Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Θέλει αρετή και τόλμη η αλήθεια!



Όσα βιβλία και να διαβάσεις, όσα αρχεία και να μελετήσεις, όσες θεωρίες κι αν γνωρίζεις, όσο μυαλό κι αν έχεις, πάντα κάτι από την ουσία θα σου διαφεύγει. Κι αυτό που θα σου διαφεύγει μπορεί να είναι αυτό που μόνο το ίδιο το βίωμα κατέχει.

Κάνω αυτό το συλλογισμό πολλές φορές όταν προσπαθώ να εξηγήσω σε άλλους ανθρώπους την οικογενειακή μας εμπειρία, τον ξεριζωμό μας από την Κωνσταντινούπολη, μετά το καταστροφικό πογκρόμ εναντίον της Ρωμιοσύνης της 6-7ης Σεπτεμβρίου 1955. 

Πόσο μας την έχουν στημένη;


logoΤα σενάρια που φανταζόμαστε είναι πολλά. Η άγνοια για το τι μαγειρεύεται και πως μαγειρεύεται στα ενδότερα της εξουσίας, εντόπιας και διεθνούς, μας κάνει να κάνουμε υποθέσεις με πολλαπλές εκδοχές.
Είναι δε πολύ πιθανό τα υπαρκτά αλλά άγνωστα σε μας σενάρια να είναι παραπάνω από ένα και, μάλιστα, να υφίστανται συνεχείς τροποποιήσεις ανάλογα με τις τρέχουσες εξελίξεις και αλλαγές.

Μία απ’ αυτές τις υποθέσεις υποστηρίζει ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι μέρος του σεναρίου που αποσκοπεί στην παραμονή της ΝΔ στην εξουσία προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εφαρμογή των Μνημονίων. Σχεδιασμένη να πλήξει τη «Χρυσή Αυγή» και να σταματήσει τη διαρροή ψηφοφόρων της ΝΔ προς το κόμμα των ναζί. Παράλληλα, να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ τονώνοντας τη θεωρία των δύο άκρων. 

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Μπορεί να κερδηθεί ο πόλεμος χωρίς να κερδηθεί η μάχη της ενημέρωσης;


logo


Μας προβληματίζει ή στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Δικαιολογημένα. Τι στο καλό, η χώρα καταστρέφεται με τρόπους, μεγέθη και ρυθμούς πρωτόγνωρους.

Ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται και, μάλιστα, πολύ φτηνά, σχεδόν τζάμπα. Ο ιδιωτικός πλούτος χάνει την αξία του και από πλεονέκτημα μετατρέπεται με τα χαράτσια και τα τεκμήρια σε βραχνά. Η εργασία δεν υπάρχει ή κι όταν υπάρχει αυξάνεται σε ώρες, ενώ μειώνεται σε οικονομική απολαβή σε σημείο που να μην επαρκεί για να καλύψει τις βασικές ανάγκες και υποχρεώσεις κάθε πολίτη που ανήκει στη μεγάλη πλειοψηφία των χαμηλών και μεσαίων οικονομικά στρωμάτων.
Πρωτοφανείς καταστάσεις που αποτυπώνονται σε εικόνες σουρεαλιστικές ξεφτιλίζουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Αστυνομικοί με ασπίδες και όπλα επιβλέπουν την εκκένωση νοσοκομείων που κλείνουν άτακτα και κομάντος τραυματιοφορείς μεταφέρουν άρον-άρον σε φορεία ασθενείς κατάκοιτους και διασωληνωμένους, φτωχούς ανθρώπους, συνταξιούχους, εργάτες με χιλιάδες ένσημα και ροζιασμένα χέρια, με τα λίγα υπάρχοντά τους σε νάιλον σακούλες του σουπερμάρκετ, σώματα σαν κούτες κάποιας εφορίας που μετακομίζει. Η απόλυτη ταπείνωση του ανθρώπου που δούλεψε, πλήρωσε τους φόρους του (στους εργάτες και τους υπάλληλους, ως γνωστόν, ο φόρος παρακρατείται προκαταβολικά), πλήρωσε το ασφαλιστικό του ταμείο (επίσης με προκαταβολική παρακράτηση), μεγάλωσε τα παιδιά του, τα έστειλε να υπηρετήσουν στο στρατό, τα σπούδασε με δικά του έξοδα και στερήσεις, στήριξε με την εργασία του την ανάπτυξη και ευημερία των λίγων που σήμερα τον ξεφτιλίζουν και τον σέρνουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Διανοούμενοι της παρακμής


