(Μήπως να ρωτιούνται περισσότεροι ειδικοί…???)
Του Σταμάτη Σεκλιζιώτη
ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ…
Με ιδιαίτερη προσοχή διάβασα την αντίδραση του Ιδρύματος Ωνάση για τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό της Βασ. Σοφίας, μέσω της εκπροσώπου του κ. Αφροδίτης Παναγιωτάκου, Διευθύντριας Πολιτισμού του Ιδρύματος και μετά τα αρνητικά σχόλια που διατυπώθηκαν.... (Βλ.: https://www.iefimerida.gr/…/hristoygenna-2019-enallages-fot…).
Στις περιπτώσεις αυτές και για να είσαι μια σταγόνα χρήσιμος..., το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να πεις τη γνώμη σου και η οποιαδήποτε αντεπιθετική διάθεση ας αφήνεται καλύτερα στο περιθώριο... Κριτική άποψη «ναι»…, αντεπιθέσεις «όχι» (και δεν ωφελούν άλλωστε…!!).
Δεν μπορεί κανείς να χρεώνει κακές προθέσεις σε κανέναν, όταν προσφέρεται (με τα λεφτά του...) για κάτι το διαφορετικό και το ξεχωριστό από τα τετριμμένα, για κάτι που θα χαροποιεί γιορταστικά τους πολίτες (στον βαθμό που θα το πετύχει βέβαια...)... Σίγουρα όμως, η κοινή γνώμη και άνθρωποι με άποψη, συχνά επιχειρούν να "συμβουλέψουν", να "κατευθύνουν", να "διορθώνουν" αν θέλετε, κάποιες επιλογές του/της χορηγού και εκεί σημαντικό ρόλο παίζουν από τη μια η διάθεση του χορηγού να ακούσει και από την άλλη της Δημοτικής Αρχής να ζητήσει ή να αποδεχθεί προσαρμογές και όλοι τους να σέβονται την κοινή γνώμη, ιδιαίτερα όταν αυτή δείχνει έντονη «δυσαρέσκεια» για κάποια πράγματα και ας είναι ίσως πολύ λιγότερο σπουδαία από τα σημαντικότερα ζητήματα της καθημερινότητας τους...
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ….
Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός στην πόλη όντως είναι κάτι το όμορφο, το ψυχολογικά θεραπευτικό, το τουριστικό και κυρίως το ξεχωριστό από την υπόλοιπη χρονιά, με τη δική του σημασία και τα βαθύτερα μηνύματα για εμάς τους Χριστιανούς, αλλά και μια αναγκαία διεγερτική «εμπορική» ορμόνη απαραίτητη στις μέρες αυτές..…
Θέλει όμως πολύ προσοχή όταν μια πρόταση «αστικής γιορταστικής διακόσμησης» την προτείνουμε (σερβίροντας την αρέσει δεν αρέσει…) από έναν ή δύο αναγνωρισμένους «φωτιστές» ειδικούς του είδους, την εφαρμόζουμε, δαπανούμε γι’ αυτή και ερχόμαστε να τη στηρίξουμε με το «ντε και καλά», ότι είναι η καλύτερη και η μοναδική που θα μπορούσαμε να είναι….., κατασκευάζοντας παράλληλα αφηγήματα «υπέρ» της και απορρίπτοντας εν ψυχρώ ή ειρωνευόμενοι (εμμέσως πλην σαφώς) «παραδοσιακές» έννοιες όπως τα αγγελάκια, τα αστεράκια, η το γιορταστικό οικογενειακό τραπέζι και το κάθε «οικείο» του πολίτη, του βαθιά επηρεασμένου και μαθημένου «αλλιώς» από γενιά σε γενιά (και άρα σεβαστό το "θέλω" του…)….
Η όποια «φωτιστική» καινοτομία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι πάντα αξιοπρόσεκτη, αλλά ούτε τα αγγελάκια κατάργησε ούτε τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, ούτε τον οικείο φωτισμό στους πολίτες…. Αντίθετα η καινοτομία ξεπήδησε μέσα απ’αυτά και τα προσέδωσε μια άλλη καλλιτεχνική έλξη αλλάζοντας το design, τα μεγέθη, την κίνηση, τη διάταξη και τους φωτεινούς χρωματισμούς, τις εντάσεις και τους συνδυασμούς, αλλά παραμένοντας αγγελάκια….
Ο φωτισμός των κτιρίων (προσόψεις, εσοχές, περιγράμματα, όγκοι…) είναι επιλεκτικός ανάλογα με τον αρχιτεκτονικό ρυθμό και την αισθητική ή την συμβολική αξία, αλλά και αρμονικά συνδυαστικός… (Τοπόσημα, Μνημεία, Διατηρητέα, κλπ, απαιτούν "μελέτη φωτισμού" σε συνδυασμό με παράλληλη γνώση... περί την αισθητική και την ατομική αρχιτεκτονική κάθε στοιχείου και του περιβάλλοντος χώρου...).