Το Σημερινό Νοσηρό Πολιτικό Περιβάλλον και το Μέλλον της Εργασίας

Το Σημερινό Νοσηρό Πολιτικό Περιβάλλον και το Μέλλον της Εργασίας

Του Γιάννη Περάκη

Η έλευση της πανδημίας είχε και τις «αναγκαίες» παράπλευρες απώλειες. Η τηλεκπαίδευση, η τηλεργασία κ.λ.π. μπήκαν για καλά στην ζωή μας. Όλα αυτά μέσα σε ένα νοσηρότατο πολιτικό περιβάλλον. Μια κυβέρνηση η οποία με το πρόσχημα της πανδημίας έχει «νομιμοποιήσει» τις πιο νεοφιλεύθερες ονειρώξεις της. Από τον εργασιακό νόμο, την καταστολή, την ανικανότητα της στην πύρινη λαίλαπα, μέχρι την εξαφάνιση τής αστικής δημοκρατίας (η χώρα κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα). Αυτά είναι τα διακριτά σημεία της διακυβέρνησης της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για κάθε ημέρα παραμονής της στην εξουσία η Ελλάδα καταστρέφεται με ταχύτητα γεωμετρικής πρόδου.

Μια άλλη σημαντικότατη παράμετρος είναι η λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή.

«Μεταμνημονιακή Εποχή», στην οποία να μην ελέγχει και να μην διαχειρίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση:

1) Τα δημόσια έσοδα είναι υποθηκευμένα για 99 χρόνια,

2) Η ΑΑΔΕ δεν ελέγχεται από την εκάστοτε κυβέρνηση,

3) Το σιδηροδρομικό, το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, το δίκτυο φυσικού αερίου και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, επίσης δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση

4) Ανά τακτά χρονικά διαστήματα έρχονται οι «αξιολογητές»...... Αναδύεται η δυσωδία των μνημονίων και της μπανανίας έτσι όπως κατάντησαν την πατρίδα μας, την Ελλάδα.

Τα «αγκάθια» της ετήσιας αξιολόγησης βάση της έκθεσης:

1)Tα σενάρια για το χρέος: Για το δημόσιο χρέος οι συντάκτες της έκθεσης έχουν τρία σενάρια με το βασικό να προβλέπει ότι το χρέος μειώνεται στο 57,6% του ΑΕΠ έως το 2060.

Ο πανάκριβος λογαριασμός των δανεικών

Ο πανάκριβος λογαριασμός των δανεικών: Ο στραγγαλισμός των Ελλήνων από τις τράπεζες, η συνέχιση του ενεργειακού εγκλήματος της απολιγνιτοποίησης, όπου η κυβέρνηση πέταξε πάνω από 230 δις € από το παράθυρο, με το ξαφνικό ξεπούλημα της ΔΕΗ, η επιτάχυνση του ξεπουλήματος της χώρας με το επόμενο 16% του ΟΛΠ στην Cosco και η εκρηκτική άνοδος

Όσο δεν παράγουμε πλούτο, θα βουλιάζουμε

Όσο δεν παράγουμε πλούτο, θα βουλιάζουμε: Οι δηλώσεις της κυβέρνησης περί μέτρων στήριξης των Πολιτών απέναντι στις αυξήσεις των τιμών, δημιουργούν πολλές ανησυχίες – έχοντας την άποψη πως αυτό που την ενδιαφέρει είναι να μη ζητήσουν αυξήσεις μισθών οι εργαζόμενοι, οπότε να μην τεθεί σε λειτουργία το πληθωριστικό σπιράλ. Ακόμη όμως και να μ

Ο σκανδαλώδης εμπαιγμός των Ελλήνων

Ο σκανδαλώδης εμπαιγμός των Ελλήνων: Εάν δεχθούμε πως η μέση ονομαστική μείωση των μισθών και των συντάξεων από τα μνημόνια ήταν της τάξης του 30%, τα 1.000 € έγιναν 700 € - οπότε το είδαν καθαρά οι Πολίτες στις τσέπες τους, σημειώνοντας πως ποτέ πριν στην ιστορία, οι εργαζόμενοι δεν συμφώνησαν με την ονομαστική μείωση των αμοιβών τους

Πως η Ελλάδα έγινε παρανάλωμα του πυρός για να σωθούν οι τράπεζες

Η ομιλία πραγματοποιἠθηκε διαδικτυακά στις 21 Ιανουαρίου 2021 απο το Ιnternational Ηellenic Αssociation. Η τ. Πρύτανης Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη αναπτύσσει το θέμα: "Πως η Ελλάδα έγινε παρανάλωμα του πυρός για να σωθούν οι τράπεζες" (Με βάση την επίσημη αποκάλυψη του Barack Obama). 