Σεπτεμβρίου 1, 2013 από seisaxthiablog
Του Στέλιου Ελληνιάδη

Δεν είναι έκπληξη στους παροικούντες. Είναι χρόνια τώρα που ορισμένοι κοντοχωριανοί διανοούμενοι ένιωθαν στριμωγμένοι ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά.
Η πρώτη δεν τους εξέφραζε γιατί ήταν πολύ «λαϊκιά» και η δεύτερη τους βρώμαγε γιατί δεν ήταν αρκετά αριστοκρατική.
Αλλά δεν τους πίεζε και κανένας για να πάρουν θέση. Η ζωή εξελισσόταν χωρίς ή με μέτρια αντιπαράθεση, και στην αναβροχιά ο καθένας βολευόταν όπως μπορούσε καλύτερα. Έτσι έπλεαν αμέριμνοι και ανεξιχνίαστοι μέσα σε μια αριστεροδεξιά σούπα που σερβιριζόταν με όλα.

Ο Σαββόπουλος, άλλου ταλέντου, άλλου επιπέδου, άλλης προσφοράς, είχε από χρόνια εκδηλώσει δημόσια την παλινδρόμηση του μέχρι να κατασταλάξει με ποιον θα πάει τελικά (;). Αλλά οι μετριότητες φυλάγονταν πίσω από μια έντεχνη ουδετερότητα. Και απολάμβαναν την ιδιαίτερη μεταχείριση που τους επιφύλασσαν οι εκδότες πάσης φύσεως, όχι τόσο σε χρήμα, όσο σε προβολή δυσανάλογα μεγάλη με το ταλέντο ή το «ταλέντο» τους και κοινωνική καταξίωση που κάθε μικροαστός καλλιτέχνης ή διανοούμενος επιζητεί περισσότερο κι από τον αέρα που αναπνέει. Προβολή και καταξίωση που η καθημαγμένη Αριστερά δεν μπορούσε με επάρκεια να καλύψει.
Η Δεξιά εντελώς αδιάφορη περί τα πολιτιστικά, δεν αισθανόταν ούτε κρύο ούτε ζέστη, αλλά την εξυπηρετούσε θαυμάσια η αριστεροδεξιά σούπα από την οποία έπαιρνε όσο ήθελε και έτρεφε ανώδυνα τους μορφωμένους ψηφοφόρους της συντηρώντας με ξένα κόλλυβα το ευρωπαϊκό της προφιτερόλ με κρέμα από «προοδευτικούς» διανοούμενους στην επιφάνεια και μπαγιάτικο παραγέμισμα από κάτω.

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Από τα τάγματα εργασίας των νεοΤούρκων στα τάγματα εργασίας των νεοΕλλήνων

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Η Δεξιά ήτανε μαύρη, κατάμαυρη. Απ' όπου κι αν την έπιανες, λέρωνες τα χέρια σου. Μετά την οριστική κατίσχυση της, το 1949, συνέχισε για πολλά χρόνια τη βία και την τρομοκρατία που εφάρμοσε από τον αιματοβαμμένο Δεκέμβρη του 1944.

Στο Μακρονήσι συνεχίστηκαν τα φριχτά βασανιστήρια και οι εκτελέσεις των κομμουνιστών δεν σταμάτησαν με τη διεθνή κατακραυγή για τη δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ενώ δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές ήταν φυλακισμένοι, εξορισμένοι στο εσωτερικό ή εκδιωγμένοι στο εξωτερικό και χιλιάδες άλλοι άταφοι στα πεδία των μαχών και στους τόπους εκτέλεσης τους από τις συμμορίες των δοσίλογων, τωνΓερμανοτσολιάδων και των ταγματασφαλιτών. 

