Μια απάτη που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης

Λοιπόν, επειδή το δούλεμα συνεχίζεται, με τυμπανοκρουσίες, για τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ και της «προοδευτικής συμμαχίας» του με την αριστερά και την πρόοδο, καιρός να πούμε ορθάνοιχτα αυτά που αντί να είναι αυτονόητα έχουν γίνει εμπόρευμα για πούλημα στο λαό. Γιατί και η προκλητική εξαπάτηση έχει όρια.

Τα παρακάτω μπορεί να φανούν ακραία σε μερικούς αναγνώστες, αλλά δεν είναι. Γιατί είναι ακριβώς όσα υποσχόταν, όσα αποτελούν τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και όσα συζητιόνταν μέσα στο κόμμα και που είναι η ιδεολογία της αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση με την υπόσχεση να μην εφαρμόσει το μνημόνιο. Το οποίο έληγε το 2015 και γινόταν διαπραγμάτευση για την τελική αξιολόγηση και υπογραφή παράτασης τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο , με αιχμή ένα πακέτο περικοπών δημοσίων δαπανών μεταξύ 1 δις και 2 δις. Το περίφημο «μέηλ Χαρδούβελη».

Η so called επαναστατική αριστερά είχε δύο επιλογές αν ήταν τέτοια. Είτε να σκίσει το μνημόνιο- όπως υποσχέθηκε- και να εφαρμόσει το πρόγραμμά της (ο θεός να το κάνει), είτε να παραιτηθεί προ της πίεσης των δανειστών. Στην πρώτη επιλογή η πρόβλεψη ήταν να κατεβάσει το λαό σε επανάσταση κατά των δανειστών, και στήριξη της επόμενης μέρας από το σκίσιμο, όπως συζητιόταν μέσα στο κόμμα. Γιατί θα γινόταν χαμός εναντίον της κυβέρνησης και της χώρας απ’ έξω . Στη δεύτερη, αν παραιτιόταν, να αντιπολιτευτεί την επόμενη κυβέρνηση από τα έδρανα της Βουλής με 146 βουλευτές ή να κατεβάζει πάλι το λαό σε .. διαρκή επανάσταση στο δρόμο κατά της επόμενης μνημονιακής κυβέρνησης.

Αντί για αυτά τα αριστερά και προοδευτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε την παράταση του μνημονίου τον Φεβρουάριο, για 5 ακόμα μήνες, αποδεχόμενος όλους τους όρους του και τη λιτότητα, την οποία μέχρι σήμερα έχει το θράσος να καταγγέλλει σαν πολιτική, εφαρμόζοντάς την!

Η αριστερά στηρίζεται σε μια αρχή, από γεννέσεώς της. Στο θάρρος της άρνησης. Και μ αυτήν έχει χάσει χιλιάδες πιστούς, που μεταξύ ιδεολογίας και ζωής επέλεξαν να χάσουν τη ζωή. Μεταξύ ιδεολογίας και ελευθερίας επέλεξαν να χάσουν την ελευθερία. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να φανεί πόσο ξεφτιλισμένοι και άσχετοι με την αριστερά είναι οι σημερινοί συριζέοι. Που έχουν το θράσος να κουνάνε και ιδεολογικό κριτικό δαχτυλάκι δεξιά κι αριστερά.

Δειλοί παραχαράκτες

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Ο πάτος του εξευτελισμού της πατριωτικής συνείδησης και η τρομοκράτησή της από την εξουσία πήρε σάρκα και οστά στην Καλαμάτα το Σάββατο το μεσημέρι. Και εκφράστηκε από τον δήμαρχο της πόλης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Όταν ο δήμαρχος πήρε την άδεια του προέδρου για να παίξει η φιλαρμονική το Μακεδονία Ξακουστή παρελαύνοντας μπροστά του! Επανάσταση γιορτάζαμε ή ραγιαδισμό;

Αυτά, για να καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας ότι η διαρκής λάσπη στον πατριωτισμό από την ισχνή μειοψηφία των μισαλλόδοξων του ΣΥΡΙΖΑ, έχει πιάσει τόπο σε εκτεταμένα στρώματα αξιωματούχων και προυχόντων, που έχουν πιάσει τα πόστα και διαφεντεύουν τις τύχες του λαού.

Όπως έχει πιάσει τόπο και σε όλους όσους αντιμετωπίζουν με τρεμάμενα πόδια την απειλή της λάσπης ότι θα κατηγορηθούν για εθνικιστές και φασίστες και ακροδεξιοί αν είναι πατριώτες ή αν υπερασπίζονται τον πατριωτισμό. Όχι μόνο τον δικό τους, αλλά καθενός σε κάθε φυλή και έθνος πάνω στη γη.

Επειδή, αυτό που δεν ξέρουν οι αποστειρωμένοι δήθεν διεθνιστές και στη πραγματικότητα σκέτοι φραγκοφονιάδες, είναι ότι η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα συναίσθημα κοινό σε όλους τους λαούς της γης. Είναι ένα συναίσθημα κατανοητό και αξιοσέβαστο σε κάθε άκρη του πλανήτη. Είναι ένα συναίσθημα αρχέγονο, που καταλαβαίνει καθένας και που καθένας μπορεί να συναισθανθεί. Είναι μια κοινή πανανθρώπινη γλώσσα, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια και θεωρία για να τη μιλήσεις.

ΑΕΙ, παραμάγαζα της κυβέρνησης

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Εμείς ξέραμε ότι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι αυτοκέφαλα, αυτεξούσια και δεν υπόκεινται στην εξουσία της κάθε κυβέρνησης. Ξέραμε επίσης, ότι εκεί υπάρχει ένα άσυλο, που επιτρέπει στον καθένα να εκφράζει τις απόψεις του, που ενδεχομένως δεν μπορεί να εκφράσει αλλού. Μάθαμε τώρα ότι τα πανεπιστήμια είναι όργανα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης και μάλιστα με υπουργικές εντολές!

Το τελευταίο κρούσμα της ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ από την κυβερνητική και κομματική πολιτική ήρθε από το Πάντειο. Το οποίο ακύρωσε προγραμματισμένη από καιρό εκδήλωση της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδας με θέμα τα 28 χρόνια ανεξαρτησίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με εντολή του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Παιδείας!

Το θέμα είχε σαν επίκεντρο τις διάφορες απόψεις για το status quo στη περιοχή του Καυκάσου, με τη συμμετοχή καθηγητών διεθνούς δικαίου και από το συγκεκ ριμένο Πανεπιστήμιο!

Το υπουργείο Εξωτερικών διαψεύδει κάθε ανάμιξη, αλλά, όλως συμπτωματικώς, υφυπουργός Εξωτερικών είναι η καθηγήτρια στο Πάντειο Σία Αναγνωστοπούλου, με έντονη δράση στα της σχολής, ακόμα και κατά τη διάρκεια της θητείας της στην κυβέρνηση εδώ και 4 χρόνια.

Ο πρωτάνθρωπος

του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη

Μπορεί ο Πολάκης (το κύριος δεν του αντιστοιχεί) να θέλει να αυτοπροβάλλεται σαν ατρόμητος, γενναίος, ευθύς και λαϊκός, αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα δεν έχει επίγνωση ούτε των λόγων του, ούτε των πράξεών του, περιφρονεί τον δοκιμαζόμενο λαό και τελικά δεν είναι παρά ένας θρασύδειλος. Γεννημένος από την ίδια μήτρα που γεννάει τους χρυσαυγίτες.

