Τη Δευτέρα, ανέβηκε στο Twitter ένα βίντεο με τους μαχητές του Τάγματος του Αζόφ να επικαλύπτουν τις σφαίρες τους με λαρδί. Θα τις χρησιμοποιούσαν εναντίον των Μουσουλμάνων Τσετσένων – συμμάχων της Ρωσίας – που αναπτύσσονται στην Ουκρανία, έτσι ώστε αυτοί που ασπάζονται την μουσουλμανική θρησκεία να... μην μπορούν να φτάσουν στο παράδεισο. Ως γνωστόν οι μουσουλμάνοι δεν επιτρέπεται να τρώνε χοιρινό.
Οι μαχητές του Τάγματος συμμετείχαν επίσης στην εκπαίδευση αμάχων μέσω στρατιωτικών ασκήσεων εν όψει της εισβολής της Ρωσίας.
Καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μπαίνει στην δέκατη ημέρα της, το ουκρανικό ακροδεξιό στρατιωτικό Σύνταγμα-πλέον- βρέθηκε και πάλι στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου .
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε την παρουσία του Τάγματος στον ουκρανικό στρατό ως έναν από τους λόγους για την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης για την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας».
Τι είναι λοιπόν το Τάγμα του Αζόφ;
Πρόκειται για μια ακροδεξιά, εθελοντική στρατιωτική μονάδα πεζικού, της οποίας τα μέλη -που υπολογίζονται σε 900- είναι υπερεθνικιστές και κατηγορούνται πως ασπάζονται τα ναζιστικά «οράματα» περί υπεροχής της Άριας φυλής.
Με έμβλημά του το Wolfsangel, το ρουνικό σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε από διάφορες μονάδες των SS, το Τάγμα Αζόφ έγινε «διάσημο» για τις ωμότητές του ενάντια στους φιλορώσους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας.
Η μονάδα ιδρύθηκε αρχικά ως εθελοντική ομάδα τον Μάιο του 2014 από την υπερεθνικιστική συμμορία Patriot of Ukraine και την νεοναζιστική ομάδα SNA. Και οι δύο ομάδες μοιράζονταν τα ίδια ναζιστικά ιδεώδη και πραγματοποιούσαν άγριες επιθέσεις κατά μειονοτικών, μεταναστών, Ρομά και γενικότερα εναντίον όσων δεν ασπάζονταν τις απόψεις τους.
Ο λιμός της Κατοχής, όπως τον έζησε ως δεκάχρονο παιδί στην Ερμούπολη της Σύρου, ο δημοσιογράφος Γιάννης Μαρίνος.
Από τη μεριά μου ένα μόνο σχόλιο:
Το Βερολίνο οφείλει στην Αθήνα
την Κατοχή πληρώσαμε με αίμα και με πείνα!
Το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στο Βήμα της Κυριακής έχει ως εξής:
"Πολεμικών αναμνήσεων συνέχεια καθώς τις ξαναζωντανεύει ο εφιαλτικός πόλεμος στην Ουκρανία. Την προηγούμενη Κυριακή συμπύκνωσα τις παιδικές αναμνήσεις μου από τον πόλεμο του ‘40 που έζησα παιδί 10 ετών στη γενέτειρά μου Ερμούπολη Σύρου. Ξεκίνησαν με τη νικηφόρο αντιμετώπιση των ιταλικών στρατευμάτων στο μέτωπο της Αλβανίας και κατέληξαν στην κατάρρευση της άμυνάς μας, όταν μας επετέθησαν και οι Γερμανοί. Έτσι άρχισε η τετράχρονη Κατοχή. Σκοτεινή, επώδυνη. Εφιάλτης διαρκείας η πείνα. Δραματικές ελλείψεις σε όλα τα τρόφιμα. Με δελτίο μια φέτα μαύρο ψωμί κατ’ άτομο ημερησίως. Παντελής έλλειψη ακόμα και του ελαιολάδου. Βασική τροφή μας σκουληκιασμένα όσπρια, που διανέμονταν με το σταγονόμετρο κι αυτά, και βραστά χόρτα που μάζευε ο παππούς μου από τα γύρω βουνά. Η πείνα που έπληξε τότε την Ερμούπολη λέγεται ότι ήταν η χειρότερη σε όλη την Ελλάδα. Καθημερινοί οι θάνατοι από ασιτία. Οι πεινασμένοι κατέρρεαν στον δρόμο και τα κάρα του δήμου μάζευαν κάθε μέρα δεκάδες νεκρούς.
Οι “εθνικοί ήρωες” της Ουκρανίας που “αναπαύονται” στη Γερμανία
Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Η γνώση της προσωπικής διαδρομής διαφόρων “εθνικών ηρώων” φωτίζει όντως ευρύτερα ιστορικά γεγονότα, παρότι μερικές φορές είναι οι ιδεολογίες, οι πεποιθήσεις ή και η άγνοια που τα συσκοτίζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα –με αφορμή και την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία– αποτελούν ο Στεπάν Μπαντέρα (1909-1959), γνωστός και ως “Konsul 2” των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών και ο “Χατμάνος” Πάβλο Σκοροπάντσκι (1873-1945). Και οι δύο θεωρούνται σήμερα ως οι σημαντικότεροι “εθνικοί ήρωες” της Ουκρανίας στον αγώνα για ανεξαρτησία από την Σοβιετική Ένωση.