Οι πρωθυπουργοί και οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί διορίζονταν από τον εν Αθήναις πρέσβη των ΗΠΑ και ο ξένος βασιλιάς ήταν ο τοποτηρητής του καθεστώτος και αρχιστράτηγος του στρατού. Ενός στρατού που πολεμούσε στη μακρινή και άγνωστη Κορέα για χάρη των Αμερικάνων, αλλά δεν κουνήθηκε ούτε εκατοστό όταν η τούρκικη κυβέρνηση οργάνωσε το πογκρόμ του ξεριζωμού εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και οι Εγγλέζοι απαγχόνιζαν και έκαιγαν ζωντανούς με φλογοβόλα τους αγωνιστές της κυπριακής ανεξαρτησίας.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Ο φασισμός δεν γεννιέται, μεθοδεύεται

Ιουλίου 14, 2013 από seisaxthiablog

 

Του Στέλιου Ελληνιάδη
«Στον 21ο αιώνα, ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι εξωτερικός, αλλά εσωτερικός… Αυτά που πλέον μας απειλούν -και μάλιστα ασύμμετρα- είναι το οργανωμένο έγκλημα, η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, το χάος και η βία στις πόλεις ή στην ενδοχώρα αδιακρίτως… Χρειάζεται επειγόντως ένα νέο εθνικό δόγμα που θα εντοπίσει τους εθνικούς κινδύνους και θα προσδιορίσει τα μέσα με τα οποία θα τους αντιμετωπίσει επαρκώς η χώρα.»
Πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Τα λέει όλα. Η δημοκρατική κοινωνία πρέπει να εκτιμήσει «Το δόγμα για την ασφάλεια» όπως τιτλοφορείται το αποκαλυπτικό σχόλιο.
Οι πλιατσικολόγοι της χώρας είναι ικανοί για όλα. Αντιλαμβάνονται ότι το ψέμα τους δεν μπορεί να κρατήσει επ’ άπειρον. Η πραγματικότητα, όσο κι αν προσπαθούν να τη χρυσώσουν μέσα από παραπλανητικές εξαγγελίες και υποσχέσεις, θα τους διαψεύδει όλο και περισσότερο. Μέχρι πού μπορεί να κρατήσει το παραμύθι τους; Όλοι οι δείκτες της οικονομίας είναι αρνητικοί. Όλοι! Οι μόνες αλήθειες που επιβεβαιώνονται με αδιαμφισβήτητο τρόπο είναι η αύξηση της ανεργίας, η αύξηση των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η αύξηση των κλειστών μαγαζιών και βιοτεχνιών, η αύξηση των απλήρωτων λογαριασμών της ΔΕΗ, η αύξηση των ληξιπρόθεσμων επαγγελματικών, στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, η αύξηση της μετανάστευσης των νέων και των επιστημόνων, η αύξηση των αυτοκτονιών… Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τελεία.
Οι πλιατσικολόγοι δεν θεωρούν απειλή για την ύπαρξη της χώρας τις απολύσεις, την ανεργία, τις χρεοκοπίες, τη μετανάστευση, τις αυτοκτονίες… Ούτε τους νοιάζει ποια είναι η απειλή για τη χώρα και το λαόΤους νοιάζει να διασφαλίσουν την ανεμπόδιστη συνέχιση του πλιάτσικουΑυτό αισθάνονται ότι απειλείται. Το πλιάτσικο, η λεηλασίαΦοβούνται μήπως ξεσηκωθούν οι πεινασμένοι, οι άστεγοι, οι απολυμένοι και τα φαντάσματα των αυτοχείρων και τους πάρουν στο κυνήγι. Αυτό θεωρούν απειλή. Και γι’ αυτή την απειλή παίρνουν τα μέτρα τους. Αυτό που ΤΑ ΝΕΑ ονομάζουν «χάος και βία στις πόλεις ή στην ενδοχώρα αδιακρίτως». Έχουν ήδη παραβιάσει βασικές διατάξεις του Συντάγματος, έχουν υποβαθμίσει το ρόλο του Κοινοβουλίου, δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων, θέτουν περιορισμούς στην ενημέρωση και έχουν εκχωρήσει σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας σε ξένα κράτη. Δηλαδή, η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία υπολειτουργεί, το πολίτευμα μεθοδικά μπαίνει στο γύψο.