Ο Ναστραντίν, ο Ερντογάν και… εμείς!

Του Θανάση Κ. 

 

Γνωστή είναι σε όλους σας η ιστοριούλα με τον Ναστραντίν Χότζα.

Πήγε, που λέτε, μια φορά ένα χωρικός σε απελπισία και του είπε:

-- Χότζα μου, ζούμε σε μια μικρή καλύβα, εγώ η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μου. Είμαστε πολύ στενόχωρα. Κάνε κάτι να νοιώσουμε καλύτερα…

Ο Χότζας του πρότεινε τότε να βάλει μέσα στην καλύβα του – όπου ήδη πέντε άτομα ασφυκτιούσαν – και το… σκύλο!

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε αυτό που σου λέω. Κι έλα να μου πεις…

Την άλλη μέρα ήλθε ο άνθρωπος απελπισμένος.

-- Χότζα μου, έβαλα και το σκύλο, όπως μου είπες, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα…

-- Ωραία, του απαντάει ο Χότζας. Τώρα βάλε και τις κότες!

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε αυτό που σου λέω. Κι έλα να μου πεις…

Πήγε ξανά ο χωρικός σε απόγνωση.

-- Τα πράγματα Χότζα μου έγιναν πολύ χειρότερα τώρα που βάλαμε, εκτός από το σκύλο και τις κότες…

-- Ωραία, του απαντάει ο Χότζας, τώρα βάλε και το γαιδουράκι σου μέσα…

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε ό,τι σου λέω. Κι έλα μετά να μου πεις…

Την επομένη πήγε ο χωρικός σχεδόν κλαίγοντας.

-- Ζούμε τη φρίκη, Χότζα μου…

-- Ωραία, του λέει ο Χότζας, τώρα βάλε μέσα στην καλύβα και το… γουρούνι! Κι έλα μετά να μου πεις…

Την επομένη πήγε ο χωρικός αλαφιασμένος. 

-- Ζούμε σε μια Κόλαση! Πέντε άτομα, ο σκύλος, οι κότες, το γαϊδούρι και το γουρούνι μέσα σε μια καλύβα…

-- Ωραία του λέει ο Χότζας. Τώρα βγάλε το σκύλο. Κι έλα να μου πεις. 

Την άλλη μέρα ήλθε ο χωρικός κι ήταν ακόμα ζορισμένος. Αλλά κάπως καλύτερα…

-- Τώρα βγάλε και τις κότες, του λέει ο Χότζας. Κι έλα πάλι να μου πεις.  

Την επομένη πάει ο χωρικός, αρκετά ανακουφισμένος. 

-- Βγάλε και το γαϊδουράκι, του λέει ο Χότζας. Κι έλα πάλι αύριο…

Την άλλη μέρα πάει ο άνθρωπος αλλαγμένος. Ένοιωθε πια αρκετά καλύτερα, αν και όχι εντελώς καλά. 

-- Τώρα βγάλε και του γουρούνι, του λέει ο Χότζας. Κι έλα να μου πεις. 

Την άλλη μέρα πάει ο χωρικός καταχαρούμενος:

-- Επιτέλους, Χότζα μου, τώρα νοιώθουμε πολύ καλά. Σε ευχαριστούμε πολύ. 

Συμπέρασμα: Τους έκανε τη μίζερη ζωή τους χειρότερη, κι ύστερα ακόμα χειρότερη, κι ύστερα ανυπόφορη. Και μετά άρχισε να τους βελτιώνει λίγο-λίγο. Όταν τους επέστρεψε στο αρχικό σημείο, η πρωτινή μιζέρια τους φάνηκε… ανείπωτη ευτυχία! 

Ελλάδα – Τουρκία: Οι όροι της συνεκμετάλλευσης

Η Ελλάδα δέχεται προτροπές από τη Δύση να συνεργαστεί με την Τουρκία στην εξόρυξη και μεταφορά στην Ευρώπη των ενεργειακών πόρων

Μελέτης Μελετόπουλος

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μια ετεροβαρής συμφωνία, που δεν θα επαληθεύει το διεθνές δίκαιο, θα προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις κρατών που θα αισθανθούν ότι μια συγκεκριμένη παραβίαση του διεθνούς δικαίου που θα γίνει αποδεκτή σε μια χώρα θα δημιουργήσει προηγούμενο

Σύμφωνα με διπλωματικές εκτιμήσεις, η Ελλάδα δέχεται προτροπές από τη Δύση να συνεργαστεί με την Τουρκία στην εξόρυξη και μεταφορά στην Ευρώπη των ενεργειακών πόρων από περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Η Δύση ενδιαφέρεται ζωηρά για την υποκατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου και τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας που συντηρούν το υψηλό βιοτικό επίπεδο των δυτικών κοινωνιών.

Η Τουρκία ανέπτυξε τα τελευταία χρόνια μια αυθαίρετη και παράνομη πολιτική αντίληψη συγκυριαρχίας του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, εντελώς αντίθετη στο Διεθνές Δίκαιο και στις ισχύουσες Συνθήκες. Αυτήν την αντίληψη η Τουρκία διέχυσε επικοινωνιακά, ώστε να θεωρείται (από την ίδια) αυτονόητη η παρουσία της σε οιοδήποτε σχήμα εκμετάλλευσης ενεργειακών πόρων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ακόμα και εντός θαλασσίων περιοχών που είναι από το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή κοινότητα ελληνικές. Οσον αφορά την ελληνική στάση, η Τουρκία έχει προβάλει απειλή πολέμου σε περίπτωση που η Ελλάδα επιχειρήσει να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της.

Καθηγητής Φώσκολος στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: Η Τουρκία είναι εκτός παιχνιδιού παντού-Πώς Πελοπόννησος-Κρήτη μπορεί να έχουν πολύ φθηνό ηλεκτρικό

"Ιδέα των Αμερικανών η αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου που είπε ο πρωθυπουργός-Πολύ σύντομα θα βγουν και τα 2 οικόπεδα νότια των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου και το οικόπεδο νότιο-ανατολικά της Κρήτης εκτάσεως 33000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που κερδίσαμε από την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο" αναφέρει μεταξύ άλλων

Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη 

"Ο πρωθυπουργός εν αγνοία του με τις αποφάσεις που πήρε πάει να αποκαταστήσει το χαμένο γόητρο της Ευρώπης" αναφέρει μεταξύ άλλων στην αποκλειστική του συνέντευξη στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά κ. Αντώνης Φώσκολος. 

