Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5***. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5***. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

«Πρέπει»: μια α-νόητη λέξη


Christos Yiannaras | 02 Oct 2017


Η ​​δυναμική του δυτικού (παγκοσμιοποιημένου σήμερα) πολιτισμού ή «παραδείγματος» παραμένει ακαταμάχητη, θωρακισμένη με ορθολογισμό και τεχνογνωσία. Oταν πρόκειται για μεθοδεύσεις και μηχανισμούς κυριαρχίας, για τον εξωραϊσμό της απανθρωπίας και της αυθαιρεσίας των ισχυρών, το «παράδειγμα» εμφανίζει θαυμαστό επίπεδο ευφυΐας και μεθοδικότητας, αστραφτερή επινοητικότητα. Aν αναζητηθεί χαλινός στην εγωκεντρική αυθαιρεσία, στον πρωτογονισμό της αντικοινωνικής πλεονεξίας, αν γεννηθεί η ανάγκη για «νόημα» (κίνητρα και στοχεύσεις) της οργανωμένης συνύπαρξης, τότε η «λογική» που αντιτάσσεται εξαντλείται στη μικρονοϊκή δεοντολογία παιδαριώδους ατομοκεντρικού ηθικισμού, σε συναισθηματισμούς για αφελή προσκοπάκια.

Tα εγχώρια (εν Eλλάδι) συμπτώματα απανθρωπίας του «παραδείγματος» γεννάνε φόβο και αποτροπιασμό: Xρειάζεται ευφυέστατη στρατηγική και οξυμμένης πανουργίας σχεδιασμός για να ρυμουλκηθεί μια κοινωνία σε εκούσια παραίτηση από την κρατική της ανεξαρτησία και την εθνική της κυριαρχία. Nα δεχθεί εθελουσίως μιαν άκρως ταπεινωτική επιτρόπευση. Nα συναινέσουν ομόφωνα στον εξευτελισμό όλες οι τάχα και ιδεολογικές παρατάξεις, όλα τα «κόμματα εξουσίας» – να δεχθούν αδιαμαρτύρητα όλες οι ηγετικές της κοινωνίας ομάδες (δικαστικοί, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί σύλλογοι, επιστημονικές εταιρείες, δημοτικοί άρχοντες, φοιτητική νεολαία) την άνευ όρων παράδοση της συντεταγμένης πολιτείας στην αυθαιρεσία της διεθνούς τοκογλυφίας.

Oλοι παγιδευμένοι αυτοπροαίρετα στο πιο ντροπιαστικό της Iστορίας αλαλούμ: Kαριερίστες «εθνικιστές» να συγκυβερνάνε με «ριζοσπάστες» κομμουνιστές, αμοραλιστές της «συντήρησης» μαζί με το ασπόνδυλο σοσιαλ-αλαμπουρνέζικο μόρφωμα «του εκσυγχρονισμού και της προόδου». Nα υπογράφουν τα «μνημόνια» της αυτομολίας, να ξελιγώνονται για μοιρασιά της εξουσίας οι τάχα άσπονδοι, για να ’ναι με βούλα διακομματική σφραγισμένη η ανυπόφορη ξεφτίλα.

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Σκασμός!




Το Spiegel γράφει ευθέως πως οι ελληνικές εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα και πως το σωστό θα ήταν οι Έλληνες να ψηφίζουν στις γερμανικές εκλογές -αφού η γερμανική κυβέρνηση αποφασίζει για την πολιτική της Ελλάδας- αλλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν δίνουν σημασία.

Αυτό το άρθρο του Spiegel δεν είναι η πρώτη φορά που μας λένε κατάμουτρα πως δεν έχει καμία σημασία η δική μας γνώμη.

Βέβαια, θα έπρεπε να το έχει αντιληφθεί και ο τελευταίος Έλληνες μετά την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος αλλά είναι πολλοί οι Έλληνες που είναι βόδια και δεν παίρνουν χαμπάρι ή τους συμφέρει αυτή η κατάσταση γιατί έχουν μια θεσούλα ή μια θεσάρα.

Η χώρα είναι και επίσημα προτεκτοράτο, οι πολιτικοί δεν έχουν λόγο ύπαρξης αλλά κάποιοι επιμένουν να κάνουν λόγο για Αριστερά, Δεξιά, Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά και άλλα.

Τι διαφορετικό θα κάνουν όλοι αυτοί από αυτό που συμβαίνει σήμερα;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:πιτσιρίκος