Γιατί οι φασίστες είναι εκείνοι που θεωρούν δικαίωμά τους να τραμπουκίζουν, προκειμένου να επιβάλουν αυτά που εκείνοι πιστεύουν ότι είναι δίκαια. Οι φασίστες πιστεύουν ότι υπέρτατος νόμος είναι ο φυσικός νόμος. Το φυσικό δίκαιο. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να θεωρεί ότι δίκαιο είναι ό,τι θεωρεί ο ίδιος δίκαιο και να θέλει να το επιβάλει με τη βία. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σ έναν που νόμισε ότι είναι θιγμένος να απειλήσει, να δείρει ή να σκοτώσει. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε μια οικογένεια να ξεκληρίσει μια άλλη για δέκα μέτρα γης. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν αδερφό να σκοτώσει τον αγαπητικό της αδερφής. Αυτό που δίνει το δικαίωμα σε έναν φανατικό να τραμπουκίσει, να δείρει, να σκοτώσει όποιον νομίζει για αντίπαλο. Όλα αυτά είναι φασισμός. Και αρκετά απ αυτά είναι χαρακτηριστικά του Πολάκη.

Στόν αντίποδα του φυσικού νόμου η ανθρωπότητα, και μάλιστα η Αθηναϊκή ανθρωπότητα εδώ και 2.500 χρόνια όρθωσε των νομικό νόμο. Το νομικό δίκαιο. Και έβγαλε τους ανθρώπους από τη ζούγκλα και τη δεσποτεία, ανεβάζοντάς τους σε Πολίτες. Ο Πολάκης δεν έχει ανέβει ακόμα αυτή την κλίμακα των ειδών. Ζει ακόμα στη ζούγκλα. Και δεν είναι ο μόνος.

Κοινοβουλευτική κομματοκρατία

του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη

Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι το κομματικό σύστημα δεν έχει πάρει κανένα μάθημα από το παρελθόν και εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχει υπέρ του λαού, αλλά σαν ο λαός να υπάρχει για να εξυπηρετεί το σύστημα. Η αναθεώρηση του Συντάγματος έδειξε όχι μια Βουλή, αλλά μια παιδική χαρά. Μισθοδοτούμενη από τους πολίτες.

Και για να μην πολυλογούμε:

Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας δεν γίνεται για να εξυπηρετούνται τα κόμματα, αλλά ο λαός. Οι πολίτες. Για να υπάρχει μια εξουσία, ανεξάρτητη από την κυβέρνηση, που να εξασφαλίζει ότι το Σύνταγμα τηρείται και δεν παραβιάζεται. Αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα.

Επομένως, δουλειά των κομμάτων είναι να κόψουν το λαιμό τους να εκλέγουν πρόεδρο από τη Βουλή, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Και δεν είναι καθόλου δουλειά τους να αλληλοϋποβλέπονται, να αλληλοϋπονομεύονται, να δρουν με γνώμονα αν τα συμφέρει ή όχι να εκλέξουν πρόεδρο και με πόσες ψήφους, αν η εκλογή σημαίνει νίκη ή ήττα του τάδε ή του δείνα κόμματος και αν θα εκμεταλλευτούν την εκλογή για να στριμώξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ή να ρίχνουν κυβερνήσεις.

Όλα τα αυτά είναι αρρώστιες, δυσλειτουργίες της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και απαξίωσή της στα μάτια των πολιτών. Πράγματα εξαιρετικά επικίνδυνα. Η εκλογή προέδρου είναι επιβεβαίωση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και η μη εκλογή του είναι ήττα της και ήττα των πολιτικών μηχανισμών της, που είναι τα κόμματα. Όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται

Η θρησκεία και οι εκκλησίες υπάρχουν, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και υπάρχουν πιστοί, είτε το θέλουμε είτε όχι. Επομένως, μέχρι οι θρησκείες να εξαφανιστούν -αν εξαφανιστούν- και μέχρι οι πιστοί να πάψουν να υπάρχουν, δουλειά των κομμάτων είναι να φροντίζουν για την αρμονική λειτουργία τους με το κράτος. Έτσι ώστε και οι θρησκείες να υπηρετούν τους πιστούς και τους άπιστους και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος, αλλά και το κράτος να υπηρετεί τους πολίτες, ασχέτως θρησκεύματος, σεβόμενο την ανάγκη του καθενός να πιστεύει ότι υπάρχει σωτηρία της ψυχής εν ζωή και μετά θάνατον.

Στημένο το διαζύγιο Καμμένου – Τσίπρα

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 

Με μια αντιστασιακή, επαναστατική κορώνα ορκίστηκε χτες βουλευτής ο Τέρενς Κουίκ, παραχωρώντας την ψήφο του, όπως και οι προηγούμενοι 6 βουλευτές στην κυβέρνηση a priori. Με ένα αιχμηρό τουίτ ο Πάνος Καμμένος τον παρομοίασε με χειρότερο από τον Παττακό. Την ώρα που ο ίδιος αποκαλύπτεται κακός ηθοποιός στο συνεννοημένο με τον κ. Τσίπρα έργο αποχώρησής του από την κυβέρνηση.

Η στήλη έχει περιγράψει εδώ και μήνες το στημένο παιχνίδι εγκατάλειψης της κυβέρνησης από τον Πάνο Καμμένο, προκειμένου να επιβιώσει κομματικά, συσπειρώνοντας τους ψηφοφόρους του ή άλλους νέους ψηφοφόρους γύρω από την τάχα πατριωτική και εθνικόφρονα στάση του.

Για να πετύχει το θέατρο αυτό είχε επιλέξει την ψηφοφορία για τις Πρέσπες, έχοντας προειδοποιήσει γι αυτό, ώστε και ο συνεταίρος του στην κυβέρνηση να κάνει τα κουμάντα του. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Π. Καμμένος, παρά τις απειλές του, εξασφάλισε πριν δράσει ότι ο κ Τσίπρας θα έχει εξασφαλισμένους τουλάχιστον 151 βουλευτές για τη συμφωνία.

Για να διασφαλίσει στον πρωθυπουργό, μάλιστα, την πλειοψηφία, δέχτηκε ανενδοίαστα να ψηφίσουν εναντίον των δήθεν φιλομακεδονικών του φρονημάτων και των δήθεν φιλομακεδονικών επιλογών του κόμματός του, όσοι από τους βουλευτές του συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Χωρίς να τους διαγράψει!

Και τώρα ανυπακοή και αγώνας ανατροπής

του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη από το liberal.gr 

Σήμερα, μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία κάνει νόμο του κράτους την παραχώρηση μακεδονικής ονομασίας, μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικής ταυτότητας στους σλαβομακεδόνες των Σκοπίων. Ενάντια στην ιστορική αλήθεια, στα πιστεύω και στην επιθυμία της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Και το ερώτημα είναι: Πώς θα πολεμήσουν οι Έλληνες αυτήν την προδοτική παραχώρηση από σήμερα;

Η απάντηση είναι τόσο απλή όσο και δύσκολη. Γιατί οι Έλληνες μέσα και έξω από τη χώρα, που προσβάλλονται βάναυσα από την απόφαση των προθύμων της Βουλής έχουν πλέον μόνοι στα χέρια τους αυτόν τον αγώνα. Μόνοι, γιατί τα κόμματα της Βουλής, μετά τη σημερινή ψηφοφορία, θα αποδεχτούν τα τετελεσμένα και δεν πρόκειται να δώσουν καμιά ουσιαστική μάχη για το Μακεδονικό ζήτημα. Αν δεν πιεστούν από τους πολίτες τους. Από τα ψηφαλάκια.

