- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020
Άνθρωπος του ΓΑΠ, του ΣΗΜΙΤΗ και της οικογένειας ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, υπέρμαχος του σχεδίου ΑΝΑΝ, θα διαπραγματευθεί με την Τουρκία!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ
Άνθρωπος του ΓΑΠ, του ΣΗΜΙΤΗ και της οικογένειας ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, υπέρμαχος του σχεδίου ΑΝΑΝ, θα διαπραγματευθεί με την Τουρκία!
ΣΥΓΚΡΟΎΣΤΗΚΕ ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΊΤΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΌΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΊΑ
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΊΠΟΤΑ!
Στο σκάνδαλο των υποκλοπών, εξαιτίας του θανάτου (πολλοί έχουν κάνει λόγο για δολοφονία) του τεχνικού της Vodaphone, Κώστα Τσαλικίδη, ο κ.Αποστολίδης εκλήθη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να καταθέσει ως πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ, εάν γνώριζε κάτι.
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020
Η χειρότερη πανδημία είναι η ποινικοποίηση της γνώμης, της άποψης, της διαφωνίας
Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου
Ξεδιάντροπη ομολογία από τη σύμβουλο του Μπορέλ: «Ξεχάστε τις κυρώσεις στην Τουρκία!»
Τη διαφωνία της με την πολιτική των κυρώσεων απέναντι στην Τουρκία και την πρόβλεψη ότι δεν θα κινηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση το προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (1-2 Οκτωβρίου) εξέφρασε το απόγευμα της Παρασκευής η Νάταλι Τότσι, σύμβουλος του Ύπατου Εκπροσώπου της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική Ζοσέπ Μπορέλ.
Σε διαδικτυακή συζήτηση διοργανωμένη από το γραφείο Βρυξελλών του German Marshall Fund of the United States, η κ. Τότσι ήταν σαφής:
- «Ξεχάστε τις κυρώσεις! Δεν είναι αυτός ο τρόπος να ασκηθεί επιρροή επί της Τουρκίας». Πρόσθεσε ότι θα εκπλαγεί ιδιαιτέρως αν υπάρξει πολιτική συμφωνία για κάτι τέτοιο στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.
Η διευθύντρια του ιταλικού ινστιτούτου IAI χαρακτήρισε «επικίνδυνη ψευδαίσθηση» την ιδέα που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα και την Κύπρο ότι «υπάρχει ένας μεγάλος αδελφός εκεί έξω – είτε είναι οι ΗΠΑ, είτε η Γαλλία, είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση – που θα παρέμβει και θα υπερασπιστεί τα ελληνικά και τα κυπριακά συμφέροντα. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι που αποτρέπει τις χώρες αυτές από τη συνειδητοποίηση ότι η μόνη λύση που μπορεί να προκύψει είναι μεταξύ των μερών που εμπλέκονται [στη διένεξη]».
- Αυτό που χρειάζεται, τόνισε η σύμβουλος του κ. Μπορέλ, είναι «ένα πραγματικό reset των σχέσεων Ε.Ε. – Τουρκίας», μέσω του εκσυγχρονισμού της Τελωνειακής Ένωσης – τον οποίο «αρνείται η Ε.Ε.».
Στην ίδια εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο επικεφαλής του γραφείου Βρυξελλών του GMFUS Ίαν Λέσερ, ο Μάικλ Λι (SAIS/Johns Hopkins, Bruegel) εξέφρασε κι αυτός σκεπτικισμό για το κατά πόσο οι κυρώσεις ή η προβολή ναυτικής ισχύος μπορούν να συμβάλλουν στην αποκλιμάκωση της έντασης.
Είναι πολύ απλά τα πράγματα: Η Αθήνα να τιμήσει την υπογραφή της… Κυρώσεις και στην Τουρκία
Στις 28 Αυγούστου 2020, στο Άτυπο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Gymnich) συμφωνήθηκε να συνδεθεί η απόφαση για τις πρόσθετες κυρώσεις εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας, που ζήτησε η Κυπριακή Δημοκρατία, με την έγκριση κυρώσεων για το αυταρχικό καθεστώς της Λευκορωσίας.
Επρόκειτο για μία ορθή απόφαση, που κάλυπτε τις ανησυχίες της Λευκωσίας, αλλά και της Αθήνας. Σημειώνω ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας υποστήριξε τον Κύπριο ομόλογό του, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος έθεσε στους υπόλοιπους υπουργούς των χωρών-μελών της Ε.Ε. τα στοιχεία για τις παρανομίες της Τουρκίας.