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

Ο πόλεμος της 4ης γενιάς/ Του Βασίλη Βιλιάρδου

.
Στο συγκεκριμένο πόλεμο το πεδίο της μάχης δεν είναι πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά στο εσωτερικό του, στο μυαλό και στα συναισθήματα του – ενώ οι μιλιταριστικές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μέσω του στρατιωτικού αποικισμού με στόχο την κατοχή μίας περιοχής, αλλά με τον διανοητικό αποικισμό για τον έλεγχο της κοινωνίας της.
.
«Ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει και δεν είναι πυρηνικός. Ενώ εσείς χαλαρώνετε, ενώ καταναλώνετε, ενώ απολαμβάνετε τη διασκέδαση που σας προσφέρει το σύστημα, ένας αόρατος στρατός προσπαθεί να κυριαρχήσει στη σκέψη σας, στη συμπεριφορά και στα συναισθήματα σας, ληστεύοντας σας.
Χωρίς να το παίρνετε καθόλου είδηση, χωρίς να το νοιώθετε ή να το συνειδητοποιείτε, η θέληση σας καταλαμβάνεται από αόρατες κατοχικές δυνάμεις. Οι μάχες δεν διεξάγονται σε μακρινούς τόπους, αλλά μέσα στο ίδιο σας το κεφάλι. Δεν πρόκειται πλέον για έναν πόλεμο με στόχο τη στρατιωτική κατάκτηση κάποιων περιοχών, αλλά για έναν πόλεμο που έχει αντικείμενο την κατάκτηση του εγκεφάλου σας – για μάχες που εσείς οι ίδιοι ως άτομα, όπου και αν βρίσκεσθε, αποτελείτε τον κύριο στόχο.
Ο στόχος δεν είναι πλέον ο θάνατος του εχθρού, αλλά ο έλεγχος του. Οι σφαίρες δεν κατευθύνονται πια στο κεφάλι σου, αλλά στις αντιφάσεις, στους ενδόμυχους φόβους και στις ψυχολογικές σου ευπάθειες – στα κρυφά και ευάλωτα σημεία σου. Η συμπεριφορά σου θα ερευνάται συνεχώς από ειδικούς, θα καθοδηγείται και θα ελέγχεται. Η σκέψη και η ψυχή σου θα υποβάλλονται στις ακραίες δοκιμασίες του πολέμου της 4ης γενιάς.

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Και ποιος ρωτάει την Ελλάδα; Όλα ερήμην της γίνονται και θα γίνονται

Του Δημήτρη Κυπριώτη

 Ο κ. Τσίπρας πάσχιζε να πείσει σήμερα το κομματικό και κρατικοδίαιτο, κατά βάση, ακροατήριο  του στη ΔΕΘ, για τα λεγόμενα και τις υποσχέσεις που έδινε.  Αλλά ποιος θα μπορούσε να τον πιστέψει πέραν αυτών και των άλλων ομοίων τους  ανά την Ελλάδα; Δύσκολα θα βρει  Έλληνα πολίτη, πέραν του κομματικού σκληρού πυρήνα του κόμματός του, άντε ακόμη και λίγο περισσότερων….. υπομονετικών.


Αυτά ακόμη μπορούν έστω και στους αφελείς να περνάνε στη χώρα μας. Όμως  στον ευρωπαϊκό περίγυρο τα πράγματα και οι απόψεις που διατυπώνονται για τη χώρα μα ςκαι τις προοπτικές της, ακόμη και των …φίλων «αξιωματούχων» της ΕΕ  είναι, ‘’ άστα να πάνε’’ που λέει και ο απλός κόσμος. Απόδειξη ο φίλος επίτροπος Μοσκοβισί. Ναι αυτός ο επίτροπος επί των οικονομικών που πάει και έρχεται και όλο καλά λέει και που όλο το τέλος του τούνελ βλέπει να έρχεται αλλά, όταν βρίσκεται σε άλλο περιβάλλον, εκεί μάλλον φοράει τα γυαλιά του καλλίτερα και  δεν βλέπει όχι τρύπα εξόδου από την κρίση, αλλά ούτε το τούνελ που έχει μπει.

Πρόσφατα λοιπόν αυτός ο μεγάλος φιλέλληνας, κατά πως θέλει να τον βλέπει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μας πληροφόρησε με κάθε επισημότητα των λόγων του, ότι θα βρισκόμαστε υπό «οικονομική και μεταρρυθμιστική επιτροπεία» για πολλές δεκαετίες ακόμη. Και για του λόγου το αληθές επικαλέστηκε τους ευρωκανονισμούς!

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Η πικρή αλήθεια για τους Έλληνες/ του Βασίλη Βιλιάρδου

.
Για να γίνει ξανά αξιοπρεπής μία χώρα, άρα ελεύθερη, πρέπει να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία – πληρώνοντας προφανώς το βαρύ τίμημα της ανοησίας και της αδράνειας των Πολιτών της για τόσα πολλά χρόνια, καθώς επίσης των λαθών και προδοσιών των κυβερνήσεων της.
.