Έτσι, είναι οι Έλληνες πολίτες που κρατάνε στα χέρια τους της ισχύ αυτής της συμφωνίας. Επειδή καμιά συμφωνία δεν έχει πρακτική ισχύ αν αντιτίθεται σ’ αυτήν ο λαός. Μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε απλό κουρελόχαρτο.

Το λόγο πια τον έχουν η αποφασιστικότητα των πολιτών και η εναργή πάλη τους για το δίκιο τους. Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει και τίποτε δεν πρόκειται να επιτευχθεί αν οι πολίτες αισθανθούν ότι έχασαν και ότι τα τετελεσμένα τους ξεπερνούν.

Η συμφωνία των Πρεσπών παράγει παγκόσμια αναβάθμιση της σλαβομακεδονίας και υποβάθμιση της ελληνικής Μακεδονίας. Σε επίπεδο ονοματολογικό, ιστορικό, πολιτιστικό, γεωγραφικό, διαπροσωπικό για τους κατοίκους της Μακεδονίας. Κι αυτό θα το ζήσουν στο πετσί τους έντονα και οι υπόλοιποι Έλληνες και οι Μακεδόνες τα χρόνια που έρχονται.

Οι λύσεις για τους Έλληνες είναι δύο ταυτόχρονες. Και ο πόλεμος διπλός. Η πρώτη λέγεται ΑΝΥΠΑΚΟΗ:

Ποιος απειλεί τη Δημοκρατία;

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr

Επειδή η υποκρισία έχει πιάσει ταβάνι στην κομματική και εκπαιδευτική κοινότητα και κρύβεται η αλήθεια για να σωθούν ιδεολογίες που αντιμάχονται τη Δημοκρατία, το πανό σε ένα (1) υπό κατάληψη σχολείο στη Β. Ελλάδα, που γράφει «η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία» είναι το καλύτερο παράδειγμα για να ξεσκεπαστεί όλη αυτή η σαπίλα.

Όλη η εκστρατεία συκοφάντησης των καταλήψεων που γίνονται με στόχο τη συμφωνία των Πρεσπών, και που έχει πάρει διατάσεις υστερίας στην κυβέρνηση και σε μερίδα καθηγητών και υπερασπιστών της συριζέϊκης και σημιτικής παιδείας της κ. Ρεπούση, έχει στηριχτεί πάνω στην κατηγορία ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις αυτές είναι η Χρυσή Αυγή. Και πως η ακροδεξιά έχει μπει στα σχολεία και καθοδηγεί τη νεολαία στον εθνικισμό και στην αντιδημοκρατία.

Κατ’ αρχήν ένα (1) ή δύο (2) πανό από δεκάδες σχολεία που είναι υπό κατάληψη δε σημαίνει παρά μόνο ότι στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχουν στην κατάληψη δυνάμεις που εχθρεύονται ΑΥΤΗ τη Δημοκρατία. Ενδεχομένως και σε άλλα σχολεία. Και το ερώτημα είναι απλό: Πρέπει να υπάρχει η Χρυσή Αυγή και οι εθνικιστές για να πιστεύουν οι μαθητές ότι η Δημοκρατία εχθρεύεται την πατρίδα και ότι το πολίτευμα αυτό είναι σάπιο;

Ποιος έσπερνε και σπέρνει στους δρόμους, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια από το 2011 μέχρι και το 2014 το σύνθημα «η χούντα δεν τέλειωσε το ‘73» ενάντια σε δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις; Και πόσοι από τους καθηγητές που σήμερα ολοφύρονται με τις μαθητικές κινητοποιήσεις αντέδρασαν σ αυτή τη διασπορά μιας τόσο καταφανούς αντιδημοκρατικής νοοτροπίας; Τι άλλο έλεγε αυτό το σύνθημα από το ότι έχουμε χούντα και όχι Δημοκρατία; Αλλά, τότε βόλευε τις ιδεολογικές και κομματικές μας παρωπίδες, ενώ τώρα διακυβεύεται η αγαπημένη συμφωνία των Πρεσπών και η μονοκρατορία μιας μονόφθαλμης στενοκέφαλης αριστεράς στα σχολεία.

Το κρατικό σκύλεμα του Πολυτεχνείου, καιρός να σταματήσει

Γ Παπαδόπουλος - Τετράδης

Την πρώτη χρονιά που το Πολυτεχνείο έγινε επίσημη γιορτή στα σχολεία μου σηκώθηκε η τρίχα και αντέδρασα. Όπως αντέδρασε και καθένας που είχε συνείδηση του σκυλέματος, της διαστρέβλωσης και της κρατικής γελοιοποίησης που επρόκειτο να γίνει σε μια εξέγερση δημοκρατική, αντιχουντική, φοιτητική, νεολαιϊστικη, υπερκομματική, ακαθοδήγητη.

Και αντέδρασα πολύ, όπως και άλλοι, γιατί η υποχρεωτικότητα μιάς γιορτής, για ένα γεγονός, ή πιο σωστά για μια αλληλουχία γεγονότων, ήταν και είναι απόλυτα αντίθετη και απόλυτα εχθρική με τον εθελοντισμό, την αυταπάρνηση, τη διακριτή και διακριτική προσφορά του καθενός από όσους συνέβαλαν και συμμετείχαν σ αυτό που ονομάστηκε «το Πολυτεχνείο». Και που είναι ταυτόχρονα ό,τι πιο αγωνιστικό και αυτοθυσιαστικό και αυθόρμητο έχει γίνει μετά τον πόλεμο στην Ελλάδα. Κυρίως, είναι ό,τι πιο σεμνό.

Αφορμή γι αυτό μου το σημείωμα είναι η «επαγγελματική» ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος, που καταγγέλλει ότι ιδιωτικά σχολεία δεν θα πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα του υπουργείου για «την καθιερωμένη» γιορτή του Πολυτεχνείου, βεβηλώνοντας έτσι την επέτειο, όπως καταγγέλλουν.

Και καταγγέλλουν ότι ιδιωτικά σχολεία θα αφιερώσουν μικρό μέρος μόνο της ημέρας για την εκδήλωση και το υπόλοιπο θα κάνουν μάθημα! Ακούς εκεί να κάνουν μάθημα!

Να με συμπαθάνε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, αλλά το δικό μας σύνθημα ήταν «ψωμί, Παιδεία, ελευθερία». Δεν ήταν ούτε ινστρούχτσια, ούτε ιδεολογική προπαγάνδα, ούτε ηρωοποιήσεις μέσα από λυρικά παραμύθια, ούτε ποιήματα και τραγούδια μιάς παράταξης για να περάσουμε την ιδεολογική μας γραμμή, να κάνουμε πλύση εγκεφάλου σε παιδιά.

