- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2020
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ!"
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020
Ο Ομπάμα θεμελιώνει την απαίτηση παραγραφής του ελληνικού χρέους
Τα εδάφια των απομνημονευμάτων του Μπαράκ Ομπάμα, που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και αναφέρονται στο ελληνικό δράμα των μνημονίων, μπορεί να αποδειχθούν ως δώρο εξ’ ουρανού, αν αξιοποιηθούν σωστά και αν δεν κρυφτούν "κάτω από το χαλί". Η "ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21" εντάσσει αυτή την προσπάθεια στο δεύτερο στόχο των λόγων σύστασής της, που είναι η εθνική ανεξαρτησία και διοργανώνει προσεχώς συνέδριο με το θέμα αυτό.
Στα εδάφια αυτά ο Ομπάμα προβαίνει σε ομολογία μεγατόνων, το περιεχόμενο της οποίας πλανιόταν στη χώρα μας ως υπόθεση, ως συνωμοσιολογία, ή ως επτασφράγιστο μυστικό, αλλά ποτέ μέχρι τώρα ως ξεκάθαρη βεβαιότητα. Οι σχετικές αναφορές των αρμοδίων, στα 11 χρόνια που πέρασαν, όπως αρχικά του Ολιβιέ Μπλανσάρ, αργότερα του ΔΝΤ και της ΕΕ, αφορούσαν γενικώς ατέλειες του περιεχομένου των μνημονίων, αλλά όχι την κυρία αιτία της επιβολής τους. Έτσι παρέμενε ισχυρή, για πολλούς Έλληνες, η κυρίαρχη δικαιολογία, που αναπτύχθηκε και ενισχύθηκε με κάθε τρόπο, από την αρχή της επιβολής των μνημονίων.
Ότι δηλαδή, όπως ισχυρίζονταν σε καθημερινή βάση τα γερμανικά ΜΜΕ, είμαστε λαός «ανεύθυνος», που «ζει πλουσιοπάροχα σε βάρος άλλων», που είναι «τεμπέλης» και επιδίδεται από το πρωί σε "ουζοποσία" και για τους λόγους αυτούς πρέπει να τύχει παραδειγματικής τιμωρίας! Σε πείσμα αυτής της δήθεν άθλιας συμπεριφοράς μας, η ΕΕ (βοηθούμενη και από το ΔΝΤ) επέδειξαν "μεγαλοψυχία" και "αλληλεγγύη". Έσπευσαν να μας δανείσουν, ομολογουμένως τεράστια ποσά, δήθεν για να μας σώσουν και για να εξυγιάνουν την οικονομία μας.
Στη σκιά αυτού του αφηγήματος, είναι λίγο-πολύ γνωστή η συνέχεια της υπογραφής των τριών μνημονίων με περιεχόμενο, όχι απλώς εξευτελιστικό για ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα, όχι απλώς εγκληματικό, για τις συνθήκες εξαθλίωσης που επέβαλε, όχι απλώς μακροχρόνια καταστρεπτικό για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και ληστρικό για το σύνολο σχεδόν του δημόσιου πλούτου μας! Και ακόμη, ο Μπαράκ Ομπάμα αποκαλύπτει πώς μας περιέπαιζε ο Σόιμπλε, όσους δηλαδή από εμάς ήταν πρόθυμοι να ξεγελαστούν, τρομοκρατώντας μας με Grexit.
Οι "αγαθές" προθέσεις του Σόιμπλε
Η αλήθεια ήταν ότι αν τολμούσαμε το Grexit, ενδεχομένως εμείς θα είχαμε σωθεί, ενώ οι τράπεζές τους θα έχαναν ένα τρισεκατομμύριο Ευρώ! Οι υπογραφές των τριών μνημονίων, από όλες τις κυβερνήσεις των 11 αυτών μαρτυρικών ετών, για την Ελλάδα, τόλμησαν να τεθούν, αποκλειστικά και μόνον επειδή ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, είχε πειστεί ότι με τη συμπεριφορά του έγινε υπαίτιο για αυτά τα μνημόνια. Είχε πειστεί λοιπόν ότι δεν υπήρχε άλλη λύση, ότι η ΕΕ "θυσιάζονταν" για να μας βοηθήσει, και ότι η οικονομία έτσι εξυγιαίνεται.