Άποψη

Όπως έχουμε επισημάνει στο άρθρο μας «Η αυστραλιανή φούσκα του 1,7 τρις $», τα τοξικά χρηματοοικονομικά προϊόντα και η συμπεριφορά των τραπεζών είναι υπεύθυνα για την υπερχρέωση των Πολιτών – κατ’ επέκταση οι εποπτικοί μηχανισμοί της χώρας, οι οποίοι τα επιτρέπουν, οπότε σε τελική ανάλυση η κυβέρνηση. Όταν όμως ένας πρωθυπουργός είναι πρώην στέλεχος της Goldman Sachs, ασφαλώς θα θελήσει να υποστηρίξει τις τράπεζες – άρα θα επιδιώξει να επιρρίψει την ευθύνη στους Πολίτες, ως συνήθως με τη συνεργασία ορισμένων ΜΜΕ.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Αυστραλία, στην οποία η πιο αξιόπιστη δημοσιογραφική εκπομπή, η «Four Corners» του κρατικού ABC, ισχυρίσθηκε πως η ευθύνη βαραίνει τους καταναλωτές – παρά το ότι τα περισσότερα «επενδυτικά δάνεια» ήταν τοξικά εν αγνοία των νοικοκυριών, ενώ δόθηκαν ως επί το πλείστον σε συνταξιούχους με μηδέν χρέος που σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν. Μία Πολίτης πάντως αγωνίζεται σθεναρά για τα συμφέροντα του συνόλου, έχοντας δημιουργήσει έναν σύνδεσμο υποστήριξης των καταναλωτών απέναντι στις τράπεζες και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα (πηγή) – ενώ προβλέπει επίσης πως η αγορά ακινήτων είναι έτοιμη να καταρρεύσει.
Από τα παραπάνω, από τις φούσκες ακινήτων του παρελθόντος στις Η.Π.Α., στην Ιρλανδία ή στην Ισπανία, καθώς επίσης από τις σημερινές στον Καναδά, στην Κίνα, στη Σουηδία κοκ., συμπεραίνει εύλογα κανείς πως οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες μπορούν να γίνουν εύκολα θύματα των τραπεζών και των κερδοσκόπων – ενώ η ευθύνη δεν βαραίνει τους ίδιους αλλά, κυρίως, τις τράπεζες, τις ελεγκτικές αρχές και την κυβέρνηση τους.
Στην περίπτωση δε μίας νομισματικής ζώνης, όπως της Ευρωζώνης, η ευθύνη της πτώσης της ανταγωνιστικότητας των κρατών-μελών, των ελλειμμάτων, του άκρατου δανεισμού των κυβερνήσεων και της υπερχρέωσης των χωρών είναι κυρίως των εποπτικών μηχανισμών της, της ΕΚΤ και της κεντρικής της διοίκησης – των Αρχών και Θεσμών της δηλαδή, οι οποίοι τότε δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Δυστυχώς όμως οι Έλληνες έχουν σε τέτοιο βαθμό χειραγωγηθεί, ώστε να έχουν πιστέψει πως ήταν οι ίδιοι υπεύθυνοι για τα δάνεια ή τις πιστωτικές κάρτες που μοίραζαν αφειδώς οι τράπεζες στο παρελθόν – οι οποίες εισέπρατταν μεν τα κέρδη από τον «αέρα» που πουλούσαν πανάκριβα και ανεύθυνα (ανάλυση), αλλά μετέφεραν ζημίες στους φορολογουμένους άνω των 40 δις € που αύξησαν το δημόσιο χρέος, παρά το ότι αφελληνίσθηκαν.

Κυβέρνηση Τσίπρα, το ναδίρ της ελληνικής κοινωνίας

Κυβέρνηση Τσίπρα, το ναδίρ της ελληνικής κοινωνίας
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, και την αγάπη που της δείχνει η ελληνική κοινωνία, ώστε ενόψει της επίσκεψης Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη να έχει γεμίσει –πλην των ένστολων– και εκατοντάδες της… αντιτρομοκρατικής με πολιτικά, σε αριθμό-ρεκόρ για την πρόσφατη ιστορία των πρωθυπουργικών επισκέψεων.
Το γαϊτανάκι της παρακμής
Κι αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ο λόγος για τον οποίον παραμένουν ακόμα στην εξουσία, δεν είναι η ανοχή του κόσμου, αλλά η αποτυχία της αντιπολίτευσης να παράγει αξιόμαχο λόγο. Και το κυριότερο,  το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει κατορθώσει να ακυρώσει κάθε ελπίδα που έτρεφε ο ελληνικός λαός να βρει πολιτική απάντηση στα υπαρξιακά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει. Η κοινωνία βιώνει μια άνευ προηγουμένου αποσύνθεση, ενώ τα αντιστασιακά της αντανακλαστικά βρίσκονται σε κώμα.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, τα νέα, αφεντικά της χώρας, ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι νεομαφιόζοι ολιγάρχες εκθειάζουν ανοιχτά αυτήν την κυβέρνηση, και την υποστηρίζουν.  Γιατί ανοίγει ο δρόμος για την νέα μεγάλη λεηλασία και τη διαιώνιση της φτωχοποίησης που έχει ήδη μεταβάλει την φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας, καθιστώντας την κοινωνία μαζικών αποκλεισμών και μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων. Έτσι, η κυβέρνηση έχει μεταβληθεί στον άριστο οικοδεσπότη όσων «επενδύουν» στην λεηλασία του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, μεταβάλλοντας τους υποψήφιους άρπαγες, όπως αυτούς που συνόδεψαν τον Γάλλο πρόεδρο στην επίσκεψή του, σε περίπου εθνικούς ευεργέτες. Τι κι αν ανάμεσα τους φιγουράρουν εταιρείες που βαρύνονται με βαριά οικονομικά εγκλήματα, με πιο γνωστή την αμαρτωλή «Σουέζ» που έχει βάλει στο μάτι το νερό της Θεσσαλονίκης; Τα κοράκια μαζεύονται πάντα πάνω από το πτώμα.
Η μεταπολίτευση ακόμα να τελειώσει, αντίθετα,  μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο της επιτείνει ένα διαρκές αδιέξοδο και επιταχύνει την καθοδική πορεία της χώρας:

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

Η σταδιακή μετατροπή κρατών σε προτεκτοράτα


Του Βασίλη Βιλιάρδου
Μέσω του συστήματος του χρέους, οι μικρές χώρες οδηγούνται σε μία παγίδα ρευστότητας που καταλύει το δημοκρατικό τους πολίτευμα – με τελικό αποτέλεσμα να χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, καθώς επίσης να δίνονται βορά στο Καρτέλ, εάν οι Πολίτες τους δεν αντιδράσουν.   
«Ελάχιστοι αμφιβάλουν πως τα μνημόνια δεν θα συνεχιστούν με την υπαγωγή της Ελλάδα στο ευρωπαϊκό ΔΝΤ (ESM) μετά το 2018 – όπου, με κριτήριο την πεποίθηση του κ. Σόιμπλε πως η οικονομία μας δεν έχει άλλη δυνατότητα επανεκκίνησης εκτός από την υιοθέτηση της δραχμής, με υποτιμήσεις κοκ., η λογική υπαγορεύει πως εκεί θα οδηγηθεί σύντομα, για να ολοκληρωθεί η λεηλασία της με ακόμη φθηνότερες τιμές«.

Ανάλυση      

Είναι μάλλον εμφανές ότι, όλες οι προσπάθειες και οι θυσίες εκατομμυρίων Πολιτών, οι οποίοι αγωνίσθηκαν «σθεναρά» για πολλές δεκαετίες, με στόχο την οικοδόμηση του ελεύθερου, κοινωνικού και δημοκρατικού κράτους της προηγμένης Δύσης, κινδυνεύουν σήμερα να χαθούν ολοσχερώς. Η Πολιτική φαίνεται να έχει χάσει εντελώς την «πρωτοκαθεδρία», οι Πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν τη σοβαρότητα αυτών που διαδραματίζονται, αφού παραμένουν ουσιαστικά απαθείς, ενώ το «Καρτέλ» ισχυροποιείται διαρκώς – μέσα από τις συχνότερες, πολύ πιο καταστροφικές κάθε φορά οικονομικές κρίσεις που προκαλεί.

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Πολυκατεχόμενη και κατατεμαχισμένη




Tων Γιώργου Καραμπελιά και Γιώργου Ρακκά από το Άρδην τ. 107-8 που κυκλοφορεί 

Καθώς οριστικοποιήθηκε το κλείσιμο της αξιολόγησης και η εκταμίευση της κουτσουρεμένης δόσης από την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός της, Αλέξης Τσίπρας, φόρεσε το αλεπουδιάρικο ύφος του και επισκέφθηκε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, για να του δηλώσει ότι με το κλείσιμο κι αυτής της περιπέτειας ανοίγει «φως στο τούνελ».
Καθώς, σε ένα χρόνο από τώρα, υπολογίζει ότι θα τεθεί τέλος στη βάσανο των ελληνικών προγραμμάτων λιτότητας, τη στιγμή που ο ίδιος έχει υπογράψει την εκχώρηση του συνόλου της εθνικής περιουσίας στο Υπερταμείο, έχει διαλύσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έχει ξεπουλήσει αεροδρόμια και λιμάνια και έχει προνομοθετήσει τη μόνιμη λιτότητα μέχρι το 2060, αυτή που ο ανεκδιήγητος Ζουράρις περιγράφει ως μια μικρή ψιχάλα.
Όταν, όμως, κατακάτσει ο κουρνιαχτός όλων των συμβάντων της τελευταίας επταετίας, των μνημονίων, της ψωροπερήφανης διαπραγμάτευσης και των διαδοχικών εθνικών εξευτελισμών στους οποίους αυτή θα μας υποβάλει, θα ανακαλύψουμε έντρομοι ότι η χώρα στην οποία ζούμε ουδεμία σχέση έχει με εκείνην που αποχαιρέτησε ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου, από το Καστελόριζο, τον Απρίλιο του 2010.
Οι εγκληματικές πολιτικές των ελληνικών ελίτ, σε συνδυασμό με την υφή και τη φυσιογνωμία των πολιτικών που επιβάλλει ο ευρωπαϊκός οικονομικός ολοκληρωτισμός, έχουν καταφέρει καθοριστικά πλήγματα στο «στρατηγικό βάθος» της χώρας: Η μικρομεσαία κοινωνία και οικονομία παραπαίει, και αυτό που επιτυγχάνεται μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι δυστυχώς η αποδυνάμωση του ίδιου του εθνικού κορμού, αλλά και η σχετικοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας, η οποία πλέον τείνει να μεταβληθεί σε «ψιλή», τύποις κυριαρχία, την ίδια στιγμή που νέα πολιτικο-κοινωνικά φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους στη χώρα.
Δύο είναι τα σημαντικότερα: Αφ’ ενός, η αποδυνάμωση του διεθνούς εκτοπίσματος της χώρας, που αποτυπώνεται γλαφυρά στο ανέκδοτο των ημερών –όπως το κυκλοφόρησε με τη δηλητηριώδη του χαιρεκακία ο Σόιμπλε– που θέλει τον πρωθυπουργό να ξεροσταλιάζει διαρκώς στο τηλέφωνο, παρακαλώντας ξένους ηγεμόνες για λίγη επιείκεια· αποδυνάμωση που έχει δημιουργήσει μια κατάσταση ταυτόχρονης διείσδυσης ξένων συμφερόντων στο εσωτερικό της χώρας, η οποία τείνει προοπτικά να καταστεί πολυμετοχικό κονσόρτσιο. Αφ’ ετέρου, η ανάδειξη των κάθε είδους ολιγαρχών σε κεντρικούς πυλώνες της πολιτικής αλλά και της πολιτισμικής-πνευματικής εξουσίας, όχι πλέον πίσω από τα πολιτικά κόμματα και τις πνευματικές και πολιτικές ελίτ, αλλά μπροστά από αυτές.

