέον πρέπει υποχρεωτικά να σωπάσουμε; Ποιοι θα φιμώσουν ποιους στην δημοκρατία μας;

-Η αφίσα δεν έθετε νομικά ζητήματα, δεν ζητούσε αλλαγή του νόμου (κάτι που θα είχε κάθε δικαίωμα να κάνει). Προσπαθούσε απλώς να ασκήσει πειθώ ώστε να γίνονται λιγότερες αμβλώσεις. Υπάρχουν λοιπόν θέματα για τα οποία απαγορεύεται η ανάπτυξη επιχειρημάτων; Τότε γιατί το Σύνταγμα κατοχυρώνει (επί λέξει) την ελευθερία του καθενός ‘να διαδίδει τους στοχασμούς του’; Από τη στιγμή που δεν υφίσταται ύβρις, προσβολή, συκοφαντία, προτροπή σε παράνομη πράξη (ή ό,τι άλλο προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας), ποιος αποφασίζει για ποια θέματα επιτρέπεται η ανάπτυξη στοχασμών και για ποια απαγορεύεται;

-Επί της ουσίας, ομόφωνα η άμβλωση απαξιώνεται από ιατρικής πλευράς. Έστω και αν κάποιες περιπτώσεις ονομάζονται δικαιολογημένες από τον ιατρικό κόσμο, γενικά θεωρείται α) λάθος μέθοδος ‘αντισύλληψης’, β) δυνητικά επικίνδυνη για την μελλοντική γονιμότητα της γυναίκας, γ) δυνητικά τραυματική ψυχική εμπειρία. (Οι ψυχίατροι και οι κληρικοί μπορούμε ανεπιφύλακτα να επιβεβαιώσουμε το τρίτο). Τι μπορεί να απαγορεύσει, λοιπόν, τη δημόσια επικριτική τοποθέτηση;

Το ότι η άμβλωση λογίζεται νόμιμη κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης δεν μεταβάλλει τις ψυχοσωματικές της συνέπειες. Άλλωστε και το κάπνισμα είναι νόμιμο αλλά έχει τεθεί σχεδόν υπό διωγμό από το κράτος. Νόμιμες είναι και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, και η χρήση πλαστικών συσκευασιών, και η οδήγηση υπό υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση ή με άσχημες καιρικές συνθήκες, και η καθημερινή διατροφή των παιδιών με ανθυγιεινά προϊόντα κ.ο.κ., αλλά αυτό δεν εμποδίζει την πολιτεία να τις αποθαρρύνει με δημόσια μηνύματα. Ένα κράτος που ενδιαφέρεται για τους πολίτες του δικαιούται και υποχρεούται να χρησιμοποιεί τα επιστημονικά δεδομένα για να καλλιεργεί την απαξίωση ακόμη και νόμιμων συμπεριφορών.

Διαδικασία κοινωνικοποίησης ή υπονόμευση του φύλου;

Οι κούκλες της Mattel μπορεί να έχουν κοντά ή μακριά μαλλιά, να φορούν φούστα ή παντελόνι. Ή και τα δύο.

«Τα παιχνίδια αποτελούν αντανάκλαση του πολιτισμού, και σε έναν κόσμο που γιορτάζει τη θετική επίδραση της ενσωμάτωσης των διαφορών θεωρήσαμε ότι ήταν ώρα να δημιουργήσουμε μια κούκλα χωρίς ταμπέλες», δήλωσε ο Κιμ Καλμόουν, αντιπρόεδρος της εταιρείας Mattel.

Πέρυσι η διάσημη Μπάρμπι γιόρτασε τα 60 χρόνια της και η αμερικανική εταιρεία Mattel, που κατηγορήθηκε στο παρελθόν ότι προάγει τα στερεότυπα του φύλου, αποφάσισε να ανατρέψει τα δεδομένα.

Η νέα της σειρά με κούκλες που είναι ουδέτερες ως προς το φύλο ονομάζεται «Creatable World» και δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα αμέτρητων συνδυασμών στην εμφάνιση της κούκλας τους (ρούχα, μαλλιά και αξεσουάρ), που διαφοροποιούν την εικόνα της ανθρωπότητας που διακρίνεται σε Κεν ή Μπάρμπι, δηλαδή αγόρια και κορίτσια. Τα παιδιά μπορούν επίσης να αποφασίσουν όχι μόνο για το στάιλινγκ, αλλά και για το χρώμα της επιδερμίδας της κούκλας τους. «Αυτή η σειρά επιτρέπει στα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα», συνέχισε ο εκπρόσωπος της εταιρείας, «γεγονός που έχει για αυτά τεράστια σημασία».