Χαρακτήρισε "ηλιθιότητα" να στηρίζεται η ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης στις εισαγόμενες και πανάκριβες ενεργειακές πρώτες ύλες και συμπλήρωσε: "Και βεβαίως η επόμενη ηλιθιότητα να στηριχθούμε, όταν δεν δουλεύουν οι ανεμογεννήτριες, στο εισαγόμενο πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο". 

“Τορπίλη” ΗΠΑ-Καμία ενεργειακή έρευνα στην Κρήτη ερήμην Τουρκίας

Από

 iskra

 -

Την ακύρωση όλων των ερευνητικών ενεργειακών προγραμμάτων στην Ελλάδα φαίνεται να επιθυμούν οι ΗΠΑ στην παρούσα φάση για λόγους που σχετίζονται είτε με την αποκλειστική προώθηση των δικών τους σχεδίων, FSRU- αμερικανικό LNG, είτε με την μη πρόκληση δυσαρέσκειας στην Τουρκία.

Τουλάχιστον όχι πριν επέλθει κάποιας μορφής λύση-συμβιβασμός, όπως την εννοούν οι Αμερικανοί, με την Τουρκία.

Η στάση τους είναι ιδιαίτερα προβληματική, καθώς ενθαρρύνει την Άγκυρα για θερμό επεισόδιο με γεωτρύπανο στην Αν. Μεσόγειο.

Θα αποχωρήσει η ExxonMobil;

Χωρίς ιδιαίτερη θέρμη για τη συνέχιση της επόμενης φάσης του ερευνητικού προγράμματος των θαλάσσιων παραχωρήσεων της Κρήτης, φέρεται να είναι η πετρελαϊκή ExxonMobil.

Η αμερικανική πολυεθνική, αναφέρουν πληροφορίες, δείχνει κι αυτή να ακολουθεί το δρόμο της γαλλικής TotalEnergies, δηλαδή της πρόθεσης ακόμα και να αποχωρήσει από τα δύο blocks που είχαν μισθώσει οι δύο εταιρείες από κοινού με τα Ελληνικά Πετρέλαια (από 40% η κάθε μία από τις δύο πολυεθνικές και 20% τα ΕΛΠΕ) με σύμβαση η οποία κυρώθηκε με νόμο τον Οκτώβριο του 2019.

Οι δύο θαλάσσιες παραχωρήσεις έχουν τις ονομασίες «Δυτικά της Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης».

Πηγές της ΕΔΕΥ δεν σχολιάζουν το θέμα και επισημαίνουν πως ξεκινούν έναν κύκλο ενημερωτικών επαφών όλων των επενδυτών αναφορικά με το νέο κυβερνητικό σχεδιασμό για τις έρευνες εντοπισμού πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου.

Θεωρούν πως οι κυβερνητικές προθέσεις είναι δεδομένες και δημόσια δηλωμένες για την άρση των όποιων διοικητικών εμποδίων, σημειώνοντας μάλιστα το γεγονός της αναβάθμισης αυτών των έργων, σε έργα εθνικής σημασίας. Αυτές τις παρεμβάσεις θα επικοινωνήσουν και συζητήσουν και με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας της Κρήτης.

Στελέχη της ΕΔΕΥ, υποστηρίζουν ακόμη ότι υπάρχει ενδιαφέρον κι άλλων πετρελαϊκών ομίλων για το ελληνικό upstream ως απόρροια των εξελίξεων που έχει πυροδοτήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας.

Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ

Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ: Ένας αμύθητος ενεργειακός θησαυρός κρύβεται στην ελληνική ΑΟΖ σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, αφημένος από το πολιτικό σύστημα.

Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ

..... Ενεργειακός θησαυρός στην Ανατολική Μεσόγειο

Τα πολύ πιθανά αποθέματα φυσικού αερίου της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου –σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις– διαμορφώνονται συνολικά σε 48 τρισ. Μ3. Κατά χώρα η κατανομή έχει ως εξής:

• Ελλάδα 27 τρισ Μ3.
• Κύπρος (κατά την εταιρεία Spectrum) 4 τρισ Μ3
• Ισραήλ (κατά την δική του Γεωλογική Υπηρεσία) 8 τρισ. Μ3
• Αίγυπτος (κατά την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ – USGS Technical Report 2010) 9 τρισ Μ3.

Σημειώνεται ότι δεν συμπεριλαμβάνονται τα αποθέματα φυσικού αερίου στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Κρήτης και Κύπρου, ήτοι νότια των νήσων Κάσου, Καρπάθου, Ρόδου και Καστελλόριζου. Δεν συνεκτιμώνται, επίσης, τα αποθέματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στο Ιόνιο, στη χερσαία Δυτική Ελλάδα και στον Θερμαϊκό. Το 80% αυτών των ποσοτήτων είναι εξαγώγιμα προς την Ευρώπη, την Άπω Ανατολή και τις ΗΠΑ και ας φαίνεται το τελευταίο προς το παρόν αδύνατο.

Στις ανωτέρω εκτιμήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στον κόλπο της Σύρτης και πολύ πλησίον των θαλασσίων οικοπέδων νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτή η ποσότητα των 48 τρισ Μ3 φυσικού αερίου καθιστά την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου την μεγαλύτερη λεκάνη φυσικού αερίου στον κόσμο. Εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, τα αποθέματα φυσικού αερίου της Κύπρου και Ελλάδας ανέρχονται σε 31 τρισ Μ3. Για λόγους σύγκρισης και επειδή χρησιμοποιείται ως μέτρο και το κυβικό πόδι, σημειώνουμε ότι ένα Μ3 είναι κάτι περισσότερο από 35,315 κυβικά πόδια.

Δυνάμει ανταγωνιστής της Ρωσίας

Εάν οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν στην πράξη, το γεγονός ότι ο ενεργειακός θησαυρός στο μεγαλύτερο μέρος του προοπτικά θα πάει στην ευρωπαϊκή αγορά, μας καθιστά δυνάμει ανταγωνιστές της Ρωσίας, την στιγμή που στα σχέδια της ΕΕ είναι η απεξάρτηση από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, ειδικά μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Αναλυτικότερα, η έκταση των 10 στόχων στα δύο τεράστια οικόπεδα που είχαν παραχωρηθεί στην κοινοπραξία ExxonMobil, Total και ΕΛΠΕ είναι 2.000 km2 (όσο ο νομός Χανίων) ήτοι 20 φορές μεγαλύτερη από τον στόχο του κοιτάσματος “Ζορ”.

