Γεώργιος Πλήθων-Γεμιστός (1355 – 1452)

από Ερανιστής

Γεώργιος Πλήθων-Γεμιστός (1355 – 1452)

Κείμενο: Νίκος Τσιφόρος

Κείνον τον καιρό ζούσε στο Μωριά, ένας σοφός άνθρωπος, ο περίφημος Γεώργιος Γεμιστός, ο Πλήθων που τον λέγανε… Ο Γεμιστός, Έλληνας μέχρι το μεδούλι του και πολύ σπουδασμένος, αλληλογραφούσε με τον αυτοκράτορα και συναντήθηκε μαζί του στον Ισθμό… Τον έπιασε λοιπόν και του τα ‘πε χύμα:

—           Η Πελοπόννησος είναι και πρέπει να ξαναγίνει Ελληνική.

—           Ναι, αλλά πώς;

—           Θα επιστρατεύσουμε όλους τους Έλληνες, θα τους γυμνάσουμε και θα φτιάξουμε έναν δυνατό στρατό…

Έβαλε κάτω κι ένα σύστημα διατροφής. Να χωρίσουνε στα τρία την παραγωγή, να παίρνει το ένα τρίτο ο πληθυσμός που καλλιεργεί, το άλλο τρίτο οι άρχοντες γαιοκτήμονες και το τελευταίο τρίτο να το έχουνε να διατρέφουνε το στρατό.

Ο Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων (κάτω αριστερά με τα γένια), λεπτομέρεια από τοιχογραφία στο παλάτι των Μεδίκων, Φλωρεντία, Ιταλία.

Ωραίο ήτανε το σχέδιο αλλά μπήκε στη μέση ο κλήρος.

—           Κι εμείς;

—           Θα καλλιεργείτε και θα παίρνετε από το μερίδιο των γεωργών.

—           Μπα! Εμείς είμαστε άγιοι άνθρωποι. Τσαπί θα πιάσουμε;

—           Βρε χριστιανοί μου, έτσι θα κρατήσουμε τον τόπο. Άμα μπουν οι Τούρκοι θα δουλεύετε και θα τρώνε αυτοί…

—           Όχι, εμείς είμαστε στρατιώται του Κυρίου.

—           Με το σταυρό δεν φεύγουν οι Τούρκοι, θέλουνε σίδερο.

—           Όχι.

Πήγανε και στον αυτοκράτορα οι άγιοι άνθρωποι και χαλάσανε τον κόσμο.

—           Αν το δεχτείτε, τα χαλάτε με τη θρησκεία….

Λίγο πράμα είναι να τα χαλάσεις με τη θρησκεία;… Ο Μανουήλ, όπως όλοι οι αυτοκράτορες, ήτανε και λίγο στουρνάρι και λίγο υστερικός και λίγο θρησκομανής. Τα χρειάστηκε…

—           Μα ξέρετε…

—           Θα παρακαλέσωμεν την Δέσποιναν ημών να σας κάμη κακό.

Λες κι ήτανε κόμμα τους η Δέσποινα ημών…

Κιότεψε λοιπόν ο Μανουήλ και έβγαλε απόφαση.

—           Γεώργιε Γεμιστέ, δε γίνεται αυτό που λες.

Ποτέ οι άρχοντες δεν ακούνε τους ανθρώπους με μυαλό… Νομίζουνε ότι έχουνε περισσότερο….

—           Εμείς θα μετανοήσουμε, απάντησε ο σοφός άνθρωπος.

—           Και να δυσαρεστήσουμε το παπαδαριό;

Κι έμεινε το σχέδιο. Ο Γεμιστός όμως έμεινε κι αυτός φίλος του αυτοκράτορα, και του διαδόχου του του Ιωάννη του 8ου, άσχετο αν καμμιά φορά τους ειρωνευόταν άσκημα με κείνα που έγραφε…

Να λοιπόν που οι παπάδες, άλλη μια φορά «δε σώσανε την Ελλάδα». Κι είμαστε περίεργοι ρε παιδιά, να ιδούμε πότε θα την σώσουμε…

***

Η Μεθώνη στα τέλη του 18ου αιώνα. (Πηγή: Δ. Κόκκινος, Επίτομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης)

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου «Εμείς και οι Φράγκοι». Εκδ. Ερμής. Αθήνα, 2009. Περισσότερα στοιχεία για τον Πλήθωνα μπορείτε να δείτε στον επόμενο σύνδεσμο: Γεώργιος Γεμιστός – Πλήθων: Ο τελευταίος των Ελλήνων φιλοσόφων.

ΠΗΓΗ: http://eranistis.net/wordpress/2020/02/09/35042%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%ae%ce%b8%cf%89%ce%bd-%ce%b3%ce%b5%ce%bc%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%82-1355-1452/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+eranistis%2Ftgxj+%28%CE%95%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82%29
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com