«Η αυτοκρατορία σε κρίση«

Το Άρδην, με αφορμή την έκδοση του νέου τεύχους του με μεγάλο αφιέρωμα στο τι σηματοδοτεί η ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τράμπ, θα οργανώσει την Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017 στις 19.00 εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: «Η αυτοκρατορία σε κρίση«

Ομιλητές:

Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας – Άρδην

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, δημοσιογράφος

Γιώργος Παπαδόπουλος- Τετράδης, δημοσιογράφος

Κωνσταντίνος Φίλης, διεθνολόγος – διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων

Τι φρίκη, να θέλουν να τα βρουν με τη Ρωσία!

Εκτύπωση PDF

Της Καρολίν Γαλακτερός*, Le Figaro.
Μετάφραση: Ευάγγελος Νιάνιος

[Ο αντιρωσισμός** των ΗΠΑ έχει μια σημαντική συνιστώσα αριστερής προέλευσης: προήλθε από τους αριστερούς κύκλους των λογίων του Μανχάταν. Αρχικά ήταν όλοι τους λενινιστές. Αργότερα σταλινικοί. Μετά τη ρήξη Στάλιν – Τρότσκυ έγιναν τροτσκιστές. Η επέμβαση των σοβιετικών τανκς στη Βουδαπέστη (1955) τους ώθησε να γίνουν αντισοβιετικοί. Στο πλαίσιο του αγώνα για ανάσχεση της προώθησης του κομουνισμού (Βιετνάμ, 1960) «συνεζεύχθησαν» με την πανίσχυρη βιομηχανία όπλων και αποτέλεσαν του νεοσυντηρητικούς. Η ΕΣΣΔ διαλύθηκε, ο κομουνισμός κατέρρευσε αλλά ο αντισοβιετισμός επέζησε μετατρεπόμενος σε αντιρωσισμό. Αυτόν ακριβώς τον αντιρωσισμό εκφράζει και αριστερή εφημερίδα Liberation με το εξώφυλλό της δυο μέρες πριν την ανάδειξη του κ. Φιγιόν στην ηγεσία της Δεξιάς στη Γαλλία και τις δηλώσεις του για συνομιλίες με τη Ρωσία. Διαβάζουμε: «Ο Πούτιν χρίει βασιλιάδες; Από το Μπρέξιτ ως την εκλογή Τραμπ και την έκπληξη Φιγιόν, οι πλανήτες δείχνουν να ευθυγραμμίζονται για τον Ρώσο πρόεδρο…» Γιατί την προηγούμενη είχε πρωτοσέλιδο με τίτλο «Βοήθεια! Επιστρέφουν η Χριστιανοί». Τίτλοι που θα ήταν για γέλια αν δεν είναι για ανησυχία και βαθύτερο προβληματισμό για τις προθέσεις και τα επικίνδυνα για το μέλλον της ανθρωπότητας παιχνίδια μιας δαιμονισμένης Αριστεράς] Ε.Δ.Ν.

Μπροστά στον απόλυτα πρωτοφανή στρατηγική ανατροπή που γνωρίζει ο πλανήτης, ο παρατηρητής των πολιτικών συζητήσεων στη Γαλλία – όπως και στις ΗΠΑ – και των ερμηνειών που διοχετεύονται από το mainstream των μέσων ενημέρωσης και των διανοουμένων, κάνει μια ανησυχητική διαπίστωση.

Με εξαίρεση κάποιες φωνές περιθωριακές και που μπορούν να κατηγορηθούν για τυχοδιωκτισμό, σχεδόν το σύνολο των ιδεών, εκφράσεων, που προτείνεται στη κρίση των συμπολιτών μας στοχεύει στον συντηρητισμό, στην εμμονή των ανταγωνισμών οι οποίοι εντούτοις αποδεικνύουν καθημερινά τη νοσηρότητά τους. Αλλά αυτή η συντηρητική στάση είναι ενεργός και μάλιστα πολύ επιθετική. Και στις δύο χώρες, οι δυνάμεις αδρανείας, αυτές που δεν επιθυμούν καμμιά αλλαγή στο όνομα της συνέχειας και της σταθερότητας (λες και είναι αφ’ εαυτής πανάκεια) είναι κολοσσιαίες. Κινητοποιούνται προς κάθε κατεύθυνση για να εμποδίσουν την έλευση του «καινούριου».

