09 Νοεμβρίου 2025

Στέλιος Κούκος: Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, Μια όαση αγιότητας-αγάπης!


Άγιος Νεκτάριος, (1846-1920), επίσκοπος Πενταπόλεως, ο θαυματουργός.

Γράφει ο Στέλιος Κούκος

Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως αποτελεί το πενταπόσταγμα της αγιότητας του 19ου αιώνος και των αρχών του 20ού αιώνα. Αποτελεί μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη περίπτωση η οποία διέπρεψε σε διάφορους τομείς και σφράγισε την εποχή του διά της αγιότητας του.

Και μάλιστα την αγία κοίμησή του διαδέχθηκε η εκ μέρους του Θεού η άμεση αποθέωσή του, η αναγνώριση, η γνωστοποίηση και η προβολή της αγιότητάς του.

Γιατί τι άλλο μαρτυρούν τα κατά συρροήν θαύματά του σε όλη την Ελλάδα και την οικουμένη;

Ο Θεός χάρισε έναν πραγματικό θείο θρίαμβο σ’ αυτόν που αποδοκίμασαν οι άνθρωποι -και ιδιαίτερα από τους εκκλησιαστικούς άρχοντες. Και, όχι μόνον από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας από το οποίο διώχτηκε κακήν κακώς, αλλά και από την Ελλαδική Εκκλησία, αφού δεν αποκαταστάθηκε ποτέ σε κάποια αρχιερατική θέση παρ’ όλες τις εκκλήσεις του.

Ζητούσε μια κάποια τακτοποίηση ως αρχιερέας, πράγμα που δεν έγινε και έτσι παρέμεινε εν ζωή και διά παντός ως παρεπιδημών επίσκοπος! (Παρεπιδημών= ξένος, περαστικός, προσωρινά εγκατεστημένος).

Μέχρι, βεβαίως, την 9η Νοεμβρίου του 1920 ημέρα κατά την οποία αποκαταστάθηκε! Αυτήν την φορά εσαεί γιατί δεν μπορούσε να υπάρξει, πλέον, κάτι ενδιάμεσο. Ο μόνος προς μόνον έφτασε στον προορισμό του.

Επιτέλους πολιτογραφήθηκε πολίτης της Άνω Ιερουσαλήμ, της πραγματικής του πατρίδας, κάτι που όπως φαίνται και ο ίδιος δεν είχε αντιληφθεί εντελώς, λόγω της ταπείνωσης που τον διακατείχε. Ήταν ήδη πολίτης της, ένας εξαγιασμένος άρχοντάς της, αλλά ως ταπεινόφρων έκανε προσπάθειες για να ριζώσει, να ρίξει ρίζες στο χώμα, για να μην είναι εσαεί παρεπιδημών, δηλαδή μετέωρος.

Συνέχεια εδώ

https://www.pemptousia.gr/2025/11/agios-nektarios-pentapoleos-mia-oasi-agiotitas-agapis/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.