Δικτατορία των αλγόριθμων ή ψηφιακός ανθρωπισμός

Μαλτέζος Χρήστος

Όλες οι σύγχρονες ανακαλύψεις συνιστούν ενδείξεις ότι είμαστε στη χαραυγή του μετανθρώπου, όπου η βιολογική και η τεχνολογική εξέλιξη αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μια μοναδικότητα (singularity). Στις μέρες μας, λόγω των τεράστιων μεγεθών πληροφορίας και της ταχύτητας διάδοσης της, καθίσταται όλο και δυσκολότερη η εγκυρότητα, ενώ ο ψηφιακός χρήστης ολοένα εθίζεται με τις ψηφιακές οθόνες και απομακρύνεται από την διαπροσωπική επαφή.

Εάν η ψηφιακή αυτογνωσία μέσω της τεχνητής νοημοσύνης δεν επαρκεί για να λύσει την πολυπλοκότητα, ρευστότητα, αβεβαιότητα, ασάφεια και επιτάχυνση, ως ειδοποιά γνωρίσματα της εποχής μας, τότε μήπως θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω; Και σε ποιο βαθμό; Μήπως σε μια υπέρ-ευφυή τεχνητή νοημοσύνη; Εάν αυτή δεν διαφέρει σε τίποτα από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, θα διέθετε προσωπικότητα, αξιοπρέπεια και δικαίωμα προστασίας;

Θα είχε νομικά και πολιτικά δικαιώματα, τα οποία ο άνθρωπος οφείλει να αναγνωρίσει και να σεβαστεί; Μία υπέρ-ευφυής τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να υπερέχει του ανθρώπου σχεδόν σε όλα τα πεδία, επιστήμη, κοινωνικές δεξιότητες, δημιουργικότητα. Ωστόσο, μπορεί να εμπεριέχει και κινδύνους, σύμφωνα με τον Σουηδό Φιλόσοφο Nick Bostrom, ιδρυτή και διευθυντή του "Ινστιτούτου Μέλλοντος της Ανθρωπότητας" στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπως :

• Να σχεδιαστεί κρυφά με βάση το συμφέρον μιας φυλής, χώρας, εταιρείας, κ.α., προσφέροντας τεράστια ισχύ στους δημιουργούς της.
• Να εκτραπεί από τον έλεγχο με επικίνδυνες συνέπειες για τους δημιουργούς της.
• Να εξελίξει μια δική της υπέρ-ευφυή τεχνητή νοημοσύνη, με βάση διαφορετικές ηθικές αρχές από τον εξαρχής προγραμματισμό.
• Και ίσως στον αρχικό της κώδικα να παρεισφρήσει ένα λάθος, κατά αντιστοιχία με ένα ελάττωμα σε βιολογικό DNA, το οποίο θα ήταν αδύνατο να διορθωθεί, με ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα.

 Αναβάθμιση της ανθρώπινης νοημοσύνης

Η αποικιοποίηση της εκπαίδευσης από τις μονοπωλιακές πλατφόρμες τεχνολογίας.

Από τον σημερινό 'ΔΡΟΜΟ της Αριστεράς"

"...Ο τρόπος με τον οποίο τα μονοπώλια έχουν αποικίσει τη δημόσια εκπαίδευση περνάει απαρατήρητος. Μιλάμε για ανεξέλεγκτη ιδιωτικοποίηση που μεταμφιέζεται σαν βασικό συστατικό της "μάθησης στον 21ο αιώνα" Οι πέντε πρώτες εταιρείες σε παγκόσμιο κεφάλαιο είναι τεχνολογικές πλατφόρμες - Apple, Google, Microsoft, Amazon και Facebook.(...)

Αποικιοκρατία είναι μία διαδικασία όπου μία σημαντική δύναμη μετακινείται σε μία περιοχή και κυριαρχεί σε αυτήν. Παίρνει τον έλεγχο όχι μόνο της παραγωγής και των πόρων, αλλά επιβάλλει - συνήθως με μυστικότητα και δύναμη - τις διαδικασίες, τις προσεγγίσεις ακόμα και τις αξίες του του κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Και οι μονοπωλιακές πλατφόρμες είναι στο δρόμο να κυριαρχήσουν στη δημόσια εκπαίδευση..."

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τηλεκπαίδευση και παιδιά-οθόνες: Σήμα SOS για τα μικρότερα

Τηλεμαθήματα: Κώδωνα κινδύνου για παιδιά-οθόνες από τον Διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου Γ.Κορμά

Τον κώδωνα του κινδύνου, αναφορικά με την παιδαγωγική αξία, αλλά κυρίως, με τις ώρες που θα χρειαστεί να περνούν στο διαδίκτυο πάνω από μια οθόνη, μικρά παιδιά, από 4 μέχρι 8 τουλάχιστον ετών, αλλά και μεγαλύτερα, έκρουσε ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, ιατρός, Γιώργος Κορμάς, μιλώντας στο ραδιόφωνο του 98,4.

Ο κ. Κορμάς σημείωσε πως η Ελλάδα, είναι από τις ελάχιστες -αν όχι η μόνη- χώρες στην Ευρώπη όπου έκλεισαν τα σχολεία σε αυτές τις ηλικίες, τονίζοντας πως σε όλες οι υπόλοιπες, παρά το γεγονός πως έχουν σοβαρότερο πρόβλημα από εμάς, κατάφεραν και τα κράτησαν ανοιχτά.

“Τα παιδιά εξοικειώνονται με την οθόνη και αυτό, μας ανησυχεί πάρα πολύ“, ανέφερε ο κ. Κορμάς, εστιάζοντας παράλληλα και στο πρόβλημα που ανακύπτει στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, που επηρεάζεται πάρα πολύ από τα κλειστά σχολεία.

