Του ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ
Για κάθε σχεδόν κυβέρνηση, η ώρα της αλήθειας φτάνει όταν έχει πια πίσω της την πρώτη διετία της θητείας της. Τότε έρχονται στην επιφάνεια τα πραγματικά της κατορθώματα.
Και, φευ, για την παρούσα, αυτά δεν είναι τόσο η διαχειριστική της ανεπάρκεια σε όλους σχεδόν τους τομείς (πανδημία, πυρκαγιές, πλημμύρες, κακοκαιρία κ.ο.κ., κ.ο.κ.) Μακάρι να ήταν!
Αλλά, τα όντως μείζονα: η τερατώδης διόγκωση λ.χ. του δημοσίου χρέους (50 δισ. ευρώ σε δύο χρόνια!), η νέα κομματική λεηλασία του κράτους (50.000 προσλήψεις προγραμματισμένες μόνο για το το 2022), η δραματική υπονόμευση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας (άνω του 70% του ηλεκτρισμού που καταναλώνουμε είναι πλέον αμέσως ή εμμέσως εισαγόμενο, ποσοστό ιστορικά πρωτοφανές), η επιτάχυνση του αφελληνισμού των πλουτοπαραγωγικών πόρων του έθνους, δημόσιων και ιδιωτικών (από την Αττική Οδό, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια ώς τις τηλεπικοινωνίες, τις τράπεζες, τις βιομηχανίες τροφίμων και τα μεγάλα ξενοδοχεία, τα πάντα σχεδόν έχουν περάσει πλέον σε ξένα χέρια...). Και φυσικά, ο σπασμωδικός, αλυσιτελής και μεσοπρόθεσμα αυτοκαταδικαστικός χειρισμός της ιταμής τουρκικής επιθετικότητας.
Δύο πράγματα προστατεύουν τον Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή. Ο χειραγώγηση των ΜΜΕ και ο "μπαμπούλας" του Τσίπρα. Ήδη όμως το πρώτο αλλάζει σταδιακά - πόσο μπορεί να συγκαλύψει κανείς το χάος; Μένει το δεύτερο. Ποιος ξέρει όμως, ίσως κι εδώ να έχουμε εκπλήξεις. Ευχάριστες; Πολύ αμφιβάλλω...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.