Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019

Οκτώ χρόνια επιτυχίας για το Κοινωνικό Φροντιστήριο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών (video)

Ιδιαίτερη χαρά και περηφάνεια αισθάνονται οι εθελοντές καθηγητές του Κοινωνικού Φροντιστηρίου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, που μετρά ήδη οκτώ χρόνια ζωής, καθώς  η επιτυχία των μαθητών στις Πανελλαδικές άγγιξε το 100%. Τα μαθήματα θα συνεχιστούν και φέτος.

Το 80% των μαθητών πέρασε σε σχολή στην Αθήνα και οι επιτυχίες, αποτελούν την μοναδική αμοιβή των καθηγητών στο Κοινωνικό Φροντιστήριο της Αρχιεπισκοπής, που παραδίδουν εθελοντικά μαθήματα στηρίζοντας μαθητές από την Α’ Γυμνασίου έως και την Γ’ Λυκείου καθώς και νέους που επιθυμούν να διαγωνιστούν ξανά στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Τα κριτήρια που εξετάζονται για τη συμμετοχή  είναι οικονομικά, για παιδιά από όλη την Αθήνα.
Αρχικά, το 2012 το Κοινωνικό Φροντιστήριο στεγαζόταν στη Βιβλιοθήκη της Αρχιεπισκοπής, στου Ψυρρή, ωστόσο η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη, που μεταφέρθηκε στην οδό Σοφοκλέους.
ΕΡΤ1/Ρεπορτάζ: Ελίνα Κολύβα

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Αυτός είναι ο παπάς της Σπιναλόγκα που κοινωνούσε τους λεπρούς και κατάλυε τη θεία κοινωνία χωρίς να κολλήσει (βίντεο)

Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε για το «νησί των ζωντανών νεκρών» είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία.
Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο:
Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.
Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.
– Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ’ έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος, εσύ μετά θα κάμεις την κατάλυση και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου.
Ο ιερέας έγνευσε συγκαταβατικά. Στα κοντινά κελιά ακούστηκε η κουβέντα κι άρχισαν να μαζεύονται διάφοροι στο πλάι του ναού, εκεί που ήταν ένα μικρό χάλασμα, με λιγοστή θέα στο ιερό. Παραμόνευσαν οι χανσενικοί στο τέλος της Λειτουργίας κι είδαν τον παπά δακρυσμένο και γονατιστό στην Ιερή Πρόθεση να κάνει την κατάλυση.

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019

Διακόσια χρόνια από την κοίμηση (1819) του Αντώνιου Μαρτελάου, του ανατρεπτικού λόγιου Ζακυνθινού παπά.

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου


Στη Ζάκυνθο ξανά, 
όπου τους Ιούλιους των τελευταίων ετών καταγίνομαι να συμφιλιώνω τις κουρκουρίτσες με το laptop, και τα άπαιχτα κελαηδήματα με τις αξημέρωτες πληκτρολογήσεις· να βυζαίνω μυρωδιά χώματος και μ’ αυτήν να ξορκίζω τα άρρητα έλκη μου!

Το αντίδωρό μου φέτος προς το νησί: 200 χρόνια από την κοίμηση (1819) του Αντώνιου Μαρτελάου, του ανατρεπτικού λόγιου Ζακυνθινού παπά.

Ανατρεπτικός, γιατί ερχόταν σε ρήξη με το αρχοντολόι και συναρπαζόταν από τα ιδεώδη της γαλλικής επανάστασης.

Οι ευγενείς φυσικά μαίνονταν και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να του δυσκολέψουν τη ζωή. Κάποια φορά διέταξαν τους χωρικούς «τους» να δένουν τα γαϊδούρια τους στην πλατεία της Αναλήψεως όπου ήταν η ομώνυμη εκκλησία του Μαρτελάου και το σπίτι του, ώστε τα γκαρίσματα των ζώων και οι φωνάρες των χωρικών να ρημάζουν την ησυχία που χρειαζόταν ο ατίθασος παπάς όταν δίδασκε ή όταν μελετούσε ή όταν κήρυττε στη θεία λειτουργία! Ο π. Αντώνιος εξοργίστηκε, και αντέδρασε με ζακυνθινή οξύνοια και θεολογική παρρησία. Καθώς ο κόμης Δημήτριος Κουμούτος επέστρεφε από την εξοχή, πάνω σε γαϊδούρι, ο Μαρτελάος βγήκε μπροστά του, στον σταμάτησε, γονάτισε και (καθώς γύρω συγκεντρωνόταν λαός) εκφώνησε ομιλία προς τιμήν του γαϊδουριού, τονίζοντας ότι το υπομονετικό αυτό ζώο υπέφερε και το βάρος των αρχόντων, των εχθρών της ανθρωπότητας!

Αμέ!