Αν αυτοί οι στόχοι έχουν την πληρότητα σε φυσικό αέριο που έχουν οι στόχοι των κοιτασμάτων “Ζορ” και “Καλυψώ” τότε οι αναμενόμενες ποσότητες θα είναι της τάξης των 16 τρισ. Μ3, ήτοι περισσότερο φυσικό αέριο από όσο έχουν αθροιστικά οι ΑΟΖ Αιγύπτου και Κύπρου. Πάντα κατά τις εκτιμήσεις, το χειρότερο σενάριο είναι ότι οι ποσότητες φυσικού αερίου σ’ αυτές τις δύο περιοχές να ανέρχονται όχι σε 16 τρισ. Μ3, αλλά μόνο σε 2 τρισ. Μ3.

Όλη η ανάρτηση...Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ

Ναυάγιο σοβαρότητας μέσα σε... "ελληνική λίμνη"!

Ναυάγιο σοβαρότητας μέσα σε... "ελληνική λίμνη"!

Θανάσης Κ.

Πληροφορηθήκαμε εσχάτως ότι υπάρχουν "επαγγελματίες πατριώτες" που διακινούν την άποψη, λέει, ότι "το Αιγαίο είναι... Ελληνική λίμνη"!
Ενώ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διακηρύξει ήδη από το 1978 ότι το Αιγαίο ΔΕΝ είναι "Ελληνική Λίμνη"...
Κάποιες διευκρινίσεις είναι απολύτως απαραίτητες πλέον:

* Πρώτον κανείς δεν διακηρύσσει - ούτε διακήρυξε ποτέ - ότι το Αιγαίο είναι Ελληνική λίμνη...
Για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων ο βασικότερος: Το Αιγαίο, έτσι κι αλλιώς ΔΕΝ είναι "λίμνη"...

* Δεύτερον, η δήλωση εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν απάντηση στις τότε δηλώσεις της Τουρκίας, ότι οι Έλληνες θεωρούν, τάχα, το Αιγαίο "ελληνική λίμνη" αποκλειστικά δικής τους δικαιοδοσίας. Δηλαδή με πρόθεση - κατά τους τότε τουρκικούς ισχυρισμούς πάντα - να ελέγχουν τα πάντα στη θαλάσσια διέλευση από το Αιγαίο...
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απάντησε τότε ότι στο Αιγαίο υπάρχει η ελεύθερη διέλευση σκαφών παντός είδους με βάση του διεθνείς κανονισμούς της ναυτιλίας. Η Ελλάδα ποτέ δεν παρεμπόδισε, ούτε είχε τότε (ή έχει τώρα) την πρόθεση να παρεμποδίσει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, στο Αιγαίο ή οπουδήποτε αλλού.
Αλλά αυτό - προσέθεσε τότε ο Κ. Καραμανλής - δεν ακυρώνει τα κυριαρχικά δικαιώματα που έχει η Ελλάδα στο Αιγαίο και τα οποία ζήτησε ήδη από τότε να κριθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Πράγμα που η Τουρκία δεν θέλησε ποτέ και το Διεθνές Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν είχε "δικαιοδοσία" να δικάσει τότε...

* Τρίτον, από τότε (1978) μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά, ωστόσο. Το βασικότερο απ' όλα, σήμερα υπάρχει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay (United Nations Convention for the Law of the Sea - UNCLOS) το οποίο προβλέπει με σαφήνεια όλα εκείνα που δεν ήταν σαφώς καθορισμένα το 1978 (πέρα από τους διεθνείς κανόνες ναυσιπλοϊας που προϋπήρχαν).
Το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίστηκε το 1982 κι έγινε "εθιμικό" μετά το 1995, όταν το επικύρωσαν πάνω από 60 κράτη τότε - σήμερα πάνω από 160 κράτη, δηλαδή ουσιαστικά όλα όσα περιβρέχονται από θάλασσα, εκτός από τρία. Ακόμα και δύο από τα τρία που το προσυπέγραψαν το επικαλούνται ωστόσο (ΗΠΑ και Ισραήλ).

Μόνο η Τουρκία αρνείται να το αποδεχθεί, γιατί ειδικά στο Αιγαίο οι προβλέψεις του είναι εντελώς αντίθετες (και σαφέστατα αντίθετες) από τις επιδιώξεις της. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ανατολική Μεσόγειο...

* Τέταρτον, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας πλέον κάθε χώρα μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι και 12 μίλια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μπορεί να παρεμποδίζει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα.

Το “πιάτο” των Κοτζιά-Κατρούγκαλου-Δένδια-Ντόκου μας σερβίρισε ο Βενιζέλος

Το “πιάτο” των Κοτζιά-Κατρούγκαλου-Δένδια-Ντόκου μας σερβίρισε ο Βενιζέλος: Πριν μερικές ημέρες ο Ευάγγελος Βενιζέλος (πρώην υπουργός Εξωτερικών, Άμυνας και πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ) έκα

Η Ανάσταση της ΑΟΖ της Ελλάδας μας! H μεγάλη ανατροπή στη θέση της ελληνικής κυβέρνησης

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ

Και ξαφνικά, out of the blue, όπως θα έλεγαν οι Αμερικανοί φίλοι μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βλέποντας τους Ρώσους να εποφθαλμιούν τους υδρογονάνθρακες της Ουκρανίας, αποφάσισε να επιτρέψει τις έρευνες υδρογονανθράκων στις θάλασσές μας.

Το μάθαμε από τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» που έγραψε στις 5 Μαρτίου 2022:

«Το φάκελο της έρευνας για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα, βγάζει από το συρτάρι ξανά η κυβέρνηση μετά τις αναταράξεις που προκαλεί ο πόλεμος της Ουκρανίας στην ενεργειακή επάρκεια. Η αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας είναι ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης και ως εκ τούτου, όπως αναφέρουν πηγές, η σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου σηματοδοτεί και μία αναδίπλωση της στάσης της κυβέρνησης απέναντι στις έρευνες υδρογονανθράκων.»

Πρόκειται για μια μεγάλη ανατροπή στη θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Χάσαμε τεράστιο έδαφος από τη στάση διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων να αγνοήσουν την αξία της ελληνικής ΑΟΖ αντίθετα με την Κύπρο που δεν έπαψε ποτέ να ψάχνει για υδρογονάνθρακες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.

Η ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πηγή: Θεόδωρος Καρυώτης: Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2014.

Έτσι ξαφνικά έρχεται στην επιφάνεια ο ξεχασμένος Χάρτης Μανιάτη του 2011.

ΧΑΡΤΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗ

Το μακρύ χέρι της Τουρκίας στο State Department

Αναδημοσίευση από το newsbreak.gr (19/02/2022)

Επιστολή – βόμβα των Ελληνοαμερικανών βουλευτών στην τουρκικής καταγωγής Durakoglu!