Τα δύο αυτά “ηρωικά σύμβολα” του αγώνα για την ανεξαρτησία της πολύπαθης Ουκρανίας μπορεί να έδρασαν σε διαφορετικές περιόδους του 20ου αιώνα, τους ενώνουν όμως δύο κοινά χαρακτηριστικά:
Ο αποχαρακτηρισμός το 2016 περισσότερων από 3.800 εγγράφων από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών παρέχει λεπτομερείς αποδείξεις ότι από το 1948..
Ο αποχαρακτηρισμός το 2016 περισσότερων από 3.800 εγγράφων από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών παρέχει λεπτομερείς αποδείξεις ότι από το 1948 η CIA διεξάγει επιχειρήσεις για τη ναζιστικοποίησή της Ουκρανίας μέσω των οπαδών του Ουκρανού φασίστα Στεπάν Μπαντέρα.
Τα μέχρι πρότινος απόρρητα έγγραφα της CIA ήρθαν να επιβεβαιώσουν το γεγονός πως οι υπηρεσίες κατασκοπείας της Δύσης στρατολόγησαν τους πρώην συνεργάτες των Ναζί κατά των Ψυχρό Πόλεμο. Ήδη το 2009, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών έδωσε εντολή στην Εθνική Υπηρεσία Αρχείων να επανεξετάσει τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία πληροφοριών που αφορούσαν τις δραστηριότητες των Ναζί και της Ιαπωνικής Αυτοκρατορικής Κυβέρνησης, τα οποία δεν επεξεργάστηκαν εγκαίρως για την τελική έκθεση της Διυπηρεσιακής Ομάδας Εργασίας για τα Εγκλήματα Πολέμου των Ναζί και τα Αρχεία της Ιαπωνικής Αυτοκρατορικής Κυβέρνησης (IWG) το 2007. Η έκθεση αναφέρει την στρατολόγηση των Ουκρανών φασιστών από το 1948 στο πρόγραμμα της CIA με κωδική ονομασία CARTEL, το οποίο το 1951 μετονομάστηκε σε AERODYNAMIC. Σκοπός του Project AERODYNAMIC αναφέρεται πως είναι «να παρέχει την εκμετάλλευση και επέκταση της αντισοβιετικής ουκρανικής αντίστασης για σκοπούς ψυχρού και θερμού πολέμου. Ομάδες όπως το Ανώτατο Συμβούλιο Απελευθέρωσης της Ουκρανίας (UHVR) και ο Ουκρανικός Αντάρτικος Στρατός του (OUN), η Εξωτερική Αντιπροσωπεία του Ουκρανικού Ανώτατου Συμβουλίου Απελευθέρωσης (ZPUHVR) στη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, και άλλες οργανώσεις όπως το OUN/Β θα αξιοποιηθούν».
Παππούς και εγγονός Σόλτς, για να μη χάνουμε τη σειρά...
Ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, απεικονίζεται στα δεξιά. Στη φωτογραφία στα αριστερά - ο παππούς του Olaf Scholz, Fritz Scholz, SS Standartenführer.
Συμμετείχε στις μάχες ως μέρος της Ομάδας Στρατού "Νότος" για την Ταρνοπόλ στη Γαλικία στα τέλη Ιουνίου 1941. Οδήγησε το σύνταγμα "Nordland" στις μάχες κατά μήκος του Δνείπερου, στο Dnepropetrovsk. Στην ίδια περιοχή γίνονται τώρα οι σκληρότερες μάχες των Ρώσων με τους ΝΑΤΟικούς πληρεξουσίους. Τον Οκτώβριο του 1941, ο φον Σολτς προήχθη σε SS-Oberführer και έκλεισε τη χρονιά σε σκληρές μάχες για το Ροστόφ-ον-Ντον. Αυτό που οι Ουκρανοί νεοναζί δήλωναν ότι θα το ενσωματώσουν στην Ουκρανία.
Τον Δεκέμβριο, η μεραρχία διατάχθηκε να εγκαταλείψει το Ροστόφ και να υποχωρήσει στη γραμμή του ποταμού Mius.Ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1942, ο φον Σολτς προήχθη και από τον Μάιο του 1943 διοικούσε την 11η Εθελοντική Μηχανοκίνητη Μεραρχία SS Nordland (από Νορβηγούς και Δανούς εθελοντές) . Από τον Δεκέμβριο του 1943, η 11η μεραρχία SS πολεμά κοντά στο Λένινγκραντ, από τον Μάρτιο του 1944 - στην Νάρβα της Εσθονίας (σήμερα κάνει ασκήσεις το ΝΑΤΟ εκεί, 150 χλμ από το Λενινγκραντ).
Τον Μάρτιο, στο φον Σολτς απονεμήθηκαν τα Φύλλα Δρυός (Αριθ. 423) στον Σταυρό του Ιππότη, τον Απρίλιο του 1944 προήχθη στο βαθμό του Gruppenführer και του Αντιστράτηγου των στρατευμάτων των SS.
Στις 27 Ιουλίου 1944, ο φον Σολτς τραυματίστηκε στο κεφάλι από θραύσμα οβίδας στις μάχες κοντά στη Νάρβα και πέθανε την επόμενη μέρα. Του απονεμήθηκαν μετά θάνατον τα ξίφη (Νο 85) στον Σταυρό του Ιππότη με Φύλλα Δρυός.
