Κυριακή 23 Απριλίου 2017
Σουλτάνος - η πορεία
«Stalking»: Μια "αρρώστια" στην εποχή των social media
Σίγουρα όλοι μας έχουμε ακούσει τη λέξη ‘’ stalking ’’. Είτε σε συζητήσεις με παρέες, είτε σε στα social media, το μάτι μας έχει πέσει επάνω σε μια λεζάντα , η οποία εμπεριέχει αυτή τη ‘’βαρύγδουπη’’ λέξη. Στην ανάγνωσή της, κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του ένα ρίγος και η σκέψη μας προσεγγίζει μαυροφορεμένες μορφές και εμμονικές τάσεις γεμίζουν το μυαλό μας.
Ως εν δυνάμει ψυχολόγος, θα επιθυμούσα να αποδώσω μια πιο κοντινή ματιά στο "stalking" και να προσπαθήσω να δημιουργήσω το ψυχολογικό προφίλ του ‘’ stalker ’’. ‘’ Stalkers ’’ χαρακτηρίζονται οι άνθρωποι με εμμονές, που στοχοποιούν ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και το οποίο ‘’προσωποποιούν’’ ως πηγή ενός μεγάλου μέρους των δεινών που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν. Ενδεικτικά, ως αίτια του φαινομένου, θα αναφέρουμε την ερωτική απογοήτευση, την έλλειψη στόχων, την ανάγκη προσοχής κ.α.
Στην εποχή μας, αυτή των social media, το ‘’stalking’’ έχει πάρει τη μορφή του διαδικτυακού stalking ή διαφορετικά ‘’ online stalking ’’ ή ‘’ cyberstalking ’’. Και όταν μιλάμε για ‘’ online stalking ’’, είναι εμφανές ότι ,αναφερόμαστε στη μεγάλη γκάμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, instagram, snaptchat) και στην παρακολούθηση του προφίλ ενός ατόμου, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρωταγωνιστούν στις ζωές σχεδόν όλων των ανθρώπων και κυρίως των φοιτητών.
Ένα ακόμα ερώτημα που με απασχολεί, είναι η πληθώρα και η συχνότητα που ο καθένας από εμάς, μπήκε στη διαδικασία, να ‘’παρακολουθήσει’’ το προφίλ ενός προσώπου για το οποίο έχει ερωτικό ενδιαφέρον. Είναι αμέτρητες οι βραδινές ώρες που καθόμασταν άσκοπα ξαπλωμένοι με το κινητό στο χέρι μας και την οθόνη του κινητού αναμμένη και παγωμένη στο προφίλ ενός προσώπου (guilty).
Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Το πολιτικό λεξιλόγιο του Μελανσόν, αλλά και της αριστεράς στη Γαλλία, εδράζεται πάνω στον πατριωτισμό που οι κώδικές του ανάγονται στη Γαλλική Επανάσταση. Πρόκειται για την παράδοση του εθνικισμού, «της μεγαλύτερης επανάστασης μετά το χριστιανισμό», όπως έχει δηλώσει πρόσφατα ο Σπύρος Ασδραχάς, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον στείρο αντι-εθνικό και επομένως ανιστόρητο λόγο μερίδας της ελληνικής αριστεράς.
Η Γαλλία μας έχει δώσει τους κώδικες και το λεξιλόγιο του εθνικισμού. Πάνω σ’ αυτό το λεξιλόγιο στηρίχθηκε το αντιμοναρχικό κίνημα του 18ου και 19ου αιώνα, το οποίο ανέτρεψε τις ευρωπαϊκές μοναρχίες και δημιούργησε τα ελεύθερα εθνικά κράτη. Ελευθερία λοιπόν και πατριωτισμός είναι έννοιες σύμφυτες. Το έθνος έκτοτε νοείται ως άτομο και δεν νοούνται ατομικές ελευθερίες, δίχως εθνική ανεξαρτησία και εθνικό αυτοπροσδιορισμό.
Το γεγονός ότι η Μασσαλιώτιδα δονεί τις συγκεντρώσεις του Μελανσόν- ένας ύμνος για την πατρίδα δηλαδή-ανασύρει τις παραδόσεις της γαλλικής republique, οι οποίες ζούσαν κυρίως μέσα στη γκωλική παράδοση και εσχάτως μέσα στην ρητορεία του Εθνικού Μετώπου. Τώρα έρχεται ορμητικά και η γαλλική αριστερά να υπενθυμίσει αυτήν την πολιτική της καταγωγή και να αλλάξει έτσι τα δεδομένα της πολιτικής μάχης.
Οι δηλώσεις του Μελανσον πως «εάν εκλεγεί πρόεδρος η Γερμανία θα καταλάβει τι εστί Γαλλία», θα πρέπει να προβληματίσουν σοβαρά και την ελληνική αριστερά, ιδίως τον Συριζα, εντός του οποίου κυριαρχούν εθνο-αποδομητικές τάσεις και μια πολιτική προβληματική που ταυτίζεται εκ των πραγμάτων με τα ρεύματα του λεγόμενου- ορντολιμπεραλισμού, δηλαδή τις πολιτικές ιδέες των διεθνών τραπεζιτικών κύκλων, που προωθούν την κατάλυση των εθνικών κυριαρχιών. Εκ των πραγμάτων, για άλλη μία φορά μέσα στην ιστορία, η υπεράσπιση του έθνους, των συνόρων και της εθνικής ταυτότητας είναι όρος απελευθέρωσης, ενώ η κατάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και των κυριαρχιών που απορρέουν από αυτές, είναι το πολιτικό όπλο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ από ισχυρές προσωπικότητες για το Κυπριακό! “Μη δώσετε και την υπόλοιπη Κύπρο στην Τουρκία
Πολύ ισχυρές προσωπικότητες υπογράφουν την κάτωθι Διακήρυξη Για Την Κύπρο εκφράζοντας ύση τις ανησυχίες τους για τις επερχόμενες διπλωματικές εξελίξεις και τη διαβόητο “λύση” του Κυπριακού.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όχι σε κίβδηλη, δήθεν λύση.