Πολυκατεχόμενη

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Σήμα κινδύνου: Χτίζουν μια άλλη χώρα μέσα στη χώρα

του Στέλιου Ελληνιάδη

"Η Ελλάδα στα funds
Η παραγωγή εξαρθρώθηκε. Ακόμα και οι ναυαρχίδες της βαριάς βιομηχανίας, όπως η Χαλυβουργική, κατέρρευσαν. Η αγροτική οικονομία συρρικνώθηκε κάτω από το 4% και τα σουπερμάρκετ πλημμύρισαν από κρέατα, ψάρια, ντομάτες, πατάτες, κρεμμύδια, φασόλια, μήλα, σκόρδα, ακόμα και λεμόνια Ολλανδίας, Πολωνίας, Τουρκίας ή Αργεντινής. Το εμπόριο εξαρθρώθηκε. Εκατοντάδες χιλιάδες καταστήματα, βιοτεχνίες και ελεύθερα επαγγέλματα κατέβασαν τα ρολά και έβαλαν λουκέτο. Όλες οι τέχνες, όλη η γνώση, όλο το know-how που είχε ο τόπος, προϊόν επεξεργασίας και εξέλιξης χιλιάδων ετών, πετιέται στα αζήτητα. Χωρίς υπερβολή, πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομική λεηλασία, τη σημαντικότερη πολιτισμική γενοκτονία και την επαχθέστερη υποδούλωση μιας χώρας στη νεότερη ιστορία της Ευρώπης."

Σήμα κινδύνου: Χτίζουν μια άλλη χώρα μέσα στη χώρα


ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ
Δημοσίευση: ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φύλλο 327 - 1/10/2016



Ο σύντροφος καθηγητής, ο οποίος επί χρόνια κουνούσε σαν ευαγγέλιο τη μελέτη του Πολυτεχνείου για το Ελληνικό και αντιμαχόταν με σθένος την ιδιωτικοποίηση του παλιού αεροδρομίου και την καζινοποίηση της παραλίας της Αγίου Κοσμά, τάσσεται (με κρύα τάχα μου καρδιά) υπέρ του ξεπουλήματος που υπερψήφισε σούμπιτος ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μαζί με όλους τους περιχαρείς «εχθρούς» του. Ένα ξεπούλημα που περιλαμβάνει όλα τα δεινά που ο ίδιος με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο κατήγγειλε, ως νέος Μωϋσής. Την αχαλίνωτη δόμηση-οικοπεδοποίηση-τσιμεντοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων, την καταπάτηση των ακτών, το καζίνο (ναι, άλλο ένα πιο υπέρλαμπρο καζίνο στην Αθήνα που είναι σε ραγδαία οικονομική και ηθική κατάρρευση), την υπερσυγκέντρωση της εμπορικής δραστηριότητας στην «όαση» του Ελληνικού (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για χιλιάδες επιχειρήσεις από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο) και πολλά άλλα ακατονόμαστα.

Και λες: Μπορεί όλο αυτό το πατρονάρισμα μιας δίκαιης πάλης για ένα ευγενή σκοπό να ήταν τόσο πλαστό; Κι αν δεν ήταν, γιατί ένας διακεκριμένος πολίτης που επαινέθηκε για το έργο και τη δράση του για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του Ελληνικού και της αποτροπής τσιμεντοποίησης, καζινοποίησης και αποδιάρθρωσης του κοινωνικο-οικονομικού ιστού της ευρύτερης περιοχής, ξαφνικά μετατρέπεται σε αβανταδόρο του ξεπουλήματος-τσιμεντοποίησης-καζινοποίησης; Πώς άρον-άρον επικεντρώνει την προσοχή του στο δέντρο χάνοντας από το οπτικό του πεδίο το δάσος;

Ακαδημαϊκό είναι το ερώτημα, γιατί -ως γνωστόν- άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Μακελεύουν την Ελλάδα

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Επικυριαρχία των δανειστών και στις τρεις εξουσίες

Γράφει: Ο Μανόλης Δρεττάκης 


Για όγδοο κατά σειρά έτος η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς που μοιάζει με κατοχή από τους δανειστές με κυρίαρχους τους Γερμανούς. 
Όλα αυτά τα χρόνια γίνονται εκλογές, η μία κυβέρνηση διαδέχεται την άλλη και όλες, χωρίς εξαίρεση (είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Ν.Δ. μόνα τους είτε σε συνεργασία είτε του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με του ΑΝΕΛ), δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εκτελούν τις εντολές των δανειστών οι οποίοι ολοένα και περισσότερο ενεργούν ως επικυρίαρχοι στις τρεις εξουσίες.