Πάνω από 25 λεπτά και με δίωρα και τρίωρα διαλείμματα, η χρήση ταμπλέτας ή οθόνης υπολογιστή για τα μικρά παιδιά είναι σοβαρό θέμα υγείας. Ο κίνδυνος εξάρτησης για τα μεγαλύτερα παιδιά αυξάνει δραματικά, ενώ οι γονείς σε αυτή τη φάση πρέπει να θέσουν ως απαραίτητο κανόνα, τον ύπνο των παιδιών μικρών ή μεγάλων, τουλάχιστον για 8 ώρες.

Ο κ. Κορμάς τόνισε ότι από τον Μάρτιο πλέον παρατηρείται και αύξηση της διαδικτυακής παρενόχλησης παιδιών, αφού αυξάνεται η «δεξαμενή» των χρηστών. Επέμεινε ότι η ζώσα εκπαιδευτική διαδικασία δεν αντικαθίσταται με το διαδίκτυο, αφού χάνεται και η κοινωνική ένταξη των παιδιών, ενώ εξέφρασε το προβληματισμό του γιατί ιδίως στις μικρές ηλικίες δεν μελετήθηκε η χρήση άλλων μέσων.

Πηγή

Ακόμα, ο κ.Κορμάς είπε: Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, σκανδιναβικές χώρες, κα είναι ανοιχτά τα δημοτικά σχολεία, επειδή υπάρχουν και αμφιβολίες για το ποσο μπορούν τα παιδιά να επωφεληθούν από την τηλεκπαίδευση. Στη Γαλλία λχ οι εκπαιδευτικοι ενημέρωναν τους γονείς για ύλη και οι γονείς έκαναν το περισσότερο μάθημα στα παιδιά. Στη Γαλλία επίσης έκαναν και σπαστό 25 λεπτο μάθημα και μετά τα αφηναν να διαβάσουν για 2 ώρες και επέστρεφαν. Το να αφήσουμε τα παιδιά όλες τις ώρες να είναι εκεί είναι λάθος και εκπαιδευτικά και για λόγους εθισμού στην οθόνη.

Ο Μπιλ Γκέιτς δεν άφηνε τα παιδιά του πανω απο 45 λεπτά. Εχω μεγάλο άγχος το τι θα γίνει με αυτή τη γενιά των παιδιών που αναγκαστικά μεγαλώνουν πλέον μέσα στο διαδίκτυο. Και τι γίνετι με τα παιδιά που έχουν διάσπαση προσοχής; ΔΕΠΥ; Δε μπορούν να παρακολουθήσουν, μένουν εκτός εκπαίδευσης εκ των πραγμάτων. Ο γονιός πρέπει να πάρει μεγάλο ρόλο πάνω του τώρα. Και κατ' αρχήν να προστατέψουν τον ύπνο των παιδιών.

Ακούστε τις δηλώσεις

 

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ- ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ

Από Δημήτρης Τσουκάλης και το γερμανικό κανάλι ZDF

-Μαθαίνοντας από το λοκντάουν

Από το fb του εξαιρετικού συναδέλφου, Δημήτρη Τσουκάλη

Με αφορμή το λοκντάουν και το κλείσιμο των σχολείων η τεχνολογία εισβάλλει βίαια στην εκπαίδευση των μαθητών.

Πολλοί διαμαρτύρονται για την έλλειψη υποδομής στα σχολεία, όχι μόνο στην Ελλάδα, και για τις δυσκολίες που παρουσιάζει η εκπαίδευση με τη χρήση της νέας τεχνολογίας.

Στο μεγάλο γερμανικό κανάλι ZDF, στην ηλεκτρονική του σελίδα, παρουσιάζεται ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για το φλέγον ζήτημα των ημερών, την ψηφιοποίηση της εκπαίδευσης.

(Δυστυχώς δεν υπάρχουν υπότιτλοι και θα προσπαθήσω να περιγράψω λίγο ελεύθερα όσα διαδραματίζονται στο ντοκιμαντέρ. Αν μπορεί κάποιος να το κάνει νομίζω έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον)

Στην αρχή του ντοκιμαντέρ ο παρουσιαστής παρουσιάζει τις δύο αντιλήψεις που συγκρούονται στο ζήτημα της ψηφιοποίησης.

• Η μία πλευρά, λέει ο παρουσιαστής, υποστηρίζει ότι το σχολείο προετοιμάζει για τη ζωή. Η ζωή θα είναι στο μέλλον ψηφιακή και το σχολείο αυτονόητα πρέπει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. 
• Η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι το σχολείο υπάρχει και δεν χρειάζεται να το ξανα-ανακαλύψουμε. Υπερβολική τεχνολογία τόσο νωρίς στο σχολείο βλάπτει παρά ωφελεί

Στα πανεπιστήμια εδώ και χρόνια το μάθημα γίνεται με τη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Είναι όμως το μάθημα πιο αποτελεσματικό;

Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό γίνεται ένα ενδιαφέρον πείραμα.

60 φοιτητές παρακολουθούν το ίδιο μάθημα, χωρισμένοι σε δύο ομάδες. 

Οι μισοί από αυτούς χρησιμοποιούν τα λάπτοπ για τις σημειώσεις και οι άλλοι μισοί κρατάνε χειρόγραφες σημειώσεις.

Στο τεστ, στο τέλος της διαδικασίας, οι φοιτητές που κρατούσαν χειρόγραφες σημειώσεις είχαν καλύτερα αποτελέσματα στο τεστ μνήμης, κατανόησης, εμβάθυνσης της γνώσης και χρήσης της νέας γνώσης για την επίλυση άλλων προβλημάτων. 