ΡΗΞΗκέλευθα [27-1-17] – Ο Τράμπ, η Pax Americana και η Ελλάδα (βίντεο)

Ο Γιώργος Καραμπελιάς απαντάει στο ερώτημα τί μπορεί να σημαίνει το τέλος της Pax Americana, δηλαδή η σχετική απομάκρυνση της Υπερδύναμης από τα τεκταινόμενα στην ευρύτερη περιοχή (America first).

Επισημαίνει την πιθανότητα αύξησης των συγκρούσεων και το πέρασμα σε μία πιο ρευστή διεθνή κατάσταση η οποία θα βρει την Ελλάδα αποδυναμωμένη και σε ανάγκη ενίσχυσης της εσωτερικής της αυτονομίας, οικονομικής, αμυντικής και πολιτισμικής.

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ένα παραμύθι πορνό

γράφτηκε στον Τοίχο 

του Γιάννη Λαζάρου

Μια φορά κι' έναν καιρό οι καλοί χριστιανοί Ευρωπαίοι αναζητώντας πλούτο κι άλλο πλούτο έστειλαν χριστιανούς να τον αναζητήσουν στα πέρατα του κόσμου. Αφού γύρω από την Ευρώπη για την πίστη και τον Θεό τους, έσφαξαν και λεηλάτησαν λαούς, είπαν να πάνε και παραπέρα γιατί κάποια παλιά γραφτά έλεγαν για μακρινούς τόπους που οι πολιτείες ήταν χρυσαφένιες και το χρυσάφι το κλότσαγες στις αλάνες. 

Οι καλοί χριστιανοί, που πήγαν να φέρουν τον πλούτο στους βασιλιάδες τους, βρήκαν μια νέα γη και την ονόμασαν Αμερική. Δεν άφησαν πουλί πετούμενο όρθιο για του Χριστού την πίστη την αγία και άρχισαν να φέρνουν χρυσάφι και πλούτο αμύθητο στους αφεντάδες τους. Οι βασιλιάδες μετά για να τα έχουν καλά μοιρασμένα και να μη βγάζουν τα μάτια τους μεταξύ τους χώρισαν όλη την Αμερική σε κράτη δηλαδή σε χώρες και τις διαφέντευαν. 

Την Νότια Αμερική την είχαν όσοι βασιλιάδες μίλαγαν τραγουδιστά και δεν έλεγαν Σίγμα, αλλά Θίγμα, π.χ "μόνο ο Χριστόθ Θώζει". Την Βόρεια Αμερική όπου ήταν και πιο δύσκολη γιατί ζούσαν από παλιά κάτι άγριοι άθεοι που τους έλεγαν Ινδιάνους, την ανέλαβαν οι βασιλιάδες που κατάγονταν από την Αλεμανία αλλά ζούσαν στην χώρα των Τεϊοποτών. 

Στα νότια με συνοπτικές διαδικασίες τούς έκαναν καλούς χριστιανούς και δουλευταράδες, ενώ στα βόρεια παρ' όλο τον βαρύ και προχωρημένο εξοπλισμό που μετέφεραν οι άγριοι δεν έλεγαν να γίνουν καλοί χριστιανοί. Τους πήρε κάμποσο καιρό παραπάνω και τους εξαφάνισαν με σφαγές και γενοκτονίες. Τι να την έκαναν την ζωή χωρίς τον καλό Χριστούλη; 

Εκεί λοιπόν, στα βόρεια όπου ο πλούτος ήταν και μπόλικος άρχισαν να μακελεύονται μεταξύ τους γιατί είχαν πλακώσει και κάτι τύποι που τους λέγανε Τουλιπάνθρωπους και κάτι άλλοι νηστικοί από την άλλη την Ευρώπη την φτωχιά, που πήραν των οματιών τους και πήγαν να βρουν ψωμί. Χαμός γινότανε και αφού ξεπάστρεψαν τους άγριους, άρχισαν να ξεπαστρεύονται μεταξύ τους. 

Οι βασιλιάδες ανησύχησαν όχι για το αίμα που έρεε ποτάμι αλλά γιατί μειώθηκαν τα κέρδη και έμαθαν πως αυτοί οι νέοι άποικοι κράταγαν και πλούτο για τον εαυτό τους. Τότε αποφάσισαν να τους κάνουν ένα μεγάλο κράτος. Και τα κατάφεραν. Αφού τους έβαλαν επίσημα να αλληλοσφαχτούν, τους έδωσαν και πατρίδα και πίστη σε μια σημαία διότι ήταν κάθε καρυδιάς καρύδι μαζεμένο εκεί.

