Προς τη θεραπεία του συλλογικού μας τραύματος-Το υπόδειγμα των Τεμπών

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Με αυτή την έννοια, η κρίση που βιώνει η χώρα μας δεν είναι μόνο πολιτική ή οικονομική. Είναι κρίση νοήματος, πένθους, ιστορικής ασυνέχειας και εσωτερικευμένου τραύματος. Είναι δηλαδή υπαρξιακή κρίση. 

Η σύγχρονη πολιτική κατάρρευση στην Ελλάδα – κατακερματισμός πολιτικού σκηνικού, αποχή, απάθεια – μπορεί να ιδωθεί όχι απλώς ως κρίση αντιπροσώπευσης, αλλά ως απόσυρση του συλλογικού εαυτού λόγω του Ιστορικού τραύματος.

Συνεπώς, η ανατροπή αυτής της κατάστασης δεν μπορεί να έρθει μόνο με πολιτικά μέσα, αλλά προϋποθέτει και μια ψυχοκοινωνική επανόρθωση. 

Η πολιτική αλλαγή σε ένα τραυματισμένο «σώμα», όπως η ελληνική κοινωνία, χρειάζεται παράλληλα -ή μάλλον προϋποθέτει- θεραπεία του Τραύματος. 

Η πολιτική ανατροπή στην Ελλάδα θα έρθει όταν η κοινωνία μπορέσει να επεξεργαστεί το συλλογικό ιστορικό τραύμα της, να ξαναφτιάξει την έννοια του “εμείς”,  και να μετατρέψει τη σιωπή της σε συλλογική φωνή. Συνεπώς, η πολιτική θεραπεία δεν σημαίνει μόνο αλλαγή κυβέρνησης· σημαίνει αλλαγή στον τρόπο που σχετιζόμαστε, θυμόμαστε και χτίζουμε το «εμείς».

Προς τη θεραπεία του συλλογικού μας τραύματος-Το υπόδειγμα των Τεμπών

Ο καπνός από την φωτιά σε δασική έκταση στην περιοχή Τσικράκι Φαρσάλων απλώνεται πάνω από τον Παγασητικό Κόλπο κατά την δύση του ηλίου κι όπως διακρίνεται από την Μηλίνα στο νότιο Πήλιο, Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023. (ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ/EUROKINISSI)

Γράφει οΑντώνης Ανδρουλιδάκης*

ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΜΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ

Το «υπόδειγμα» των Τεμπών.

Γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας ότι το Ιστορικό Τραύμα είναι η διαγενεακή μεταβίβαση ψυχικού πόνου, πένθους, δυσπιστίας και μειονεξίας που προκαλείται όταν μια κοινότητα βιώνει μαζική αδικία ή βία – πόλεμο, γενοκτονία, προσφυγιά, πολιτική καταστολή, οικονομική καταστροφή – χωρίς να υπάρξει δημόσια αφήγηση, θεσμική δικαίωση ή συλλογικό πένθος. Δεν αφορά μόνο τα άμεσα θύματα, αλλά και τις επόμενες γενιές, που κληρονομούν σιωπηλές αφηγήσεις, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβο και κατακερματισμένη συλλογική ταυτότητα. Στην ουσία, είναι ένα «παγωμένο παρελθόν» που συνεχίζει να διαμορφώνει κοινωνικές συμπεριφορές, πολιτική κουλτούρα και την αίσθηση του τι είναι εφικτό γι το μέλλον.

Όλη η ανάρτηση του Αντώνη Ανδρουλιδάκη ΕΔΩ...

ΠΗΓΗ: https://www.militaire.gr/pros-ti-therapeia-toy-syllogikoy-mas-traymatos-to-ypodeigma-ton-tempon/?fbclid=IwQ0xDSwL_RIBjbGNrAv9EfWV4dG4DYWVtAjExAAEewdIcLLIv6ww6R1Oc_b8TYWpHxmlCH81jZQfrHa8gWDlHvsUeCetIwXWUlZ8_aem_WLdlXgedhov05XQxuByIlA

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com