Το Πολυτεχνείο δεν έγινε για να καταντήσει γιορτή του κράτους. Ήταν ένας ξεσηκωμός ενάντια στο κράτος. Και των συνταγματαρχών και των αυταρχικών δυνάμεων όπου κι αν ανήκαν. Το Πολυτεχνείο έγινε για να μπορεί καθένας να έχει και να λέει ελεύθερα τη γνώμη του και την άποψή του. Δεν έγινε για να καπελώσουμε την κοινωνία με τα ιδεολογήματά μας.

Το Πολυτεχνείο έγινε για Ελευθερία. Δεν έγινε για να πειθαναγκάζονται οι μαθητές να μάθουν αυτά που θέλει το φαντασιακό των επαγγελματιών καθοδηγητών και των ιδεολογικά φανατικών. Τό Πολυτεχνείο ήταν Ρήξη. Δεν ήταν υποταγή. Η υποχρεωτικότητα της διδασκαλίας του και η υποχρεωτικότητα της παπαγαλίας του είναι υποταγή.

Το κυρίαρχο σύνθημα στις πρώτες πορείες του ’74 και ’75 ήταν «δεν έγιν’ ο Νοέμβρης για τον Καραμανλή». Δεν ήταν «κάντε το Πολυτεχνείο μάθημα στα σχολεία». Ούτε έγινε για να στέλνει το υπουργείο εγκυκλίους στα σχολεία για το πώς θα «γιορτάσουν» με στρατιωτική πειθαρχία ανά βαθμίδες και ανά εκπαιδευτικές μονάδες, λες και έχουμε να κάνουμε με κομματική αλυσίδα ινστρούχτσιας.

Αντιπατριωτισμός, μια πέμπτη φάλαγγα πληρωμένη με εκατομμύρια δολάρια και ευρώ

Του Γ. Παπαδόπουλου - Τετράδη

Πού βρέθηκαν τόσοι Έλληνες να χλευάζουν την έννοια της πατρίδας, να απαξιώνουν κάθε τι που εμφανίζεται ελληνικό, να καταδικάζουν κάθε πολιτική που υπερασπίζεται εδάφη και κυριαρχίες της χώρας και να περηφανεύονται ότι είναι αντιεθνικιστές; Μα, στα ελληνικά πανεπιστήμια, στα απομεινάρια μιας εμμονικής αριστεράς και, κυρίως, στα κονδύλια αμερικανικών και ευρωπαϊκών ιδρυμάτων, που μετά το ’80 χρηματοδότησαν ανθρώπους σε χώρες όπου η έννοια πατρίδα ήταν φρένο στην παγκοσμιοποίηση.

Επειδή η παγκοσμιοποίηση είναι το αύριο του καπιταλιστικού συστήματος. Και ο μόνος που μπορεί να καθυστερήσει το χτίσιμό του είναι τα σύνορα. Οι πατρίδες. Αν δεν υπήρχαν πατρίδες δεν θα υπήρχαν και σύνορα.

Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο αριστερός διεθνισμός ταυτίζεται στο στόχο αυτό με τον καπιταλισμό! Όχι πατρίδες, όχι σύνορα. Όπως άλλωστε ταυτίζονται και στο μείζον: Ότι ο άνθρωπος είναι οικονομικό ζώο και ότι όλα τα της ζωής του εξαρτώνται από την οικονομία. Και ταυτίζονται και στο ότι ευημερία σημαίνει οικονομική ευημερία. Πού διαφέρουν; Στη διαχείριση αυτής της ιδεολογίας του homo economicus. Όχι στην ιδεολογία! Ο Μαρξ διαφωνούσε με τη διαχείριση που κάνει ο καπιταλισμός στο κεφάλαιο. Όχι με το κεφάλαιο αυτό καθεαυτό σαν αξία.

Σ' αυτή την ταύτιση με τον μαρξισμό έπαιξε πολλά από τα λεφτά της η κεφαλαιοκρατική κλίκα που εξουσιάζει τον κόσμο εδώ και δεκαετίες. Έφτιαξε ιδρύματα δήθεν σύσφιξης της σχέσης των λαών και ιδρύματα συμφιλίωσης, όχι για να ειρηνέψει τους λαούς και να αμβλύνει τις εντάσεις ανάμεσα σε χώρες. Αλλά, για να σβήσει ιστορικές μνήμες, να μειώσει τα πατριωτικά αισθήματα των λαών, στην ανάγκη να τα εξαλείψει, και να μπορέσει έτσι να σπείρει πιο εύκολα τους αγωγούς, τα μαζικά προϊόντα, την κατανάλωση, τα κέρδη.

Και πώς θα το έκανε ευκολότερα αυτό από το να αλλάξει την παιδεία λαών- και του ελληνικού- με όχημα και πρόθυμους χρήσιμους ηλίθιους όσους εχθρεύονταν την έννοια της πατρίδας. Αυτοί ήταν τα έμμισθα ή άμισθα οχήματα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Αυτοί είναι και σήμερα.

Το έκανε αυτό η Πέμπτη φάλαγγα του επεκτατικού καπιταλισμού και για να μπορεί να επεμβαίνει χωρίς αντίσταση όπου θέλει. Μια Γιουγκοσλαβία δεν ήταν καλό παράδειγμα. Ήταν όμως καλή άσκηση. Γιατί έπεσαν εκατομμύρια από ιδρύματα και λέσχες εξουσίας σε ΜΜΕ και σχολεία και σε κυβερνήσεις και σε κόμματα και σε πρόσωπα (και στην Ελλάδα) για να λοιδορηθεί ο Σερβικός πατριωτισμός και να μετονομαστεί σε εθνικισμό.

Η Συρία και η Λιβύη είναι τρανταχτά παραδείγματα λαών που δεν αντιστάθηκαν καθόλου στην ξένη εισβολή, ενώ αντίθετα χωρίστηκαν σε οργανώσεις χρυσοπληρωμένες από τους εισβολείς, για να κάνουν τη δουλειά των ξένων κεφαλαιούχων και να σκοτώνονται μεταξύ τους. Αν είχαν μέσα τους την έννοια της πατρίδας τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για τους ξένους.

Όπως είναι πολύ δύσκολα με τους Κούρδους και τους Παλαιστίνιους. Επειδή και οι δύο υπερασπίζονται σθεναρά μια πατρίδα. Αλλά, και με τους Κουβανούς. Για τους οποίους τα σύνθημα ήταν αυτό που εμφυσούσε ο- Αργεντίνος παρ όλα αυτά- Τσε Γκεβάρα: Patria o muerte. Πατρίδα ή θάνατος!

Επειδή, κι αυτό δεν το ξέρει η αριστερίστικη αρρώστια, η αριστερά δεν μπορεί παρά να είναι πατριωτική. Για να σέβεται όλες τις πατρίδες.

Όσοι έχουν μια ηλικία θα θυμούνται ότι μέχρι την εισβολή και το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας οι αντιπατριωτικές κορώνες και η αντιπατριωτική κουλτούρα ήταν περιορισμένη στην Ελλάδα. Περιοριζόταν σε ελάχιστες αριστερίστικες οργανώσεις και σε ένα μέρος από τους οπαδούς του ΚΚΕ. Ένα μέρος, γιατί ο Φλωράκης δεν υπήρξε ποτέ αντιπατριώτης.

Ο Φλωράκης, όπως και πολλοί κομμουνιστές και αριστεροί μη μαρξιστές και αναρχικοί, ήξεραν από τη θεωρία και την πράξη, αυτό που τόνισε χτες και ο Μίκης. Ότι δεν μπορείς να αγαπάς τις πατρίδες των άλλων αν δεν αγαπάς τη δική σου. Δεν μπορείς να σέβεσαι κανέναν αν δεν σέβεσαι πρώτα τον εαυτό σου. Ο αληθινός διεθνισμός είναι πατριωτικός.

