Το Χρήμα. Γιατί λείπει από παντού; Δώσ`μου τον κόσμο +5%!

Αν αναρωτιέστε γιατί κάθε τόσο χρεοκοπεί ένα κράτος, κάποιες επιχειρήσεις ή χιλιάδες ιδιώτες, και δεν μπορείτε να πιστέψετε πως φταίει μόνο η ανικανότητα των ανθρώπων, η τεμπελιά και η ατιμία τους, τότε δείτε αυτό το σύγχρονο γερμανικό παραμύθι.

Αν μη τι άλλο θα σας δώσει να καταλάβετε την βασική αρχή λειτουργίας του χρηματοοικονομικού συστήματος έτσι όπως έχει στηθεί ως χρηματοπιστωτικό από κάποιους στο παρελθόν. Θα δείτε πόσο ύπουλα ο τόκος ευθύνεται για την μιζέρια όλου του κόσμου.

Η Εξήγηση του Δημοσίου Χρέους (σε λίγα λεπτά)

Μας λένε συχνά ότι το Δημόσιο (ή Κρατικό) Χρέος προκαλείται από κακοδιαχείριση των δημοσίων εξόδων, ή από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Και ότι η μόνη λύση είναι η ιδιωτικοποίηση της οικονομίας, ή η εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας. Αυτό, σύμφωνα με τον δημιουργό του βίντεο (www.mrquelquesminutes.fr) δεν είναι σωστό.

Είναι μαθηματικά αδύνατο να επιλυθεί το ζήτημα του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους προτού αντιμετωπιστεί το θέμα με τη δημιουργία χρήματος μέσω χρέους (με τόκους, μάλιστα), διότι ακριβώς αυτά είναι οι ίδιες οι αιτίες αυτών των χρεών!

Εξάντας - Ο Εφιάλτης Των Δανείων

ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Απριλίου 30, 2014 από seisaxthiablog

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ανελέητοι και άκρως αποκαλυπτικοί είναι οι αριθμοί που ανακοίνωσε την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Eurostat. Μονοσήμαντο το συμπέρασμα: όποια χώρα της Ευρωζώνης υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου πνίγεται αμέσως από την έκρηξη του δημόσιου χρέους της! Την ορθότητα του ισχυρισμού αυτού αποδεικνύει πρώτα πρώτα το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Eurostat το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος μεταξύ όλων των χωρών, όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και ολόκληρης της ΕΕ των 28 κρατών, το έχουν οι χώρες του ευρώ που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς.

Στις 5 χειρότερες θέσεις βρίσκονται οι 4 μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) συν την Ιταλία. Μετά την παρεμβολή του Βελγίου ακολουθεί η Ισπανία, για να κλείσει η πρώτη χειρότερη επτάδα, αποδεικνύοντας ότι και στις δύο χώρες που ασκείται ήπια μνημονιακή πολιτική χωρίς τυπικά να έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί (Ιταλία, Ισπανία).

Είναι πολύ αποκαλυπτικό το γεγονός ότι από τις 15 χώρες της ΕΕ με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, οι… 13 ανήκουν στην Ευρωζώνη – συμπεριλαμβανομένης μάλιστα και της Γερμανίας! Ας δούμε όμως πρώτα τις μνημονιακές χώρες, με τη σειρά κατάταξης – αρνητικής φυσικά. Πρώτη πρώτη φιγουράρει η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 175,1% του ΑΕΠ της. Ακολουθεί η Ιταλία με 132,6% και έπεται σε απόσταση αναπνοής η Πορτογαλία, με δημόσιο χρέος ίσο με το 129% του ΑΕΠ της. Λίγο πιο πίσω η Ιρλανδία με 123,7% και η Κύπρος με 111,7% του ΑΕΠ. Μετά το Βέλγιο (101,5%) και η Ισπανία (93,9%).

Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΤΣΩΝΗ*

Η εξάρτηση της Ελλάδας και η διαπλοκή και σύμπλεξη της εγχώριας πλουτοκρατίας με το ξένο κεφάλαιο είναι διαχρονική. Ξεκινά από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Υπάρχουν ποικίλα στοιχεία και αποτυπώματα αυτής της σχέσης και σε θεσμικό, συνταγματικό επίπεδο. Απόδειξη αποτελεί ο ίδιος ο θεσμός της βασιλείας που επιβλήθηκε στη χώρα παρά τις δημοκρατικές αναζητήσεις των επαναστατημένων Ελλήνων με τα τρία δημοκρατικά, και σε ένα βαθμό πρωτοποριακά για την εποχή τους, Συντάγματα της περιόδου της επανάστασης του 1821.

Αλλά και αργότερα, στην αυγή του 20ού αιώνα, στα γεγονότα στο Γουδί το 1909, μην ξεχνάμε ότι μοίρα του αγγλικού στόλου κατέπλευσε στο Φάληρο προκειμένου να υπογραμμίσει ότι η Βρετανία δεν θα ανεχόταν ριζοσπαστικές αλλαγές και κυρίως δεν θα ανεχόταν την εκδίωξη του τοποτηρητή της, του βασιλιά. Ακόμη και η επιλογή του Ελευθερίου Βενιζέλου από το Στρατιωτικό Σύνδεσμο είχε τη σφραγίδα της Βρετανίας. Το πρόσωπο του μελλοντικού αναμορφωτή πρωθυπουργού είχε την έγκριση του βρετανού προξένου στα Χανιά καθώς ο Ελ. Βενιζέλος είχε τοποθετηθεί νωρίτερα υπέρ της παραχώρησης της Σούδας στους Βρετανούς για στρατιωτική βάση.

Αργότερα ήρθε, για παράδειγμα η επέμβαση του Δεκέμβρη του 1944, στη συνέχεια η παρέμβαση των ΗΠΑ κλπ. Μετά τον εμφύλιο, η εξάρτηση της χώρας εκφράστηκε και συνταγματικά καθώς το άρθρο 112 του Συντάγματος του 1952 κατοχύρωνε τα σκανδαλώδη προνόμια του ξένου και του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Το περιεχόμενο του άρθρου μακροημέρευσε. Υπάρχει και σήμερα στο άρθρο 107 του ισχύοντος Συντάγματος.

Μην ξεχνάμε άλλωστε την αμερικανόπνευστη χούντα 1967-1974 αλλά και την προδοσία της Κύπρου από τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς «συμμάχους». Όλα αποτελούν πλευρές της σχέσης εξάρτησης της χώρας από τις ισχυρές δυνάμεις και το ξένο κεφάλαιο. Ακόμη και σήμερα, το άρθρο 27 παρ.2 συνιστά τη συνταγματική βάση της παρουσίας ξένων στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός μας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Βενεζουέλα, η οποία απαγορεύει ρητά με το άρθρο 13 του Συντάγματός της την παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός της.

Μεγάλα ψέμματα και μισές αλήθειες για το χρέος

Ομιλία του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη με θέμα «Η σημασία του έθνους στον 21ο αιώνα», που έγινε στις 2 Φεβρουαρίου 2014 στο Εμπορικό Επιμελητήριο Κορίνθου.

Ανάρτηση από: http://contogeorgis.blogspot.gr

Αναδημοσίευση από:  http://blogvirona.blogspot.gr

Τα νομικά της διαγραφής του χρέους

Του Γιώργου Κατρούγκαλου - Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ 

«Οι αλλοδαποί που δανείζουν χρήματα σε κάποιο κράτος δεν μπορούν (...) να περιμένουν από αυτό να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα δικαστήρια, να διαλύσει την αστυνομία, να παραμελήσει τις δημόσιες υπηρεσίες και να εκθέσει το λαό του σε συνθήκες χάους και αναρχίας μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους δανειστές του». Δήλωση της Νότιας Αφρικής στην Επιτροπή της Συνθήκης της Χάγης για την Κωδικοποίηση του Διεθνούς Δικαίου (1930).