Στοχασμοί περί «Ουδετερόθρησκου κράτους»

O  π. Βασίλειος Θερμός, Ψυχίατρος παίδων και εφήβων και αναπλ. καθηγητής της ΑΕΑΑ μίλησε τον Απρίλιο του 2019 στην εκδήλωση του Χριστιανικού Ομίλου Φοιτητών και Επιστημόνων (ΧΟΦΕ) με θέμα:Στοχασμοί περί «Ουδετερόθρησκου κράτους».

Έρωτας για θάνατο;

Έρωτας για θάνατο;

Έχουμε μετατραπεί σε ένα αυτοκτονικό έθνος...

• π. Βασίλειος ΘερμόςΨυχίατρος παιδιών καί εφήβων. Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

FRÉDÉRIC SOLTAN VIA GETTY IMAGES

Πριν από 9 χρόνια σαν σήμερα, στις 5 Μαΐου 2010, βρισκόμουν έξω από το Δυρράχιο, στην Θεολογική Ακαδημία της Εκκλησίας της Αλβανίας την οποία ίδρυσε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Την επισκεπτόμουν με ευγενικό αίτημά του επί δώδεκα χρόνια, λίγες μέρες κάθε χρόνο, για να διδάξω κάποια μαθήματα στους φοιτητές.

Είμαι λοιπόν στην βιβλιοθήκη και βλέπω στον υπολογιστή τα νέα από την Ελλάδα. Και εκεί ξαφνικά μαθαίνω ότι κατά την διαδήλωση υπήρξαν 3 νεκροί, στην τράπεζα Μαρφίν. (Επιστρέφοντας στην Αθήνα έμαθα και τις αποτρόπαιες λεπτομέρειες του ηθελημένου και αναίτιου φονικού).

Και αρχίζω να ντρέπομαι τους Αλβανούς φοιτητές. Αποφασίζω να μην μοιραστώ την είδηση με κανένα. Αλλά κάποιοι την μαθαίνουν και με ρωτούν. Και έρχομαι σε δύσκολη θέση.Κάποιοι από αυτούς έχουν ζήσει στην Ελλάδα, άλλοι προσβλέπουν σε αυτή αφού αποτελεί κοιτίδα σπουδαίου πολιτισμού και δημοκρατία ωριμότερη από την δική τους. Πώς να εξηγήσω γιατί έχουμε νεκρούς σε μια απλή διαδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία στο κάτω-κάτω δεν γίνεται για να ανατραπεί μια δικτατορία;

Στοχαζόμενος πια σήμερα, και αφού έχουν προστεθεί και πολλά άλλα συμβάντα βίας, αρχίζω να αμφιβάλλω και για τον (τωρινό) πολιτισμό και για την δημοκρατία μας. Διότι βλέπω:

Πολιτικό μίσος, και όχι μόνο από τους Χρυσαυγίτες. Βιαιοπραγίες κατά πολιτικών. Σχόλια στο διαδίκτυο τα οποία στάζουν χολή. Βανδαλισμούς αγαλμάτων. Ρύπανση και ζημιές με πάθος των δημόσιων χώρων. Αναίτια σπασίματα σε καταστήματα και αυτοκίνητα. Εν ολίγοις όλοι βλέπουμε γύρω μας μίσος που οδηγεί σε καταστροφή.

Τρεις Ιεράρχες και παιδεία

Του π. Βασιλείου Θερμού, περ. "Διάβαση", τευχ. 35/2002

Ο διάλογος ανάμεσα σε ψυχανάλυση και Ορθοδοξία

Σκηνή από τον «Αντρέι Ρουμπλιόφ» (1966) του Αντρέι Ταρκόφσκι, ταινία με άφθονες φιλοσοφικές και ψυχαναλυτικές προεκτάσεις, βασισμένη στη ζωή του Ρώσου αγιογράφου του 15ου αι. Παρά το γεγονός ότι αρχικά οι περισσότεροι ψυχαναλυτές ήταν άθεοι, ψυχανάλυση και θεολογία δεν έπαψαν να διαλέγονται.