Η διαδικασία αποθήκευσης και ανάκλησης των γνώσεων μέσω των χειρόγραφων σημειώσεων ενεργοποιεί διαφορετικά κέντρα του εγκεφάλου. Η σύνδεση μεταξύ τους είναι πιο σταθερή. Στην προσπάθεια που κάνει ο εγκέφαλος για να «τακτοποιήσει» και να αποθηκεύσει τις γραπτές σημειώσεις και τα σχεδιαγράμματα, ακόμα και την εικόνα πάνω στο χαρτί, ενεργοποιεί μια πολύπλοκη διαδικασία στον εγκέφαλο. Σχηματικά θα λέγαμε, «τακτοποιούνται» οι νέες γνώσεις, όπως τα κομμάτια ενός παζλ. Στη διαδικασία εμπλέκονται προηγούμενες γνώσεις και γίνεται ταυτόχρονα αξιολόγηση των πληροφοριών. Κάθε φορά που ο φοιτητής κάνει μια επανάληψη, με τη χρήση των σημειώσεων, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την ίδια διαδικασία με αποτέλεσμα οι γνώσεις να αποκτούν σταθερότητα και διάρκεια.

Κάτι που δεν συμβαίνει με το τάμπλετ ακόμα και στην περίπτωση που οι φοιτητές γράφουν πάνω στο τάμπλετ (οι φοιτητές με το τάμπλετ γράφουν 50% περισσότερες λέξεις στις σημειώσεις τους). Στις ηλεκτρονικές σημειώσεις λείπει ο χωρικός προσανατολισμός, σημαντικός παράγοντας για τη μνήμη και την αντίληψη. 

Η εργασία με το τάμπλετ έχει το πλεονέκτημα της διασύνδεσης, της αναζήτησης και της ψηφιακής παρουσίασης, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι κατώτερο από την παραδοσιακή μέθοδο. Δεν ενεργοποιούνται τα ίδια εγκεφαλικά κέντρα και η νέα γνώση ούτε αποθηκεύεται ούτε διασυνδέεται καλύτερα.

Επίσης το γεγονός ότι οι φοιτητές με τις χειρόγραφες σημειώσεις γράφουν πιο λίγα και πιο αργά έχει το χρόνο ο εγκέφαλος να επεξεργάζεται περισσότερο τις πληροφορίες.

Το πείραμα απέδειξε ότι η γραφή με το χέρι είναι καθοριστική για την εκπαίδευση. Η έκφραση για κάτι που καταλάβαμε είναι «το `πιασα». Φαίνεται ότι αυτή η έκφραση δεν έχει μόνο μεταφορική αλλά και κυριολεκτική σημασία. 

Για έναν τρισδιάστατο κόσμο η χρήση του σώματος και ιδιαίτερα των χεριών είναι πολύ σημαντικά για τη γνώση.

Η άποψη ότι στην ψηφιοποίηση είναι όλα σούπερ, απλά δεν ισχύει.

Στη συνέχεια το ντοκιμαντέρ μας μεταφέρει στην Αυστραλία και μας παρουσιάζει τις έρευνες ενός σημαντικού παιδαγωγού-ερευνητή του Τζον Χάτι (Jonn Hattie), από τη Μελβούρνη, για το ποιος είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Αφού μελέτησε 10.000 έρευνες παγκόσμια και 300 διαφορετικούς παράγοντες όπως ο αριθμός των μαθητών στην τάξη, ο τεχνολογικός εξοπλισμός, οι χώροι του σχολείου, οι μέθοδοι διδασκαλίας, ο ρόλος του εκπαιδευτικού, το παιδαγωγικό κλίμα κλπ. Κατέληξε σε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, που τα παρουσίασε σε έναν πίνακα.

Με βάση τις έρευνες αυτές ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός και η ψηφιοποίηση έχουν αρνητική επίδραση στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ούτε το μέγεθος της τάξης επιδρά θετικά.

Αντίθετα αυτό που επηρεάζει καθοριστικά την επιτυχία της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι το παιδαγωγικό κλίμα, η σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητών, οι κοινοί στόχοι, το κοινό όραμα και η συλλογική εργασία.

Στη συνέχεια το ντοκιμαντέρ εξετάζει την επίδραση της άθλησης και της μουσικής στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ηλεκτρονικές εκλογές: Αποκλεισμός μέσω της αποχής

H Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση Εκπαιδευτικών καλεί σε "Lockdown" της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις εκλογές αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια

H Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση Εκπαιδευτικών καλεί σε "Lockdown" και αποκλεισμό της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις εκλογές αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια. Το ΥΠΑΙΘ θέλει να προχωρήσει στις ψευδεπίγραφες «εκλογές δια ηλεκτρονικής ψηφοφορίας» έχοντας απέναντί του τη συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνον των συνδικαλιστών που σε μια ιστορική απόφαση ένωσαν τη φωνή τους παρά τις διαφορές τους ενάντια στις αντιδημοκρατικές ενέργειές του αλλά και του συνόλου των εκπαιδευτικών που αντιλαμβάνονται τι διακυβεύεται η συμμετοχή τους σε αυτές.

Η ανακοίνωση της Χριστιανικής Εναλλακτικής Κίνησης Εκπαιδευτικών

LOCKDOWN – ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΨΕΥΔΟΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΑΠΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ

«…Πρέπει όμως να σας πω τούτο: εδώ δεν υπάρχει ηρωισμός. Μόνο εντιμότητα υπάρχει. Είναι μια ιδέα που μπορεί να προκαλεί το γέλιο, αλλά ο μόνος τρόπος ν’ αντισταθούμε στην πανούκλα είναι η εντιμότητα.