Θεσμοί υπεράνω κάθε αντιμνημονιακής υποψίας, όπως το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, αλλά και το καθ' ημάς Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή βεβαιώνουν το αυτονόητο: ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, χωρίς γενναίο κούρεμα, δηλαδή διαγραφή του μεγαλύτερου τμήματός του. Προφανώς ο προτιμότερος τρόπος για κάτι τέτοιο είναι, όπως σε όλα τα πράγματα, ο συναινετικός: να αποφασιστεί από μια Διεθνή Διάσκεψη με συμμετοχή της Ελλάδας και των δανειστών, όμοια με αυτή του Λονδίνου που απομείωσε το 1953 το χρέος της Γερμανίας. Γιατί να δεχθούν όμως -διαμαρτύρονται τα παπαγαλάκια- παρόμοια προοπτική οι δανειστές; Μα, για να μη χάσουν όλα τα χρήματά τους, όπως θα συμβεί αν επιλέξουν το δρόμο συνέχισης των μνημονιακών εκβιασμών ή άλλων μονομερών ενεργειών.

TΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΠΑΧΘΕΣ» ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

 από seisaxthiablog

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ “ΕΠΑΧΘΟΥΣ/ΑΠΕΧΘΟΥΣ” ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ “ΑΘΕΤΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ”

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Πριν προχωρήσουμε στην εξέταση των εναλλακτικών “σεναρίων”αντιμετώπισης του ελληνικού δημόσιου χρέους, χρειάζονται ορισμένες αποσαφηνίσεις που έχουν σχέση με τις πολιτικές αντιμετώπισης του. Ειδικότερα στη διεθνή θεωρία και πρακτική υπάρχουν τρεις σχηματικά προσεγγίσεις για τη νομική φύση του δημόσιου χρέους και την αθέτηση πληρωμής του.

Η πρώτη των αγγλοσαξόνων θεωρητικών, αντιμετωπίζει το χρέος ως μια συνηθισμένη εμπορική πράξη και στις περιπτώσεις αδυναμίας πληρωμής εφαρμόζεται το πτωχευτικό δίκαιο με τις διάφορες μορφές αναδιάρθρωσης που καθορίζουν οι πιστωτές

Η δεύτερη, θα λέγαμε η “κρατούσα”, θεωρεί ότι ένα κράτος έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την πληρωμή χρέους επικαλούμενο την “κατάσταση ανάγκης” (state of necessity), η οποία υιοθετείται από την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ και αναφέρει ότι «ένα κράτος δεν μπορεί να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα δικαστήρια, να διαλύσει την αστυνομία, να παραμελήσει τις δημόσιες υπηρεσίες και να εκθέσει το λαό του σε συνθήκες χάους και αναρχίας, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους δανειστές του, αλλοδαπούς ή ημεδαπούς»3.

Τέλος, η τρίτη, η πιο ριζοσπαστική, θεωρεί ότι ένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει χρέη τα οποία δεν ήταν σε όφελός του και ξεκίνησε με την άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης το 1921 να πληρώσει τα τσαρικά χρέη με την αιτιολογία ότι «κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία των αλυσίδων που ο ίδιος φορούσε στην διάρκεια των αιώνων». Η τρίτη προσέγγιση μας οδηγεί στην έννοια του “επαχθούς/απεχθούς” χρέους (odious debt). Tο “επαχθές” χρέος είναι το “βαρύ”, “ασήκωτο”, “αβάσταχτο” χρέος που συνοδεύεται και από άλλες δεσμεύσεις. Το “απεχθές” ή “επονείδιστο”, είναι εν πολλοίς και “αθέμιτο”, “μη νόμιμο”, “παράνομο”, “ανυπόφορο”, κ.ά. Για την απόδοση του όρου “odious debt” θεωρούμε ως πλέον δόκιμο όρο το “απεχθές” χρέος. Ωστόσο η χρήση του όρου “επαχθές” στον τίτλο του άρθρου έχει την έννοια να σηματοδοτήσει την “κατάσταση ανάγκης” (state of necessity) η οποία δικαιολογεί με βάση το διεθνές δίκαιο την νόμιμη άρνηση πληρωμής του χρέους, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος του πέρα από “απεχθές” είναι και “επαχθές” και δεν μπορεί να αποπληρωθεί!

