Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020

Πέτρος Ζερβός



ΠΗΓΗ: Από την Εφημερίδα των Συντακτών 25/9/2020 https://www.efsyn.gr/node/261459

Άνθρωπος του ΓΑΠ, του ΣΗΜΙΤΗ και της οικογένειας ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, υπέρμαχος του σχεδίου ΑΝΑΝ, θα διαπραγματευθεί με την Τουρκία!


ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Άνθρωπος του ΓΑΠ, του ΣΗΜΙΤΗ και της οικογένειας ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, υπέρμαχος του σχεδίου ΑΝΑΝ, θα διαπραγματευθεί με την Τουρκία!

Ο Επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας που θα ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα είναι ο κ.Παύλος Αποστολίδης, συνταξιούχος πρέσβης, στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών επί υπουργίας των κ.κ.Γιώργου Παπανδρέου και Θόδωρου Πάγκαλου, καθώς και πρώην διοικητής τής ΕΥΠ επί πρωθυπουργίας του κ.Κώστα Σημίτη.

Ειδικός σύμβουλος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). 

Στις 17 Μαΐου 2012, κατά τον διορισμό της Υπηρεσιακής Κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου ανέλαβε το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μέχρι την διενέργεια εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012.

Όταν κάνει κάτι ακραίο η Τουρκία πάντα διαβεβαιώνει ότι η πρόκληση απευθύνεται στο εσωτερικό της ακροατήριο και εμείς αταλάντευτα να επιμένουμε στον διακρατικό μας διάλογο.
Οι ελληνοτουρκικοί δίαυλοι πολιτικής και διπλωματικής επικοινωνίας πρέπει να είναι βεβαίως πάντα ανοικτοί!

ΣΥΓΚΡΟΎΣΤΗΚΕ ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΊΤΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΌΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΊΑ

Αφορμή της σύγκρουσης φέρεται να ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να επαναφέρει το βέτο για την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση της Τουρκίας, εις ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την κρίση των Ιμίων του 1996. Με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση τότε υπαναχωρούσε, επί της ουσίας, σε όσα είχε συμφωνήσει με τους ευρωπαίους εταίρους της στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την τελωνειακή ένωση ΕΕ - Τουρκίας

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΊΠΟΤΑ!

Στο σκάνδαλο των υποκλοπών, εξαιτίας του θανάτου (πολλοί έχουν κάνει λόγο για δολοφονία) του τεχνικού της Vodaphone, Κώστα Τσαλικίδη, ο κ.Αποστολίδης εκλήθη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να καταθέσει ως πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ, εάν γνώριζε κάτι. 

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Η χειρότερη πανδημία είναι η ποινικοποίηση της γνώμης, της άποψης, της διαφωνίας


Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου


Η χειρότερη πανδημία είναι η άλλη. Εκείνη που σούρνεται στα χνάρια του κορονοϊού για να μαγαρίσει πράγματα σπουδαιότερα απ' όσα μαγαρίζει ο κορονοϊός.

Η χειρότερη πανδημία είναι η ποινικοποίηση της γνώμης, της άποψης, της διαφωνίας (ακόμα και της άποψης την οποία εγώ θεωρώ ηλίθια, και με την οποία αντιπαρατίθεμαι αδιάκοπα). Προχθεσινή εισαγγελική εγκύκλιος ζητεί να εξετάζεται αν αναρτήσεις στο διαδίκτυο διεγείρουν «σε απείθεια κατά των νόμων ή των διαταγμάτων» σχετικά με τον κορονοϊό. Εδώ χρειάζεται να σκεφτούμε πέρα από τις περιπτώσεις όσων βλέπουν τσιπάκια στις μάσκες ή τις θεωρούν εμπόδιο για το βλέμμα του Θεού. Χρειάζεται να σκεφτούμε τι διαστάσεις μπορεί να λάβει μια τέτοια εξέταση. Πώς ενδέχεται, άραγε, να αξιολογήσει την κάθε αντίρρηση, το κάθε ερώτημα που δεν χαρίζεται, την κάθε ένσταση και τον κάθε βαθύτερο προβληματισμό;

Έχει μια στοργική νότα η εν λόγω εγκύκλιος: Το ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης (λέει) που επιβλήθηκε στη χώρα λόγω της πανδημίας έχει «απώτερο σκοπό την διαφύλαξη των υπέρτερων εννόμων αγαθών της ανθρώπινης ζωής και της υγείας». Μα όταν χαρακτηρίζεις τη ζωή και την υγεία υπέρτερα αγαθά, γεννάται το ερώτημα: Υπέρτερα τίνος; 

Αυτό που αποκαλώ χειρότερη πανδημία είναι ένα στοργικό κεφαλοκλείδωμα. Στοργικό, αλλά κεφαλοκλείδωμα. Ποιος άραγε θα λιγώσει από τη στοργικότητα, ώστε να μη δει (ή ακόμα και να φχαριστηθεί) το κεφαλοκλείδωμα; Είναι το σαγηνευτικό κεφαλοκλείδωμα του Μεφιστοφελή στον Φάουστ. Το δαιμονικό τάζει στον άνθρωπο ασφάλεια˙ ο Μεφιστοφελής προσφέρει στον Φάουστ νιότη, δηλαδή άφθορη βιολογία. Μα εισπράττει ως ασφάλιστρα την ψυχή του ασφαλισθέντος.

Για την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας, της χειρότερης, δεν υπάρχει εμβόλιο. Όχι επειδή τάχα αυτό δεν έχει εξευρεθεί ακόμη, αλλά επειδή εξορισμού το εμβόλιο (ευλογία για την κανονική πανδημία) αφορά μια μηχανιστική επενέργεια. Αντιθέτως, αυτό που πλήττει τη χειρότερη πανδημία είναι το μη-μηχανιστικό: ο ελεύθερος λόγος και το ρίσκο του, η ελεύθερη αναμέτρηση και τα ζόρια της, η οδυνηρή έκθεση στην επιχειρηματολογία – στο «λόγον διδόναι». Αυτά είναι τα υπέρτατα.

Έγραφα τον Μάρτιο: «Τη Δημοκρατία και τα μάτια μας». Το επαναλαμβάνω και προσθέτω: Κάποτε κάποιος αντάλλαξε την ψυχή του για ένα πιάτο φακές. Αργότερα ο ανυπόταχτος Κύριος επαύξησε, λέγοντας πως όχι μόνο ένα πιάτο επιβίωσης, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο να αποχτήσει κανείς με αντάλλαγμα την ψυχή του, ζημιωμένος θα βγει.

Θ.Ν.Π. / 24-9-2020.

ΥΓ: Η ζωγραφιά είναι του Άρνολντ Μπέκλιν (1827-1901), https://www.timesnews.gr/arnolnt-beklin-1827-1901.../...

Ξεδιάντροπη ομολογία από τη σύμβουλο του Μπορέλ: «Ξεχάστε τις κυρώσεις στην Τουρκία!»