-Τι θα πει εντιμότητα;  

-Δεν ξέρω τι θα πει γενικά αλλά στη δική μου περίπτωση ξέρω πώς εντιμότητα είναι να κάνω τη δουλειά μου…».

Αλμπέρ Καμύ, "Η πανούκλα", απόσπασμα από το κεφ. ΙΙ

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Στη δύσκολη τούτη ώρα της πανδημίας όλοι και όλες οφείλουμε να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και προπάντων με εντιμότητα από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε και λειτουργούμε στους εργασιακούς μας χώρους.

Ειδικότερα στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης κάτω από τις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες θα πρέπει να κυριαρχεί ο διάλογος, η συναίνεση, η συνεργασία και η αλληλεγγύη για να αντιμετωπιστεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η πανδημία. Οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία σήμερα προσπαθούμε να τηρούμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα σχολαστικά παρά το ότι διαπιστώνουμε ότι πλήττονται σειρά παιδαγωγικών αρχών (ομαδοσυνεργατικότητα, προσωπική επαφή κ.ά.) που δυσχεραίνουν την εκπαιδευτική διαδικασία, επειδή γνωρίζουμε καλά ό, τι το ανοιχτό και ασφαλές σχολείο είναι το αντίδοτο μέσα στην καταθλιπτική ατμόσφαιρα που απλώνεται στην κοινωνία μας. Το ΥΠΑΙΘ όμως με μια σειρά ενεργειών δείχνει ότι όχι μόνο συνεχίζει την τακτική της παλινωδίας και των αλληλοαναιρούμενων αποφάσεων (βλέπε τρόπο εορτασμού Τριών Ιεραρχών, τρόπο αγιασμού κ.ά.) που μας έχει συνηθίσει η κα Κεραμέως και το στενό της επιτελείο από τότε που ανέλαβαν το πολύπαθο Υπουργείο Παιδείας, αλλά προσπαθεί να εισάγει …«καινοτομίες» σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Μόνο που αυτές υπονομεύουν τόσο το παιδαγωγικό κλίμα του σχολείου αλλά και της συλλογικής έκφρασης των εκπαιδευτικών.

Θα αρκεσθούμε να αναφερθούμε επιγραμματικά στις εξαγγελίες και τις ενέργειες του ΥΠΑΙΘ στους τελευταίους μήνες που δείχνουν ξεκάθαρα ότι η πανδημία χρησιμοποιείται ως «όχημα» και «εργαλείο» για να επιβληθεί το Σχολείο του μέλλοντος. Ένα Σχολείο που δεν θα οδηγεί στην κοινωνική ολόπλευρη μόρφωση, τον σεβασμό και την ευγένεια ενάντια στο θράσος και την αλαζονεία. Ένα Σχολείο του κοινωνικού κατακερματισμού, του ατομισμού, των δεξιοτήτων οι οποίες απαιτούνται στο νέο οργουελιανό εργασιακό περιβάλλον που εκκολάπτεται όπου ακόμα και η Κυριακή αργία καταργείται οριστικά.

Εν αρχή ην η προσπάθεια μετατροπής της διδακτικής εργασίας μέσα στη σχολική αίθουσα σε τηλε – εκπομπή χωρίς να υπολογίζονται τα προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών. Ακολούθησαν τα ελλιπή υγειονομικά μέτρα παρά τις συστάσεις των ειδικών (π.χ. αριθμός μαθητών στην αίθουσα, προσωπικό για την καθαριότητα) για να μην γίνουν τα σχολεία εστίες διασποράς του κοροναϊού. Κατόπιν  ο νέος νόμος για την ιδιωτική εκπαίδευση όπου οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί γίνονται έρμαιο στις διαθέσεις των σχολαρχών σχετικά με την πρόσληψη και την απόλυσή τους. Η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ιδιωτικών κολεγίων με εκείνα των πανεπιστημιακών σχολών. Οι εξαγγελίες για την εντός ολίγου επαναφορά της … «αξιολόγησης» αλλά και νέου αντισυνδικαλιστικού νόμου όπου με καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και όχι δια ζώσης μέσω γενικών συνελεύσεων θα αποφασίζεται πλέον ο τρόπος διαμαρτυρίας και αγωνιστικού πλαισίου των εκπαιδευτικών. Γεγονός είναι ότι και οι χρόνιες παθογένειες του συνδικαλιστικού (πάλαι ποτέ) κινήματος με τη μιζέρια, τον «ξύλινο» λόγο και τον παραγοντισμό έχουν συμβάλλει στην απογοήτευση, την αποστασιοποίηση και την ιδιώτευση σημαντικού μέρους συναδέλφων αλλά αυτός δεν μπορεί να είναι λόγος για να αποδεχτούμε τη «δημοκρατία» του …καναπέ που επιδιώκει το ΥΠΑΙΘ, την ακύρωση της συνεύρεσης, της συνάντησης με τον άλλον μέσα στη ζωντανή συλλογική διαδικασία με ανταλλαγή ιδεών και επιχειρημάτων.

Γενική πρόβα για τη χειραγώγηση προς την ιδιωτική και ατομική έκφραση

Γενική πρόβα για τη χειραγώγηση προς την ιδιωτική και ατομική έκφραση τυχόν αιτημάτων των εργαζομένων μακριά από τη διεκδίκησή τους μέσω της συλλογικότητας των γενικών συνελεύσεων και των σωματείων, αποτελεί η πρωτοφανής επιμονή της ΥΠΑΙΘ για τηλε – ψηφοφορία από το σπίτι κάθε εκπαιδευτικού για τις εκλογές αιρετών των υπηρεσιακών συμβουλίων. Ενώ σε όλο τον δημόσιο τομέα λόγω πανδημίας με πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών έχουν αναβληθεί οι εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων στα υπηρεσιακά συμβούλια, αντίθετα οι μόνες που δεν αναβλήθηκαν είναι των εκπαιδευτικών!!!