Μία γυναίκα τουρκικής καταγωγής, η οποία μάλιστα διατηρεί εξαιρετικά στενές σχέσεις με την γενέτειρα της, κρύβεται πίσω από την ενέργεια της κυβέρνησης Μπάιντεν να ακυρώσει τον East Med. Επιβεβαιώνοντας μάλιστα τους τουρκικούς πανηγυρισμούς έπειτα από αυτή την  «ανεξήγητη» απόφαση, που ισοδυναμεί με πισώπλατη μαχαίρια κατά της Ελλάδας, λίγους μήνες μετά την υπογραφή της «λεόντειου» αμυντικής συμφωνίας.

Το newsbreak.gr είχε έγκαιρα προειδοποιήσει για αυτές τις περίεργες αποφάσεις Μπάιντεν, με τις οποίες τοποθέτησε σε θέσεις κλειδιά δύο γυναίκες τουρκικής καταγωγής μέσα στον κυβερνητικό μηχανισμό και ειδικά στον πυρήνα διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Οι συγκεκριμένες Τουρκοαμερικανές «βοηθούν» στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπως χαρακτηριστικά διεμήνυε ο Λευκός Οίκος δικαιολογώντας την απόφαση του να τις διορίσει σε νευραλγικές θέσεις του State Department.

Αυτό μπορεί τότε να ηχούσε ως θεωρία συνωμοσίας, η επιστολή των δύο κορυφαίων Ελληνοαμερικανών πολιτικών όμως, του Gus Bilirakis και της Nicole Malliotakis επιβεβαιώνει πλήρως τις ανησυχίες μας.

Η Naz Durakoğlu (φωτό), γεννημένη στις Ηνωμένες Πολιτείες από Τούρκους μετανάστες, και η Özge Güzelsu, η οποία μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Τουρκία, είναι δύο από τους υψηλότερους αξιωματούχους εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν.

Και οι δύο γυναίκες έχουν εργαστεί ως στελέχη του Κογκρέσου και τώρα επιβλέπουν τις νομοθετικές υποθέσεις για τις κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Η Durakoğlu είναι η αν. υπουργός Εξωτερικών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για νομοθετικές υποθέσεις και η Güzelsu υπηρετεί ως αν. γενική σύμβουλος του Υπουργείου Άμυνας για νομοπαρασκευαστικά θέματα.

Στους νέους ηγετικούς τους ρόλους, προωθούν τη συνεργασία μεταξύ του εκτελεστικού και του νομοθετικού κλάδου της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Όποιος έχει ελάχιστη γνώση από τον τρόπο λειτουργίας του αμερικανικού κράτους ειδικά στους τομείς εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, καταλαβαίνει ότι ο Μπάιντεν τοποθέτησε δύο βόμβες στον πυρήνα της κυβέρνησης του.

Αποκαλύψεις... χρέωναν τη χώρα, έκραζαν "καμμένη γη", έκπληξη Γιάνη, ΑΟΖ... (vid)

Αποκαλύψεις... χρέωναν τη χώρα, έκραζαν "καμμένη γη", έκπληξη Γιάνη, ΑΟΖ... (vid): Με μια εκπομπή που βρίθει αποκαλύψεων (για το δημόσιο χρέος, το μειωμένο χρέος που άφησε ο Γιάνης Βαρυφάκης, την οριοθέτηση ΑΟΖ, την έκθεση-βιβλίο του Ηλία Βενέζη για τις Γερμανικές Οφειλές, τότε που ο λογοτέχνης δούλευε για λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος λέγοντας πως έχει εξαφανιστεί η έκθεση

Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ

Νοεμβρίου 20, 2014 από seisaxthiablog

του Μίκη Θεοδωράκη

Διάβασα πρόσφατα άρθρο του Καθηγητή Μ. Μελετόπουλου με τίτλο «Στο βάθος το φυσικό αέριο», που πιστεύω ότι μας βοηθάει να τοποθετήσουμε τη σημερινή κρίση μέσα στον διεθνή χώρο, δεδομένου ότι «η διεθνής οικονομία διαπλέκεται με την γεωπολιτική».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ειδικά στις ανεπτυγμένες χώρες του καπιταλιστικού συστήματος η Ενέργεια αποτελεί τον βασικό τροφοδότη για την λειτουργία και την επιβίωσή του. Κι αυτή η Ενέργεια σήμερα όπως και χθες και αύριο, έχει όνομα. Δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Ο κ. Μελετόπουλος επιβεβαιώνει την άποψη ότι από την Αδριατική έως τις ακτές τις Συρίας υπάρχει «τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου και πετρελαίου». Στο μέσον αυτής της περιοχής βρίσκεται η χώρα μας, της οποίας η ΑΟΖ (Ανεξάρτητη Οικονομική Ζώνη) φαίνεται ότι περιέχει το μεγαλύτερο ποσοστό αυτού του «τεράστιου» κοιτάσματος.

Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι όλες οι εξαρτημένες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη (βασικά την Γερμανία) κυβερνήσεις δεν τόλμησαν ως τώρα να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ όπως έχουν κάνει όλες οι άλλες παραθαλάσσιες χώρες, γιατί ως φαίνεται, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γερμανία διεκδικούν τον υποθαλάσσιο πλούτο μας για τον εαυτό τους.

Το Αιγαίο των 12 ν.μ. η «ελληνική λίμνη»

Του Νίκου Ιγγλέση

Αν η Ελλάδα απαλλαγεί από το διαχρονικό φοβικό σύνδρομο και τολμήσει να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της επεκτείνοντας, σ’ όλη την επικράτεια, τα χωρικά ύδατά στα 12 ν.μ. τότε θα είναι χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο οι όποιες διερευνητικές επαφές με την Τουρκία για την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο Πέλαγος. Το Αρχιπέλαγος θα έχει καταστεί «ελληνική λίμνη». Το ίδιο όμως δε συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο.

Θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τι ισχύει και ποια είναι τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού, με τα σημερινά δεδομένα :

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS του 1982) κάθε παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα (κλείνοντας τους κόλπους και χαράσσοντας ευθείες γραμμές βάσης) να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά του μέχρι τα 12 ν.μ. Αν οι έναντι ακτές ενός άλλου κράτους βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 24 ν.μ. (12+12) τότε η επέκταση των χωρικών υδάτων μπορεί να φτάσει μέχρι τη μέση γραμμή μεταξύ των αντικριστών ακτών. Αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις μεταξύ των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των ακτών της Τουρκίας. Χωρικά ύδατα έχουν οι ηπειρωτικές ακτές, τα νησιά, οι ακατοίκητες νησίδες, ακόμα και οι βράχοι.