ΠΗΓΗ: ΤΙΜΗ ΣΤΟ 21

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το 2020 ήταν ίδιο με το 2010 – Για το 2021 και 2022 κοιτάξτε το 2011 και 2012

Χιόνης Διονύσης

Συμπληρώνονται έντεκα χρόνια από την επίσημη επιβολή των μνημονίων και φαίνεται ότι μια καινούργια κρίση ξεκινάει με πολλές ομοιότητες με την προηγούμενη. Όπως τότε έτσι και τώρα προηγείται της κρίσης η εποχή της αμεριμνησίας. Η βεβαιότητα δηλαδή ότι το πρόβλημα είναι περιορισμένο και στο τέλος η Ευρώπη  «…δεν μπορεί να αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει».

Το 2010 και το 2020 το εξωτερικό χρέος και η εξυπηρέτησή του αποτελεί το κυρίαρχο πρόβλημα αλλά ουδείς ασχολείται. Η αναδιάρθρωση του χρέους αποκλείεται με σθένος καθ’ όλη την διάρκεια του 2010 αλλά και του 2011. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και τις παραμονές της αναδιάρθρωσης (Φεβρουάριος 2012), οι υπεύθυνοι ξόρκιζαν την αναδιάρθρωση, η οποία αφορούσε μόνο υπανάπτυκτες χώρες. Για τους υποστηρικτές της αναδιάρθρωσης έχουν διατυπωθεί βαριές κατηγορίες που δεν θέλω να επαναλάβω.

Την άνοιξη του 2020 ενέσκηψε η πανδημία και προκάλεσε την περιστασιακή κρίση. Στην αρχή προσπαθήσαμε να πείσουμε εαυτούς και αλλήλους ότι πρόκειται περί ενός παροδικού φαινομένου και σύντομα θα έρθει η εκτόξευση της ελληνικής οικονομίας. Σιγά-σιγά αντιλαμβανόμαστε ότι η περιστασιακή κρίση τείνει να μεταβληθεί σε κρίση δεκαετίας, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια στην ελληνική οικονομία.

Όπως τότε έτσι και τώρα υπάρχει ένα κοινό σημείο: η αδυναμία συνειδητοποίησης του προβλήματος. Όπως τότε έτσι και σήμερα επαφιόμαστε σε υποσχέσεις για γρήγορη επάνοδο στις αγορές και ποταμούς επενδύσεων οι οποίες το 2011, αποδείχθηκαν φρούδες. Όπως τότε, έτσι και τώρα στηριζόμαστε σε υπεραισιόδοξες προβλέψεις.

Ακολουθεί το 2011 όπου το κλίμα αισιοδοξίας των πρώτων μηνών δίνει την θέση του στον προβληματισμό. Αντί για την επαναφορά στις αγορές το πρόβλημα μεγεθύνεται και στα μέσα του 2011 αντιλαμβανόμαστε, τόσο εμείς όσο και οι δανειστές ότι η ήπια αναδιάρθρωση (Ιούλιος 2011, σχέδιο Σόιμπλε) και η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή δεν αρκούν.

Ανώμαλη προσγείωση το 2021

ΑΑΔΕ, Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΥΛΩΝΑΣ ΤΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑΣ

ΚΛΙΚ να το διαβάσετε...

Η διπλή θηλιά δημόσιου και ιδιωτικού χρέους πνίγει την ελληνική οικονομία - slpress.gr

Η διπλή θηλιά δημόσιου και ιδιωτικού χρέους πνίγει την ελληνική οικονομία - slpress.gr: Μετά την πανδημία η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να επανεξετάσει στο σύνολό τους τα μέτρα προσωρινού χαρακτήρα για την αποπληρωμή του ιδιωτικού χρέους.

