Το ντόμινο των εξελίξεων

Του Αλέξη Ζακυνθινού

Ο παγκόσμιος γεωπολιτικός χάρτης αλλάζει, με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των Η.Π.Α. να βαίνει συνεχώς προς το χειρότερο – στην Ασία κυριαρχεί η Κίνα, ενώ στην Ευρώπη τείνουν να δημιουργηθούν δύο αντίπαλοι πόλοι, υπό τη Γερμανία και τη Ρωσία.

.

«Ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και εγώ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο διαφορετικοί. Εν τούτοις έχουμε μία παράδοση, η οποία υπαγορεύει στον πρόεδρο που αποχωρεί να καλωσορίζει τον καινούργιο και αυτό έκανα την προηγούμενη εβδομάδα. Οι βασικοί πυλώνες της Δημοκρατίας, καθώς επίσης οι ανοιχτές δημόσιες συζητήσεις, θα έπρεπε να διατηρηθούν ως έχουν. Τότε θα είμαστε εντάξει» (Obama στην Αθήνα).

.

Άποψη

Η παραπάνω είναι μία από τις πιο παράδοξες δηλώσεις ενός απερχόμενου προέδρου για το μελλοντικό – αφού έμμεσα κατηγορεί το διάδοχο του ως μη δημοκρατικό, φοβούμενος πως δεν θα σεβαστεί τις βασικές αρχές του πολιτεύματος!

Από την άλλη πλευρά, όταν αυτή η αναφορά συνοδεύεται από τις «εμφυλίου τύπου» διαδηλώσεις εναντίον του κ. Trump σε πολλές αμερικανικές πόλεις, τις οποίες δεν προσπάθησε να σταματήσει ούτε ο κ. Obama ούτε η κυρία Clinton, ενώ κανένας από τους δύο δεν στήριξε ουσιαστικά το μελλοντικό πρόεδρο, τότε φαίνεται πως κάτι δεν λειτουργεί σωστά στη σύγχρονη Ρώμη – οπότε λογικά ανησυχεί το στρατιωτικό της σκέλος (ΝΑΤΟ) και οι επαρχίες της (ανάλυση).

Το σημαντικότερο όμως είναι η οικονομική της κατάσταση, η οποία βαίνει ραγδαία προς το χειρότερο – κρίνοντας από τις μαζικές πωλήσεις των ομολόγων της, οι οποίες αυξήθηκαν κατά 22 δις $ μέσα σε μία εβδομάδα (πηγή), με το σύνολο τους να έχει περιορισθεί στα 2,8 τρις $, ήτοι στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2012.

Ειδικότερα, οι συνολικές πωλήσεις αμερικανικών ομολόγων εκ μέρους των ξένων κεντρικών τραπεζών έφτασαν στα 343 δις $ για την περίοδο Ιουλίου 2015 και Αυγούστου 2016, ενώ συνεχίζονται με ακόμη μεγαλύτερο ρυθμό – με σημαντικότερο πωλητή την Κίνα (γράφημα), η οποία θεωρείται από το νέο πρόεδρο ως ο βασικός διεκδικητής της παγκόσμιας ηγεμονίας και νούμερο ένα εχθρός της υπερδύναμης.

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του αποθέματος των αμερικανικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της η κεντρική τράπεζα της Κίνας.

.

Γεωπολιτικές αλλαγές

του Αλέξη Ζακυνθινού.

Οι Η.Π.Α. θα επιδιώξουν τη συμμαχία τους με τη Ρωσία, για να αντιμετωπίσουν την απειλή της Κίνας, αποκλείοντας την ΕΕ και από τις δύο αυτές χώρες – οπότε ο μεγάλος χαμένος θα είναι η Ευρώπη και ιδίως η Γερμανία.

.

«Στην πολιτική, οπότε και στην ιστορία, δεν υπάρχουν συμπτώσεις – ενώ οι μάζες είτε δεν κρίνουν καθόλου, είτε κρίνουν λανθασμένα» (G. le Bon).