Η Ελλάδα από το 1936 έχει καθορίσει χωρικά ύδατα 6 ν.μ. σε όλη την επικράτειά της. Πρόσφατα προχώρησε σε επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ν.μ. μόνο στο Ιόνιο Πέλαγος, μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, αφού είχε προηγηθεί η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία.

Κανόνας τα χωρικά ύδατα 12 μιλίων – Εξαίρεση μόνο το ανατολικό Αιγαίο

Λυγερός Σταύρος

19 Ιανουαρίου 2021

32486

Η Βουλή ψήφισε το κλείσιμο των κόλπων με γραμμές βάσης και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο μέχρι το Ταίναρο. Ο υπουργός Εξωτερικών, μάλιστα, προανήγγειλε ότι τα χωρικά ύδατα θα επεκταθούν και στην Κρήτη, όχι μόνο στα νότια, αλλά και στα ανατολικά της. Γιατί άραγε όχι και στο βόρεια της Μεγαλονήσου;

Υπενθυμίζουμε ότι φεύγοντας από το υπουργείο Εξωτερικών (Οκτώβριος 2018), ο Κοτζιάς είχε αναφερθεί στην απόφασή του να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα από τους Οθωνιούς (βορείως της Κέρκυρας), μέχρι τα Αντικύθηρα. Είχε δώσει στίγμα των προθέσεών του, μάλιστα, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην ΕΡΤ τον Δεκέμβριο 2017. Μέχρι να φύγει, όμως, από το υπουργείο Εξωτερικών δεν είχε κάνει το σχετικό βήμα. Ούτε το έκανε ο διάδοχός του Κατρούγκαλος.

Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά του ύδατα μέχρι 12 μίλια. Εάν η Ελλάδα ασκούσε το δικαίωμά της, θα ακύρωνε σε μεγάλο βαθμό τις τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις. Τα διεθνή ύδατα στο Αιγαίο θα περιορίζονταν δραστικά, άρα ένα πολύ μεγάλο τμήμα του θα γινόταν ελληνική θάλασσα.

Μεταξύ άλλων, θα περιοριζόταν και η σημασία της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ σ’ αυτή την περιοχή, αφού θα έμεναν σχετικά μικρές περιοχές (κυρίως στο βόρειο Αιγαίο και λιγότερο στα βόρεια της Κρήτης) προς οριοθέτηση. Γι’ αυτόν τον λόγο οι Τούρκοι είχαν σπεύσει να αποτρέψουν την Αθήνα από το να ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της, χαρακτηρίζοντας αιτία πολέμου (casus belli) την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο.

Τον Ιούνιο 1995 η τουρκική Εθνοσυνέλευση εξουσιοδότησε την κυβέρνηση να λάβει ακόμα και στρατιωτικά μέτρα για να την εμποδίσει. Είχαν επίγνωση ότι, εάν γινόταν επέκταση, θα έχαναν το επεκτατικό τους παιχνίδι στο Αιγαίο. Ταυτοχρόνως θα ενισχυόταν σημαντικά η ελληνική θέση και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αθήνα δηλώνει ότι διατηρεί ακέραιο το δικαίωμά της για επέκταση και θα το ασκήσει όποτε κρίνει. Πρόκειται για προσχηματική θέση. Όταν ένα δικαίωμα δεν ασκείται για πολλά χρόνια, όπως στην περίπτωσή μας, αποδυναμώνεται, η άσκησή του γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη.

Χωρικά ύδατα πολλαπλού εύρους

Ας σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις Σημίτη, Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου και Τσίπρα, στο πλαίσιο των παλαιότερων διερευνητικών επαφών, έχουν διαπραγματευθεί με την Άγκυρα το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων. Κι αυτό παρότι (σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) πρόκειται για δικαίωμα, που κάθε παράκτιο κράτος ασκεί μονομερώς. Δηλαδή, δεν έχει υποχρέωση να το διαπραγματευθεί με τα γειτονικά κράτη.

Από τη δεκαετία του 2000, είχα γράψει: «Από τη στιγμή που η Αθήνα έχει κακώς επιλέξει να διαπραγματευθεί με την Άγκυρα το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων, τουλάχιστον ας το διαπραγματευθεί σωστά. Η Αθήνα έπρεπε εξαρχής να έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια σ’ όλες τις περιοχές που δεν γειτνιάζουν με την Τουρκία και στη συνέχεια να διαπραγματευθεί με την Άγκυρα ένα συμβιβασμό για το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων στις περιοχές που γειτνιάζουν.

Μια απάντηση στον Ροζάκη – Η μυθοποίηση των διερευνητικών επαφών

Καρακωστάνογλου Βενιαμίν

16 Ιανουαρίου 2021

2557

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ροζάκης,  σε πρόσφατο άρθρο του, οι διερευνητικές συνομιλίες ήταν εξ αρχής προσχηματικές, προκειμένου να παρακάμψουν τη μία και μοναδική διαφορά του "παπανδρεϊκού όρου", δηλαδή αυτήν της υφαλοκρηπίδας. Στόχευαν, λοιπόν, στο να συζητηθούν όλα τα ζητήματα που κατά καιρούς είχε προβάλει η Τουρκία (γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση, αιγιαλίτιδα ζώνη, εθνικός εναέριος χώρος), δηλαδή θέματα, που δεν αναγνώριζε ως νόμιμες διαφορές η Ελλάδα.

Τα ζητήματα αυτά αποτελούσαν μονομερείς διεκδικήσεις-απαιτήσεις της Τουρκίας, καθώς επρόκειτο για άμεση και ευθεία αμφισβήτηση κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας (γκρίζες ζώνες) και της κυριαρχίας της (12 ν.μ., αιγιαλίτιδα ζώνη). Η Τουρκία, επίσης, αμφισβητεί και τη διεθνή δικαιοδοσία που έχει χορηγηθεί από Διεθνείς Οργανισμούς (FIR, περιοχή έρευνας και διάσωσης, τα οποία όμως  δεν αναφέρει ο κ. Ροζάκης).  Άλλωστε  από  την  υποχρεωτική αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (που αποδέχθηκε το 1994 η Ελλάδα), έχουν εξαιρεθεί  τα αμυντικά μέτρα της χώρας μας στα απειλούμενα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ο κ. Ροζάκης, λοιπόν, ομολογεί ότι οι διερευνητικές συνομιλίες, από το 2002 και μετά, αφορούσαν όλα τα θέματα που ήγειρε μονομερώς και παρανόμως η Τουρκία, ενώ η πάγια θέση της Ελλάδος ήταν και παραμένει ότι είναι εκτός συζήτησης με τη γείτονα. Θέση, την οποία υιοθετεί τροποποιημένη και η κυβέρνηση Μητσοτάκη (ως τώρα τουλάχιστον), προσθέτοντας, δηλαδή, ορθά  στη μία και μόνη αποδεκτή διαφορά της υφαλοκρηπίδας, αυτήν της ΑΟΖ, που συνήθως έχουν τα ίδια εξωτερικά όρια (μέχρι τα 200 ν.μ.).