Γ. Κασιμάτης. Β. Φίλιας, Π. Νεάρχου, Λ. Αξελός, Π. Ήφαιστος, Μ. Ευρυβιάδης, Δ. Αλευρομάγειρος, Θ. Στοφορόπουλος.
BY IFESTOSEDU on ΑΠΡΙΛΙΟΥ 18, 2016
Παρακολουθούμε, με μεγάλη ανησυχία, την ενορχήστρωση μιας προπαγάνδας ότι έχει επιτευχθεί μεγάλη πρόοδος στις διεξαγόμενες διακοινοτικές συνομιλίες και ότι το Κυπριακό βαίνει προς τη λύση του και ότι αυτή ενδέχεται μάλιστα να επιτευχθεί μέσα στο 2016.
Ούτε τα μέχρι τώρα γνωστά αποτελέσματα των διακοινοτικών συνομιλιών ούτε η Τουρκική αδιαλλαξία δικαιολογούν μια τέτοια αισιοδοξία.
Η Τουρκική αδιαλλαξία εκφράσθηκε επανειλημμένα και προσφάτως, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, διά στόματος του Τούρκου Πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου και του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Η σκόπιμη αυτή καλλιέργεια αισιοδοξίας πρέπει να προκαλεί, αντιθέτως, ανησυχία και κινητοποίηση για την αποτροπή ενός νέου σχεδίου καταστροφικής λύσεως.
Ο επιδιωκόμενος στόχος του παρασκηνίου, που υποκινεί την προπαγάνδα αυτή, είναι η προετοιμασία του εδάφους και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης σχετικά με το πραγματικό περιεχόμενο του συζητούμενου σχεδίου λύσεως. Το τελευταίο έχει ως βάση αναφοράς το Σχέδιο Ανάν, που το απέρριψε, με συντριπτική πλειοψηφία 75,6%, ο Κυπριακός λαός, το 2004.
Η αρχή για τον σημερινό κύκλο των διακοινοτικών συνομιλιών, έγινε με την αποδοχή από την Ελληνική πλευρά, ως κοινής συμφωνημένης διαπραγματευτικής βάσεως, του κοινού ανακοινωθέντος Αναστασιάδη-Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου 2014. Ο Κύπριος Πρόεδρος ισχυρίζεται ότι διεσφάλισε σ’ αυτό τις τρεις βασικές αρχές, που αποτελούν κόκκινες γραμμές για την Ελληνική πλευρά. Τη μία δηλαδή διεθνή προσωπικότητα, τη μία κυριαρχία και τη μία ιθαγένεια. Εξετάζοντας όμως κανείς προσεκτικά το κοινό ανακοινωθέν, διαπιστώνει ότι η υποτιθέμενη διασφάλιση της ασκήσεως των τριών αρχών κάθε άλλο παρά είναι σαφής και δεδομένη.
Χρήστος Βακαλόπουλος: Η 21η Απριλίου κι εμείς
Δεν είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι που μεγαλώσαμε μαζί στο γυμνάσιο στη διάρκεια της δικτατορίας. Μαζευτήκαμε τότε γύρω από ένα συγκρότημα ροκ, τους Peppers και αργότερα Ρέμπελους, που πρόλαβαν να παίξουν σε μερικές συναυλίες και να βγάλουν ένα δίσκο σαράντα πέντε στροφών στην εταιρεία Zodiac, λίγο πριν διαλυθούν μέσα σ’ αυτή την παρεξήγηση που ονομάσθηκε μεταπολίτευση. Πίσω μας είχαμε έναν κόσμο ουσιώδους αφέλειας που δεν τον ξαναβρήκαμε ποτέ, παρ’ όλο που τα πρώτα χρόνια της χούντας συνέχιζε ακόμα να υπάρχει – οι άνθρωποι έβγαζαν καρέκλες στους δρόμους της Κυψέλης, οι θερινοί κινηματογράφοι γέμιζαν στις ταράτσες, στα πάρτυ όλοι ντρεπόντουσαν με την άνεσή τους. Όμως αυτός ο κόσμος άρχισε να εξαφανίζεται σε όφελος της τηλεόρασης, των ντισκοτέκ και του φαινομενικού αντίβαρού τους, της αμφισβήτησης.
Εγγραφο σόκ που δημοσίευσε η CIA αποκαλύπτει την συνεργασία του εθνάρχου Καραμανλή με τους ΝΑΖΙ
Σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο, που βρίσκεται αναρτημένο στην επίσημη ιστοσελίδα της CIA, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργός και ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε συνδράμει τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στη Θεσσαλονίκη στην εξόντωση των Εβραίων της πόλης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με το έγγραφο της CIA, στη δικογραφία που οδήγησε στην καταδίκη του εγκληματία πολέμου Άντολφ Άιχμαν υπήρχε πίνακας Ελλήνων πρακτόρων που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές και συγκεκριμένα τον αξιωματικό Μαξ Μέρτεν, που πρωτοστάτησε στην εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Όπως αναφέρει το έγγραφο, στα ονόματα των πρακτόρων περιλαμβανόταν το όνομα του τότε Έλληνα πρωθυπουργού και επικεφαλής της ΕΡΕ, Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, καθώς και ενός καθηγητή Πανεπιστημίου ονόματι Πετρόπουλου.
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι υπάλληλος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών με καταγωγή από το Ισραήλ παρακολούθησε τη δίκη και έλαβε γνώση «ιδίοις όμμασι», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο, των ευαίσθητων πληροφοριών που περιείχε ο πίνακας.
Σάββατο 22 Απριλίου 2017
Ιδού με τι απάτες εμφανίζεται πλεόνασμα: Η ΔΕΗ πληρώνει 2.338 προσλήψεις της αρχαιολογίας!