Την Κύπρο υποστήριξαν και άλλοι υπουργοί. Μην ακούτε τι λένε τώρα οι Γερμανοί, οι δημοσιογράφοι τους και οι ελληνικές αδιάντροπες “γραφίδες”, που βρίσκονται στην υπηρεσία όσων μισούν την Κύπρο και το λαό της.
- Από τότε μέχρι σήμερα, συνέβησαν διάφορα γεγονότα. Η Καγκελάριος Μέρκελ με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, οδήγησε την Αθήνα και την Άγκυρα σε διάλογο, αλλά χωρίς να γνωρίζει κανείς το περιεχόμενο αυτού του διαλόγου.
Ο κ. Δένδιας διευκρίνισε ότι πρόκειται για τις γνωστές «διερευνητικές επαφές», οι οποίες πάλι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, διότι εκεί θα οδηγήσει τα πράγματα ο Ταγίπ Ερντογάν.
Θα παρουσιάσει στο τραπέζι όλες τις απαράδεκτες απαιτήσεις του, λογικά η ελληνική αντιπροσωπεία θα απαντήσει αρνητικά -δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα απαντήσει διαφορετικά- και ο καθένας θα επιστρέψει στο …σπίτι του για να διαχειριστεί το γνωστό «παιγνίδι απόδοσης ευθυνών».
Όπως πάντα, με τη βοήθεια του Βερολίνου, που παίζει βρώμικο ρόλο, αρκετοί θα κατηγορήσουν την Ελλάδα για το αδιέξοδο. Και τι έγινε… Θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα; Όχι βέβαια.
Τι θα ακολουθήσει του αδιεξόδου; Ο καθένας καταλαβαίνει. Ο Ταγίπ Ερντογάν θα βγάλει ξανά το στόλο στην περιοχή του Καστελόριζου -όχι ότι έφυγε ποτέ- και μαζί του θα εμφανιστεί και το γεωτρύπανο. Είναι ως να διαβάζουμε ανοικτή επιστολή…
- Η ανακοίνωση για την έναρξη του ερμαφρόδιτου διαλόγου, είχε θύμα την Κύπρο. Δυστυχώς η Αθήνα, απ’ ότι φαίνεται τουλάχιστον, φρόντισε να φύγει το Oruc Reis από το Καστελόριζο, αλλά όχι και το Barbaros και το Yavuz από την κυπριακή ΑΟΖ.
“Κύριε Πρωθυπουργέ μην ξεχάσετε το ραντεβού με την ιστορία”! Άρθρο από τον δήμαρχο της Καλύμνου
Από Militaire News -
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ
Πρόσφατα ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΕΞ καθηγητής κος Χρήστος Ροζάκης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Κρήτη tv» μας είπε : Το Καστελλόριζο είναι απομακρυσμένο από τη Ρόδο, αλλά είναι κοντά στις ακτές τις Τουρκικές. Αυτή τη στιγμή έχουμε αναπτύξει μια μαξιμαλιστική θέση ή μια σειρά μαξιμαλιστικών θέσεων . Είναι διαπραγματευτικές θέσεις αυτές , ένα κράτος ξεκινάει πάντα μια διαπραγμάτευση με μαξιμαλισμούς και από κει και πέρα υποχωρεί σε δεύτερες θέσεις.
Νομίζω ότι το Διεθνές Δίκαιο σαφώς μας προστατεύει και είναι η μόνη μας ασπίδα απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα. Αλλά δεν μας προστατεύει πάντα. Το Καστελλόριζο είναι απομακρυσμένο από τη Ρόδο αλλά είναι κοντά στις ακτές τις τουρκικές.
Όταν ακούς τέτοιες θέσεις από χείλη που κατέχουν καίριες θέσεις τότε ο Ερντογάν γιατί να μην κάνει αυτά που κάνει και λέει και γιατί η Μέρκελ και ο δορυφόροι της να θέλουν να του επιβληθούν κυρώσεις;
Όμως εδώ μπαίνει ένα βασικό ερώτημα : Γιατί τόσο για τους Γάλλους που από το 1914 κατέλαβαν το νησί μέχρι τη 12 Μαρτίου 1921 που το παρέδωσαν στους Ιταλούς, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών της 10ης Αυγούστου 1920 το Καστελλόριζο, ήταν κοντά λόγω της σπουδαιότητας γι αυτούς, ενώ 73 χρόνια που τα Δωδεκάνησα έχουν ενσωματωθεί στον Εθνικό κορμό είναι μακριά ;
Η απάντηση είναι προφανής : Γιατί η Ελλάδα δεν έχει Εθνική στρατηγική. Και τώρα τρέχουμε με χίλια για να αντιμετωπίσουμε τις πρωτοφανείς πειρατικές ενέργειες του Ερντογάν με σημείο αναφοράς το Καστελλόριζο , τη Ρω και τη Στρογγύλη.