Η ΥΠΑΙΘ εφόσον πρόκειται για εκλογές που διεξάγει το υπουργείο θα είχε το δικαίωμα να τις καθορίσει όπως ήθελε ΕΞΑΡΧΗΣ. Όμως στις 18/9 δημοσιεύθηκε απόφαση (πανομοιότυπη με αυτές παλαιοτέρων ετών) υπογεγραμμένη από την υπουργό Παιδείας, που καθορίζει ότι οι εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια για την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 4/11 όπως γινόταν πάντοτε με κάλπη. Έτσι οι παρατάξεις προχώρησαν στην κατάρτιση και κατάθεση των ψηφοδελτίων με βάση αυτό το πλαίσιο. Ξαφνικά όμως μετά από 10 ημέρες η Υπουργός φέρνει τροπολογία στη Βουλή, σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών – και χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση – σύμφωνα με την οποία οι εκλογές αυτές θα γίνουν με ηλεκτρονική ψηφοφορία και από εδώ και πέρα ημέρα Σάββατο. Από εκεί και ύστερα με επαναλαμβανόμενες τροποποιήσεις σε άσχετα νομοσχέδια μέχρι τις 29/10, παρέχει στον εαυτό της τη δικαιοδοσία να καθορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες για τη διενέργεια των εκλογικών διαδικασιών με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Μέχρι και στις εφορευτικές επιτροπές επέτρεψε να είναι διμελείς και να αποτελούνται ακόμα και από διοικητικούς υπαλλήλους προκειμένου να τις διεκπεραιώσει!!!

Από την πρώτη στιγμή η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ αλλά και οι περισσότερες παρατάξεις αντέδρασαν στην εξέλιξη αυτή και δήλωσαν ότι αν η Υπουργός εμμείνει στη διεξαγωγή των εκλογών με ηλ. ψηφοφορία τότε θα αποσύρουν τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που έχουν δηλώσει συμμετοχή ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η ενέργειά της αυτή. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ  ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα των Ομοσπονδιών προς τις παρατάξεις να τοποθετηθούν απέναντι στο ζήτημα αυτό, στις 8/10 με δήλωσή της ξεκαθάρισε ότι θα αποσύρει τα ψηφοδέλτιά της για το ΚΥΣΔΕ και ΚΥΣΠΕ.

Εμμονή της ΥΠΑΙΘ για τη διεξαγωγή των εκλογών

Μετά την εμμονή της ΥΠΑΙΘ για τη διεξαγωγή των εκλογών, ΟΛΕΣ οι παρατάξεις απέσυραν τις υποψηφιότητές τους, άλλες με ξεκάθαρο τρόπο και μια εξ αυτών μεμψιμοιρώντας.  Όμως αφού η ΥΠΑΙΘ κάνει ό, τι θέλει στο ζήτημα αυτό χωρίς να διαβουλευθεί με κανέναν γιατί μέσα στις τόσες τροποποιήσεις που προχώρησε στο αρχικό Π.Δ. 1/2003 δεν όρισε εκ νέου διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων σύμφωνα με το νέο πλαίσιο της ηλ. ψηφοφορίας που επέβαλε στην εκπαιδευτική κοινότητα; Αντί γι’ αυτό που είναι ηθικά σωστό, ΔΕΝ έκανε δεκτή την απόσυρση των υποψηφιοτήτων επικαλούμενη έωλα νομικά δικολαβίστικα επιχειρήματα και προχωρά στη διεξαγωγή των εκλογών με αποσυρθέντες συνδυασμούς και υποψηφιότητες. Έχει άραγε αυτό σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες; Με το ζόρι υποψήφιοι/ες;  Είναι έντιμη στάση αυτή; Αυτό που θέλει λοιπόν είναι ουσιαστικά η απαξίωση του θεσμού του αιρετού κι ένα δείγμα ήταν το καλοκαίρι που απέσυρε από τα συμβούλια επιλογής των νέων Δ/ντών Εκπ/σης τους αιρετούς.

Τα επιχειρήματα της ΥΠΑΙΘ υπέρ της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας

Όσο για τα επιχειρήματα της ΥΠΑΙΘ υπέρ της αλλαγής του τρόπου ψηφοφορίας σε ηλεκτρονική μορφή, δεν λαμβάνει υπόψη της ότι α) ποτέ δεν ήταν αίτημα των εκπαιδευτικών η διεξαγωγή των υπηρεσιακών εκλογών σε ημέρα με άδεια από το σχολείο, β) ο ψηφοφόρος στην κάλπη ψηφίζει κατά συνείδηση αυτός ο ίδιος κι όχι άλλος στον οποίο έχει εκχωρήσει τον κωδικό του για να ψηφίσει αντί αυτού, όπως μπορεί κάλλιστα να γίνει με την ηλ. ψηφοφορία, άρα εγείρεται μείζον ζήτημα ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑΣ, γ) μια σειρά τεχνικών και διαδικαστικών ζητημάτων που υπονομεύουν το ΑΔΙΑΒΛΗΤΟ των εκλογών αυτών όπως ενδεικτικά αναφέρουμε το ενδεχόμενο να μην λάβουν όλοι οι εκπαιδευτικοί κωδικό, προβλήματα στην καταχώριση της ψήφου λόγω φυλλομετρητή του Η/Υ του ψηφοφόρου, ο οποίος μπορεί να έχει παλιό λειτουργικό, ο μεγάλος όγκος των 180.000 περίπου ψηφοφόρων έναντι των μερικών χιλιάδων των πρυτανικών εκλογών, το ενδεχόμενο η διμελής εφορευτική επιτροπή να … «μαγειρέψει» τα αποτελέσματα κατά την αποκρυπτογράφησή τους αφού μάλιστα δεν υπάρχει παρουσία εκπροσώπων των συνδυασμών μετά την απόσυρσή τους.