Άρθρο

Ανάρπαστα γίνονται τα βιβλία του Χίτλερ στη Γερμανία – η βιογραφίες του, ο αγώνας του και όλα τα υπόλοιπα. Εύλογα θα έλεγα, αφού ο εθνικοσοσιαλισμός έχει κυριαρχήσει ξανά στους απογόνους του – η διακυβέρνηση δηλαδή της χώρας από το βιομηχανικό καθεστώς, το οποίο υπηρετεί πιστά η πολιτική της εξουσία. Όσον αφορά δε την επεκτατική πολιτική του συγκεκριμένου πολιτεύματος, για την κατάκτηση του «ζωτικού χώρου» που απαιτούσε ανέκαθεν, αυτή τη φορά επιβάλλεται με οικονομικά όπλα – με το μερκαντιλισμό, ο οποίος είναι πολύ φθηνότερος, καθώς επίσης πιο αποτελεσματικός.

Πρώτα θύματα της Γερμανίας είναι η Πορτογαλία, η οποία έχει μετατραπεί σε χώρα της Lidl και φυσικά η Ελλάδα – οι κυβερνήσεις της οποίας έχουν υποταχθεί η μία μετά την άλλη στην καγκελάριο. Επίσης στον υπουργό οικονομικών της, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά πως όταν αγοράσει κανείς τα εδάφη και τις επιχειρήσεις μίας χώρας, δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται πως θα δημιουργηθούν αντιστασιακά κινήματα – όπως συμβαίνει όταν κατακτάται στρατιωτικά.

Εν τούτοις, η αλλαγή γεωπολιτικής που προβλέπεται εκ μέρους του νέου προέδρου των Η.Π.Α., δημιουργεί ήδη προβλήματα στη Γερμανία – κρίνοντας από την οργή των καθεστωτικών ΜΜΕ της χώρας, λόγω της εκλογής κυβερνήσεων φιλικών προς τη Ρωσία τόσο στη Βουλγαρία, όσο και στη Μολδαβία.

Προφανώς σε αυτές τις χώρες έχει γίνει κατανοητό ότι, η Γερμανία ως ηγέτης της ΕΕ είναι ο παράγοντας που μπορεί να διαταράξει την ειρήνη μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής – ληστεύοντας παράλληλα τον πλούτο τους. Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνουν πως η βιομηχανία τους γίνεται όλο και λιγότερο ανταγωνιστική, λόγω της πολιτικής λιτότητας και των εξαγωγικών πλεονασμάτων της Γερμανίας, καθώς επίσης πως το κοινωνικό τους κράτος περιορίζεται συνεχώς.

Στα πλαίσια αυτά, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κοιτάζουν ξανά προς την πλευρά της Ρωσίας – όπως τα κράτη της Ασίας προσανατολίζονται πια στην Κίνα. Παράδειγμα οι Φιλιππίνες, οι οποίες ήταν ένας από τους σημαντικότερους συμμάχους της υπερδύναμης – λογικά βέβαια, αφού η οικονομία τους στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές προς την Κίνα.

Περαιτέρω, η Γερμανία ανησυχεί γενικότερα από την αλλαγή της γεωπολιτικής εκ μέρους του νέου αμερικανού προέδρου, η οποία θεωρεί πως θα είναι η εξής:

(α)  Η κατάργηση της διατλαντικής συμφωνίας ΤΡΡ(Η.Π.Α. και Ασίας, πηγή) όπου όμως, εάν τελικά διατηρούταν, θα γινόταν προσπάθεια συμμετοχής της Ρωσίας και αποκλεισμού της Κίνας.

(β)  Η κατάργηση της συμφωνίας ΤΤΙΡ μεταξύ της ΕΕ και των Η.Π.Α., όπου προβλεπόταν η μη συμμετοχή της Ρωσίας – με απώτερο στόχο τη δημιουργία του οικονομικού ΝΑΤΟ (ανάλυση). Προφανώς η επιλογή της Ρωσίας ως σύμμαχο και της Κίνας ως βασικό εχθρό εκ μέρους του κ. Trump, δεν ευνοεί την ολοκλήρωση του ΝΑΤΟ στο οικονομικό σκέλος του.

Αντίθετα, λειτουργεί ανασταλτικά στο στρατιωτικό σκέλος, γεγονός που έχει προβληματίσει χώρες όπως η Πολωνία, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί στο παρελθόν εναντίον της Ρωσίας και υπέρ του ΝΑΤΟ – πριν από όλα βέβαια προβληματίζει τη Γερμανία, η οποία θεωρεί πως ο μοναδικός αντίπαλος της στην Ευρώπη, όσον αφορά την κυριαρχία της, είναι η Ρωσία – όπως ακριβώς συνέβαινε με τους δύο παγκοσμίους πολέμους.