Από το ’90 και μετά, λοιπόν, τα ξένα κονδύλια πλήθυναν, όπως και οι καθηγητές στα ελληνικά πανεπιστήμια, τα βιβλία, τα συγγράμματα, αλλά και οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι στις εφημερίδες. Και μαζί τους πλήθυναν και εκείνοι που μεθοδικά άρχισαν να διαστρέφουν τις έννοιες και να διδάσκουν κάθε τι πατριωτικό σαν εθνικιστικό! Ανεμπόδιστοι και από ένα κοσμοπολιτικό σοσιαλδημοκρατικό κεντρικό κράτος, που είχε πάρει διαζύγιο από το πατριωτικό σοσιαλδημοκρατικό του Ανδρέα και του λεγόμενου πατριωτικού ΠΑΣΟΚ.

Πάμε για νέα χρεωκοπία;

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Στο τιμόνι του ελληνικού κράτους κάθονται άνθρωποι που όχι μόνο δεν έχουν δίπλωμα, αλλά δεν ξέρουν να οδηγήσουν ούτε ποδήλατο. Η κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών μια μέρα μετά την αναγγελία του εθνικού ταβλαδώρου ως υπεύθυνου για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν είναι τυχαία. Και είναι ένα μόνο δείγμα της πιθανότατης επερχόμενης κατάρρευσης της χώρας. Της δεύτερης από το 2009.

Ποια είναι η εικόνα της χώρας σήμερα;α

Η μηχανή, η μεσαία τάξη, που παράγει τον όγκο του πλούτου, όχι μόνο δεν παράγει πια πλούτο, αλλά παράγει χρέη. Άλλα τρία δις προστέθηκαν τους τελευταίους μήνες στα ήδη δυσθεώρητα 103 δις, που οφείλονται στα δημόσια ταμεία. Και από τα οποία ούτε το ένα τρίτο δεν είναι εισπράξιμα.

Η μεσαία τάξη αφαιμάζεται από φόρους κάθε είδους προκειμένου η κυβέρνηση να κάνει όχι οικονομία, αλλά πολιτική. Αφαιμάζεται από τη μία πλευρά για να μαζεύει λεφτά και να παριστάνει έτσι ότι δεν έχει ανάγκη τον μηχανισμό δανεισμού της τρόικας, ώστε να πουλάει το προεκλογικό παραμύθι της εξόδου «από τα μνημόνια». Νομίζοντας, η άσχετη, ότι «το μαξιλάρι» που μαζεύει της φτάνει για να πληρώνει τις οφειλές του δημοσίου μέχρι το 2022. Λες και η οικονομία είναι ακίνητη. Λες και δεν έχει απρόοπτα, που να την αναγκάζουν να ξοδεύει, να καλύπτει κενά, να υπερασπίζεται τα περιουσιακά της στοιχεία απέναντι στη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Το προχτεσινό μινι κραχ στο Χρηματιστήριο είναι ένα παράδειγμα.

ΑΠΟΨΗ› Στήλη Άλατος 4 χαστούκια από τους Σκοπιανούς

Με το συντριπτικό ποσοστό του 65% της αποχής, δηλαδή με ένα βροντερό «όχι» στη συμφωνία των Πρεσπών, οι πολίτες των Σκοπίων έδωσαν 4 χαστούκια σε όσους επιχείρησαν να αποφασίσουν γι αυτούς χωρίς αυτούς και σε όσους, σαν την ελληνική κυβέρνηση, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι λύκοι έχουν γίνει πρόβατα.

Τα αβίαστα συμπεράσματα από το αποτέλεσμα του χτεσινού δημοψηφίσματος είναι τα παρακάτω:

Το πρώτο χαστούκι είναι στην ελληνική κυβέρνηση:

1. Η συντριπτική πλειονότητα Σλαβομακεδόνων, ακολούθησαν τη γραμμή του προέδρου Ιβανόφ και του εθνικιστικού VMRO, που αντιτίθενται ανοιχτά στη συμφωνία, και απέσχον από τις κάλπες. Απέδειξαν έτσι, ότι όχι απλά δεν είναι φίλοι των Ελλήνων, όπως θέλει να πουλήσει ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του, αλλά, αντίθετα είναι ποτισμένοι με τον Μακεδονισμό, στον οποίο γαλουχούνται εδώ και 75 χρόνια, διεκδικώντας τη «Μακεδονία του Αιγαίου» σε βάρος της Ελλάδας.
2. Το δημοψήφισμα ήταν ο ιδανικός τρόπος για να τελειώσει το παραμύθι των Ελλήνων πολιτικών για έναν φιλικό λαό, και ένα φιλικό κράτος, που θέλει μόνο τη συμβίωση και την κοινή ευημερία. Πρόκειται για φανατικά ποτισμένους με μεγαλοϊδεατισμό σε βάρος της Ελλάδας, που θεωρούν ακόμα και τη συμφωνία των Πρεσπών, που τους δίνει εθνικότητα και γλώσσα, προδοτική! Γιατί τους στερεί το παραμύθι του ονόματος, της αρχαίας ιστορίας και των διεκδικήσεων στην ελληνική Μακεδονία. Τους στερεί όλα εκείνα τα παραμύθια, με τα οποία μεγάλωσαν.
3. Το δημοψήφισμα απέδειξε περίτρανα, ότι η μόνη αποδεκτή και συμφέρουσα για την Ελλάδα λύση είναι μια ονομασία, σαν τη Σλαβομακεδονία, που προσδιορίζει επακριβώς τη χώρα, με κατοίκους σλαβομακεδόνες, γλώσσα σλαβομακεδονική και προϊόντα σλαβομακεδονικά. Ονομασία, που δεν χρειάζεται και καμιά επεξήγηση για την ιστορία της χώρας. Τα λέει όλα. Τι θα κάνει αυτή η χώρα με την αλβανική μειονότητα, είναι δικό της πρόβλημα. Θα το λύσει εκείνη και όχι η Ελλάδα.

Το δεύτερο χαστούκι είναι για τη σκοπιανή κυβέρνηση.

Pes' ta sta ellinika

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης

Ο κ Τσίπρας έχει μια (από αρκετές) εμμονή. Να μη μιλάει ελληνικά όταν εκπροσωπεί τη χώρα του, είτε σε ξένους ηγέτες είτε σε διεθνείς Οργανισμούς. Όπως τώρα στη Συνέλευση του ΟΗΕ. Σε αντίθεση με όλους τους ηγέτες όλων των κρατών, που μιλάνε στη γλώσσα τους. Προφανώς κανείς δεν του έχει πει ποτέ ότι δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του. Αλλά έναν λαό, μια ιστορία, έναν πολιτισμό, μια ταυτότητα. Έστω και ως καρικατούρα.

Ο κ Τσίπρας δεν έχει μάθει από πουθενά, δεν έχει σκεφτεί και κανένας δεν του λέει ότι από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί εκφράζει τα (όποια) συναισθήματα και διανοήματά του στα ελληνικά. Σιωπηρά ή προφορικά. Στα γραπτά δεν είναι καθόλου καλός.

