Για τα κομμένα τραγούδια από το Νέο Πρόγραμμα του μαθήματος των «Θρησκευτικών»

Ως γνωστόν στο «εκκλησιαστικόν ρεπορτάζ», με πρόταση της Ιεραρχίας της Διοικούσας Εκκλησίας, εκόπησαν τρία τραγούδια, ένα του Διονύση Σαββόπουλου, ένα του Νικόλα Άσιμου κι ένα της ποπ-σταρ Ριάνα. Τα τρία αυτά κομμάτια, μαζί με ορισμένες γελοιογραφίες κ.λπ., θεωρήθηκε ότι είναι «άπρεπα» ή «αντιθρησκευτικά» για την μαθητιώσα νεολαία που θα τα διαβάσει και επομένως απορρίφθηκαν. Με βάση αυτήν την εξέλιξη, ο τραγουδοποιός Γιάννης Αγγελάκας (πρ. «Τρύπες») ζήτησε μετ’επιτάσεως να αφαιρεθεί το τραγούδι του με όνομα «Γιορτή» από το Ν.Π. του ΜτΘ, διότι «ακόμα και αν με εγκρίνουν αυτοί[=η Ιεραρχία], δεν τους εγκρίνω εγώ για αυτόν τον ρόλο».
Με αφορμή επίσης το θέμα αυτό, δύο αξιόλογα ιστολόγια από όσα μιλούν για ζητήματα περί την πίστη (διότι, πιστέψτε με, διαβάζουμε ΤΑ τέρατα κάθε τρεις και δύο…) , εδώ και εδώ προσέγγισαν με ενδιαφέροντα τρόπο ορισμένες πτυχές του θέματος. Στα παρακάτω θα δώσω τη δική μου «θεώρηση» στο θέμα υπό την μορφή σύντομων επισημάνσεων και παρατηρήσεων. Επίσης, θα προτείνω… κι ο ίδιος δύο τραγούδια για μελλοντικό νέο πρόγραμμα του ΜτΘ…

1. O Αγγελάκας προσεγγίζει το θέμα με μία εκπλήσσουσα ευστοχία. Δεν λέει ότι δεν εγκρίνει την Ιεραρχία, αλλά ότι δεν την εγκρίνει «γι’αυτόν τον ρόλο». 
2. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι έχει κάποια αντικληρικαλιστικά αντανακλαστικά, τι είδους αποκαρδιωτική τοποθέτηση Ιεράρχη είναι αυτή που υποστηρίζει ότι καλό στο εξής θα ήταν η Διοικούσα Εκκλησία να προτείνει τα βιβλία και η Πολιτεία να τα εγκρίνει; (Στο «Ορθόδοξο Βυζάντιο», δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο και ούτε υπήρχε μάθημα «Θρησκευτικών», εφόσον μεταξύ άλλων η Ορθοδοξία δεν εθεωρείτο κατά βάση εθνικό «θρήσκευμα».)
3. Το θέμα δεν είναι εάν ο Σαββόπουλος ή ο Άσιμος είναι αρκετά «ηθικοί» για εμάς για μάθημα θρησκευτικών, το θέμα είναι να χτίσεις «κοινό έδαφος» με τις νέες γενιές των μαθητών. Είναι βασική αρχή της ρητορικής, βασική αρχή της επικοινωνίας και της πειθούς, και ένας από τους πρώτους που την κήρυξε ήταν ο Απόστολος Παύλος(Α’ Κορ. 9,22).
4. Σε παρόμοιο πνεύμα, ο Μέγας Βασίλειος , ορμώμενος από την ελληνιστική μόρφωση κάποιων νέων, είχε προσπαθήσει να τους διδάξει βασικά πράγματα περί της πίστης μέσα από τους Έλληνες φιλοσόφους, ποιητές, ρήτορες, ακόμη και τα Ομηρικά Έπη, που αν και περιέχουν προδοσίες, ζηλοτυπίες, μικροπρέπειες, φόνους, σκυλεύσεις νεκρών, ευκαιριακά-εφήμερα ερωτικά πάθη (λ.χ. η αρπαγή της παλλακίδας-επάθλου πολέμου Βρυσηίδας από τον Αγαμέμνωνα και η συνακόλουθη «μήνις» του Αχιλλέα) κ.λπ., χαρακτηρίστηκαν «έπαινος κάθε αρετής». Όλα αυτά στην περίφημη ομιλία του «Προς τους νέους για την ωφέλεια από τα ελληνικά γράμματα».
5. Εάν ανακαλύψουμε σπέρματα πίστης, γνήσια αναζήτηση σε διάφορους τραγούδια, ακόμη και ποπ (που γενικά είναι ιδιαίτερα εμπορικά και δεν μιλάνε για βαθύτερα πράγματα), τότε αυτό δεν είναι προς όφελος της ίδιας της πίστης και του «σπερματικού Λόγου», της δίψας του απολύτου και του Θεού που δρα σε κάθε άνθρωπο; Εάν ο Άσιμος και ο Σαββόπουλος μιλάνε, έστω εν μέρει, με τρόπο που μοιάζει θεολογικός ή ορθόδοξος, τότε αυτό δεν είναι ένα φοβερό τεκμήριο της περί Θεού αναζήτησης του ανθρώπου και της «φύσει χριστιανικής ψυχής» του (Τερτυλλιανός), της οποίας την διδασκαλία υποτίθεται ότι πρέπει να διακονεί το σχετικό μάθημα;
6. Σε τι περιβάλλον νομίζουμε ότι ζουν και μεγαλώνουν οι σημερινοί μαθητές, αν όχι των ανοημάτιστων σεξουαλικών σχέσεων της μιας βραδιάς ή της πλήρους αδιαφορίας ή και ουσιώδους ή και ρητής βλασφημίας έναντι του Θεού; Επομένως, η κατάλληλη γνώση τους αυτών των τραγουδιών θα τους «μόλυνε» ή θα διοχέτευε αυτήν την περίσταση σε κάτι καλό (απροϋπόθετη αγάπη, συγχώρηση, ενδιαφέρον και ιδιαίτερη -έως και σκανδαλωδώς- οικειότητα για τον Πανάγαθο και Παντελεήμονα Θεό και δοξολογία);
7.  Συμπερασματικά, το πρόβλημα ασφαλώς και δεν είναι η διατύπωση επίσημης τοποθέτησης της Διοικούσας Εκκλησίας, αλλά τα διαφαινόμενα (αποχριστιανισμένα) κριτήριά της και η άγνοια του ποιμνίου της, των βαπτισμένων δηλαδή έστω Ορθόδοξων Χριστιανών. 

