ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ, ΑΓΩΝ ΨΥΧΗΣ

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ποιήματα (Παλαιοντολογικά), Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις, Θεσσαλονίκη 1988.

ΑΓΩΝ ΨΥΧΗΣ

Μόνος μέσα στοῦ ὀνόματός μου τὴ φυλακή,

παρ’ ὅλο  τὸν ἥλιο τὸν πλούσιο τῆς ἡμέρας

στεναχωριέμαι καὶ νιώθω τυφλός,

τὴ γλυκειὰ στερημένος ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

Σύννεφο ἄϋλης ποιότητας ἄχρονης,

μπαίνει στὸ σπίτι τῶν θυρῶν κεκλεισμένων,

ἀλλάζοντας τὴ νύχτα σὲ παράδεισο,

φῶς, ἡ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

Ἐκεῖ ποὺ δὲν τὴν περιμένεις, ἀναπάντεχα,

ἀπὸ τὶς ἄκρες στὸ σῶμα τῶν δακτύλων εἰσορμᾶ,

ἀκμὴ ζωῆς καὶ θάνατος ταυτόχρονα,

ἀνάσα, ἡ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

Μές στὴν ἀπόγνωση τῆς κάθε μέρας ἐρωτῶ,

τὸ δέντρο ποὺ μὲ τὴν ἀπουσία της σαραβάλιασε,

πῶς διψασμένο νὰ χορτάσει μπορεῖ

ψωμί, τὴ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου;

(1952)

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ποιήματα (Παλαιοντολογικά), Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 43.

ΠΗΓΗ: https://vardavas.wordpress.com
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com