Στα πλαίσια της … επαναστατικής ή και οικογενειακής παιδείας του έμαθε από μικρός να αντιπαθεί την Ελλάδα. Φαίνεται. Οι ημιμαθείς του έμαθαν ότι η Ελλάδα, η χώρα που έτυχε να γεννηθεί, είναι ταυτόσημη με τον φασισμό, την εθνικιστική αρχαιολατρεία, την πατριδοκαπηλία. Τη δεξιά και τον καπιταλισμό. Την Πατρίδα. Πατρίδα ίσον μίασμα. Αυτά έμαθε, αυτά ακολουθεί.

Είναι αργά πιά για να μάθεις σε κάποιον την αξία ενός πολιτισμού (όποιου) όταν δεν την ξέρει. Και την αξία της γλώσσας, με την οποία αισθάνεται (ναι, στη γλώσσα του αισθάνεται καθείς) και με την οποία εκφράζει αυτά που αισθάνεται ή σκέφτεται. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν έχει ιδέα από ποίηση, γιατί ο Ελύτης ή ο Καβάφης ή και ο Σαίξπηρ είναι αδύνατο να μεταφραστούν χωρίς να χάσουν την ένταση και το βάθος, την ψυχή, των γραπτών τους.

Τέλος, είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν έχει στοχαστεί ποτέ του, ότι αν γεννιόταν από τους ίδιους γονείς σε άλλη χώρα και μιλούσε άλλη γλώσσα, αυτό και μόνο θα τον έκανε έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο. Έναν άλλον.

Ο κ Τσίπρας δεν έχει συνείδηση, ότι όταν μιλάει με ξένους ηγέτες και στα βήματα των μεγάλων Οργανισμών δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του. Ούτε τα γούστα του. Εκπροσωπεί έναν λαό. Εκπροσωπεί μία Ταυτότητα. Αυτήν, που τόσο απλόχερα παρέδωσε στους Σκοπιανούς, νομίζοντάς την ως δευτερεύων ζήτημα. Εκπροσωπεί την ιστορία του λαού του και τον πολιτισμό του. Εκπροσωπεί τη μοναδικότητα του λαού του, ανάμεσα στις μοναδικότητες όλων των κρατών, λαών, φυλών του κόσμου.

ΑΠΟΨΗ› Στήλη Άλατος Ο Τσίπρας ξέρει. Εσείς δεν ξέρετε

Όσοι χλευάζουν τον ανασχηματισμό με στελέχη ΠΑΣΟΚ- ΝΔ και όσοι δίνουν βάρος στην ασυνέπεια λόγων και πράξεων είτε του πρωθυπουργού είτε των συριζαίϊκων ΜΜΕ είτε των νεοεισερχόμενων στην κολυμπήθρα του ΣΥΡΙΖΑ, Παπακώστα, Ξεναγιαννακοπούλου και Ζορμπά υποτιμούν και την μπαμπέσικη πονηριά του πρωθυπουργού και την κατάντια της συνείδησης μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.

Και για να δούμε την αξία των πραγμάτων δεν έχουμε παρά να δούμε το πεδίο της μάχης. Το πεδίο αυτό μας λέει διαχρονικά ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων δεν έκριναν ποτέ ένα κόμμα ή έναν πρωθυπουργό από τη φιλαλήθειά τους. Αντιθέτως, οι πιο ψεύτες και λαοπλάνοι κερδίζουν συνήθως τις εκλογές. Οι ευθείς καταποντίζονται. Ο λαός θέλει παραμύθι. Το ξέρουν από τα μικρά παιδιά μέχρι τους σεναριογράφους του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1950- 60.

Αυτό θα έπρεπε να είναι αρκετό για να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και όχι με απαξίωση η συντηρητική παράταξη και η κομμουνιστική αριστερά του ΚΚΕ τις κινήσεις του πανούργου κυρίου Τσίπρα. Ο οποίος είναι ανίκανος στο κυβερνάν, αλλά αξεπέραστος στο να κοροϊδεύει όλο τον κόσμο μπροστά στα μάτια του.

Έχει ιδιαίτερο χάρισμα ο κ Τσίπρας στην εξαπάτηση; Το χάρισμά του λέγεται «ακραία ανηθικότητα». Γιατί η απλή πολιτική ανηθικότητα δεν αρκεί για να ξεστομίζεις και να κάνεις όσα λέει και κάνει ο πρωθυπουργός. Αλλά, ο πρωθυπουργός και ο περίγυρός του έχουν ακόμα ένα χάρισμα. Ξέρουν με τι λαό έχουν να κάνουν. Και συμπεριφέρονται αντίστοιχα.

Όσοι νομίζουν ότι το κράξιμο στο διαδίκτυο και οι συζητήσεις με τον περίγυρό τους και στα καφενεία αποτυπώνουν το λαϊκό αίσθημα κάνουν τεράστιο λάθος. Ο μέσος Έλληνας μιλάει ανοιχτά μόνο όταν είναι με τους κερδισμένους. Σε κάθε άλλη περίπτωση σωπαίνει και περιμένει να δεί πού θα γύρει η ζυγαριά. Εκεί πάει. Είναι μεγάλος ιδεολόγος!

Η πλειονότητα δεν δίνει δεκάρα αν η Παπακώστα έβριζε τον Τσίπρα παλιότερα ή αν η Ξενογιαννακοπούλου πούλησε το κόμμα της. Όπως δεν δίνει δεκάρα που ο Σπίρτζης ή ο  Ρουμπάτης της ΕΥΠ ήταν ΠΑΣΟΚ. Δεκάρα δεν δίνει αν ο Παπαγγελόπουλος ήταν διοικητής της ΕΥΠ επί Καραμανλή. Και δεν δίνει δεκάρα αν η «Αυγή» ή το “Left” έβριζαν παλιότερα την Παπακώστα και την Ξενογιαννακοπούλου και τώρα σβήνουν τα παλιά γραμμένα.

Έγγραφο - βόμβα για τα Σκόπια

Έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στα Σκόπια αποδεικνύει ότι οι δήθεν υποχωρήσεις που έκανε ο Ζόραν Ζάεφ στο Μακεδονικό ζήτημα δεν ήταν τίποτε άλλο από τις θέσεις της χώρας του ήδη από την κυβέρνηση Γκρούεφσκι με πρόεδρο τον Τσερβενκόφσκι το 2008! Τις οποίες είχαν γνωστοποιήσει στην αμερικανική κυβέρνηση για τα περαιτέρω… Και τότε, κυβέρνηση και 320 Έλληνες κολαούζοι τι υπέγραψαν πρόσφατα; Άλλη μια προδοτική θέση.
Όπως αποκαλύπτει το έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας τον Ιούλιο του 2008, με πρέσβειρα την Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς, τα Σκόπια είχαν πληροφορήσει ότι η βασική θέση τους ήταν

1. να ονομαστούν Βόρεια Μακεδονία και
2. να αναγνωριστεί ότι έχουν μακεδονική εθνικότητα και μακεδονική γλώσσα. Μάλιστα, η αμερικανική πλευρά μεθόδευε να γίνει η αναγνώριση της γλώσσας μέσω του ΟΗΕ με τρόπο που να μην εξαρτάται από την Ελλάδα να αντιδράσει!