Οι Γάλλοι, που πραγματικά βρίσκονται μακριά από το Καστελλόριζο, ήθελαν να κάνουν ναυτική βάση για να υποστηρίξουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το τέλος της Γαλλικής κατοχής ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 1921 με την παράδοση του νησιού στην ιταλική εξουσία σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920, με την οποία η Τουρκία αποποιούνταν όλα τα δικαιώματα της και τους τίτλους επί του Καστελλόριζου υπέρ της Ιταλίας .
Ο Εμμανουήλ Μακρόν γνωρίζοντας τη γεωστρατηγική αξία του Καστελλόριζου και της Κύπρου -τώρα που βλέπει ότι η Τουρκία κανιβαλίζει την περιοχή– απαντά δυναμικά με την παρουσία ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων (αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκωλ και άλλα συνοδευτικά σκάφη) στέλνοντας στην Τουρκία το δικό της μήνυμα
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ- Τα παιδιά της 5ης φάλαγγας
Α μπα ... αυτούς δεν τους πιάνει τίποτε . Έτσι καλοζωισμένοι όπως είναι έχουν απ' τα πιο ανθεκτικά ανοσοποιητικά συστήματα . Δεν τους πιάνει λαδόκαπνος .
Αθηναϊκά ΜΜΕ λοιπόν , κατηγορούν τους Έλληνες της Κύπρου για το βέτο – Βλέπετε ... "Δεν είναι αρκούντως εθελόδουλοι (όπως οι αρθρογράφοι τους)"
1) Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα τα ΝΕΑ (22/9/20), ο Ηλίας Κανέλλης στην στήλη «Ενστάσεις» αναφερόμενος στην στάση της Λευκωσίας στο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ, αναφέρει χαρακτηριστικά «Χθες η Κύπρος κατάφερε ένα μεγάλο πλήγμα στο πολιτικό και ανθρωπιστικό προφίλ της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
2) Στην ίδια εφημερίδα τα ΝΕΑ, στην στήλη Αγιογραφίες (21/09/20) ο Μιχάλης Μητσός επικαλείται την αναφορά της Guardian, πως «όλοι είναι εξοργισμένοι και ενοχλημένοι» για επιμονή της Λευκωσίας με χρήση βέτο στο θέμα των κυρώσεων για Λευκορωσία και η στάση της αυτή «θα έχει συνέπειες για την Κύπρο».
Στο ίδιο πλαίσιο με τον προηγούμενο αρθρογράφο, αναφέρει πως «η βασική αιτία των επιθετικών κινήσεων (της Τουρκίας), που προκάλεσαν την τελευταία παρατεταμένη κρίση στο Αιγαίο, είναι η πρόθεση της Κυπριακής ηγεσίας να εκμεταλλευτεί μονομερώς τους θαλάσσιους πόρους».
3) Η ιστοσελίδα Protagon αναφέρει πως Η ενέργεια του κύπριου υπουργού Εξωτερικών να μπλοκάρει ένα ενιαίο κείμενο κατά του Λουκασένκο επειδή δεν υπήρξε παράλληλη δράση κατά της Τουρκίας, πανηγυρίστηκε στη Λευκωσία ως νίκη απέναντι «στους τακτικισμούς της Γερμανίας και του Μπορέλ»., ωστόσο μπορεί να έχει άλλες επιπλοκές. Συγκεκριμένα αναφέρει πως η αποτυχία των υπουργών Εξωτερικών να συμφωνήσουν σε ένα ενιαίο νομικό κείμενο είναι ένα σοκ, κυρίως για τους λευκορώσους διαδηλωτές, που εδώ και εβδομάδες δίνουν τον δικό τους αγώνα για δημοκρατία στους δρόμους της πατρίδας τους και τώρα βλέπουν την Ευρώπη να τους γυρίζει την πλάτη.