Ο κ. Ροζάκης, μάλιστα, θεωρεί τις διερευνητικές ως τη «μοναδική μέθοδο αντιμετώπισης όλων των ζητημάτων που κατά καιρούς είχε προβάλει η Τουρκία». Άρα, οι επί 14 χρόνια "συνομιλίες" θεωρούνται "αντιμετώπιση", ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για διαιώνιση των "ζητημάτων" (δηλαδή των τουρκικών διεκδικήσεων), οι οποίες:

• α) Δεν θα έπρεπε καν να συζητηθούν από την Ελλάδα.
• β) Θα αρκούσε μία συντομότατη διερεύνηση των εκατέρωθεν θέσεων (π.χ. 3-6 μηνών ), ώστε να αποδειχθεί το αγεφύρωτο των θέσεων των δύο πλευρών.
• γ) Με την επί 14 χρόνια (!) συζήτησή τους, καθυστερούσαν την καθιέρωση και θέσπισή τους από την Ελλάδα (π.χ. 12 ν.μ.) και παγίωναν την τουρκική αμφισβήτηση, τόσο στις διμερείς σχέσεις μας (ως ανοικτά προς συζήτηση θέματα) όσο και ενώπιον της διεθνούς κοινότητας, στην αντίληψη της οποίας (χωρίς γνώση, βέβαια, των λεπτομερειών και της ουσίας των υποθέσεων) παρέμενε η αίσθηση ανοικτών διαφορών, είτε λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας του Αιγαίου είτε, πάντως, χωρίς να επιρρίπτουν, σαφώς, την ευθύνη της εκκρεμότητας στην Τουρκία.

Οι διερευνητικές, η επέκταση των χωρικών υδάτων και ο Ροζάκης - slpress.gr

Οι διερευνητικές, η επέκταση των χωρικών υδάτων και ο Ροζάκης - slpress.gr: Οι διερευνητικές ξαναρχίζουν με τις δύο πλευρές να διαφωνούν για την ατζέντα. Διαπραγμάτευση για τα χωρικά ύδατα θα γίνει, εξου και η παρέμβαση Ροζάκη.

Για ποια υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της Ελλάδας μας παραμυθιάζουν αφού κανείς δεν τις οριοθετεί και νομιμοποιεί!

 

Άρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Και η υποκρισία  περισσεύει.

   Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Στο bankingnews.gr  δημοσιεύτηκε στις 14.11.2020 ένα ανεπίγραφο άρθρο της Σύνταξης στο οποίο ο γράφων εκπλήσσεται καιν διερωτάται «Πώς εξηγείται ότι η Ελλάδα επί 50 ημέρες παρακολουθεί το Oruc Reis χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα», απαντώντας  ότι πρόκειται για «de facto αναγνώριση δικαιωμάτων στην Τουρκία», μια «πικρή αλήθεια» που «η ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να πει στον ελληνικό λαό».

   Και όχι μόνο, γιατί ενώ πρώτα το Oruc Reis συνοδευόταν από πολεμικά πλοία για προστασία, τώρα έχει επέλθει μια βασική διαφορά και το τουρκικό ερευνητικό πλέει πια μόνο του, δηλαδή φτάσαμε στο σημείο σαν να λέμε πως δεν χρειάζεται πια προστασία επειδή δικαιωματικά βρίσκεται εκεί που βρίσκεται διότι βρίσκεται σε τουρκικά ύδατα, οπότε είναι μέσα στη «πάτρια» θάλασσα, όχι πια σε ξένα νερά, οπότε δεν χρειάζονται πολεμικά πλοία να το προστατεύουν!

  Κάτι που σημαίνει, συνεχίζει ο αρθρογράφος, πως η Ελλάδα «έχει ουσιαστικά αναγνωρίσει ότι η Τουρκία μπορεί να διεξάγει έρευνες» στη περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, δηλαδή «στη θαλάσσια ελληνική δικαιοδοσία» και «να ερευνά την «ελληνική υφαλοκρηπίδα ανενόχλητη».

  Όχι μόνο. αλλά και στην εκτεταμένη  περιοχή δυνητικής ελληνικής δικαιοδοσίας ΑΟΖ που συνορεύει με την ΑΟΖ της Κύπρου.

   Συμπερασματικά ο αρθρογράφος δηλώνει την μόνη αλήθεια που υπάρχει, δηλαδή ότι «η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη όπου ένα ερευνητικό σκάφος άλλης χώρας διεξάγει έρευνες στις θάλασσές της και η ίδια δεν κάνει απολύτως τίποτα».

   Βεβαίως είναι εκ ολοκλήρου σωστά και δικαιολογημένα όσα λέει το άρθρο.

   Ως και ένας τυφλός θα έβλεπε πως η Ελλάδα δείχνει ολοκάθαρα ότι έχει παραιτηθεί παντελώς – ή μήπως οικειοθελώς η Ελλάδα θέλησε να ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥΝ!! –  από όλη εκείνη τη θαλάσσια περιοχή που ξεκινάει απ’ τον 28ο μεσημβρινό και ανήκει στην ΑΟΖ της με τη Κύπρο.

   Δηλαδή, με λίγα λόγια, η Ελλάδα δεν θέλει να έχει καμία σχέση με την κυπριακή ΑΟΖ, τουτέστιν με την ίδια τη Κύπρο!

Τι σημαίνει η ”ενεργητική ουδετερότητα” των Ηνωμένων Πολιτειών και γιατί συμφέρει την Ελλάδα

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ (*)

Ο Franklin Roosevelt ήταν ίσως ο πιο σημαντικός πρόεδρος των ΗΠΑ καθώς κατάφερε να βρει εκείνο το μείγμα πολιτικής το οποίο συνδύαζε τους αμερικανικούς φόβους για τα ”δεινά” της εμπλοκής τους στις διεθνείς σχέσεις αλλά και την φύσει και θέσει εξωστρεφή κουλτούρα του αμερικανικού φιλελευθερισμού, ο οποίος ήδη από το 1898 είχε βγει εκτός της αμερικανική ηπείρου και ήλεγχε τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Όταν ξέσπασε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Roosevelt διαβεβαίωσε τους Αμερικανούς πολίτες οτι η Αμερική παραμένει ουδέτερη (ως κράτος) σε αυτόν τον Πόλεμο, αλλά κανένας Αμερικανός πολίτης δε θα πιεστεί ώστε να είναι ουδέτερος μπροστά σε αυτήν τη φρίκη.