Τη διαφωνία της με την πολιτική των κυρώσεων απέναντι στην Τουρκία και την πρόβλεψη ότι δεν θα κινηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση το προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (1-2 Οκτωβρίου) εξέφρασε το απόγευμα της Παρασκευής η Νάταλι Τότσι, σύμβουλος του Ύπατου Εκπροσώπου της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική Ζοσέπ Μπορέλ.

Σε διαδικτυακή συζήτηση διοργανωμένη από το γραφείο Βρυξελλών του German Marshall Fund of the United States, η κ. Τότσι ήταν σαφής:

  • «Ξεχάστε τις κυρώσεις! Δεν είναι αυτός ο τρόπος να ασκηθεί επιρροή επί της Τουρκίας». Πρόσθεσε ότι θα εκπλαγεί ιδιαιτέρως αν υπάρξει πολιτική συμφωνία για κάτι τέτοιο στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.

Η διευθύντρια του ιταλικού ινστιτούτου IAI χαρακτήρισε «επικίνδυνη ψευδαίσθηση» την ιδέα που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα και την Κύπρο ότι «υπάρχει ένας μεγάλος αδελφός εκεί έξω – είτε είναι οι ΗΠΑ, είτε η Γαλλία, είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση – που θα παρέμβει και θα υπερασπιστεί τα ελληνικά και τα κυπριακά συμφέροντα. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι που αποτρέπει τις χώρες αυτές από τη συνειδητοποίηση ότι η μόνη λύση που μπορεί να προκύψει είναι μεταξύ των μερών που εμπλέκονται [στη διένεξη]».

  • Αυτό που χρειάζεται, τόνισε η σύμβουλος του κ. Μπορέλ, είναι «ένα πραγματικό reset των σχέσεων Ε.Ε. – Τουρκίας», μέσω του εκσυγχρονισμού της Τελωνειακής Ένωσης – τον οποίο «αρνείται η Ε.Ε.».

Στην ίδια εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο επικεφαλής του γραφείου Βρυξελλών του GMFUS Ίαν Λέσερ, ο Μάικλ Λι (SAIS/Johns Hopkins, Bruegel) εξέφρασε κι αυτός σκεπτικισμό για το κατά πόσο οι κυρώσεις ή η προβολή ναυτικής ισχύος μπορούν να συμβάλλουν στην αποκλιμάκωση της έντασης.

Είναι πολύ απλά τα πράγματα: Η Αθήνα να τιμήσει την υπογραφή της… Κυρώσεις και στην Τουρκία


Στις 28 Αυγούστου 2020, στο Άτυπο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Gymnich) συμφωνήθηκε να συνδεθεί η απόφαση για τις πρόσθετες κυρώσεις εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας, που ζήτησε η Κυπριακή Δημοκρατία, με την έγκριση κυρώσεων για το αυταρχικό καθεστώς της Λευκορωσίας.

Επρόκειτο για μία ορθή απόφαση, που κάλυπτε τις ανησυχίες της Λευκωσίας, αλλά και της Αθήνας. Σημειώνω ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας υποστήριξε τον Κύπριο ομόλογό του, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος έθεσε στους υπόλοιπους υπουργούς των χωρών-μελών της Ε.Ε. τα στοιχεία για τις παρανομίες της Τουρκίας.

Την Κύπρο υποστήριξαν και άλλοι υπουργοί. Μην ακούτε τι λένε τώρα οι Γερμανοί, οι δημοσιογράφοι τους και οι ελληνικές αδιάντροπες “γραφίδες”, που βρίσκονται στην υπηρεσία όσων μισούν την Κύπρο και το λαό της.

  • Από τότε μέχρι σήμερα, συνέβησαν διάφορα γεγονότα. Η Καγκελάριος Μέρκελ με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, οδήγησε την Αθήνα και την Άγκυρα σε διάλογο, αλλά χωρίς να γνωρίζει κανείς το περιεχόμενο αυτού του διαλόγου.

Ο κ. Δένδιας διευκρίνισε ότι πρόκειται για τις γνωστές «διερευνητικές επαφές», οι οποίες πάλι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, διότι εκεί θα οδηγήσει τα πράγματα ο Ταγίπ Ερντογάν.

Θα παρουσιάσει στο τραπέζι όλες τις απαράδεκτες απαιτήσεις του, λογικά η ελληνική αντιπροσωπεία θα απαντήσει αρνητικά -δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα απαντήσει διαφορετικά- και ο καθένας θα επιστρέψει στο …σπίτι του για να διαχειριστεί το γνωστό «παιγνίδι απόδοσης ευθυνών».

Όπως πάντα, με τη βοήθεια του Βερολίνου, που παίζει βρώμικο ρόλο, αρκετοί θα κατηγορήσουν την Ελλάδα για το αδιέξοδο. Και τι έγινε… Θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα; Όχι βέβαια.

Τι θα ακολουθήσει του αδιεξόδου; Ο καθένας καταλαβαίνει. Ο Ταγίπ Ερντογάν θα βγάλει ξανά το στόλο στην περιοχή του Καστελόριζου -όχι ότι έφυγε ποτέ- και μαζί του θα εμφανιστεί και το γεωτρύπανο. Είναι ως να διαβάζουμε ανοικτή επιστολή…

  • Η ανακοίνωση για την έναρξη του ερμαφρόδιτου διαλόγου, είχε θύμα την Κύπρο. Δυστυχώς η Αθήνα, απ’ ότι φαίνεται τουλάχιστον, φρόντισε να φύγει το Oruc Reis από το Καστελόριζο, αλλά όχι και το Barbaros και το Yavuz από την κυπριακή ΑΟΖ.

“Κύριε Πρωθυπουργέ μην ξεχάσετε το ραντεβού με την ιστορία”! Άρθρο από τον δήμαρχο της Καλύμνου

Από
 Militaire News
 -

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ

 

Πρόσφατα ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΕΞ καθηγητής κος Χρήστος Ροζάκης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Κρήτη tv» μας είπε : Το Καστελλόριζο είναι απομακρυσμένο από τη Ρόδο, αλλά είναι κοντά στις ακτές τις Τουρκικές. Αυτή τη στιγμή έχουμε αναπτύξει μια μαξιμαλιστική θέση ή μια σειρά μαξιμαλιστικών θέσεων . Είναι διαπραγματευτικές θέσεις αυτές , ένα κράτος ξεκινάει  πάντα μια διαπραγμάτευση με μαξιμαλισμούς και από κει και πέρα υποχωρεί σε δεύτερες θέσεις.

Νομίζω ότι το Διεθνές Δίκαιο σαφώς μας προστατεύει και είναι η μόνη μας ασπίδα απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα. Αλλά δεν μας προστατεύει πάντα. Το Καστελλόριζο είναι απομακρυσμένο από τη Ρόδο αλλά είναι κοντά στις ακτές τις τουρκικές.