Την ώρα που το ΔΝΤ προβλέπει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πλησιάσει καν το στόχο των πρωτογενών πλεονασμάτων του 3.5% πέραν του 2016, η Αθήνα χλευάζει και καταφεύγει σε απάτες για να κρύβει κρατικά έξοδα και να εμφανίζει πλεονάσματα, με τρόπο, όμως, που θα τα πληρώσουν επιπλέον των φόρων τους οι πολίτες! Σαν την απάτη του υπουργείου Πολιτισμού με τη ΔΕΗ!
Ήδη, είναι κοινό μυστικό ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι αποτέλεσμα της πρακτικής να μην πληρώνονται τα πάνω από 5 δις χρέη του δημόσιου στους ιδιώτες. Η εξαπάτηση, όμως, δεν σταματάει εδώ. Γιατί δεν φτάνει μόνο αυτό για να εμφανίζει το δημόσιο πλεόνασμα. Εφαρμόζεται και η παρακαμπτήριος να μισθοδοτούνται δημόσιοι υπάλληλοι μέσω άλλων φορέων για να μη φαίνονται τα έξοδα στον προϋπολογισμό!
Δεν υπάρχει πρόβλημα για την τσέπη των πολιτών με αυτή η πρακτική; Τεράστιο! Αλλά, θα το πούμε αφού περιγράψουμε τις συγκεκριμένες πρακτικές της «όλα στο φώς» αριστεράς.
Το υπουργείο Πολιτισμού θέλει να προσλάβει 2.338 υπαλλήλους για τη Γενική διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς για τους νομούς Κοζάνης και Φλώρινας. Και μάλιστα με την επισήμανση της υπουργού Λυδίας Κονιόρδου: «εξαιρετικά επείγον». Αυτό ήδη θέλει μια έρευνα. Δεδομένου ότι οι δύο αυτοί νομοί δεν είναι και οι πλουσιότεροι σε ανασκαφικά ευρήματα για να χρειάζονται 1800 εργάτες και 319 αρχαιολόγοι! Άλλοι νομοί θα χρειάζονταν έτσι μερικές χιλιάδες αρχαιολόγων. Πάμε παρακάτω.
Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτη; Μια απίστευτη βαρβαρότητα
Θησαυροί της αρχαίας ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους, φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.
Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.
Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), ο οποίος ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.
O αββας Michel Fourmont, απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE'με την εντολή να συλλέξει βυζαντινά χειρόγραφα και άλλες αρχαιότητες, που θα ήταν εύκολο να μεταφερθούν στο Παρίσι. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1729, συνοδευόμενος από τον ανιψιό του, Ο αββάς Fourmont έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και εφοριάστηκε με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ Γ', με το οποίο αποκτούσε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Καπιταλισμός και Διαφθορά
Φωτεινή Μαστρογιάννη
Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ
Ο καπιταλισμός, όπως τουλάχιστον τον βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες, έχει άμεση σχέση με τη διαφθορά και όχι με κάποια μορφή δίκαιης ελεύθερης αγοράς.
Η σχέση αυτή βασίζεται στην ίδια τη θεωρητική του βάση, όπως την εξέφρασαν οι Ρέηγκαν και Θάτσερ, σύμφωνα με την οποία, σημαντικό είναι το άτομο και όχι η κοινωνία. Κατ’αυτό τον τρόπο η έννοια της οποιαδήποτε συλλογικότητας καταρρίπτεται και σημασία έχει μόνο το τι κάνει το ίδιο το άτομο, ακόμα και παράνομες και εγκληματικές πράξεις αρκεί να ενεργεί προς ίδιον όφελος,αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Λόγω του ότι όμως ο «άνθρωπος είναι ον κοινωνικό» («ζώον κοινωνικόν» κατά Αριστοτέλη), η υιοθέτηση του ακραίου ατομισμού είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση (που είναι συλλογική) γιατί εντείνει τον ανταγωνισμό και επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας συνοδεία των αντίστοιχων συλλογικών νευρώσεων (βλ. άρθρα μου για τον ναρκισσισμό).
Η κατάργηση οποιασδήποτε έννοια συλλογικότητας φαίνεται και από τις εργασιακές σχέσεις, όπου πέραν των ατομικών συμβάσεων, αυτό που κυρίως προωθείται για το άμεσο μέλλον είναι ο εργαζόμενος να είναι ο ίδιος επιχειρηματίας ενοικίασης της εργατικής του δύναμης σε μισθό κατώτερο όμως από αυτόν που θα έπαιρνε εάν ήταν μισθωτός με τις προηγούμενες υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι π.χ. στις ΗΠΑ από το 2007 μέχρι σήμερα ο πλούτος του μέσου αμερικανικού νοικοκυριού μειώθηκε κατά 40% ενώ το 0,1% του πληθυσμού αντίστοιχα αύξησε τον πλούτο του. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι οι σύγχρονοι πλούσιοι δεν είναι οι επιχειρηματίες της παλαιάς μορφής δηλαδή άνθρωποι που δημιουργούσαν επιχειρήσεις της παραγωγικής οικονομίας από τις οποίες πλούτιζαν αλλά τα στελέχη των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων τα οποία αμείβονται με υπέρογκους μισθούς ακόμα και εάν χρεοκοπούν τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.
Ο κοσμοπολιτισμός
του Γιάννη Ιμβριώτη
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από μια μακροσκελής ανάλυση του Γιάννη Ιμβριώτη με τίτλο «Η ιδεολογική προπαγάνδα της Κοινής Αγοράς» που δημοσιεύτηκε στο συλλογικό έργο «Η θύελλα της Κοινής Αγοράς». Το βιβλίο εκδόθηκε από τις Εκδόσεις «Οικονομία – Πολιτική» σε επιμέλεια του Νίκου Κιτσίκη το 1962. Έχει διατηρηθεί η αρχική ορθογραφία του κειμένου.