Όλα όσα θέλατε να μάθετε για τις ελληνογερμανικές σχέσεις στην κρίση, αλλά δεν τολμάνε να σας πουν Δημοφιλείς πλάνες για την κρίση χρέους

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Stephan Kaufmann  

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ 

Σοφία Λαλοπούλου

ΣΕΙΡΑ 

luxemburg argumente

αρχείο pdf

Δύο χρόνια ευρωκρίση: την άνοιξη του 2010 τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διέσωσαν την ελληνική κυβέρνηση από αδυναμία πληρωμής. Εντούτοις, μόλις δυο χρόνια αργότερα η Αθήνα χρειάζεται ένα ακόμη πακέτο δανείων. Το Μάρτιο του 2012 εγκρίθηκε επιτέλους η πίστωση έπειτα από έντονες συζητήσεις. Στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις ερίζουν για το εάν ο δανεισμός είναι αναγκαίος και ποιος θα τον πληρώσει. Στη Γερμανία κυριαρχεί η άποψη ότι η ίδια η Ελλάδα ευθύνεται για τη συμφορά της: πρώτα κατάφερε με πονηριές να ενταχθεί στην Ευρωζώνη, έπειτα η ελληνική κυβέρνηση ξόδευε πάρα πολλά και, κυρίως, οι κυβερνώμενοι δούλευαν πολύ λίγο. Τέτοιου είδους ερμηνευτικά μοτίβα, στα οποία λανθάνει ο εθνικισμός, καλλιεργήθηκαν από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και τους γερμανούς πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα προτείνουν αντίστοιχες «λύσεις» για την κρίση: οι Έλληνες πρέπει να ξοδεύουν λιγότερο, να εργάζονται περισσότερο και να πουλήσουν τη δημόσια περιουσία τους – και, εφόσον αυτές οι λύσεις αποτύχουν, η Ελλάδα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη. Η ανοησία σε όλα αυτά είναι πως ούτε οι αναφερόμενες ως αιτίες της κρίσης είναι σωστές ούτε οι προτεινόμενες λύσεις οδηγούν πράγματι στην έξοδο από την κρίση. Το παρόν φυλλάδιο, στο πρώτο μέρος, αντικρούει τις συνήθεις απόψεις για την Ελλάδα και την κρίση και θα δείξει ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Αυτό το πρώτο μέρος είναι η ενημερωμένη μορφή του φυλλαδίου «Πουλήστε τα νησιά σας, ξοφλημένοι Έλληνες!», που κυκλοφόρησε το 2011. Ακολουθεί ένα δεύτερο μέρος για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα μέτρα που λαμβάνονται για τη δήθεν λύση της ευρωκρίσης, όπου εξηγείται γιατί το κούρεμα του χρέους δεν σώζει την Ελλάδα, ποιο σκοπό εκπληρώνει ο μηχανισμός διάσωσης του ευρώ και ποιος θα πληρώσει στο τέλος το λογαριασμό για τη «διάσωση» του ευρώ.

Γ. Δελαστίκ: “Οι Έλληνες δε ζούσαν με δανεικά” (Ηχητικό)

Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις με επίσημα στοιχεία για το δημόσιο χρέος από το 1974 έως σήμερα από τον Γιώργο Δελαστίκ για πρώτη φορά ολοκληρωμένα στο Ράδιο 9,84.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 3, 2013

«Οι στόχοι των Γερμανών και της τρόικας υλοποιούνται. Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά και σε πολλές περιπτώσεις παίζει θέατρο προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις της βάσης των δικών της ψηφοφόρων», είπε μεταξύ άλλων μιλώντας σήμερα στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη ο αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ, αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις.