Όταν ακούς τέτοιες θέσεις από χείλη που κατέχουν καίριες θέσεις τότε ο Ερντογάν γιατί να μην κάνει αυτά που κάνει και λέει και γιατί η Μέρκελ και ο δορυφόροι της να θέλουν να του επιβληθούν κυρώσεις;

Όμως εδώ μπαίνει ένα βασικό ερώτημα : Γιατί τόσο για τους Γάλλους που από το 1914 κατέλαβαν το νησί  μέχρι τη 12 Μαρτίου 1921 που το παρέδωσαν στους Ιταλούς, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών της 10ης Αυγούστου 1920 το Καστελλόριζο, ήταν κοντά λόγω της σπουδαιότητας γι αυτούς, ενώ 73 χρόνια που τα Δωδεκάνησα έχουν ενσωματωθεί στον Εθνικό κορμό είναι μακριά ;

Η απάντηση είναι προφανής : Γιατί η Ελλάδα δεν έχει Εθνική στρατηγική. Και τώρα τρέχουμε με χίλια για να αντιμετωπίσουμε τις πρωτοφανείς πειρατικές ενέργειες του Ερντογάν με σημείο αναφοράς το Καστελλόριζο , τη Ρω και τη Στρογγύλη.

Οι Γάλλοι, που πραγματικά βρίσκονται μακριά από το Καστελλόριζο, ήθελαν να κάνουν ναυτική βάση για να υποστηρίξουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το τέλος της Γαλλικής κατοχής ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 1921 με την παράδοση του νησιού στην ιταλική εξουσία σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920, με την οποία η Τουρκία αποποιούνταν όλα τα δικαιώματα της και τους τίτλους επί του Καστελλόριζου υπέρ της Ιταλίας .   

Ο Εμμανουήλ Μακρόν γνωρίζοντας τη γεωστρατηγική αξία του Καστελλόριζου και της Κύπρου -τώρα που βλέπει ότι η Τουρκία κανιβαλίζει την περιοχή– απαντά δυναμικά με την παρουσία ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων (αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκωλ και άλλα συνοδευτικά σκάφη) στέλνοντας στην Τουρκία το δικό της μήνυμα

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ- Τα παιδιά της 5ης φάλαγγας


Είπα κι εγώ ... που είναι αυτά τα παιδιά της 5ης φάλαγγας , καιρό είχα να τα δω ... μήπως αρρώστησαν από κορονοϊό;
Α μπα ... αυτούς δεν τους πιάνει τίποτε . Έτσι καλοζωισμένοι όπως είναι έχουν απ' τα πιο ανθεκτικά ανοσοποιητικά συστήματα . Δεν τους πιάνει λαδόκαπνος .
Αθηναϊκά ΜΜΕ λοιπόν , κατηγορούν τους Έλληνες της Κύπρου για το βέτο – Βλέπετε ... "Δεν είναι αρκούντως εθελόδουλοι (όπως οι αρθρογράφοι τους)"

1) Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα τα ΝΕΑ (22/9/20), ο Ηλίας Κανέλλης στην στήλη «Ενστάσεις» αναφερόμενος στην στάση της Λευκωσίας στο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ, αναφέρει χαρακτηριστικά «Χθες η Κύπρος κατάφερε ένα μεγάλο πλήγμα στο πολιτικό και ανθρωπιστικό προφίλ της Ευρωπαϊκής Ένωσης». 

2) Στην ίδια εφημερίδα τα ΝΕΑ, στην στήλη Αγιογραφίες (21/09/20) ο Μιχάλης Μητσός επικαλείται την αναφορά της Guardian, πως «όλοι είναι εξοργισμένοι και ενοχλημένοι» για επιμονή της Λευκωσίας με χρήση βέτο στο θέμα των κυρώσεων για Λευκορωσία και η στάση της αυτή «θα έχει συνέπειες για την Κύπρο».

Στο ίδιο πλαίσιο με τον προηγούμενο αρθρογράφο, αναφέρει πως «η βασική αιτία των επιθετικών κινήσεων (της Τουρκίας), που προκάλεσαν την τελευταία παρατεταμένη κρίση στο Αιγαίο, είναι η πρόθεση της Κυπριακής ηγεσίας να εκμεταλλευτεί μονομερώς τους θαλάσσιους πόρους».

3) Η ιστοσελίδα Protagon αναφέρει πως Η ενέργεια του κύπριου υπουργού Εξωτερικών να μπλοκάρει ένα ενιαίο κείμενο κατά του Λουκασένκο επειδή δεν υπήρξε παράλληλη δράση κατά της Τουρκίας, πανηγυρίστηκε στη Λευκωσία ως νίκη απέναντι «στους τακτικισμούς της Γερμανίας και του Μπορέλ»., ωστόσο μπορεί να έχει άλλες επιπλοκές. Συγκεκριμένα αναφέρει πως η αποτυχία των υπουργών Εξωτερικών να συμφωνήσουν σε ένα ενιαίο νομικό κείμενο είναι ένα σοκ, κυρίως για τους λευκορώσους διαδηλωτές, που εδώ και εβδομάδες δίνουν τον δικό τους αγώνα για δημοκρατία στους δρόμους της πατρίδας τους και τώρα βλέπουν την Ευρώπη να τους γυρίζει την πλάτη.

Μην ξεχάσετε τα ονόματά τους, θα τους βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας . Η καλοπληρωμένη παραδημοσιογραφία είναι πολυγραφότατη

ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΆΝ!!! Η Γενοκτονία των Κούρδων-Με τον Ιεμπραχέμ Μουσλέμ




Η συνεχιζόμενη γενοκτονία του πανάρχαιου λαού των Καρδούχων από τον τουρκικό ισλαμοφασισμό.

Γενοκτονία φυσική και πολιτισμική.
Πριν την φυσική τους εξόντωση επιβάλλουν την γλωσσική και πολιτιστική τους.

Τις τελευταίες δεκαετίες 3.500 χιλιάδες κουρδικά χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και υποχρεώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι να μεταναστεύσουν από τον τόπο που ζουν χιλιάδες χρόνια.

ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΆΝ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΤΣΑΛΆΝ!

ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΑΠΌ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΈΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΚΟΎΡΔΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!

Στ. Λυγερός: Να μας πει η Κυβέρνηση τι θα απαντήσει στο αίτημα αφοπλισμού των νησιών




Τα τρωτά σημεία των επικείμενων συνομιλιών Ελλάδας – Τουρκίας για τα τεκταινόμενα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, τις παρεμβάσεις ΕΕ και ΗΠΑ, την επιμονή της Τουρκίας περί αποστρατικοποίησης Ελληνικών νησιών, επισημαίνει μιλώντας στον 98.4 ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός. Λέει ότι ο πυρήνας της ελληνοτουρκικής διένεξης δεν είναι αν η Άγκυρα πάρει περισσότερη ΑΟΖ από όση δικαιούται. 