Ο εγγονός ως καγκελάριος, τώρα που η ΝΑΤΟποίηση της Ουκρανίας κινδυνεύει να ματαιωθεί, αποφάσισε τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας ... όπως το 1934.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, ως φάρσα ίσως, αλλά πάντα με πολύ αίμα.
Δήλωση ΖΕΛΕΝΣΚΙ*: «Κανείς δεν πολεμά στο πλευρό μας, άφησαν την Ουκρανία μόνη να αντιμετωπίσει τη Ρωσία».
*(ο ηθοποιός που υποκρινόταν τον Πρόεδρο της Ουκρανίας
)
ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ από fb
Για να μην ξεχνιόμαστε, δεν χάιδευαν μόνο πολλούς ΝΑΖΙ, αλλά τους θύμιζαν όταν τους μιμούνταν με τον τρόπο που εξαφάνιζαν εθνότητες! Είχαν και εκλεκτό φίλο τους τον ισλαμοφασιστα Ερντογάν! Τώρα οι μακελάρηδες του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας αρνούνται να τους υπερασπιστούν γιατί δεν σκοτώνονται οι ίδιοι για συμφέροντα ξένων. Άλλους βάζουν να πολεμήσουν για τα δικά τους. Ένα καλό μάθημα για όλους μας!!!
Ένα καλό μάθημα για όσους πιστεύουν ότι θα μας υπερασπιστούν οι σύμμαχοι γιατί γεμίσαμε τη χώρα αμερικάνικες βάσεις.
Και φυσικά, την αλληλεγγύη μου στον ουκρανικό λαό ενάντια στη ρωσικό ιμπεριαλισμό. ______
Η ανάρτηση που ακολουθεί του Ιουλίου. Βλέπεις δεν κατηγορείται για αναθεωρητισμό μόνο ο Πούτιν, προηγήθηκε ο Ζελενσκι. Εκτός αν "δεν πιάνει" όταν το κάνεις για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών της Δύσης. ____________
"...Την ιστορία της Ουκρανίας επιχειρεί να ξαναγράψει ο πρόεδρος της χώρας Βολοντίμιρ Ζελένσκι με νόμο που εισήγαγε προκειμένου να εξαφανιστούν ως… διά μαγείας τα πολλά εκατομμύρια των Ρώσων που κατοικούν στο ουκρανικό έδαφος. Έτσι δεν χαρακτηρίζονται ως εθνική γηγενής μειονότητα ούτε οι Ρώσοι, αλλά ούτε οι Έλληνες. Μαζί τους και οι Ούγγροι και οι Λευκορώσοι της Ουκρανίας..."
Όπως μετάδωσε ο ανταποκριτής του OPEN Θανάσης Αυγερινός, με αυτόν τον τρόπο… σβήνονται τόσο οι Έλληνες της Μαριούπολης, όσο και αυτοί της Κριμαίας, που για το Κίεβο παραμένει ουκρανικό εδαφος. Οι προθέσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρες με την αναγνώριση μόνο των τουρκογενών Τατάρων – σχεδόν όλα συνηγορούν ότι η χώρα μετατρέπεται σε δορυφόρο της Τουρκίας, μετά και τις συμφωνίες για αμυντική συνεργασία.
«Ήταν η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων, πλάι και μέσα στα σπίτια τους· σε μια μέρα, σε μια τόσο μικρή αγροτική περιοχή. Και δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι η πλέον απεχθής πράξη σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας»! Αυτά είναι τα λόγια του Λάζαρ Λούκαϊτς, του Σέρβου ιστορικού, που περιγράφει τη μανία του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Homo homini lupus!
Ποιο Λίντιτσε και ποια Καλάβρυτα...
Όλος ο κόσμος έχει ακούσει για το Λίντιτσε, το τσέχικο χωριό που κάηκε από τους Ναζί, ως αντίποινα για τη δολοφονία του διοικητή των SS στην Τσεχοσλοβακία, Ράινχαρντ Χάιντριχ, από αντιστασιακούς. Τον Ιούνιο του 1942, οι Ναζί εκτέλεσαν όλους τους άρρενες ενήλικες του χωριού και έστειλαν τις γυναίκες και τα παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πριν κάψουν το Λίντιτσε. Συνολικά εξοντώθηκαν 340 άνθρωποι. Η γερμανική προπαγάνδα κόμπασε περήφανα γι’ αυτή τη θηριωδία ώστε να αποθαρρύνει εστίες αντίστασης σε άλλα μέρη. Στην Ελλάδα όλοι γνωρίζουμε τη σφαγή των Καλαβρύτων, του Διστόμου,
Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί, ως διεθνής ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Η επιλογή της ημερομηνίας δεν είναι τυχαία, καθώς στις 27 Ιανουαρίου 1945 απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα ένα από τα κολαστήρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Με αφορμή το γεγονός αυτό, ας θυμηθούμε πώς ο τ. Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος (1891-1971) προστάτεψε τους Εβραίους της Χαλκίδας, τα χρόνια της Κατοχής και τη γεμάτη ανθρωπιά συμπεριφορά του.