Οι γεωπολιτικοί χάρτες του 2017

.

του Αλέξη Ζακυνθινού

Επικαιρότητα

Ο πρόεδρος Trump εξελέγη με την πρόθεση να κηρύξει τον πόλεμο στο καταστημένο της χώρας του – έχοντας απέναντι του το 50% των Αμερικανών, ιδιαίτερα των ισχυρών της πολιτικής, των ΜΜΕ και της Wall Street. Απέναντι του είναι επίσης το σύνολο των δυτικών ελίτ, μεταξύ των οποίων η Γερμανία και η Κομισιόν, εκτός του Καναδά, του Μεξικού κοκ. – οπότε εύλογα λέγεται ότι, θα ήταν πιο εύκολο να είχε κηρύξει τον πόλεμο στην Κίνα και στη Ρωσία.

Με κριτήριο τώρα τόσο τις προεκλογικές του δηλώσεις, όσο και τις πρώτες ενέργειες του, όπως η κατάργηση της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου με τις ασιατικές χώρες (TPP), ενώ θα ακολουθήσει η NAFTA της Βορείου Αμερικής, θα γκρεμίσει από τα θεμέλια το υφιστάμενο σύστημα – ενώ οι αμφιβολίες δεν αφορούν το γκρέμισμα του (αποσυναρμολόγηση), αλλά την ανοικοδόμηση του (συναρμολόγηση) επάνω σε νέες βάσεις, η οποία αποτελεί Ηράκλειο έργο.

Περαιτέρω, οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι ασφαλώς συνώνυμες με τη γεωπολιτική – αφού οι μεν πρώτες εμπερικλείουν τη συμπεριφορά των κρατών μεταξύ τους, ενώ η δεύτερη αφορά τις διεθνείς σχέσεις που βασίζονται στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στη γεωγραφία και στην εξουσία. Ακόμη περισσότερο, η γεωπολιτική μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις δυνάμεις που θα διαμορφώσουν τη διεθνή πολιτική, καθώς επίσης τους τρόπους που θα το κάνουν – εκτός του ότι προσφέρει τη δυνατότητα προσδιορισμού του τι είναι σημαντικό και τι όχι.

Σχετικά με το «εθνικιστικό ντελίριο» του Τραμπ

Η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης εκπληρώνει το ρόλο της (αυτόν του «ξεπλύματος» και του δεκανικιού της Παγκοσμιοποίησης), με τη δαιμονοποίηση των ιδεολογημάτων του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου: Των ιδεολογημάτων του «εθνικισμού», του «ρατσισμού», της «ξενοφοβίας», της «πολυπολιτισμικότητας» και CIA… 

Είναι αυτή η «αριστερά» που έχει αναγάγει σε «σκιάχτρα» όλα τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης…

Δεν υπάρχει κείμενο αυτής της «αριστεράς» (σε όλες τις αποχρώσεις της, ιδιαίτερα τις «αριστερίστικες») το οποίο να μην έχει ως κεντρικό του άξονα ένα από αυτά τα «σκιάχτρα»: Του «εθνικισμού» και του «ρατσισμού» κατά κανόνα… 

Ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός» έχουν υποκαταστήσει κυριολεκτικά την αφετηρία κάθε ταξικής ανάλυσης: Την ταξική πάλη… 

Τα πάντα κινούνται με απόλυτο κριτήριο τον «εθνικισμό», το «ρατσισμό» κ.λπ… 

Έτσι και τώρα αυτό που αναδεικνύουν με τον νέο Αμερικανό πρόεδρο είναι ο «εθνικισμός» του.Αναφωνεί η «Ίσκρα»: «Ντελίριο εθνικισμού από τον Τραμπ»!!! 

Trump vs Soros

Πέτρος Αργυρίου

«Είναι απατεώνας, θέλει να εγκαθιδρύσει μια διακυβέρνηση δικτατορική, μαφιόζικη. Οι θεσμοί είναι ισχυροί στις ΗΠΑ, ο διαμερισμός εξουσιών βρίσκεται εν ισχύ, θα αποτύχει.»