Μην ξεχάσετε τα ονόματά τους, θα τους βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας . Η καλοπληρωμένη παραδημοσιογραφία είναι πολυγραφότατη
ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΆΝ!!! Η Γενοκτονία των Κούρδων-Με τον Ιεμπραχέμ Μουσλέμ
Γενοκτονία φυσική και πολιτισμική.
Πριν την φυσική τους εξόντωση επιβάλλουν την γλωσσική και πολιτιστική τους.
Τις τελευταίες δεκαετίες 3.500 χιλιάδες κουρδικά χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και υποχρεώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι να μεταναστεύσουν από τον τόπο που ζουν χιλιάδες χρόνια.
ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΆΝ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΤΣΑΛΆΝ!
ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΑΠΌ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΈΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΚΟΎΡΔΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!
Στ. Λυγερός: Να μας πει η Κυβέρνηση τι θα απαντήσει στο αίτημα αφοπλισμού των νησιών
Ούτε λέξη για την Κύπρο στην ομιλία του στον ΟΗΕ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης
Αίσθηση προκαλεί ότι δεν έκανε ούτε μια αναφορά στην Κύπρο…
Ακόμη 2 εκατομμύρια για «σποτάκια» δίνει η κυβέρνηση!!!
Ο «απομονωμένος» Ερντογάν και οι εγχώριοι «ανοιχτομάτηδες»
Όσο βαθαίνει η κρίση στα ελληνοτουρκικά τόσο περισσότερο ο δημόσιος λόγος καταλαμβάνεται από εκτιμήσεις και αναλύσεις για τις συμμαχίες της χώρας, για τη δύσκολη θέση του Ερντογάν, για την απειλή κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας, για τον εκνευρισμό της Άγκυρας επειδή οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί και άλλοι στέκονται στο πλευρό της Ελλάδας.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, αλλά γιατί να την αφήσουμε να καταστρέψει μια όμορφη επικοινωνιακή εκστρατεία;
● Γιατί να μεμψιμοιρούμε για το ότι οι ΗΠΑ ζητούν τη μείωση του στρατιωτικού «αποτυπώματος» στην περιοχή μας, αναφερόμενοι σε όλους τους παράγοντες της κρίσης – άρα και στην Ελλάδα;
● Γιατί να γκρινιάζουμε για το ότι αυτή η αμερικανική «παρότρυνση» δημιουργεί ισχυρή βάση νομιμοποίησης για το τουρκικό αίτημα περί μερικής (τουλάχιστον) αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών του Αιγαίου;
● Γιατί να δυσανασχετούμε για το ότι, όπως μαθαίνει το «Π», ο ίδιος ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ εκβιάζει για τον μερικό αφοπλισμό των νησιών απειλώντας ότι μπορεί να υπονομεύσει την αγορά των γαλλικών αεροσκαφών Rafale και του οπλισμού που τα συνοδεύουν;
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020
Scripta Manent – Μιχαήλ Μπακούνιν: Περί Κράτους και Πατρίδας
Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την Πατρίδα τους. Αλλά αυτό είναι μια φυσική, πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα αλλά γεγονός, και ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του Κράτους δεν είναι η ακριβής έκφραση αυτού του γεγονότος αλλά μια εκφυλισμένη έκφραση μέσω μιας απατηλής αφαίρεσης, και πάντα προς όφελος μιας εκμεταλλεύτριας μειοψηφίας.
Η Πατρίδα, η εθνικότητα όπως και η ατομικότητα, είναι ταυτόχρονα ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό. Δεν είναι μία θεωρητική αρχή. Μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή μόνο ό,τι είναι καθολικό, κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή. Αλλά αυτό που είναι αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα.
Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεσή της είναι έγκλημα, και για να μιλήσουμε με τη γλώσσα του Μαντσίνι, αυτή γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό, λοιπόν, συναισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας. Η Πατρίδα αντιπροσωπεύει το ιερό και αδιαφιλονίκητο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, κάθε ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, εθνών να αισθάνονται, να σκέπτονται, να θέλουν και να δρουν με τον δικό τους τρόπο, και ο τρόπος αυτός είναι πάντα το αναμφισβήτητο αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας ιστορικής εξέλιξης.