Αλλά και με στιχάκια στη δημοτική ο Μαρτελάος καυτηρίαζε την μάστιγα της αριστοκρατίας και τον φαρισαϊσμό της:

«Δεν μπορεί ανθρώπου γλώσσα να ειπή τί συφοραίς 
εγεννούσαν των αρχόντων οι κλεψιαίς και αδικαίς. 
Ανθρωπόμορφα θηρία, που λεγόστε χριστιανοί, 
στα κεφάλια σας να πέση όλη του Θεού η οργή».

Σήμερα η προτομή του ανυπόταχτου παπά βρίσκεται μπροστά στην είσοδο του ναού της Ανάληψης, στη Χώρα. Οδός Αλεξάνδρου Ρώμα 72. Είναι από τους συχνοδιάβαστους δρόμους της χώρας, αλλά περάστε άφοβα. Δεν θα βρείτε πλήθη τουριστών να γεμίζουν τον χώρο. Πέρα από ελάχιστους ψαγμένους, τα λοιπά στίφη οδηγούνται για προσκύνημα στις μπόμπες του Λαγανά και στο θεαματικό ναυάγιο. Πού υποψία για τα αληθινά πλούτη του νησιού, Μαρτελάους, Ούγκους Φώσκολους, μνημείο για τη διάσωση των εβραίων στην κατοχή, εβραϊκό κοιμητήριο αιώνων, παραδοσιακό θέατρο («ομιλίες») κλπ.

Θ.Ν.Π. / 10-7-2019.

ΥΓ 1: Το περιστατικό με το τετράποδο γαϊδούρι, στο οποίο επέβαινε το δίποδο γαϊδούρι, το αφηγείται ο Σπυρίδων Δε Βιάζης, «Η λύρα του Κάλβου και ανέκδοτος ύμνος του Αντωνίου Μαρτελάου», Ζάκυνθος 1881, σ. 132. Διόλου τυχαίο, του Μαρτελάου μαθητές ο Φώσκολος και ο Διονύσιος Σολωμός.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους!!!



Σε μια εποχή που η τυπογραφία άνηκε ακόμη στο μακρινό μέλλον, τα χειρόγραφα αποτελούσαν το μοναδικό τρόπο για να διασωθούν οι αρχαίες γνώσεις στο διηνεκές.
Τα χειρόγραφα αυτά αντιγράφονταν από μοναχούς μέσα στο ημίφως των μοναστηριακών εργαστηρίων, στα περίφημα καλλιγραφεία. Τα περισσότερα αρχαιοελληνικά κείμενα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας, είναι αποτέλεσμα των ακατάπαυστων αντιγραφών, που γίνονταν σ’ αυτά τα εργαστήρια από ορισμένους γενναίους μοναχούς.
Οι αγιορείτες μοναχοί έδιναν έμφαση στο γραπτό λόγο, θεωρώντας ότι συμβάλει στην πνευματική αναβάθμιση των ανθρώπων. Γι’ αυτό και έγραφαν, αντέγραφαν και διαφύλατταν χιλιάδες χειρόγραφα, όχι μόνο θεολογικού ή λειτουργικού χαρακτήρα, αλλά και «κοσμικών γνώσεων», οι οποίες κληροδοτήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς.
Τα χειρόγραφα αυτά, πέρα από το περιεχόμενο τους, ήταν και διακοσμημένα με καλλιγραφίες, πράγμα που τα καθιστούσε αληθινά μνημεία τέχνης. Παρά τις καταστροφές και τις αφαιμάξεις που υπέστησαν, οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω κρύβουν έναν πραγματικό θησαυρό αρχαιοελληνικών γνώσεων.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ-ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ

Η χερσόνησος του Άθω άρχισε να αναδύεται ως μοναστικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας προς τα τέλη του 10ου μ.Χ. αιώνα, όταν κατέφθασε εκεί κρυφά ο μοναχός Αθανάσιος, ο οποίος ίδρυσε στο νοτιοανατολικό άκρο της χερσονήσου τη μονή Μεγίστης Λαύρας(963μ.Χ.). Ο Αθανάσιος, ο ιδρυτής του αγιορείτικου κοινοβιακού μοναχισμού, ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Τσιμισκή καθώς και διακεκριμένος καλλιγράφος και ταχυγράφος.
Επέλεξε τη χερσόνησο του Άθω ως τόπο μοναστικής ζωής εξ αιτίας της απαράμιλλης φυσικής της ομορφιάς, της φυσικής της προστασίας από τις εχθρικές επιδρομές, του γεγονότος ότι ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη από ανθρώπους, καθώς και εξ’ αιτίας της γεωγραφικής της εγγύτητας με τη συμβασιλεύουσα πόλη της αυτοκρατορίας, τη Θεσσαλονίκη. Εξαιτίας αυτών των πλεονεκτημάτων ο Άθως εξελίχθηκε σύντομα στο σημαντικότερο μοναστηριακό κέντρο του ορθόδοξου χριστιανισμού, με πολυάριθμα μοναστήρια και χιλιάδες μοναχούς.

Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Δημήτρης Μαυρόπουλος: Εκκλησία και κόσμος

Ο Δημήτρης Μαυρόπουλος, στα πλαίσια μιας αποκλειστικής συνέντευξής του προς το “Αντίφωνο” , ξεκινά αναφερόμενος στον αρχέγονο Χριστιανισμό.
Απαντά στο ερώτημα γιατί έγιναν οι έλληνες χριστιανοί.
Μιλά για τη νοερά προσευχή, τον μοναχισμό, τους Πατέρες της Εκκλησίας, για την επανανακάλυψή τους από τη ρωσική διασπορά του 20ου αιώνα, για τους σύγχρονους τέλος αγίους.
Παράλληλα, καταθέτει τη θεώρησή του για ζητούμενα και διερωτήσεις του σήμερα, όπως η ζωή της ενορίας, η αμαρτία, η ευχαριστιακή βιοτή, το δίπολο του ήθους και της ηθικής, η ερωτική διάσταση του ανθρώπου.

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Πάντες πλην Φαναρίου και Αθηνών

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Στις 4 Δεκεμβρίου 2017 κορυφώθηκαν στη Μόσχα οι εκδηλώσεις για τα εκατό χρόνια από την αποκατάσταση του εκεί Πατριαρχείου και στη μνήμη των υπό το αθεϊστικό και ολοκληρωτικό καθεστώς των μπολσεβίκων Νεομαρτύρων. Κορυφώθηκαν με Θεία Λειτουργία, στην οποία συμμετέσχον πάντες οι Πατριάρχες και οι Προκαθήμενοι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και εκπρόσωποι των Πατριαρχών Βουλγαρίας και Γεωργίας. Πάντες πλην του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου. Δεν έστειλαν ούτε εκπρόσωπό τους.
Προ καιρού είχαμε γράψει για τον προβληματισμό του Οικουμενικού Πατριάρχου και της αυλής του, αν έπρεπε να συμμετάσχει ή όχι στις εκδηλώσεις της Μόσχας. Τελικά επεκράτησε η άποψη να μη συμμετάσχει. Και επικράτησε γιατί, όπως μας ελέχθη, ο κ.  Βαρθολομαίος δεν συγχωρεί στον Πατριάρχη της Μόσχας το ότι, με την απουσία του, «σαμποτάρισε» τη Σύνοδο στην Κρήτη. Τον θεωρεί επίσης υπαίτιο για την απουσία από αυτήν των άλλων τριών Πατριαρχείων, Αντιοχείας, Βουλγαρίας και Γεωργίας. «Θα συναντηθεί με τον Κύριλλο μόνον όταν ζητήσει από τον Οικουμενικό Πατριάρχη δημοσίως συγγνώμη για την απουσία του από τη Σύνοδο στην Κρήτη», μας είπε άνθρωπος του Φαναρίου. Αν ισχύει ο λόγος αυτός, θυμίζει τον Πάπα Γρηγόριο Ζ΄, τον Αυτοκράτορα Ερρίκο Δ΄ και τον πύργο της Κανόσα…. «Αυτό ποτέ δεν θα γίνει» διαβεβαιώνει το Πατριαρχείο της Μόσχας. «Ο Κωνσταντινουπόλεως οφείλει να ζητήσει συγγνώμη από όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς για τη στάση και τη νοοτροπία του».

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Τι έκανε η Εκκλησία τον καιρό της Χούντας και την ώρα του Πολυτεχνείου;


Τι έκανε η Εκκλησία τον καιρό της Χούντας 
και την ώρα του Πολυτεχνείου;
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ο μοναδικός Πατέρας Κων. Στρατηγόπουλος τελεί κάθε χρόνο στον Ναό που ιερουργεί τρισάγιο, ονομαστικό για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου και η Πρεσβυτέρα του, φτιάχνει στάρι. Καλό Παράδεισο να έχουν οι Νεκροί του Πολυτεχνείου και των βασανιστηρίων.

Επαναστατική ομιλία του π. Κ. Στρατηγόπουλου Δρ. Θεολογίας και Οικονομικών, από την εκπομπή «Ράδιο Παράγκα» στον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 17 Νοεμβρίου του 1996 για τη στάση της Εκκλησίας απέναντι στη Χούντα και στο Πολυτεχνείο. Ανάμεσα στους ομιλητές και ο νυν Μητροπολίτης Αρκολοχωρίου και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Ανδρέας Νανάκης, Νικόλαος Ζίας κ.ά.

Ας ακούσουμε το βίντεο της εκπομπής.


Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Eλληνική Aρχιεπισκοπή Aμερικής


Christos Yiannaras | 23 Oct 2017


Τ​​ο ενδιαφέρον της ελλαδικής πολιτικής για την ελληνική Aρχιεπισκοπή Aμερικής ήταν πάντοτε κοντόφθαλμο, επαρχιώτικο, δηλαδή ωφελιμιστικό. Tο μεταπρατικό μας σύστημα, μηδενιστικό από ξιπασμένη επίδειξη φιλευρωπαϊσμού, ενδιαφερόταν για την Eκκλησία μόνο επειδή αυτή, εκ των πραγμάτων, εξασφάλιζε συνοχή και κάποια οργανωτική δομή στους Eλληνες τους χαμένους στην πανσπερμία των HΠA. Eνδιέφεραν οι σχέσεις με τους αμερικανικούς πολιτικούς θεσμούς και τον Λευκό Oίκο, που τις εξασφάλιζε στην ομογένεια ο ηγετικός ρόλος της ελληνικής Aρχιεπισκοπής. Συχνά η Aρχιεπισκοπή χαλιναγωγούσε και τις υπερβολές της ευκολίας των ομογενών να φανατίζονται με τις κομματικές αντιθέσεις στη γενέτειρα. Eυνοούσε τα κατά καιρούς «λόμπι» για την προώθηση των κοινών ελληνικών συμφερόντων στην αμερικανική πολιτική σκηνή.

Σε τέτοιες πτυχές φορμαλιστικών χρησιμοθηρικών σκοπιμοτήτων εξαντλούσε το ενδιαφέρον του για την Aρχιεπισκοπή Aμερικής το ελλαδικό πολιτικό σύστημα. Aλλά στα ίδια ασφυκτικά όρια χρησιμοθηρίας περιορίζονταν και οι στοχεύσεις των ηγετών της Aρχιεπισκοπής Aμερικής, ακόμα και των πιο ταλαντούχων: Nα ικανοποιούν «τας θρησκευτικάς ανάγκας» των αποδήμων, να συντηρούν τη συνοχή και τη φολκλορική «ελληνικότητα» των κοινοτήτων και των τοπικιστικών (καταγωγής των αποδήμων) συλλόγων. O αρχιεπίσκοπος Iάκωβος Kουκούζης, με το εκπληκτικό του ταλέντο στις «δημόσιες σχέσεις», φιλοδόξησε (και πέτυχε) να ανεβάσει το επίπεδο εκτίμησης της κοινωνικής παρουσίας των Eλλήνων στις HΠA: Aναγνωρίστηκε και προβλήθηκε η επιχειρηματική αξιοσύνη και εργατικότητά τους, η επιτυχία τους στις επιστήμες, στην έρευνα, ακόμα και στην πολιτική.

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

Οι μητροπολίτες του Ραγκούση

Απόστολος Διαμαντής


Νέα πολεμική σύρραξη προέκυψε, με αφορμή το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου στα 15: Ραγκούσης εναντίον Ιερώνυμου! Ενώ δηλαδή η χώρα παραδέρνει στη φτώχια, την ανεργία και την υποτέλεια - εξελίξεις για τις οποίες βεβαίως ο κ. Ραγκούσης, ως υπουργός του Γιώργου, έχει άμεση ευθύνη - εμείς ασχολούμαστε τώρα με το αν υπάρχουν ή όχι ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες!
Ας υποθέσουμε πως υπάρχουν. Και λοιπόν; Τί δουλειά έχει ένας πρώην υπουργός και μάλιστα υποψήφιος πρόεδρος κόμματος, να ανακοινώνει πως γνώρισε ή άκουσε πως υπάρχουν ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες; Η Ιερά Σύνοδος έβγαλε μια ανακοίνωση για το νομοσχέδιο και πήρε θέση. Αυτό είναι δικαίωμά της. Τί σχέση έχει αυτό με τις δηλώσεις Ραγκούση; Η Εκκλησία είναι συλλογικό σώμα, δεν είναι άτομα. Είναι μάλιστα μια κοινότητα μερικών χιλιάδων ετών, συνδεδεμένη άρρηκτα ιστορικά με τον ελληνισμό και εκφραστής εννοείται της λαϊκής θρησκευτικής παράδοσης. Επιπλέον είναι και πολιτειακός θεσμός.

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

«Αδέλφια, πεθαίνουμε για ιερό σκοπό». O αρχιμανδρίτης Κοζάνης Ιωακείμ Λιούλιας που έπεσε μαζί με άλλους 49 πατριώτες στο εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών στην κατοχική Θεσσαλονίκη



του Σπύρου Κουζινόπουλου 


Ένα από τα φριχτότερα ομαδικά εγκλήματα των χιτλερικών κατακτητών και των ελληνόφωνων συνεργατών τους στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής, ήταν η εκτέλεση στις 2 Ιουλίου 1943, στην περιοχή των Σφαγείων, πενήντα πατριωτών που τους είχαν πάρει από το Γεντί-Κουλέ και το στρατόπεδο Παύλου Μελά. Ανάμεσα στους εκτελεσμένους εκείνης της ημέρας, ήταν μία εμβληματική μορφή με ράσο: Ο Αρχιμανδρίτης Κοζάνης Ιωακείμ Λιούλιας. 