Η «ιστορική αυτή αρχή» ή το «ιστορικό αίτημα» που συζητούμε υποστηρίζεται σήμερα με ιδιαίτερη θέρμη και παρουσιάζεται σαν ακαταμάχητη δικαιολόγηση της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς. Μα η υπεράσπιση δεν περιορίζεται εδώ, απλώνει πολύ το οπτικό της πεδίο, μακραίνει την πρόσβαση από τις μικρότερες στις μεγαλύτερες ενότητες, την πηγαίνει ως το τελικό της τέρμα, ως την οικουμενική ένωση της ανθρωπότητας. Από τούτη την υψηλότατη τώρα σκοπιά σαλπίζει ένα νέο σύνθημα που κάτω από την ωραία του εντυπωσιακή ονομασία σκεπάζει ένα πολύ ύποπτο περιεχόμενο, τον κοσμοπολιτισμό, σαν την ανώτατη ιδεολογία της σημερινής εποχής. Το νέο σύνθημα, αμερικανικής κατασκευής, made in USA, βρίσκει απήχηση στον «Ελεύθερο Κόσμο». Ζητεί την κατάργηση ή τουλάχιστο την ελάττωση των εθνικών συνόρων, αλλά στο βάθος σημαίνει τη συνένωση των εθνών κάτω από την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Οι ιδεολόγοι οπαδοί του θεωρούν αναχρονιστική τη διατήρηση της απόλυτης ανεξαρτησίας των κρατών. Με την καταπληχτική σήμερα ανάπτυξη της τεχνικής, λέγουν, έχει στενέψει πολύ ο χώρος, όπου δρα ολόκληρη η ανθρωπότητα, κάθε απόσταση πάνω στη γη έχει μικρύνει σε αφάνταστο βαθμό, οι άνθρωποι βρίσκονται πια πολύ κοντά ο ένας στον άλλο κι η ζωή τους ξετυλίγεται σ’ ένα στενότατο πλέγμα σχέσεων και συνθηκών. Επιταχτικό, άρα, αίτημα της εποχής είναι η ένταξη όλων σ’ ένα ενιαίο σχηματισμό, όπου αυτόματα θα επικρατήση η συνεννόηση, η συναδέλφωση, η ειρήνη, η πανανθρώπινη προκοπή. Μα τα ωραία τούτα κηρύγματα προδίνουν αμέσως τον ύποπτο σκοπό τους, τη στιγμή που ο κοσμοπολιτισμός δεν αποβλέπει να κλείση όλη την οικουμένη μέσα του, παρά μόνο ένα μέρος της και μάλιστα ενάντια στο άλλο. Κι αυτός διαιρεί και δεν ενώνει, υπηρετεί την ιμπεριαλιστική κυριαρχία κι εναντιώνεται σε κάθε ιστορικό προοδευτικό αίτημα.
Οι νέοι ολιγάρχες της τεχνολογίας
της ΝεφέληΣ Λυγερού
Είστε μεταξύ αυτών που νομίζουν ότι οι νεαροί φοιτητές και επίδοξοι επιχειρηματίες των start up δουλεύουν στο γκαράζ του πατρικού σπιτιού τους; Είναι πολύ ρομαντικό και έχει συμβεί αρκετές φορές, αλλά η συνέχεια αλλάζει! Κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες, όπως είναι η Amazon, η Apple, το Facebook και η Google έχουν μεταμορφωθεί από καινοτόμες start up σε κολοσσιαίους ομίλους, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές τους σε όλο και περισσότερους τομείς.
Οι κάποτε «πράσινες” και αντισυστημικές τεχνολογικές εταιρείες μετατρέπονται σε εταιρείες-τέρατα που παραπέμπουν στις γιγαντιαίες βιομηχανίες που συγκέντρωναν την παραγωγή και συρρίκνωναν τον ανταγωνισμό. Οι τεχνολογικοί γίγαντες δεν φαίνεται να μαθαίνουν από το πάθημα των Ιαπώνων. Το μοντέλο που ακολουθούν είναι εκείνο που ανέτρεψε την ιαπωνική κυριαρχία στην εφαρμοσμένη τεχνολογία.
Σήμερα, κυριαρχεί μια χούφτα εταιρειών που διευθύνεται από μια ακόμα μικρότερη, αλλά ισχυρή ομάδα επενδυτών, επιχειρηματιών και μάνατζερς. Οι κάποτε νεαροί φοιτητές και επίδοξοι επιχειρηματίες, που εργάζονταν σε αποθήκες και γκαράζ, έχουν δημιουργήσει τεράστιες περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες του Διαδικτύου. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Τόσο η Google όσο και η Microsoft έχουν κατηγορηθεί για τη χρήση αμφιλεγόμενων πρακτικών, με στόχο την αποδυνάμωση των ανταγωνιστών τους.
«Ο τεχνολογικός τομέας είναι η νέα Wall Street» σημειώνει ο οικονομολόγος Ουμέρ Χάκε. Τα νέα golden boys έχουν γίνει απίστευτα πλούσιοι, απίστευτα γρήγορα. Πέρα της γνωστής General Electric, που εξελίχθηκε σε όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων και οι νέες εταιρείες, όπως η Apple, η Microsoft, η Cisco, η Oracle και η Google συγκέντρωσαν τεράστια κεφάλαια που υπερβαίνουν τους προϋπολογισμούς μεγάλων χωρών.
Το πλεόνασμα ρεκόρ και ο οικονομικός αναλφαβητισμός
H Ελλάδα θα αναπτυχθεί μεν, αφού οι νέοι ιδιοκτήτες της θα θελήσουν να κάνουν κερδοφόρες τις επενδύσεις τους, αλλά χωρίς καμία ωφέλεια για την πλειοψηφία των Ελλήνων – οι οποίοι θα παραμείνουν σκλάβοι χρέους στο διηνεκές και εργαζόμενοι χαμηλού κόστους στην αποικία.
του Βασίλη Βιλιάρδου
.