Ο τ. Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος, κατά κόσμον Πέτρος Πλειαθός, γεννήθηκε στον Τριαντάρο της Τήνου το 1891, ενώ υπήρξε συγγενής του εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Μοσχονησίων, Αμβροσίου. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στις 23 Αυγούστου 1916 εκάρη μοναχός. Τον Δεκέμβριο 1922, στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης Αθηνών, χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χαλκίδος, ενώ στις 29 Σεπτεμβρίου 1968 απεχώρησε της ενεργού υπηρεσίας. Εκοιμήθη στις 23 Ιουλίου 1971.
Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος βρήκε τον Γρηγόριο, Μητροπολίτη στη Χαλκίδα, να προσπαθεί ως αληθινός ποιμενάρχης να προστατεύσει το ποίμνιο του. Δεν έμεινε όμως εκεί. Δεν ήταν άνθρωπος που βολευόταν στην ασφάλεια της θέσης του. Ο Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος εκλήθη, πάμπολλες φορές, από τις διοικήσεις των δυνάμεων Κατοχής να δώσει εξηγήσεις για το πατριωτικό περιεχόμενο των ομιλιών του και ήσαν αρκετές οι περιπτώσεις που κινδύνευσε και η ζωή του ακόμη.
Πολλές φορές, όταν απηλείτο η ζωή εκατοντάδων πολιτών, λόγω παραβάσεως των διαταγών των κατοχικών διοικήσεων, εκείνος με κατάλληλα διαβήματα απέτρεπε τον κίνδυνο, θέτοντας κατ’ επανάληψη στη διάθεση των κατακτητών τον ίδιο του τον εαυτό.
Την ίδια περίοδο, ο Μητροπολίτης Γρηγόριος με τη συνδρομή του Πρωτοσύγκελού του, και μετέπειτα Μητροπολίτου Καρυστίας και Σκύρου Χρυσοστόμου, και άλλων παραγόντων της πόλης, ίδρυσε ορφανοτροφείο, στο οποίο πολλά παιδιά βρήκαν καταφύγιο και γλίτωσαν τον θάνατο εξαιτίας της πείνας. Παράλληλα, είχε ιδρύσει ορφανοτροφείο για κορίτσια στην ιστορική γυναικεία Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη, στη Λίμνη Ευβοίας. Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος του Ερυθρού Σταυρού, ο οποίος ανέπτυξε σημαντική δράση, καθιερώνοντας το “πιάτο του πεινασμένου παιδιού”.
Οι ειδικοί εστιάζουν σε κλοπές εκθεμάτων από την Ελλάδα και σε λαθρανασκαφές Γερμανών στην Κατοχή.
Ο Αυστριακός αρχαιολόγος Αουγκουστ Σέργκεντορφερ και Γερμανός αξιωματικός (δεύτερος από αριστερά) εικονίζονται στη διάρκεια λαθρανασκαφής θολωτού μινωικού τάφου στην Κρήτη το 1941. Αρθρο των New York Times παρουσιάζει νέα έρευνα του ακαδημαϊκού Βασίλη Πετράκου για τις παράνομες ανασκαφές των ναζί και τη λεηλασία αρχαιοτήτων κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (φωτ. August Schörgendorfer photo album / Courtesy Georgia Flouda).
MILTON ESTEROW / THE NEW YORK TIMES
Ενεργό ρόλο σε λαθρανασκαφές στην Κρήτη είχε αναλάβει ο Αυστριακός αντιστράτηγος Γιούλιους Ρίνγκελ το 1941, αμέσως μετά την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στο νησί. Ο Ρίνγκελ, υποβοηθούμενος από υφισταμένους του, αφαίρεσε μεγάλο αριθμό αρχαιοτήτων, όπως πήλινα αντικείμενα, ληκύθους και τμήματα γλυπτών, με πολλά από αυτά να καταλήγουν σε γερμανικά μουσεία ως λάφυρα πολέμου και άλλα να πωλούνται από τον ίδιο τον στρατηγό.
Ο Ρίνγκελ, διοικητής της επίλεκτης 5ης Ορεινής ταξιαρχίας, προχώρησε επίσης στην «επίταξη» αρχαιολογικών θησαυρών από την έπαυλη Αριάδνη –πάλαι ποτέ κατοικία του Βρετανού αρχαιολόγου σερ Αρθουρ Εβανς– την οποία μετέτρεψε σε αρχηγείο της ταξιαρχίας. Αλλες αρχαιότητες εκλάπησαν από τον στρατηγό από κλειδωμένη αίθουσα του ανακτόρου της Κνωσού. «Γερμανοί αξιωματικοί, όπως ο Ρίνγκελ, όχι μόνο προχώρησαν σε λαθρανασκαφές, αλλά είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή αρχαιοτήτων σε Κρήτη, Μακεδονία, Τίρυνθα, Ασίνη και Σάμο», λέει ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Πετράκος, πρώην έφορος αρχαιοτήτων Αττικής και γενικός γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Παρότι η ιστορική έρευνα έχει δώσει έμφαση στη λεηλασία έργων τέχνης ιδιοκτησίας Εβραίων από τους ναζί, ο ρόλος του 3ου Ράιχ στην κλοπή αρχαιοτήτων αρχίζει να ενδιαφέρει τους ερευνητές. Το περασμένο φθινόπωρο, ο κ. Πετράκος εξέδωσε πεντάτομη μελέτη για τη λεηλασία αρχαιοτήτων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Ο ερευνητικός αυτός τομέας έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας και της Ελλάδας», λέει η Αϊρίν Μπαλντ Ρομάνο, καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Συμπόσια για τη λεηλασία αρχαιοτήτων από τους ναζί έχουν πραγματοποιηθεί σε πόλεις των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. «Οι μέχρι στιγμής μελέτες δεν έχουν παρά ξύσει την επιφάνεια του θέματος», λέει η κ. Ρομάνο, η οποία συμμετέχει σε έρευνα με τίτλο «Η τύχη των αρχαιοτήτων την περίοδο των ναζί».