Μετά και την τελευταία διαδικτυακή συνέντευξη της υπουργού στις 3/11 (για επικοινωνιακούς λόγους όπου δεν απαντήθηκαν επί της ουσίας ερωτήματα),   το ΥΠΑΙΘ θα προχωρήσει στις ψευδεπίγραφες «εκλογές δια ηλ. ψηφοφορίας» έχοντας απέναντί του τη συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνον των συνδικαλιστών που σε μια ιστορική απόφαση ένωσαν τη φωνή τους παρά τις διαφορές τους ενάντια στις αντιδημοκρατικές ενέργειές του αλλά και του συνόλου των εκπαιδευτικών που αντιλαμβάνονται τι διακυβεύεται η συμμετοχή τους σε αυτές.

Για όλους αυτούς τους λόγους

η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΔΕΝ πρόκειται να αναγνωρίσει τα «αποτελέσματα» αυτών των ψευδοεκλογών

και ΚΑΛΕΙ τις συναδέλφισσες και τους συνάδελφους όλης της χώρας

• ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΝ από την ηλ. ψηφοφορία το Σάββατο 7/11/2020.
• ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τη διαδικασία αυτή που γίνεται στην πλάτη των αποσυρθέντων υποψηφίων ΟΛΩΝ των παρατάξεων.
• ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ όσοι/ες τυχόν πλαισιώνουν εφορευτικές επιτροπές.
• Να μην βρουν έδαφος για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες τυχόν μεμονωμένοι «πρόθυμοι» υποψήφιοι που δήλωσαν δημόσια ή και ιδιωτικά, εν κρυπτώ με sms και άλλους τρόπους την πρόθεσή τους να ψηφιστούν.

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τηλεργασία: Με στόχο την ενίσχυση του ελέγχου και τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων

Ένα από τα πρώτα εργασιακά μέτρα που θέσπισε η κυβέρνηση με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 11.3.2020 ήταν «η εξ αποστάσεως εργασία», την οποία ο εργοδότης με απόφασή του μπορεί να επιβάλει σε εργαζόμενους. Το μέτρο αναγγέλθηκε ως «έκτακτο και προσωρινό» αλλά εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ.

Στη συζήτηση που έγινε στις 30.4.2020 στη Βουλή, για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης, ο Κυρ. Μητσοτάκης, στην κεντρική ομιλία του, τόνισε ότι: «Η τηλεργασία, η ηλεκτρονική εκπαίδευση, η σύμπραξη Πολιτείας και ιδιωτών σε κοινωνικούς στόχους μπορεί να αποτελούσαν όλα αυτά προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Όμως η μάχη κατά του κορονοϊού τις κατέστησε επείγουσες δράσεις. Διαμόρφωσαν ένα θετικό κεκτημένο για το σήμερα, αλλά και ένα κεφάλαιο προόδου για το αύριο».

Λίγες μέρες αργότερα (11.5.2020) με την τοποθέτησή του σε τηλεδιάσκεψη για την υγιεινή και την ασφάλεια με «κοινωνικούς εταίρους» (ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ) και στελέχη του υπουργείου Εργασίας, θα επαναλάβει πως: «Έχουμε πει ότι θέλουμε να κρατήσουμε -όπου γίνεται- το κεκτημένο της τηλεργασίας, διότι αποδείξαμε αυτούς τους μήνες ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εργαζόμαστε και να είμαστε παραγωγικοί».

Η εφαρμογή της εξ αποστάσεως εργασίας προωθήθηκε με αφορμή την επιδημία αλλά, όπως γίνεται φανερό, η κυβερνητική πρόθεση είναι αυτό το μέτρο να παραμείνει. Αντιγράφοντας το μοτίβο της φιλο-μνημονιακής προπαγάνδας που «αναγνώριζε» στα μνημόνια το «θετικό έργο» ότι «έφεραν εκσυγχρονισμούς» που «έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί από χρόνια», η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να εμφανίσει κατ’ ανάλογο τρόπο και την εφαρμογή της τηλεργασίας που την προβάλλει ως «κεφάλαιο προόδου» και ως «θετικό κεκτημένο» της πολιτικής της για την υγειονομική κρίση το οποίο «θέλει να το κρατήσει».

★★★

Η τηλεργασία είναι εργασία που παρέχει ο εργαζόμενος στον εργοδότη όχι στο χώρο εργασίας που διαθέτει η επιχείρησή του αλλά από άλλο εξωτερικό χώρο, με τη χρήση τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών. Αυτή τη μορφή οργάνωσης και εκτέλεσης εργασίας -μόλις κατακτήθηκε η σχετική τεχνολογία- τα κεφαλαιοκρατικά κέντρα διεθνώς επεδίωξαν να την εντάξουν στον μηχανισμό της καπιταλιστικής οικονομίας, βλέποντας ότι μπορούν να την αξιοποιήσουν ως εργαλείο αύξησης της εκμετάλλευσης και της εποπτείας των εργαζομένων.