Ο Roosevelt δειλά-δειλά προσπαθούσε να προϊδεάσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα αλλά και τους πολίτες, οτι αυτός ο πόλεμος δε γινόταν να μην αγγίξει την Αμερική. H Aμερική είναι πάντα διστακτική στην εμπλοκή της σε άλλες περιοχές και το Βιετνάμ, μαζί με το Ιράκ και το Αφγανιστάν (και τη Σομαλία) αποτελούν τραύματα για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.

• Η πολιτική της ουδετερότητας των ΗΠΑ συνδέεται άρρηκτα με τον απομονωτισμό (Isolationism) και με τον ” αμερικανικό εξαιρετισμό” (American Exceptionalism). Ο αμερικανικός εξαιρετισμός, πηγάζει από την αίσθηση μιας υψηλής αποστολής της οποίας ηγούνται οι Αμερικανοί καθώς το έθνος τους είναι νέο όπως νέα ήταν και η γη στην οποία έλαβε χώρα η Αμερικανική Επανάσταση.
• Η γεωγραφία δίνει την πολυτέλεια στην Αμερική να κοιτά τον κόσμο από πολύ μακριά. Νιώθουν και πολλές φορές είναι, απομονωμένοι. Παρόλο που οι Αμερικανοί είναι ως επί το πλείστον τέκνα Ευρωπαίων, δε νιώθουν Ευρωπαίοι.

Σήμερα βλέπουμε στη Μεσόγειο ένα αμερικανικό deja vu το οποίο όμως έχει εμπλουτιστεί μέσα από την πάντα ευρηματική αμερικανική διπλωματική γλώσσα. Πρόκειται για την ”Ενεργητική Ουδετερότητα” η οποία ίσως μας μπερδεύει αλλά αποδίδει ακριβώς αυτό που θέλει να κάνει η Αμερική στη Μεσόγειο και το οποίος, συμφέρει την Ελλάδα.

Από τη στιγμή που η Ελλάδα εδώ και δέκα περίπου χρόνια αναβαθμίζει διαρκώς τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε να μαθαίνουμε να διαβάζουμε τις αμερικανικές κινήσεις προκειμένου να επωφεληθεί ο Ελληνισμός από αυτές. Πολλές φορές μιλάμε για τον ”ρόλο του Ποντίου Πιλάτου” τον οποίον υιοθετούν οι Αμερικανοί κυρίως σε θέματα που αφορούν τα ελληνοτουρκικά.

Ας ξεκινήσουμε από την πρόσφατη λιτή δήλωση του State Department αναφορικά με την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου: ”Οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν όλα τα κράτη να επιλύουν τα θέματα για τα θαλάσσια συνόρά τους ειρηνικά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο”. Ιδανικά ως Έλληνες θα θέλαμε να δούμε πιο βαρύ ρήμα από το ”ενθαρρύνουμε”. Ίσως το ”υποχρεώνουμε”.

• Δεν είναι όμως οι ΗΠΑ κάποιο ανώτατο διεθνές όργανο το οποίο να μπορεί δικαιοδοτεί. Είναι η πιο ισχυρή χώρα του πλανήτη και μέσα από αυτόν τον ρόλο που η αμερικανική ισχύς παρέχει στην Ουάσινγκτον, προσφέρει πολιτική νομιμοποίηση σε όποιον ακολουθεί την πεπατημένη. Η άλλη λέξη που χρήζει προσοχής είναι το ”όλα”. Χωρίς καμία εξαίρεση, την οποία θα ήθελε η Τουρκία που χαιδεύτηκε αρκετά από την Αμερική τα προηγούμενα χρόνια λόγω του γεωπολιτικού μονοπωλίου που ”πουλούσε” η Άγκυρα στην Ουάσινγκτον. Μια ουδέτερη δήλωση χωρίς συγκεκριμένες αναφορές που λέει όμως τα πάντα. Το Διεθνές Δίκαιο επιστρέφει ενεργά στην αμερικανική ρητορική καθώς η Κίνα προσπαθεί να μετατρέψει σε λίμνη της τη Νότια Σινική Θάλασσα.

Η ”ενεργητική ουδετερότητα” υπονοεί οτι υπάρχει και παθητική ουδετερότητα.

Μία αξιολόγηση της συμφωνίας με την Αίγυπτο: Οι τουρκικές προκλήσεις και αντιδράσεις κλιμακώνονται

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Η είδηση «έσκασε» ξαφνικά την περασµένη Πέµπτη. «Ο Νίκος ∆ένδιας µεταβαίνει εσπευσµένα στο Κάιρο για να υπογράψει ΑΟΖ µε την Αίγυπτο».

Ο,τι δεν έγινε µέσα σε χρόνια έγινε αιφνιδιαστικά µέσα σε λίγες ώρες, επιτυγχάνοντας πολλά ταυτόχρονα: Στέλνοντας ένα ηχηρό µήνυµα αποφασιστικότητας προς την πλευρά της Τουρκίας του Ερντογάν, «κλείνοντας» (κατά τρόπο τµηµατικό προς το παρόν) µια χρονίζουσα ελληνοαιγυπτιακή εκκρεµότητα, «ενταφιάζοντας» το τουρκολιβυκό µνηµόνιο περί των θαλασσίων οριοθετήσεων, ενδυναµώνοντας τις σχέσεις µεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου και δηµιουργώντας νέα κεκτηµένα υπέρ της θωράκισης των ελληνικών συµφερόντων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, κεκτηµένα τα οποία όµως προς το παρόν αφήνουν «έξω» το Καστελόριζο, νοτίως του οποίου η Αγκυρα ενδεχοµένως να επιχειρήσει προκλήσεις το προσεχές διάστηµα.

Ελλάδα και Αίγυπτος προχώρησαν στις 6 Αυγούστου σε τµηµατική οριοθέτηση των µεταξύ τους θαλασσίων ζωνών στην περιοχή µεταξύ 26ου και 28ου µεσηµβρινού (για την ακρίβεια μεταξύ 26ου και 27 59′ 02.00”), σε µια περιοχή δηλαδή που εκτείνεται από την ανατολική Κρήτη έως και περίπου το µέσο της Ρόδου, νοτίως της Κάσου και της Καρπάθου, «κόβοντας» έτσι την παράνοµη οριοθέτηση στην οποία είχαν προχωρήσει τον περασµένο Νοέµβριο η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν µε την πλευρά του Λίβυου Φαγιέζ αλ Σάρατζ.