Γ. Κοντογιώργης, Παρουσίαση του Γ’ τόμου του Ελληνικού Κοσμοσυστήματος (Βυζάντιο)
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020
Το ιστορικό σκανδάλων της Deutsche Bank
"Αυτά για αυτούς- για τη σωτηρία των τραπεζών τους (Deutsche Bank)- για τους οποίους η χώρα μας βυθίστηκε στην ύφεση και την ανεργία, τιμωρούμενη δήθεν, όπως ομολόγησαν εκ των υστέρων στελέχη του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης.Σήμερα, η Γερμανία και η Ολλανδία αρνούνται να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία πρωτίστως για να μην πληγεί το τραπεζικό τους σύστημα που είναι πολύ εκτεθειμένο στα τουρκικά παλιόχαρτα χρέους. Το Διεθνές Δίκαιο τους μάρανε όλους".
Το ιστορικό σκανδάλων της Deutsche Bank
Ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ
Ξέπλυμα χρήματος στη Ρωσία
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΜΟΕ: Τρικλοποδιά του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας για συνδιαχείριση Αιγαίου και κατάργηση του FIR
Ζακ Ελλύλ – Εξομολόγηση ενός πρώην επαναστάτη
• ResPublica, διαδικτυακό περιοδικό
Από το βιβλίο, La foi au prix de dout, La Table Ronde, Paris 2006, σσ. 270-275. Α’ έκδοση 1980.
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης
Ο κόσμος που θα αφήσω πίσω μου με αρρωσταίνει. Με αρρωσταίνει στην ψυχή, στο σώμα και στο πνεύμα. Ήμουν γεμάτος ελπίδα όταν στρατευόμουν, στα είκοσί μου χρόνια, για να αλλάξω την πορεία του κόσμου. Γιατί στα 1930 είχαμε ήδη δει να προβάλλει αυτός ο κόσμος της αταξίας και της καταπίεσης. Κι ελπίσαμε ότι θα μπορούσαμε να τον κάνουμε να αλλάξει κατεύθυνση, να κινηθεί προς τον άνθρωπο, την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την αληθινή δημοκρατία… Προσπάθησα τα πάντα. Κυνήγησα όλες τις ευκαιρίες που μου φάνηκαν κατάλληλες. Σκέφτηκα πολύ. Το μόνο που κατάφερα ήταν να κατανοήσω τι συμβαίνει. Κατάλαβα. Μίλησα. Προειδοποίησα. Κι όλα αυτά δεν ωφέλησαν σε τίποτα. Τα λόγια μου δεν ακούστηκαν τη στιγμή που έπρεπε, αλλά κι όταν ακούστηκαν ήταν ήδη αργά, ο κόσμος είχε πάρει την κατηφόρα και δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω για να πάρει έναν άλλο δρόμο. Όλα άχρηστα. Αναπότρεπτα, ο κόσμος έγινε ο χειρότερος δυνατός. Αλλά εμείς δεν θελήσαμε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους καπιταλιστές, τους ιμπεριαλιστές, τους αποικιοκράτες. Τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που επιθυμούσαν. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους κομμουνιστές: ποτέ τους δεν θέλησαν τη δικτατορία, τις σφαγές του Πολ Ποτ, τα γκούλαγκ, την ιμπεριαλιστική ισχύ του κομμουνισμού. Μπορώ να το βεβαιώσω: οι κομμουνιστές που γνώρισα ποτέ τους δεν φαντάστηκαν ότι τα υπέροχα ιδεώδη τους θα κατέληγαν σε μια από τις ισχυρότερες αστυνομοκρατίες του κόσμου. Ποτέ ο Αϊνστάιν δεν θέλησε την ατομική βόμβα. Ποτέ κανείς καλόπιστος άνθρωπος δεν επιθύμησε όλο αυτό το κακό που συσσωρεύτηκε στις επιστήμες, στην πολιτική, στην οικονομία, στην τεχνική. Γιατί τίποτε άλλο δεν συσσωρεύτηκε παρά κακό. Είναι σαν, μ’ έναν τρόπο ακατανόητο, όλα εκείνα τα υπέροχα άνθη της προόδου να μην έδωσαν παρά καρπούς πικρούς και δηλητηριώδεις και πέραν αυτών, τίποτε. Πλέον, δεν έχουμε παρά να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια πεποίθηση και το κώνειο.