Όταν ο εφιάλτης της καταστροφής γίνεται «όραμα» για την εξουσία και τους δισεκατομμυριούχους…

της Αιμιλίας Τσαγκαράτου

«Το παλιό μοντέλο, όπου όλοι πηγαίνουν και κάθονται σε μια αίθουσα και ο εκπαιδευτικός είναι στο μπροστινό μέρος της τάξης και διδάσκει, κάτι που γίνεται σε όλη την πόλη και σε όλη την πολιτεία, όλα αυτά τα κτίρια, όλες αυτές οι αίθουσες –γιατί, με την τεχνολογία που διαθέτουμε;»

Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς των μαθητών της Νέας Υόρκης  που άκουσαν τη συνέντευξη τύπου του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Κουόμο στις 5 Μάη, έμειναν άφωνοι. Σε μια πόλη που δεν έχει προλάβει να κλάψει ακόμα τους νεκρούς της από την πανδημία, που καθημερινά θρηνεί κι άλλους, ο κυβερνήτης της πολιτείας διατυπώνει το παραπάνω ρητορικό ερώτημα και αποφασίζει να ανακοινώσει τα σχέδιά του για το μέλλον. Στις λίστες των νεκρών θέλει να προσθέσει κι άλλον έναν: το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Σε μια πόλη με το μεγαλύτερο δίκτυο δημόσιων σχολείων στη χώρα, με ένα εκατομμύριο μαθητές.

Η πόλη της Νέας Υόρκης θρηνεί μέχρι στιγμής 72 νεκρούς εργαζόμενους στα σχολεία της, από τους οποίους οι 28 είναι εκπαιδευτικοί. Μία αιτία των τόσων θανάτων είναι και το γεγονός ότι με το κλείσιμο των σχολείων στις 16 Μάρτη, χιλιάδες εκπαιδευτικοί στριμώχτηκαν άρον – άρον στις αίθουσες των σχολείων για τρεις μέρες, ακόμα και οι ευπαθείς ομάδες ή αυτοί που είχαν συμπτώματα της ασθένειας, ακόμα και σε σχολεία που υπήρχαν επιβεβαιωμένα κρούσματα, για να οργανώσουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σε μια πόλη που πάνω από 300.000 μαθητές δεν είχαν καμία πρόσβαση σε εξοπλισμό και στο διαδίκτυο, από φτωχές και άστεγες οικογένειες.

«Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που οι άνθρωποι λένε “Εντάξει, είμαστε έτοιμοι. Είμαστε έτοιμοι για αλλαγή”. Πιστεύω ότι ζούμε μία από αυτές τις στιγμές. Και πιστεύω ότι η εκπαίδευση, όπως και άλλοι τομείς, είναι ένας τομέας που οι άνθρωποι λένε “Κοιτάξτε, έχω αναστοχαστεί, έχω σκεφτεί, έχω μάθει πολλά”. Όλοι μάθαμε πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσα πρέπει να κάνουμε, ας αρχίσουμε λοιπόν να σκεφτόμαστε πώς να φέρουμε την επανάσταση στην εκπαίδευση. Ήρθε η ώρα.», δηλώνει ο κυβερνήτης. Και εδώ μπαίνουν στη σκηνή ως οι φωτεινοί ηγέτες αυτής της «νέας αρχής» το ίδρυμα του πολυεκατομμυριούχου Bill Gates και ο Eric Schmidt, πρώην διευθυντής της Google και νυν πρόεδρος της  Συμβουλευτικής Επιτροπής Καινοτομιών του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, για να βάλουν πλάτη στην προσπάθεια αναμόρφωσης της ζωής της πόλης στην μετα–Covid19 εποχή.

Διαδικτυακά μέσα, επικοινωνία και δημοκρατία

Tο διαδίκτυο, θα μπορούσε να αποτελέσει, τηρουμένων κάποιων προϋποθέσεων, το σημαντικότερο σύγχρονο μέσο δημοκρατικής συγκρότησης των σύγχρονων κοινωνιών.

• Παναγιώτης Ήφαιστος

  Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών

PAVELVINNIK VIA GETTY IMAGES

Στην παρούσα ιστοσελίδα δημοσιεύτηκαν δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για το διαδίκτυο. Του Αθανάσιου Γκότοβου και του Παύλου Τσίμα. Ενώ ο ρόλος του διαδικτύου είναι αναμφίβολα ένα μεγάλο ζήτημα του παρόντος και του μέλλοντος δεν γράφονται πολλά παρόμοια κείμενα. Με πολλά λογικά επιχειρήματα των δύο άρθρων αυτονόητα όλοι συμφωνούν. Βασικά, για αντικειμενικούς λόγους που αφορούν την δημοκρατία και τον πολιτισμό μας θα έπρεπε όλοι να συμφωνούν. Συναφές είναι και το γεγονός πως όπως υποστηρίζεται από πολλούς το διαδίκτυο, θα μπορούσε να αποτελέσει, τηρουμένων κάποιων προϋποθέσεων, το σημαντικότερο σύγχρονο μέσο δημοκρατικής συγκρότησης των σύγχρονων κοινωνιών. Όσον μας αφορά ακολουθούν σύντομες επισημάνσεις γύρω από αυτό το σημαντικό ζήτημα. 

Κατ’ αρχάς, επειδή το πρώτο άρθρο εστιάζεται στους πανεπιστημιακούς και σε κάποια προβληματικά σχόλια, μακάρι να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα των Ελληνικών πανεπιστημίων (εάν και όταν, βέβαια, τα σχόλια κάποιων πανεπιστημιακών στο διαδίκτυο είναι προβληματικά, καθότι εκτιμώ αυτός δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση). Η ουσία όσον αφορά τα Ελληνικά πανεπιστήμια έγκειται στην ανάγκη να συζητηθεί με σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο το «τι σημαίνει ακαδημαϊκό και επιστημονικό άσυλο». Το Σύνταγμα πολύ σωστά προσφέρει απλόχερα ακαδημαϊκό άσυλο. Όμως, το τι σημαίνει άσυλο και για ποια πράγματα ισχύει (ή δεν πρέπει να ισχύει) ή πότε παραβιάζεται, αφορά όχι μόνο τους πανεπιστημιακούς αλλά και τα μέλη της κοινωνίας που δεσμεύουν κολοσσιαίους δημόσιους πόρους. 