Ανάλυση
Η Ελλάδα εμφάνισε ένα πρωτογενές πλεόνασμα ρεκόρ (3,9% του ΑΕΠ ή 6,9 δις €) για μία υπερχρεωμένη χώρα με χρεοκοπημένες τράπεζες, με μηδενικές επενδύσεις, με μείωση του πληθυσμού της και γενικότερα με θλιβερά οικονομικά μεγέθη – δίνοντας ανόητα την ευκαιρία στον κ. Σόιμπλε να ισχυρισθεί πως δεν υπάρχει ανάγκη διαγραφής χρέους. Δεν αμφισβητούμε βέβαια τα νούμερα, αφού αυτά ανακοίνωσαν οι στατιστικές υπηρεσίες – σημειώνοντας όμως πως το μόνο που τεκμηριώνουν είναι η μεταφορά των χρεών από το δημόσιο στους ιδιώτες μέσω της υπερβολικής φορολόγησης, της μείωσης των εισοδημάτων κοκ., με τελικό παραλήπτη τους δανειστές της χώρας.
Επίσης ότι, γίνεται προσπάθεια εκ μέρους των θεσμών να μπορέσει να δανεισθεί η Ελλάδα από τις αγορές – όπως είχε συμβεί το 2014, ενδεχομένως ακόμη και με τη χειραγώγηση των στατιστικών. Κάτι τέτοιο ασφαλώς δεν θα την ωφελούσε, αφού το επιτόκιο δανεισμού της θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το σημερινό (κάτω του 2%), οπότε θα χρειαζόταν υψηλότερα πλεονάσματα και περισσότερα μέτρα – ενώ είναι αρκετά δύσκολο, κρίνοντας από την πρώτη θέση της παγκοσμίως, όσον αφορά τον κίνδυνο χρεοκοπίας της (τιμές CDS στο γράφημα).
Robert Eaglestone, Μεταμοντερνισμός και άρνηση του Ολοκαυτώματος. Του Δρ. Αγαθοκλή Αζέλη
Robert Eaglestone, Μεταμοντερνισμός και άρνηση του Ολοκαυτώματος, μετ. Άννυ Σπυράκη, πρόλογος Γιώργος Κόκκινος, εκδ. Επέκεινα, Τρίκαλα 2014
__________________
Στο κείμενο του Eaglestone προτάσσεται ευσύνοπτος πλην όμως κατατοπιστικός πρόλογος του πανεπιστημιακού Γιώργου Κόκκινου, συγγραφέα αρκετών μελετών σχετικών με το Ολοκαύτωμα, ο οποίος κάνει μια εισαγωγή στη γενική προβληματική του θέματος που διεξέρχεται ο συγγραφέας, εντάσσοντάς το στη σχετική επιστημονική συζήτηση. Η σημαντικότερη συνεισφορά του βιβλίου είναι η συμβολή του στη συζήτηση σχετικά με τη σύνδεση του μεταμοντερνισμού στην ιστορία με τον ιστορικό αναθεωρητισμό, συγκεκριμένα την άρνηση του Ολοκαυτώματος από ιστορικούς ή από φερόμενους ως ιστορικούς.
O Eaglestone θέτει ουσιαστικά δύο στόχους με το βιβλίο του. Θέλει να αμφισβητήσει την θετικιστική προσέγγιση της ιστορίας αφενός καταδεικνύοντας την αξία των αναλυτικών εργαλείων ενός ήπιου μεταμοντερνισμού για την προσέγγιση ιστορικών φαινομένων. Συνάμα στοχεύει να συνδέσει αυτόν τον θεωρητικό στοχασμό με μια πρακτική εφαρμογή, η οποία σχετίζεται με την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Όπως χαρακτηριστικά γράφει:
«Γενικώς πιστεύω ότι ο μεταμοντερνισμός είναι μια απόκριση στο Ολοκαύτωμα η οποία έρχεται να αμφισβητήσει τον πολιτισμό που το κατέστησε δυνατό στον ίδιο τον πυρήνα του. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να δείξω ότι τα ερωτήματα που θέτει ο μεταμοντερνισμός για την Ιστορία και τους ιστορικούς είναι πολύ ισχυρά όπλα στη μάχη εναντίον της άρνησης του Ολοκαυτώματος. Τα ερωτήματα αυτά είναι τρόποι να τραβήξουμε τη μάσκα της «αμεροληψίας» και της «ιστορικής αντικειμενικότητας» από τους αρνητές ώστε να αποκαλύψουμε τι είναι στην πραγματικότητα η άρνηση».
Τι είναι όμως άρνηση του Ολοκαυτώματος;
«Με πολύ απλά λόγια, η άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι ο ισχυρισμός ότι η δολοφονία περίπου έξι εκατομμυρίων Εβραίων κατά τη ναζιστική γενοκτονία στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου ουδέποτε συνέβη.»
Αντιεξουσιαστές και οργανωμένο έγκλημα στρατολογούν μετανάστες
ΝΕΦΕΛΗ ΛΥΓΕΡΟΥ
Μεγάλο προβληματισμό στις αρμόδιες ελληνικές αρχές έχουν προκαλέσει στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αντιεξουσιαστές, μπαχαλάκηδες και οργανωμένο έγκλημα προσεγγίζουν και στρατολογούν μετανάστες. Η πληροφορία προέρχεται από αξιωματικό της ΕΛΑΣ, ο οποίος εκφράζει την ανησυχία του για το που μπορεί να οδηγήσει αυτή η στρατολόγηση. «Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν και πολλά να χάσουν. Η ενεργοποίησή τους σε συμμορίες ποινικών, αλλά και σε ομάδες αναρχοαυτόνομων που πραγματοποιούν επιδρομές, πιθανότατα θα προσδώσει άλλη διάσταση και στις δύο αυτές απειλές για τη δημόσια ασφάλεια».