Σημειώνεται πως ο Δεκέμβρης για την κυβέρνηση θεωρείται πολιτικά καυτός μήνας, αρχής γενομένης από την ψήφιση του προϋπολογισμού, στις 7 Δεκεμβρίου.

Με φόντο παράλληλα την αναβολή της άφιξης της τρόικας στην Αθήνα, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, έχουν νέα συνάντηση το απόγευμα, για να καθορίσουν τις περαιτέρω κινήσεις τους, και να βρουν λύσεις στις απαιτήσεις των δανειστών, έχοντας ως δεδομένες και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των κοινοβουλευτικών τους ομάδων.

Τα μεγαλύτερα “αγκάθια” που χωρίζουν τις δυο πλευρές, στην παρούσα φάση, είναι το ζήτημα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και οι ομαδικές απολύσεις.

Αίσθηση προκαλεί η δήλωση που αποδίδεται σε στελέχη της τριμερούς σχετικά με το θέμα των πλειστηριασμών, πως, «αν θέλετε να κάνετε κοινωνική πολιτική, φτιάξτε καταλύματα για αστέγους».

Λεφτα Υπαρχουν για τους ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 28, 2013


Δε μου λετε ρε….

1992 με 2012 εχουμε πληρωσει 532.803.000.000 Ευρω σε τοκους και Χρεολυσια !

και

2005 εως 2013 εχουμε πληρωσει 240.080.000.000 Ευρω σε Εντοκα και Βραχυπροθεσμο χρεος.

Θα εξηγησετε Ποιος μας δανειζε για να τον πληρωνουμε ολα αυτα τα δις?

Θα εξηγησετε ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ? 3 ? 4 ΦΟΡΕΣ?

ΚΟΡΝΙΖΑ

ΠΠ

Οι δανειστές μας έπαθαν αμόκ και ζητούν τον ουρανό με τα… άστρα!

Στόχος των Ευρωπαίων «φίλων» μας είναι να μπει πωλητήριο σε εκκλησίες, νοσοκομεία, φυλακές ακόμα και σε κρατική γη...

Δεν είναι μόνο τα «φιλέτα» του ΤΑΙΠΕΔ, που θέλουν να πουλήσουν οι δανειστές μας, αλλά... ό,τι κινητό και ακίνητο κυκλοφορεί στο ελληνικό έδαφος, όπως φαίνεται.

Όπως αποκαλύπτει η απόρρητη έκθεση των ESM - EFSF λίγο ως πολύ απαιτούν την επέκταση των υπό αποκρατικοποίηση «ασημικών» της χώρας σχεδόν σε όλο το φάσμα της κρατικής περιουσίας.

Μεταξύ όσων ενδιαφέρουν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης είναι η έκταση του Ελληνικού, τα κτήρια της ΓΑΙΟΣΕ και οι υποδομές των τραίνων, τα νοσοκομεία που κλείνουν ως κτήρια και άλλα 2.489 κτήρια του υπουργείου Πολιτισμού, γεωργικές περιοχές του ΟΠΕΚΕΠΕ και δικαστικά μέγαρα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας, οι πιστωτές θέλουν οι παραπάνω ιδιοκτησίες να αξιοποιηθούν ως εξοχικές κατοικίες, resorts, γήπεδα γκολφ και spa, ενώ ένα μέρος θα εξελιχθεί σε αναπτύξεις ηλιακής ενέργειας.

Επίσης, επιθυμούν να αναπτύξουν τον ιατρικό τουρισμό, κυρίως για εύπορους, ενώ σκέφτονται και την πώληση μικρών νησιών και βραχονησίδων.

Ταυτόχρονα, όπως προκύπτει στην έκθεση, υπάρχει ενδιάφερον ακόμα και για εκκλησίες αλλά και για φυλακές. 