Η εξάρτηση από το χρέος

Από

 Νίκος Ιγγλέσης

 -

21/12/2020

Η εθνική κυριαρχία, ακόμα και για τις Μεγάλες Δυνάμεις, είναι ένα σχετικό, όχι απόλυτο, μέγεθος και εξαρτάται από τους συντελεστές ισχύος κάθε κρατικής οντότητας. Ένας από τους σημαντικότερους αν όχι ο σημαντικότερος, συντελεστής ισχύος είναι η νομισματική – οικονομική ανεξαρτησία. Για να γίνει κατανοητό το «Ελληνικό Ζήτημα Εθνικής Κυριαρχίας» πρέπει να απαντηθεί ένα καθοριστικό ερώτημα: Γιατί επιβλήθηκαν τα Μνημόνια; Βέβαια το πολιτικό σύστημα, που τα υπέγραψε, έδωσε τη δική του απάντηση. Είπε ότι ήταν αναγκαία, ότι δεν υπήρχε άλλη λύση, ότι ήταν μονόδρομος.

Μια «επιχείρηση φόβος» τέθηκε σε άμεση εφαρμογή για να πείσει τους Έλληνες ότι χωρίς τα μνημόνια δε θα είχαν τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα και άλλα αγαθά. Στη συνέχεια μια «γκεμπελικής υφής» προπαγάνδα ανέλαβε να υποτάξει όχι μόνο την οικονομική συμπεριφορά των πολιτών αλλά και τον τρόπο που σκέπτονται, που αξιολογούν, που κατανοούν την κοινωνία και τον κόσμο. Στόχος ήταν να διαμορφωθεί ο «μνημονιακός ιδιότυπος» του παγκοσμιοποιημένου ραγιά με εργαλεία τον παράλογο φόβο, την ανασφάλεια για το μέλλον και την υποταγή σε υπέρτερες δυνάμεις.

Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 όξυνε, σε υπέρτατο βαθμό, την οικονομική και δημοσιονομική ανισορροπία της Ελλάδας. Το 2009 η χώρα μας πλήρωσε για την εξυπηρέτηση (όχι αποπληρωμή) του δημόσιου χρέους 41,4 δις ευρώ (29,1 δις για χρεολύσια και 12,3 δις για τόκους). Παράλληλα είχε ένα πρωτογενές (δηλαδή πριν την πληρωμή των τόκων) δημοσιονομικό έλλειμμα 23,7 δις. Συνολικά δηλαδή, πλήρωσε 65,1 δις (28% του τότε ΑΕΠ) τα οποία υποχρεωτικά, λόγω της ένταξης στην Ευρωζώνη, δανείστηκε από της αγορές. Ήταν ηλίου φαεινότερον ότι ένας τέτοιου ύψους δανεισμός, που με την πάροδο του χρόνου θα αυξανότανε, δεν μπορούσε να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια. Το τελευταίο ομόλογο που εκδόθηκε, αρχές του 2010, είχε επιτόκιο 6,25%. Η Ελλάδα ήταν μη βιώσιμη μέσα στο ευρώ.

Οι ευρωφετιχιστές και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους μας είπαν ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το δυσθεώρητο χρέος και το μεγάλο έλλειμμα. «Όλοι μαζί τα φάγαμε» κατά την αλήστου μνήμης ρήση του Θόδωρου Πάγκαλου. Η αυτοενοχοποίηση ήταν ο αποτελεσματικότερος τρόπος υποταγής των πολιτών. Αλλά το οικονομικό πρόβλημα είχε και έχει άλλες πολύ βαθύτερες αιτίες που δεν είναι ορατές από το μέσο πολίτη.