Το πάντρεμα αυτό επιβεβαιώθηκε σε κάποια περιστατικά, με τα οποία ήρθε αντιμέτωπη η αστυνομία. Εντοπίστηκαν όχι μόνο παλιάς κοπής, αλλά και πρόσφατοι μετανάστες σε κατά καιρούς καταλήψεις, επεισόδια και βιαιοπραγίες στην Αθήνα. Η αστυνομία πάντως εκτιμά ότι ο συγχρωτισμός μεταναστών με ομάδες αναρχοαυτόνομων έχει πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της δράσης αλληλέγγυων που προέρχονται από την άκρα αριστερά. Είναι αξιοσημείωτο ότι κατειλημμένα κτίρια έχουν εδώ και καιρό μετατραπεί σε ιδιότυπα κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, αλλά και σε αποθήκες βομβών μολότοφ, ενώ ταυτόχρονα εκεί πραγματοποιείται και διακίνηση ναρκωτικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί από τους στρατολογηθέντες νεαρούς μετανάστες δραστηριοποιούνται στην περιοχή των Εξαρχείων στην εμπορία ναρκωτικών. Σ’ αυτή τη δραστηριότητα πρωταγωνιστούν άτομα από το Πακιστάν, τα οποία συχνά εμπλέκονται σε πρωτοφανή ένοπλα επεισόδια. Στο στόχαστρο των αρχών ασφαλείας έχουν μπει και μέλη του No Border Camp.
Κάποιοι από τους νεαρούς αντιεξουσιαστές που συμμετέχουν στις καταλήψεις της συγκεκριμένης ομάδας έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη στρατολόγηση μεταναστών. Οι ομάδες αυτές ασκούν τη δική τους μεταναστευτική πολιτική, καταλαμβάνοντας δημόσια κτίρια και στεγάζοντας σ’ αυτά πρόσφυγες και μετανάστες. Σ’ αυτά τα αυθαίρετα κέντρα φιλοξενίας είναι που γίνεται η επαφή, αλλά και η εκπαίδευση των μεταναστών ακόμα και σε χειρισμό εκρηκτικών υλών.
Περί απείθειας των ρομπότ
ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ
Ο HAL-9000, ο νοήμων υπολογιστής της ταινίας «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος», προσφέρει μια δυσοίωνη ματιά σε ένα μέλλον, όπου μηχανές που διαθέτουν τεχνητή νοημοσύνη απορρίπτουν την ανθρώπινη κυριαρχία. Αφού παίρνει τον έλεγχο του διαστημοπλοίου και σκοτώνει τους περισσότερους από το πλήρωμα, ο HAL απαντά στην εντολή να ανοίξει τη θύρα εισόδου στο διαστημόπλοιο, που δίνει ο μόνος επιζών αστροναύτης καθώς επιστρέφει μετά από διαστημικό περίπατο, λέγοντας με απαλή φωνή: «Λυπάμαι Ντέιβ, αλλά φοβάμαι ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Σε ένα πρόσφατο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Ex Machina» («από μηχανής» [...θεός] στα λατινικά), το θηλυκό ανθρωποειδές ρομπότ Εϊβα ξεγελά έναν νεαρό άντρα, ώστε να τη βοηθήσει να καταστρέψει τον δημιουργό της, τον Νέιθαν. Οι μηχανορραφίες της κάνουν να φαίνεται βάσιμη η μαύρη πρόβλεψη του Νέιθαν: «Κάποια μέρα οι Τεχνητές Νοημοσύνες θα κοιτάζουν πίσω προς τα εμάς, όπως εμείς κοιτάμε τους απολιθωμένους σκελετούς στις πεδιάδες της Αφρικής. Ενας όρθιος πίθηκος που ζούσε μέσα στη σκόνη, με πρωτόγονη γλώσσα και εργαλεία, καταδικασμένος να εξαφανιστεί».
Αυτές οι διαδεδομένες ανησυχίες περί ενδεχόμενης «Αποκάλυψης» οφειλόμενης στα ρομπότ δεν έχουν βάση σύμφωνα με τον Ματίας Σιουτζ και τον Γκόρντον Μπριγκς, καθηγητή και διδάκτορα του πανεπιστημίου Ταφτς των ΗΠΑ, αντίστοιχα, στην επιστήμη των υπολογιστών και τη ρομποτική. Η δική τους ερευνητική ομάδα είναι πιο αισιόδοξη για τις εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) στην καθημερινή ζωή. Οραματίζονται ένα διόλου μακρινό μέλλον, όπου χρήσιμα και συνεργάσιμα ρομπότ θα αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους σε διάφορα πλαίσια.
Πέμπτη 20 Απριλίου 2017
Τετάρτη 19 Απριλίου 2017
Μέρες που είναι, πρέπει να ξέρεις τι είναι αυτή η φωτογραφία…
Πρόκειται για ντοκουμέντο από τα Αρχεία του Βατικανού.
Στις 24 Απριλίου του 1915, δηλαδή πριν ακριβώς 100 χρόνια, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, ο τουρκικός στρατός σταύρωσε γυμνές τις γυναίκες των Αρμενίων.
Ως Γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν.
Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.
Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣ ΤΟΥ ΕΝΤΜΟΝ ΡΟΣΤΑΝ
Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣ ΤΟΥ ΕΝΤΜΟΝ ΡΟΣΤΑΝ
Υπόθεση: Το έργο αναφέρεται στη συνάντηση του Ιησού με τη Σαμαρείτιδα στο πηγάδι.
