Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο.
του Γιάννη Ρίτσου
Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο
κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω.
Εσύ της θάλασσας ρυθμός, ολάνθιστο κλωνάρι,
πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι.
Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια
κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια.
Αρχαίο νησί και νέο νησί, νησί των μαρτυρίων,
το αιώνιο φως σου μάτωσε στα δόντια των θηρίων.
Δώστε τον όρκο, αδέρφια μου, καταμεσής στην πλάση
τ’ άδικο πια να δικαστεί, το δίκιο να γιορτάσει.
Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα
Ύμνος και Θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα.
«Στον Κόσμο της Κύπρου, Μνήμη και Αγάπη
…Κύπρον, ου μ’ εθέσπισεν…»
ΠΗΓΗ:Βασίλης Στοϊλόπουλος
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.