Η πιο βρώμικη ιστορία

Η πιο βρώμικη ιστορία: Το θέμα που πρέπει να απασχολεί τους Έλληνες είναι το τι συνέβη μετά το 2010, όπου ξεκίνησε η εποχή των μνημονίων. Εάν δεν καταλάβουν λοιπόν πως έκτοτε το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στα ύψη, ότι το ιδιωτικό μη εξυπηρετούμενο απογειώθηκε από σχεδόν αμελητέο προηγουμένως, πως καταστράφηκε εντελώς ο παρ ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο νέος εμπαιγμός των Ελλήνων

ΕΔΩ:Ο νέος εμπαιγμός των Ελλήνων:

Με δεδομένο το ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα εκτοξευθεί στο 225% του ΑΕΠ της στα τέλη του έτους από 127% τότε, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό στο 190% περίπου από 10-20% στο παρελθόν και με την οικονομία απολύτως κατεστραμμένη από τη δεκαετή ύφεση, είναι δυνατόν να έχει αλλάξει άποψη, ο νομπελίστας, ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Οι καταστροφείς της Ελλάδας & η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ

Οι καταστροφείς της Ελλάδας & η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ: Οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης έχουν συνάψει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου και ιδιωτικού τους χρέους, ιδίως τα κρατικά τους ομόλογα, στη βάση της εθνικής τους νομοθεσίας, έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένες για τυχόν έξοδο τους - η Ελλάδα πριν το PSI πάνω από το 90%! Επομένως είνα ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η θυματοποίηση των Ελλήνων

Η θυματοποίηση των Ελλήνων: Είναι θλιβερή η δημιουργία ενοχών από τους ίδιους τους Έλληνες στους συμπολίτες τους, μέσω κατηγοριών και εσφαλμένων ερμηνειών – σε έναν λαό που υποφέρει επί δέκα συνεχή χρόνια τα πάνδεινα, κυρίως λόγω της ανικανότητας των πολιτικών του κομμάτων να χειριστούν σωστά τα προβλήματα της οικονομίας. Σε κ ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

500.000 Έλληνες έφυγαν την περίοδο 2008 – 2017!

Τον δρόμο της ξενιτιάς πήραν την περίοδο 2008 – 2017, τα χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης και των ληστρικών Μνημονίων, 500.000 Έλληνες, σύμφωνα με μελέτη του ΣΕΒ.

Πάνω από τους μισούς, συγκεκριμένα το 51,4%, ήταν στην «κρίσιμη» ηλικιακή κατηγορία 25 – 44 ετών και σχεδόν το 70% ήταν απόφοιτοι ανώτατης εκπαίδευσης. Έχασε, δηλαδή, η χώρα μας έναν μεγάλο αριθμό από τη νέα γενιά, που θα πρόσφερε πολλά στην πατρίδα για την ταχύτερη έξοδο από τα δεσμά.

Αξίζει να τονιστεί ότι το συνολικό κόστος για κάθε απόφοιτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανέρχεται σε 34.000 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό που χάθηκε είναι μεταξύ 3,1 και 4,2 δισ. ευρώ.

Πηγή: www.paron.gr

Η απόλυτη οικονομική αποτυχία

Η απόλυτη οικονομική αποτυχία: Ακόμη και να δρομολογηθεί το Ταμείο Ανασυγκρότησης, ασφαλώς θα ζητηθούν ανταλλάγματα από χώρες όπως η Ελλάδα - ενώ όταν θα συμβεί, με τη σημερινή κακοδιαχείριση που διαπιστώνουμε, θα βρεθούμε ξανά με την πλάτη στον τοίχο. Με απλά λόγια, θα μας επιβληθεί ακόμη ένα εφιαλτικό μνημόνιο, το οποίο θα μας ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Χρεοκοπία βλέπουν δύο στα τρία ξενοδοχεία στην Ελλάδα

ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!!

Σήμα SOS εκπέμπουν τα ελληνικά ξενοδοχεία, με το 65% να θεωρεί πιθανό το «λουκέτο» λόγω της πανδημίας. Προβλέψεις για ζημιά 4,5 δισ. από τη βουτιά άνω του 50% στους τζίρους. Οι ανάγκες για ρευστότητα και η έκκληση του ΞΕΕ για κρατική στήριξη.

Δημοσιεύθηκε: 13 Απριλίου 2020 - 12:38

Ολοκληρωμένη δέσμη προτάσεων για την εφαρμογή μέτρων εγγύησης της βιωσιμότητας του ελληνικού ξενοδοχείου κατά τη μετα-πανδημική φάση, παρουσίασε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος, στο πλαίσιο διαδικτυακής Συνέντευξης Τύπου που διενεργήθηκε σήμερα.