'Εφτασε (Ο Ιησούς) σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ...Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ... 'Έρχεται τότε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιησούς της λέει: «Δώσ' μου να πιω»... Η γυναίκα του απάντησε: «Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πως μπορείς να ζητάς να σου δώσω νερό να πιεις;» (επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες). Ο Ιησούς της απάντησε: «Αν ήξερες τι δώρο ετοιμάζει ο Θεός για τους ανθρώπους, και ποιος είναι αυτός που σου λεει «δώσ' μου να πιω», τότε εσύ θα του ζητούσες ζωντανό νερό και θα σου το 'δινε». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε καν κουβά, και το πηγάδι είναι βαθύ από πού, λοιπόν, το 'χεις το τρεχούμενο νερό;». Ο Ιησούς της απάντησε: «Όποιος πίνει απ' αυτό το νερό θα διψάσει πάλι, όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θα αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας»... Τότε του λέει η γυναίκα: «Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης. οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ' αυτό το βουνό (το Γαριζεί). εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». Της απαντά τότε ο Ιησούς, «Πίστεψέ με, γυναίκα, είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε τον Πατέρα ούτε σ' αυτό το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα ...... Είναι κοντά ο καιρός, ήλθε κιόλας που όσοι πραγματικά λατρεύουν , θα λατρέψουν και τον Πατέρα με την δύναμη του Πνεύματος που αποκαλύπτει την αλήθεια, γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας που τον λατρεύουν . Ο Θεός είναι πνεύμα . Και αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με την δύναμη του Πνεύματος που φανερώνει την αλήθεια .» Και του λέει τότε η γυναίκα : «Ξέρω ότι θα έλθει ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός, όταν έρθει εκείνος θα μας τα εξηγήσει όλα». Και της απαντά ο Ιησούς «Εγώ είμαι, αυτός που σου μιλάω αυτή την στιγμή». (Ιωαν. 4, 5-26)
Γράφτηκε από τον Ροστάν το 1897 ενώ ο ίδιος βρισκόταν σε μια περίοδο κατάθλιψης μετά από το ανέβασμα του θεατρικού έργου La Princesse Lointaine που δεν πήγε καλά και αναγκάστηκε να κατέβει μετά από τριάντα παραστάσεις αν και πρωταγωνίστρια ήταν η Σάρα Μπερνάρ που βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της. Αλλά η Σάρα Μπερνάρ είχε ακόμη πίστη στο πρόσωπό του, και του ανέθεσε ένα έργο σε στίχο για την εβδομάδα του Πάσχα. Έτσι έγραψε το La Samaritaine, που έτυχε θερμής υποδοχής τόσο από Τύπο και τους κριτικούς.
Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης 13 Απριλίου 1979 ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
Πρώτη εκπομπή: 18 Απριλίου 1979, Επαναληπτικές εκπομπές: 2 Απριλίου 1980, 21 Απριλίου 1997 ΣΥΓΓΡΑΦΗ Εντμόν Ροστάν, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Λάμπρος Κωστόπουλος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μύρτα Πολύζου, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πόπη Κόντου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Τσάγκας, Βάσος Ανδρονίδης, Γιώργος Μοσχίδης, Κώστας Γαλανάκης, Αγγελος Γιαννούλης, Δημήτρης Κοντογιάννης, Ελλη Κωνσταντίνου, Ηλίας Λογοθέτης, Θόδωρος Μορίδης, Ιάκωβος Ψαρράς, Κώστας Κοσμόπουλος, Ελένη Κισκίρα, Χλόη Λιάσκου, Μάκης Ρευματάς, Γιώργος Σαμπανίδης, Σοφία Μυρμηγκίδου, Τάκης Παναγόπουλος, Δημήτρης Παπαγιάννης, Γιάννης Παπαδογιαννάκης, Σοφία Χάνου.
Ο Ροστάν (1868-1918) γεννήθηκε στη Μασσαλία από εύπορη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν οικονομολόγος και ποιητής. Σπούδασε λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία στο κο
λέγιο Στανισλάς στο Παρίσι. Συνέχισε με νομικές σπουδές και παράλληλα έγραψε το πρώτο θεατρικό του έργο: "Le Gant rouge" ("Το κόκκινο γάντι") και αρκετά ποιήματα χωρίς καμία επιτυχία. Το 1890 εγκαταλείπει τις νομικές σπουδές και, αν κι έχει πάρει την άδεια, δεν θα ασκήσει ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. Θα αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εμφανίζεται το 1890: "Les Musardises" ("Οι ματαιοσχολίες"). Την ίδια χρονιά παντρεύεται την ποιήτρια Rosemonde Gerard, με την οποία θα αποκτήσει δύο γιους. Το 1891, γράφει το έργο "Les deux Pierrots" ("Οι δύο Πιερρότοι"), αλλά η επιτυχία έρχεται, το 1894 με τους "Ρομαντικούς" ("Les Romanesques"). Στη συνέχεια γράφει για τη Σάρα Μπερνάρ δύο έμμετρα έργα: "La Princesse Lointaine" ("Η απόμακρη πριγκίπισσα"), που ανεβαίνει το 1895, και "La Samaritaine" ("Η Σαμαρίτιδα") το 1897. Τη χρονιά εκείνη ανεβαίνει στο Πορτ Σαιν-Μαρτέν και ο "Συρανό ντε Μπερζεράκ", που υπήρξε ένας θρίαμβος σπάνιος για τα θεατρικά χρονικά. Το "Aiglon" ("Αετιδέας"), έργο γραμμένο για την Μπερνάρ, που ανεβαίνει το 1900, γνωρίζει ανάλογη επιτυχία. Αυτή η διπλή επιτυχία θα τον οδηγήσει, το 1901, στη Γαλλική Ακαδημία. Είναι τριάντα τριών ετών. Η υγεία του όμως, εύθραυστη πια λόγω μιας πνευμονίας, τον αναγκάζει να αποσυρθεί στο Κάμπο, στη Χώρα των Βάσκων, όπου θα γράψει το "Chantecler", το οποίο ανεβαίνει στο Παρίσι το 1910, χωρίς επιτυχία. Την ίδια τύχη θα έχει και η "Τελευταία νύχτα του Δον Ζουάν" που θα παρουσιαστεί μετά το θάνατό του. Ο Εντμόν Ροστάν πεθαίνει από πνευμονία στο Παρίσι στις 2 Δεκεμβρίου 1918.«Γιατί η λαϊκή οικογένεια μου ψηφίζει Λε Πεν» – Κατάθεση φιλελεύθερου Γάλλου συγγραφέα