Μάλιστα στη σελίδα 8 του απόρρητου εγγράφου υπάρχει αναφορά στις εκτάσεις νησιών που πρέπει να πουληθούν, ιδιαίτερα στην περιοχή του Αιγαίου, αφήνοντας ανοιχτό το θέμα πώλησης μικρών νησιών ή βραχονησίδων που στο παρελθόν είχε τεθεί από γερμανικά δημοσιεύματα και είχε διαψεύσει τότε η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Ουσιαστικά με αυτές τις νέες αξιώσεις ο ESM υπερβαίνει τα συμφωνηθέντα με την κυβέρνηση και θέτει νέες αξιώσεις, εν όψει των διαπραγματεύσεων με την τρόικα στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Διαβάστε επίσης:

Οι Τροϊκανοί απαιτούν τα κλειδιά του κράτους - Οι 6 σκληροί όροι τους

Πάρε θέση τώρα: Να μπουν ξένοι στο ΤΑΙΠΕΔ ή όχι;

Read more: http://www.newsbomb.gr/chrhma/story/341513/oi-daneistes-mas-epathan-amok-kai-zitoyn-ton-oyrano-me-ta-astra#ixzz2dkT4ZPxX

ΧΡΕΟΣ = ΣΚΛΑΒΙΑ

Ο Πλούταρχος και ο δανεισμός

Μπορεί να έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής από την εποχή του Πλούταρχου, όμως δεν βρέθηκε κάποιο καλύτερο οικονομικό σύστημα, ίσως γιατί δεν το προσπαθήσαμε πολύ, ή γιατί βόλευε κάποιους που μας παρέσυραν. Πράγματι αν εξαιρέσουμε τον υπαρκτό σοσιαλισμό, που προσπάθησε με έναν άλλο τρόπο μη εκμετάλλευσης του ανθρώπου και τελικά κατάρρευσε, έτερον ουδέν. Είμαστε πεισμένοι, πως η πλειοψηφία των ανθρώπων θα επιζητούσε έναν παρόμοιο τρόπο ζωής, αλλά πάντα παρεισφρύουν τα ξένα συμφέροντα και οι δικές μας ιδιοτέλειες. Κάπως έτσι το κομουνιστικό όνειρο μεταφράσθηκε στους Αμπράμοβιτς και τα δικά μας όνειρα σε χρεοκοπία… «Ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»! «Εχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν σου λείπουν. Δεν έχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν θα ξεπληρώσεις το χρέος σου». Αυτά έλεγε ο Πλούταρχος τον 1ο μΧ. στο έργο του «Περί του μη δανίζεσθαι» και φαντάζει τόσο σημερινός και επίκαιρος. «Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους. Είναι δούλοι δούλων αναιδών και βάρβαρων και βάναυσων». Και οι δανειστές «Μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράμφος στα σωθικά τους»...

Η Εξήγηση του Δημόσιου Χρέους (σε λίγα λεπτά) – Greek Subs (ΒΙΝΤΕΟ)

Γράφει ο Κούρκουλος

Μένουμε ή φεύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Ας συγκρίνουμε τα κόστη/οφέλη από τις δύο επιλογές:

1. Παραμένουμε στην ΕΕ (ταχεία αφρικανοποίηση, όπως βλέπουμε ήδη)

2. Βγαίνουμε από την ΕΕ (με τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα σαν Χωρα πάμε σε ρυθμούς ανάπτυξης-παραγωγής 10% σε ένα χρόνο το πολύ…)

Τυπικά επιστημονικά, θα πρέπει να κάνουμε δυο προσομοιώσεις, που να εξετάζουν το τι θα συμβεί στην Ελληνική Οικονομία και Κοινωνία στα δύο αυτά σενάρια.