Τάδε έφη George Soros για την Προεδρία Trump που ξεκινάει σήμερα. Ο άνθρωπος που έσπασε τη στερλίνα προκαλώντας μεγάλο οικονομικό πόνο στους βρετανούς κερδίζοντας πάνω από ένα δις, ο άνθρωπος πίσω από τις έγχρωμες επαναστάσεις σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, ο άνθρωπος που πλιατσικολόγησε την Ρωσία, ένα από τους απελευθερωτές της Συρίας, ο άνθρωπος με τις σχέσεις με τον ΓΑΠ έχοντας μάλιστα το δεξί του χέρι Άλεξ Ρόντος σε θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση ΓΑΠ, ο άνθρωπος με τις εκατοντάδες ΜΚΟ Ανοιχτής Κοινωνίας, πολλές από τις οποίες χρηματοδοτούν «προοδευτικές» και φιλάνθρωπες ΜΚΟ και στην Ελλάδα, έχει κάθε λόγο να μισεί τον Trump.

O Trump κόστισε στον Soros 1 δις και 11 εκατομμύρια δολάρια.

Τα 11 μύρια άμεσα καθώς ο Soros τα είχε επενδύσει στην προεκλογική εκστρατεία της Hilary.

Το υπόλοιπο 1 δις έμμεσα καθώς ο Soros είχε στοιχηματίσει πως η εκλογή Trump θα έριχνε τα αμερικάνικα χρηματιστήρια. Είχε δίκιο για τις πρώτες ώρες. Τις επόμενες βδομάδες όμως ο χρηματιστηριακός δείκτης S&P 500 εκτοξεύτηκε κατά 5%, φαινόμενο που θα μείνει στην χρηματοπιστωτική ιστορία ως The effect/rally.

Ο Soros λοιπόν έχει πολύ προσωπικούς λόγους να μισεί τον Trump.

Πως σκοπεύει να επενδύσει αυτό το μίσος του;

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν που γνωρίζει τον Soros από την καταστροφική δράση του στη Ρωσία, στη Γεωργία και την Ουκρανία, προειδοποίησε έμμεσα τον Trump για ένα νέο Μαϊντάν, αυτή τη φορά στην ίδια την Ουάσινγκτον!

Οι Χριστιανοί επιστρέφουν στον Λευκό Οίκο: Ήταν θέλημα Θεού η νίκη του Τραμπ; Αυτό λένε…

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Έχω παρακολουθήσει πολλές ομιλίες Αμερικανών αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον αλλά  ποτέ σαν αυτήν… Ίσως, τα οκτώ χρόνια της διακυβέρνησης του Μπάρακ Ομπάμα να με ανάγκασαν να ξεχάσω ότι στην υπερδύναμη δεν ζουν άνθρωποι μόνο με ιδέες που δεν έχουν σχέση με τη Θρησκεία. 

Ίσως να οφείλεται και στην παγκοσμιοποίηση που διέλυσε και τις ιδεολογίες -εκτός αυτής που πρεσβεύει το δόγμα «είμαστε πολίτες του κόσμου».

Η ομιλία του Ελληνοαμερικανού νέου Προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, του δεύτερου πιο ισχυρού προσώπου στην αμερικανική πρωτεύουσα, με επανέφερε στην …τάξη. Υπό την έννοια ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Είναι και αυτοί που έχουν την Θρησκεία ως το άλφα και το ωμέγα της ζωής τους. Που υποστηρίζουν με πάθος την Ορθοδοξία, τον Χριστιανισμό, την Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ακούγοντας τον Ελληνοαμερικανό Ρέινς Ηρακλή Πρίμπους να λέει ότι η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ ήταν θέλημα Θεού, δεν μπορώ να μην ομολογήσω ότι σοκαρίστηκα. Βεβαίως, είναι δικαίωμα του να το πιστεύει, άλλωστε ζούμε σε μία δημοκρατική χώρα. Αλλά, άφησε ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι η θρησκεία θα έχει υψηλή θέση στη νέα αμερικανική κυβέρνηση, κάτι που απουσίαζε από την προηγούμενη. Η αλήθεια είναι ότι οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι στην Ουάσιγκτον λίγες φορές λάβαμε ανακοίνωση από το Λευκό Οίκο που να αναφέρει ότι «σήμερα η Προεδρική Οικογένεια εκκλησιάστηκε κ.λπ. κ.λπ.»… Αυτό προφανώς θα αλλάξει…

Πώς οφείλει να ορίζεται η εθνική στρατηγική ενός κράτους – Ελλάδα και εκλογή Τραμπ

Παναγιώτης Ήφαιστος

Στα πεδία της διπλωματίας και της στρατηγικής η ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλτ Τράμπ θα μπορούσε, κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να αποτελέσει το σημαντικότερο γεγονός της μεταψυχροπολεμικής εποχής.