Αφού είχε προηγηθεί το βέτο Καραμανλή- (Μολυβιάτη) τον Απρίλιο του 2008 στο ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση βολιδοσκοπήθηκε πάλι για την παραπάνω θέση των σκοπιανών και αρνήθηκε να δεχτεί τις θέσεις γλώσσας και εθνικότητας.
Έκτοτε το θέμα πάγωσε και ΗΠΑ- Σκόπια περίμεναν μια καλύτερη στιγμή. Ώσπου εμφανίστηκαν ως μάννα εξ ουρανού οι χρήσιμοι ηλίθιοι, που ήταν πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα με μοναδικό αντάλλαγμα να στηριχτούν για να κρατηθούν στην εξουσία.
Τι ακριβώς διαπραγματεύονταν δήθεν τα σαΐνια του κυρίου Κοτζιά, αφού τελικά υπέγραψαν τις επί 10ετία θέσεις της σκοπιανής πλευράς; Η απάντηση είναι απλή εκ του αποτελέσματος: Δεν διαπραγματεύονταν με τους Σκοπιανούς. Διαπραγματεύονταν με τους Αμερικάνους τα ανταλλάγματα για να υπογράψουν. Και ξόδεψαν μέρες επί ημερών για να σκαρφιστούν με ποιο τρόπο θα περάσουν στον ελληνικό λαό την κατάπτυστη και προδοτική συμφωνία ως επιτυχία.
Το πώς θα προωθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμα γνωστό, αλλά ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται. Αλλά, δεν είναι γνωστό και κάτι εξ ίσου σημαντικό. Η αφωνία και η παντελής σιωπή του Κ Καραμανλή πριν και μετά την υπογραφή της κατάπτυστης και επικίνδυνης για τα ελληνικά γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα συμφωνίας των Πρεσπών.
Διότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι γνώστης όλου του παρασκηνίου που προηγήθηκε τα τελευταία 10 χρόνια και τους τελευταίους μήνες. Και ξέρει με λεπτομέρειες την πορεία προς την προδοσία. Και ξέρει ότι η σιωπή του και η άρνησή του να αντιδράσει δυναμικά, όπως θα άρμοζε σε υπεύθυνο πατριώτη ηγέτη, απέναντι σε μια συμφωνία επιζήμια για τη χώρα συνιστά εξ ίσου επιζήμια στήριξη στην κυβέρνηση. Κάτι ακόμα χειρότερο. Συνιστά συνυπευθυνότητα.
Έχει συναίσθηση ο κ. Καραμανλής και η παράταξη που τον περιθάλπει;

Στάχτη στα μάτια

btr

Του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 

Όταν το 2007 κάηκε η Πελοπόννησος ο τότε υπουργός Τόσκας Βύρων Πολύδωρας είχε τη φαεινή να ενοχοποιήσει τον στρατηγό άνεμο. Άλλοι υπουργοί ενοχοποίησαν ξένες δυνάμεις που «ήθελαν ανατροπή του Καραμανλή». Ο τότε, ΑΝΕΛ σε ποσοστά, ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε σαν υπαίτιο την ανίκανη κυβέρνηση να σβήσει τις φωτιές. Χτες η κυβέρνηση ανακάλυψε τις ακραίες καιρικές συνθήκες που φταίνε, και ο κ. Τσίπρας σκοτεινά σχέδια. Για τους πυλώνες της ΔΕΗ, κουβέντα!

Είναι κωμικό, αν δεν ήταν τραγικό από την καταστροφή δασών, σπιτιών και ζωών, να βλέπεις πώς η αλλαγή καρέκλας μεταμορφώνει τους ίδιους ανθρώπους σε αυτό ακριβώς που ήταν όσοι αυτοί οι ίδιοι λοιδορούσαν. Που κάθονταν πριν στην ίδια καρέκλα!

Τώρα, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φταίει η ανοργανωσιά της διοίκησης, ούτε η έλλειψη μέσων και εξοπλισμού της Πυροσβεστικής, ούτε που οι αρμόδιοι παράγοντες δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα, ούτε που ο υπουργός Προστασίας είναι φαιδρό πρόσωπο και ανίκανος να αντιμετωπίσει τη συμφορά.

Τώρα δεν τους φταίει ότι το συντονιστικό ήταν ασυντόνιστο επί ώρες, ούτε που η πυροσβεστική έκανε 9 ώρες να ενημερώσει τους πολίτες για την κατάσταση στα μέτωπα των πυρκαγιών. Ούτε τους φταίει που επί ώρες περίμεναν το Λιμενικό για να τους σώσει οι κάτοικοι Νέου Βουτζά και Μάτι στην παραλία αποκλεισμένοι.

Ούτε τον πείραξε που δεν υπάρχει κανένα σχέδιο οργάνωσης και επέμβασης εθελοντικών ομάδων και έλεγχος των Περιφερειών αν οι δήμαρχοι προστατεύουν τις περιοχές τους από τη φωτιά, που είναι μόνιμος καλοκαιρινός επισκέπτης στη χώρα.

Μόνο έκπληξη δεν είναι οι καλοκαιρινές πυρκαγιές. Και μάλιστα τις μέρες που φυσάει δυνατός αέρας. Αντίθετα, είναι το μόνο σίγουρο. Ανεξέλεγκτες χωματερές και σκουπιδότοποι με εύφλεκτα υλικά και τζάμια, οικοπεδοφάγοι αποθρασυμένοι από τη χρόνια ατιμωρησία και τη διαρκή νομιμοποίηση αυθαιρέτων, κτηνοτρόφοι και λίγοι σαλεμένοι πυρομανείς είναι το εύφλεκτο μείγμα, μαζί με τους ασυνείδητους από τους κατοίκους που δεν συγκινούνται να καθαρίσουν τα χτήματα και τις αυλές τους από την ξεραϊλα των φυτών.

Φυσικά, ένα σωρό πυρκαγιές πιάνουν εξ αιτίας της ΔΕΗ. Την οποία αποφεύγει να δείξει οποιαδήποτε κυβέρνηση από κρατική αλληλεγγύη, μην τυχόν και αρχίσουν βροχή οι μηνύσεις και δεν της φτάνουν της ΔΕΗ τρείς προϋπολογισμοί να πληρώνει αποζημιώσεις.

Ξεπουλάνε Β. Ήπειρο, 12 μίλια, ΑΟΖ, Τσάμηδες με την Αλβανία

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Με τις ελληνορωσικές σχέσεις να μπαίνουν σε περίοδο ψύχρανσης και με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία να έχουν συμφέροντα στα Βαλκάνια που είναι σε σύγκρουση με τα ελληνικά (Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία) η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται και είναι κοντά σε συμφωνία με τα Τίρανα, με τέτοιο τόπο που φαίνεται να παραχωρεί μεγάλα κυριαρχικά και εθνικά συμφέροντα σε τρία μείζονα θέματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί, η κυβέρνηση- δηλαδή ο υπουργός κ Κοτζιάς- δείχνουν εξαιρετικά υποχωρητικοί στο θέμα της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, στο θέμα της αποζημίωσης των Τσάμηδων της Ηπείρου και στο θέμα της ΑΟΖ και της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.

Η ανησυχία για τις ελληνικές θέσεις εντείνεται από τη δήλωση στου Επίτροπου Χαν ότι Ελλάδα και Αλβανία είναι κοντά σε συμφωνία για τα σύνορα, την οποία διόρθωσε αργότερα λέγοντας ότι εννοεί την ΑΟΖ. Ακόμα χειρότερα!