Εκτός ελληνοαιγυπτιακής οριοθέτησης µένουν προς το παρόν, µε την προοπτική να αποτελέσουν τη βάση µελλοντικών οριοθετήσεων, οι ακτές της ανατολικής Ρόδου όπως και το νησιωτικό σύµπλεγµα της Μεγίστης (βλέπε Καστελόριζο), τις θαλάσσιες ζώνες νοτίως του οποίου ωστόσο η Τουρκία διεκδικεί ως κοµµάτι της καλούµενης «τουρκικής υφαλοκρηπίδας» στην Ανατολική Μεσόγειο.

• Ρεαλιστικά µιλώντας, η συµφωνία που υπεγράφη στις 6 Αυγούστου είναι ενδεχοµένως η «καλύτερη» που θα µπορούσε να επιτευχθεί στην παρούσα φάση. Αθήνα και Κάιρο συζητούσαν άλλωστε εδώ και χρόνια επί τη βάσει µιας τµηµατικής οριοθέτησης που θα αφήνει προσωρινά έξω το Καστελόριζο.

Πρακτικά, ωστόσο, πρόκειται για µια συµφωνία που «ακυρώνει» µεν το τουρκολιβυκό µνηµόνιο, το οποίο έφτανε έως και την Κρήτη, αλλά όχι και τις διεκδικήσεις της Τουρκίας όπως εκείνες αποτυπώνονται ανατολικά του 28ου µεσηµβρινού.

Πρόκειται, µε άλλα λόγια, για µια συµφωνία την οποία καλωσορίζουµε, εν έτει 2020 και δικαίως, ως «απάντηση» στο τουρκολιβυκό µνηµόνιο, αλλά ενδεχοµένως να απορρίπταµε πριν από τον Νοέµβριο του 2019 ως δυνητικά «υπονοµευτική» της επήρειας που θα µπορούσε να έχει το Καστελόριζο σε µια µελλοντική οριοθέτηση.

«Μετά την υπογραφή της συµφωνίας µας, το ανύπαρκτο µνηµόνιο Τουρκίας-Λιβύης έχει καταλήξει εκεί που ανήκε από την πρώτη στιγµή: στον κάλαθο των αχρήστων» δήλωσε από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος ∆ένδιας από την Αίγυπτο, κάνοντας λόγο για µια «αµοιβαία επωφελή», «δίκαιη» και «υποδειγµατική συµφωνία», που «κατοχυρώνει το δικαίωµα και την επήρεια των νησιών µας σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ».

• Συνεχίζοντας, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωµατίας χαρακτήρισε µάλιστα τη συµφωνία «δείγµα αποφασιστικότητας» αλλά και «ένδειξη της κοινής ανάγνωσης που υπάρχει από την Ελλάδα και την Αίγυπτο για τα όσα συµβαίνουν στην περιοχή µας».

Στο ίδιο πνεύµα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα υπογράµµιζε από τη Χάλκη, την οποία επισκέφθηκε, ότι «αναγνωρίζονται όλα τα δικαιώµατα των νησιών µας στις θαλάσσιες ζώνες τους», καλωσορίζοντας µια συµφωνία που, όπως είπε, «δηµιουργεί µια νέα πραγµατικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο» και «επαναφέρει τη νοµιµότητα στην περιοχή», τη νοµιµότητα «που επιχειρήθηκε να διασαλευθεί από το παράνοµο και ανυπόστατο τουρκολιβυκό µνηµόνιο».

Η Τουρκία θα σπεύσει να συμπληρώσει τα κενά της συμφωνίας: Μόνη κίνηση αποτροπής η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδος-Κύπρου

Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας (Α) με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι (Δ) κάνουν κοινές δηλώσεις αφού υπέγραψαν τη συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους, την Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020, στο Κάιρο. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΕΞ, ΧΑΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΑΔΗΣ 08/08/2020

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Δεν θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά η κατοχική Τουρκία στη συμφωνία Ελλάδος – Αιγύπτου για τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ. Με τη γνωστή της θρασύτητα, η Άγκυρα αντέδρασε έντονα και εξαπέλυσε νέες απειλές κατά της Ελλάδος. Έδειξε ενοχλημένη και έτοιμη να… αντιδράσει χωρίς όρια.

Η Τουρκία αντέδρασε σε μια συμφωνία δυο χωρών, που αναμφισβήτητα έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα ενώ η ίδια με τη Λιβύη, με την οποία υπέγραψε προδήλως παράνομο μνημόνιο, δεν έχει. Αλλά αυτή είναι η Τουρκία, με αυτό τον τρόπο αντιδρά και συμπεριφέρεται, με βάση το τουρκικό ή μάλλον οθωμανικό «δίκαιο», που είναι καταπάτηση όλων των άλλων δικαίων. Η συνέχεια θα δείξει μέχρι που μπορεί να φθάσει, η Άγκυρα, που στις πλείστες περιπτώσεις είναι προβλέψιμη.

Σε ό,τι αφορά την τμηματική συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου, είναι σαφές πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σφαιρικά, όχι απομονωμένα και χωρίς τους πανηγυρικούς τόνους που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση, στους οποίους «χόρεψε» η πλειοψηφία των ΜΜΕ.

• Η Αθήνα επιδίωξε τη συμφωνία σε μια προσπάθεια να ακυρώσει το τουρκολιβυκό παράνομο μνημόνιο. Η συμφωνία, όπως έχει αναφερθεί, διεμβολίζει το εν λόγω μνημόνιο και η Ελλάδα αποκτά ένα ηθικό πλεονέκτημα αφού ενεργεί μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

Την ίδια ώρα, θα πρέπει να αναφερθεί πως, με την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία, ξεκαθαρίζει πλήρως ότι η παράνομη οριοθετική γραμμή του τουρκο-λιβυκού μνημονίου βρίσκεται πλήρως και νομίμως εντός της οριοθετημένης πλέον ΑΟΖ της Ελλάδος.

Η τελευταία, θα πρέπει φυσικά να σηκώσει, όπως και προηγουμένως, το βάρος αντιμετώπισης τουρκικών κινήσεων στην περιοχή με όλα τα μέσα που διαθέτει. Η Τουρκία ανά πάσα στιγμή μπορεί να στείλει- και θα το πράξει- ερευνητικά σκάφη, γεωτρύπανα, φρεγάτες ακόμη και ψαροκάϊκα.