Του Μπάμπη Ανδριανόπουλου
Για τις κυράδες εκείνων των καιρών που δεν ζήτησαν τίποτα και έδωσαν τα πάντα.
Γεωργία Σκοπούλη " ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΑΝ ΕΝΑ ΜΕ ΤΗ ΓΗ"
Από το στόμα των αφηγητριών:
"... - Τρεις νύχτες του Δεκεμβρίου να κάτσουμε εδώ δεν τελειώνουν αυτά...
- Και με πάντρεψαν. Ούτε στήθος, ούτε τα ρούχα μου είχα ακόμη!
- Μόλις τελείωσα το Δημοτικό, άρχισα και το όργωμα. Μου άρεσε. Αν μ' έβλεπες να κάνω χωράφι! Πέταγα.
- Με τα πόδια και ξυπόλυτες. Τα παπούτσια στο χέρι για να μην χαλάσουν.
- Και αρχίσαμε με την σειρά από σπίτι σε σπίτι να θάβουμε τους νεκρούς.
- Το δρεπάνι για το θέρο τόχα πάντα δεμένο στη μέση μου για να μην το χάνω.
- Α, παλιόγρια! μου λεν. Έρχονται μπάμ-μπούμ, έχετε λίρες, έχετε λίρες... Καταστραφήκαμαν.
- Με την πεθερά μου ήμασταν φίλες, σαν μάνα με κόρη.
- Είχε την οχιά στη γλώσσα μέχρι να πεθάνει.
- Το πιο ωραίο ήταν ο ξέφλος. Φαγητά, τραγούδια, χοροί. Αξέχαστες βραδιές!
Τώρα οι νέοι δε χορεύουν, δεν τραγουδάνε με το στόμα. Άλλοι λεν τραγούδια γι' αυτούς...
- Έβαλε τα χέρια μέσα η μαμή κι ανακάτευε.
- Η μάνα φοβόταν μήπως μείνω έγκυος και μας ζητήσουν προίκα παραπάνω!
- Κάθε χρόνο που ερχόταν έπιανε και από ένα παιδί.
- Πέθανε κι η γιαγιά. Ένα χρόνο τώρα είμ' ελεύθερη.
- Γιαγιά, φέρε ένα μαξιλάρι να βάλω στο κεφάλι του μπαμπά γιατί πέθανε.
- Για την αγρότισσα, που απ' αυτήν τρώνε ψωμί, κανένας δεν ασχολείται. ..."
Η Μαρινέλλα Βλαχάκη έστησε μια σπουδαία θεατρική παράσταση βασισμένη σε επτά από τις 68 αφηγήσεις γυναικών της Ηπείρου που περιέχονται στο βιβλίο.
Κι εδώ έρχεται η Ελένη Τέγου με ένα απόλυτα ταιριαστό ποίημα:
"Mάνα αγρότισσα"
Βγαλμένο από αφηγήσεις γερόντων στο χωριό Μαυρομμάτι της Καρδίτσας, που φιλοξενεί τη σπηλιά που γεννήθηκε ο «γιος της καλογριάς», Αρχιστράτηγος του’ 21 Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Υφάδι και κλωστή στα χέρια σου κρατούσες
σαν άλλο αερικό την προίκα σου κεντούσες
της λάμπας το φυτίλι συντροφιά σου
να συνοδεύει στοργικά τα όνειρά σου.
Ο ύπνος μετρημένος και βαθύς
γιατί έπρεπε νωρίς να σηκωθείς
για να νοιαστείς αδέλφια, γονικά και ζωντανά,
τα χέρια σου ακούραστα, για όλα ικανά.
Για το χωράφι έφευγες νωρίς τα ξημερώματα
με τραχανά που έβρασες χορτάσαν τόσα στόματα.
Κι αν ήσουν νιόπαντρη και είχες και μικρό
μαζί θα το’ παιρνες αβίαστα θαρρώ,
θα το’ βαζες στη γούρνα, εκεί κάποιας σποριάς
προφυλαγμένο, ταϊσμένο και ας βρυχιόταν ο βοριάς
Κόντρα στη νύστα θ’ αντηχούσε το τραγούδι
με την πλεξούδα φάνταζες σαν του αγρού λουλούδι
Και όταν στο σπίτι θα γυρνούσες κουρασμένη
λίγο νερό στο πρόσωπο και η δουλειά προσμένει,
να μαγειρέψεις σαν σωστή νοικοκυρά
για να χορτάσουν ο αφέντης, η γιαγιά και τα παιδιά.
Μάνα αγρότισσα, μάνα αγρότισσα
όπου και αν γύρισα, για σένα ρώτησα.
Οι Κυράδες εκείνων των καιρών .
Σήμερα;
Σήμερα υπάρχει η "αγρότισσα" με τη Φεράρι. Η Καλλιόπη Σεμερτζίδου. Που εισέπραξε γενναίες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης που λυμαινόταν τον Οργανισμό.
Στον αντίποδα η συνταξιούχος αγρότισσα κα Αθηνά Παπαχρήστου που δώρισε στο νοσοκομείο Μεσολογγίου ασθενοφόρο αξίας 65.000 ευρώ διαθέτοντας τις οικονομίες μιας ζωής!
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.