Για τους λόγους αυτούς ο ελληνικός λαός ένοιωθε υποχρεωμένος να ψηφίζει τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά και παρέμεινε ουσιαστικά αδρανής στο όργιο της ανείπωτης αυτής ανθρωπιστικής καταστροφής. Το τι πίστευαν οι κυβερνήτες όλων αυτών των ετών, καθώς ό ένας μετά τον άλλον υπέγραφαν καταδικαστικές αποφάσεις για την πατρίδα τους, τελικώς είναι αδιευκρίνιστο.
Είχαν άραγε πειστεί για τις "αγαθές" προθέσεις του κυρίου Σόιμπλε; Δεν είχαν χρόνο να διαβάσουν τα μνημόνια, ή δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν το νόημά τους; Ύστερα από ένα οριακό σημείο, έκριναν ότι δεν υπήρχε οδός επιστροφής; Κάποιοι τους τρομοκρατούσαν και δεν είχαν άλλη διέξοδο; Αυτές και άλλες δικαιολογίες είναι πιθανές, και βέβαια εξηγούν την αλυσίδα σύνδεσης μεταξύ τους.
Ο Ομπάμα όμως, που πολλοί άρχισαν να καταφέρονται εναντίον του κατηγορώντας τον ως συνυπαίτιο της ελληνικής τραγωδίας (που ασφαλώς είναι), έκανε ωστόσο ένα περίλαμπρο δώρο στην Ελλάδα, όχι βεβαίως γιατί είναι "φιλέλληνας", αλλά γιατί προφανώς είχε συμφέρον να αποκαλύψει την αλήθεια. Αυτή λοιπόν η αλήθεια, που είναι δύσκολο πια να κρυφτεί, αποτελεί ισχυρότατο όπλο στα χέρια μας, αν καταφέρουμε να το χρησιμοποιήσουμε.
Σημαντική η ομολογία Ομπάμα
Αποτελεί όπλο η ομολογία Ομπάμα, αν δεν απορροφηθούμε από το πως θα τιμωρηθούν οι δικοί μας υπαίτιοι. Αν δεν απενεργοποιηθεί αυτός ο στόχος μέσα σε ανούσιες κομματικές αντεγκλήσεις. Αν δεν υποκύψουμε στην απόρριψη, με το πάγιο επιχείρημα ότι παρότι «ήταν γνωστά όλα αυτά δεν έγινε τίποτε» και αν δεν μας καταπιεί ο εθνομηδενισμός του τύπου «δεν αξίζει να προσπαθήσουμε» κτλ.
Σπεύδω να υπογραμμίσω ότι είναι πολύ διαφορετικό να ψελλίζουμε υποψίες και ψιθύρους, σχετικά με το τι ακριβώς έγινε και καταστραφήκαμε, από του να έχουμε τη δυνατότητα να κραδαίνουμε την επίσημη ομολογία του Μπαράκ Ομπάμα, που συνοδεύεται επιπλέον και από ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Γιατί τώρα, κάθε Έλληνας έχει δικαίωμα να ατενίσει την ΕΕ βροντοφωνώντας ότι: «για να σώσετε τις τράπεζες μας χρησιμοποιήσατε ως παρανάλωμα του πυρός».
Και να προσθέσω ότι αυτή η επισήμανση ουδόλως σημαίνει ότι αγαπούμε τον Ομπάμα, ή ότι τον απαλλάσσουμε των ευθυνών του. Η είδηση αυτή, όπως την διατύπωσα στο διαδίκτυο, χαρακτηρίστηκε ως πολύ σημαντική. Πέρα από αυτή την γενική αποδοχή της, ορισμένοι είχαν την άποψη, είτε ότι το πρώτιστο είναι η τιμωρία των ενόχων, είτε ότι ένα τόσο σπουδαίο θέμα δεν αντιμετωπίζεται με αρθρογραφία και συζητήσεις.