Ούτε καν κάποιες βραχονησίδες και ότι το στρατηγικό διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο, είναι υπαρξιακό για την Ελλάδα. Ζητούμενο η προθεσμία των λίγων εβδομάδων για την πρόοδο των διερευνητικών επαφών που έχει συμφωνηθεί, έμμεσα και ανεπίσημα, μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων πλευρών (ΕΕ, Γερμανία, Ελλάδα και Τουρκία) κατ’ αντιστοιχία της αναφοράς του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε άτυπη "γραπτή κατανόηση" των μυστικών διαβουλεύσεων της 13ης Ιουλίου στο Βερολίνο.

Ούτε λέξη για την Κύπρο στην ομιλία του στον ΟΗΕ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης



Για τις προκλήσεις που όπως είπε «απαιτούν δράση σήμερα, όχι συζήτηση αύριο» αλλά και για το ότι παρά τη δύσκολη συγκυρία «είμαστε όλο και πιο ενωμένοι, συνδεδεμένοι με τη δύναμη της καινοτομίας, ενωμένοι με μια πρωτόγνωρη αποφασιστικότητα να συνεργαστούμε για τη βελτίωση της παγκόσμιας οικογένειας των εθνών μας», απηύθυνε μαγνητοσκοπημένα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ομιλία, στην 75η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αναλύοντας όλες τις μεγάλες προκλήσεις ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ξεχωριστά την ανάγκη «να κάνουμε περισσότερα από κοινού, ώστε να αντιμετωπίσουμε τα γενεσιουργά αίτια της μετανάστευσης, δηλαδή τη φτώχεια, τη στέρηση, την οικονομική αβεβαιότητα, την εκμετάλλευση, τη βία και τον πόλεμο».


Αίσθηση προκαλεί ότι δεν έκανε ούτε μια αναφορά στην Κύπρο…


Εκφράζοντας τη λύπη του για το ότι οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν τον διά ζώσης εορτασμό της 75ης επετείου από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών, ο πρωθυπουργός τόνισε ξεκινώντας την ομιλία του: «Από την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, ο κόσμος μας έχει αλλάξει δραματικά. Η πανδημία Covid-19 έχει εγείρει ερωτήματα αναφορικά με την παγκοσμιοποίηση, τα οποία έως τώρα αποτελούσαν μόνο αντικείμενο μελετών διαχείρισης κινδύνου. Ερωτήματα τα οποία δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσουμε, πόσο μάλλον να απαντήσουμε. Πώς ζούμε. Πώς εργαζόμαστε. Πώς αλληλεπιδρούμε ο ένας με τον άλλον.

Το κόστος κινείται σε πρωτόγνωρα επίπεδα στη σύγχρονη εποχή. Ζωές χάθηκαν λόγω της ασθένειας. Ζωές καταστράφηκαν λόγω των οικονομικών συνεπειών. Ζωές ανατράπηκαν από τον αντίκτυπο των αλλαγών στην κοινωνία.

Ακόμη 2 εκατομμύρια για «σποτάκια» δίνει η κυβέρνηση!!!




Καμπάνια με τηλεοπτικά σποτ για την ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των πολιτών στα μέτρα προστασίας από τον covid-19 ξεκινάει από τον επόμενο μήνα η κυβέρνηση ενόψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας.


Αυτό ανακοίνωσε πριν λίγο ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό, κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, μιλώντας στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών με τα μέτρα στήριξης των πληγέντων από τον «Ιανό» και της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Ο κ. Πέτσας αναφερόμενος στην σχετική διάταξη/πρόβλεψη που υπάρχει στο νομοσχεδίο για την υλοποίηση σχετικής ενημερωτικής εκστρατείας, είπε ότι από τον επόμενο μήνα θα ξεκινήσει σε μια νεά καμπάνια ενημέρωσης, όπως το «Μένουμε Σπίτι», όπου θα γίνει μέσω σποτ που θα προβληθούν από τους εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς. Το ποσό που θα διατεθεί για αυτή την καμπάνια θα είναι 2 εκατομμυρίων ευρώ συν το ΦΠΑ.

Όπως εξήγησε θα είναι μια καμπάνια που όπως και στην πρώτη φάση απέδειξε πόσο ωφέλιμη ήταν και έσωσε ζωές.

Απαντώντας στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης “γιατί δεν προχωράει με την μέθοδο των δωρεάν τηλεοπτικών μηνυμάτων που είναι υποχρεωμένα τα πανελληνίας εμβέλεια κανάλια να προβάλουν”, εξήγησε ότι «τα δωρεάν μηνύματα είναι χρήσιμα» αλλά αυτά θα πρέπει να τα δούμε και ως την αποτελεσματικότητά τους. Και έδωσε ως παράδειγμα τα δωρεάν μηνύματα του υπουργείου Παιδείας για την πανδημία στο άνοιγμα των σχολείων και σε τι ώρες και με ποια συχνότητα αυτά προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ.

Ο «απομονωμένος» Ερντογάν και οι εγχώριοι «ανοιχτομάτηδες»


Όσο βαθαίνει η κρίση στα ελληνοτουρκικά τόσο περισσότερο ο δημόσιος λόγος καταλαμβάνεται από εκτιμήσεις και αναλύσεις για τις συμμαχίες της χώρας, για τη δύσκολη θέση του Ερντογάν, για την απειλή κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας, για τον εκνευρισμό της Άγκυρας επειδή οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί και άλλοι στέκονται στο πλευρό της Ελλάδας.

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, αλλά γιατί να την αφήσουμε να καταστρέψει μια όμορφη επικοινωνιακή εκστρατεία;

● Γιατί να μεμψιμοιρούμε για το ότι οι ΗΠΑ ζητούν τη μείωση του στρατιωτικού «αποτυπώματος» στην περιοχή μας, αναφερόμενοι σε όλους τους παράγοντες της κρίσης – άρα και στην Ελλάδα;

● Γιατί να γκρινιάζουμε για το ότι αυτή η αμερικανική «παρότρυνση» δημιουργεί ισχυρή βάση νομιμοποίησης για το τουρκικό αίτημα περί μερικής (τουλάχιστον) αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών του Αιγαίου;

● Γιατί να δυσανασχετούμε για το ότι, όπως μαθαίνει το «Π», ο ίδιος ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ εκβιάζει για τον μερικό αφοπλισμό των νησιών απειλώντας ότι μπορεί να υπονομεύσει την αγορά των γαλλικών αεροσκαφών Rafale και του οπλισμού που τα συνοδεύουν;

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Scripta Manent – Μιχαήλ Μπακούνιν: Περί Κράτους και Πατρίδας



Η ευημερία του κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού Έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του Κράτους είναι η σκλαβιά του Λαού. Ο Λαός είναι ο φυσικός και νόμιμος εχθρός του Κράτους. Ακόμα και αν ο Λαός υποκύπτει –πολύ συχνά αλίμονο– στις αρχές, κάθε αρχή του είναι μισητή. Το Κράτος δεν είναι η Πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, πολιτικός, νομικός μύθος της πατρίδας.