Σύμφωνα με την περιγραφή που δημοσίευσε η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Λαϊκή Φωνή» στις 5-7-1945, ο Παπαλιούλιας, όπως τον αποκαλούσαν και οι συγκρατούμενοί του, πριν την εκτέλεσή τους βασανίστηκαν φριχτά, ενώ ο Αρχιμανδρίτης τη στιγμή της εκτέλεσης και πριν ο επικεφαλής του γερμανικού εκτελεστικού αποσπάσματος διατάξει πυρ, φώναξε προς τους συγκρατουμένους του με τη βροντερή του φωνή: 


 «Αδέλφια, πεθαίνουμε για ιερό σκοπό»! 


Ο τότε Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών, Διονύσιος Χαραλάμπους, που ήταν κι αυτός στις ίδιες φυλακές, στο βιβλίο «Μάρτυρες» που είναι ένα πικρό ημερολόγιο από τα χρόνια της κατοχής, γράφει για τον Ιωακείμ Λιούλια: 

«Τα μαρτύριά του στην ώρα της ανάκρισης που κράτησε δυόμιση ώρες, ήταν εφιαλτικά. Όταν τον αντίκρισαν οι συγκρατούμενοί του ήταν παραμορφωμένος από το ξύλο, χωρίς ράσο και αντερί. Όταν τους έβγαζαν στην αυλή, εκείνος που τραβούσε περισσότερο την προσοχή, ήταν ο Πατέρας Ιωακείμ. Περπατούσε καμαρωτός, πάντα με ψηλά το κεφάλι, γεμάτο κατάμαυρα σγουρά μαλλιά. Στην όψη του ήταν απλωμένη η χριστιανική ηρεμία και γαλήνη. Κι όλο σιγόψελνε όμορφα και κατανυκτικά». 




Ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ ήταν κληρικός από τους σπάνιους. Όλες τις ώρες που έμεινε εκεί, έψελνε και προσευχόταν με ευλάβεια. 

Όπως έγραφε τη μεθεπόμενη ημέρα, 4 Ιουλίου 1943 η εφημερίδα Νέα Ευρώπη που εκδίδονταν με τη συνεισφορά των δυνάμεων κατοχής: «… 50 κομμουνισταί και καταδικασμένοι εγκληματίαι εξετελέσθησαν προχθές προς εξιλασμόν κακουργημάτων διαπραχθέντων υπό των κομμουνιστικών συμμοριών κατά των δυνάμεων κατοχής». Σύμφωνα με μία εκδοχή η εκτέλεση έγινε σε αντίποινα για το φόνο του γερμανού Φρούραρχου της Νάουσας. 

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

1920-1950: Οι χαμένες ευκαιρίες για το «κόμμα της Εκκλησίας» (1)


Χριστιανικά κόμματα στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου- Η Εκκλησία της Ελλάδος ζητάει να συμμετέχει στα νομοθετικά όργανα- Η Πολιτεία διορίζει αρχιεπίσκοπο και μητροπολίτες- H Iεραρχία συζητά για την ίδρυση χριστιανικού κόμματος




Tην περίοδο του Μεσοπολέμου στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έκαναν την εμφάνισή τους κόμματα χριστιανικά. Η Καθολική Εκκλησία με την συγκεντρωτική υπό τον Πάπα διοίκηση και η Προτεσταντική με τις πολλές μορφές της είχαν κάνει κεντρικό σημείο της προπαγάνδας τους την πάλη εναντίον του μπολσεβικισμού αλλά και γενικότερα της Αριστεράς. Έτσι στις χώρες όπου κυριαρχούσαν αυτά τα δύο χριστιανικά δόγματα υπήρξε άμεση ανάμιξη των Εκκλησιών στην πολιτική ζωή, τις περισσότερες φορές με κόμματα τα οποία τοποθετούνταν στη Δεξιά και την άκρα Δεξιά. Όσο για τις χώρες όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ανήκε στο ορθόδοξο δόγμα, οι επιμέρους Εκκλησίες μπορεί να μην πρωτοστάτησαν στην συγκρότηση αυτοτελών χριστιανικών κομμάτων, αλλά οι ηγεσίες τους στήριξαν τις αστικές δυνάμεις και σε ορισμένες περιπτώσεις, κορυφαίοι εκπρόσωποί τους ανέλαβαν και απευθείας κυβερνητικά καθήκοντα.

Στην Ελλάδα, με τον συμπαγή ορθόδοξο πληθυσμό, η Εκκλησία παρενέβη στηρίζοντας τις συντηρητικές δυνάμεις στον αγώνα τους κατά των νέων ιδεών του κομμουνισμού και του δημοτικισμού, που ήταν κι αυτός στη βάση του ένα βαθειά πολιτικό κίνημα (εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου κατά του υλισμού, Μαρασλειακά, στήριξη στο βενιζελικό ιδιώνυμο και τη δικτατορία Μεταξά κ.λπ).

