«Τη επαύριον μετά την μάχην πολλά πρωί παρετήρησαν μερικοί ναύται εις την μικράν νήσον Σφαγιάν κινήματα μανδηλίων και εγνώρισαν τέλος πάντων γυναικώδεις μορφάς. Εις Γάλλος αξιωματικὸς επήδησε πρώτος εις εν σκαφίδιον και άλλοι μερικοί ναύται μετ' αυτόν, οίτινες ευθύς επέστρεψαν φέροντες οκτώ Ελληνικά κοράσια, τα οποία την νύκτα είχαν ελευθερωθή από την δυναστείαν των Τούρκων, εις εν σεσαθρωμένον σκαφίδιον. Είχαν φύγει από το Ζόγχιον, όπου εφυλάσσοντο αιχμάλωτοι, και έφθασαν εις εκείνον τον τόπον, όθεν ηλευθερώθησαν. Τί έγειναν οι συγγενείς των δεν ήξευρον και ως φαίνεται εστάλησαν εις την Γαλλία διά να εύρωσιν εκεί, σιμά εις τους ενθουσιασμένους Γάλλους την ευτυχίαν των».
Διαβάζοντας την βαθιά ανθρώπινη αυτή σκηνή, μέσα στην παραστατική «Περιγραφή της εν Ναυαρίνω Ναυμαχίας και των αμέσως προηγησαμένων Περιστάσεων», που μετέφρασε από το γερμανικό πρωτότυπο και φρόντισε να εκδοθεί στην Πέστη, δύο μόλις χρόνια μετά το μέγα γεγονός της 20ης Οκτωβρίου 1827 (που γέννησαν οι θυσίες εξίμισι χρόνων), ο «Ζήσης Σωτήρης ο Έλλην», αναζητώ πληροφορίες για την ζωή του.
Ένας φλογερός Μακεδόνας από τα Σέρβια Κοζάνης ήταν, γιος αρματολού και έμπορος εγκατεστημένος από χρόνια στην Πέστη της Αυστροουγγαρίας. Με την έναρξη της Επανάστασης ξεκινά αμέσως για τη Μακεδονία αλλά συλλαμβάνεται και ρίχνεται στις οθωμανικές φυλακές. Θα αποδράσει δωροδοκώντας τους φρουρούς και θα φτάσει στη Χαλκιδική, για να πολεμήσει στο πλευρό του Εμμανουήλ Παπά και κατόπιν στη Νάουσα. Περνώντας από την Κοζάνη συλλαμβάνεται ξανά αλλά και πάλι διαφεύγει κι από τον Όλυμπο κατεβαίνει στη νότια Ελλάδα, όπου θα συμμετάσχει σε πολλές μάχες στη Στερεά, τα νησιά και την Πελοπόννησο, μαζί με άλλους Μακεδόνες.
Βρίσκει τρόπο να χρηματοδοτήσει την έκδοση στην Πέστη την «Περιγραφή της εν Ναυαρίνω Ναυμαχίας, παρά τω ευγενεί Ματθαίω Τράττνερ τω εκ Πετρόζας», όπως γράφει, ενώ ο ίδιος συνεχίζει και τις επόμενες δεκαετίες την επαναστατική δράση του στην Ήπειρο και την Μακεδονία αφού η εθνική ολοκλήρωση είχε ακόμα δρόμο.
Μα οι αγώνες του έχουν και διεθνές περιεχόμενο. Γράφαμε προχθές για τον Α. Τσιπριάνι. Να τώρα το επαναστατικό συναγωνιστικό αντιγύρισμα: ο Σωτήρης θα καταταχθεί στους γαριβαλδινούς και θα πάει στην Ιταλία το 1859 ως εθελοντής για να πολεμήσει εναντίον των αυστριακών στρατευμάτων κατοχής μαζί με άλλους Έλληνες αγωνιστές.
Μορφές του μοναδικού 19ου αιώνα, του αιώνα της άνοιξης των εθνών. Πριν έρθει ο εικοστός και συντρίψει όλα τα ρομαντικά όνειρα για μία άλλη Ελλάδα, μία άλλη Ευρώπη...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.