Μερικοί σκέφθηκαν ότι πρόκειται για ένα επιπλέον αφήγημα, με σκοπό να μας αποπροσανατολίσει. Κάποιοι υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να το κρατήσουμε μυστικό, μέχρις ότου οργανωθούμε. Ορισμένοι μου ανέθεσαν να προχωρήσω, καθώς εγώ είχα αυτή την πρωτοβουλία. Από την πλευρά μου έχω πλήρη συνείδηση ότι, παρόλο που πρόκειται για μια εξαιρετική ευκαιρία, η δυνατότητά της να φθάσει σε αίσιο τέλος, δεν είναι διόλου εξασφαλισμένη.
Δεν μπορεί να σταθεί η ΕΕ
Στο μικρό διάστημα που μεσολάβησε από την πληροφορία, έχω καταλήξει σε ορισμένες εισαγωγικές σκέψεις. Εξυπακούεται, καταρχήν, ότι δεν πρόκειται για προσπάθεια ενός ατόμου, αλλά αντιθέτως ενός ολόκληρου λαού. Πιστεύω ότι αυτό που τώρα προέχει είναι η ομολογία Ομπάμα όχι απλώς να γίνει ευρέως γνωστή, αλλά και να λειτουργήσει για το λαό μας ως ενωτικό και όχι ως διχαστικό στοιχείο.
Ως όπλο βελτίωσης της κατάστασής μας και όχι ως μέσον κομματικό. Οι παράγοντες που κρίνω ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα είναι πολλοί, αλλά θα σταθώ σε μερικούς από αυτούς. Πιστεύω, ότι η ΕΕ, δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει μια τόσο φοβερή κατηγορία, που δεν μπορεί πια να αμφισβητηθεί και που την εμφανίζει να "δολοφονεί" κράτος-μέλος της.
Όσο και αν αυτή η άποψη κυκλοφορούσε ήδη σε ορισμένους κύκλους, κυρίως στην Ελλάδα και δευτερευόντως και στο εξωτερικό, ουδείς όμως είχε το θάρρος, αλλά ούτε και το δικαίωμα, να απευθυνθεί δημόσια προς την ΕΕ και να την κατηγορήσει γι' αυτό το έγκλημα. Αντιθέτως, αυτό επιμελώς αποκρύπτονταν προβάλλοντας τις δήθεν ικανοποιητικές εξελίξεις των μνημονίων, που στην πραγματικότητα είναι τραγικές. Πώς να σταθεί η ΕΕ, όταν συγκεκριμένες κατηγορίες, με συντριπτικά αποδεικτικά πλέον στοιχεία για το ελληνικό αυτό έγκλημα, αρχίσουν να την στοχεύουν συνεχώς και από πολλές πλευρές;
Άμεση παραγραφή του χρέους
Μπορεί η ΕΕ να περιπίπτει από το ένα ολίσθημα στο άλλο, αλλά εδώ πρόκειται για την παταγώδη απόδειξη απουσίας οποιασδήποτε μορφής ηθικού υποβάθρου. Πρόκειται για σκανδαλώδη πρόταξη εθνικών συμφερόντων, με αντίτιμο την καταστροφή ενός εταίρου! Και θα πρέπει ακόμη να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη ότι η αποτρόπαιη αυτή πράξη, κυρίως της Γερμανίας εναντίον μας, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι θα επιβραβευθεί από τα λοιπά κράτη-μέλη της ΕΕ. Έστω και αν υποτεθεί ότι γνώριζαν τι συνέβαινε και δεν αντιδρούσαν.
Το ζητούμενο είναι τώρα πως θα μπορέσει η Ελλάδα να επωφεληθεί από την επίσημη δημοσιοποίηση των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον της. Θα έλεγα ότι η απάντηση είναι μία και είναι η απαίτηση άμεσης παραγραφής του χρέους. Να προσθέσω, ότι η περίοδος που διανύουμε, με το χάος που προκαλεί ο ιός, είναι θετική για την ευόδωση ενός τέτοιου αιτήματος, δεδομένου ότι έχει εγκαταλειφθεί πλήρως η νομισματική και δημοσιονομική ορθοδοξία, και έχει επικρατήσει το "χρήμα από ελικόπτερο".