http://www.kathimerini.gr- ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

Tι μπορεί να προσφέρει η θρησκεία στην ψυχανάλυση; Και τι μπορεί η ψυχανάλυση να προσφέρει στη θρησκεία; Το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Επιστήμη και Ορθοδοξία ανά τον Κόσμο» διοργανώνει την 1η Δεκεμβρίου ημερίδα με θέμα «Ψυχανάλυση και Ορθόδοξη Θεολογία». Εντάσσεται στο 3ο Διεθνές Συνέδριο του Προγράμματος με τίτλο «Η σχέση επιστημών και ορθόδοξου χριστιανισμού: παρελθόν-παρόν-μέλλον» (29/11-1/12) και θα φέρει στην Αθήνα σημαντικούς ψυχαναλυτές, ψυχιάτρους, θεολόγους, ερευνητές, φιλοσόφους.

Για πολλές δεκαετίες η πόλωση διαμόρφωνε τις σχέσεις μεταξύ της ψυχανάλυσης και του χριστιανισμού, των ψυχαναλυτών και των θεολόγων. Η έρευνα των τελευταίων χρόνων, όμως, έχει αποκαλύψει ένα ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον από τη μεριά των σύγχρονων ορθοδόξων θεολόγων, στοχαστών και λειτουργών ψυχικής υγείας –οι οποίοι συχνά είναι και κληρικοί– για την ψυχαναλυτική θεωρία και θεραπευτική πρακτική ως μέσο ανθρωπολογικής κατανόησης, ποιμαντικής φροντίδας, αλλά και ερμηνείας της θρησκείας και της πνευματικότητας ως έκφανσης του πολιτισμού.

Στην ημερίδα θα διερευνηθούν σημαντικά θέματα θεολογικής ανθρωπολογίας όπως η έννοια της ψυχής, η διάκριση μεταξύ ψυχικής και πνευματικής ανάπτυξης, τα πάθη, η διαχείριση των συναισθημάτων. Στόχος των διοργανωτών είναι να βρεθούν πεδία σύγκλισης και συνέργειας. Επικοινωνήσαμε με τον διοργανωτή της ημερίδας π. Βασίλειο Θερμό, αναπληρωτή καθηγητή στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών - ψυχίατρο παίδων και εφήβων για να μας μιλήσει για τα κέρδη από τον διάλογο θρησκείας και ψυχανάλυσης.

Ο αναπληρωτής καθηγητής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών και ψυχίατρος παίδων και εφήβων κ. Βασίλειος Θερμός.

– Τι προσδοκίες έχετε από αυτήν την ημερίδα;

– Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα προσπάθεια διαλόγου που έλαβε χώρα στον τόπο μας. Κοιτάξτε, απ’ όλες τις σχολές ψυχοθεραπείας η ψυχανάλυση εμφανίστηκε η πλησιέστερη ως προς τις αναζητήσεις της θεολογίας σχετικά με τον «έσω άνθρωπο». Παρά το γεγονός ότι αρχικά οι περισσότεροι ψυχαναλυτές ήταν άθεοι, ο δε Φρόιντ τεκμηρίωσε ψυχαναλυτικά την αθεΐα και απαξίωσε τη θρησκευτικότητα, εντούτοις στην πορεία δεν έπαψαν ψυχανάλυση και θεολογία να διαλέγονται συνεχώς. Μάλιστα, σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες είχαμε και ψυχαναλυτές που ήταν καθολικοί κληρικοί ή προτεστάντες πάστορες. Ο θεωρητικός διάλογος δεν σταμάτησε ποτέ μέσα από βιβλία, άρθρα, συνέδρια, όπου διαφαίνονται σημεία υποσχόμενα μια αμοιβαία γονιμοποίηση των δύο χώρων. (Κάποια προηγούμενη απόπειρα μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να βρουν στον τόμο «Θεραπεύοντας», από τις εκδόσεις Αρμός). Θα συζητηθούν λοιπόν η ιστορία του διαλόγου, η διασταύρωση κάποιων κρίσιμων εννοιών, οι προοπτικές για το μέλλον, οι επιπτώσεις στην εκπαίδευση κληρικών και ψυχαναλυτών κ.ά.