(γ)  Η διατήρηση της συμφωνίας CETA μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά με κάθε θυσία, αφού δεσμεύει την Ευρώπη εμπορικά, χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα στους αμερικανικούς ομίλους – ενώ δυσχεραίνει τις εμπορικές σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία. Ειδικότερα, με τη συμφωνία αυτή η ΕΕ θα είναι έρμαιο των αμερικανικών πολυεθνικών μέσω των θυγατρικών τους στον Καναδά – ενώ οι Η.Π.Α. δεν θα έχουν κανένα απολύτως μειονέκτημα (άρθρο) και δεν θα δώσουν κανένα αντάλλαγμα.

(δ)  Η συμμαχία με τη Ρωσία σε όλα τα πεδία, έτσι ώστε να βοηθήσει τις Η.Π.Α. στη σύγκρουση τους με την Κίνα – με στόχο τον περιορισμό της παγκόσμιας επιρροής της. Εν προκειμένω θα γίνει προσπάθεια διάσπασης της Ευρώπης, για να κρατηθεί μακριά τόσο από τη Ρωσία, όσο και από την Κίνα – γεγονός που επεξηγεί την αλλαγή πολιτικής της υπερδύναμης σε σχέση με την Ευρωζώνη, όπου τάσσεται πλέον υπέρ της διάλυσης της. Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως με εντολή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών εμποδίστηκε η εξαγορά ενός γερμανικού από έναν κινεζικό όμιλο – γεγονός που επιδείνωσε σημαντικά τις σχέσεις της Κίνας με τη Γερμανία.

Άλυτα προβλήματα, διαιρεμένο Έθνος

του Αλέξη Ζακυνθινού

Όλο και περισσότεροι θεωρούν ότι, είναι καλύτερα να φύγει η Γερμανία από την Ευρωζώνη, αφού είναι η βασική αιτία των προβλημάτων της – ειδικά οι Η.Π.Α. οι οποίες, ευρισκόμενες σε πορεία παρακμής, φοβούνται τη δημιουργία του 4ου Ράιχ, καθώς επίσης τυχόν συμμαχία της με τη Ρωσία.

.

Ο τίτλος θα μπορούσε να αφορά την Ελλάδα επειδή φαίνεται πως, έχοντας μετατραπεί σε αποικία χρέους, βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής της κατάρρευσης – με τους Πολίτες της να διώκονται με στόχο τη δήμευση των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών τους στοιχείων, για την πληρωμή των δανειστών, καθώς επίσης για την «εκτροφή» της εγχώριας διεφθαρμένης ελίτ.

Το στάδιο αυτό συνήθως ακολουθείται από το χάος που χαρακτηρίζει ένααποτυχημένο κράτος, στο οποίο επικρατεί το γνωστό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω!» – ενώ ίσως ταιριάζουν εδώ τα λόγια του Ο. Ελύτη, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής:

«Από τι πάσχουμε κυρίως; Θα σας το πω αμέσως: από μία μόνιμο, πλήρη, και κακοήθη ασυμφωνία μεταξύ του πνεύματος της εκάστοτε ηγεσίας μας και του «ήθους» πού χαρακτηρίζει το βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό του ελληνικού λαού στο σύνολο του!

Από την ημέρα που έγινε η Ελλάδα κράτος ως σήμερα, οι πολιτικές πράξεις θα έλεγε κανένας ότι σχεδιάζονται και εκτελούνται ερήμην των αντιλήψεων για τη ζωή και γενικότερα των ιδανικών που είχε διαμορφώσει ο Ελληνισμός, μέσα στην υγιή κοινοτική του οργάνωση, καθώς επίσης στην παράδοση των μεγάλων αγώνων για την ανεξαρτησία του«.

Εν τούτοις ο τίτλος δεν έχει σχέση με την Ελλάδα, αφού πρόκειται για αυτόν μίας πρόσφατης έρευνας του Harvard, η οποία αφορά την αμερικανική οικονομία (πηγή) – όπου σε γενικές γραμμές επισημαίνεται ότι, παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί ανάκαμψης μετά την κρίση του 2008, η οικονομία συνέχισε να επιδεινώνεται. Μεταξύ άλλων, το Πανεπιστήμιο αποδίδει τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη στην έλλειψη οικονομικής στρατηγικής, ιδιαίτερα σε ομοσπονδιακό επίπεδο – κάτι που μας θυμίζει τόσο την Ελλάδα, όσο και την Ευρωζώνη στο σύνολο της (ανάλυση).