Το σύστημα της διαπλοκής

του Ιάκωβου Ιωάννου

Λογικά τα κόμματα ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τα συμφέροντα τους – ενώ οι ιθαγενείς παρακολουθούν αμέτοχοι το δικό τους δράμα, σαν να μην αφορά τους ίδιους, αλλά κάποιον άγνωστο τρίτο.

.

«Το 2018 δεν θα συμφέρει τους δανειστές ένα 4ο μνημόνιο, αλλά η μετάβαση στη δραχμή – αφού θα έχουν πια λεηλατήσει ένα μεγάλο μέρος της χώρας, ενώ για το υπόλοιπο θα τους χρειαστεί ένα υποτιμημένο νόμισμα, το οποίο θα μετατρέψει επί πλέον τους Έλληνες σε δουλοπάροικους«.

.

Άποψη

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί τον πρωθυπουργό για κρυφά ταξίδια, καθώς επίσης για μυστική ατζέντα ξεπουλήματος ή χρεοκοπίας της χώρας – ενώ τα δικά του αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ υποψιάζονται πως η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να μη συμβιβαστεί με την Τρόικα αυτή τη φορά, ηττώμενη ξανά κατά κράτος, αλλά να διεξάγει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Προφανώς λοιπόν το παιχνίδι της υπεξαίρεσης της νομής της εξουσίας καλά κρατεί, εις βάρος φυσικά όλων εμάς των ιθαγενών – τους οποίους το σύστημα της διαπλοκής κομμάτων και ΜΜΕ δεν εμπιστεύεται καθόλου, όσον αφορά τις επιλογές τους, αρνούμενο να τους επιτρέψει ένα δημοψήφισμα. Μοναδική εξαίρεση εν προκειμένω αποτέλεσε το δημοψήφισμα του 2015 – όπου εμείς οι ιθαγενείς αποφασίσαμε μεν για το μέλλον μας, αλλά η κυβέρνηση δεν σεβάσθηκε τη βούληση μας, χωρίς να αντιδράσουμε καθόλου!

Φυσικά κανένας από τους παραπάνω πολιτικούς δεν διαμαρτύρεται για το καταρρακωμένο Σύνταγμα της χώρας – έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από τις εγκληματικές παρεμβάσεις των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου». Της «συμμορίας» δηλαδή που κυβερνάει τις τελευταίες δεκαετίες την Ελλάδα, έχοντας την όχι μόνο χρεοκοπήσει αλλά, επίσης, εξευτελίζοντας την διεθνώς.

Το έγκλημα του PSI

Ιάκωβος Ιωάννου

Mέσω αυτού υπεγράφη η υπαγωγή των ομολόγων του δημοσίου στο αγγλικό δίκαιο, η απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα, καθώς επίσης η υποθήκευση ολόκληρης της Ελλάδας, χωρίς καμία ωφέλεια – οπότε δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο.

.

Άρθρο

Επανέρχεται ξανά στην επικαιρότητα η αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων της Ελλάδας μετά τα μέσα του 2017, οπότε η χρεοκοπία, καθώς επίσης η έξοδος της από την Ευρωζώνη – εκβιαστικά φυσικά μέσω της ΕΚΤ που ασφαλώς ελέγχεται από τον κ. Σόιμπλε, αφού μόνο εκούσια μπορεί να δρομολογηθεί κάτι τέτοιο.

Η χρεοκοπία βέβαια θα αποφευχθεί, εάν η κυβέρνηση συμβιβαστεί με όλα όσα απαιτηθούν από τη Γερμανία – εκτός αυτού υπό την προϋπόθεση ότι, στην περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ θα αναλάβει το ελληνικό πρόγραμμα το γερμανικό ΔΝΤ, ο ESM δηλαδή, επιβάλλοντας πολύ πιο επώδυνα μέτρα.

Δυστυχώς τα ελληνικά κόμματα δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους ούτε στην άκρη του γκρεμού – ενώ οι Πολίτες λογικά πιστεύουν ότι, δεν είναι δυνατόν να διασωθεί η χώρα από αυτούς που τη χρεοκόπησαν και πρέπει να τιμωρηθούν. Εν τούτοις, δεν κατανοούν πως αφενός μεν δεν υπάρχει χρόνος, αφετέρου πως δεν αλλάζει εύκολα το πολιτικό προσωπικό – οπότε δεν είναι ρεαλιστικό κάτι τέτοιο.

Επίσης πως το νόημα της συνεργασίας είναι η παρουσία σύσσωμης της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές, χωρίς την οποία δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εύρεσης μίας σωστής λύσης – ενώ η απαιτούμενη πολιτική σταθερότητα δεν μπορεί να εξασφαλισθεί όταν τα κόμματα συγκρούονται μεταξύ τους, δημαγωγούν κοκ.