Για να καταλάβει ο αναγνώστης πού μπορεί να έχει υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει παρά να διαβάσει ποιες είναι οι αλβανικές θέσεις.

1. Οι Αλβανοί κατάργησαν με το Συνταγματικό τους Δικαστήριο τη συμφωνία του 2009 με την Ελλάδα, που ήταν πολύ ευνοϊκή και για τις δύο χώρες και επέτρεπε στην Ελλάδα την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Με τη νέα θέση τους τα Τίρανα αρνούνται αυτή τη συμφωνία και – πιθανώς καθ υπόδειξη της Τουρκίας- δεν δέχονται ότι τα νησιά Οθωνοί, Ερείκουσσα και Μαθράκι έχουν ΑΟΖ και δεν δέχονται τη μέση γραμμή για τη χάραξη των θαλασσίων συνόρων.

Ρώσοι πράκτορες και παραμύθια της Χαλιμάς

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη αναδημοσίευση από το liberal.gr 

Όποιος παρακολουθήσει κατά βήμα τις κυβερνητικές ανακοινώσεις και τις κυπατζήδικες διαρροές στον Τύπο και στα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος για τα αίτια της απέλασης των δύο Ρώσων διπλωματών θα καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι είτε η ρώσικη κυβέρνηση αποτελείται από ηλίθιους είτε όσοι κάνουν τις διαρροές θεωρούν τους Έλληνες ηλίθιους.

Οι κατηγορίες που αποδίδονται δημόσια στη Ρωσία για να απελαθούν οι διπλωμάτες της από την Ελλάδα είναι δύο: Ότι Ρώσοι δρούσαν παρασκηνιακά για να αποκτήσει η χώρα τους προνομιακή θέση στην Ορθόδοξη ελληνική σκηνή, και κυρίως στο Άγιο Όρος, και ότι Ρώσοι δρούσαν παρασκηνιακά για να επηρεάσουν Έλληνες ώστε να υπονομευτεί η συμφωνία με τα Σκόπια.

Στη δεύτερη μάλιστα κατηγορία προστίθενται πληροφορίες ότι οι Ρώσοι αποπειράθηκαν να δωροδοκήσουν και δημόσιους υπάλληλους, οι οποίοι αρνήθηκαν… ηρωϊκά. Και στις δύο κατηγορίες εμπλέκονται επαφές με Έλληνες ιερωμένους και αιρετούς τη αυτοδιοίκησης. Και εδώ τελειώνει το παραμύθι!

Το παραμύθι της ΕΥΠ σε συνεργασία με την αμερικάνικη πρεσβεία και την κυβέρνηση, υπό την καθοδήγηση της πρεσβείας έχει μερικά σημαντικά κενά. Για όποιους έχουν πληροφόρηση και στοιχειώδη κοινή λογική.

328 ευρώ ο μισθός ιδιωτικού υπαλλήλου, 400 το… επίδομα δημόσιου για να δουλέψει!

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Την ώρα που η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη παραγωγικής εργασίας, οι μισθοί μειώθηκαν σε όλο τον ιδιωτικό τομέα το 2018 σε σχέση με το 2017 και έφτασαν στα 328,25 ευρώ για το 30% των εργαζόμενων εκεί- με μερική απασχόληση κι όλας- ενώ στο δημόσιο, υπηρεσίες διπλοπληρώνουν χαριστικά επιδόματα των 400 ευρώ (γρηγορόσημα) ακόμα και σ εκείνους που δεν δικαιούνται τίποτε!

Τρανταχτό παράδειγμα της ασυδοσίας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και επί εποχής του «ηθικού πλεονεκτήματος», είναι, σύμφωνα με καταγγελίες, το μεγάλο ταμείο ΙΚΑ του Ηρακλείου Κρήτης. Και είναι αυτό που αποκαλύφθηκε. Άγνωστο πόσες άλλες υπηρεσίες μοιράζουν τα λεφτά των πολιτών ρουσφετολογώντας, κλέβοντας και χαρτζηλικώνοντας ημέτερους.
Ημέτερους, γιατί στο πάρτι του Ηρακλείου φέρονται να εμπλέκονται συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και κορυφαία μέλη του διοικητικού συμβουλίου ΙΚΑ Ανατολικής Κρήτης!
Όλα ξεκίνησαν με την πρωτοφανή απόφαση της κυβέρνησης να πληρώνει γρηγορόσημο 400 ευρώ το μήνα στους υπαλλήλους ασφαλιστικών ταμείων, προκειμένου να διεκπεραιώνουν πιο γρήγορα τους φακέλους συνταξιοδοτήσεων! Δηλαδή, τους πληρώνουμε παραπάνω από ένα μισθό ιδιωτικού υπάλληλου το μήνα για να κάνουν τη δουλειά τους!
Μ αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση άνοιξε την όρεξη σε κάθε υπάλληλο να δουλεύει στο ρελαντί προκειμένου να εκβιάζει παραπάνω λεφτά για να δουλεύει κανονικά! Κι όποιος έχει συναλλαγεί με τις δημόσιες υπηρεσίες έχει σαφή εικόνα της σβελτάδας για την οποία μιλάμε.
Αυτή την κερατιάτικη αύξηση των 400 ευρώ το μήνα, που πληρώνουν οι πολίτες από τους φόρους τους, την τσεπώνουν υπάλληλοι του ΕΦΚΑ σε όλη τη χώρα για να διεκπεραιώνουν πιο γρήγορα τις συντάξεις. Στο ΙΚΑ Ηρακλείου όμως, σύμφωνα με τις καταγγελίες, η διεύθυνση δήλωσε αδυναμία ελέγχου των φακέλων, επικαλούμενη έλλειψη προσωπικού.

Απέλασε τους Ρώσους με εντολή των ΗΠΑ

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Η απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών και οι κυβερνητικές «δημοσιογραφικές» κυπατζήδικες διαρροές για τα αίτια, αναδύουν τη μπόχα της πιο αμερικανόδουλης κυβέρνησης σε βάρος της πολιτικής ισορροπίας που ακολουθούσε η χώρα, ακόμα και επί εποχής ΕΣΣΔ. Και σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Τα οποία, εκτός της Δύσης, στηρίζονται σε 5 ρωσικούς πυλώνες!

Ο ένας είναι τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Ό άλλος ο τουρισμός 1,5 εκ. Ρώσων το χρόνο με ρευστό στη Β. Ελλάδα. Ο τρίτος οι αγωγοί. Ο τέταρτος ο ρώσικος στόλος που ναυλοχεί στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Ο πέμπτος η ανάγκη καλής σχέσης με τη δεύτερη υπερδύναμη.

Η ιστορία είναι κωμικοτραγική και απίστευτα σοβαρή. Η Ρωσία κατηγορείται από την ελληνική κυβέρνηση ότι με πράκτορες αποπειράθηκε να επηρεάσει δήμους και μητροπόλεις της Β. Ελλάδας κατά της συμφωνίας των Πρεσπών(!), να αποκτήσει επιρροή στο Άγιο Όρος, «με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος», και απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, που απέτυχε!

Επίσης οι Ρώσοι κατηγορούνται για διακίνηση πληροφοριών σε βάρος της Ελλάδας! Σε μια «συστηματική προσπάθεια παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου».

Σαν τέτοια αναφέρονται «η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων»!