Πιο συγκεκριμένα σε ό, τι αφορά: 

Την εκτελεστική εξουσία εξανάγκασαν όλες τις κυβερνήσεις να υπογράψουν τα τρία μέχρι στιγμής Μνημόνια και, στηριζόμενοι στα όσα αυτά, καθ’ υπαγόρευσή τους, περιέχουν, επέβαλαν την εφαρμογή μέτρων τα οποία έχουν: 

– Καταστρέψει ένα μεγάλο τμήμα του παραγωγικού ιστού της χώρας με το κλείσιμο μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων και των τριών τομέων της οικονομίας, 

– Εξωθήσει στο ξεπούλημα κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και «φιλέτων» δημόσιας ακίνητης περιουσίας. 

– Εξουθενώσει και φτωχοποιήσει εκατομμύρια μισθωτών και συνταξιούχων της λόγω της πρωτοφανούς περικοπής μισθών και συντάξεων και αύξησης της φορολογίας. 

– Εκτινάξει στα ύψη τον αριθμό των ανέργων και ιδιαίτερα των νέων και των γυναικών η πλειονότητα των οποίων βρίσκονται στην ανεργία πάνω από ένα χρόνο. 

– Εξαναγκάσει χιλιάδες (προσοντούχων κυρίως νέων) άνεργων να μεταναστεύσεων, ορισμένοι μαζί με τις οικογένειές τους. 

– Προκαλέσει μείωση του πληθυσμού για πρώτη φορά μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο λόγω της παραπέρα μείωσης των γεννήσεων, της αύξησης των θανάτων και της μετανάστευσης. 

Τη νομοθετική εξουσία οι δανειστές, μέσω των εκάστοτε κυβερνητικών πλειοψηφιών, επιβάλουν την ψήφιση από τη Βουλή νομοσχεδίων τα οποία, αν δεν τα έχουν συντάξει οι ίδιοι, τα έχουν συντάξει καθ’ υπαγόρευσή τους οι αρμόδιοι Υπουργοί. 

Τα περισσότερα από αυτά περιέχουν μεγάλο αριθμό άρθρων και ψηφίζονται με τις συνοπτικές διαδικασίες του επείγοντος ή, ακόμα, και του κατεπείγοντος χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και αλλαγής του περιεχομένου τους. 

Στην περίπτωση που οι κυβερνήσεις ψηφίσουν νομοσχέδια τα οποία περιέχουν διατάξεις με τις οποίες δεν συμφωνούν οι δανειστές, οι διατάξεις αυτές διορθώνονται ή και καταργούνται κατ’ απαίτησή τους, με νεότερα νομοσχέδια. 

Τη δικαστική εξουσία, η οποία, λόγω της έκτακτης κατάστασης (ιδιότυπης κατοχής) της χώρας, εξαναγκάζεται, με αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων, να κρίνει συνταγματικές διατάξεις νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν κατ’ εντολή τους, παρά το γεγονός ότι παραβιάζουν σαφείς διατάξεις του Συντάγματος της χώρας. 

Η αποθέωση της ανοησίας

Βασίλης Βιλιάρδος

Η Ελλάδα το 2008 είχε μεν δημόσιο χρέος στο 112% του ΑΕΠ της, αλλά το συνολικό χρέος της, το ιδιωτικό και το δημόσιο δηλαδή, ήταν στα επίπεδα της Γερμανίας – ενώ το επόμενο έτος, παρά την (τεχνητή) διόγκωση των ελλειμμάτων, το συνολικό χρέος της παρέμενε χαμηλότερο από πολλές χώρες (γράφημα).
Ο ιδιωτικός της τομέας λοιπόν ήταν απολύτως υγιής, με ελάχιστα κόκκινα δάνεια, οι τράπεζες επίσης, δεν υπήρχε καμία φούσκα ακινήτων όπως στην Ιρλανδία και στην Ισπανία, ενώ το χρηματοπιστωτικό της σύστημα δεν ήταν εκτεθειμένο στα ανυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης των Η.Π.Α. – τα οποία κόστισαν μόνο στη Γερμανία διασώσεις της τάξης των 500 δις €.
Από την άλλη πλευρά μόνο η ακίνητη περιουσία του κράτους, χωρίς τα ενεργειακά αποθέματα, είχε υπολογιστεί από το ΔΝΤ στα 300 δις € (πηγή) – όταν άλλες χώρες όπως η Γερμανία, είχαν ήδη ιδιωτικοποιήσει τα πάντα. Ακόμη και μερικά χρόνια αργότερα δε, παρά το έγκλημα των μνημονίωντο συνολικό καθαρό χρέος της ήταν στα επίπεδα των Η.Π.Α., τα οποία φαίνονται στον πίνακα που ακολουθεί (πηγή) – ενώ τα ιδιωτικά ακίνητα ήταν κατά 500 δις € περίπου ακριβότερα από ότι σήμερα (στα 678 δις $ το 2014 έναντι 1,2 τρις $ το 2007), σύμφωνα με την έκθεση της Credit Suisse (πηγή).
ΚράτοςΔημόσιοΕπιχει-ρήσειςΝοικο-κυριάΤράπεζεςΣύνολο
Ολλανδία83127115362687
Ιρλανδία11518985291680
Δανία60114129235538
Ιαπωνία23410165117517
Μ. Βρετανία927486183435
Ισπανία1321087389402
Γαλλία1041215693374
Ιταλία139774376335
Κίνα551253865283
Η.Π.Α.89677736269
Γερμανία80545470258
Παράλληλα οι καταθέσεις των Ελλήνων είχαν εκτοξευθεί στα 260 δις € περίπου, σε σχέση με τα 47 δις € που ήταν λίγο πριν το 2000 και τα 120 δις € σήμερα – ενώ το 2007 η χώρα μας συγκαταλεγόταν στις πλουσιότερες παγκοσμίως, με μέσο πλούτο ανά κάτοικο στα 136.800 $ έναντι 81.300 $ του 2015. Η αποτίμηση του χρηματιστηρίου της ήταν 196,39 δις € το 2007 (56,96 δις € σήμερα), όπου έχουν χαθεί περί τα 140 δις € – ενώ τα εισοδήματα των Ελλήνων ήταν σχεδόν κατά 50% υψηλότερα.