Ανθολόγηση Λουκάς Αξελός

Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την Πατρίδα τους. Αλλά αυτό είναι μια φυσική, πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα αλλά γεγονός, και ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του Κράτους δεν είναι η ακριβής έκφραση αυτού του γεγονότος αλλά μια εκφυλισμένη έκφραση μέσω μιας απατηλής αφαίρεσης, και πάντα προς όφελος μιας εκμεταλλεύτριας μειοψηφίας.

Η Πατρίδα, η εθνικότητα όπως και η ατομικότητα, είναι ταυτόχρονα ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό. Δεν είναι μία θεωρητική αρχή. Μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή μόνο ό,τι είναι καθολικό, κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή. Αλλά αυτό που είναι αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα.

Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεσή της είναι έγκλημα, και για να μιλήσουμε με τη γλώσσα του Μαντσίνι, αυτή γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό, λοιπόν, συναισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας. Η Πατρίδα αντιπροσωπεύει το ιερό και αδιαφιλονίκητο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, κάθε ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, εθνών να αισθάνονται, να σκέπτονται, να θέλουν και να δρουν με τον δικό τους τρόπο, και ο τρόπος αυτός είναι πάντα το αναμφισβήτητο αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας ιστορικής εξέλιξης.

Γ. Κοντογιώργης, Παρουσίαση του Γ’ τόμου του Ελληνικού Κοσμοσυστήματος (Βυζάντιο)





Παρουσίαση του Γ΄ τόμου του Ελληνικού Κοσμοσυστήματος, που καλύπτει τη βυζαντινή περίοδο της οικουμενικής κοσμόπολης, σε διαδικτυακή εκδήλωση στις 21.9.2020, την οποία διοργάνωσε η Ακαδημία Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

Το ιστορικό σκανδάλων της Deutsche Bank

Θυμάστε ότι Έλληνες πολιτικοί ανερυθρίαστα παραδέχονταν ότι η υπαγωγή μας στα μνημόνια επιβάλλονταν, αφού προείχε η διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Σήμερα όπως επισημαίνει παρακάτω ο Γιώργος
Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης
, για τους ίδιους λόγους, αρνούνται την καταδίκη της Τουρκίας!
Δυστυχώς αυτός είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!
Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης:
"Αυτά για αυτούς- για τη σωτηρία των τραπεζών τους (Deutsche Bank)- για τους οποίους η χώρα μας βυθίστηκε στην ύφεση και την ανεργία, τιμωρούμενη δήθεν, όπως ομολόγησαν εκ των υστέρων στελέχη του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης.
Σήμερα, η Γερμανία και η Ολλανδία αρνούνται να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία πρωτίστως για να μην πληγεί το τραπεζικό τους σύστημα που είναι πολύ εκτεθειμένο στα τουρκικά παλιόχαρτα χρέους. Το Διεθνές Δίκαιο τους μάρανε όλους".


Το ιστορικό σκανδάλων της Deutsche Bank



Το νέο σκάνδαλο ξεπλύματος τεράστιων ποσών από διεθνείς τραπεζικούς παίκτες, όπως η Deutsche Bank, δείχνει ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, παρά τις προσπάθειές της, αδυνατεί να αποτινάξει το «αμαρτωλό» παρελθόν της.

Μετά από αρκετά χρόνια εμπλοκής σε κάθε λογής χρηματοπιστωτικό σκάνδαλο η Deutsche Bank έδειχνε να εισέρχεται πια σε ήρεμα νερά. Οι κατηγορίες και οι επιβολές προστίμων σε βάρος της κόπασαν. Την τελευταία διετία η νέα διοίκηση, με επικεφαλής τον Κρίστιαν Σέβινγκ, έδινε την εντύπωση ότι διασφάλισε την ηρεμία στα διάφορα μέτωπα έτσι ώστε να θέσει σε εφαρμογή ένα επίπονο, αλλά αναπόφευκτο πρόγραμμα ριζικών μεταρρυθμίσεων. Μετά την αποκάλυψη των λεγόμενων FinCen Files ωστόσο, σε συνδυασμό με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Deutsche Bank, η ηρεμία των τελευταίων ετών τερματίζεται απροσδόκητα.

Από το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2007/2008 η κορυφαία γερμανική τράπεζα κοσμούσε πλήθοςαρνητικών πρωτοσέλιδων. Μια ματιά στα σημαντικότερα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί:

Ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ


Το ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια (subprimes) θεωρούνται η απαρχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης πριν από περίπου 13 χρόνια. Τέτοιου είδους «τοξικά» στεγαστικά δάνεια αγοράστηκαν και από τη Deutsche Bank, η οποία στη συνέχεια τα «συσκεύαζε» σε πολύπλοκα χρηματοοικονομικά προϊόντα υψηλής ποιότητας και τα μεταπωλούσε ως σίγουρη επένδυση σε άλλες τράπεζες. Όταν η αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων κατέρρευσε όλα αυτά τα πακέτα έχασαν μεμιάς την αξία τους. Ας σημειωθεί ότι η γερμανική τράπεζα είχε οσμιστεί τις εξελίξεις και είχε επενδύσει τεράστια ποσά στην κατάρρευση της αγοράς. Λίγα χρόνια αργότερα η Deutsche Bank και το αμερικανικό δημόσιο συμβιβάζονταν σε πρόστιμο 14 δις δολαρίων, το οποίο εν τέλει περιορίστηκε στα 7,2 δις.

Ξέπλυμα χρήματος στη Ρωσία

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΜΟΕ: Τρικλοποδιά του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας για συνδιαχείριση Αιγαίου και κατάργηση του FIR


Της Κύρας Αδάμ

Σταθερά και μεθοδικά το ΝΑΤΟ αγκαλιάζει , αποδέχεται, υποστηρίζει  και πλασάρει στην Ελλάδα ως «λύσεις», τουρκικές προτάσεις που υποβάλλονται από το 2000  από την Άγκυρα στα στρατιωτικά ΜΟΕ  για τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο.

Αυτή την στιγμή στον ελληνο/τουρκικό διάλογο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, που φαίνεται να έχει προχωρήσει σημαντικά, συζητείται νατοϊκή  πρόταση , τουρκικής προέλευσης, η οποία αποσκοπεί στην εκκωφαντική εξαφάνιση του FIR Αθηνών και στην αποδοχή συνδιαχείρισης του Αιγαίου.