Η πάροδος των ετών έχει καταστήσει δυσχερή την ακριβή καταγραφή των αρχαίων κειμηλίων που εκλάπησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου. «Μία πλήρης καταγραφή των κλοπιμαίων δεν είναι πια εφικτή. Η λεηλασία πραγματοποιήθηκε από Γερμανούς και Ιταλούς στρατιωτικούς, οι οποίοι έκλεβαν από μουσεία και από ανασκαφές. Δεν γνωρίζουμε καν τι ευρήματα ήλθαν στο φως από τις λαθρανασκαφές αυτές», λέει ο κ. Πετράκος. Ο εντοπισμός τέτοιων αρχαιοτήτων καθίσταται ακόμη δυσκολότερος, καθώς η διακίνησή τους γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τη διάρκεια του πολέμου, ιδιαίτερα σε Γερμανία, Γαλλία και Ελβετία. Σήμερα, η Γερμανία είναι πρόθυμη να αποδεχθεί τον επαναπατρισμό τέτοιων κλοπιμαίων, αν και η πιστοποίηση της προέλευσής τους παραμένει πολύ δύσκολη. «Οι Γερμανοί επέλεξαν πολιτική απόλυτης διαφάνειας για τις συλλογές τους, δημιουργώντας βάσεις δεδομένων που επιτρέπουν την πρόσβαση ερευνητών στα εκθέματα, ενώ επέστρεψαν σημαντικό αριθμό αρχαιοτήτων. Η κατάσταση δεν είναι τέλεια, αλλά η Γερμανία ηγείται στο θέμα αυτό», λέει η κ. Ρομάνο.
Σύμπλεγμα Αφροδίτης, Πάνα και Ερωτα της Ελληνιστικής Περιόδου, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ενόψει της ναζιστικής εισβολής στην Ελλάδα την άνοιξη του 1941, τα ελληνικά μουσεία είχαν αρχίσει την αποθήκευση και απόκρυψη αρχαιολογικών θησαυρών. Κάποια τους έθαψαν, άλλα τους έκρυψαν σε σπηλιές. (Hellenic Ministry of Culture, Archaeological Museum, Athens, via The New York Times)
(Hellenic Ministry of Culture, Archaeological Museum, Athens, via The New York Times)
Παρότι οι ανασκαφές Γερμανών αρχαιολόγων στην Κατοχή ήταν μικρής κλίμακας, μεγάλα ανασκαφικά έργα βρίσκονταν σε εξέλιξη το 1941 στην περιοχή της Θεσσαλίας, λέει ο κ. Πετράκος. Οι ανασκαφές αυτές τέθηκαν υπό την αιγίδα του Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ, του θεωρητικού του ναζιστικού κόμματος και επικεφαλής επιχείρησης λαφυραγώγησης έργων τέχνης και πολιτιστικών θησαυρών στην Ευρώπη. Ανασκαφές στην Ελλάδα οργάνωσε και ο επικεφαλής της Γκεστάπο και των Ες Ες, Χάινριχ Χίμλερ, σε μια προσπάθεια στήριξης των αντιεπιστημονικών του φυλετικών θεωριών, που επρόκειτο να αποδείξουν ότι οι Γερμανοί ήταν μέρος αρείας φυλής και απόγονοι αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Ενόψει της ναζιστικής εισβολής στην Ελλάδα την άνοιξη του 1941, τα ελληνικά μουσεία είχαν αρχίσει την αποθήκευση και απόκρυψη αρχαιολογικών θησαυρών. Κάποια έργα μεταφέρθηκαν σε σπήλαια, κρύπτες ή θάφτηκαν σε κήπους. Ορισμένα αγάλματα θάφτηκαν σε χαρακώματα γεμάτα άμμο και σκεπάστηκαν με τσιμέντο. Χρυσά νομίσματα και κατάλογοι μουσείων κλείστηκαν στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος.
«Η απόκρυψη αρχαιοτήτων πέτυχε μόνο στα μεγάλα μουσεία, όπως το αρχαιολογικό της Αθήνας, των Δελφών, της Ολυμπίας, της Θεσσαλονίκης και της Χαλκίδας. Στα μικρότερα μουσεία, εκτός από αυτό στο Ναύπλιο, εκλάπησαν πολλά εκθέματά τους», λέει ο κ. Πετράκος. Το 1941, ο διευθυντής του αρχαιολογικού μουσείου του Ηρακλείου, Νικόλαος Πλάτων, πέρασε την περίοδο της Κατοχής ερίζοντας με τις κατοχικές αρχές σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τις αρχαιότητες. Ο Πλάτων, που πέθανε το 1992, κράτησε ακριβή κατάλογο των εκθεμάτων που είχε αφαιρέσει ο Ρίνγκελ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία επέστρεψε στο μουσείο 26 αντικείμενα που είχαν κλαπεί από τον Ρίνγκελ.