Και τώρα, ποιος θα απαντήσει στην ακόλουθη καταλυτικής σημασίας ερώτηση; Δηλαδή, ποιος θα είναι ο φορέας που θα αγωνιστεί για να κάνει παγκοίνως γνωστό τον ρόλο της Γερμανίας, στην καταστροφή της Ελλάδας και να πείσει την ΕΕ να επανορθώσει; Επαναφέροντας, φυσικά, στο προσκήνιο, και τις γερμανικές αποζημιώσεις! Η απάντηση είναι: όλοι εμείς, μια και οι ηγεσίες μας δεν πρόκειται να συνδράμουν.
Για αυτό και για να μη χαθεί η μεγάλη αυτή ευκαιρία, θα ήταν ευχής έργον η, όσο γίνεται ευρύτερη διάδοση και συνειδητοποίηση των εξελίξεων. Ελπίσω αυτό να φέρει και τα υπόλοιπα και να μη μείνει ούτε ένας Έλληνας που να εξακολουθήσει να πιστεύει ότι «εμείς φταίγαμε για την καταστροφή».
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020
Ο Ομπάμα μας θύμισε το colpo grosso του ευρωιερατείου κατά της Ελλάδας
Ο Ομπάμα μας θύμισε το colpo grosso του ευρωιερατείου κατά της Ελλάδας
Από το 2010 είχα χαρακτηρίσει colpo grosso την επιβολή των Μνημονίων στην Ελλάδα με σκοπό να διασωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, οι οποίες θα είχαν μαύρη τρύπα, εάν η Ελλάδα ακολουθούσε τον δρόμο της κανονικής χρεοκοπίας. Γιατί θυμήθηκα ξεχασμένες ιστορίες εν μέσω πανδημίας; Επειδή μας τις θύμισε με το βιβλίο του ο Ομπάμα.
Γράφει, λοιπόν: «Παρατήρησα πως σπάνια ανέφεραν ότι οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες ήταν από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδας ή ότι μεγάλο μέρος του χρέους των Ελλήνων είχε συσσωρευτεί αγοράζοντας γερμανικές και γαλλικές εξαγωγές – δεδομένα που θα μπορούσαν να έχουν καταστήσει σαφές στους ψηφοφόρους τους γιατί διασώζουν τους Έλληνες».
Αναφερόμενος στην επιβολή των Μνημονίων προσθέτει ότι «ισοδυναμούσε με τη διάσωση των δικών τους (γερμανικών και γαλλικών) τραπεζών και βιομηχανιών και ίσως ανησυχούσαν ότι μια τέτοια παραδοχή θα έστρεφε την προσοχή των ψηφοφόρων από τις αποτυχίες διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, στις αποτυχίες εκείνων των Γερμανών ή Γάλλων αξιωματούχων που είναι επιφορτισμένοι με την εποπτεία των πρακτικών τραπεζικού δανεισμού».
Ο Ομπάμα, παρότι είχε και έχει άριστες σχέσεις με τη Μέρκελ, είπε την αλήθεια, έστω και "κομψά". Ας αρχίσω, λοιπόν, από τα στοιχειώδη που στην περίπτωσή της Ελλάδας παρακάμφθηκαν για να μην βρεθούν με "μαύρες τρύπες" οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα, όπως εκ των υστέρων ομολόγησε και το Bloomberg.
Ευθύνη έχει και ο δανειστής
Στον καπιταλισμό είναι κανόνας ότι μία χώρα που δεν μπορεί να πληρώσει τους δανειστές της χρεοκοπεί. Το ΔΝΤ της επιβάλλει ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, συνδυασμένο με αλλαγές νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης. Ταυτοχρόνως, όμως, επιβάλει στους δανειστές και το κούρεμα του χρέους στο ποσοστό που είναι αναγκαίο για να καταστεί το χρέος βιώσιμο. Δηλαδή για μπορέσει η χρεοκοπημένη χώρα να ξανασταθεί στα πόδια της και να πληρώνει το εναπομείναν χρέος.