Προτείνω, όπως είχα προαναφέρει, τα δύο -μεταξύ άλλων- παρακάτω τραγούδια για επόμενο Π.Σ. του ΜτΘ. (Η πρόταση δεν είναι παρά γύμνασμα και δοκιμή, μη φανταστείτε κάτι άλλο…  )
α)


Ο εκφωνητής λέει στην αρχή και το τέλος του [ελαφρώς σκληρού] βίντεο (σε μετάφραση):
«Το πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία. Το πρόβλημα είναι το προσωπικό πρόσωπο που τη χρησιμοποιεί. Είμαστε παραπάνω από σώμα και πνεύμα. Είμαστε ψυχές. Και υπάρχει μέσα μας κάτι που είναι πέρα από την κατανόησή μας. Αυτό είναι το κομμάτι μας που λαχταράει για τον Θεό ή κάτι παραπάνω από αυτό το οποίο βρίσκουμε στην τεχνολογία«.
«Οι μηχανές μας έχουν δώσει αφθονία και μας έχουν αφήσει σε ζήτηση. Η γνώση μας έχει υπάρξει τόσο γεμάτη μίσος και κυνική. Η ευφυΐα μας είναι τυφλή και σκληρή και αγενής. Ξέρουμε πάρα πολλά και αισθανόμαστε πάρα πολύ λίγα».
β)


Μέρος στίχων:
Take me away to the quiet place (Πάρε με μακρυά στο ήσυχο μέρος)
Where the doors of perception open wide (Όπου οι θύρες της αντίληψης ανοίγουν πλατιά)
Smiling faces greet me there (Πρόσωπα που χαμογελούν με χαιρετούν εκεί)
Loved and lost, lost inside (Αγαπημένοι και χαμένοι, χαμένοι εσωτερικά)
Take me away to the netherworld (Πάρε με μακρυά στη Χώρα του Ποτέ)
Where we dance in the waves, the universe shines (Όπου χορεύουμε στα κύματα, το σύμπαν λάμπει)
The place that holds my beautiful dream (Το μέρος που κρατάει το όμορφο όνειρό μου)
When I awake, I look to the sky and (Όταν ξυπνήσω, κοιτάζω προς τον ουρανό και)
Pray that I will live forever (Προσεύχομαι ότι θα ζήσω για πάντα)
The sorrow man will not be me (Ο άνθρωπος των θλίψεων δεν θα είμαι εγώ)
Today I’ll change my life forever (Σήμερα θα αλλάξω τη ζωή μου για πάντα)
For what I’ve seen must surely be (Διότι ό,τι έχω δει σίγουρα πρέπει να υπάρχει)
Ελπίζω η Ιεραρχία μας κάποτε να δει (εν συνόλω, διότι υπάρχουν Ιεράρχες με δίψα αυθεντικότητας και βάθος κριτηρίων) βαθύτερα και ευστοχότερα τα σχετικά θέματα. Ο Πάπας Βενέδικτος, αν και αρχηγός ετερόδοξης χριστιανικής κοινότητας (Ρωμαιοκαθολικισμού) έχει επιδείξει θαυμαστή λεπτότητα και σοφία προσέγγισης σε τεράστια ποικιλία θεμάτων, σε βαθμό που μας «έχει βάλει τα γυαλιά». Εμείς εδώ -Ορθόδοξοι και όχι θεσμικά ετερόδοξοι και κακόδοξοι όντες- τι κάνουμε;

ΠΗΓΗ: https://philalethe00.wordpress.com

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com