Όμως, παρά το ότι κατά καιρούς έγιναν συζητήσεις για την άμεση παρέμβαση με τη δημιουργία χριστιανικού κόμματος, ακόμη και σε επίπεδο Ιεράς Συνόδου, και παρά το γεγονός ότι η βάση γι’ αυτό υπήρχε, με τις πολυάριθμες και μαζικές χριστιανικές οργανώσεις, η ελλαδική Εκκλησία δεν απέκτησε το κόμμα της. Η συζήτηση επανήλθε και στην «καυτή» μεταπολεμική πενταετία 1945-1950, και μάλιστα σε μια στιγμή που οι προϋποθέσεις ήταν πολύ καλύτερες για ένα τέτοιο κόμμα, με την μαζική παρουσία της οργάνωσης «Ζωή» και των γύρω από αυτήν οργανώσεων. Όμως και τότε οι προσπάθειες δεν τελεσφόρησαν.

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Τελικά είμαστε σε καλό δρόμο! Απολαύστε!!!





Μεγάλη μας τιμή και ιδιαίτερη χαρά η συνάντηση μας με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κύριο Προκόπιο Παυλόπουλο.







ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Το ʺπανδοχείονʺ της αγάπης...

Φωτογραφία του Theodoros  Pantoulas.

«η Εκκλησία είναι [...], το ʺπανδοχείονʺ της αγάπης, στο οποίο χωρούν οι πάντες και κυρίως οι πονεμένοι και αναγκεμένοι άνθρωποι, οι αναξιοπαθούντες, οι πτωχοί, οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, όλοι οι ελάχιστοι αδελφοί του Κυρίου των οποίων πλήττεται η αξιοπρέπεια και διακυβεύεται πολλές φορές αυτό καθ’ εαυτό το δικαίωμα στην ζωή».

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ναυπάκτου Ιερόθεος: ''Χωρισμός ή σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας''


Αποτέλεσμα εικόνας για Ναυπάκτου Ιερόθεος

«Χωρισµός ἤ σχέσεις µεταξύ ’Εκκλησίας καί Πολιτείας»
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Κατά καιρούς γίνονται διάφορες συζητήσεις καί άνταλλαγή άπόψεων γιά τόν λεγόμενο «χωρισμό Εκκλησίας καί Πολιτείας». Τήν άφορμή τήν δίνουν οι πολιτικοί, οι όποιοι με τόν τρόπο αυτόν θέλουν νά εφαρμόσουν τίς ιδεολογικές τους άρχές η άκόμη θέλουν νά δικαιολογήσουν τήν άβελτηρία τους σέ άλλα κοινωνικά καί πολιτικά ζητήματα, καί οι εκκλησιαστικοί παράγοντες άντιδρούν σπασμωδικά η άρνούνται κάθε σκέψη γιά περαιτέρω συζήτηση.
Στό παρελθόν άσχολήθηκα μέ τό θέμα αυτό κυρίως ώς έκπρόσωπος τής Διαρκούς Ίεράς Συνόδου, άλλά καί τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας, καί έγραψα διάφορα κείμενα η άπάντησα σέ ερωτήσεις μέ σκοπό τήν ενημέρωση όσων ένδιαφέρονται γιά τό θέμα.

Φυσικά, έχουν γραφή άξιόλογα έπιστημονικά κείμενα γύρω άπό τό θέμα αυτό, μέ ισχυρή νομική καί θεολογική βιβλιογραφία, άλλά μέ τά οσα άκολουθήσουν θά ηθελα νά κωδικοποιήσω μερικές άπόψεις μου μέ τρόπο απλό καί κατανοητό, άποφεύγονας νομικούς ορους καί επιστημονική άνάλυση.
1. «Κράτος καί Εκκλησία»
Όταν γίνεται λόγος γιά «χωρισμό Κράτους καί Εκκλησίας», πολλοί εννοούν δύο θεσμούς πού είναι μεταξύ τους ενωμένοι καί πρέπει νά χωρίσουν. Θά πρέπει νά δούμε ποιοί είναι αύτοί οι θεσμοί γιά τούς όποίους επιδιώκεται ό χωρισμός.
Όταν λέμε Κράτος-Πολιτεία, εννοούμε ολη τήν συντεταγμένη Πολιτεία μέ τά όργανά της, εννοούμε τούς πολίτες μιάς χώρας μαζί μέ τούς εκλεγμένους άρχοντες, άλλά καί τούς νόμους επί τή βάσει των όποίων λειτουργεί ή Πολιτεία αύτή. Καί οταν λέμε Εκκλησία, εννοούμε ολα τά μέλη της πού είναι βαπτισμένα καί κατά ποικίλους τρόπους καί βαθμούς ζούν μέσα στήν Εκκλησία, καθώς επίσης καί τά όργανά της, ητοι τήν Ίερά Σύνοδο, τίς Μητροπόλεις, τίς Ενορίες, τίς Μονές, πού έχουν ρυθμισθή νά λειτουργούν σύμφωνα μέ τό κανονικό καί εκκλησιαστικό δίκαιο.