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Αποδόμηση και ελληνική γλώσσα: προφητείες, «θεωρίες συνωμοσίας» & επιστήμη…!

 

full-width1
«αρχή σοφίας ή των ονομάτων επίσκεψις»
Αντισθένης (445-360 π.χ)
του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου* 
Συχνά, η συζήτηση γύρω από την ελληνική γλώσσα και την επίθεση που δέχεται από τις μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, το Υπουργείο Παιδείας, εκτρέπεται σε ανορθολογικά σενάρια ή θεωρίες συνωμοσίας. Η στρατηγική των φορέων που καθοδηγούν τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, εύκολα παντρεύεται με θρησκευτικές παραβολές, εύληπτες προφητείες, αστικούς μύθους, σοβινιστικές υστερίες και υποχθόνιες – εγκόσμιες – υπερκόσμιες θεωρίες για καταστροφή αποκλειστικά του ελληνικού έθνους και της γλώσσας του, με μπόλικο άρωμα κακόβουλων κέντρων που απεργάζονται τα καταστροφικά σενάρια. Η «πανουργία της ιστορίας», τα φέρνει έτσι, ώστε κάποιες φορές, το αποτέλεσμα των παιδαγωγικών εξελίξεων ανά τον κόσμο, να «δικαιώνει» τους συνομωσιολόγους μας ή τους τηλε-ευαγγελιστές μιας μοναδικής «αποκαλυψιακής» γνώσης. Μεταξύ ψευδών ειδήσεων, μισής αλήθειας, αλμάτων λογικής και συναισθηματικές υπερβολές, καμιά δικαίωση δεν μπορεί να υπάρξει σ’αυτό το «μακελειό» της λογικής, και καμιά προφητεία ή συνωμοσία δεν δικαιώνεται.
Εντέλει, οι προφήτες-συνωμοσιολόγοι, σε καμιά περίπτωση δεν βοηθούν την υπαρκτή ανάγκη υπεράσπισης της ελληνικής παιδείας, ιστορίας και γλώσσας, αλλά αντίθετα της κάνουν πολύ κακό. Παρέχουν τα κατάλληλα επιχειρήματα, στους μηδενιστές και αποδομιστές κάθε πολιτισμού – όχι μόνο του ελληνικού – ώστε να διαστρεβλώνουν και να συκοφαντούν κάθε προσπάθεια κριτικής, αντιλόγου και πνευματικής αναγέννησης της παιδείας, ως γραφικές, φοβικές, αντιδραστικές, ανορθολογικές πολιτικά και επιστημονικά, προσπάθειες.

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Ο ορισμός της αποχαύνωσης/ Του Ιάκωβου Ιωάννου

.
Οι Έλληνες, από το 2010 και μετά, παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν καθόλου σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους, αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους.
.
«Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχίζεται, η χώρα θα λεηλατείται, οι συντάξεις και οι μισθοί θα μειώνονται, οι φόροι θα αυξάνονται, οι γάζες στα νοσοκομεία θα είναι είδος πολυτελείας, η ινσουλίνη, η βενζίνη και το χαρτί υγείας επίσης, ενώ οι Έλληνες θα φοβούνται όλο και περισσότερο τη σύγκρουση – σκύβοντας κάθε φορά το κεφάλι« (πηγή).
.