Η γενιά μου ήταν η γενιά που μεγάλωσε μετά το 1914 και είχε ορκιστεί: «ποτέ ξανά»! Αγωνιστήκαμε λοιπόν για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, για μια ανάλυση πιο βαθύτερη και μια τακτική ακριβέστερη και είχαμε ήδη προαισθανθεί, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄30 τον χιτλερισμό και τον σταλινισμό. Η οπτική μας ήταν ορθή. Την ίδια στιγμή, τόσο ο καπιταλισμός όσο και ο φιλελευθερισμός ήταν για μας καταδικασμένοι. Αναζητήσαμε κάτι άλλο, δεν θελήσαμε να πιστέψουμε ούτε στη μοίρα μιας ιστορίας προδιαγεγραμμένης ούτε στη νίκη των δαιμόνων. Είχαμε ένα ιδεώδες, τη θέληση ενός κόσμου ελεύθερου και αδελφωμένου και προσπαθήσαμε να τον φτιάξουμε όσο καλύτερο μπορούσαμε. Αναζητήσαμε την ευτυχία και την ισότητα για όλους. Και να τι φτιάξαμε! Έναν κόσμο όπου δεν αναγνωρίζουμε κανένα από τα ιδανικά της νιότης μας. Ποτέ δεν υπήρξαμε άπληστοι για χρήμα, εξουσία, ισχύ και κατανάλωση. Και παρόλα αυτά, όλες μας οι προσπάθειες κατέληξαν αναπότρεπτα στο ακριβώς αντίθετο, μεταμορφωμένες και διαστρεβλωμένες. Αυτό δεν μπορέσαμε να το προβλέψουμε και όσοι από μας το κατάφεραν, δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν.
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020
Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ
Σχόλιο του Γιώργου Τασιόπουλου σε δυο κείμενα.
Αν "άρχοντές" μας, σήμερα προσπαθείτε να μας πείσετε για την αδυναμία σας να υπερασπιστείτε την Κύπρο και το Καστελόριζο, αύριο το ίδιο θα κάνετε για τη Λέσβο και τη Θράκη. Και όταν αδιάφοροι για τους Ακρίτες τους θησαυρούς σας θα συγκεντρώσετε στο Κολωνάκι, την Πολιτεία και την Μύκονο, σύντομα σαν άλλοτε θα αναφωνήσετε, "Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ"!
Η θεία Κλεονίκη – του Σπύρου Κιοσσέ
Η θεία Κλεονίκη, η πρώτη ξαδέρφη της μαμάς, ήταν γεροντοκόρη. Έτσι άκουγα να την αποκαλούν, δεν ήξερα τι θα πει γεροντοκόρη, μπορεί να σήμαινε όμορφη, με ρούχα μοσχομυριστά, που αγαπά τα παιδιά, αν και δεν έχει δικά της, φτιάχνει νόστιμες πίτες και τραγουδάει γλυκά σαν αηδόνι. Η αλήθεια είναι ότι η έμφαση που έδιναν στο «γεροντο» κι ο τρόπος που το πρόφεραν έκρυβαν μια κακία και ειρωνεία μαζί, αισθητή αλλά ανεξήγητη για μένα τότε. Η θεία είχε ένα τικ. Όταν τρόμαζε από κάτι, μερικές φορές ακόμη κι εκεί που καθόταν ήσυχη και κεντούσε ή μαγείρευε, έστρεφε απότομα προς τα πίσω το κεφάλι, πάνω απ’ τον δεξιό της ώμο. Εμείς οι μικροί γελούσαμε στα κρυφά μ’ αυτή της την παραξενιά, που ήταν το μόνο περίεργο πάνω της. Τα πιο τολμηρά απ’ τα ανίψια πλησίαζαν πίσω της αθόρυβα και βάζαν ξαφνικά τις φωνές, για να παρατηρήσουν την αντίδρασή της, που ήταν η ίδια κάθε φορά. Πολύ αργότερα, μετά τον θάνατό της, έμαθα για το περιστατικό. Τότε που ήταν νέα, η πιο ωραία του χωριού, την είχε ερωτευτεί ένας παντρεμένος, πλούσιος, την είχαν πάρει ψυχοκόρη σπίτι τους, να κάνει τις βαριές δουλειές, για πληρωμή της έδιναν γάλα κι αβγά, μεγάλη πείνα είχε ο κόσμος. Με τα πολλά, κατάλαβε η γυναίκα το λαίμαργο βλέμμα του αντρός της πάνω στο κορίτσι. Μια μέρα, έλειπε εκείνος, έλα να σου δείξω έναν λεκέ που δεν καθάρισες καλά, της λέει, κρατούσε πίσω απ’ την πλάτη της κεζάπ, το ρίχνει με ορμή πάνω στο πρόσωπο της θείας, για ν’ αποφύγει το οξύ αυτή, στρέφει απότομα προς τα πίσω το κεφάλι, πάνω απ’ τον δεξιό της ώμο.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Vincent van Gogh (1853–1890). Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
Ο Πομπέο έρχεται και ζητά «ξεβράκωμα»
ΗΠΑ υπέρ Τουρκίας για την ΑΟΖ! “Δεν έχει νομική σημασία ο χάρτης της Σεβίλλης, βρείτε τα”!