Αναλυτικότερα:

Η ΝΑΤΟικη πρόταση  αφορά στη δημιουργία μιας περιοχής 30νμ εκατέρωθεν του FIR Αθήνας/Κων-λης μέσα στην οποία πολεμικά αεροσκάφη και των δύο χωρών  θα αναγνωρίζονται εκατέρωθεν, ( και από την Ελλάδα και από την Τουρκία), και θα πετούν ελεύθερα.

Δηλαδή, ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος με ανατολική πορεία, 30νμ πριν από το όριο του FIR Αθήνας/Κων-λης θα αναγνωρίζεται ως φίλιον αεροσκάφος από τη Τουρκία. Καθ’ όμοιον τρόπο, τουρκικό αεροσκάφος με δυτική πορεία, 30νμ πριν το όριο του FIR Αθηνών/Κων-λης  θα αναγνωρίζεται από την Ελλάδα ως φίλιον αεροσκάφος.

Εκ πρώτης όψεως η νατοϊκή/τουρκική πρόταση μοιάζει ειδυλλιακή , αφού ελληνικά και τουρκικά αεροσκάφη, «φίλια «μεταξύ τους , απλώς θα χαιρετιούνται..

Η πραγματικότητα όμως είναι ιδιαιτέρως σκληρή, κυνική και σε βάρος μόνον των ελληνικών συμφερόντων , μέσα σ αυτή την ανεξέλεγκτη  περιοχή, διότι:

Ζακ Ελλύλ – Εξομολόγηση ενός πρώην επαναστάτη

 ResPublica, διαδικτυακό περιοδικό

Από το βιβλίο, La foi au prix de doutLa Table Ronde, Paris 2006, σσ. 270-275. Α’ έκδοση 1980.

Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης


Ο κόσμος που θα αφήσω πίσω μου με αρρωσταίνει. Με αρρωσταίνει στην ψυχή, στο σώμα και στο πνεύμα. Ήμουν γεμάτος ελπίδα όταν στρατευόμουν, στα είκοσί μου χρόνια, για να αλλάξω την πορεία του κόσμου. Γιατί στα 1930 είχαμε ήδη δει να προβάλλει αυτός ο κόσμος της αταξίας και της καταπίεσης. Κι ελπίσαμε ότι θα μπορούσαμε να τον κάνουμε να αλλάξει κατεύθυνση, να κινηθεί προς τον άνθρωπο, την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την αληθινή δημοκρατία… Προσπάθησα τα πάντα. Κυνήγησα όλες τις ευκαιρίες που μου φάνηκαν κατάλληλες. Σκέφτηκα πολύ. Το μόνο που κατάφερα ήταν να κατανοήσω τι συμβαίνει. Κατάλαβα. Μίλησα. Προειδοποίησα. Κι όλα αυτά δεν ωφέλησαν σε τίποτα. Τα λόγια μου δεν ακούστηκαν τη στιγμή που έπρεπε, αλλά κι όταν ακούστηκαν ήταν ήδη αργά, ο κόσμος είχε πάρει την κατηφόρα και δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω για να πάρει έναν άλλο δρόμο. Όλα άχρηστα. Αναπότρεπτα, ο κόσμος έγινε ο χειρότερος δυνατός. Αλλά εμείς δεν θελήσαμε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους καπιταλιστές, τους ιμπεριαλιστές, τους αποικιοκράτες. Τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που επιθυμούσαν. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τους κομμουνιστές: ποτέ τους δεν θέλησαν τη δικτατορία, τις σφαγές του Πολ Ποτ, τα γκούλαγκ, την ιμπεριαλιστική ισχύ του κομμουνισμού. Μπορώ να το βεβαιώσω: οι κομμουνιστές που γνώρισα ποτέ τους δεν φαντάστηκαν ότι τα υπέροχα ιδεώδη τους θα κατέληγαν σε μια από τις ισχυρότερες αστυνομοκρατίες του κόσμου. Ποτέ ο Αϊνστάιν δεν θέλησε την ατομική βόμβα. Ποτέ κανείς καλόπιστος άνθρωπος δεν επιθύμησε όλο αυτό το κακό που συσσωρεύτηκε στις επιστήμες, στην πολιτική, στην οικονομία, στην τεχνική. Γιατί τίποτε άλλο δεν συσσωρεύτηκε παρά κακό. Είναι σαν, μ’ έναν τρόπο ακατανόητο, όλα εκείνα τα υπέροχα άνθη της προόδου να μην έδωσαν παρά καρπούς πικρούς και δηλητηριώδεις και πέραν αυτών, τίποτε. Πλέον, δεν έχουμε παρά να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια πεποίθηση και το κώνειο.

Η γενιά μου ήταν η γενιά που μεγάλωσε μετά το 1914 και είχε ορκιστεί: «ποτέ ξανά»! Αγωνιστήκαμε λοιπόν για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, για μια ανάλυση πιο βαθύτερη και μια τακτική ακριβέστερη και είχαμε ήδη προαισθανθεί, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄30 τον χιτλερισμό και τον σταλινισμό. Η οπτική μας ήταν ορθή. Την ίδια στιγμή, τόσο ο καπιταλισμός όσο και ο φιλελευθερισμός ήταν για μας καταδικασμένοι. Αναζητήσαμε κάτι άλλο, δεν θελήσαμε να πιστέψουμε ούτε στη μοίρα μιας ιστορίας προδιαγεγραμμένης ούτε στη νίκη των δαιμόνων. Είχαμε ένα ιδεώδες, τη θέληση ενός κόσμου ελεύθερου και αδελφωμένου και προσπαθήσαμε να τον φτιάξουμε όσο καλύτερο μπορούσαμε. Αναζητήσαμε την ευτυχία και την ισότητα για όλους. Και να τι φτιάξαμε! Έναν κόσμο όπου δεν αναγνωρίζουμε κανένα από τα ιδανικά της νιότης μας. Ποτέ δεν υπήρξαμε άπληστοι για χρήμα, εξουσία, ισχύ και κατανάλωση. Και παρόλα αυτά, όλες μας οι προσπάθειες κατέληξαν αναπότρεπτα στο ακριβώς αντίθετο, μεταμορφωμένες και διαστρεβλωμένες. Αυτό δεν μπορέσαμε να το προβλέψουμε και όσοι από μας το κατάφεραν, δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ


Σχόλιο του Γιώργου Τασιόπουλου σε δυο κείμενα. 

Αν "άρχοντές" μας, σήμερα προσπαθείτε να μας πείσετε για την αδυναμία σας να υπερασπιστείτε την Κύπρο και το Καστελόριζο, αύριο το ίδιο θα κάνετε για τη Λέσβο και τη Θράκη. Και όταν αδιάφοροι για τους Ακρίτες τους θησαυρούς σας θα συγκεντρώσετε στο Κολωνάκι, την Πολιτεία και την Μύκονο, σύντομα σαν άλλοτε θα αναφωνήσετε, "Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ"!

Τα χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, οδηγήθηκε στην αγχόνη από το βρετανικό αποικιακό καθεστώς ο 22χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας Παναγίδης υπερασπιζόμενος την ελληνική σημαία. 