Σχόλιο: Τη στιγμή που οι Ευρωφασίστες στη Γαλλία (αλλά και σύσσωμη η Υπερεθνική Ελίτ —βλ. MME, Facebook κ.α.) κάνουν το παν, χρησιμοποιώντας ακόμα και καθαρά φασιστικές μεθόδους, για να αποτρέψουν μια νίκη του νέο-εθνικιστικού κινήματος την Λεπέν στη Γαλλία (που η «Αριστερά» μας, συμπεριλαμβανομένου του ΚΚΕ, χαρακτηρίζει ως φασιστικό), ένας 24χρονος ανορθόδοξος Γάλλος συγγραφέας, ο οποίος κάθε άλλο παρά είναι οπαδός της Λε Πεν, κάνει ανατομία των λαϊκών ψηφοφόρων της με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες, αφού γεννήθηκε σε μία από τις βόρειες πιο φτωχές περιοχές της Γαλλίας που καταστράφηκαν ολοσχερώς από την Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Μεταφράσαμε τμήματα της κατάθεσης του από τους συστημικούς Times, η οποία είναι σημαντική γιατί αποκαλύπτει με ειλικρίνεια τον τεράστιο αναβρασμό μέσα στη σημερινή γαλλική κοινωνία, και δικαιολογεί απόλυτα τα πραγματικά θύματα της παγκοσμιοποίησης στη Γαλλία: τα εργατικά λαϊκά στρώματα και τους παλιούς “sans culotte” (αβράκωτους) που στρέφονται μαζικά στο νέο-εθνικιστικό κίνημα, όπως εκφράζεται από το κόμμα της Λε Πεν σήμερα. Και αυτό, διότι τα στρώματα αυτά δεν έχουν άλλη επιλογή, μετά την πλήρη ενσωμάτωση της «Αριστεράς» τύπου Μελανσόν στην Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης. Φυσικά ο τελευταίος (με την υποστήριξη και των δικών μας Λαφαζάνη, Κωνταντοπούλου κ.λπ.), σαν εκκολαπτόμενος νέος Τσίπρας, υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, αλλά πονηρά δεν μιλάει για άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση παρά μόνο αν δεν συμφωνήσουν οι Ευρω-ελίτ μαζί του. Δηλαδή ποτέ, αλλά όπως ξέρουμε από την πικρή πείρα μας (την οποία φαίνεται η δική μας «αριστερά» παρά τη προσωπική της εμπειρία ακόμη δεν ενσωμάτωσε), όταν η ξελιγωμένη για εξουσία Αριστερά πάρει την εξουσία, θα κάνει το παν για να την κρατήσει, ξεπουλώντας όλη την ιδεολογία της και φυσικά και τα λαϊκά στρώματα που την εμπιστεύθηκαν. Γι’ αυτό άλλωστε και τα ΜΜΕ της Υπερεθνικής Ελίτ, ξέροντας ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος, επιτίθενται λυσσασμένα μόνο κατά του νέο-εθνικιστικού κινήματος και ποτέ κατά του Μελανσόν, που χάρη στη μαζική προβολή τους έχει ανεβεί ραγδαία στις δημοσκοπήσεις (που ελέγχει βέβαια η ίδια η Υ/Ε)…
Robbie Millen (10.02.2017)
Οι κληρονόμοι του πολιτισμού
Ο Αντρέ Μαλρό έλεγε πως τον πολιτισμό δεν τον κληρονομείς. Τον πολιτισμό τον κατακτάς. Τον πολιτισμό τον κατακτάς μέσω των έργων σου. Είναι η μεγαλύτερη παγίδα που έστησε η σύγχρονη Ελλάδα στον εαυτό της. Επειδή είδε το φως της Ιστορίας μέσα στα ερείπια του κλασικού πολιτισμού και επειδή η γλώσσα που μιλάει είναι παιδί των αρχαίων ελληνικών, θεώρησε πως είναι ο μόνος νόμιμος κληρονόμος της ελληνικής αρχαιότητας. Πολλά έχουν γραφτεί για την ψυχική δυσπλασία που δημιούργησε το αίσθημα του κληρονόμου στη συλλογική μας συνείδηση. Το σύνδρομο είχε καταστροφικά αποτελέσματα, ορατά διά γυμνού οφθαλμού, κυρίως στην εκπαίδευση. Η αδυναμία να διδαχθούν η ελληνική γλώσσα και η ελληνική σκέψη με δημιουργικό τρόπο δεν έχει ακόμη ξεπερασθεί μετά δύο αιώνες ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο πως τον 19ο και τον 20ό αιώνα ελάχιστοι Ελληνες μελετητές έχουν βρει τη θέση τους σε ένα ευρωπαϊκό στερέωμα που δεν έπαψε να παράγει σκέψη για την κλασική αρχαιότητα. Δεν είναι τυχαίο επίσης πως η Ελλάδα δεν μπόρεσε να οργανώσει ένα πανεπιστήμιο διεθνούς κύρους, ειδικευμένο στις κλασικές σπουδές.
Είμαστε κληρονόμοι του λαού που επινόησε τη δημοκρατία, άρα είμαστε δημοκράτες βρέξει-χιονίσει. Ο Φειδίας μιλούσε ελληνικά, όπως ο κ. Γιάννης ο περιπτεράς, άρα τα έργα του ανήκουν στο κράτος του οποίου ο κ. Γιάννης είναι πολίτης. Το σύνδρομο του κληρονόμου μάς απαλλάσσει από κάθε υποχρέωση μελέτης, έρευνας, ακόμη και γνώσης αυτού που υπήρξε η ελληνική αρχαιότητα. Και το σύνδρομο του κληρονόμου, κάτι σαν τίτλος ιδιοκτησίας, επηρεάζει ακόμη και τομείς όπως η αρχαιολογία. Πόσοι αρχαιολόγοι δεν κρατούν για χρόνια κρυμμένους θησαυρούς στις αποθήκες των ανασκαφών διότι πρέπει να περιμένουμε, για να τους δούμε, να τους δημοσιεύσουν οι ίδιοι, με την υπογραφή τους. Τους στερούν, λες και τους ανήκουν, από άλλους μελετητές και από το κοινό. Λεπτομέρεια, πλην όμως χαρακτηριστική της νοοτροπίας, η απαγόρευση φωτογράφισης σε μουσεία έργων που δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί αλλά εκτίθενται. Συμπεριφορά φυλής που πιστεύει ότι μια φωτογραφία μπορεί να κλέψει την ψυχή σου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)