Με την εξεγερση στο Νεπάλ (κατι παρομοιο αλλα, λιγοτερο αγριο εγινε και στην Ινδονησια ομως δεν υπεπεσε στο ρανταρ των "αναλυτων") θα βγουν πάλι οι «ειδικοί» του ελληνικού ίντερνετ να αναλυουν. Οπως γέμισε ο τόπος με «αναλυτές» της Μπουρκίνα οπου ο Τραορε εχει γίνει ο νεος Κιμ- ολοι λατρευουν να μισουν- ετσι τωρα θα εχουμε αναλυτες Νεπαλ.
Δίπλα στους μπουρδο-ειδικούς θα ακούσουμε και όλο το φάσμα θεωριών: από την «επανάσταση των καταπιεσμένων» (πιο κοντά στην αλήθεια) μέχρι το «τους υποκινούν ξένες δυνάμεις» -γιατί τα πανό ήταν, λέει, στα αγγλικά.
Έχω δει δύο επαναστάσεις σε πραγματικό χρόνο. Η μία, στο Τσαντ το 2022, πνίγηκε στο αίμα: ο στρατός δεν έβγαλε δακρυγόνα, έβγαλε πολυβόλα. Σκότωσε πάνω από 100 νέους, ακόμη και 14χρονα παιδιά, γέμισε τους δρόμους πτώματα και τραυματίες και έστειλε 2.000 άτομα σε φυλακή μέσα στη Σαχάρα, απ’ όπου οι περισσότεροι δεν γύρισαν ποτέ. Λίγο αργότερα, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης δολοφονήθηκε, ο Ντεμπί «ξανακέρδισε» εκλογές και η ιστορία τέλειωσε εκεί.
Η άλλη, στη Μπουρκίνα, ήταν το ακριβώς αντίθετο: η ανατροπή έγινε αναίμακτα, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους για να γιορτάσει. Το ίδιο γεγονός -αλλαγή καθεστώτος- αλλά εντελώς διαφορετικές εκφάνσεις. Καμία εξέγερση δεν γίνεται σε κενό, και το ότι κάποιοι απ’ έξω επωφελούνται δεν σημαίνει ότι πάντα τις υποκινούν.
Από το Νεπάλ, λοιπόν, ας πάμε στη μεγάλη εικόνα. Η Ευρώπη βυθίζεται σε μια κρίση που δεν άρχισε χθες αλλά είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών επιλογών. Η Γαλλία του Μακρόν, που κυβερνά με προεδρικά διατάγματα και φόβητρα (φασισμός, Ρωσία), έχει εκτινάξει το χρέος της ενώ πληρώνει περίπου 80 δισ. τον χρόνο (6,7 δισ. κάθε μήνα) για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Παράλληλα μοιράζει δισεκατομμύρια σε «βοήθειες» για έργα υποδομών στο Κίεβο, ενώ η πολεμική βιομηχανία της ψάχνει δουλειά μετά την αποχώρηση από το Σαχέλ.
Η Γερμανία, από την άλλη, βλέπει το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται σταθερά. Μόνο τα δύο πρώτα χρόνια του πολέμου έχασε πάνω από 200 δισ. λόγω ενεργειακής κρίσης και τώρα ανακοινώνει περικοπές 500 δισ. για να «στηρίξει την άμυνα» – δηλαδή, ξανά, την Ουκρανία.
Και η ΕΕ; Ψελλίζει καταδίκες για γενοκτονίες, αλλά παρακολουθεί το Ισραήλ να επιτίθεται όπου θέλει (προσφατα στο Καταρ) και ταυτόχρονα μιλά για «επικείμενο ρωσικό κίνδυνο» για να δικαιολογήσει το rearm Europe και τα κερδη του ΝΑΤΟ-βιομηχανικού συμπλέγματος. Η Ευρώπη καταρρέει, αλλά αντί να δει τα δικά της ερείπια, ψάχνει φανταστικούς εχθρούς.
Την ίδια ώρα, εκεί όπου η mainstream αφηγηση επιμένει να βλέπει «ανυπέρβλητες διαφορές», Ρωσία–Κίνα–Ινδία φτιάχνουν νέο πόλο ισχύος. Ναι, ο Μόντι δεν κάθισε στην κινεζική παρέλαση , δεν μπορούσε άλλωστε να παρακολουθήσει άρματα μάχης ενώ έχει συνοριακές εντάσεις με το Πεκίνο. Αλλά πήγε. Και αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία από το αν κάθισε στην εξέδρα. Η Ινδία είναι ήδη ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου, ενώ νέοι διάδρομοι ενωνουν χωρες και εμποριο με την ΕΕ να σερνεται πισω απο τις ΗΠΑ και το Ισραηλ και να παρακολουθει.
Μαζί με την κατάρρευση της Ευρώπης, τελείωσε και το «όνειρο» της παγκοσμιοποίησης -ο κόσμος του ελεύθερου εμπορίου και των κοινών κανόνων. Αυτό που ζούμε πλεον ειναι ένας κατακερματισμένος, πολυπολικός κόσμος.
Κι εκεί αλλάζει και ο καπιταλισμός: από τη βιομηχανία του 19ου αιώνα , στον καταναλωτικό καπιταλισμό του 20ού και σήμερα σε έναν καπιταλισμό προσόδων, όπου ισχύς σημαίνει μονοπώλιο σε πρώτες ύλες, logistics και τεχνολογικές πλατφόρμες. Η τεχνητή νοημοσύνη επιταχύνει αυτή τη μετάβαση: τα δεδομένα και η υπολογιστική ισχύς γίνονται νέο «φυσικό κεφάλαιο».
Όλα αυτά, εξεγέρσεις στο Νεπάλ, και την Ινοδνησια, πραξικοπήματα στο Σαχέλ, η παρακμή της Ευρώπης, η σύμπλευση Κίνας–Ρωσίας–Ινδίας, δεν είναι ασύνδετα. Είναι πινελιές στο ίδιο φόντο: ο μετασχηματισμός του κόσμου μας.
Η τεχνολογία εδώ είναι διπλή: δίνει φωνή στους εξεγερμένους, αλλά ταυτόχρονα θωρακίζει τα μονοπώλια που κρατούν το κατεστημενο. Το ίδιο μέσο που συνδέει και κινητοποιεί, είναι και αυτό που παρακολουθεί και ελέγχει.
Όπως έλεγε ο Βαλερστάιν, ζούμε την τελευταία φάση του καπιταλισμού όπως τον ξέραμε. Το τι θα ακολουθήσει , απολυταρχία με ψηφιακά δεσμά ή κάτι πιο δίκαιο , μένει ανοιχτό. Προς το παρόν, είμαστε ακόμη στην πρώτη πράξη...
Της Fragkiska Megaloudi
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.