Το μουσείο Φάλμπαου στο Ουντερουτλίνγκεν της Γερμανίας επέστρεψε περισσότερα από 13.000 αντικείμενα, που είχαν αφαιρεθεί από την ανασκαφή της Θεσσαλίας. Θραύσματα πήλινων σκευών, πήλινα είδωλα, πέτρινα εργαλεία, κόκαλα ζώων, έγγραφα της ανασκαφής και φωτογραφίες βρίσκονται σήμερα στις αποθήκες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας. «Η επιστροφή άρχισε το 1951 και ολοκληρώθηκε το 2014», λέει ο Κώστας Νικολέντζος, επικεφαλής της διεύθυνσης αρχαιοτήτων του μουσείου.
Η έμφαση στη λαφυραγώγηση αρχαιοτήτων από τους ναζί δόθηκε στον απόηχο της αυξανόμενης πίεσης στα μουσεία για την προέλευση των εκθεμάτων τους· για το εάν αυτά προήλθαν από αποικιοκρατική πολιτική ή κατοχή ξένων χωρών, ακόμη και πολύ πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η Ελλάδα και τα έργα τέχνης της υπήρξαν θύματα λαφυραγώγησης από την εποχή των Περσικών πολέμων», λέει ο κ. Πετράκος.
Ο Γιούλιους Ρίνγκελ, διοικητής της επίλεκτης 5ης Ορεινής ταξιαρχίας, είχε ενεργό ρόλο στις λαθρανασκαφές που έγιναν στην Κρήτη.
Σε μια προσπάθεια να επαναπροσδιοριστούν οι ρίζες του ουκρανικού κρατιδίου, τα εγκλήματα πολέμου του Στέπαν Μπαντέρα ασπρίζουν
Του Glenn Diesen , Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Νοτιοανατολικής Νορβηγίας και συντάκτη στο περιοδικό Russia in Global Affairs. Ακολουθήστε τον στο Twitter @glenn_diesen .
Το ουκρανικό κανάλι του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού των ΗΠΑ RFERL καταβάλλει συντονισμένη προσπάθεια για να αποκαταστήσει τη ζωή και την κληρονομιά του συνεργάτη των Ναζί της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, Στέπαν Μπαντέρα, ο οποίος ευρέως θεωρείται από τους ιστορικούς ότι ήταν εγκληματίας πολέμου.
Ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε από τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα, καταχωρισμένο ως «ξένος πράκτορας» στη Ρωσία, νωρίτερα αυτό το μήνα υποστήριξε ότι οι Ουκρανοί είναι βαθιά διχασμένοι σχετικά με το αν ο ηγέτης της εποχής του πολέμου ήταν ήρωας ή κακοποιός – ενώ έγειρε σε μεγάλο βαθμό υπέρ της αφήγησης του ήρωα. Η RFE/RL είναι μέρος του Οργανισμού των ΗΠΑ για τα Παγκόσμια ΜΜΕ, έναν οργανισμό που ελέγχεται από την κυβέρνηση, με ετήσιο προϋπολογισμό άνω των 800 εκατομμυρίων δολαρίων, ο οποίος είναι δεσμευμένος για την προώθηση των «στόχων εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών».
Ο Μπαντέρα ήταν ο επικεφαλής της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), η οποία σχημάτισε συμμαχία με το Τρίτο Ράιχ του Χίτλερ και έπαιξε ρόλο στη συγκέντρωση των Εβραίων, την εκτέλεση αμάχων και την καταπολέμηση της προέλασης του Κόκκινου Στρατού. Πολλά μέλη του OUN τελικά πολέμησαν ως μέρος της εξ ολοκλήρου ουκρανικής 1ης Γαλικιανής μεραρχίας των Waffen SS, μιας μονάδας που αναπτύχθηκε σε τοπικό επίπεδο υπό τον έλεγχο ναζί διοικητών. Οι απόγονοι αυτού του επιθετικού εθνικιστικού κινήματος συνεχίζουν να κρατούν ψηλά τον Μπαντέρα ως το αντι-ρωσικό ιδεολογικό τους πρόσωπο. Ο Μπαντέρα έχει συνδεθεί με μια σειρά περιστατικών γενοκτονίας εν καιρώ πολέμου που πραγματοποιήθηκαν σε Πολωνούς και Εβραίους σε μερικά από τα χειρότερα εγκλήματα που έχει δει ποτέ η Ευρώπη.
Πολλοί από τους υποστηρικτές του διαδραματίζουν επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική και πολιτική ζωή της Ουκρανίας, και έχουν απολαύσει την υποστήριξη και την τέρψη από τη Δύση. Οι ΗΠΑ δεν έχουν από μόνες τους μια ιδεολογική ροπή προς τον νεοναζισμό, τουλάχιστον στο mainstream, αλλά οι πολιτικές τους καταλήγουν στο ζήτημα της πολιτικής εξουσίας. Η Ουάσιγκτον συχνά σπρώχνει τους αντιπάλους της ο ένας εναντίον του άλλου, όπως όλες οι προηγούμενες αυτοκρατορίες ακολούθησαν τη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε, και σε αρκετές περιπτώσεις είχε συμφέρον να στηρίξει τους φασίστες ως κορυφαίους αντιπάλους της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας.