– Να δούμε κάποια κέρδη αυτού του διαλόγου;

– Φυσικά. Η ψυχανάλυση θα μπορούσε να παράσχει στη θεολογία εργαλεία ώστε να διακρίνει το υγιές θρησκευτικό βίωμα από το νοσηρό. Οπως ξέρουμε αφθονούν γύρω μας οι νοσηρές μορφές θρησκευτικότητας, όπως ο φονταμενταλισμός, ο φανατισμός, η τυπολατρία, η μαγική θρησκευτικότητα. Επίσης, επειδή η ψυχανάλυση είναι γέννημα της νεωτερικότητας, ο διάλογος βοηθάει τη θεολογία να πατήσει καλύτερα μέσα στη νεωτερικότητα. Διότι η θεολογία διαμορφώθηκε μεν στην προνεωτερική παραδοσιακή κοινωνία αλλά απευθύνεται τώρα στον σύγχρονο άνθρωπο, του οποίου η γλώσσα και το πολιτισμικό κλίμα είναι ψυχολογικά.

Στα Άκρα - «πατήρ Βασίλειος Θερμός» (ψυχίατρος) ( 15 Απριλίου 2018) | ΕΡΤ

Σταθείτε στο διάστημα 23΄-36΄, ο σημερινός άνθρωπος σε σύγχυση ταυτοτήτων προνεωτερικότητας, νεωτερικότητας, μετανεωτερικότητας!!! 

Πώς μπορεί μία ήττα να μετατραπεί σε νίκη; Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο άνομη κοινωνία της Ευρώπης; Μας δίδαξε τελικά η κρίση; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ απόλαυσης και χαράς; Γεννιέται ή γίνεται κάποιος ομοφυλόφιλος; Ποια είναι η ενδεδειγμένη στάση της οικογένειας απέναντι στους εφηβικούς πειραματισμούς σχετικά με την ταυτότητα φύλου; Ο πατήρ Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, συζητεί με τη Βίκυ Φλέσσα και αναλύει -μεταξύ άλλων- τα παραπάνω ζητήματα. Αρχισυνταξία-δημοσιογραφική επιμέλεια: Βίκυ Φλέσσα

Προνεωτερικότητα, Νεωτερικότητα και Μετανεωτερικότητα (μια διάλεξη του π. Βασιλείου Θερμού)

Το βίντεο βασίζεται σε αποσπάσματα της βιντεοσκοπημένης διάλεξης που έδωσε ο π. Βασίλειος Θερμός με θέμα "Προνεωτερικός, νεωτερικός, μετανεωτερικός άνθρωπος. Τι σημαίνουν αυτά για την εξομολόγηση" στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στις 23 Ιανουαρίου 2014, στα πλαίσια Σεμιναρίου Πνευματικών που διοργάνωσε η Μητρόπολη Δημητριάδος.

0:00 Εισαγωγή
0:46 Τα χρονικά πλαίσια των τριών σταδίων
1:29 Χαρακτηριστικά πρώτου σταδίου (Προνεωτερικότητας)
3:57 Χαρακτηριστικά δεύτερου σταδίου (Νεωτερικότητας)
5:16 Χαρακτηριστικά τρίτου σταδίου (Μετανεωτερικότητας)
8:15 Σύγκριση των τριών σταδίων μεταξύ τους
11:15 Συμπερασματικά

Ολόκληρη η ομιλία βρίσκεται αναρτημένη στην παρακάτω διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=0bBaC....

Φύλο, Γονείς, Εκκλησία: κάποιες σκέψεις

του π. Βασιλείου Θερμού από το amen.gr 

 

Στους δημόσιους διαλόγους στον τόπο μας συνήθως επικρατούν πολώσεις και ο κάθε «αντίπαλος» απορρίπτει μαζικά ό,τι προτείνει ο άλλος.  Έτσι αδυνατούμε να αναχθούμε στην αλήθεια και στο πρακτέο. Το άρθρο αυτό θα επιχειρήσει να αντιταχθή σε αυτή την παθολογία.