Από Militaire News -
Περιμένοντας πως και πως τον Αμερικανό ΥΠΕΞ στην Ελλάδα, για να έχουμε να λέμε περί “στήριξης” και αποστολής μηνυμάτων προς την Τουρκία, η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα μας προσγειώνει στην πραγματικότητα.
Σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «οι ΗΠΑ δεν πιστεύουν ότι ο Χάρτης της Σεβίλλης έχει νομική σημασία».
Όπως αναφέρει, η χώρα δεν παίρνει θέση σε ζητήματα διαφορών θαλάσσιων συνόρων άλλων κρατών και προσθέτει ότι κατανοεί και πως ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί τον Χάρτη της Σεβίλλης νομικά δεσμευτικό έγγραφο.
Καλεί Ελλάδα και Τουρκία να ξεκινήσουν τις διερευνητικές επαφές όσο πιο σύντομα γίνεται, καθώς οι ΗΠΑ, όπως επισημαίνει η πρεσβεία στην Άγκυρα, στηρίζουν τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση.
Όπως είναι φυσικό η συγκεκριμένη ανακοίνωση έχει γίνει σημαία από τα τουρκικά ΜΜΕ.
Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας
Από Militaire News -
Του Μιχάλη Ψύλου
από την εφημερίδα Δημοκρατία
«Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχει καταστεί πολύ πιο κατάλληλο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων” τόνισε ο Καλίν μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Τύπου “Dogan News”. Αλλά έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει ότι “οι απειλές εκβιασμού εναντίον της Τουρκίας δεν δίνουν αποτελέσματα. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν τώρα” .Είναι σαφές ότι η Αγκυρα όλο και περισσότερο θα εμφανίζεται ως ο πιο καλός ο μαθητής μέχρι να ξεπεραστεί και τυπικά ο κάβος πιθανών κυρώσεων από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή. Εστω και αν δεν λείπουν οι φωνές,’όπως της εφημερίδας Turkiye που λέει προκλητικά ότι η Αγκυρα «έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει τη διέλευση των ελληνικών καραβιών από τα στενά του Βοσπόρου και να πολιορκήσει τα νησιά, τα οποία στρατιωτικοποιήθηκαν. Να κόψουμε την επαφή τους με την Αθήνα”.
Σήμερα πάντως το βράδυ που ο πρόεδρος Ερντογάν θα μιλήσει και μάλιστα στα τουρκικά-όπως ανακοίνωσε-μέσω τηλεδιάσκεψης στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο ως περιστερά και λιγότερο ως ιέραξ, κλίνοντας σε όλους τους τόνους τη λέξη «διάλογος».
Ποιος αρνείται όμως το διάλογο; Μόνο με διάλογο μπορεί να εκτονωθεί η κρίση. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου; Η τουρκική εφημερίδα Sabah αποκαλύπτει επακριβώς τις πέντε προκλητικές αξιώσεις της Αγκυρας στον διάλογο με την Αθήνα. Γράφει η τουρκική εφημερίδα: «Η Αγκυρα πάντα το έλεγε και το λέει: Να πάμε όλα τα θέματα του Αιγαίου στη Χάγη» σημειώνει η Sabah και προσθέτει : « Τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο είναι : η στρατιωτικοποίηση των νησιών, το status αμφισβητούμενων νησιών, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα και το FIR. Ενώ η Άγκυρα έχει ζητήσει από καιρό να παραπεμφθούν αυτά τα προβλήματα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης “ως πακέτο”, η Αθήνα, γνωρίζοντας ότι έχει άδικο σε όλα αυτά τα θέματα, δεν θέλει να δώσει τη συγκατάθεσή της στην έκκληση της Άγκυρας και να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο».