Οι τρέχουσες προσπάθειες για τη μετατροπή της Ανατολικής Ευρώπης σε μια αντιρωσική γραμμή του μετώπου δίνουν για άλλη μια φορά κίνητρα για την εξύμνηση των εγκληματιών πολέμου από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως τα κύρια φώτα του ουκρανικού κράτους.
"Αν θάψετε την αλήθεια κάτω από τη γη, διογκώνεται εκεί μέσα και συλλέγει τέτοια εκρηκτική δύναμη, ώστε την ημέρα που ξεσπά παρασύρει τα πάντα μπροστά της"
Από το "Κατηγορώ" του Εμίλ Ζολά
_______***_______
Απόσπασμα από το βιβλίο "ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1941-1944. Η αντίσταση στην επαρχία. Το ολοκαύτωμα", του Καλαβρυτινού Ιστορικού Λογοτέχνη Περικλή Ροδάκη*
_____*****_____
- Να συγκεντρωθείτε όλοι στο Δημοτικό σχολείο. Στα σπίτια δεν θα μείνει κανείς. Άντρες γυναίκες και παιδιά. Ο καθένας να πάρει μία κουβέρτα στο χέρι και ψωμί για μία ημέρα. - Οι άντρες να πάρουν μαζί τους κασμάδες και φτυάρια για να επισκευαστούν οι δρόμοι. Η φωνή συνεχίζει επίμονα: - Όλοι στο σχολείο. Να μη μείνει κανείς στο σπίτι. Ούτε γέρος ούτε άρρωστος. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ: να μην μείνει κανένας τα σπίτια... άρα κινδυνεύουμε. Και για να τονίσουν τις διαταγές τους βάζουν με πολυβόλα και όπλα που είχαν τοποθετηθεί γύρω στην πόλη. Έντρομοι οι Καλαβρυτινοί διαπιστώνουν τη δύσκολη θέση που βρίσκονται. Ήξεραν ότι τα Καλάβρυτα ήταν κυκλωμένα αλλά τα πυρά έφεραν τρόμο. Γερμανοί και Γερμανόντυμένοι περιφέρονται στους δρόμους και φωνάζουν: γρήγορα... Χτυπάνε πόρτες και απειλούν όποιον μείνει μέσα. Οι δρόμοι γεμίζουν ανθρώπινες σκιές, γιατί μέσα στην πυκνή ομίχλη μόνο σκιές φαίνονται. Μερικοί συζητούν ή και μονολογούν: - Θα μας σκοτώσουν... Θα κάψουν το χωριό. Άλλοι πάλι έχουν ακόμα ψευδαισθήσεις. - Γιατί να μας σκοτώσουν... δεν κάναμε τίποτα. Κι όλοι τρέμουν. Μοιάζουν μεθυσμένοι από το φόβο... Οι Γερμανοί και οι Γερμανοντυμένοι σαλαχάνε τον αλαφιασμένο κόσμο, όπως οι τσοπάνηδες πού πάνε τα πρόβατα στη στρούγκα. Κι υπάρχουν τόσοι πολλοί τσοπαναραίοι και άγριοι, πιο άγριοι από τους λύκους... Οι λύκοι σφίγγουν το κοπάδι από παντού. Στο δημοτικό σχολείο περιμένουν οι Γερμανοί που κάνουν το διαχωρισμό. Οι καμπάνες εξακολουθούν να χτυπάνε, ενώ τα πολυβόλα από γύρω βάζουν κατά διαστήματα. Όλοι τρέμουν, όχι μόνο από το κρύο που είναι τσουχτερό, αλλά και από το φόβο. Μπροστά στην είσοδο του σχολείου οι Γερμανοί βάζουν όσους φτάνουν σε σειρά. Και μαζί ξεχωρίζουν τους άντρες από τις γυναίκες. Οι φωνές τους είναι άγριες και οι ψυχές των Καλαβρυτινών παγώνουν. Τα όπλα τους είναι έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο. Οι άνθρωποι πήγαιναν πιασμένοι χέρι-χέρι με τα παιδιά τους ή τις γυναίκες. Οι γερμαναράδες τους αρπάζουν βία και περνώντας από ένα μέρος τις γυναίκες τις οδηγούν στις αίθουσες του σχολείου και από το άλλο τους άντρες, που μπαίνουν στη σειρά. Με τις γυναίκες βάζουν και τους πολύ γέρους και τα ανήλικα παιδιά, τα κάτω από 13-14 χρονών. Αν κάποιο δείχνει μεγαλύτερο το στέλνουν στους άντρες. Κι αν κάποιο είναι καχεκτικό πάει με τις γυναίκες. Οι γυναίκες μπαίνουν σε δύο αίθουσες του σχολείου. Εκεί στριμώχνονται όλες η μία πάνω στην άλλη. Τα παράθυρα του σχολείου ήταν ψηλά. Για να δούνε έξω, σήκωναν κάποιες γυναίκες στα χέρια.