Παράλληλα δόθηκε στη δημοσιότητα ο 3ος κύκλος της έρευνας «Covid-19 και ελληνικά ξενοδοχεία» του ΙΤΕΠ, που διενεργήθηκε στο διάστημα 1-10 Απριλίου 2020 σε δείγμα 1.779 ξενοδοχείων εκ του συνόλου των 9.954 μελών του Επιμελητηρίου (ήτοι το 18% του συνολικού αριθμού των ξενοδοχείων της χώρας).

Ο Πρόεδρος του ΞΕΕ κ. Αλέξανδρος Βασιλικός παρουσίασε τα κυριότερα ευρήματα της εν λόγω έρευνας πεδίου που έχει αναθέσει το Επιμελητήριο στο Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων.

Όπως διαπιστώνεται μεταξύ των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας, το 65% εξ αυτών θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή τη χρεοκοπία (46,6% πιθανή, 18,3 % πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8 % (40,5% πιθανή, 11,3% πολύ πιθανή).

Ταυτόχρονα το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας διαβλέπει ποσοστιαία μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,3%. Αντίστοιχα το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,1%.

Με αναγωγή στον συνολικό ξενοδοχειακό πληθυσμό, η απώλεια ξενοδοχειακού τζίρου για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δισ. για τα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας και σε 3,26 δισ. για τα εποχικής. Η συνολική εκτιμώμενη απώλεια φτάνει στα 4,46 δισ.

Ακολούθως το 57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας εκτιμούν μείωση της απασχόλησης κατά 40%.

Αντίστοιχα, το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει πτώση της απασχόλησης κατά 41,5%. Με αναγωγή στο συνολικό πληθυσμό των ξενοδοχείων υπολογίζεται πως κινδυνεύουν άμεσα 45.142 θέσεις εργασίας.

Κυριαρχία της «ευέλικτης» και προσωρινής απασχόλησης Ωραιοποίηση της ανεργίας

Την κυριαρχία της προσωρινής και «ευέλικτης» εργασίας, στο έδαφος του τεράστιου σχετικού οπλοστασίου που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνουν τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για τον Φλεβάρη του 2020.

Κάνοντας το μαύρο άσπρο, κατά την πάγια τακτική και όλων των προκατόχων του, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης «πανηγυρίζει» προκλητικά, ισχυριζόμενος ότι «ενισχύεται η μισθωτή απασχόληση» λόγω θετικού ισοζυγίου προσλήψεων - απολύσεων, ενώ μιλά για «το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από την έναρξη της κρίσης», επικαλούμενος την εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ. Αποκρύπτει το γεγονός ότι στην κατηγορία «εργαζόμενοι» των εν λόγω εκτιμήσεων εντάσσεται ένας τεράστιος όγκος μισοάνεργων, υποαπασχολούμενων, με μισθούς ψίχουλα και συμβάσεις με ημερομηνία λήξης.

Το δε θετικό ισοζύγιο στο οποίο αναφέρεται ο υπουργός, δηλαδή οι περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις για το μήνα Φλεβάρη του 2020, ήταν κάτι αναμενόμενο, καθώς ο μήνας αυτός παρουσιάζει θετικό ισοζύγιο όλα τα χρόνια από το Φλεβάρη του 2014 (ο πρώτος Φλεβάρης για τον οποίο δίνει στοιχεία η «Εργάνη»). Επιπλέον, κρύβει ότι το τωρινό θετικό ισοζύγιο είναι χαμηλότερο σε σχέση με άλλες χρονιές.

Πολύ περισσότερο, αποσιωπά την παγίωση της κυριαρχίας της «ευέλικτης» και προσωρινής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία για το Φλεβάρη το 2020:

• Οι «ευέλικτες» μορφές εργασίας (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση) αποτελούν το 56,2% των προσλήψεων. Η μερική απασχόληση καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό από το 2014, φτάνοντας το 42,54%.
• Συνεχής είναι η αύξηση της προσωρινής απασχόλησης, που αφορά και τις θέσεις πλήρους απασχόλησης. Οι απολύσεις λόγω λήξης συμβάσεων ορισμένου χρόνου αυξάνονται σταθερά κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα το Φλεβάρη του 2020 να είναι αυξημένες κατά 230% σε σχέση με το Φλεβάρη του 2014.
• Συνεπώς είναι πολύ δύσκολο να μετρήσει συγκριτικά την εργασία και την ανεργία αφού σαν συνολικός χρόνος δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Όταν κάποιο ποσοστό θέσεων πλήρους απασχόλησης μοιράζονται σε περισσότερους εργαζόμενους συγκριτικά με το παρελθόν το συνολικό ποσοστό της ανεργίας τείνει να μικραίνει...

