“Στην ηλικία μου, αν ξυπνήσεις και δεν πονάς πουθενά, έχεις πεθάνει.”
Αρόν Βιγκούσιν
“Όπως τα ζώα δεν συνειδητοποιούν ότι θα πεθάνουν, έτσι και οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι γερνάνε.”
Philip Roth
“Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, στα 98 είμαι ευτυχής να βρίσκομαι οπουδήποτε.”
George Burns, 1896-1996, Αμερικανός κωμικός (έπαιζε μέχρι 100 χρονών)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι μέρες περνούν, οι μήνες-εποχές-γιορτές περνούν, τα χρόνια περνάνε, γίνονται είκοσι, γίνονται -άντα, γίνονται -ήντα, γίνονται -όντα, ίσως και -ήντα ξανά.
Δεν το καταλαβαίνεις γιατί ξυπνάς κάθε πρωί και κοιτιέσαι στον καθρέφτη. Και δεν έχεις αλλάξει πολύ απ’ την προηγούμενη μέρα. Νομίζεις ότι συνεχίζεις να είσαι ο ίδιος.
Αν όμως έβλεπες τον εαυτό σου μια φορά κάθε ένα χρόνο, κι ακόμα περισσότερο, αν έβλεπες τον εαυτό σου μια φορά κάθε δεκαετία, τότε θα καταλάβαινες ότι δεν είσαι καθόλου ο ίδιος.
Το σκέφτεσαι κάποιες φορές σαν βρεις, καθώς ξεκαθαρίζεις τα πράγματα σου, κάποιες παλιές φωτογραφίες. Και κοιτάς εκείνον τον κατά δέκα χρόνια νεώτερο, που σίγουρα σου μοιάζει, που σίγουρα είναι εσύ, αλλά…
Η ελλιπής απόδειξη της φωτογραφίας ίσως και να βοηθάει στην αυταπάτη: “Δεν άλλαξα πολύ”. Και την αφήνεις γρήγορα στην άκρη.
Όμως δέκα χρόνια είναι πολλά κι αφήνουν σημάδια, που δεν θες να προσέξεις.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων που προσβάλλεται από την προαναφερθείσα νόσο αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια, με τους απανταχού ειδικούς να συνιστούν στα άνω των 65 ετών άτομα να εστιάσουν στα δυσχερή συμπτώματά της έγκαιρα. Ωστόσο, παρά την όποια προσπάθεια ειδικών και μη, η εν λόγω ασθένεια δρα αποτελεσματικά, εγκλωβίζοντας πρόσφορο έδαφος του εν λειτουργία εγκεφάλου, διαγράφοντας αναμνήσεις, εμπειρίες και… πρόσωπα, ενώ η μη αντιστρεψιμότητα της κατάστασης την κατατάσσει ευθέως ανάμεσα στις πιο επιβλαβείς παθήσεις. Το προσβαλλόμενο θύμα δεν μπορεί πλέον να αντιληφθεί, έστω, συγκυρίες και καταστάσεις, με το θάνατο να λογίζεται ως η κύρια οδός. Επιπλέον, το Alzheimer, προκειμένου να επεκτείνει την παρουσία του στην… αιωνιότητα, καλλιεργεί νέες μορφές και υποστάσεις, που στόχο τους έχουν την ανόρθωση της άνοιας. Μια από τις καιριότερες μορφές του, λοιπόν, είναι και το «βραδινό σύνδρομο», με βάναυσες και επικίνδυνες συνέπειες να καταλαμβάνουν κάθε του κίνηση.