Οι Γερμανοί, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αποδείχθηκαν εφάμιλλοι, αν όχι “ανώτεροι” των Γότθων προγόνων τους στην “τέχνη” της δολοφονίας αθώων. Στην Ελλάδα προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές και αιματοκύλησαν πόλεις και χωριά σε όλη την χώρα. Οι δολοφονίες ξεκίνησαν δε από νωρίς, από τους πρώτους μήνες της κατοχής.
Η Κρήτη, λόγω της ηρωικής της αντίστασης των κατοίκων της στη διάρκεια της μάχης για την κατάκτησή του νησιού, πλήρωσε βαρύ τίμημα σε αίμα, ως αντίποινα από τους Γερμανούς κατακτητές.
«Τον Οκτώβριον του 1941, Γερμανικόν στρατιωτικόν απόσπασμα με επικεφαλής αξιωματικόν περιεκύκλωσε το χωρίον της περιοχής Χανίων, Χρυστόμανθον. Εκάλεσεν όλους τους κατοίκους να συγκεντρωθούν εις την πλατείαν του χωρίου, οι δε συγκεντρωθέντες ήσαν σχεδόν γυναικόπαιδα.
-Που είναι οι άνδρες του χωρίου; ηρώτησεν ο επικεφαλής αξιωματικός.
-Δεν έμειναν παρά ολίγοι, του απήντησαν.
-Χρειάζομαι 25 άνδρας. Θέλω να είναι νέοι και υγιείς μεταξύ 18 και 42 ετών.
-Μόνον 16 άνδρες των ηλικιών αυτών ευρέθησαν. Ο Γερμανός αξιωματικός τους εμέτρησε και είπεν.
-Δεν είναι αρκετοί και συνεπώς μετατρέπω το όριον ηλικίας από 16-55 ετών.
Αλλά και πάλιν μόνον 23 άνδρες των ηλικιών αυτών ευρέθησαν και διά να συμπληρωθή ο αριθμός προσετέθη εν παιδί 15 ετών και είς γέρων. Οι Γερμανοί περιεκύκλωσαν τούτους και αιφνιδίως εις σύνθημα του Γερμανού αξιωματικού τα πολυβόλα εξηφάνισαν τους λίγους αυτούς άνδρας που είχον απομείνει στο χωρίον».
«Κατά το 1941 εις το χωρίον Κυρτόμαδο Κρήτης, ο Ιωάννης Φοράκης και ο Κουτσογιαννάκης, τραυματισθέντες κατά την εκτέλεσιν των υπό των Γερμανών, ετάφησαν ζώντες, ενός δε εκ των δύο το στόμα επληρώθη χώματος διά να μη οιμόζη. Οι οικείοι τούτων υπεχρεώθησαν να παραθέσωσι γεύμα εις το εκτελεστικόν απόσπασμα».
«Κατά το 1941 εις το χωρίον Γεράνι Ρεθύμνης, 25 κάτοικοι αυτού υπεβλήθησαν εις φρικτά βασανιστήρια, κατόπιν υποχρεώθησαν να ανορρύξουν οι ίδιοι τους τάφους των προ της εκτελέσεως των. Εκατηγορούντο διότι δεν κατήγγειλον πολίτας που έλαβαν μέρος εις την μάχην της Κρήτης».
Με αφορμή τον νέο ρωσικό νόμο μέσω του οποίου καθίσταται παράνομη στο εξής και η εξίσωση και η χρήση ναζιστικών συμβόλων στη δημόσια σφαίρα, ακαδημαϊκοί, ιστορικοί και νομικοί απαντούν στο ζήτημα της εξίσωσης Ναζισμού και Κομμουνισμού.
Συνέβη και αυτό. Η εξίσωση Ναζισμού-Κομμουνισμού, κάτι που επιχειρείται σταθερά διεθνώς και από αναθεωρητές της Ιστορίας. Όχι στα λόγια. Θεσμικά. Καθώς, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων, από την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το ’19, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία ένα ψήφισμα που φέρει τον τίτλο «Η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης», το οποίο κατ’ ουσίαν εξισώνει τον Ναζισμό με τον Κομμουνισμό.
Το γεγονός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, με πολιτικούς, διανοούμενους, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, αγωνιστές κατά του Ναζισμού να κάνουν λόγο για διαστρέβλωση της Ιστορίας.
Την πρώτη ωστόσο «ηχηρή»απάντηση επί του θέματος την έδωσε αναπάντεχα με έναν τρόπο που φαίνεται πως προκαλεί αντιφατικές αντιδράσεις πρόσφατα ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν: Η ρωσική νομοθεσία απαγορεύει πλέον τις συγκρίσεις μεταξύ της Σοβιετικής Ρωσίας και της Ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθιστώντας παράνομη και την άρνηση του «αποφασιστικού ρόλου» της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης στην αναχαίτιση και εξάλειψη του Ναζισμού και στην απελευθέρωση της Ευρώπης.
Η Ρωσία είχε εγκαίρως διαφωνήσει με τα πρώην «δορυφορικά» κράτη της σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε ο Ιωσήφ Στάλιν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της υπογραφής του Συμφώνου Μολότωφ - Ρίμπεντροπ με τη ναζιστική Γερμανία. Ήδη τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία της αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της για τη μνήμη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς ακόμη και Ρώσοι ερευνητές ξεκίνησαν νέες έρευνες για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις ναζιστικές δυνάμεις σε ολόκληρη τη Ρωσία.