Στα ύψη και η ανεργία, παρά κυβερνητική προπαγάνδα

Η φτωχοποίηση των Ελλήνων σε τρεις πράξεις 1999-2020 - Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος

Η ΛΗΣΤΕΊΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΆΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΏΡΗΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΛΑΟΥ...

"... σας καλώ να αναλογιστείτε πόσο ασύλληπτη ήταν η ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων που ξεκίνησε με τις πρωτοφανείς απώλειες των 300 δισ. στο Χρηματιστήριο για να συνεχιστεί με την πρωτοφανή μείωση της αγοραστικής δύναμης λόγω του ευρώ και ολοκληρώθηκε με τα 498 δισ. που χάθηκαν επί μνημονίων. Δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε αρκετές άλλες χώρες, ακόμη και σε όσες δεν γνώρισαν μνημόνια.

Δεν πρόκειται για λεφτά που χάθηκαν, που έπεσαν σε ένα πηγάδι. Πρόκειται για χρήματα που μας λήστεψαν μεθοδικά και βάσει σχεδιασμού οι διεθνείς δανειστές και τα κερδοσκοπικά funds τους στη μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδημάτων που συνέβηκε ποτέ στον πλανήτη. Αντί για την ευημερία που υποσχέθηκε η παγκοσμιοποίηση έφερε φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και τσάκισμα της μεσαίας τάξης..."

Σήμερα, που η φτωχοποίηση είναι η καθημερινή πραγματικότητα για το ένα τρίτο των Ελλήνων, νομίζουμε πως αυτή συντελέστηκε αποκλειστικά στα μνημονιακά χρόνια. Αυτά όντως κορύφωσαν και δραματοποίησαν το πρόβλημα, προηγήθηκαν όμως δυο σημαντικές φάσεις που τις έχουμε ξεχάσει. Ας τις θυμηθούμε μαζί.

Πριν τις μεγάλες μειώσεις επιτοκίων που έγιναν τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1990 αρκετοί μικρομεσαίοι Έλληνες είχαν τοποθετήσει τις οικονομίες τους στις τράπεζες. Εισέπρατταν μάλιστα σεβαστούς τόκους που σε κάποιες περιπτώσεις έφταναν και το 20%. Υπήρξε κόσμος που με αυτά τα χρήματα πάντρεψε κόρες και σπούδασε παιδιά. Όταν όμως πρακτικά μηδένισαν τα επιτόκια ο κόσμος απέσυρε τα χρήματα του από τις τράπεζες και θέλησε να τα επενδύσει κάπου.

Με την προσδοκία της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχε μια διάχυτη αίσθηση πως η εποχή που "όλοι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια" πλησιάζει. Το Χρηματιστήριο έγινε τότε ο ναός που όλοι έτρεξαν να εξαργυρώσουν αυτές τις ελπίδες. Το 1999 οι ενεργοί κωδικοί επενδυτών στο Χρηματιστήριο έφτασαν το 1,5 εκατομμύριο και οι ΕΛΔΕ (γραφεία αγοράς και πώλησης μετοχών) είχαν φτάσει και στα μικρά χωριά.

Πολλοί πάνω στον ενθουσιασμό τους πούλησαν σπίτια και χωράφια για να παίξουν. Και τότε, όταν όλοι είχαν αρχίσει να πιστεύουν στον λα:iκό καπιταλισμό, στις 23 Σεπτεμβρίου η φούσκα έσκασε. Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου μέσα σε τρεις μόνο μέρες απώλεσε το 12,7% της αξίας του και η καθοδική πτώση συνεχίστηκε για τέσσερα χρόνια, καταστρέφοντας περιουσίες και όνειρα. Σε 300 δισ. υπολογίζονται τα χρήματα που άλλαξαν χέρια με το 90% από αυτά να τα έχουν χάσει μικροεπενδυτές.

