Ο μεγάλος, παγκόσμιος τελικός

Είναι πολύ δύσκολο να παραμένει κανείς αισιόδοξος, όταν βλέπει ότι πλησιάζει η τέλεια καταιγίδα – τη δημιουργία της οποίας δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι κεντρικές τράπεζες

“Ο τελικός της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης θα απαιτήσει πιθανότατα έναν συνδυασμό πολλών και διαφορετικών μέτρων – μεταξύ των οποίων τη χρηματοοικονομική καταστολή (financial repression – αρνητικά πραγματικά επιτόκια), την αναδιάρθρωση των χρεών (διαγραφές, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, πάγωμα), τις μετατροπές νομισμάτων (υποτιμήσεις, αλλαγές), έναν υψηλότερο πληθωρισμό, καθώς επίσης ελέγχους κεφαλαίων διαφόρων μορφών” (Rogoff).

Τα παραπάνω θεωρεί ως απαραίτητα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης χρέους ο Αμερικανός οικονομολόγος, εξάγοντας τα συμπεράσματα του από τη μελέτη ανάλογων κρίσεων στο παρελθόν – ενώ το ΔΝΤ προσθέτει τη φορολόγηση των τραπεζικών καταθέσεων με ποσοστό της τάξης του 10%, έχοντας την άποψη πως διαφορετικά δεν θα καταφέρει να επιβιώσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς πόσο κοντά είμαστε στο τέλος, καθώς επίσης εάν συνοδευθεί από μία παγκόσμια χρηματιστηριακή κατάρρευση – όπως συνέβη το 1929, αλλά και πολλές άλλες φορές.

Στα πλαίσια αυτά, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στις τρεις μεγάλες δυτικές οικονομίες, είναι ίσως «σημαδιακές» – ενώ η κατάρρευση του δείκτη Baltic Dry (-18% σε δύο ημέρες), ο οποίος αποτελεί το βαρόμετρο του παγκόσμιου εμπορίου, αν και οφείλεται κυρίως στην αλλαγή της νομοθεσίας, εναντίον της οποίας αντέδρασε η Κολομβία (ο 4ος μεγαλύτερος εξαγωγέας θερμικού άνθρακα παγκοσμίως), ίσως αποτελεί ένα ακόμη «σημάδι».

.

Δείκτης Baltic Dry και τα οικονομικά των G10.

(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.

Συνεχίζοντας, στη μία μεγάλη οικονομία της Δύσης, στην Ιαπωνία, η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία – γεγονός που εάν συνδυασθεί με το ότι, εκεί ακριβώς πραγματοποιείται το μεγαλύτερο νομισματικό πείραμα όλων των εποχών, δύσκολα παραμένει αισιόδοξος.

Ειδικότερα, η χώρα κατέγραψε το μεγαλύτερο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στην πρόσφατη ιστορία της (διάγραμμα που ακολουθεί) – με αποτέλεσμα να σημειώσει μία τεράστια πτώση ο βασικός χρηματιστηριακός της δείκτης (άνω του -3%).

.

Ιαπωνία: Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και εμπορικό ισοζύγιο.

(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.Όπως φαίνεται από το παραπάνω γράφημα, το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας είναι επίσης απελπιστικό – ενώ το νόμισμα ανατιμήθηκε, όπως συνήθως συμβαίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα, όταν ο χρηματιστηριακός δείκτης έχει αρνητικό πρόσημο.

Στην άλλη τώρα μεγάλη οικονομία, στις Η.Π.Α., ο δείκτης της οποίας κατέγραψε επίσης αρνητικό πρόσημο, φαίνεται πως πλησιάζει η ώρα της τελικής κρίσης – η οποία δεν μπορεί να αποφευχθεί με τη δημιουργία νέων «βιομηχανιών», όπως αυτής των ναρκωτικών (άρθρο), ούτε με την αποδοχή των διαδικτυακών νομισμάτων για την πληρωμή τους (το Bitcoin έγινε ήδη αποδεκτό από ένα τουλάχιστον τέτοιο κατάστημα, ως μέσον πληρωμής).

Το γράφημα που ακολουθεί δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης – ενώ η μείωση των νέων θέσεων εργασίας την προηγούμενη εβδομάδα τεκμηριώνει ότι, η αδύναμη ανάπτυξη που επιτυγχάνεται συνεχίζει να είναι εντάσεως ανεργίας.

.

Dow Jones 1928-1930 (μαύρο) έναντι των τρέχον διακυμάνσεων Dow Jones.

(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.Όσον αφορά τώρα την τρίτη και τελευταία μεγάλη οικονομία της Δύσης, την Ευρωζώνη, έχουμε την άποψη ότι τα φαινόμενα απατούν – αφού η Γαλλία είναι αδύνατον να ανταγωνισθεί τη Γερμανία και να καταφέρει να επιβιώσει, ενώ η Ιταλία δεν πρόκειται να ανταπεξέλθει για πολύ με το δημόσιο χρέος της, αντιμετωπίζοντας παράλληλα μεγάλα τραπεζικά προβλήματα.

Η πτώση των τιμών των ακινήτων στην Ισπανία κατά -9,2% το Δεκέμβρη του 2013, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2012 (διάγραμμα που ακολουθεί), στο χαμηλότερο σημείο από το Σεπτέμβρη του 2003, τεκμηριώνει τα τεράστια προβλήματα πολλών χωρών της Ευρωζώνης.

.

Πτώση των τιμών των ακινήτων στην Ισπανία.

(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

Φυσικά όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης έχουν λιγότερα ή περισσότερα προβλήματα – ενώ το χρηματοπιστωτικό της σύστημα είναι το πλέον διογκωμένο του πλανήτη (σύνολο ισολογισμών που υπερβαίνει τα 30 τρις €).

Τέλος, στη μεγαλύτερη αναπτυσσόμενη οικονομία, στην Κίνα, η φούσκα ακινήτων είναι έτοιμη να εκραγεί – ενώ ο τραπεζικός της τομέας (γράφημα που ακολουθεί), είναι κάτι παραπάνω από υπερχρεωμένος.

.

Αύξηση στο ενεργητικό των Τραπεζών της Αμερικής (κόκκινο) και της Κίνας (μπλε).

(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.Ολοκληρώνοντας, με βάση τα παραπάνω, ο μεγάλος τελικός πλησιάζει με γρήγορα βήματα, παρά το ότι θα επιθυμούσαμε το αντίθετο. Δυστυχώς όμως, είναι πολύ δύσκολο να παραμένει κανείς αισιόδοξος, όταν βλέπει «δια γυμνού οφθαλμού» ότι πλησιάζει η τέλεια καταιγίδα – τη δημιουργία της οποίας δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν (μέχρι στιγμής) ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι κεντρικές τράπεζες.

Analyst.gr Team