Στον καπιταλισμό ευθύνη δεν έχει μόνο ο δανειζόμενος, έχει και ο δανειστής, όπως αναφέρει και ο Ομπάμα. Εάν ήταν σίγουρο ότι κάθε κράτος θα πληρώνει το χρέος του, δεν θα υπήρχε διαφοροποίηση στο επιτόκιο δανεισμού. Η διαφορά στα επιτόκια δανεισμού αντανακλά τη διαφορά ρίσκου. Το κούρεμα, λοιπόν, ενός μη βιώσιμου δημόσιου χρέους είναι η τιμωρία του δανειστή, ο οποίος δεν υπολόγισε σωστά το ρίσκο, ή ρισκάρισε και έχασε.
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020
Οι καταστροφείς της Ελλάδας & η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ
Παρασκευή 8 Μαΐου 2020
Ένα πολύ σημαντικό άρθρο του Eric Toussaint. Συγκρίνοντας το γερμανικό, ελληνικό και τριτοκοσμικό Χρέος
του Ερίκ Τουσέν*-2/10/2012
Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτή τη συμφωνία.
Η συμφωνία του Λονδίνου του 1953 για το γερμανικό χρέος
Παρασκευή 1 Μαΐου 2020
Πέμπτη 30 Απριλίου 2020
Σε καραντίνα οι δανειστές – Απέλαση του οικονομικού δαρβινισμού από την Ελλάδα - slpress.gr
ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Σε καραντίνα οι δανειστές – Απέλαση του οικονομικού δαρβινισμού από την Ελλάδα - slpress.gr: Οι δανειστές, εν μέσω πανδημίας, εμμένουν στα παράλογα αιτήματα τους, ενώ οι ίδιοι έχουν παραδεχτεί τα οικονομικά εγκλήματα που έγιναν με τα μνημόνια. ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.comΤρίτη 17 Μαρτίου 2020
Τρίτη 10 Μαρτίου 2020
Λόφος Φιλοπάππου και Εθνικός Κήπος σε ανώνυμη εταιρεία
- ο Λόφος Φιλοπάππου είναι αρχαιολογικός χώρος και ο Εθνικός Κήπος είναι κηρυγμένος ιστορικός τόπος
- η διαχείρισή τους υπάγεται στις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου
- δεν έχει προηγηθεί κανενός είδους διαβούλευση για το θέμα αυτό
- «από την κυβέρνηση: την άμεση απόσυρση της τροπολογίας
- από τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου: την καταψήφιση της συγκεκριμένης ρύθμισης, στην περίπτωση που η κυβέρνηση εμείνει στην κατάθεσή της
- την έναρξη μια ουσιαστικής διαβούλευσης για την διαχείριση των χώρων, στην κατεύθυνση της διασφάλισης των ειδικών χαρακτηριστικών τους, με κριτήριο την προστασία τους, την ανεμπόδιστη απόδοση τους στο κοινωνικό σώμα και την απαγόρευση της εμπορευματικής τους χρήσης».
Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019
Μεσαίωνας: 1 στους 3 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα 409 ευρώ μικτά!
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019
Η Ελλάδα των μνημονίων, η φύση της μεταπολεμικής ανάπτυξης και η διάσωση της μικρής ιδιοκτησίας
Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019
Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019
Ξεκουράστηκε... Έζησε μέχρι εκεί που του επέτρεπε η αξιοπρέπειά του...
Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019
Γιώργος Τσιτσιμπής: Τα αποτελέσματα του «δόγματος του σοκ» παραμένουν παρόντα
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019
ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ...ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ!
ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019
Ο πικρός αποχαιρετισμός του Βασίλη - Νίκος Φωτόπουλος
Ήρθε στο γραφείο μου και με βρήκε την ώρα που διόρθωνα πτυχιακές εργασίες. «Να περάσω δάσκαλε;» με ρώτησε δειλά, έχοντας, ωστόσο, τη σιγουριά πως η πόρτα μου ήταν ορθάνοιχτη για αυτόν, αφού ήξερε πως ήταν ένας από τους καλύτερους και αγαπημένους μου φοιτητές. «Θα πιεις καφέ να σου παραγγείλω;» τον ρώτησα. «’Εγώ θα πιω έναν δεύτερο ακόμα» τον διαβεβαίωσα. «Όχι, ευχαριστώ, για άλλο ήρθα» μου απάντησε. «Ήρθα να σε αποχαιρετήσω». Κοντοστάθηκα για να σκεφτώ γιατί ο αποχαιρετισμός.