Βασίλης Κ. Φούσκας: Γιατί η πατρίδα είναι μία
Γιατί η πατρίδα είναι μία
Μια απάντηση στο Γιώργο Οικονομάκη (και στο ΚΚΕ)
Βασίλης Κων/νου Φούσκας*
Στο Παναγιώτη Φυλακτό, ναυτεργάτη,
στον οποίο οφείλονται πολλά απ’ τα οποία διηγούμαι εδώ
Αφορμή για το κείμενο αυτό στάθηκε μία σύντομη – αλλά κατατοπιστικότατη και περιεκτική – ανάλυση του Γιώργου Οικονομάκη στο Ριζοσπάστη για τα Ελληνο-τουρκικά και τη κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο τίτλος του άρθρου ήταν «Οι δύο πατρίδες».[1] Σ’ αντίθεση με κατευναστικές και κοσμοπολίτικες προσεγγίσεις για «συμβιβασμό με το γείτονα που έχει δίκιο» και το «να προσφύγουμε στη Χάγη για όλα τα θέματα που θέτει η Τουρκία», ο Οικονομάκης, με αφετηρία τις αναλύσεις του Μαρξ και του Λένιν, ακολουθεί μια (πολιτική) ταξική ανάλυση του θέματος και εξηγεί τα αίτια της σύγκρουσης και των διαπλεκόμενων συμφερόντων. Στον υποτιθέμενο αντίποδα αυτών των νεο-φιλελευθερων-κοσμοπολίτικων αναλύσεων βρίσκονται οι «κρατοκεντρικές-ρεαλιστικές» προσεγγίσεις των διεθνών σχέσεων της χώρας, οι οποίες τείνουν ν’ αποκόπτουν της πολιτική βαθμίδα και τη βαθμίδα άμυνας-ασφάλειας από την οικονομική τους βάση και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Συνήθως, αναλύσεις αυτού του είδους τείνουν σ’ ένα υπέρμετρο και ανεδαφικό υπερ-πατριωτισμό, οδηγώντας σε εσφαλμένη εκτίμηση του συσχετισμού διπλωματίας και ισχύος μέσα στη συγκυρία. Πολλές δε από τις αναλύσεις αυτές εμπνέονται από μία καταστροφική εθνικιστική ιδεολογία. Ακόμα, η οπτική της ταξικής ανάλυσης του Οικονομάκη τον διαχωρίζει από «δομικές» αναλύσεις του καπιταλισμού των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής, που είτε αντλούν από το δομικό Μαρξισμό του Αλτουσέρ είτε απ’ το νεο-φιλελεύθερο οπλοστάσιο παραμένουν, κατά τη γνώμη μου, ελλιπείς για τη κατανόηση των υποκειμένων της ιστορικής διαδικασίας και των διακρατικών συγκρούσεων που την διαπερνούν.
Η προσέγγιση του Οικονομάκη (και, εν πολλοίς, του ΚΚΕ)
Ο Οικονομάκης ξεκινά την αφήγησή του με την αναγνώριση της ένταξης των «εγχώριων αστικών τάξεων» σε μια «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» – προσοχή: δεν χρησιμοποιεί τον όρο «ιμπεριαλιστική αλυσίδα», όπως κάνει ο Γιάννης Μηλιός και άλλοι συνεργάτες του στις Θέσεις – η οποία πάλλεται απ’ τους ανταγωνισμούς των κρατών που συμμετέχουν σ’ αυτή. Με σύντομη αναφορά στο Λένιν, τεκμηριώνει τη σημασία των πρώτων υλών στη κερδοφορία του κεφαλαίου και το στέριωμα του μονοπωλιακού καπιταλισμού, ειδικά με την υφαρπαγή του πλούτου των «υπανάπτυκτων κρατών» και την αποικιοποίηση, παράγοντες που δρουν ανασταλτικά στη «πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους». Οι πρόσφατοι ανταγωνισμοί κρατών στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πει ο Οικονομάκης, αποτελούν εκφράσεις του διεθνούς ανταγωνισμού για οικειοποίηση πρώτων υλών στη περιοχή. Ο πόλεμος δεν αποκλείεται. Αυτός, είναι συνέπεια της «άνισης ανάπτυξης» η οποία πριμοδοτεί μια χώρα (και την αστική της τάξη) σε βάρος της άλλης με συνέπεια αυτή η χώρα να έχει υπέρμετρες διεκδικήσεις. Μια τέτοια χώρα είναι σήμερα η Τουρκία.