Γράφει ο καθηγητής Αντώνης Φώσκολος*
Μπορεί για τους πολλούς να αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο, όμως αποτελεί κοινό μυστικό στους κόλπους των ειδικών, ότι η Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα ο Θερμαϊκός κόλπος, μπορεί να αναδειχθεί στον ενεργειακό τροφοδότη ολόκληρης της Βαλκανικής χερσονήσου για πολύ μεγάλο διάστημα, όπως μαρτυρούν εξειδικευμένες έρευνες στη γεωλογική μορφολογία του εν λόγω θαλάσσιου χώρου.
Ο Θερμαϊκός φιλοξενεί κοίτασμα αβιογενούς φυσικού αερίου το οποίο προέρχεται από ηφαιστειακές εκρήξεις και αποτελεί ένα μείγμα μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα. Και δεν είναι μόνο ο Θερμαϊκός που φιλοξενεί τη μικρή «λεκάνη», υπάρχει μια μεγάλη κι άλλη μια μικρή, με το κοίτασμα να εκτείνεται πιο μακριά και από τα πόδια της Χαλκιδικής…
Παρεμφερές κοίτασμα υπάρχει στην ηφαιστειογενή λίμνη Kivu της κεντρικής Αφρικής, μεταξύ της Ρουάντας και της Δημοκρατίας του Κονγκό! Πρόκειται για μια λίμνη, η οποία, όπως και ο Θερμαϊκός, περιέχει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.
Το μεθάνιο (φυσικό αέριο) που εκλύεται μπορεί να αξιοποιηθεί μετά από τον διαχωρισμό του από το διοξείδιο του άνθρακα, με βάση μια μέθοδο που αναπτύχθηκε στο διάσημο αμερικανικό τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT (Massachusetts Institute of Technology) στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.
Με βάση αυτή τη μέθοδο, τόσο η Ρουάντα όσο και η Δημοκρατία του Κονγκό διατηρούν δύο σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έκαστος ισχύος 1000 MW (μεγαβάτ), ο ένας στις όχθες της λίμνης που ανήκουν στη μια χώρα και ο άλλος στις όχθες της άλλης χώρας. Οι δυο χώρες ασφαλώς έχουν μοιράσει τη λίμνη με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.