Κάποιες σκέψεις για τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας εργασίας:

Πώς καταστρέφεται ο ιστός του χρέους

Πώς καταστρέφεται ο ιστός του χρέους

Να μια καλή ερώτηση. Γιατί δεν έχουμε ακούσει τίποτα στα ΜΜΕ ή στη Βουλή σχετικά με το Ιωβηλαίο Χρέους Ενός Λαού ή Κράτους; Είναι γιατί αυτό αποτελεί μια καλή αλλά ανεφάρμοστη φαντασίωση που επινόησε κάποιος λοξός blogger σαν και του λόγου μου;

Αυτό αναρωτιέμαι. Και μετά, προς απάντηση του άρθρου μου για το Ιωβηλαίο ένας τακτικός σχολιαστής σ’ αυτό το blog, ονόματι Hawkeye, μου πρότεινε να ρίξω μια ματιά στο «Η Μεγάλη Ευρωπαϊκή Διαγραφή Χρέους» (The Great EU Debt Write Off).

Η ιστοσελίδα περιλαμβάνει λεπτομέρειες για μια μελέτη «απόδειξης της έννοιας» πάνω στην ιδέα του Ιωβηλαίου που έκανε ο Καθηγητής Anthony Evans και οι συνάδελφοί του στο ESCP Europe Business School. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν ενημερωμένα στοιχεία από το ΔΝΤ και την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ) για να δούμε τι θα γινόταν αν η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Βρετανία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Γερμανία απλώς αλληλο-ακύρωναν το μεταξύ τους χρέη –ένα Ιωβηλαίο Διακρατικών Χρεών δηλαδή.

Ο ιστός των αμοιβαίων καταστροφών των χρεών που μελέτησαν μοιάζει περίπου με αυτό. Η εικόνα είναι παρμένη από άρθρο στη New York Times με τίτλο Ο Ευρωπαϊκός Ιστός Χρέους. (Το αρχικό άρθρο περιέχει μια μεγαλύτερη έκδοση)

Δέστε την εικόνα εδώ:

20 ΕΤΗ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΕΩΛΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΚΟΥΣ

20 ΕΤΗ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΕΩΛΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΚΟΥΣ

Για το δημόσιο χρέος

  «Επειδή πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για τα «λαμόγια» και τους τζαμπατζήδες της Ευρώπης (τον Ελληνικό λαό) , η ελληνική εργατική τάξη έχει πληρώσει πριν το ξέσπασμα της κρίσης στην Ευρωζώνη (2009) το ποσό των 479,3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ»

του Βασίλη Πετρόπουλου

Συνολικά σύμφωνα με τις επίσημες απολογιστικές εκθέσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου μόνο την τελευταία εξαετία (2004-2010) πληρώσαμε ως Ελληνικός λαός- ως εργατική τάξη στους εταίρους, φίλους και προστάτες το ποσό των: 366.6 δις όταν το χρέος μας ήταν 299 δις ευρώ.

Mε βάση τον πίνακα της εισηγητικής έκθεσης του Προϋπολογισμού για το 2012 όπου υπερψηφίστηκε από τα λαμόγια-προδότες και υπηρέτες των τραπεζών και των μονοπωλίων (βουλευτές ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ. ) έχουμε πληρώσει εδώ και μια 20ετία ,το ποσό των 479,3 δις ευρώ. Θυμίζω ότι το χρέος μας ήταν 298,8 Δισεκατομμύρια ευρώ στις 31.12.2009 Δηλαδή με βάση τα έγγραφα του Υπουργείου Οικονομικών έχουμε πληρώσει σε τοκοχρεολύσια 480 Δις όταν χρωστούσαμε 300!(πληρώσαμε δηλαδή σχεδόν 200 δις παραπάνω αλλά το χρέος μας όχι μόνο δεν μειώθηκε, όχι μόνο δεν αποπληρώθηκε αλλά αντιθέτως αυξήθηκε… και μας λένε ότι χρωστάμε άλλα τόσα!)!