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

«ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ»: Η βυζαντινή εικονογραφία στην Πειραϊκή Εκκλησία

Μια συζήτηση για τη σημασία των βυζαντινών εικόνων, μέσα στα πλαίσια της εκπομπής «Ομιλήματα» του Γιώργου Μπάρλα (Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017) στον ραδιοφωνικό σταθμό “Πειραϊκή Εκκλησία”, με καλεσμένο τον διευθυντή του περιοδικού “Πειραϊκή Εκκλησία” π. Μιλτιάδη Ζέρβα και δύο μέλη της συντακτικής της επιτροπής.

Η μετάδοση έχει πλαισιωθεί, εδώ, με εικόνες από την μεγάλη έκθεση «Οι θησαυροί του Αγίου Όρους», που είχε λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη (κατά τη θέσμιση τής πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης) το 1997.

Στην αρχή και στο τέλος της ηχογράφησης ενσωματώνονται δύο σύντομες δηλώσεις, αφ’ ενός του Χρήστου Γιανναρά και αφ’ ετέρου του π. Νικολάου Λουδοβίκου, οι οποίες αναφέρονται στο συγκεκριμένο περιοδικό.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Η εκκλησία δεν έχει αντίρρηση για διαχωρισμό εκκλησίας -κράτους- Η βλάβη δεν θα είναι για την εκκλησία.

Ε.Λέκκος (θεολόγος , νομικός,συγγραφέας): 


Συνέντευξη στο Γιώργο Γκόντζο– http://www.dimotikoradiofono.gr/

 «Όταν λέμε διαχωρισμό Εκκλησίας -Κράτους τι εννοούμε;Ήδη η εκκλησία και η Πολιτεία έχουν διακριτούς ρόλους…Εγώ είμαι και χριστιανός και πολίτης, από τι να με χωρίσουν;Η διοίκηση της εκκλησίας λειτουργεί αυτή την στιγμή βάσει των ιερών κανόνων και βάσει του καταστατικού χάρτη που είναι νόμος του κράτους με ανάλογο κύρος ,ως ειδικός νόμος,και επομένως δεν τίθεται θέμα διαχωρισμού.Αλλά απ΄ότι ακούσαμε πρόσφατα και από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο , η εκκλησία δεν έχει αντίρρηση.Η βλάβη δεν θα είναι για την εκκλησία.Διότι η εκκλησία άντεξε 2000 χρόνια με διωγμούς τρομερούς ,με συνθήκες που δεν μπορεί κανείς να περιγράψει γιατί δεν τις ζήσαμε..».Αυτό τόνισε ο Ευάγγελος Π Λέκκος ,θεολόγος ,νομικός και συγγραφέας ,μιλώντας στην εβδομαδιαία εκπομπή «Εκτός των τειχών» (Γιώργος Γκόντζος ) στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων. Πρόσθεσε επίσης πως το θέμα της Εκκλησιατικής περιουσίας «έρχεται στην επικαιρότητα κάθε φορά που η κρατική εξουσία αντιμετωπίζει προβλήματα»

Στην συζήτηση απάντησε σε ερωτήματα για το αν δικαιοῦται ἤ ταιριάζει στήν Ἐκκλησία νά ἔχει περιουσία,για το πως αποκτήθηκε η περιουσία της,εξήγησε την άποψή του για αρπαγή της περιουσίας της εκκλησίας,μίλησε για το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών, για το αν φορολογείται ή όχι η εκκλησία, για το αν πληρώνει ΕΝΦΙΑ κ.λ.π.



Ακούστε την συνέντευξη και στη συνέχεια διαβάστε το άρθρο του το οποίο ήταν η αφορμή για την συζήτηση

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Ε. ΛΕΚΚΟΥ


Ἡ ἀλήθεια γιά τήν περιουσία, τή φορολόγηση τῆς Ἐκκλησίας καί τή μισθοδοσία τῶν κληρικῶν της