Άρθρο

«Η Ελλάδα δανείζεται από τους εταίρους της, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν ποτέ στη χώρα», σύμφωνα με μεγάλη γερμανική εφημερίδα (SZ). Για παράδειγμα, κάτω από την εγγραφή «πληρωμές προς την ελληνική Δημοκρατία» του προϋπολογισμού του 2015 της Γερμανίας, εμφανίζονται 412 εκ. € – τα οποία δεν κατέληξαν στα ταμεία της Ελλάδας κατά την εφημερίδα.
Το ποσόν αυτό αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου, η ύπαρξη του οποίου στη Γερμανία σπάνια λαμβάνεται υπ’ όψιν – ενώ πρόκειται για τα κέρδη από δάνεια και αγορές ομολόγων της Ελλάδας. Συνολικά δε το κέρδος της Γερμανίας τοποθετείται στα 1,34 δις €, σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών της χώρας – εκτός φυσικά από τα τεράστια οφέλη που έχει η Γερμανία από τα μειωμένα επιτόκια δανεισμού της, από τα πλεονάσματα της κοκ. λόγω της κρίσης των άλλων.
Για παράδειγμα, ένα δάνειο της γερμανικής τράπεζας ανοικοδόμησης (KfW) από το 2010, το οποίο είναι εγγυημένο από το γερμανικό δημόσιο, αποδίδει έκτοτε έσοδα από τόκους με τους οποίους επιβαρύνεται η Ελλάδα – συνολικού ύψους 393 εκ. € έως σήμερα. Τα 393 εκ. € είναι τα καθαρά κέρδη της Γερμανίας – έχουν δηλαδή αφαιρεθεί τα έξοδα και οι τόκοι, με τους οποίους η KfW δανείσθηκε για να μας δανείσει.
Παραδόξως δε η τράπεζα τότε είχε υποσχεθεί στη χώρα μας 22,3 δις €, ενώ της έδωσε μόλις 15,2 δις € – χωρίς κανένας να γνωρίζει την αιτία. Υποθέτω βέβαια πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει τα οικονομικά της χώραςειδικά η άσχετη τελευταία – οπότε οι δανειστές κάνουν ότι θέλουν και εμφανίζουν όποια χρέη τους βολεύουν.
Κέρδη εις βάρος της Ελλάδας αποκομίζουν πολλοί άλλοι οργανισμοί. Υπενθυμίζω εδώ πως η ΕΚΤ είχε δρομολογήσει το 2010 ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (SMP), το οποίο τελείωσε το 2012, για να βοηθήσει χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτά τα ομόλογα που αγόρασε τότε αποδίδουν κάθε χρόνο κέρδη – τα οποία η ΕΚΤ εμβάζει στις κεντρικές τράπεζες των άλλων κρατών της Ευρωζώνης. Τα κέρδη αυτά μόνο το 2016 υπολογίσθηκαν στα 1,147 δις € – ενώ για το 2017 προβλέπονται στα 901 εκ. €. Από το 2015 τα κέρδη μόνο της Γερμανίας από το παλαιό πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ έφτασαν στα 952 εκ. € – τα οποία φυσικά επιβάρυναν την Ελλάδα.
Περαιτέρω, το Νοέμβριο του 2012 οι χώρες της Ευρωζώνης αποφάσισαν πως από το 2013 και μετά, τα κέρδη της ΕΚΤ από την αγορά των ελληνικών ομολόγων θα αποδίδονταν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις στην Ελλάδα. Επειδή όμως το δεύτερο πρόγραμμα στήριξης της χώρας μας δεν ολοκληρώθηκε σωστά το 2015, λόγω της νέας κυβέρνησης, τα κέρδη του 2014 από το πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ παρέμειναν δεσμευμένα σε έναν ειδικό λογαριασμό. Τα κέρδη δε των επομένων ετών δεν κατατέθηκαν καθόλου σε κάποιο λογαριασμό – ενώ όταν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα το 2018, τότε ίσως αποδοθούν στη χώρα μας μόνο τα κέρδη του 2017!
Εκτός από τη Γερμανία, τους υπολοίπους εταίρους μας και την ΕΚΤ, τεράστια ποσά κερδίζει επίσης το ΔΝΤ από την Ελλάδα – τα οποία υπολογίσθηκαν έως τα τέλη του 2016 στα 4 δις €! Η χώρα μας έχει ως εκ τούτου μετατραπεί σε μία αγελάδα που φροντίζουν να αρμέξουν όλοι όσοι την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας εάν κάποια στιγμή πεθάνει από ασιτία – κάτι που δεν ισχυρίζομαι μόνο εγώ αλλά, επίσης, ορισμένα γερμανικά κόμματα και ΜΜΕ, τα οποία θεωρούν πως η συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι θεμιτή με την ηθική έννοια της αλληλεγγύης, αλλά άκρως κερδοσκοπική.
Το μεγάλο πάρτι
Συνεχίζοντας, όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω, λαμβάνει χώρα κυριολεκτικά ένα πάρτι εις βάρος των κορόιδων – των Ελλήνων δηλαδή που, θεωρώντας τους εαυτούς τους θύτες, τρομοκρατήθηκαν και έπαψαν να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Το πάρτι αυτό ξεκίνησε το 2009, όπου κατηγορήθηκαν ως διεφθαρμένοι και μανιακοί φοροφυγάδες από την κυβέρνηση τους – ενώ κανένας δεν αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να εκτοξευθούν τα ελλείμματα στα 36 δις € ή στο 15,6% του ΑΕΠ σε ένα μόλις έτος, το 2009, από ένα πολύ μικρότερο ποσόν προηγουμένως που όμως στην ουσία δεν μπορεί κανείς να βρει, αφού η ιστορία (στατιστικές) έχει ξαναγραφτεί (παραποιηθεί) από το ΔΝΤ.
Με απλά λόγια, αφού η Ελλάδα δεν επηρεάσθηκε καθόλου από την αμερικανική τραπεζική κρίση, λόγω του ότι δεν ήταν εκτεθειμένες οι τράπεζες της, πώς είναι δυνατόν να αύξησε σε τέτοιο βαθμό τα ελλείμματα της; Με χρέος στο 112% περίπου του ΑΕΠ της το 2008 ή στο 129% το 2009 με τη διόγκωση των ελλειμμάτων της, γιατί χρεοκόπησε έχοντας ένα από τα μικρότερα ιδιωτικά χρέη στον πλανήτη και κανένα πρόβλημα ακινήτων ή τραπεζών; Γιατί το χρέος της Ιταλίας που πλησιάζει το 135% του ΑΕΠ, με τρομακτικά προβλήματα στις τράπεζες της, δεν την οδήγησε σε αντίστοιχες καταστάσεις;