Ενταγμένο σε ένα τρίπτυχο δράσεων (οι άλλες δύο αφορούν στην διατροφή και στους εθισμούς) το ζήτημα του φύλου εμφανίσθηκε πρόσφατα στο προσκήνιο μέσα από μια εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας. Σκοπός της είναι να διοργανωθούν μαθήματα και εκδηλώσεις που θα ενημερώσουν και θα ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές γυμνασίου στα ακόλουθα θέματα: «Σωματικές αλλαγές στην εφηβεία, Βιολογικό και Κοινωνικό Φύλο, Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα, Ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα των γυναικών». Προτείνονται επίσης και επιπλέον θεματικές για γονείς και εκπαιδευτικούς: «Φύλο, Σεξουαλικός Προσανατολισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα, Έμφυλα στερεότυπα και διακρίσεις με βάση το φύλο στην οικογένεια, στην εργασία και στην κοινωνία, Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή βία και βία κατά των γυναικών, Ομοφοβία και Τρανφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο».

Όπως ήταν αναμενόμενο η εγκύκλιος αυτή ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στον χώρο της Εκκλησίας, από κληρικούς και λαϊκούς. Κυκλοφόρησε μάλιστα και ειδική φόρμα για να υπογράψουν οι γονείς αρνούμενοι την συμμετοχή του παιδιού τους.

Φύλο, Γονείς, Εκκλησία: κάποιες σκέψεις του π.Βασιλείου Θερμού Απόψεις Φύλο, Γονείς, Εκκλησία: κάποιες σκέψεις

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΕΙΚΟΝΑ: 

ΠΗΓΗ: http://www.amen.gr/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Στα Άκρα – «Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός»

ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

«Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός» (ψυχίατρος παίδων και εφήβων)  

• Όταν οι επιστήμονες μιλούν για την ψυχή τι εννοούν;
• Πώς ορίζεται η ψυχική υγεία και πώς η ψυχική αρρώστια;
• Γιατί οι περισσότεροι ψυχίατροι και ψυχολόγοι είναι αδιάφοροι θρησκευτικά ή και άθεοι;
• Οι ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου πηγάζουν μόνο από τη βιολογία του;
• Είναι ευεργετική η εξομολόγηση-ψυχανάλυση;
• Πού οφείλεται η ομοφυλοφιλία; Πόσο ευθύνεται η οικογένεια;
• Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από την ψυχολογία και ποιοι από τη θρησκευτική προκατάληψη;

Ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος παίδων και εφήβων, έρχεται «Στα άκρα» με τη Βίκυ Φλέσσα και απαντάει -μεταξύ άλλων- και σ’ αυτά τα ερωτήματα, εγκαινιάζοντας το νέο κύκλο εκπομπών για τη φετινή τηλεοπτική περίοδο.

Προνεωτερικότητα, Νεωτερικότητα και Μετανεωτερικότητα (μια διάλεξη του π. Βασιλείου Θερμού)

Το βίντεο βασίζεται σε αποσπάσματα της βιντεοσκοπημένης διάλεξης που έδωσε ο π. Βασίλειος Θερμός με θέμα "Προνεωτερικός, νεωτερικός, μετανεωτερικός άνθρωπος. Τι σημαίνουν αυτά για την εξομολόγηση" στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στις 23 Ιανουαρίου 2014, στα πλαίσια Σεμιναρίου Πνευματικών που διοργάνωσε η Μητρόπολη Δημητριάδος.

Ολόκληρη η ομιλία βρίσκεται αναρτημένη στην παρακάτω διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=0bBaC....

Δεν είναι δυνατόν! (Μια διαφορετική άποψη για τον Νίκο Δήμου, το Άγιον Φως και την αντίδραση κάποιων εκκλησιαστικών προσώπων)

του π.Βασιλείου Θερμού, στο Amen.gr

Εν μέσω Μεγάλης Εβδομάδας δεν πίστευα στα μάτια μου. Προσπαθούσα να διακρίνω αν διάβαζα σωστά. Ο Νίκος Δήμου έκανε μια δήλωση που αμφισβητούσε το Άγιο Φως και κάποιοι μητροπολίτες τού επιτέθηκαν με ύβρεις και κατάρες!

Ο Νίκος Δήμου είναι γνωστός από δεκαετίες στον δημόσιο χώρο. Αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα ορθολογιστή, ενός ανθρώπου που εξυμνεί τον διαφωτισμό και αποκρούει κάθε τι υπερφυσικό, κάθε τι το οποίο δεν υπακούει στη λογική και στην εμπειρία. Ευνόητο είναι ότι απορρίπτει ιερατείο, εικόνες, εκδηλώσεις ευλαβείας και όλα τα συναφή. Αποδέχεται την ηθική αξία του Χριστιανισμού, χωρίς και αυτή να διεκδικεί αποκλειστικότητα.