Το επικό ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη, γραμμένο γύρω στα 1895, στην κυπριακή διάλεκτο, εκτείνεται σε 560 δεκαπεντασύλλαβους (56 δεκάστιχες στροφές), και έχει ως θέμα τον απαγχονισμό (κατά τον πρώτο χρόνο της ελληνικής επανάστασης) του αρχιεπισκόπου Kυπριανού από τους Tούρκους και την καρατόμηση των μητροπολιτών Πάφου, Κιτίου και Κυρηνείας. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα διαλέγονται ο τούρκος διοικητής (Μουσελίμ αγάς) με τον Κυπριανό. Ο Mιχαηλίδης απεικονίζει, μέσα από τη δραματική αναμέτρηση του Kυπριανού με τον Mουσελίμ Aγά, τη σύγκρουση δύο πολιτισμών και επιτυγχάνει να μετουσιώσει το ατομικό σε καθολικό, συμπυκνώνοντας στην περήφανη στάση του πρώτου τη μοίρα της ρωμιοσύνης. Η «9η Ιουλίου», αν και γραμμένη σε μια περιφερειακή ελληνική διάλεκτο, αποκτά την εμβέλεια «εθνικού ποιήματος».
Από την πρώτη συγκεντρωτική έκδοση των Ποιημάτων του Β. Μιχαηλίδη, 1911.
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.