Την ίδια ημέρα στις 21.09.20 η ελληνική κυβέρνηση επανέλαβε ανερυθρίστα τη φράση "η Κύπρος κείται μακράν"!

Ο συναγωνιστής, Κύπριος Έλληνας Τάσος Χατζηαναστασίου, με πικρία γράφει:

Όταν στις 20 Ιουλίου 1974 το πρωί με ευθύνη και της ελληνικής χούντας, οι Τούρκοι πραγματοποιούσαν την απόβασή τους στις ακτές της Κύπρου βομβαρδίζοντας και το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) στο νησί, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στην Αθήνα, Μπονάνος, απαντούσε στις εκκλήσεις για εφαρμογή των σχεδίων άμυνας της Κύπρου, ανερυθρίαστα και αντεθνικά: "αυτή τη στιγμή η Τουρκία προσβάλλει την Κύπρο και εμείς είμαστε Ελλάς". 
Θα στεναχωρήσω πολλούς φίλους που αρνούνται να δουν πως η Τουρκία απειλεί εξίσου Ελλάδα και Κύπρο και πως χωρίς την Κύπρο η Ελλάδα είναι ακρωτηριασμένη, λέγοντάς τους πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σήμερα: 

Η θεία Κλεονίκη – του Σπύρου Κιοσσέ


Η θεία Κλεονίκη, η πρώτη ξαδέρφη της μαμάς, ήταν γεροντοκόρη. Έτσι άκουγα να την αποκαλούν, δεν ήξερα τι θα πει γεροντοκόρη, μπορεί να σήμαινε όμορφη, με ρούχα μοσχομυριστά, που αγαπά τα παιδιά, αν και δεν έχει δικά της, φτιάχνει νόστιμες πίτες και τραγουδάει γλυκά σαν αηδόνι. Η αλήθεια είναι ότι η έμφαση που έδιναν στο «γεροντο» κι ο τρόπος που το πρόφεραν έκρυβαν μια κακία και ειρωνεία μαζί, αισθητή αλλά ανεξήγητη για μένα τότε. Η θεία είχε ένα τικ. Όταν τρόμαζε από κάτι, μερικές φορές ακόμη κι εκεί που καθόταν ήσυχη και κεντούσε ή μαγείρευε, έστρεφε απότομα προς τα πίσω το κεφάλι, πάνω απ’ τον δεξιό της ώμο. Εμείς οι μικροί γελούσαμε στα κρυφά μ’ αυτή της την παραξενιά, που ήταν το μόνο περίεργο πάνω της. Τα πιο τολμηρά απ’ τα ανίψια πλησίαζαν πίσω της αθόρυβα και βάζαν ξαφνικά τις φωνές, για να παρατηρήσουν την αντίδρασή της, που ήταν η ίδια κάθε φορά. Πολύ αργότερα, μετά τον θάνατό της, έμαθα για το περιστατικό. Τότε που ήταν νέα, η πιο ωραία του χωριού, την είχε ερωτευτεί ένας παντρεμένος, πλούσιος, την είχαν πάρει ψυχοκόρη σπίτι τους, να κάνει τις βαριές δουλειές, για πληρωμή της έδιναν γάλα κι αβγά, μεγάλη πείνα είχε ο κόσμος. Με τα πολλά, κατάλαβε η γυναίκα το λαίμαργο βλέμμα του αντρός της πάνω στο κορίτσι. Μια μέρα, έλειπε εκείνος, έλα να σου δείξω έναν λεκέ που δεν καθάρισες καλά, της λέει, κρατούσε πίσω απ’ την πλάτη της κεζάπ, το ρίχνει με ορμή πάνω στο πρόσωπο της θείας, για ν’ αποφύγει το οξύ αυτή, στρέφει απότομα προς τα πίσω το κεφάλι, πάνω απ’ τον δεξιό της ώμο.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Vincent van Gogh (1853–1890). Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]

Ο Πομπέο έρχεται και ζητά «ξεβράκωμα»


Του Δημήτρη Μηλάκα

Σύμφωνα με τη γλαφυρή διατύπωση έμπειρου Ελληνα διπλωμάτη «οι Αμερικανοί θέλουν να γυαλίσουν τα παπούτσια του Ερντογάν με τη γλώσσα μας». Για τον σκοπό αυτό ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο θα σπεύσει τις επόμενες μέρες στην Αθήνα με το «αίτημα» της απόσυρσης, από τα ελληνικά νησιά, αμερικανικών οπλικών συστημάτων (πυραύλων που πρόσφατα αναβαθμίστηκαν οι δυνατότητές τους με τον διπλασιασμό του βεληνεκούς τους) τα οποία απειλούν τις επιχειρησιακές δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων…

Όπως από τις 11 του μηνός έχει γράψει το Ποντίκι το θέμα τις «μερικής αποστρατιωτικοποίησης» των ελληνικών νησιών βρίσκεται στο επίκεντρο μια συζήτησης για τη δημιουργία των προϋποθέσεων έναρξης ενός νέου γύρου ελληνοτουρκικών συνομιλιών. Η «μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος» σε κρίσιμες περιοχές της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, δηλαδή σε περιοχές ελληνικής επικράτειας τις οποίες η Τουρκία έχει βάλει στο μάτι, φαίνεται ότι αποτελεί στόχο και απαίτηση, τόσο των Γερμανών Εταίρων όσο και των Αμερικανών «φίλων» και «συμμάχων».

ΗΠΑ υπέρ Τουρκίας για την ΑΟΖ! “Δεν έχει νομική σημασία ο χάρτης της Σεβίλλης, βρείτε τα”!

Από
 Militaire News
 -

Περιμένοντας πως και πως τον Αμερικανό ΥΠΕΞ στην Ελλάδα, για να έχουμε να λέμε περί “στήριξης” και αποστολής μηνυμάτων προς την Τουρκία, η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα μας προσγειώνει στην πραγματικότητα.

Σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «οι ΗΠΑ δεν πιστεύουν ότι ο Χάρτης της Σεβίλλης έχει νομική σημασία».

Όπως αναφέρει, η χώρα δεν παίρνει θέση σε ζητήματα διαφορών θαλάσσιων συνόρων άλλων κρατών και προσθέτει ότι κατανοεί και πως ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί τον Χάρτη της Σεβίλλης νομικά δεσμευτικό έγγραφο.

Καλεί Ελλάδα και Τουρκία να ξεκινήσουν τις διερευνητικές επαφές όσο πιο σύντομα γίνεται, καθώς οι ΗΠΑ, όπως επισημαίνει η πρεσβεία στην Άγκυρα, στηρίζουν τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση.

Όπως είναι φυσικό η συγκεκριμένη ανακοίνωση έχει γίνει σημαία από τα τουρκικά ΜΜΕ.

Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας

Από
 Militaire News
 -

Του Μιχάλη Ψύλου

από την εφημερίδα Δημοκρατία

«Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχει καταστεί πολύ πιο κατάλληλο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων” τόνισε ο Καλίν μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Τύπου “Dogan News”. Αλλά έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει ότι “οι απειλές εκβιασμού εναντίον της Τουρκίας δεν δίνουν αποτελέσματα. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν τώρα” .Είναι σαφές ότι η Αγκυρα όλο και περισσότερο θα εμφανίζεται ως ο πιο καλός ο μαθητής μέχρι να ξεπεραστεί και τυπικά ο κάβος πιθανών κυρώσεων από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή. Εστω και αν δεν λείπουν οι φωνές,’όπως της εφημερίδας Turkiye που λέει προκλητικά ότι η Αγκυρα «έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει τη διέλευση των ελληνικών καραβιών από τα στενά του Βοσπόρου και να πολιορκήσει τα νησιά, τα οποία στρατιωτικοποιήθηκαν. Να κόψουμε την επαφή τους με την Αθήνα”.

Σήμερα πάντως το βράδυ που ο πρόεδρος Ερντογάν θα μιλήσει και μάλιστα στα τουρκικά-όπως ανακοίνωσε-μέσω τηλεδιάσκεψης στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο ως περιστερά και λιγότερο ως ιέραξ, κλίνοντας σε όλους τους τόνους τη λέξη «διάλογος».

Ποιος αρνείται όμως το διάλογο; Μόνο με διάλογο μπορεί να εκτονωθεί η κρίση. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου; Η τουρκική εφημερίδα Sabah αποκαλύπτει επακριβώς τις πέντε προκλητικές αξιώσεις της Αγκυρας στον διάλογο με την Αθήνα. Γράφει η τουρκική εφημερίδα: «Η Αγκυρα πάντα το έλεγε και το λέει: Να πάμε όλα τα θέματα του Αιγαίου στη Χάγη» σημειώνει η Sabah και προσθέτει : « Τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο είναι : η στρατιωτικοποίηση των νησιών, το status αμφισβητούμενων νησιών, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα και το FIR. Ενώ η Άγκυρα έχει ζητήσει από καιρό να παραπεμφθούν αυτά τα προβλήματα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης “ως πακέτο”, η Αθήνα, γνωρίζοντας ότι έχει άδικο σε όλα αυτά τα θέματα, δεν θέλει να δώσει τη συγκατάθεσή της στην έκκληση της Άγκυρας και να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο».

Βασίλης Κ. Φούσκας: Γιατί η πατρίδα είναι μία

Γιατί η πατρίδα είναι μία

Μια απάντηση στο Γιώργο Οικονομάκη (και στο ΚΚΕ)

 Βασίλης Κων/νου Φούσκας*

Στο Παναγιώτη Φυλακτό, ναυτεργάτη,

στον οποίο οφείλονται πολλά απ’ τα οποία διηγούμαι εδώ

 Αφορμή για το κείμενο αυτό στάθηκε μία σύντομη – αλλά κατατοπιστικότατη και περιεκτική – ανάλυση του Γιώργου Οικονομάκη στο Ριζοσπάστη για τα Ελληνο-τουρκικά και τη κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο τίτλος του άρθρου ήταν «Οι δύο πατρίδες».[1] Σ’ αντίθεση με κατευναστικές και κοσμοπολίτικες προσεγγίσεις για «συμβιβασμό με το γείτονα που έχει δίκιο» και το «να προσφύγουμε στη Χάγη για όλα τα θέματα που θέτει η Τουρκία», ο Οικονομάκης, με αφετηρία τις αναλύσεις του Μαρξ και του Λένιν, ακολουθεί μια (πολιτική) ταξική ανάλυση του θέματος και εξηγεί τα αίτια της σύγκρουσης και των διαπλεκόμενων συμφερόντων. Στον υποτιθέμενο αντίποδα αυτών των νεο-φιλελευθερων-κοσμοπολίτικων αναλύσεων βρίσκονται οι «κρατοκεντρικές-ρεαλιστικές» προσεγγίσεις των διεθνών σχέσεων της χώρας, οι οποίες τείνουν ν’ αποκόπτουν της πολιτική βαθμίδα και τη βαθμίδα άμυνας-ασφάλειας από την οικονομική τους βάση και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Συνήθως, αναλύσεις αυτού του είδους τείνουν σ’ ένα υπέρμετρο και ανεδαφικό υπερ-πατριωτισμό, οδηγώντας σε εσφαλμένη εκτίμηση του συσχετισμού διπλωματίας και ισχύος μέσα στη συγκυρία. Πολλές δε από τις αναλύσεις αυτές εμπνέονται από μία καταστροφική εθνικιστική ιδεολογία. Ακόμα, η οπτική της ταξικής ανάλυσης του Οικονομάκη τον διαχωρίζει από «δομικές» αναλύσεις του καπιταλισμού των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής, που είτε αντλούν από το δομικό Μαρξισμό του Αλτουσέρ είτε απ’ το νεο-φιλελεύθερο οπλοστάσιο παραμένουν, κατά τη γνώμη μου, ελλιπείς για τη κατανόηση των υποκειμένων της ιστορικής διαδικασίας και των διακρατικών συγκρούσεων που την διαπερνούν.

Η προσέγγιση του Οικονομάκη (και, εν πολλοίς, του ΚΚΕ)

Ο Οικονομάκης ξεκινά την αφήγησή του με την αναγνώριση της ένταξης των «εγχώριων αστικών τάξεων» σε μια «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» – προσοχή: δεν χρησιμοποιεί τον όρο «ιμπεριαλιστική αλυσίδα», όπως κάνει ο Γιάννης Μηλιός και άλλοι συνεργάτες του στις Θέσεις – η οποία πάλλεται απ’ τους ανταγωνισμούς των κρατών που συμμετέχουν σ’ αυτή. Με σύντομη αναφορά στο Λένιν, τεκμηριώνει τη σημασία των πρώτων υλών στη κερδοφορία του κεφαλαίου και το στέριωμα του μονοπωλιακού καπιταλισμού, ειδικά με την υφαρπαγή του πλούτου των «υπανάπτυκτων κρατών» και την αποικιοποίηση, παράγοντες που δρουν ανασταλτικά στη «πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους». Οι πρόσφατοι ανταγωνισμοί κρατών στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πει ο Οικονομάκης, αποτελούν εκφράσεις του διεθνούς ανταγωνισμού για οικειοποίηση πρώτων υλών στη περιοχή. Ο πόλεμος δεν αποκλείεται. Αυτός, είναι συνέπεια της «άνισης ανάπτυξης» η οποία πριμοδοτεί μια χώρα (και την αστική της τάξη) σε βάρος της άλλης με συνέπεια αυτή η χώρα να έχει υπέρμετρες διεκδικήσεις. Μια τέτοια χώρα είναι σήμερα η Τουρκία.