Για παράδειγμα, εάν η ΝΔ κέρδιζε τις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούσε τους οπαδούς του στους δρόμους, ακόμη και αν είχε θεϊκές ικανότητες ο πρωθυπουργός, δεν θα μπορούσε να επιτύχει απολύτως τίποτα – κάτι που δυστυχώς δεν συνειδητοποιεί κανένα από τα κόμματα, ούτε οι Πολίτες. Υπό αυτήν την οπτική γωνία πάντως, η απλή αναλογική δεν είναι αρνητική – παρά τα προβλήματα που ενέχει.

Η έκρηξη χρεών και η Ελλάδα

του Ιάκωβου Ιωάννου
.

Η υπερχρέωση του πλανήτη συνεχίζεται χωρίς σταματημό, προμηνύοντας ένα παγκόσμιο κραχ που δύσκολα δεν θα καταλήξει σε χάος – ενώ η κατάρρευση της χώρας μας επιταχύνεται, φτάνοντας πλέον στα τελευταία της στάδια.  

.

Σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του ινστιτούτου διεθνών οικονομικών (πηγή), το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε ξανά κατά 11 τρις $ τους πρώτους εννέα μήνες του 2016 – φτάνοντας σε ένα νέο ύψος ρεκόρ της τάξης των 217 τρις $ (από 199 τρις $ το 2014) ή στο 325% του ΑΕΠ του πλανήτη. Όσον αφορά τη σύνθεση του, τα ομόλογα των αναδυομένων οικονομιών παρουσίασαν μεγάλη άνοδο – ενώ τα κρατικά ομόλογα, καθώς επίσης τα κοινοπρακτικά δάνεια έκδοσης 2016 ήταν τριπλάσια, σε σχέση με το 2015, με την Κίνα να έχει όπως πάντα τη μερίδα του λέοντος.

Στα πλαίσια αυτά, οι κίνδυνοι για την παγκόσμια οικονομία έχουν αυξηθεί ραγδαία – πόσο μάλλον μετά την άνοδο του κόστους δανεισμού ως αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, σε ένα περιβάλλον υποτονικής ανάπτυξης, αδύναμης κερδοφορίας των επιχειρήσεων, αύξησης των αποδόσεων των ομολόγων σε δολάρια, ανόδου των βασικών επιτοκίων από τη Fed, ισχυροποίησης του δολαρίου, επιδείνωσης της φερεγγυότητας κρατών, καθώς επίσης επιχειρήσεων κοκ.

Η επιστολή της ντροπής

του Ιάκωβου Ιωάννου

Η υποκρισία και η διχόνοια δεν βοηθούν καθόλου την Ελλάδα, αφού χρειάζεται ρεαλιστικές λύσεις – οι οποίες ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με τη σκυταλοδρομία της ντροπής που έχουν πολύ έξυπνα οργανώσει οι δανειστές.

.

Άποψη

Η Ελλάδα ευρίσκεται αφενός μεν υπό ξένη επιτροπεία, αφετέρου σε καθεστώς κυλιόμενης πτώχευσης – δηλαδή, συνεργεί μία άκρως επικίνδυνη και παράνομη καθυστέρηση της νομοτελειακής χρεοκοπίας της. Παράνομη επειδή επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες της οικονομίας της, με κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος. Στις επιχειρήσεις κάτι τέτοιο απαγορεύεται, ενώ τιμωρείται ποινικά πάρα πολύ αυστηρά ο υπεύθυνος διαχειριστής τους – ο οποίος, στην περίπτωση των κρατών, είναι η εκάστοτε κυβέρνηση.

Περαιτέρω, όταν της δόθηκε η προηγούμενη δόση των 2,8 δις € τον Οκτώβρη, οι Ευρωπαίοι δανειστές της απαίτησαν τη συμμετοχή του ΔΝΤ – κάτι που όμως δεν συνέβη, αφού σύμφωνα με το Ταμείο η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, το ΔΝΤ τη θεωρεί χρεοκοπημένη – ενώ προσπαθεί να πάρει πίσω τα δάνεια του, μέσω των υπολοίπων «θεσμών».

Την ίδια στιγμή το 90% των ανέργων δεν παίρνει κανένα απολύτως βοήθημα από το δημόσιο (αφού το επίδομα ανεργίας δίνεται το πολύ για ένα έτος, το δεύτερο περιορίζεται στα 200 € μηνιαία και το τρίτο μηδενίζεται), σε περισσότερες από 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει κανένας εργαζόμενος, ενώ πάνω από 300.000 νέοι έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους – όταν όλοι γνωρίζουμε πως ένα κράτος χωρίς νέους, είναι ένα κράτος χωρίς μέλλον.