Το παρελθόν της Λατινικής Αμερικής παρέχει μαθήματα για το χρέος, αλλά νοιάζονται καθόλου γι’ αυτά οι υπουργοί της ΕΕ;

Το παρελθόν της Λατινικής Αμερικής παρέχει μαθήματα για το χρέος, αλλά νοιάζονται καθόλου γι’ αυτά οι υπουργοί της ΕΕ;

Μια γυναίκα ζητιανεύει στην Αθήνα. Η ιστορία της κρίσης χρέους της Λατινικής Αμερικής υποδεικνύει ότι μια ελληνική στάση πληρωμών δεν θα ήταν απαραιτήτως καταστροφική. Φωτογραφία: Άρης Μεσσήνης /AFP/Getty Images

Λέγεται ό, τι η Ευρώπη έχει να μάθει πολλά απο τις προηγούμενες κρίσεις χρέους, αλλά τι γίνεται αν οι υπουργοί τα γνωρίζουν και απλά βάζουν τις τράπεζες πάνω από τους λαούς;

Αυτή την εβδομάδα, ενώ συμφωνούσαν στο τελευταίο τους σχέδιο να μη διαχειριστούν την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης θα έπρεπε ίσως να άκουγαν ιστορίες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το Ινστιτούτο για τη Μελέτη των Αμερικανικών χωρών και η αναπτυξιακή τράπεζα της Λατινικής Αμερικής διοργάνωσαν ένα συνέδριο σχετικά με τα μαθήματα και τα συμπεράσματα από τις κρίσεις χρέους της Λατινικής Αμερικής. Το συνέδριο προσέφερε ισχυρά παραδείγματα του τι πρέπει να κάνει κανείς σε σχέση πάντα με τα συμφέροντα που υπηρετεί.

Η κρίση χρέους της Λατινικής Αμερικής πρωτοστάτησε στα πρωτοσέλιδα πριν από 30 χρόνια, τον Αύγουστο του 1982, όταν το Μεξικό ανακοίνωσε ότι δε μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος του. Τεράστια ποσά εξωτερικών δανείων είχαν δοθεί στη δεκαετία του ‘70 από τις χρηματιστηριακές αγορές που κολυμπούσαν στη ρευστότητα εξ’ αιτίας της απορρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την υψηλή τιμή του πετρελαίου. Το γεγονός αυτό τροφοδότησε μια αλματώδη ανάπτυξη, η «φούσκα»  όμως έσκασε όταν η Αμερική αύξησε τα επιτόκια και οι τιμές των προϊόντων κατέρρευσαν.

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ 2008-2013

Με το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που κατατέθηκε από τον Γ. Στουρνάνα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή καταφαίνεται η αύξηση του Δημόσιου Χρέους κατά τη περίοδο της κρίσης από το 2008 μέχρι το 2013.  Τεράστια επιφύλαξη για την εγκυρότητα των στοιχείων που παραθέτει ο Στουρνάρας με αφορμή το PSI. Δυστυχώς και ο προϋπολογισμός αποτελεί κατάπτυστη προπαγάνδα. Δείτε στα νομικά κείμενα  τα σχετικά  κρατικά έγγραφα για την ανταλλαγή ομολόγων που διαψεύδουν τον Στουρνάρα.

Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Μυστικά και ψέμματα… (Επίκαιρα 27/12/12-2/1/13)

Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Μυστικά και ψέμματα… (Επίκαιρα 27/12/12-2/1/13)

Πολλές και δυσάρεστες εκπλήξεις κρύβει η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονομία που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου. Μια προσεκτική της ανάγνωση και σε συνδυασμό με άλλες αξιόπιστες πηγές αποκαλύπτει ανεπίτρεπτες λαθροχειρίες στα νούμερα, που μεταφράζονται σε ασύστολα ψεύδη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης στις σελίδες της βρίσκονται καταχωνιασμένες όλες οι λεπτομέρειες της λεηλασίας της Ελλάδας από τους πιστωτές της.