Γενικότερα μιλώντας, η διαδικτυακή επικοινωνία αφορά ζωτικά όλους τους πολίτες όλων των κρατών επειδή σχετίζεται άμεσα με το μεγαλύτερο ζήτημα όλων των εποχών: Την επικοινωνία με την ευρύτερη και βαθύτερη έννοια του όρου και τις πολιτικές της προεκτάσεις. Συντομογραφικά λέμε ότι συγκροτώντας μια πολιτική οντότητα, η επικοινωνία μπορεί να γίνει μέσον ενδυνάμωσης των δημοκρατικών προϋποθέσεων ή αντίστροφα μέσο αθέμιτης προπαγάνδας ή και θηριωδών πρακτικών, ακυρώνοντας κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού. 

Η εκπαίδευση σε καραντίνα διαρκείας: «Πρωτόκολλα» διδασκαλίας, αξιολόγησης, διαγωγής και συνδικαλιστικής δράσης

Η εκπαίδευση σε καραντίνα διαρκείας: «Πρωτόκολλα» διδασκαλίας, αξιολόγησης, διαγωγής και συνδικαλιστικής δράσης

 Γιώργος Μαυρογιώργος

...η βίαιη επιβολή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης έγινε για να μείνει, καθώς η τεχνολογία της και η ταχύτητα παλαίωσής της ανοίγουν ένα πεδίο κερδοφορίας στην αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών κάτι που συμβαδίζει δυναμικά με τις διακηρυγμένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους που ευαγγελίζονται την αντιμετώπιση της εκκρεμότητας του «σχολείου της αγοράς»

Ο πρωθυπουργός δεν κρύβει τους οραματισμούς και τις προθέσεις του με τα αλλεπάλληλα διαγγέλματα ή τις συνεντεύξεις του στο στόλο των ΜΜΕ, με τη συνδρομή των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους: "Τα μέτρα της επικαιρότητας, να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για κατακτήσεις που θα μας βοηθήσουν, ώστε μετά την καταιγίδα να κάνουμε μία νέα αρχή". Δεν αποκλείεται να επιδιώξουν ώστε το χρυσοπληρωμένο σύνθημα "Μένουμε σπίτι, βγαίνουμε νικητές" να διατηρηθεί μέχρι που ως υπάκουοι πολίτες να πιστέψουμε πως μπορούμε να αναδειχτούμε «νικητές του ΚΑΝΑΠΕ»: στημένοι μπροστά σε «μονοφωνικά» κυβερνητικά τηλεοπτικά κανάλια ή προσφέροντας τηλεργασία ή συμμετέχοντας ως δάσκαλοι ή μαθητές/τριες σε σχολείο από απόσταση. Ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές. Ηλεκτρονική συνταγογράφηση κι ας χάνουμε τη δια ζώσης επικοινωνία και συνεργασία με το γιατρό. Ηλεκτρονικό μάρκετινγκ κι ας αποποιούμαστε την ευκαιρία της άμεσης επαφής ή των αισθήσεων στην επεξεργασία αυτών που αγοράζουμε, κ. τ. ο.

Ο πρωθυπουργός της χώρας μας το είπε ξεκάθαρα: "Η κρίση ίσως μας πληγώσει. Θα μας έχει οπλίσει, ωστόσο, με πολύτιμες εμπειρίες για να οικοδομήσουμε ένα πιο ισχυρό και σύγχρονο κράτος". Να ναι καλά ο ιός! Έτσι κάπως, μας έλεγαν με την «κόλαση» των μνημονίων: είναι ευκαιρία που αν δεν μας την είχαν επιβάλει θα έπρεπε να την επινοήσουμε. Τη μια φορά τα μνημόνια, ετούτη τη φορά η πανδημία, μας προτάθηκαν ως ευκαιρία. Ο εγκλεισμός και η καραντίνα είχε πολλές φάσεις και πολλά επίδικα που εγγίζουν τον πυρήνα των πολιτικών ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων αλλά και το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.

Για αρκετές μέρες, εκεί κατά τις 6.00 το απόγευμα, εκείνη η στημένη μονομερής ενημέρωση απ τη δημόσια τηλεόραση μας έχει εξοικειώσει με θέματα ιατρικής (για τον ιό, τη μετάδοση, την υγιεινή των χεριών, την αποστασιοποίηση, τις μάσκες, τα μαθηματικά μοντέλα, τα νέα κρούσματα, τα εμβόλια, κ.α.) αλλά και με τα περίφημα «πρωτόκολλα», χωρίς βέβαια να έχουμε ιδέα για τους όρους και το περιεχόμενό τους. Στην ίδια ενημέρωση, κεντρική θέση είχαν οι αναφορές στην ατομική ευθύνη, την πειθαρχία, την υπακοή/ανυπακοή, τη συμμόρφωση στους κανόνες και τους περιορισμούς που ανακοίνωνε η «πολιτική προστασία». Τα ρεπορτάζ του κυβερνητικού δημοσιογραφικού επιτελείου έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στα «κρούσματα» παράβασης των κανόνων με τις αντίστοιχες χρηματικές ποινές, τα λεγόμενα πρόστιμα. Προς γνώση και συμμόρφωση…