✒️ Μια νύχτα στη Νέα Υόρκη, όπου ο Μάνος Χατζιδάκις συνάντησε την αιωνιότητα της σιωπής του.
Ήταν χειμώνας του 1965. Σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στο Μανχάταν, ανάμεσα σε κουτιά δίσκων, σημειώσεις και ένα παλιό πιάνο, ο Μάνος Χατζιδάκις ξαγρυπνούσε.
Η Αμερική τον είχε δεχθεί με θόρυβο — ο δημιουργός του “Never on Sunday” ήταν διάσημος, βραβευμένος, ένας Έλληνας που είχε μαγέψει το Χόλυγουντ.
Κι όμως, εκείνη τη νύχτα, ο Χατζιδάκις δεν ήθελε τίποτα απ’ όλα αυτά.
Ήθελε απλώς να ακούσει τη σιωπή μέσα του.
Στην ξένη πόλη, ανάμεσα σε χιλιάδες φώτα και κανένα βλέμμα, γεννήθηκε Το Χαμόγελο της Τζοκόντας — όχι σαν μουσική παραγγελία, αλλά σαν προσευχή ενός ανθρώπου που πονά για την ομορφιά.
«Ήθελα να μιλήσω για το χαμόγελο που βλέπει πίσω από τον πόνο», θα πει αργότερα.
Έτσι έγραψε τις δέκα μικρές «εικόνες»: Ο Στρατιώτης, Η Παρθένα, Το Όνειρο, Ο Θρήνος της Μάνας, Η Επιστροφή.
Την επόμενη εβδομάδα, στο στούντιο της Columbia, οι μουσικοί της New York Philharmonic στάθηκαν γύρω του.
Ένας-ένας, διάβαζαν τις παρτιτούρες του.
Ο παραγωγός David Behrman κοιτούσε σιωπηλά τον Έλληνα συνθέτη να δίνει ρυθμό με τα χέρια του, σαν να καθοδηγούσε ψυχές κι όχι νότες.
Στην κονσόλα, ο Fred Plaut κατέγραφε έναν ήχο που δεν έμοιαζε με τίποτα γνώριμο: καθαρός, σχεδόν ιερός.
Όταν η ηχογράφηση τελείωσε, ο Χατζιδάκις έμεινε μόνος στο σκοτάδι του στούντιο.
Ένα απαλό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.
Ήταν το ίδιο χαμόγελο που αργότερα θα στόλιζε το εξώφυλλο του δίσκου — το Χαμόγελο της Τζοκόντας.
Γιατί δεν ήταν πια η μουσική της επιτυχίας.
Ήταν η μουσική της σιωπής, της μνήμης και της ψυχής.
Κι από εκείνη τη νύχτα, το χαμόγελο αυτό δεν έσβησε ποτέ.
----------------------------------
To « Χαμόγελο της Τζοκόντας» του Μάνου Χατζιδάκι
Ένα από τα πιο σημαντικά και κλασικά έργα της ελληνικής δισκογραφίας
Ίσως πουθενά αλλού δε συνδυάστηκε με τόσο εξαίσιο τρόπο η κλασσική, η τζαζ και η ελληνική μουσική.
Ενα πραγματικό αριστούργημα και ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της μουσικής.
Είναι το Χαμόγελο της Τζοκόντας.
Το έργο ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 σε παραγωγή του θρύλου Κουίνσυ Τζόουνς.
Ο δίσκος κρατάει λίγο (28 λεπτά περίπου),αλλά αυτό το χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να κάνει τον ακροατή να μη θέλει να τελειώσει .
Πρόκειται για ένα ορχηστρικό δείγμα γραφής που περιλαμβάνει δέκα καθαρά ορχηστρικά κομμάτια και το οποίο είναι από πολλές απόψεις ανυπέρβλητο : το χρώμα είναι εν πολλοίς ελληνικό, είναι όμως τέλεια αναμεμειγμένο με τη δυτική τέχνη και η θεματογραφία είναι μοιρασμένη ανάμεσα στους δύο αυτούς διαφορετικούς κόσμους.
Τα πρώτα συναισθήματα που γεννιούνται στο άκουσμα του δίσκου είναι μια αδιόρατη μελαγχολία, μια ουσία χαρμολύπης. Εικόνες από μια καθημερινότητα, λίγο συμπιεσμένη που ψάχνει τον δικό της τρόπο να ξεφύγει.
Ένας ανολοκλήρωτα ολοκληρωμένος δίσκος, μια προσευχή σαν ποίηση ορχηστρική.
Οι μελωδίες δεν είναι απλά αισθησιακές. Λειτουργούν πέρα από την πράξη. Λατρεύουν και υμνούν την φύση. Ένας ύμνος στην γυναίκα. Την μητέρα, την αδερφή, την αγαπημένη, την ερωμένη…
Πηγή έμπνευσης του Χατζιδάκι για το δίσκο, ήταν, όπως λέει μια τυχαία συνάντηση με μια γυναίκα στη Νεα Υόρκη, όπου ηχογραφήθηκε ο δίσκος.
Ο Χατζιδάκις με την περιγραφή του αυτό μας δίνει να καταλάβουμε. Το κάθε κομμάτι δείχνει ένα διαφορετικό στιγμιότυπο της ζωής της συγκεκριμένης γυναίκας. Μιας γυναίκας μυστήριας και αινιγματικής….
Σαν το Χαμόγελο της Τζοκόντας…
Το ταξίδι του δίσκου συνεχίζεται μέσα στα χρόνια με συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον από το κοινό, αφού τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας του είχαν πουληθεί 500.000 δίσκοι παγκοσμίως ενώ μέχρι σήμερα υπολογίζονται ότι έχουν διατεθεί 5 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Δέκα τραγούδια, λοιπόν ...
Δέκα μικροί ηχητικοί παράδεισοι…
Βιβλιογραφία: Μάνος Χατζιδάκις: «Το χαμόγελο της Τζοκόντας»
“Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας”
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Full Album
1.Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα
2.Κοντέσσα Εστερχάζυ
3.Η Παρθένα Της Γειτονιάς Μου
4.Βροχή
5.Προσωπογραφία Της Μητέρας Μου
6.Το Κονσέρτο
7.Ο κ. Νολλ
8.Οι Δολοφόνοι
9.Βραδυνή Επιστροφή
10.Χορός Με Την Σκιά Μου
https://m.youtube.com/watch?v=2HtNkbJn65o
ΠΗΓΗ:
🌐 nikoskarabasis.gr
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.