Η εποχή του ευρώ

Ας δούμε όμως και τη συνέχεια. Το 2002 η χώρα υιοθετεί το ευρώ. Οι παλιές καλές δραχμούλες αποσύρονται και οι Έλληνες πιάνουν γεμάτοι ελπίδα στα χέρια τους το ευρωπαϊκό νόμισμα. Και πράγματι γίναμε Ευρώπη! Χάρις σε ένα όργιο κερδοσκοπίας το γάλα, το γιαούρτι, το ψωμί, τα γλυκά και ο καφές φτάνουν να πουλιούνται σε τιμές Ιταλίας, Γερμανίας και Βελγίου.

Σπ.Λαβδιώτης: 6- Mυστική Πυραμίδα: Πώς Τράπεζες τύπωσαν Χρήμα από το Τίποτε!

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη

Το θέμα της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας έχει απασχολήσει σοβαρά την κοινή γνώμη μετά την κρίση του 2008, όπου η δύνη του κυκλώνα συμπαρέσυρε και τις ελληνικές τράπεζες1 οι οποίες είχαν δημιουργήσει μια μεγαλοπρεπή φούσκα χρέους.

Πώς στήθηκε η  πυραμίδα

Η φούσκα, όπως είδαμε στο 5ο μέρος, είχε έναν περίεργο σχηματισμό αντεστραμμένης πυραμίδας. Αυτή απαρτίζετο από περιουσιακά στοιχεία αξίας 490 δισ. ευρώ περίπου τα οποία στηρίζονταν σε ίδια κεφάλαια γύρω στα 8 δις ευρώ, ενώ το υπόλοιπο παθητικό συνίστατο από διάφορα στρώματα χρέους συνολικού ποσού 480 δις ευρώ περίπου. Τουτέστιν, η πυραμίδα ανήρχετο στο 200% του ΑΕΠ 2008 (243 δις ευρώ) της ελληνικής οικονομίας!

Το απρόσμενο, σύμφωνα με την επικρατούσα νεοφιλελεύθερη οικονομική σκέψη, όμως συνέβη και η επιβλητική φούσκα της πρόσκαιρης ευημερίας κτισμένη επάνω σε ένα πελώριο χρέος έσκασε. Και ανάμεσα στα συντρίμμια της θάφτηκαν τεράστιες περιουσίες, είτε αυτές αφορούσαν χρηματιστηριακές αξίες, είτε κατασχέσεις ακίνητης περιουσίας, είτε το φιάσκο των παραγώγων, ή πακέτα διάσωσης μιας πανικόβλητης ελληνικής κυβέρνησης.

Ωστόσο, πίσω απ’ αυτή τη φοβερή πανωλεθρία όπου τις καταστροφικές της συνέπειες τις βιώνουμε για μια ολόκληρη δεκαετία χωρίς φως στο τέλος του τούνελ, ενεδρεύει η λέξη «κερδοσκοπία» και η μεγαλειώδης δημιουργία της, η «φούσκα». Όμως, η δημιουργία της μεγαλοπρεπούς τραπεζικής φούσκας προϋποθέτει την ύπαρξη μιας κερδοσκοπικής άνθισης σε χρηματοπιστωτικές επενδύσεις η οποία οδηγήθηκε από παράλογη συμπεριφορά που περιγράφεται ως «μανία». Όπου η λέξη μανία δίνει έμφαση στον παραλογισμό και η λέξη φούσκα προοιωνίζει το σκάσιμο. Επομένως, η δημιουργία της φούσκας και η διάτρησή της αποτελούν την τελική φάση ενός κερδοσκοπικού οργίου όπου η κερδοσκοπία αποσπάται από τη λογική και μετατρέπεται σε ψευδαίσθηση και τρέλα κτίζοντας προσδοκίες στον αέρα.