Μετά από μερικές αναγκαίες και μη εξαιρετέες επισημάνσεις, το δεύτερο ήμισυ της παρούσης παρέμβασης θα προχωρήσει σε μερικά σχόλια –συμπληρωματικά προγενέστερων παρεμβάσεων αμέσως μετά την εκλογή του προέδρου Τραμπ– για το νέο προεδρικό επιτελείο και τους προσανατολισμούς του, καθώς και την σημασία τους για την Ελλάδα και Κύπρο.

Η μεγάλη σημασία αλλαγής επιτελείου στις ΗΠΑ απαιτεί α) αποφυγή εισροής ιδεολογικών κριτηρίων στην ανάλυση και εκτίμηση των πραγμάτων, β) ορθολογική αποτίμηση των προεκτάσεων των στρατηγικών του επιλογών από τούδε και στο εξής και γ) διατύπωση εκτιμήσεων που εδράζονται σε γνώση και όχι γνώμες, ιδεολογήματα και τα συνήθη θεωρήματα.

Η αναλυτική ελευθεριότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία των κρατών και των κοινωνιών τους.

Όπως συχνά λέγεται, η διάγνωση των αιτίων της διεθνούς πολιτικής είναι το αντίστοιχο της διάγνωσης των ασθενειών στην ιατρική επιστήμη.

Η ανάλυση της διεθνούς πολιτικής είναι κυριολεκτικά η ιατρική της διεθνούς πολιτικής και λάθος διάγνωση και λάθος θεραπείες προκαλούν πολύ μεγαλύτερους θανάτους από ότι μια διάγνωση της συμβατικής ιατρικής.

Οι γνώμες που κανείς διαβάζει στην Ελληνική γλώσσα είναι συχνά αβάσταχτα ιδεοληπτικές.

Ως και η ανάλυση της Αμερικανικής στρατηγικής μπορεί να γίνει με ιδεοληψία και με αισθήματα κατά ή υπέρ του νέου προέδρου.

Μια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων είναι λάθος και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα.

Αυτό που ενδιαφέρει είναι οι στρατηγικοί του προσανατολισμοί οι οποίοι και θα προσδιορίσουν, σε μεγάλο βαθμό, τις προϋποθέσεις και τις επιμέρους αποφάσεις.

2017 έτος τραμπ

. 
ΠΗΓΗ: http://www.skitso.biz/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΗΠΑ (ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ)

Η νεα παγκοσμια πολιτικη των ΗΠΑ (και μερικες καθ' ημας συνεπειες)

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Είναι πιθανό η παγκόσμια πολιτική των ΗΠΑ να τροποποιηθεί σε πολύ σημαντικό βαθμό μετά την εκλογή Τραμπ στην προεδρία και αυτό να αφορά άμεσα και πολύ σοβαρά και την Ελλάδα και Κύπρο. Στην πραγματικότητα, πρέπει να θεωρείται πολύ πιθανό η εκλογή Τραμπ να αντανακλά όχι τόσο κάποια “επανάσταση κατά του κατεστημένου”, όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν, όσο την απόφαση σημαντικής τάσης αυτού του κατεστημένου να αλλάξει τον τρόπο, τις μεθόδους και την ιδεολογία της παγκόσμιας κυριαρχίας του. Μεταβαίνοντας από την κλονιζόμενη “νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση” σε μια παγκόσμια κυριαρχία με την εκμετάλλευση εθνικισμών, αυταρχισμούς, νέους πολέμους στη Μέση Ανατολή και αλλού και προσπάθεια διάσπασης των δυνάμει αντιπάλων της Αμερικής, ιδίως Ρωσίας και Κίνας.

Σε ότι αφορά την ΕΕ, οι επικρατούσες τώρα διεθνείς τάσεις αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες διάσπασής της, ιδίως αν εκλεγεί η Μαρίν Λεπέν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.