Ἡ αὐτοκράτειρα καί τό ἀμπελάκι τῆς χήρας
Ἡ τακτική πού ἐφαρμόζει τό νεοελληνικό Κράτος ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας κατά τά 180 ἔτη τοῦ ἐλεύθερου βίου του, θυμίζει τήν πρακτική τῆς αὐτοκράτειρας τοῦ Βυζαντίου Εὐδοξίας, ὅταν ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ἦταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (ἀρχές τοῦ 5ου αἰώνα): Ἐνῶ ἡ ἴδια κατεῖχε ἀμέτρητο πλοῦτο καί πολλά κτήματα, μετά τό θάνατο τοῦ πατρίκιου Θεόγνωστου, πού ἡ ἴδια εἶχε ἐξορίσει, ἅρπαξε καί τήν περιουσία του, βυθίζοντας στή φτώχεια καί τή δυστυχία τή χήρα καί τά ὀρφανά του. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος τά προστάτεψε εἰσάγοντάς τα σέ ἐκκλησιαστικό ἄσυλο, δέν παρέλειψε ὅμως μέ ἐπιστολή του νά στηλιτέψει τήν ἀνάλγητη καί παράνομη συμπεριφορά τῆς αὐτοκράτειρας, πράγμα πού ἀργότερα τοῦ στοίχισε καί μία ἐξορία. Ἀλλά ποιός ὁ παραλληλισμός τῆς τακτικῆς ἐκείνης μέ αὐτήν τοῦ νεοελληνικοῦ Κράτους;
Ἰδού: Ἡ Ἑλλάδα ἔχει συνολική ἔκταση 131.957.4004 στρεμμάτων. Ἀπό αὐτά, ἀγροτική γῆ, γεωργο- κτηνοτροφικοῦ ἐνδιαφέροντος, εἶναι: 29.500.000 στρέμ. δάση (22%), 52.500.000 στρέμ. βοσκότοποι (40%), 39.500.000 στρέμ. γεωργική γῆ (30%). Ἀπό τίς παραπάνω ἐκτάσεις, τά 61.441.900 στρέμματα ἀνήκουν κατά κυριότητα: 43.598.000 στό Δημόσιο, 15.553.200 στήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση, 1.098.400 στίς Συνεταιρ. Ὀργανώσεις, 1.292.300 στήν Ἐκκλησία. Δηλαδή στήν Ἐκκλησία ποσοστιαία ἀνήκει τό 1,4% τῶν δασικῶν ἐκτάσεων, τό 2,3% τῶν βοσκοτόπων καί τό 2,19% τῆς γεωργικῆς γῆς (ὅπου ὅμως τό Δημόσιο κατέχει τό 45,6% καί ἡ Τοπική Αὐτοδιοίκηση τό 30,8%)*.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Παπα-Βαλής: ένας «ψυχωμένος» ιερέας της Αντίστασης (Δρ. Πέτρος Παναγιωτόπουλος, Υπεύθυνος Περιεχομένου Πεμπτουσίας)

Συνηθίζουμε να συγκρίνουμε τα ανδραγαθήματα των ηρώων της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 με τα αντίστοιχα του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του 1821. Μία πτυχή που επιτείνει αυτή την ομοιότητα είναι η συμμετοχή του Κλήρου στους αγώνες του Γένους. Επιλέγουμε σήμερα, με την αφορμή της εθνικής επετείου, να αναδείξουμε την προσφορά ενός ανδρείου λευίτη που έπαιξε κυριολεκτικά το κεφάλι του κορώνα-γράμματα για να βοηθήσει το ποίμνιό του στον αγώνα εναντίον του κατακτητή.

Παπα-Βαλής: ένας «ψυχωμένος» ιερέας της Αντίστασης (Δρ. Πέτρος Παναγιωτόπουλος, Υπεύθυνος Περιεχομένου Πεμπτουσίας)

Ο παπα Βαλής


Ο πατέρας Κωνσταντίνος Βαλής, γνωστός στην περιοχή του και ως παπα-Βαλής, γεννήθηκε στην Τζιβιλιάσα του Θέρμου στα 1909 (κατ’ άλλους καταγόταν από το Νεοχώρι Τριχωνίδας) και διακονούσε την Εκκλησία στο χωριό Σιβίστα του Αιτωλικού και αργότερα, μέχρι το 1945, στο Αγρίνιο (πιθανότατα στο Κοιμητήριο). Σχεδόν αμέσως με την έναρξη της υποδούλωσης της Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, ο παπα-Βαλής πρόσφερε τις δυνάμεις του στην υπηρεσία της «Εθνικής Αλληλεγγύης». Η «Εθνική Αλληλεγγύη» ήταν η πρώτη πανελλαδικής εμβέλειας οργάνωση της Κατοχής. Ιδρύθηκε στις 28 Μαΐου του 1941 και δραστηριοποιήθηκε κυρίως στον ανθρωπιστικό τομέα.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Στα Άκρα – «Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός»

Αποτέλεσμα εικόνας για στα αΚΡΑ ΘΕΡΜΟΣ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
«Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός» (ψυχίατρος παίδων και εφήβων)  
  • Όταν οι επιστήμονες μιλούν για την ψυχή τι εννοούν;
  • Πώς ορίζεται η ψυχική υγεία και πώς η ψυχική αρρώστια;
  • Γιατί οι περισσότεροι ψυχίατροι και ψυχολόγοι είναι αδιάφοροι θρησκευτικά ή και άθεοι;
  • Οι ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου πηγάζουν μόνο από τη βιολογία του;
  • Είναι ευεργετική η εξομολόγηση-ψυχανάλυση;
  • Πού οφείλεται η ομοφυλοφιλία; Πόσο ευθύνεται η οικογένεια;
  • Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από την ψυχολογία και ποιοι από τη θρησκευτική προκατάληψη;

Ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος παίδων και εφήβων, έρχεται «Στα άκρα» με τη Βίκυ Φλέσσα και απαντάει -μεταξύ άλλων- και σ’ αυτά τα ερωτήματα, εγκαινιάζοντας το νέο κύκλο εκπομπών για τη φετινή τηλεοπτική περίοδο.