Γιατί κατέρρευσε η πυραμίδα

Η πραγματική αιτία της κατάρρευσης της πυραμίδας θα βρεθεί στη γέννησή της, στα προηγούμενα χρόνια και συγκεκριμένα στην ένταξη της Ελλάδος στη ζώνη του ευρώ. Η πανηγυρική ατμόσφαιρα της ένταξης της χώρας μας το 2000, και οι τυμπανοκρουσίες της κυβέρνησης Σημίτη θα συνοδευτούν από μια ξέφρενη πιστωτική επέκταση του ιδιωτικού τομέα μέσω δημιουργίας phantom χρήματος από τις ελληνικές τράπεζες. Τα δάνεια προς τις εγχώριες επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά από 59.3 δις ευρώ το 2000 θα εκτοξευτούν μέσα σε οκτώ χρόνια στα 249.7 δις ευρώ, ήτοι κατά 190.4 δις ευρώ στα τέλη 2008, μια αστρονομική αύξηση της τάξεως του 321 % !2 Μ’ άλλα λόγια, η δημιουργία πιστωτικού χρήματος από λεπτό αέρα έτρεχε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, 40% ετησίως. Η επιπόλαια ενθάρρυνση ενός επισφαλούς δανεισμού δημιούργησε τη μεγαλοπρεπή πιστωτική φούσκα με την ανέμελη χορήγηση των πιστωτικών καρτών, καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων. Κι οδήγησε το ιδιωτικό χρέος στον εκτροχιασμό με τα περιβόητα εορτοδάνεια, μετοχοδάνεια, και τα θαλασσοδάνεια.

Η Εστία διακρίνει σωστά τις ευθύνες Σημίτη, δεν βλέπει όμως τις ευθύνες κανενός άλλου

Ο Γιούνκερ κατηγορεί Σημίτη για πλαστογραφία με την ΟΝΕ -Μουγκάθηκε ο τέως Πρωθυπουργός;

«Η Ελλάς μπήκε στην Ευρωζώνη με λάθος Βάση» – Εμουγγάθη ο τέως Πρωθυπουργός; Πέντε ημέρες σιωπής μετά τη συνέντευξη

Μια πολιτική βομβα πρώτου μεγέθους, ιδιαιτέρως μεγάλης ισχύος, εξαπέλυσε ομιλών στον διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά ο τέως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και του Eurogroup παλαιότερα, Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Δήλωσε σχεδόν ευθέως ότι η Ελλάς έγινε μέλος της ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία!

Η «Εστία» αντελήφθη από την πρώτη στιγμή την ιστορική σημασία αυτών των δηλώσεων. Αλλά αυτήν τη φορά εν αντιθέσει με την πάγια πρακτική της δεν ανέδειξε αμέσως το θέμα με τις αποκαλυπτικές δηλώσεις Γιούνκερ. Απεφάσισε να περιμένει. Ήθελε να δώσει χρόνο στους πρωταγωνιστές να αντιδράσουν. Και στον κ.Σημίτη και στο ΠΑΣΟΚ και φυσικά σε όλο το πολιτικό και μιντιακό σύστημά μας. Ο εξόχως ενδιαφέρων διάλογος που είχε ο Αλέξης Παπαχελάς με τον Πρόεδρο Γιούνκερ στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ είναι ως εξής:

Αλέξης Παπαχελάς: «Πιστεύετε ότι ήταν λάθος και της Κομισιόν τότε που δεν υπήρχε αυστηρή επίβλεψη;»

Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ: «Δεν ήταν μόνο λάθος της Κομισιόν. Έφταιγε το Συμβούλιο των Υπουργών. Τότε ήταν η Κομισιόν του Μπαρόζο το 1998-99, η Κομισιόν ζήτησε την έγκριση των Υπουργών Οικονομικών να ελέγξουν τα στατιστικά στοιχεία των χωρών -μελών μέσω της EUROSTAT. Και δυστυχώς ήμουν μεταξύ αυτών που είπαν: ‘Όχι, όχι. Η Κομισιόν έχει αρκετές εξουσίες. Αφήστε τις χώρες-μέλη να ελέγξουν μόνες τα στοιχεία τους’. Αυτό ήταν τεράστιο λάθος. Αν είχε η Κομισιόν το δικαίωμα να ελέγξει τα στοιχεία, και το ιστορικό των στοιχείων, δεν θα ήταν δυνατό για την Ελλάδα να μπει στην Ευρωζώνη με λάθος βάση. Δεν ήταν λάθος της ‘αναθεματισμένης’ Κομισιόν, δεν ήταν δικό μου. Ήταν λάθος του Συμβουλίου και εγώ ήμουν μέλος του.».