Ο Ντόναλντ Τραμπ και η Παγκοσμιοποίηση

 Του Γιώργου Καραμπελιά, πρωτοδημοσιεύτηκε στον ιστότοπο www.huffingtonpost.gr

Η νίκη του Τραμπ εμφανίστηκε και υπήρξε όντως μία μεγάλη ήττα της παγκοσμιοποίησης· εξ ου και κάποιοι συνήγαγαν ότι αποτέλεσε και μία μεγάλη ήττα των πολυεθνικών επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου. Και όμως, αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται. Μία ήττα της παγκοσμιοποίησης μπορεί να σηματοδοτεί παράλληλα την ενίσχυση και όχι την αποδυνάμωση ενός τμήματος του πολυεθνικού κεφαλαίου και όχι μία νίκη των κατώτερων κοινωνικών ομάδων και τάξεων και προπαντός των πιο αδύνατων εθνών, όπως το δικό μας.

Η απρόσμενη άνοδος των χρηματιστηρίων

Κατά φαινομενικά παράδοξο τρόπο, η νίκη του Τραμπ δεν συνοδεύτηκε από κάποια πτώση των χρηματιστηρίων, παρά μόνο για μερικές… ώρες. Στην εβδομάδα που πέρασε, αντίθετα, ο δείκτης Dow Jones γνώρισε σε τρεις ημέρες, μεταξύ Τετάρτης 9 Νοεμβρίου και Παρασκευής 12 Νοεμβρίου, την μεγαλύτερη άνοδό του, μετά το 2011. Ο δείκτης Standard and Poors’ 500 ανέβηκε κατά 8% σε τρεις ημέρες, ανακτώντας τα επίπεδα του 2008! Οι τράπεζες, οι πολυεθνικές της υγείας, των φαρμάκων, της άμυνας και των κατασκευών, γνώρισαν μία εκρηκτική άνοδο. Κατά τις 9-11 Νοεμβρίου, οι μετοχές της Goldman Sachs εκτινάχθηκαν κατά 12%, της Bank of America κατά 11,9% και της JP Morgan κατά 9,5%. Ο Τραμπ υποστηρίζει πως είναι ανάγκη να αφεθούν και πάλι ελεύθερες οι τράπεζες στις κερδοσκοπικές τους δραστηριότητες, ώστε να μπορούν να δανείζουν όποιον θέλουν – δεδομένου ότι μετά το 2010, εισήχθησαν περιοριστικές διατάξεις για να αντιμετωπισθεί η κρίση. Μεγάλη αύξηση γνώρισαν οι μετοχές της Pfizer, της Sanofi, της Caterpillar κ.λπ. Ανάλογη άνοδο γνώρισαν εν τέλει και τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, μετά από μερικές ώρες πτώσης και μόνο.

Η άνοδος στα χρηματιστήρια συνδέεται και με την εξαγγελία Τραμπ για μείωση των φόρων, ιδιαίτερα στα ανώτερα κλιμάκια που πλέον δεν θα ξεπερνούν το 33% από το 39,6% που ήταν μέχρι σήμερα. Συνολικά πρόκειται για ετήσιες μειώσεις της τάξης των 5 δισεκατομμυρίων $ κατά μέσο όρο. Γι’ αυτό και εν τέλει ο Τραμπ και όχι η Κλίντον ψηφίστηκε από τους περισσότερους πλουσίους. Περίεργη νίκη του «αντισυστήματος»! Ο μόνος τομέας του χρηματιστηρίου που γνώρισε μία σχετική υποχώρηση είναι ο εξαιρετικά διεθνοποιημένος τομέας της πληροφορικής, όπου η Amazon, η Alphabet, η Apple, η Facebook, η Microsoft έχασαν 2-4% την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου. Και αυτό διότι ο Τράμπ διεκήρυσσε πως θα υποχρεώσει την Apple να παράγει τους υπολογιστές και τα iPhone’s στην Αμερική και όχι στην Κίνα. Εντούτοις η νίκη του Τραμπ υπήρξε όντως μία ήττα της παγκοσμιοποίησης!

Η παγκοσμιοποίηση ως μπούμερανγκ

Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Η λεγόμενη περίοδος της παγκοσμιοποίησης εγκαινιάζεται από την Θάτσερ και τον Ρέιγκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, καλπάζει μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στην δεκαετία του 1990 και 2000, και εισέρχεται μια παραατεταμένη κρίση από το 2008 και μετά.